انواع کسب و کار

سابقه کسب و کارهای خانگی: کسب و کارهای خانگی در ايران سابقه ديرينه دارند. بسياری از صنايع دستی که امروزه هم وجود دارند، در منازل و محل سکونت افراد توليد ميشده اند. بطور کلی کسب و کار خانگی پديده جديدی نيست ،بلکه در نتيجه تغييرات و تحولاتی که در فعاليتهای اقتصادی - اجتماعی امروز به وجود آمده به آن توجه بيشتری شده است و اين نوع کسب و کارها روز به روز گسترش و توسعه می يابند .

بالا بردن کيفيت زندگی: امروزه اکثر صاحبان کسب و کار های خانگی بر اين باورند که کار کردن در خانه، کيفيت زندگی آنان را بهبود ميبخشد. کارکردن در خانه باعث ميشود که وقت بيشتری به خانواده و خانه اختصاص يابد و به ديگر مسائل و موضوعات خانواده، از قبيل تربيت و پرورش فرزندان توجه بيشتری شود.به طور کلی امروزه کار و زندگی بيش از پيش در همديگر ادغام شده اند.
توسعه فن آوری: امروزه با پيشرفتهای زيادی که در زمينه علوم رايانه و ديگر وسايل ارتباطی به وجود آمده، محيط خانه محل مناسب و کاراتری برای کسب و کار شده است.

مزايای کسب و کار خانگی:
1-
آزادی و استقلال عمل بيشتر؛
2-
ساعات کاری انعطاف پذير؛
3-
ايجاد تعادل و موازنه بيشتر بين کار و زندگي؛
4-
پايين بودن هزينه راه اندازي؛
5-
پايين بودن ميزان ريسک؛
6-
امکان کارکردن پاره وقت؛
7-
راحت تر بودن تربيت بچه ها؛
8-
داشتن فرصت و زمان بيشتر؛
9-
تناسب با ويژگيهای جسمی افراد معلول و کم توان؛
10-
احتمال موفقيت بيشتر؛
11-
تناسب با اقشار مختلف؛
12-
احساس راحتی بيشتر؛
13-
عدم نياز به مجوز.

 
دلايل انتخاب کسب و کار خانگی:

 

  برای راه اندازی کسب و کار خانگی موارد زير را بايد در نظر بگيريد:
1-درباره ايده کسب و کارتان تحقيق کنيد.
2-
درباره محصول يا خدماتتان نيز اطلاعات کسب کنيد.
3-
محل کار خود را تعيين کنيد.
4-
مشارکت ديگر اعضای خانواده را جلب کنيد.
5-
اسم مناسبی برای کسب و کارتان انتخاب کنيد.
6-
اسياب و تجهيزات مناسبی برای کسب و کارتان تهيه کنيد.
7-
پوشش مناسب و درخور برای کسب و کارتان فراهم کنيد.
8-
يک صندوق پستی به کسب و کارتان اختصاص دهيد.
9-
با دوستان و همسايگانتان رک و صادق باشيد.
10-
حساب بانکی برای کسب و کارتان باز کنيد.
12-
ارتباطات بيشتری با ديگران برقرار کنيد.
13-
از داشتن کسب کار خانگی واهمه و خجالتی نداشته باشيد، بلکه به آن افتخار کنيد.

   •  کسب و کار اينترنتی

 

  اين نوع کسب و کار جديد بوده و با پيدايش کامپيوتر ، اينترنت، و توسعه ی جامعه ی خدماتی به عنوان يکی از سريع ترين کسب و کارها از نظر تعداد، سود و حجم در عرصه تجارت جهانی مطرح هستند.

تفاوت کسب و کار اينترنتی با تجارت الکترونيکی
بسياری از افراد، کسب و کار اينترنتی ( E-Business ) را با تجارت الکترونيکی ( E-Commerce ) اشتباه می گيرند در حاليکه اين دو مبحث با يکديگر متفاوتند. به عبارتی E-Business به مجموعه فعاليتهای مربوط به کسب و کار از جمله مباحث بازاريابی، مالی، خريد و فروش، ارتباط با مشتريان، خدمات پس از فروش، همکاری با سرمايه گذاران و... که از طريق شبکه اينترنت انجام می‌گيرد اطلاق می‌شود در حاليکه E-Commerce تنها شامل مسائل مربوط به خريد و فروش از اينترنت می باشد و خود، زيرمجموعه ای از E-Business است.

