زمین شناسی از کلاس تا واقعیت

سلام به همه شما بزرگواران زمین شناس و دوستداران زمین. قبل از اینکه گفتگو رو شروع کنیم باید بگم خیلی خوشحالم که انجمن علمی و گروه زمین شناسی باز هم افراد پرشور و فعالی رو داره. با توجه به مصاحبه های قبلی که در قسمت صندلی داغ توی سایت دیدم، باید بگم این مصاحبه از دو نظر با اون ها متفاوت هست. اول اینکه بنده تقریبا آدم پرحرفی هستم و شاید خیلی از مطالب رو مفصل توضیح دادم و امیدوارم وقت و حوصله کافی داشته باشید که همه مطالب رو مطالعه بفرمایید. دوم اینکه سعی کردم با نگارشی عامیانه باشه که حالت یک گفتگوی معمولی و دوستانه رو به خودش بگیره نه یک مصاحبه رسمی. عکس هایی هم که از بنده مشاهده میکنید در زمان های مختلف گرفته شده و بنا بر این اگر در اینترنت و صفحات اجتماعی با چهره ای متفاوت برخورد کردید تعجب نکنید.

حالا امر بفرمایید، در خدمتتون هستم.

آقای دهقانی یه بیوگرافی از خودتون برامون می گید؟
فرزاد دهقانی هستم، دانش آموخته دوره کارشناسی زمین شناسی دانشگاه دولتی زاهدان. متولد 1363 شیراز و متاهل. تا 5 سالگی شیراز بودیم و بعد به خاطر شغل پدر به استهبان و بعد به نی ریز ( از شهرستان های استان فارس) رفتیم. تحصیلات ابتدایی رو در نی ریز گذراندم و مجدد به شیراز برگشتیم. دوره راهنمایی و دبیرستان رو در مدارس نمونه دولتی توحید و فرهنگیان ناصریان در شیراز به پایان رساندم. بزرگ شده شیراز هستم ولی از زمان دانشگاه به بعد همه جا بودم (فارس – سیستان و بلوچستان – یزد - خراسان– اصفهان – تهران - هرمزگان ) تا مقطع لیسانس بیشتر نخواندم و در حال حاظر در خدمت شما هستم.
07312302529168912745.jpg 
دقیقا از بعد از فارغ التحصیل شدنتون چه بر شما گذشت ؟

تازه بعد ازتموم شدن درسم بود که فهمیدم زندگی چقدر سخته و چه مشکلاتی وجود داره. خوب مدتی رو باید میرفتم سربازی. بعد وارد کارهای مختلفی شدم. از کارهایی که هیچ ربطی به رشته تحصیلیم نداشت مثل مدیر فروش و بازاریاب دو کارخانه تولیدی تا کارهایی که به طور مستقیم یا غیر مستقیم به رشته تحصیلی و تخصص های دیگه من مربوط میشد مثل همکاری با سازمان جهاد کشاورزی و اداره منابع طبیعی در اجرای طرح کاداستر، نقشه برداری و واگذاری زمین. مدتی به عنوان کارشناس مکانیزاسیون در جهاد کشاورزی بودم. همکاری هایی با شرکت نفت، بسیج مهندسی و تیپ مهندسی سپاه، حراست سازمان جهاد کشاورزی و چند جای دیگه که نمیشه گفت داشتم. سرپرست پروژه اکتشاف مس در نزدیکی معدن مس سرچشمه بودم. با سازمان صنعت، معدن و تجارت استان فارس در اجرای طرح شناسایی مناطق مستعد معدنی در پهنه حفاظت شده بهرام گور شهرستان نی ریز همکاری داشتم.

43775130986998634503.jpg
البته چند سال پیش شرکت خودم رو هم ثبت کردم. شرکت خدمات فنی مهندسی مشاوره ای، پارس معدن اکتشاف آریا ( سهامی خاص) Geo P.A.M.A Co که بنده عضو هیئت موسس، سهامدار عمده و مدیرعاملش هستم. در کنار این موضوع با نظام مهندسی معدن به عنوان کارشناس فنی اکتشاف و کارشناس فنی استخراج همکاری دارم.
63502788693440384587.jpg
آیا رشته زمین شناسی برای شما نون و آب شد ؟

