نوروز پیروز

ماهی های احساس

ایرج عبادی

صدای نقاره های دوست می آید

که می رسد

این سوار سرخ آجین

هر چهار شنبه یک بار

با تبرک جامی نو

رها در شولای فصل ها

می برد از آتش ،

باور های

کهنه ی زردی را

و می کارد در غربت کوچه های

تنهایی

ازدحام اشتیاق گلها را

تا

هفت شین جا مانده را

به هیات هفت سینی دگر بگرداند

و می شود کور آنکه

ماهی و آیینه و چراغ را دور بیاندازد

صدای طبل های آمدن میترا

آن نورانی گر م می آید

تا تمامی سبزه های شعر را

در باور مهربان سپیده

پرواز بالا بلند عشق جای دهد

که شنل رنگین آفتاب

در انتظار میهمانی ماهی های احساس من و تو !

سنندج

فقط کم مانده بود یکی از گزینه‌ها را هم می‌گذاشت“دل‌پذیر” یا “تبرک! ی ۴ هم که جایزه‌ی

ئاوێنه‌ی کوردستانی له سه ر شێعره وه نشریه ی بین اللملی شعر زن جایزه ی با تبرک جامی نو

جایزه نگرفته ی خودرا ،شهری تمام عاشقان خودرا ،ملتی تمام بغض های فروخفته ی خود را ،خیابانی

صفحه ی نخست دادند و به آن تبرک و براى آن از اموال عمومى، جایزه دریافت نمودند و از

ـ جای خالی را با گزینه‌ی دل‌پذیر" یا "تبرک"! نبوغ‌آمیز، جایزه‌ی ویژه تعلق می