انواع کسب و کارهای اينترنتی
امروزه، کسب و کارهای اينترنتی بسيار متنوعند. اما به طور کلی آنها را می‌توان آنها به 10 گروه عمده تقسيم بندی کرد:
1-
ايجاد اجتماعات آنلاين؛
2-
خريد، فروش و حراج کالاهای مختلف؛
3-
تبليغات اينترنتي؛
4-
ارائه خدمات تخصصی به ديگران؛
5-
ايجاد امپراطوری اطلاعات، اخبار و آموزش؛
6-
تهيه و ارائه نرم افزارهای مختلف؛
7-
چند رسانه ای يا مالتی مديا؛
8-
پيوستن به شبکه های واسطه گري؛
9-
خدمات مربوط به ايميل؛
10-
سرمايه گذاری مشترک.

th?id=H.4736460943132415&pid=15.1کسب و کار اينترنتی به فروش محصولات يا خدمات در اينترنت گفته می شود. اين نوع کسب و کار به سرعت در اقتصاد امروز رشد و پيشرفت کرده است. خريد و فروش اينترنتی به کوچکترين کسب و کارها نيز اين امکان و فرصت را می دهد که به مخاطبان خود در سطح جهانی با حداقل هزينه دسترسی پيدا کنند. امروزه بيش از 900 ميليون نفر در سطح دنيا از اينترنت استفاده می کنند. 69 درصد از اين جمعيت، در طول 90 روز، دست کم يک خريد از اينترنت داشته اند.
يک سايت اينترنتی، تنها برای فروش محصول يا خدمات به کار نمی رود، بلکه می تواند نقشها و کارکردهای مختلفی داشته باشد. اگر محصول خاص و منحصر به فردی داريد که در ديگر نقاط دنيا وجود ندارد، می توانيد با معرفی آن محصول در سايت خود، ديگران را از وجود آن مطلع کنيد و از اين طريق به اهداف خود دست يابيد.
زيبايی اينترنت در اين است که مخاطبان آن در سرتاسر دنيا پراکنده اند و اين امر می تواند به معنای وجود مشتريان بالقوه برای شما باشد. اين نوع بازار، هيچ موقع بسته نمی شود. مشتريان شما می توانند به صورت 24 ساعته به اطلاعات کسب و کارتان دسترسی پيدا کنند. شما نيز می توانيد هر چند بار و با هر فاصله ای که بخواهيد ، اطلاعات مورد نظرتان را درباره ی فعاليتها و فروشگاهتان در صفحات اينترنت جای دهيد. مهمتر از اين، شما می توانيد کاتالوگی از محصولات و خدماتتان را همراه تصوير و حتی فيلم در صفحات اينترنت قرار دهيد. در اين صورت، مشتريان بالقوه ی شما می توانند آنها را مشاهده کنند و حتی در هر ساعت از شبانه روز، سفارش خريد دهند.

راه اندازی سايت اينترنتی

 

  ثبت اسم اينترنتی
هر سايت اينترنتی اسم منحصر به خود را دارد. مانند Yahoo . com يا google . com .به اينها اسم دمين می گويند.
اين اسم منحصر به فرد است که سايت شما را از ديگر سايت های اينترنتی متمايز می سازد. ثبت اسم اينترنتی و فرستادن آن، باعث می شود که ديگران بتوانند از طريق اين اسم اينترنتی به شما دسترسی پيدا کنند. بنابراين، وقتی که شما سايت اينترنتی تان را راه اندازی کنيد، کاربران اينترنت می توانند مثلاً با تايپ آدرس (( com . اسم شرکت شما. www )) در جست و جوگر صفحه ی اينترنت، شما را بيابند. شرکتهای مختلفی هستند که در زمينه ی انتخاب نام و ثبت آن در اينترنت از شما حمايت و پشتيبانی کنند.

