تحقیق درباره ی بازیافت

بازدید از مرکز بازیافت کاغذ کهریزک

شاید برای بعضی ازما این سوال پیش امده باشد که کاغذی را که به عنوان زباله دور می ریزیم به کجا می رود ویا کارتن هایی که در اطرافمان وجود دارند ازکجا وچگونه بوجود آمده اند؛مهمترین ویژگی بازیافت کاغذ حفاظت از محیط زیست است، در ایران حدود 500هزار تن کاغذ تولید می شود درحالی که میزان مصرف کاغذ تقریبا یک میلیون تن است.به نظر می رسد با گسترش صنعت بازیافت کاغذ می توان مقدار قابل توجه تری از میزان مصرف کاغذ کشور را تامین کرد.

کاغذ پس از ورود به کارخانه باید بلافاصله وارد چرخه تولید شود(چون مدت زمان زیادی را نمی توان برای نگهداری آن صرف کرد،زیرا در مجاورت هوا وآب به سرعت پوسیده شده وازبین می رود.) ابتدا کاغذ وارد "پالپر" شده ودر آن با آب مخلوط وبه خمیر تبدیل می شود.همچنین دراین مرحله ضایعات درشت یه وسیله ی یک چنگک از آن جدا می شود.سپس در مرحله بعد7 مرحله پاکسازی روی خمیرانجام می شود تا ناخالصی های آن گرفته شود،پس از پایان این مرحله خمیر موجود شامل:99% آب و 1% خمیروسلولز است.

در مرحله سوم خمیر به وسیله ی نازل روی توری ریخته میشود،این توری حرکت کرده و وارد مرحله چهارم میشودکه در آن طی سه مرحله عملیات آب خمیر گرفته می شود؛ابتدا توسط تیغه هایی که حرکت می کنند آب جمع آوری می شود(حدود 10% آب گرفته می شود)سپس این تیغه ها شکل مکنده پیدا می کنند وبه صورت "وکیوم" آب خمیر گرفته می شود، در پایان مرحله آبگیری،به وسیله ی پرسهایی که دارای سوراخ هستند هم به کمک فشار وهم مکش آب را خارج می کنند،طی مراحل انجام شده 35% آب خمیر گرفته می شود.

پس از پایان مراحل آبگیری خمیر وارد مرحله ی حرارت می شود که طی آن رطوبت موجود درخمیر تا 50% گرفته می شود.درمرحله بعد که به آرایشگاه کاغذ معروف است از یک طرف به کاغذ نشاسته(به عنوان نگهدارنده)واز طرف دیگر به آن رنگ اضافه می شود(برای زیبایی)،سپس کاغذ دوباره وارد خشک کن می شود(کاغذ نهایی باید حدود 8 تا 10 % رطوبت داشته باشد)

و در پایان به صورت رول های بزرگ پیچیده می شود

درمرحله آزمایشگاه کاغذ به قطعات کوچک بریده شده تا ازنظر مقاومت،تحمل فشار،ضخامت و...مورد آزمایش قرار گیرد

کاغذ بازیافتی تولید شده بالای 99% در صنعت کارتون سازی استفاده می شود.باتوجه به اینکه در مرحله ی "پالپر" به خمیر مواد شیمیایی اضافه می شود وهمچنین به دلیل وجود مرحله ی حرارت کارتون تولید شده از لحاظ بهداشتی مناسب بوده و می توان از آن برای بسته بندی های غذایی استفاده کرد.

بازدید از مرکز بازیافت کاغذ کهریزک

و در پایان به صورت رول های بزرگ پیچیده می شود

درمرحله آزمایشگاه کاغذ به قطعات کوچک بریده شده تا ازنظر مقاومت،تحمل فشار،ضخامت و...مورد آزمایش قرار گیرد

بازيافت باتري هاي فرسوده

اهميت استفاده از سرب در صنعت از يك سو و خطرات بالقوه بهداشتي و زيست محيطي آن از سوي ديگر، موجب توجه جامعه جهاني به چگونگي مديريت صحيح زيست محيطي بازيافت باتري هاي سربي اسيدي شده است.

مطالعات انجام شده نشان مي دهد امروزه حدود 60 درصد كل توليد سرب تصفيه شده از معادن سرب تامين و 40 درصد باقيمانده از بازيافت قراضه ها و سرباره هاي باتري هاي فرسوده حاصل مي شود.

اين مساله در سراسر دنيا يكي از منابع مهم دستيابي به سرب خالص است. هم اكنون بازيافت اين باتري ها در كشور بيشتر به روش سنتي و در كنار اوراقچي هاي حرفه اي خودروها صورت مي گيرد. بايد توجه كرد كه اجراي بازيافت زيست محيطي و بهداشتي اين مواد دركشور نيازمند در نظرگيري راهبردها و خط مشي هايي است كه بر اساس اولويت هاي كشور تعيين شده و بايد در جهت تدوين چارچوبي قانوني براي جمع آوري، حمل ونقل و بازيافت صورت گيرد تا اثرات و خطرات زيست محيطي و بهداشتي بازيافت اين پسماندها كه تحت كنوانسيون بازل هستند، به حداقل كاهش يابد.