نون رو نمیدونم اما از این رشته آب خنک و گوارایی به دست میاد چون میتونید مدرکتون رو بگذارید در کوزه و آبش رو بخورید. این رو به شوخی گفتم اما حقیقت برای اکثریت همین هست. با روش درس خوندن بیشتر دانشجوها و البته درس هایی که قریب به اتفاق فقط آکادمیک هستند و در بازار کار به درد نمیخورند واقعاً آینده روشنی در پیش روی دانشجویان نیست. مگر اون دسته افرادی که واقعاً تلاش میکنند و درس ها رو نمیخونن که فقط نمره پاسی یا حتی نمره خوب بگیرند، بلکه درس ها رو میخونن که یاد بگیرن و استفاده کنن و البته در کنار اون نرم افزارهای زمین شناسی رو هم یاد میگیرن و کتاب های کاربردی رو هم مطالعه میکنن. البته به یاد داشته باشید که یک انسان تک بعدی به نتیجه مطلوب نمیرسه و آدم باید تخصص های مختلفی رو یاد بگیره تا بتونه گلیم خودش رو توی این دوره از آب بیرون بکشه. منظور من هم تخصص های علمی هست مثل :( همین زمین شناسی – کامپیوتر، چه عمومی و چه تخصصی – حتی رانندگی و مکانیکی و ........ ) و هم تخصص های اجتماعی مثل : ( روابط عمومی – فن بیان – تعاملات اجتماعی در جامعه و متناسب با هر گروهی – انجام کارهای اداری و بانکی و ........... )
بنابراین سعی کنید حتی اگر توی این رشته هم عالی هستید به همین کفایت نکنید چون زمانی که وارد زندگی میشید خواهید دید که چقدر زندگی سخته و کارها کم. البته کارها کم هست برای افرادی که سطح توقعاتشون بالا هست و تخصص های کمی رو هم دارن.

22122135583525275365.jpg

چرا زمین شناسی رو برای ادامه تحصیل انتخاب کردید ؟

حقیقتاً من عاشق زمین شناسی بودم ( شاید هم هنوز هستم، دقیق نمیدونم ! )
من از دوران کودکی عاشق کوه و بیابون بودم و هر موقع که به خارج از شهر میرفتیم دنبال سنگ های زیبا و فسیل بودم و البته حالا فهمیدم که من عاشق خود زمین و در واقع اصل و ذات خودمون بودم و به دنبال آرامش. من شیفته سکوت و آرامش کوه و بیابان و دشت و صحرا هستم و بودن در این محیط ها به من زندگی میبخشه. به جرات میتونم بگم جدا از بحث شغلم، من و همسرم همیشه سعی میکنیم از شلوغی شهر فرار کنیم و به دامن طبیعت پناه ببریم. تابستون ها هفته ای 3-2 بار به خارج از شهر میریم اما حالا که هوا سرد هست یه کم کمتر.
28931716353862284901.jpg
بعد از اتمام دوران دبیرستان در کنکور سال 82 شرکت کردم. دانشگاه دولتی قبول نشدم ولی دانشگاه آزاد زمین شناسی قبول شدم. نشستم خوندم برای سال بعدش که هم دانشگاه آزاد اصفهان و هم شیراز زمین شناسی قبول شدم و هم زمین شناسی دانشگاه دولتی زاهدان. البته جزء رشته های خاص، دانشکده افسری هم بود که ترجیح دادم برم دانشکده افسری امام علی (ع) مهندسی سیستم. البته بعد از اتمام مراحل مختلف مصاحبه به دلایل خانوادگی انصراف دادم و آمدم زاهدان. توی اون سال زمین شناسی ورودی بهمن ماه بود و من مرخصی گرفتم و سال 84 مهرماه وارد دانشگاه شدم. به این ترتیب من ورودی 83 بودم که کاملاً همراه ورودی های 84 شده بودم و البته از این بابت خدا رو شکر میکنم.
04918136803978327814.jpg
از استادا که در مورد شما می پرسم همه برای شما کلمه "فعال" رو به کار می برند به نظرتون دلیلش چیه ؟

