موهای زیر پوستی

موهایی که با زاویه مایل نسبت به سطح پوست رشد میکنند، شایعتر می باشد و افرادی که موهای مجعد و زبر و فر خورده دارند، بیشتر دچار این مشکل میشوند و البته بروز این مشکل در موهای جلوی گردن، زیر چانه و فک تحتانی شایعتر است.

ضایعه اولیه در این بیماری به شکل پاپولهایی در محل رویش مو دیده میشود که معمولا سفت است ودر برخی موارد التهابی و یا حتی عفونی هم می شود. و این التهاب گاهی با خارش نسبتا شدید روی ضایعه و حوالی آن همراه است ، بیمار با خارش و دستکاری ناحیه، وضع را بدتر میکند. این نوع خارشها به ویژه در نواحی تناسلی شایعتر است.

هر چه التهاب ناحیه بیشتر باشد یا ناحیه مذکور تحت اصلاح بیشتری قرار گیرد، احتمال ایجاد لکهای نقطه ای در محل ضایعه بیشتر می شود و این حالت به خصوص بر روی ساق پا و ساعد بسیاری از خانم ها مشاهده میشود. خانمهایی که از دستگاههای اپیلاتوری مخصوصا روی ساق پای خود استفاده میکنند، به طور شایعتری درگیر این موضوع هستند. همچنین آقایانی که موهای مجعد دارند، در ناحیه زیر چانه و فک تحتانی، وضعیت رشد موها به گونه ای است که مسیری مورب و حتی گاهی موازی با سطح پوست را میتواند ایجاد نماید، بنابراین در آقایانی که اصلاح روزانه به وسیله تیغ انجام میدهند، نیز به طور شایعی این ضایعات را میتوان در این نواحی مشاهده نمود.

در حقیقت موهایی که در این نواحی اصلاح شده اند و یا به روشهای دیگر اپیلاسیون شده اند، تمایل دارند که به هنگام رشد بعدی یا دیواره فولیکول را سوراخ کنند و بیرون بیایند و یا اینکه خود مو تمایل دارد که به سمت عقب و به طرف سطح پوست برگردد و مجددا وارد اپیدرم شود. در هر دو حالت ورود مو به داخل پوست سبب ایجاد یک پاسخ التهابی می شود و مشکلات پوستی بعدی را ایجاد می نماید. اگر پوست به هنگام اصلاح کردن کشیده شود و یا اصلاح در خلاف جهت رشد مو صورت گیرد، در این حالت تعداد بیشتری از موها به حالت زیر جلدی درمی آید زیرا وقتی کشش از بین میرود و پوست در حالت نرمال قرار میگیرد، نوک این موها تراشیده می شود، دیواره فولیکول را سوراخ کرده و بیرون خواهد آمد.

در اصلاح به وسیله ماشینهای ریش تراش و یا اصلاح به وسیله تیغ به نحوی که در مسیر رشد مو صورت گیرد، از تعداد موهای داخل جلدی کم می کند. البته در بیمارانی که موی زبر دارند و بر روی ساق پاهای خود از دستگاههای اپیلاتور استفاده می نمایند، محل خروج موها از فولیکول، حتی بدون اینکه موی زیر جلدی در ناحیه داشته باشند، میتواند لکهای ریزی را ایجاد کند که نمای نقطه نقطه و ناجوری به ساق پا میدهد و باعث نمودار شدن هر چه بیشتر محل خروج موها میشود که این حالت نیز برای خانمها از نظر زیبایی ناراحت کننده می باشد.

در بعضی از افرادی که موی مجعد دارند، گاهی ممکن است موی زیر جلدی حتی بدون اصلاح و بدون تحریک پوستی ایجاد گردد. این حالت وقتی مشاهده میشود که منافذ فولیکول ها بسته می شود یا به دلیل واکنشهای التهابی قبلی اجازه رویش مو را به طور طبیعی به خارج از فولیکول نمیدهد.