  فناوری اطلاعات

     

 تعريف فناوری اطلاعات
فناوری اطلاعات عبارتست از کاربرد رايانه‌ها و ديگر فناوری‌ها برای کار با اطلاعات. در اينجا هر گونه فناوری اعم از هر گونه وسيله يا تکنيک مد نظر است. عموماً در فناوری اطلاعات به اشتباه، کار با اطلاعات تنها از طريق فناوری‌های رايانه و ارتباطات و محصولات مرتبط مد نظر قرار گرفته است. بايد توجه داشت که واژه فناوری عبارتست از مطالعه چگونگی استفاده از ساخته‌های بشری در دستيابی به اهداف و مقاصدی مانند ارائه محصولات و خدمات؛ اين واژه تنها به خود مصنوعات بشری اشاره نمی‌کند.

  کاربرد‌های فناوری اطلاعات
(1)
سيستم‌های اطلاعات؛
(2)
کار با رايانه به صورت شخصي؛
(3)
علم و پژوهش؛
(4)
کنترل فرايند يا وسيله؛
(5)
آموزش؛
(6)
طراحی با کمک رايانه؛
(7)
هوش مصنوعی.

سيستم اطلاعات و فناوری اطلاعات
يک سيستم اطلاعات سيستمی برای پردازش، ذخيره، تحليل، و اشاعه اطلاعات در دستيابی به يک مقصود مشخص است. سيستم اطلاعات حتماً نبايد رايانه‌ای باشد يا از ديگر فناوری‌ها استفاده کند اگر چه امروزه استفاده از رايانه در سيستم‌های اطلاعات گريزناپذير است. يک کابينت نگهداری پرونده‌ها يک سيستم اطلاعات در شکل ابتدايی است. سيستم‌های اطلاعات حوزه‌ای متفاوت از فناوری اطلاعات است اگر چه هر دو با اطلاعات سر و کار دارند.
اگر طبق تعريف سيستم‌های اطلاعات، فرايندهای جمع‌آوری، سازماندهی، ذخيره، بازيابی و اشاعه اطلاعات مد نظر باشد آنگاه سيستم‌های اطلاعات حوزه‌ای وسيع‌تر از فناوری اطلاعات است چرا که فناوری اطلاعات به نحوه استفاده از فناوری‌ها در انجام فرايندهای فوق معطوف می‌شود در حاليکه سيستم‌های اطلاعات به چيستی و چگونگی، مسائل و ابعاد سياسی، اقتصادی، فنی و ملاحظات امکانپذيری، طراحی و مديريت سيستم موردنياز می‌پردازد. اگر خود را محدود به سيستم های اطلاعات نکنيم آنگاه سيستم های اطلاعات و فناوری اطلاعات دو حوزه جدا از هم هستند.

کسب و کارهای فن آوری اطلاعات و ارتباطات


1-
نرم افزاری يا خدماتی
رايانه ها و وسايل جانبی
بسته های نرم افزاری
تجارت کلی نرم افزار
تجارت خرده فروشی نرم افزار
طراحی رايانه های سيستم های يکپارچه
پردازش رايانه ای، آماده سازی داده ها
خدمات بازيابی اطلاعات
مديريت خدمات رايانه ای
رهن و اجاره رايانه
تعمير و نگهداری رايانه
خدمات مرتبط با رايانه

2-
خدمات مخابرات
مخابرات تلفن و تلگراف
پخش راديويی و تلويزيونی
خدمات تلويزيون کابلی و انواع ديگر

3-
سخت افزاری
رايانه ها و وسايل جانبی
تجارت کلی رايانه ها و وسايل جانبی
تجارت خرده فروشی رايانه ها و وسايل جانبی
ماشين های اداری و محاسباتی
وسايل ضبط مغناطيسی و نوری
لامپ های الکترونی
قطعات الکترونيکی غيرفعال
وسايل اندازه گيری الکتريسيته

4-
تجهيزات مخابرات
وسايل صوتی و تصويری خانگی
تجهيزات تلفن و تلگراف
تجهيزات راديو، تلويزيون و مخابرات