باتري هاي سربي اسيدي مجموعه هايي كوچك براي ذخيره انرژي از طريق استفاده كنترل شده از واكنش هاي شيميايي هستند. براساس تحقيقات صورت گرفته از سوي دفتر بررسي آلودگي آب و خاك سازمان حفاظت محيط زيست، اين گونه باتري ها به دليل غيرقابل بازگشت بودن واكنش هاي شيميايي داراي دوره عمري مشخص هستند و پس از رسيدن به انتهاي دوره عمري خود، با وجود محتواي فلزي بالابويژه سرب، غيراستفاده و فرسوده و در گروه پسماند هاي ويژه تقسيم بندي مي شوند.

تحقيقات نشان مي دهد بازيافت آنها و وارد كردن فلزاتي نظير سرب، قلع، آنتيموان، آرسنيك و مواد آلي نظير پلي پروپيلن حاصل از بازيافت آنها به چرخه صنعت امري اقتصادي است، ولي به دليل وجود خطرات مواد مختلف موجود در ساختار آنها بويژه فلزات سنگين، رعايت اصول بهداشتي و زيست محيطي، استفاده از فناوري هاي نوين در جمع آوري و مراحل پيش بازيافت و بازيافت آنها ابداع شده است.

بايد توجه كرد كه ايجاد سيستم جمع آوري تحت چارچوبي قانوني يكي از اولين مراحل مديريت صحيح زيست محيطي باتري هاي فرسوده است تا خطرات و اثرات زيست محيطي جانبي آنها به حداقل كاهش يابد.

باتري هاي سربي اسيدي

سرب يكي از فلزات گروه چهارم و رديف ششم جدول تناوبي با ظرفيت 2 و 4 است كه آلياژ آن با فلزات مختلف نظير آنتيموان، قلع، آرسنيك و برليم كاربرد هاي وسيع در صنعت دارد كه يكي از مصارف اين فلز كاربرد آن در ساخت باتري هاي سربي اسيدي است.

بررسي ها نشان مي دهد اين باتري ها از طريق انجام همزمان چندين واكنش شيميايي، انرژي الكتريكي لازم را براي سيستم هاي خارجي فراهم مي كنند. هنگامي كه يك باتري بتدريج تخليه مي شود، غلظت اسيد سولفوريك و به تبع آن سرعت واكنش ها كاهش مي يابد.

بر اساس تحقيقات دفتر بررسي آلودگي آّب و خاك سازمان حفاظت محيط زيست، باتري ها مي توانند به دفعات شارژ و مجدد بهره برداري شوند، ولي شارژ و تخليه مكرر آنها موجب مي شود صفحات آنها كه از جنس اكسيد سرب هستند، بتدريج به سولفات سرب آلوده شوند كه موجب كاهش و بالاخره توقف واكنش ها مي شود. بعلاوه لايه اي نيز شامل سولفات سرب، اكسيد سرب و سرب فلزي در كف باتري انباشته مي شود كه در اين هنگام باتري ديگر قابليت شارژ شدن را از دست داده و به بالاترين حد آلودگي رسيده است، اين باتري ديگر فرسوده است و كارايي لازم را ندارد و براي بازيافت آماده است.

باتري ها داراي محتواي فلزي بالابخصوص مقدار زيادي سرب هستند كه لازم است همراه با ديگر فلزات موجود در آنها نظير قلع، آنتيموان، آرسنيك و مواد آلي نظير پلي پروپيلن مورد بازيافت قرار گرفته و مجدد وارد چرخه صنعت شوند. اين فرآيند به دليل وجود فلزات سنگين، اسيد سولفوريك و انواع پلاستيك ها در صورت اعمال نشدن كنترل مناسب مي توانند براي محيط زيست و سلامت بشر خطرناك و عوارض زيست محيطي جبران ناپذيري را به دنبال داشته باشند.

متاسفانه بر اساس گزارش هاي موجود، در بسياري از موارد ديده شده است كه بازيافت اين باتري ها در كشور به روش سنتي صورت مي گيرد و كارگران و دست اندركاران اين امر فاقد هرگونه آگاهي از خطرات بهداشتي و زيست محيطي و تجهيزات و ملزومات ايمني مربوط هستند.

امروزه انواع فناوري هاي نوين و روش هاي مناسب بهداشتي و زيست محيطي در انجام فرآيند بازيافت باتري هاي سربي اسيدي فرسوده بويژه استحصال سرب از آنها كه عمده ترين ماده حاصل از بازيافت اين باتري هاست، ابداع شده كه اثرات زيست محيطي را به حداقل مي رساند.