فعال، شاید هم بیش فعال. اول از همه نظر لطف اساتید بزرگوار رو میرسونه که همیشه به بنده محبت داشتند اما واقعاً نمیدونم از این صفت خوشحال باشم یا ناراحت.
شاید تعجب کنید که میگم ناراحت. این صفت فی نفسه بار منفی نداره و صفت بسیار خوبی هست ولی وقتی فعال باشید و در دانشگاه زاهدان هم باشید، اون موقع هست که میفهمید من چی میگم و این صفت چه مشکلاتی رو در حاشیه با خودش براتون به همراه داره.
هرچند ناراضی نیستم، چون علاوه بر اینکه در دوران تحصیل باعث شد من خیلی چیزها رو یاد بگیرم و تجربیات متعددی داشته باشم و آدم ها رو بیشتر بشناسم و البته نمونه کوچکی از جامعه ای که به زودی قرار بود واردش بشم، بعد از تحصیل هم در جاهای مختلفی که کار کردم حتی در سربازی برای من مفید بوده اما خوب مسلماً این فعال بودن باعث میشه آدم توی چشم باشه که باعث حسدورزی ها و کینه توزی ها وایجاد مشکلاتی در زندگی اجتماعی و شخصی من شد که هرموقع به یادش میفتم حسابی ناراحت میشم و به هم میریزم. دقت داشته باشید که هرچند این مشکلات در همه دانشگاه ها و البته جامعه و جود داره، اما موقعیت جغرافیایی و افراد بسیار تاثیر گذار و مهم هستند. کمااینکه من خیلی جاها بودم اما هیچ جا برای من سخت تر و مشکل زا تر از زاهدان و البته بافت افراد در اون سال نبود.
در دوران دانشجویی علاوه بر گذراندن دروس که همه دانشجویان می بایست انجام میدادند فعالیت های دیگری هم داشتم که تعدادیش رو خدمتتون عرض میکنم.
*  عضو هيئت رئیسه انجمن علمي زمين شناسي با سمت های دبير، مسئول روابط عمومي و مسئول امور مالي در سال هاي 87 – 84
* مدير مسئول، سردبير و مدير اجرائي نشريه علوم زمين در سال هاي 87 - 85
*  مسئول نمايشگاه معرفي رشته زمين شناسي، در اولين همايش آموزش زمين شناسي ايران، اسفند ماه  85  زاهدان 
*  همکاری با اساتید ارجمند در آزمایشگاه های : بلورشناسی هندسی و بلورشناسی نوری  از سال 85 به مدت شش ترم  -  و آزمایشگاه های مکانیک خاک و فتوژئولوژی از سال 87  به مدت سه ترم .
*  مشارکت در اجرای پروژه، ریزپهنه بندی ژئوتکنیک لرزه ای دشت های : خاش ، زابل ، سراوان و ایرانشهر، پروژه مشترک معاونت پژوهشی دانشگاه U.S.B و سازمان مسکن و شهرسازی استان سیستان و بلوچستان.
آیا در مجامع و گروه های خاصی عضویت دارید؟ آیا علاوه بر مدرک دانشگاهی دوره های دیگری را هم گذرانده اید و مدارک تخصصی دیگری دارید؟
بله بنده
* عضو پیوسته انجمن زمین شناسی ایران
*  عضو سازمان نظام مهندسی معدن
*  عضو سازمان بسیج مهندسین
*  دارای مدرک کارشناس فنی اکتشاف 
و مدرک کارشناس فنی استخراج از سازمان نظام مهندسی معدن هستم.
البته تعدادی دوره آموزشی رو هم گذروندم و مدارکش رو دریافت کردم. مثل : ( GIS مقدماتی و پیشرفته – Autocad مقدماتی و پیشرفته – GPS – قانون معادن – نحوه تهیه گزارش اکتشاف – نحوه تهیه گزارش پایان اکتشاف – برآورد قیمت تمام شده در معادن – طراحی الگوی آتشباری در معادن سطحی و تعدادی دوره کوتاه و بلند دیگر. )

