ساختمان معده ی گاو (نشخوار کنندگان)

واژه‌شناسی

در لغت‌نامه دهخدا برای عمل نشخوار کردن، آمده است: «آنچه گاو و شتر و گوسپند خورده خود را باز از معده به دهن آورده، بخایند و فروبرند.» که از دو بخش «نش» مخفف «نوش» و «خوار» به معنی «خوردن» آمده است.

پیش از بازگشت غذا به دهان، نگاری منقبض می‌شود و مقداری از غذا را به نزدیکی کاردیا منتقل می‌کند. پس از آن و بی‌درنگ، عمل دم انجام، دهانه نای بسته شده و موجب می‌شود تا فشار منفی درون قفسه سینه، بیش‌تر شود که این فشار منفی به مری منتقل خواهد شد. فشار کم‌تر در مری به نسبت شکمبه، موجب انتقال مقداری غذا به مری می‌شود. غذا، سپس وارد دهان شده و بعد از آب‌گیری، جویده می‌شود.
دوباره جویدن غذا

دوباره جویدن غذا، هنگام استراحت انجام می‌شود و در مقایسه با جویدن آغازین کندتر است. در این مرحله آرواره‌های گاو، تا ۵۵ حرکت در دقیقه برآورد شده است. لقمه حاصل از عمل نشخوار، وارد شکمبه می‌شود.

طول زمان نشخوار در گاو، نزدیک به ۸ ساعت در روز می‌باشد. تماس علوفه با دیواره نگاری، به ویژه ناحیه کاردیا، محرک اصلی آغاز شدن فرآیند نشخوار است.

معده‌های نشخوارکنندگان: مری، شکمبه (سیرابی)، نگاری، هزارلا، شیردان، آغاز روده باریک.
بازگشت غذا به دهان

ساختمان معده ی گاو (نشخوار کنندگان)

مطالب مشابه :

ساختمان معده

ساختمان و اعمال معده (از طرف سارای کبیر)

ساختمان و عملکرد معده

ساختمان و عملکرد معده

معده

ازدرون معده شما چه خبر؟

ساختمان معده ی گاو (نشخوار کنندگان)

ساختمان و كار دستگاه گوارش

ساختمان وکار دستگاه گوارش