بازيافت باتري ها

براساس دستورالعمل هاي فني كنوانسيون بازل، فرآيند بازيافت متشكل از 3 مرحله شكستن باتري ها، احياي سرب و تصفيه سرب است. در فرآيند مدرن شكستن باتري هاي فرسوده، تماس انسان معمولاتا حد امكان كاهش يافته است و اين باتري ها به وسيله صفحات خودكار دريافت و به سمت دستگاه خردكننده آنها تحت آسياب چكشي يا ديگر مكانيسم هاي خردكننده به قطعات كوچك تبديل مي شوند. اين قطعات براساس خصوصيات چگالي و مكانيسم هاي هيدروليك در 3 لايه تفكيك مي شوند؛ اول، قطعات سبك نظير پلاستيك ها، دوم اكسيد سرب و سولفات ها و سوم لايه سنگين صفحات سربي و اتصال دهنده هاست.

پس از مراحل تفكيك، لايه آلي مورد تفكيك بيشتري قرار مي گيرد و پسماند هاي پلي پروپيلن (مواد آلي سبك) و جداكننده ها و ابونيت (مواد آلي سنگين) از هم جدا مي شوند. سپس مواد آلي سبك به منظور زدودن باقيمانده اكسيد هاي سرب شستشو مي يابند و به قطعات كوچك براي مصارف آينده آسياب مي شوند؛ ولي ابونيت و جداگرها به همان شكل انبار مي شوند.

اگر شكستن مكانيكي باتري ها به هر دليلي امكان پذير نباشد، روش ايمن آماده سازي آن براي ذوب شامل سوراخ كردن و تخليه الكتروليت و تصفيه آن، جدا كردن صفحات و جداگر هاي باتري با اره دوار با استفاده از تجهيزات حفاظتي، فرستادن صفحات و شبكه ها همراه با قسمت بالاي باتري به ذوب كننده و بازگشت باتري به كارخانه سازنده براي مصرف مجدد آنها صورت مي گيرد.

در مرحله دوم احياي سرب صورت مي گيرد و در مرحله سوم سرب تصفيه مي شود. در اين مرحله در صورتي كه عمليات يك كارگاه ذوب تنها محدود به تركيب احيا باشد، آنچه توليد مي كند به عنوان سرب سخت يا آنتيمواني شناخته مي شود كه اگر هدف يك كارگاه توليد سرب خالص باشد، شمش سرب خام بايد يك مرحله تصفيه را نيز با هدف فرآيند تصفيه و زدودن تقريبا همه مس، آنتيموان، آرسنيك و قلع متحمل شود.

مدیرت پسماند شهر تهران

شرح مختصری در مورد پسماند و تعریف آن در قانون:

جهت تحقق اصل پنجاهم(50) قانون اساسی جمهوری اسلامی و به منظور حفظ محیط زیست کشور از آثار زیانبار پسماندها و مدیریت بهینه آنها،کلیه وزارتخانه ها و موسسات و نهادهای دولتی و نهادهای غیردولتی که شمول قانون برآنها مستلزم ذکر نام میباشد و کلیه شرکتها و موسسات و اشخاص حقیقی وحقوقی موظند،مقررات و سیاستهای مقرر در این قانون را رعایت نمایند.

عبارات و اصطلاحاتی که در این قانون به کار رفته است دارای معانی زیر میباشد:

الف- سازمان: سازمان حفاظت محیط زیست

ب- پسماند: به مواد جامد،مایع و گاز(غیر از فاضلاب) گفته میشود که به طور مستقیم یا غیر مستقیم حاصل از فعالیت انسان بوده واز نظر تولید کننده زائد تلقی میشود.

پسماندها به پنج دسنه تقسیم میشوند:

1-پسماندهای عادی: به کلیه پسماندهایی گفته میشود که به صورت معمول از فعالیت های روزمره انسان ها در شهرها،روستاها و خارج از آنها تولید میشود،از قبیل زباله های خانگی و نخاله های ساختمانی.

2-پسماندهای پزشکی(بیمارستانی): به کلیه پسماندهای عفونی و زیان آور ناشی از بیمارستانها،مراکز بهداشتی،درمانی،آزمایشگاه های تشخیص طبی و سایر مراکز مشابه گفته میشود.(سایر پسماندهای خطرناک بیمارستانی از شمول این تعریف خارج است.)

3- پسماندهای ویژه: به کلیه پسماندهای گفته میشود که به دلیل بالا بودن حداقل یکی از خواص خطرناک از قبیل سمیت،قابلیت انفجار یا اشتعال،خورندگی و مشابه آن به مراقبت ویژه نیاز داشته باشد وآن دسته از پسماندهای پزشکی و نیز بخشی از پسماندهای عادی،صنعتی،کشاورزی که نیازبه مدیریت خاص دارند،جزء پسماندهای ویژه محسوب میشوند.

4- پسماندهای کشاورزی: به پسماندهای ناشی از فعالیت های تولیدی در بخش کشاورزی گفته میشود از قبیل فضولات،لاشه حیوانات(دام،طیور آبزیان) محصولات کشاورزی فاسد یا غیرقابل مصرف.

5- پسماندهای صنعتی: به کلیه پسماندهای ناشی از فعالیتهای صنعتی،معدنی و پسماندهای پالایشگاهی صنایع گاز،نفت و پتروشیمی و نیروگاهی و امثال آن گفته میشود،ازقبیل براده ها،سرریزها و لجن های صنعتی.