آیا در دوره کارشناسی مقاله ای هم نوشتید ؟

بله.
البته به جز مقالات کوتاهی که در نشریه انجمن چاپ شد و یک مقاله در مورد ژئوتوریسم استان که برای نشریه کشوری رشد زمین شناسی فرستادم، در ارائه یک مقاله با اساتید گرانقدرم جناب آقای دکتر احمدی و جناب آقای دکتر مریدی همکاری کردم که اسم بنده حقیر هم در جوار بزرگواران ذکر شد. این مقاله در یازدهمین همایش انجمن زمین شناسی ایران ( شهریور 86 مشهد) توسط بنده ارائه شد.
( ذوب بخشی گوشته دگرنهاد و تشکیل سنگهای اولتراپتاسیک راین )
Partial Melting of Metasomatized Mantle Source and Generation of Rayen Ultrapotassic Rocks
( علی احمدی ¹ ،  علی اصغر مریدی ² ،  فرزاد دهقانی³ )
البته گرد آوري و تدوین مجموعه اي 250 صفحه اي  تحت عنوان : نگاهي بر كانسار هاي اقتصادي
بررسي موردي معادن : منگنز ناريگان _ فسفات اسفوردي  _ آهن چغارت _ آهن سه چاهون _ سرب و روي كوشك _ مس ميدوك ، با راهنمايي دكتر محمد بومري، بهار 87   هم هست که این مورد همان گزارش فیلد اقتصادی بنده بود که به صورت تک نفره ارائه دادم و در حال حاضر قصد دارم ویرایش و تکمیلش کنم.

از نشریه علوم زمین که قبلاً مدیر مسئولش بودید چه خاطره ای دارید ؟

نمیدونم از اون شماره نشریه که با جلد رنگی چاپ شد هنوز در انجمن چیزی مونده یا نه اما اگر مونده باشه و مطالعه کرده باشید حتماً حرف بنده رو تصدیق میکنید که اون نشریه با همه نشریات قبل از خودش متفاوت بود. از همه نظر. اول از همه از نظر بار علمی. بعد نگارش و ویرایش و البته جلد رنگی که پولش رو بچه های هیئت مدیره انجمن از جیبشون دادن. اما از نظر من داشتن نشریه کاغذی دیگه فایده ای نداره، همون موقع هم تقریبا همین طور بود. من در یک دوره مدیر مسئول اون نشریه و در دو دوره مدیر اجرایی بودم. بسیار کار طاقت فرسا، وقت گیر و هزینه بری بود. با تمام تلاش هایی که تیم ما داشت باز هم تا زمانی که میتونستیم از هفت خان رستم عبور کنیم و یک شماره رو به چاپ برسونیم یک سال طول میکشید و خیلی از مطالب هم از رده خارج شده بودند. بگذریم از اینکه هیچ حمایت مالی خاصی از ما نمیشد.
ما اولین گروهی بودیم که برای انجمن وبلاگ راه اندازی کردیم و بعد سایت WWW.GEOTAFTAN.COM که البته الان دیگه وجود نداره و پایه گذار این سایت همکلاسی عزیزمون، برادر ارجمند آقای اسدالله خلیلی بودند که زحمات فراوانی در مورد ساخت، ویرایش و بروز رسانی این سایت متحمل شدند.
کار شما بسیار خوب و عالی هست و به نظر من همین وبلاگ رو به صورت درست مدیریت کنید و اطلاعاتش رو بروز کنید که از نشریه چاپی بهتره. اما باید مطالب منظم و بروز باشه.

دانشگاه زاهدان رو چه طور می بینید ؟

دانشگاه رو میشه از زوایای مختلفی نگاه کرد. سطح و امکانات علمی، رفاهی، فضای دانشگاه، فضای سیاسی و ... که در مورد این موضوع آخر بنده معذورم و نمیتونم اظهار نظری داشته باشم.
در مورد فضای ظاهری دانشگاه باید بگم در زمان ریاست جناب دکتر اکبری اقدامات بسیار مناسبی صورت گرفت و فضای کلی دانشگاه به نحو چشمگیری تغییر کرد و تازه قابل زندگی، تحمل و تحصیل شد. من مدتهاست که به زاهدان نیومدم و انشاالله نخواهم اومد، اما از تعریف هایی که شنیدم و عکس هایی که دیدم به نظر میرسه این تغییرات بیشتر هم شده. به شما و دوستانی که به تازگی وارد دانشگاه شدن پیشنهاد میکنم سری به شبکه های اجتماعی بزنن و عکس های سال های گذشته رو ببینن و متوجه بشن که در سال هایی نه چندان دور دانشگاه چه وضعیت بد و نابه سامانی داشته.
در مورد رفاه، زمان ما که خوب بود و راضی بودیم ( حداقل من راضی بودم)
سطح علمی دانشگاه و گروه خودمون رو بالا میبینم ولی بهتره سری به رتبه بندی دانشگاه ها که از طرف وزارت علوم انجام شده بزنید.
در مورد فضای سیاسی، امنیتی و کمیته انضباطی باید بگمممممممممم. ( داشتم فراموش میکردم، گفتم که معذورم )
در کل دانشگاه سطح مناسبی رو در مقایسه با سایر دانشگاه ها داره.