•   کسب و کار روستايی

  اکنون توسعه‌ی روستايی بيش از گذشته با پديده‌ی کارآفرينی سرو کار دارد. مؤسسات و شخصيت‌های رواج دهنده‌ی توسعه‌ی روستايی، کارآفرينی را به منزله‌ی يک مداخله‌ی راه‌بردی می‌دانند که می تواند فرايند توسعه‌ی روستايی را تسريع بخشد اما به نظر می‌رسد که همگی آنها بر نياز به گسترش بنگاه‌های اقتصادی روستايی نيز توافق دارند. آژانس‌های توسعه، کارآفرينی روستا را به عنوان يک نيروی اشتغال‌زای بزرگ، سياست‌مداران آن را همچون يک راه‌برد کليدی برای جلوگيری از ناآرامی در مناطق روستايی، و کشاورزان، آن را وسيله‌ای برای بهبود درآمد خويش می‌دانند.به اين ترتيب، کارآفرينی از نقطه نظر تمام اين گروه‌ها به عنوان وسيله‌ای برای بهبود کيفيت زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی و ابزاری برای تثبيت اقتصاد و محيطی سالم تلقی می‌گردد. در شرايط وجود يک سمت‌گيری کارآفرينانه در قبال توسعه‌ی روستايی، اين موضوع پذيرفته می‌گردد که کارآفرينی، يک نيروی مرکزی برای نيل به رشد و توسعه اقتصادی است. بدون آن، ديگر عوامل توسعه به هدر رفته و تلف می‌شود؛ با اين حال، پذيرش اين نکته نمی‌تواند به تنهايی به توسعه‌ی روستايی و پيشبرد فعاليت‌های اقتصادی بيانجامد. کارآفرينی در نواحی روستايی در جستجوی ترکيب واحدی از منابع، هم در درون و هم در خارج از فعاليت‌های کشاورزی است. مثال‌های متنوعی از کاربردهای غيرکشاورزی منابع موجود همچون: گردشگری، آهنگری، درود گری، ريسندگی و مثال‌هايی از تنوع بخشی به فعاليت‌های نه چندان وابسته به کشاورزی در زمينه‌های منابع آب، اراضی جنگلی، ساختمان، مهارت‌های موجود و توانمندی‌های محلی وجود دارد که همگی با کارآفرينی روستايی متناسب است. ترکيب کارآفرينانه‌ی اين منابع در رشته فعاليت‌هايی همچون: تسهيلات گردشگری، ورزش و اوقات فراغت، آموزش فنی و حرفه‌ای، خرده فروشی و عمده فروشی، فعاليت‌های صنعتی (در سطح مهندسی و استاد کاری)، خدمات مشاوره‌ای، توليدات با ارزش افزوده بالا ( همچون گوشت، شير، فرآورده‌های چوبی و ساير فعاليت‌های خارج از مزرعه تجلی می‌يابد .

  کارآفرينی روستايی اساساً تفاوتی با کارآفرينی در شهر ندارد جز اينکه بايد آن را در فضای روستا تصور نمود. پترين (1994) کارآفرينی روستايی را مجموع سه گزاره ذيل تعريف می‌نمايد:

  1. نيرويی که ساير منابع را برای پاسخگويی به يک تقاضا بی‌پاسخ بازار بسيج می‌کند؛

  2. توانايی خلق و ايجاد چيزی از هيچ؛

  3. فرآيند خلق ارزش به وسيله امتزاج مجموعه واحدی از منابع درراستای بهره‌گيری از يک فرصت.

 

  آنچه در مجموع می‌توان برای تعريف مقوله کارآفرينی روستايی بکار برد عبارتست از:

  بکارگيری نوآورانه منابع و امکانات روستا در راستای شکار فرصت‌های کسب ‌و کار

 

  اين نوع کسب و کارها با توجه به اندازه‌ی کوچک روستاها، در مقياسی کوچک هستند و اغلب بين 10-20 نفر بوده و با توجه به غالب بودن فعاليت‌های کشاورزی و کارگاهی از کارايی خاصی برخوردارند. با توجه به تغييرات عصر کنونی و ورود به جامعه‌ی اطلاعاتی، کسب و کارهای روستايی نيز در نوع دچار تغيير و تحول شده‌اند و انواع کسب وکارهای خدماتی، توليدی، صنعتی و فناوری اطلاعات در آن ديده می‌شود.

