صبحگاه با نشاط

دوره دبستان سر صف وایستادن و دعا و نیایش و تلاوت قرآن و سخنرانی مدیر یا ناظم از سر کلاس رفتن سخت تر بود. به خصوص وقتی که گیر یک آدم پر حرف می افتادیم. نگاه کردن ناخن ها و پشت دست ها و موها از آن هم بدتر بود و بچه خاک آقا آن موقع ها مثل گربه از آب متنفر بود و مثل خرس خواب آلو. بنابر این از هر جهت صبحگاه چیز مزخرفی بود. اما در این بین بعضی وقت ها چیزهای با مزه ای اتفاق می افتاد که هنوز هم که هنوز است بعضی وقتها که به یادم می افتد حتی وسط جمع خنده ام می گیرد و باید کلی توضیح دهم تا حمل بر دیوانگی و خل و چلی نشود.(گرچه با وجود توضیح هم ممکن است باز مدرکی بر خل و چلی باشد)

- یک بار آقای مجید علیشاهی که همیشه سر صف قرآن می خواند و همیشه سوره یاسین را می خواند نیامده بود و یکی دیگر ازبچه ها رفت که قرآن بخواند. حالا بماند که چقدر بد صدا و بی قاعده خواند. این بنده خدا فکر می کرد همه سوره را باید بخواند آن قدر خواند و خواند که ناظم (آقای رستمی) بالاخره صدایش در آمد: بسه دیگه چقدر می خونی.

- یک بار یکی از بچه های سال پایین آمد که قرآن بخواند آن قدر هول شد و دست و پایش را گم و همان اول کار گفت بسم الله الرحیم. همین کافی بود که تا مدتها همه بهش می گفتند بسم الله الرحیم.

- یکی دیگر از بچه ها (محسن) برای خواندن قرآن صبحگاهی رفت و تا آخر کار خوب آمد و در آخر باز عجله کرد: صدق الله ال نه علی و نه عظیم.

- یک بار هم یکی از بچه ها که همیشه سرود صبحگاهی می خواند دیر آمد و از دور می دوید و بچه ها هم اشاره می کردند که بدود و آن قدر دویده بود که نفس نفس می زد و در جایگاه قرار گرفت: پرورداگارا... هه. هه... در این بامدادان... هه. هه... که پرتو خورشید... هه. هه... تابان... هه. هه... آن قدر نفس نفس زد که یکی دیگر بجایش سرود صبح گاه را خواند.

- یکی از بچه ها در غیاب ناظم مأمور نظم صف بود. وقتی که برای رفتن به کلاس خواست که بچه ها صلوات بفرستند گفت: برای سلامتی صدام و صدامیان صلوات.

صبحگاه با نشاط

مطالب مشابه :

نیایش صبحگاهی

تجربیات-قسمت دوازدهم (نیایش صبحگاهی)

صبحگاه

صبحگاه با نشاط

ستايش صبحگاه ...

ستایش صبحگاه - نظامی گنجه ای

برنامه ريزي مراسم صبحگاهي

دعا وسرود مراسم صبحگاهی

فهرست دعای صبحگاهی روزها :