ج- مدبریت اجرایی پسماندها: شخصیت حقیقی یا حقوقی است که مسئول برنامه ریزی،ساماندهی،مراقبت وعملیات اجرایی مربوط به تولید،جمع آوری،ذخیره سازی،حمل و نقل،بازیافت،پردازش و دفع پسماندها و همچنین آموزش واطلاع رسانی در این زمینه میباشد.

شهر تهران با جمعیت 8 میلیون نفر روزانه حدود 7500 تن و سالیانه 5/2 میلیون تن پسماند شهری ( خانگی و تجاری ) تولید می کند که حدود 70 تا 75 درصد مواد آلی قابل کمپوست ( زباله تر ) و 20 تا 25 درصد مواد خشک قابل بازیافت و 5 تا 10 درصد سایر مواد زاید می باشد. طبق آمار میزان تناژ پسماندهای بهداشتی و درمانی در طی خرداد ماه 1382 به حدود 75 تن در روز رسیده که این پسماندها با ناوگان جداگانه از 420 بیمارستان و مراکز پزشکی جمع آوری و حمل می شود و در محل دفن آرادکوه در چاله های مخصوص تخلیه و آهک اندود می شود و طی سال های اخیر هم میزان این پسماندها بین 5 تا 7 درصد در سال رشد داشته است. حدود 7000 مطب پزشکی و مقدار زیادی واحد صنعتی پسماندهای خود را با پسماندهای عادی مخلوط می کنند. همچنین مقدار قابل توجهی از پسماندهای صنعتی هم به محل دفن آرادکوه تحویل داده می شود.

با توجه به شرایط موجود درموردپسماند شهر تهران بهترین کار همین طرح جامع مدیریت پسماندشهر تهران می باشد.

این برنامه عملی ترین اقدام برای یکپارچه سازی و هماهنگی امور مربوط به مدیریت پسماند شهر تهران می باشد. در تهیه برنامه جامع مدیریت پسماندهای تهران سیاست های عمومی کشور، شرایط خصوصی بازار، ضروریات جغرافیایی تهران و الزامات قانون مدیریت پسماند مورد توجه قرار گرفته است. در این برنامه مفهوم اصلی و پایه برای مدیریت پسماند کاهش فشار بر زمین، تصفیه بیولوژیکی مواد و تولید انرژی می باشد.این برنامه به طور صریح کاهش ، استفاده مجدد و بازچرخش ، تولید مواد و انرژی و دفع را درهم می آمیزد.

بنابراین یک مدیریت یکپارچه پسماند را برای شهر تهران ارائه می دهد. محورهای استراتژیک مدیریت جامع پسماند شهر تهران به ترتیب اولویت عبارتند از : کمینه سازی تولید، فراهم سازی امکان استفاده مجدد، افزایش بازیافت و بازیابی مواد با تأکید ویژه بر تفکیک ار مبدأ ، افزایش عملیات مکانیکی و بیولوژیکی برای بازیافت مواد و تولید کمپوست و بازیابی انرژی .

برای تحقق این اهداف کمیته مدیریت اجرایی پسماند شهر تهران که متشکل ازاعضای زیر، ضمانت اجرایی پیدا می کنند :

· معاون خدمات شهری شهرداری تهران – رئیس کمیته

· مدیر عامل سازمان بازیافت – دبیر

· مدیر عامل سازمان خدمات موتوری

· دو نفر اعضاء علمی به پیشنهاد معاون خدمات شهری

وظیفه اصلی این کمیته برنامه ریزی ، نظارت ، هماهنگی و هدایت امورمربوط به سیستم پسماند در شهر تهران می باشد.

پیش بینی می شود طبق این برنامه در سال 1392 از 8851 تن پسماند در روز فقط 20% آن در زمین به صورت بهداشتی دفن شود ، 40% آن کمپوست ،20%در مبدأ تفکیک و 20% دیگر قابلیت تبدیل شدن به سوخت جایگزین را دارند یعنی به جای سوخت فسیلی مورد استفاده قرار می گیرند (RDF).

به عقیده من مدیریت پسماند شهر تهران باید یک جا صورت گیرد تفرق هرچه در آن زیادتر باشد مشکلات هم بیشتر می شود و این یکی از بحرانهایی است که ما در مدیریت پسماندهایمان با آن روبه رو هستیم و شهرداری ها باید با حمایت دولت بیایند یک بحثی را مشخص کنند که به آن با دید اقتصادی ننگرند بلکه هدفشان بهداشت عمومی باشد.

با آرزوی آنکه با اجرای این طرح شهر تهران از نظر پسماند وضعیت مناسب به خود بگیرد.

و شهر تمیزی داشته باشیم.