 

 

 

 

•  کسب و کار خانوادگی

  کسب و کار خانوادگی يک نوع کسب و کار است که صاحبان آن با هم خويشاوند و فاميل باشند. به عبارت ديگر به کسب و کارهايی گفته می شود که افراد يک خانواده و خويشاوندان اقدام به تشکيل کسب و کاری می نمايند. اين نوع کسب و کار ها را می توان در بسياری از کشورها همچون ايتاليا مشاهده نمود

  اغلب ميان دو واژه "خانواده" و "کسب و کار" نوعی تضاد و دوگانگی وجود دارد، در حالی که اين مفاهيم به عنوان دو زير سيستم از يک ابر سيستم به نام اجتماع و جامعه هستند که در اثر ارتباطات و تاُثيرات متقابلی که بر روی يکديگر می گذارند تشکيل يک نظام کلی تر را به نام "کسب و کار خانوادگی" (فاميلی) می دهند. برخی ديگر نيز برای تعريف اين مفهوم به مباحثی چون بينش و هدف يک شرکت و يا يک کسب وکار خاص اتکا نموده اند و به موضوع از اين منظر نگريسته اند. نهايتاً اينکه تئوری مشهور مبتنی بر منابع ( RBV ) بدين منظور يک شرکت و يا کسب و کار خاص را بر اساس دسته بندی منابع موجود آن (دانش ، مواد ، سرمايه ، نيروی انسانی و ...) تعريف و تقسيم بندی می نمايد.
به هرحال تعاريف و تقسيم بندی های زيادی برای کسب و کار خانوادگی ارائه شده است. برای تعريفی دقيق و روشن از اين مفهوم می توان با دو ديد و تقسيم بندی کلی و جزئی به موضوع نگاه کرد. از ديد کلی می توان يک کسب وکار يا شرکت خانوادگی را بدين گونه تعريف نمود :
شرکت ها، مؤسسات و کسب و کارهايی که بوسيله ارتباطات و تعاملات خانوادگی و افراد خانواده تحت تاًثير قرار می گيرند.

Normal 0 false false false EN-GB X-NONE AR-SA /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin-top:0cm; mso-para-margin-right:0cm; mso-para-margin-bottom:8.0pt; mso-para-margin-left:0cm; line-height:107%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-fareast-language:EN-US;}

 و از ديد جزئی تر تعاريف زير را می توان برای يک کسب و کار خانوادگی برشمرد :
کسب و کاری که متعلق به افراد يک خانواده می باشد و توسط افراد فاميل و غيرفاميل اداره می شود.
همانطور که مشخص است يک کسب و کار خانوادگی گاهی می تواند فراتر از يک شرکت خانوادگی باشد. و گاهاً نيز فقط در قالب يک شرکت خانوادگی باشد. البته در تعريف اين نوع کسب و کار سه عامل مهم مطرح می باشد: خانواده ، مالکيت و مديريت. آنچه که از يافته های تمام تحقيقات بر می آيد اين است که همگرايی عامل خانواده و تنها يکی از دو عامل مالکيت و مديريت (خانواده و مالکيت يک کسب و کار ، يا خانواده و مديريت يک کسب وکار) می تواند به تعريف يک کسب و کار خانوادگی بسنده کند.
به دليل اهميت بسيار زياد شرکت ها و کسب و کارهای خانوادگی در رشد و توسعه اقتصادی و همچنين اشتغال زايی و رفع بيکاری ، بسياری از کشورهای جهان نسبت به اين مسئله و کارآفرينی از طريق ايجاد اينگونه شرکت ها روی آورده و برنامه ريزی های بسيار دقيق و هدفداری را در اين زمينه انجام می دهند.
مطابق انتشارات آکادمی بين المللی تحقيقات شرکت های خانوادگی ( IFERA ) در دسامبر 2003 ، سهم شرکت های خانوادگی از کل شرکت های موجود ، در اروپا حدود 60 – 93 درصد ، در ايالات متحده حدود 95 درصد و در آمريکای مرکزی و جنوبی حدود 65 درصد می باشد. همچنين نزديک به 35 درصد از 500 شرکت بزرگ آمريکايی از نوع شرکت های خانوادگی می باشد. شرکت های بزرگی نيز در سطح دنيا مانند شرکت های Hermés , Danone , Michelin , Peugeot , Henkel , BMW , Dr. Oetker , Beretta Barilla , Johnson & Johnson , Kelloggs , Mars , IKEA , Tetra Pak از نوع شرکت های خانوادگی می باشند. همچنين شرکت بزرگ Hoshi که در قرن ششم در ژاپن تاُسيس گرديد نيز شرکتی خانوادگی می باشد. در زير درصد شرکت های خانوادگی از کل شرکت های موجود در برخی از کشورهای جهان آمده است.
ايالات متحده 95
ايتاليا 93
فنلاند 80
يونان 80
قبرس 80
سوئد 79
اسپانيا 75
هلند 74
پرتغال 70
بلژيک 70
انگلستان 70
آلمان 60
فرانسه <60
استراليا 75
با توجه به آمار و اطلاعات فوق مشاهده می شود که کسب و کارهای خانوادگی از مهمترين اولويت های کشورهای مختلف برای اشتغال زايی و کارآفرينی محسوب می شوند. سياستمداران و دولتمردان در کشورهای مختلف قوانين و مقرراتی وضع نموده اند که ضمن فراهم آوردن تسهيلات و امکاناتی در جهت راه اندازی ، رشد و توسعه کسب و کارهای خانوادگی ، موانع و مشکلات پيش روی مؤسسان اين گونه کسب وکارها را نيز حداقل نموده است. افزايش سرمايه گذاری و تشويق سرمايه گذاران برای انتقال سرمايه ها به سمت اين گونه شرکت ها نيز از ديگر برنامه های اقتصادی دولت ها می باشد.

