مساجدو تکایا وکلیساها واتشکده های استان کرمانشاه

مسجد امامزاده كنگاور : اين مسجد در محله گج كن كنگاور ، در شمال غربي بقعه شاهزاده ابراهيم واقع شده است . بناي مسجد دو طبقه است .
مسجد جامع پاوه : اين مسجد در خيابان امام محمد شافعي در شمال شهر پاوه واقع شده است . اين بنا ظاهراً بر روي بقايايي از آتشكده دوره ساساني پي ريزي شده است . اين مسجد فاقد صحن بوده و از يك شبستان مستطيل شكل تشكيل گرديده است . اين شبستان به ابعاد 15*20 متر است كه در داخل آن 15 ستون چوبي قرار دارد كه ارتفاع هر يك از ستون ها 30 متر مي باشد . در سال هاي اخير در محراب مسجد تعميراتي انجام شده و شكل اصلي آن تغيير كرده است . اين مسجد داراي يك مناره مي باشد . مردم محل بناي اين مسجد را به صدر اسلام نسبت مي دهند و بر اين باورند كه در روزگار خليفه دوم به دستور فرزندش عبدالله بن عمر بنا شده است . در سال هاي اخير اين مسجد توسعه پيدا كرده و ساختمان جديدي با استفاده از شيوه و سبك مسجد النبي در مدينه منوره در كنار آن ساخته شده است .
مسجد جامع كرمانشاه : اين مسجد در بافت قديم شهر كرمانشاه و در خيابان مدرس واقع شده است . از اين مسجد تنها بخشي از شبستان آن باقي مانده است ؛ اين شبستان داراي چهل و پنج طاق چشمه بوده كه هم اكنون بيست و پنج طاق آن باقي مانده است . در سمت جنوبي مسجد ، دو بالاخانه وجود داشته كه مدرسه بوده است . اين مسجد از نظر ساخت شبيه مساجد دوره زنديه است و طبق كتيبه مسجد در سال 1196 ه . ق مصادف با حكومت علي مرادخان زند ساخته شده است . در قسمت جنوبي مسجد ، مسجد ديگري با صحن و شبستان كنوني وجود دارد كه به مسجد اميري معروف است . باني اين مسجد اميرنظام زنگنه از نوادگان شيخ عليخان زنگنه و از امراي دوره محمدشاه قاجار و اوايل سلطنت ناصرالدين شاه قاجار بوده است .
مسجد جامع كنگاور : بناي اصلي اين مسجد بر اثر زلزله سال 1336 ه.ش به كلي از بين رفته و به جاي آن بناي جديدي ساخته شده است .... ادامه مطلب

کلیسای قلب مقدس مسیح : این کلیسا در سال 1914 م به دستور "اسقف یوحنانیان" در زمینی به مساحت 280 متر مربع بنا و توسط ایشان تقدس شد . زیر بنای این کلیسا با احتساب فضای سرایداری، اتاق ها و سایر تأسیسات 160 متر مربع است . مصالح به کار رفته در بنا آجر و دارای مختصر تزیینات و آجرکاری است . نمای خارجی ضلع غربی کلیسا دارای سه طاق نما است . در طاق نمای میانی ، ورودی کلیسا قرار دارد و در طاق نماهای طرفین دو پنجره دیده می شود . این در و پنجره ها با قالب های آجری که در بالا به قوسی زیبا ختم می شوند، تزیین شده اند . تزیین نمای خارجی اضلاع شمالی وجنوبی کلیسای نیز طاق نما و پنجره های قوس داراست. با این تفاوت که در ضلع جنوبی پنجره ها مسدود شده و از آن ها به عنوان طاقچه استفاده می کنند . نمای اصلی کلیسا با سنتوری که در وسط یک نورگیر به شکل صلیب تعبیه شده، تزیین شده است . بام بنا شیروانی و سقف آن از داخل با چوب کار شده است .

کلیسای پنطی کاستی : این کلیسا در سال 1955 م به دستور کشیش "تور ما ناصری" بنا شد . وجه تسمیه این کلیسا به این گونه است : پنطی کاست عبدی از اعیاد یهود و به زبان عبری به معانی پنجاهمین است، یعنی پنجاهمین روز از عید که در آن روز روح القدس ظهور می نماید . چون تاریخ اتمام ساخت این کلیسا مصادف این روز است ، لذا نام پنطی کاستی را بر آن نهاده اند . عرصه کلیسا 720 متر مربع و زیر بنای ساختمان اصی آن 170 مترمربع است . در انتهای زمین و در پشت نمازخانه ساختمان دو طبقه سرایداری با زیر بنای 120 مترمربع در هر طبقه قرار دارد . نقشه نمازخانه مستطیل شکل است و در ضلع جنوبی به یک فضای نیم دایره ختم می شود . این فضا محل خواندن خطبه و دعای کشیش است . ورودی کلیسا در ضلع شمالی و دارای طاق رومی است . این طاق بر دو ستون سنگی استوار است . اضلاع شرقی و غربی دارای یک در و چهار پنجره با قوس های هلالی هستند . در نمای خارجی ، از اره ای به ارتفاع حدود نیم متر از سنگ تیشه ای کار شده است . مصالح به کار رفته در بنا آجر قرمز رنگ (بهمنی) و ملات آن از ماسه و سیمان است.

نمازخانه : این بنای قاجاری در محله قدیمی "فیض آباد" شهر کرمانشاه قرار دارد . در ضلع شرقی آن بنای دیگری احداث شده که به عصر پهلوی تعلق دارد و هم اکنون مسکونی است . مساحت طبقه اول ضلع جنوبی که نمازخانه را شامل می شود ، 162 مترمربع و مساحت کل اعیانی حدود 440 متر مربع است . این بنا در اصل کلیسای کوچکی بود که از آن با نام نمازخانه مسیحیان یاد می شود . این نمازخانه در دوره های بعد به خانه مسکونی تبدیل شد ؛ از این رو معماری آن با خانه های مسکونی هم عصر خویش متفاوت است . تالار نمازخانه در ضلع جنوبی قرار دارد . در حال حاضر این فضا با احداث دیوارهایی به سه قسمت تفکیک شده است . در انتهای تالار سکویی دیده می شود که محل موعظه و انجام مراسم مذهبی توسط کشیش بوده است . تالار با ایوانی ستون دار به حیاط مشرف است. ستون ها با سر ستون های گلدانی تزیین شده اند.

آتشكده چهارقاپي : چهار قاپو يا چهار قاپي به معني چهار در ، از جمله آتشكده هاي زمان ساساني در شهر مرزي قصرشيرين است . اين آتشكده از نوع آتشكده هايي است كه داراي دالان طواف بوده است . اين آتشكده عبارت است از اتاقي مربع شكل به ابعاد 25 * 25 متر كه داراي سقفي گنبدي شكل به قطر 16 متر بوده ولي متأسفانه اكنون اثري از آن باقي نمانده است و تنها بقاياي گوشواره ها در چهار گوشه آن ديده مي شود . اين اتاق مربع شكل داراي چهار درگاه ورودي است كه به رواق اطراف فضاي مركزي منتهي مي شوند. در اطراف اين بنا مجموعه اتاق ها و فضاهايي وجود دارد كه بخش هايي از آنها در نتيجه كاوش هاي باستان شناسي سال هاي اخير شناسايي شده است . اگرچه اكثر باستان شناسان اين بنا را آتشكده اي از زمان خسرو پرويز پادشاه ساساني مي دانند ولي برخي نيز آن را كاخي از همان زمان مي دانند