* بيو گاز چيست
به مجموعه گازهاي توليدي از هضم و دفع فضولات اعم از انساني ، گياهي و حيواني كه در نتيجه فقدان اكسيژن و فعاليت باكتري هاي غيرهوازي خصوصاً باكتري هاي متان زا در يك محفظه تخمير توليد مي شود بيوگاز گفته مي شود. اين گاز كه نوعي از سوخت نيز به حساب مي آيد داراي ۶۰ درصد متان و ۳۰ درصد دي اكسيد كربن و ۱۰ درصد مخلوطي از هيدروژن، اكسيژن و منواكسيد كربن است. با توجه به تركيب بيوگاز حاصل از هضم فضولات كه در حد قابل ملاحظه اي گاز متان در خود دارد، مي توان اين گاز را به عنوان يكي از انواع گاز هاي سوختي نامگذاري كرده و از آن در توليد گرما و يا حركت استفاده نمود كه درسال هاي اخير به دليل بروز مشكلات و محدوديت هاي استفاده از سوخت هاي فسيلي مانند نفت و گاز و زغال سنگ و غيره ، استفاده از بيوگاز به عنوان جايگزيني مناسب براي اين گونه از سوخت ها بيش از پيش مورد توجه قرار گرفته است.
زيست توده(بيوماس) چيست؟
زيست توده يكي از منابع مهم انرژيهاي تجديدشونده محسوب مي شود و به هر موجود زنده كه قابليت رشد و نمو داشته و بر مبناي قوانين طبيعي تقسيم شوند اطلاق مي شود و شامل جنگلها، اجزاء گياهان، برگها، موجودات زنده اقيانوسها، زائدات حيواني، پسماندهاي شهري و غذايي و ... مي شوند. اين مواد قابليت ذخيره انرژي در خود را دارا مي باشند. در واقع در خلال پديده فتوسنتز، دي اكسيد كربن از طريق آب و خاك و هوا توسط انرژي خورشيدي در گياهان ذخيره مي شود و باعث رشد و نمو آنها مي گردد اين انرژي خورشيدي در مواقع مصرف، قابليت تبديل به انرژي را دارا مي باشد.
زيست توده قابليت توليد برق، حرارت، سوختهاي مايع، سوختهاي گازي و انواع كاربردهاي مفيد شيميايي را دارا مي باشد. زيست توده سهم بزرگي در ميان ديگر انواع منابع انرژيهاي نو دارا مي باشد.

توليد انرژي از زيست توده چگونه است؟

توليد انرژي از منابع زيست توده (همانند سوختهاي فسيلي) به منظور توليد الكتريسيته و حرارت مي باشد. منابع زيست توده يكي از قديمي ترين منابع انرژي در جهان مي باشد.
اين منابع در صورت استفاده مستقيم قابليت توليد حرارت را دارا مي باشند. و در صورت توليد سوختهاي زيستي يا بيوگاز قابليت استفاده در موتور ژنراتورها يا پس از توليد بخار آب در توربين ژنراتورها را جهت توليد برق دارد.

بازيافت
بسياري از مردم پس از مصرف ظروف شيشه اي آنها را به بانک هاي شيشه تحويل مي دهند. اولين بانک شيشه در سال 1977 به وجود آمد و در حال حاضر 50 هزار بانک شيشه در سراسر کشور انگلستان وجود دارد. معمولا براي سازگاري بيشتر مصرف کنندگان، بانک هاي شيشه را در سوپر مارکت ها قرار داده اند. سايت اينترنتي براي يافتن نزديک ترين بانک شيشه نسبت به محل زندگي مصرف کنندگان ايجاد شده است. جمع آوري شيشه بدل به يک شغل پر درآمد شده است. بسياري از کافه ها و سوپرمارکت ها و برخي از شرکت هاي خصوصي مدارس براي خود داراي بانک شيشه هستند. حدود 600 هزار تن بطري شيشه اي از بانک هاي شيشه اي ايجاد شده در کافه ها، کلوپ ها، هتل ها، رستوران ها و بارها در سال جمع آوري مي شود. درصد بازيافت شيشه در انگلستان 34 درصد است که نسبت به کشورهاي سوييس و فنلاند که بازيافت شيشه در آنها 90 درصد است، بسيار ناچيز است. اصولا درصد قابل قبول بازيافت شيشه در حدود 50 درصد مي باشد.

بانک هاي شيشه شرکت هاي جمع آوري کننده يا ديگر بخش ها، خرده شيشه را به صورت تناژ تحويل مي دهند. زماني که خرده شيشه ها جمع آوري مي شوند، آلودگي آنها جدا شده و سپس با مواد ديگر در کوره هاي ذوب مخلوط مي شوند. سپس در قالب يا بادکن هاي مکانيکي به بطري و جار جديد تبديل مي شوند.