رشد و بقای کسب و کارهای خانوادگی
برای اينکه يک کسب و کار خانوادگی رشد نمايد و برای نسل های بعدی نيز بقا داشته با شد بايستی يک برنامه ريزی دقيق و اصولی برای کسب وکار از سوی مالکان و مديران کسب و کار انجام گيرد. علاوه براين به دليل اهميت روزافزون اين نوع کسب و کار هم برای جوامع و برای اقتصاد ملت ها حمايت هايی نيز بايست از سوی دولت ها در اين راستا انجام شود.ترکيب چندين عامل برای توضيح و تشريح موفقيت ، رشد و بقای کسب و کارهای خانوادگی لازم است از آن جمله می توان به مواردی مانند فرهنگ خانواده ، شخصيت و خصوصيات هرکدام از اعضای خانواده ، عوامل محيطی و اجتماعی ، نوع کسب و کار ، خصوصيات کارآفرين (بنيانگذار) کسب وکار و بسياری موارد ديگر اشاره نمود. در شکل زير ترکيبی از عوامل فوق مشاهده می شود.

 

 • کسب و کار کوچک

 تعريف کسب و کار کوچک:

  به منظور تحليل آماری و با قاعده در خصوص کسب و کار کوچک ، بايد گفت که اين مقوله دارای قوانين اجرايی تجاری است. هر صنعتی بر اساس درآمد و ميزان استخدام سالانه ، اندازه استانداردی را برای خود تعريف می‌کند. در بيشتر موارد اين تعريف به واسطه نمايندگی‌های دولتی تعريف می‌شود تا تحت قوانين تغييرپذير دولتی تحليل ‌هايی را صورت دهند. به علاوه ، اين استانداردها برای برنامه‌هايی که در خصوص کمک بهبود به امور مالی است کارا می‌باشد. کسب و کار کوچک بصورت مستقل است و هر شرکتی با کمتر از 500 پرسنل در اين حيطه قرار می‌گيرد. اين اندازه مرسومترين استاندارد تعريف شده است. در آمريکا حدود 5/22 ميليون کسب و کار مستقل از کشاورزی و زراعت وجود دارد که 99 درصد آن کسب و کار کوچک( Small Business ) به حساب می‌آيند.

 
راهنمای شروع يک کسب و کار کوچک:
اين راهنما به منظور آن تدوين شده است که بتواند با بيان تمامی نکات و در عين حال حفظ سادگی و قابل فهم بودن، به شما در راه ايجاد يک کسب و کار موفق کمک کند.