جلوگیری و درمان موهای زیر پوستی

باید در شیوه اصلاح دقت کرد. اصلاح باید در مسیر رشد مو و بدون کشیده شدن پوست انجام گیرد و چنانچه از یک روش اصلاح نتیجه نامطلوب گرفتها ید، روش خود را عوض کنید و روشهای دیگر را امتحان نمایید. در آقایان، استفاده از ماشینهای اصلاح نتایج را بهتر خواهد کرد. علاوه بر این بلافاصله پس از اصلاح لازم است حوله آب گرم روی ناحیه قرار داده و در حدود ۵ تا ۱۰ دقیقه به همان وضعیت نگه دارید.

اگر التهاب حاصله سبب ناراحتی شده است، میتوان موهایی را که بیشترین التهاب را ایجاد کرده اند، به وسیله موچین و با یک آینه با بزرگنمایی مناسب، بیرون بیاورید و از ادامه پروسه التهابی جلوگیری نمایید. توجه داشته باشید این کار وقتی نتایج خوبی دارد که با آینه مناسب، نوک موی بیرون آمده را مشاهده نمایید، در غیر این صورت تحریک و کندوکاو پوست به قصد پیدا کردن نوک مو سبب افزایش التهاب می شود. علاوه بر این، این عمل را باید به سرعت انجام دهید و اگر نتوانستید موفق شوید، میتوانید روز بعد و پس از کاهش التهاب دوباره این کار را تکرار نمایید و بعد از این کار نیز مجددا از حوله گرم استفاده نمایید. مصرف ایبوبروفن و سایر ضدالتهابها نیز میتواند به رفع التهاب حاصله کمک نماید. علاوه بر این ماساژ ملایم ناحیه به وسیله اسکرابهای پوستی و لایه برداری مختصر به وسیله اسیدهای میوه نیز کمک کننده است و به رفع التهاب و لکهای حاصله از التهاب کمک میکند.

اگر با این روشها موفق نشدید، لازم است داروهای حاوی کورتون موضعی (و در برخی از موارد مصرف کورتون خوراکی) به طور محدود و نیز مصرف کرمهای حاوی رتینویید موضعی را توصیه کرده و زیر نظر پزشک از این روشها استفاده کنید. با انجام همه این روش ها اگر واکنش التهابی شما به خصوص در ناحیه صورت و زیرچانه و فک تحتانی شدید است، اصلاح کردن را باید به مدت ۱ تا ۳ ماه در ناحیه مزبور قطع نمایید و اجازه دهید موهای داخل جلدی به تدریج رشد کنند و از پوست بیرون بیاید.

در این حالت طی ۱ هفته تا ۱۰ روز اول بعد از قطع اصلاح علایم بیماری بدتر می شود و سپس شروع به کاهش میکند. طی مدت ۱ تا ۳ ماه گفته شده نیز لازم است از داروهای ضدالتهابی موضعی و خوراکی، لایه بردارها و حوله گرم به طور مکرر استفاده نمایید. اگر واکنشهای شما به حدی شدید است که بلافاصله پس از شروع اصلاح موها دوباره همه علایم شروع شده و التهاب لک های حاصله همراه با خارش برای شما تکرار میشود، لازم است از روشهای اپیلاسیون دایمی استفاده نمایید.

برای این کار در حال حاضر میتوان از لیزر موهای زاید استفاده کرد. با این روش فولیکول مو از بین می رود و طی چند جلسه سبب از بین رفتن و یا کاهش بارز موها در ناحیه میشوید. علاوه بر این کیفیت موهای باقیمانده و یا موهایی که مجددا رشد میکنند، تا حدود زیادی تغییر پیدا می کند و از حالت مجعد و زبر اولیه خارج میشود، در نتیجه اصلاح آنها با هر یک از روشهای گفته شده معمولا به آسانی صورت می گیرد و بدون واکنش التهابی و یا ایجاد موهای زیرجلدی جدید خواهد بود.

موهای زیر پوستی

مطالب مشابه :

آموزش بستن شال و روسری

سری جدید مدل مو مجلسی زنانه 2014

موهای زیر پوستی

مدل های متنوعی از بستن شال و روسری