ناهماهنگي رنگ
جمع آوري خرده شيشه هاي شفاف بي رنگ براي بازيافت در انگلستان بسيار کم مي باشد. بيشتر توليدات شيشه در انگلستان بطري هاي شفاف و کهربايي مي باشد که به دليل صادرات زياد شيشه هاي شفاف انگلستان است. براي اينکه مصرف کنندگان همواره بطري و جارهاي شفاف را در بانک هاي شيشه قرار مي دهند، توليد خرده شيشه هاي شفاف کم تر است. واردات انگلستان بيشتر به منظور توليد بطري هاي سبز است که به طور عمده براي بسته بندي ماءالشعير استفاده مي شود. در گذشته بطري هاي سبز بازيافت نمي شد اما در اين صنعت با کار و تلاش زياد دولت اقدام به افزايش بازيافت بطري هاي سبز نمود و در حال حاضر انگلستان حدود 85 درصد از بطري هاي سبز را بازيافت مي نمايد. اين خرده شيشه ها در صنايع مختلف کاربرد فراواني دارد. اين مواد را مي توان با رنگ ها و مواد شيشه اي ديگر ترکيب نمود و بازار خوبي براي بطري هاي سبز ايجاد کرد. از خرده شيشه هاي بازيافتي مي توان براي توليد بطري هاي جديد استفاده نمود. بازيافت شيشه به 4 روش به دولت و محيط زيست کمک مي کند که شامل کاهش خاک برداري، کاهش مصرف انرژي، کاهش انتشار گازهاي گلخانه اي و جلوگيري از هدر رفتن منابع معدني مي باشد.

بخش شيشه هاي Flat
دومين بخش بزرگ در توليد شيشه مربوط به شيشه هاي Flat است. اين شيشه ها کاربردهاي متنوع و متفاوتي دارند. اين شيشه ها به دليل طول عمر کمتر تاثير بيشتري در محيط زيست و زباله هاي شيشه اي دارند. زباله هاي اين شيشه براي پنجره ها، شيشه جلو و عقب خودروها و موتور سيکلت ها مورد استفاده قرار مي گيرد. صادرات و واردات اين نوع شيشه در حدود 886 هزار تن در سال است.

بخش فيبرهاي شيشه اي (Fiber Glass)
فايبرگلاس ها را مي توان با استفاده از روش هاي متنوع پيوسته يا فيبرهاي کوچک توليد نمود. فيبرهاي پيوسته را معمولا براي تقويت پلاستيک ها و سيمان به کار مي برند. فيبرهاي کوتاه به عنوان مواد عايق کاري استفاده مي شوند. حدود 220 هزار تن در سال فيبر شيشه در انگلستان ساخته مي شود و تقريبا 11 هزار تن نيز در هر سال زباله توليد مي کند و به دليل اينکه بازيافت آن سخت و مقرون به صرفه نمي باشد در اين بخش سرمايه گذاري خاصي انجام نشده است.

چه کاري بايد انجام داد؟ - اگر يک بطري برگشت پذير است، آن را بازگردانده و به بخش بازيافت منتقل نکنيد. - بطري و جار را بشوييد. بهترين روش شستن با آب داغ به هر شکل ممکن مي باشد. - در صورت امکان درب هاي پلاستيکي، چوب پنبه و اضافه هاي فلزي را از بطري و جار جدا کنيد. هر چيزي که روي آن باقي بماند به وسيله مگنت يا ويبره و يا روش هاي ديگر جدا مي شود اما باز هم احتمال خطا و خراب شدن کوره ها وجود دارد. - فقط بطري ها بازيافت نمي شوند بلکه تمامي ظروف شيشه اي قابل بازيافت هستند. ظرف هايي که براي نگهداري مواد غذايي، دارويي و پاک کننده هاي شيشه اي ساخته مي شوند نيز بازيافت پذير هستند. هرگز شيشه لامپ ها يا شيشه هايي که براي پخت مانند پيرکس هستند را جمع آوري نکنيد. اين مواد خصوصيات متفاوتي دارند که براي ساخت بطري استفاده نمي شوند بنابراين داراي استانداردهاي لازم نيستند. شيشه هاي مسطح مانند شيشه هاي پنجره سالم يا شکسته نبايد در بخش بانک شيشه بطري ها قرار گيرند. دقت کنيد بطري را در بانک مخصوص آن قرار دهيد. بانک هاي شفاف، سبز و قهوه اي متفاوت هستند. آنچه مهم است اطمينان از تميزي شيشه و عاري از آلودگي بودن با رنگ است که ارزش آن از قيمت پايين تري برخوردار بوده و پول کم تري براي شيشه هاي آلوده پرداخت مي شود. بطري هاي ساخته شده از شيشه هاي آبي را مي توان در بانک بطري هاي سبز قرار داد. بطري ها با يک پوشش رنگ را مي توان بازيافت نمود و همه آنها را در يک کوره سوزاند. براي فهميدن رنگ بطري به بالاي آن درست جايي که درب روي آن قرار مي گيرد، دقت نماييد. سعي کنيد در مسافرت بطري ها را به بانک هاي فعال مانند مغازه هاي باز يا مدارس تحويل دهيد. با اين کار خطر وارده به محيط زيست از طريق مسافرت به حداقل مي رسد. سعي کنيد از بانک ها در طول روز استفاده کنيد و از اجتماع در محل بانک ها در شب اجتناب کنيد.