 
گام اول: ارزيابی اوليه
-
آيا کارآفرينی برای شما ساخته شده است ؟
بديهی است که شروع يک کسب و کار جديد ريسکهای زيادی را به همراه دارد که البته با برنامه ريزی می‌توان شانس موفقيت را بالا برد. بنابراين بهترين نقطه شروع آن است که نقاط قوت و ضعف خود را بعنوان دارنده يک کسب و کار بشناسيد.
-
آيا شخصيتی مستقل و خودجوش داريد؟
اين را هميشه در نظر داشته باشيد که در صورت شروع يک کسب و کار کوچک ، اين خود شما هستيد و نه شخص ديگر که بايد تصميم بگيريد که چگونه پروژه‌ها ، برنامه‌ها و زمان خود را مديريت کنيد.
-
تا چه حد با شخصيتهای متفاوت و افراد گوناگون می‌توانيد ارتباط برقرار کنيد؟
صاحبان کسب و کار ناگزيرند که با افراد و اقشار مختلفی سرو کار داشته باشند. آيا شما می‌توانيد با مشتريان، تامين‌کنندگان، کارکنان و ... در جهت منافع کسب و کار خود ارتباط برقرار کنيد.
-
تا چه حد قدرت تصميم‌گيری داريد؟
صاحبان کسب و کار کوچک بايستی بطور متداوم ، به سرعت و در شرايط بحرانی بتوانند مستقلا" تصميم‌گيری کنند.
-
آيا شما استقامت فيزيکی و احساسی لازم برای اداره يک کسب و کار را داريد؟
مالکيت يک کسب و کار علاوه بر چالش و هيجان ، مستلزم فشارکاری زياد ، ساعتهای کاری زيادی می‌باشد. آيا شما می‌توانيد 12 ساعت در روز و هفت روز در هفته را کار کنيد؟
-
تا چه حد می‌توانيد برنامه‌ريزی و سازماندهی کنيد؟
تحقيقات نشان می‌دهد بسياری از شکستها در صورت برنامه‌ريزی صحيح ، به وجود نمی آمد.
-
آيا انگيزه لازم را برای تحمل مشقات را داريد؟‌
ممکن است شما در حين اداره يک کسب و کار احساس کنيد که در برخی مواقع توانايی تحمل تمامی مشقات و زحمات را به تنهايی نداريد و فقط داشتن انگيزه قوی است که می‌تواند در اين مواقع سختی ، دلگرم و اميدوار سازد.
-
اين کسب و کار چگونه خانواده شما را متاثر می‌سازد؟
سالهای اوليه شروع يک کسب و کار می‌تواند سختی‌هايی را برای خانواده و زندگی شخصی شما ايجاد کند. در عين حال ممکن است خانواده شما تا به سوددهی رسيدن کسب و کار ، دچار مشکلات و فشارهای مالی شوند. بنابراين حمايت و يا عدم حمايت خانواده نقش مهمی در شروع و ايجاد يک کسب و کار دارد.
اين حقيقت دارد که دلايل زيادی برای عدم شروع يک کسب و کار کوچک و مستقل وجود دارد ، اما برای افرادی که واجد شرايط فوق هستند ، مزايای زيادی وجود دارد که قطعا" از ريسکهای آن بيشتر است.
اينکه شما خادم و مخدوم خود می‌شويد!
زحمت و تلاش و ساعتهای کاری زياد مستقيما" به نفع شماست و نه شخص ديگر!
امکان کسب درآمد و رشد ، محدوديت کمتری دارد.
چالش و هيجان کار برای شما افزايش می‌يابد.
اداره يک کسب و کار مستقل امکان فراگيری زيادی را برای شما فراهم می‌آورد.