بازيافت شيشه چهار هزار سال قابل از ميلاد مسيح، شيشه به صورت يک لعاب آبگونه تزييني در خاور ميانه استفاده مي شد. ظرف هاي شيشه اي رنگي براي خوردن و آشاميدن از سال 1550 گسترش يافته و مورد استفاده قرار گرفته است. قديمي ترين شيشه صاف و شفاف، يک گلدان ريخته گري شده در نينواي آشور است که در حدود 800 سال قبل از ميلاد توليد شد و اکنون در موزه British لندن قرار دارد. در قرون هجدهم و نوزدهم شيشه بسيار گران بود و براي کاربردهاي محدود همانند توليد پنجره هاي شيشه اي رنگي کليسا استفاده مي شد.

در ابتداي قرن بيستم با انقلاب صنعتي توليد شيشه با مقياس بزرگي آغاز گرديد. براي مثال توليد لامپ سبک شيشه اي ماشين در سال 1926 آغاز شد. امروزه شيشه ماده گران بهايي به شمار نمي رود و براي بسته بندي مواد، توليد پنجره و ساير محصولات استفاده مي شود. شيشه هاي جديد از چهار ترکيب شن، خاکستر سودا( کربنات سديم)، سنگ آهک و ساير افزودني ها ساخته مي شود. اين افزودني ها شامل آهن در رنگ (قهوه اي يا سبز)، کروميوم(فلز درخشان)، فلز لاجورد در رنگ سبز مايل به آبي، آلومينا براي دوام و برم براي بهبود عمليات حرارتي به آن افزوده مي گردد.

سالانه تمامي شيشه استفاده شده در اروپا در حدود 6/11ميليون تن تخمين زده مي شود. صنعت شيشه در انگلستان با به کارگيري تکنولوژي بالا ظرفيت بازيافت خود را به بالاي يک ميليون تن در سال رسانيده است. وابستگي مواد ديگر و قابليت غيرقابل انکار شيشه، با توجه به تمامي مشکلات، بازيافت آن يک مساله اجباري و اضطراري مي باشد. 7 درصد شيشه ها به طور ميانگين از زباله هاي خانگي توليد مي شود، به طوري که در سال 2001 بيش از 5/2 ميليون تن از اين مواد سوزانده شده است.

براي ساخت شيشه انرژي زيادي در استخراج و حمل و نقل مواد صرف مي شود. در اين فرآيند ترکيب مواد را بايد در دماي بسيار بالا انجام داد و حجم بالاي سوخت فسيلي استفاده شده در آن دي اکسيد کربن و گازهاي گلخانه اي بسياري توليد مي کند. به طور مثال در سال 2002 در صنعت شيشه انگلستان در حدود 8611000000 کيلووات ساعت برق مصرف شد و 8/1 ميليون تن دي اکسيد کربن از سوخت فسيلي در کارخانه ها توليد گرديد. يک کوره کارآمد حدود 4 گيگا ژول برق براي گداختن يک تن شيشه لازم دارد.

شيشه را مي توان به عنوان يک ماده ساده بازيافت نمود و ساختار آن در گونه هاي مختلف بازيافت از بين نمي رود و اين بسيار مهم است. در مورد توليد بطري هاي شيشه اي مي توان گفت که 80 درصد از کل شيشه مصرف شده بازيافتي است که Cullet ناميده مي شود. Cullet که همان خرده شيشه است، ساختار شناخت شده اي براي کارخانه ها دارد و به صورت خرده شيشه بومي شناخته مي شود. نمودار اگر شيشه بازيافتي براي ساخت بطري و جارها استفاده شود، انرژي لازم براي کوره ها کاهش مي يابد. علاوه بر حمل و نقل و مراحل توليد، حدود 315 کيلوگرم از توليد CO2 در هر تن شيشه ذوب شده کاهش يافته است.

از بازيافت دو بطري شيشه اي انرژي لازم براي جوش آمدن آب براي 5 فنجان چاي توليد مي شود. بازيافت، تقاضاي بازار براي مواد اوليه را کاهش مي دهد. اين مساله استفاده از مواد را کم نمي کند اما هزينه خاک برداري را کاهش مي دهد و اگر از منظر ديگري به آن توجه کنيم، فوايد استفاده مجدد و بازيافت به محيط زيست مرتبط مي شود. براي بازيافت هر تن شيشه حدود 2/1 تن از مواد اوليه صرفه جويي مي شود. بازيافت موجب کاهش ضايعات شيشه در کره زمين مي شود. هر چند شيشه مستقيما سلامت زمين را تهديد نمي کند و مي توان آن را به مدت نامحدودي ذخيره نمود.

چطور، چگونه و کجا بازيافت شيشه انجام مي شود؟

نوع شيشه
در خانواده شيشه هايي که مي شناسيم ترکيبات ويژه اي مورد استفاده قرار مي گيرد.

ظروف شيشه اي
بزرگ ترين بخش ظروف شيشه اي به بطري ها و جارها مربوط مي شود که 80 درصد بازيافت شيشه را در اختيار دارند. کل ظروف شيشه اي در انگلستان در حدود 23/2 ميليون تن است که حدود 629 هزار تن آن را واردات تشکيل مي دهد. به طور ميانگين هر خانواده انگليسي حدود 330 بطري و جار شيشه اي در سال مصرف مي کند.

استفاده مجدد
خرده فروشي ها با فروش و گرفتن بطري هاي برگشت پذير کار عمومي و عملي بازگست را انجام مي دهند. به هر حال کارخانجات توليدکننده در افزايش و کاهش بطري ها و حمل و نقل آن براي پر کردن مجدد نقش بسيار مهمي دارا هستند. اين بازگشت چه از نظر مالي و چه از نظر زيست محيطي داراي فوايدي است که از بطري هاي برگشت پذير حاصل شده است. به علاوه علاقه مصرف کنندگان به بطري هاي برگشت پذير نيز مي تواند موثر باشد. بطري هاي شير نمونه بارزي از اين بطري هاست که بايد بسيار پاک و تميز باشد. با وجود وزن زياد و مقاومت شيشه و ارزش تميز کردن پايين آن، بطري هاي برگشت پذير، زماني که از آنها براي پر کردن مجدد استفاده مي شود، بسيار مقرون به صرفه مي باشد. کاربرد اين بطري ها بيشتر در شيشه هاي مربا و ماءالشعير مي باشد.

بررسي کلي
ترجيح مصرف کننده در انتخاب ماده بسته بندي
روش شناسي
در بين 24 آوريل تا 9 مي 2006 شرکت تحقيقات و بازاريابي نيوتن در اوکلاهما رفتار و عادت خريداران را مورد بررسي قرار داد. اين مصاحبه ها با 752 نفر در سراسر ايالات متحده که مصرف کننده مواد غذايي و نوشيدني بودند، انجام گرفت و درصد خطاي آن 5/3 درصد اعلام شده است

خلاصه بررسي
بسته بندي هاي شيشه اي اولين انتخاب مصرف کنندگان براي حفظ کيفيت، پاکي و مزه غذا مي باشد و به نظر مي رسد اغلب آنان به سلامت بسته بندي بيشتر اهميت مي دهند. ترجيح مشتريان دائمي به سوي بسته بندي هاي شيشه اي است.

مواد بسته بندي
زماني که پاسخ دهندگان خريد مي کنند بسته بندي ها از مواد گوناگوني مي باشد. آنها بسته بندي شيشه اي را براي کيفيت، تميزي، مزه، محافظت از محصول و زمان نگهداري ترجيح مي دهند. وقتي به صورت عمومي در مورد مواد بسته بندي سوال مي شود. مصرف کنندگان عمومي نيز تمايل بيشتر به بسته بندي شيشه اي دارند. با توجه به پرسش هاي انجام شده، 75 درصد براي ماءالشعير، 96 درصد براي نوشيدني الکلي، 65 درصد براي سس و چاشني، 87 درصد براي مواد غذايي و 90 درصد براي غذاي کودک، بسته بندي شيشه اي را ترجيح مي دهند. با توجه به سطح درآمد،خريد محصولاتي که در شيشه بسته بندي شده است، برتري قابل ملاحظه اي يافته است. بسته بندي شيشه اي نوشابه ها به منظور حصول کيفيت، پاکي، مزه و طعم و محافظت محصول مطرح مي شود.

شيشه بهترين ماده براي بسته بندي
مصرف کنندگان دائمي تمايل زيادي به بسته بندي شيشه اي نشان مي دهند. 42 درصد از مغازه هاي خواربارفروشي، محصولات اصلي را به صورت مداوم و يا به صورت فصلي خريداري مي کنند اغلب مصرف کنندگان دائمي در اين بررسي زنان 25 تا 54 ساله بوده اند که بيش از 50 هزار دلار درآمد ساليانه داشته اند. مصرف کنندگان دائمي عقايد خود را اين گونه بيان مي کنند که 6 تا 8 درصد مغازه هاي اصلي را با توجه به کيفيت و استاندارد ترجيح مي دهند.

افراد بسياري مصرف ماءالشعير در شيشه را ترجيح مي دهند.
مصرف کنندگاني که ماءالشعير را در شيشه ترجيح مي دهند بيشتر بين 25 و 44 سال سن داشته و درآمد سالانه ي در حدود 50 هزار دلار و يا بيشتر داشته اند. در اغلب پاسخ ها شيشه به عنوان ماده ارجح عنوان شده و ساير مواد گزينه هاي بعدي بوده اند.

تحقیق درباره ی بازیافت

مطالب مشابه :

تحقیق و توسعه حلقه گمشده صنعت خودرو

مقاله ای درباره ی صنعت جوشکاری

تحقیق آماده با عنوان صنعت حمل و نقل هوائی

تحقیق درباره برق (یاهو)

تحقیق درباره ی بازیافت

تحقیق صنایع - ایمنی در صنعت

تحقیق درباره بازیافت پلاستیک

كاربرد نانو مواد در صنعت برق+تحقیق آماده مهندسی الکترونیک