 
گام دوم: برنامه ريزی کسب و کار
شروع يک کسب و کار نياز به انگيزه ، علاقه و استعداد دارد. همچنين نياز به تحقيقات وسيع و برنامه‌ريزی صحيح دارد. اطلاعات زير برای تهيه طرح کسب و کار ( Business Plan ) می‌تواند بسيار مؤثر واقع شود:
-
قبل از شروع به کار ليستی از تمامی دلايلی که می‌خواهيد بخاطر آنها وارد دنيای تجارت شويد ، تهيه کنيد. مثلاً:
شما می‌خواهيد رئيس خود باشيد.
شما می‌خواهيد استقلال مالی داشته باشيد.
شما می‌خواهيد آزاد باشيد.
شما می‌خواهيد آزادانه تمامی تواناييها و دانسته‌های خود را به کار ببريد.
-
سپس بايستی تعيين کنيد که اصولا" چه کسب و کاری برای شما مناسب است. لذا اين سؤالات را از خود بپرسيد:
من دوست دارم با وقت خود چه کاری انجام دهم؟
چه مهارتهای تکنيکی من تا به حال آموخته‌ام؟
به نظر ديگران من در چه کارهايی مهارت دارم؟
من چقدروقت آزاد برای اداره يک کسب و کار موفق دارم؟
آيا من هيچ سرگرمی يا علاقه‌ای که قابل تبديل شدن به کسب و کار شدن را داشته باشند ، دارم؟
-
پس از تعيين کسب و کار مناسب تحقيقات لازم را جهت پاسخ به سؤالات زير به عمل آوريد:
آيا ايده من کاربردی است و آيا نيازی را برآورده خواهد کرد؟
رقبی من چه کسانی خواهند بود؟
مزيت رقابتی شرکت من نسبت به شرکتهای موجود چيست؟
آيا من می‌توانم خدمت بهتری ارائه دهم؟‌
آيا من می‌توانم برای کسب و کار جديد خود تقاضا ايجاد کنم؟
-
آخرين مرحله قبل از تهيه طرح کسب و کار اين است که چک ليست زير را تهيه کنيد و پاسخ دهيد:
من علاقه به شروع چه کسب و کاری دارم؟
چه خدمتی يا کالايی قرار است ارائه دهم؟ در کجا قرار است اين کار را انجام دهم؟
چه مهارت و تجربه‌ای برای اين کار دارم؟
ساختار قانونی شرکت من چگونه خواهد بود؟ ( سهامی عام، خاص و ... )
اسم کسب و کار چه چيزی باشد؟
چه امکانات و تجهيزاتی نياز خواهم داشت؟
به چه تسهيلات و امکانات بيمه‌ای نياز خواهم داشت؟
پاسخ شما به تمامی سؤالات بالا شما را در طراحی يک کسب و کار کامل جامع ياری می‌کند.

 
گام سوم: تامين منابع مالی
يکی از کليدهای اساسی موفقيت و پيشرفت در شروع کار ، جذب و تامين منابع مالی کافی برای راه‌اندازی يک کسب و کار کوچک است. اطلاعات زير تکيه بر روشهای جمع‌آوری پول برای شرکتهای کوچک دارد. همچنين شما را در تهيه درخواست وام ( Loan Prposal ) ياری می‌دهد. منابع زيادی برای جمع‌آوری سرمايه وجود دارد. بايد توجه داشته باشيم که قبل از تصميم‌گيری ، تمامی منابع ممکن را جستجو کنيم :
-
پس‌اندازهای شخصی
-
دوستان و افراد خانواده
-
بانکها و مؤسسات اعتباری
-
شرکتهای سرمايه گذاری مخاطره آميز

    منبع: http://www.iust.ac.ir


مطالب مشابه :


منابع آزمون کارشناسی ارشد هنر (کد 1358 هنرهای تصویری و طراحی)

انتشارات سمت* کلیه فصلنامه‌های هنر ( انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد نمايندگی




معرفی خلیج فارس شناسان : دكتر پيروز مجتهد زاده

آخرين خدمت مرحوم مجتهدزاده گرفتن نمايندگی انتشارات سمت های خلیج فارس، انتشارات




تغییر رشته و ادامه تحصیل در هنر

هنرهای تجسمی و شاخه های اون رو براتون انتشارات سمت و مبانی نمايندگی




انواع کسب و کار

در شرايط وجود يک سمت مطابق انتشارات در بيشتر موارد اين تعريف به واسطه نمايندگیهای




مصطفی عدل

در 1324 با سمت رياست هيئت نمايندگی ايران در کنفرانس سانفرانسيسکو نشست های انتشارات




محدوديتهای حاکم بررسيدگی های ديوان عدالت اداری

محدوديتهای حاکم بررسيدگی های عبارت "سمت نمايندگی قائم به تهران ،انتشارات




برچسب :