 سطح علمی گروه زمین زاهدان به نظرتون چطوره ؟
به نظر بنده که البته کارشناس نیستم، گروه زمین شناسی دانشگاه زاهدان از نظر اساتید جزء چند دانشگاه برتر کشور هست اما چیزی که علاوه بر اساتید و امکانات آموزشی باعث ارتقاء یا افت سطح یک گروه آموزشی یا دانشگاه میشه و بسیار اهمیت داره خود دانشجوها هستند. اگر دانشجوها در سطح بالایی از گیرایی قرار داشته باشن و البته با انگیزه و مشتاق باشند، این باعث میشه که اساتید هم با جون و دل تمام دانسته هاشون رو در اختیار این دانشجویان فعال قرار بدن.

از استادا برامون بگید؟ چه خاطره ای دارید ازشون ؟ بهترین استادتون کی بوده ؟

در زمان ما اساتید گروه عبارت بودند از :
جناب آقای دکتر حبیب الله بیابانگرد ( بلورشناسی هندسی و نوری – کانی شناسی – آذرین – آتشفشان شناسی )
جناب آقای مهندس محمد مهران ( زمین شناسی فیزیکی – زیست محیطی – زبان تخصصی )
جناب آقای دکتر محمدرضا بخشی محبی ( زمین شناسی تاریخی – میکروفسیل - ژئومورفولوژی – ایران – صحرایی )
جناب آقای دکتر ساسان باقری ( دگرگونی – آتشفشان شناسی – پترولوژی )
جناب آقای دکتر حمیدرضا سلوکی (  زمین شناسی مهندسی – ژئوفیزیک )
جناب آقای دکتر علی احمدی ( آذرین – ژئوشیمی )
جناب آقای دکتر محمد نبی گرگیج ( ماکرو فسیل – چینه شناسی )
جناب آقای دکتر علی اصغر مریدی فریمانی ( زمین شناسی ساختمانی )
جناب آقای دکتر محمد بومری ( کانی شناسی – اقتصادی )
جناب آقای دکتر مصطفی قماشی ( رسوب – سنگ رسوب – نفت – فتوژئولوژی )
سرکار خانم بردبار ( آزمایشگاه فسیل )
سرکار خانم یعقوبی ( دفتر گروه )
سرکار خانم بصیرانی ( دفتر گروه )
سرکار خانم عارف نژاد ( آزمایشگاه اقتصادی )
(( اساتید ارجمندم، اگر جایی رو اشتباه نوشتم به بزرگواری خودتون ببخشید.))
من به تک تک اساتید بزرگوارمون مدیون هستم و به همه این عزیزان خسته نباشید عرض میکنم که چند سال بنده رو تحمل فرمودند و البته چندین سال بعد از ما هم همچنان باید تعداد زیادی از دانشجوها رو تحمل کنن.
حتماً کسانی که من رو میشناسن، همه خوب میدونن که جواب اول من استاد گرانقدرم جناب آقای دکتر بیابانگرد هست. فردی که علاوه بر سمت استادی برای بنده حکم برادر بزرگتر و حامی رو داشتند و بنده افتخار این رو داشتم که چندین ترم در آزمایشگاه بلورشناسی هندسی – بلورشناسی نوری و کانی شناسی در خدمت ایشون بودم.
جناب آقای دکتر بخشی عزیز که در حق بنده پدری کردند و از همین جا دستشون رو میبوسم.
استاد عالیقدرم آقای مهندس محمد مهران عزیز که چند ترمی را در آزمایشگاه مکانیک خاک در خدمت ایشون بودم و شنیدم که بازنشسته شده اند و متاسفانه دانشجویان کنونی از وجود ایشان بی بهره اند.
سرورانم آقایان : دکتر باقری – دکتر سلوکی – دکتر مریدی و دکتر احمدی نیز هرکدام در زمان، مکان و موقعیت های مختلف به بنده لطف و محبت هایی بی دریغ داشتند که زبان بنده قاصر از  تشکر مناسب و در خور از این بزرگواران هست.
از بقیه اساتید گروه و همچنین کادر دفتری و آزمایشگاه هم تشکری مخصوص و عرض خسته نباشید دارم.
بگذریم از خاطره که ده ها خاطره خوب از اساتیدم دارم که مجال گفتنش نیست.

به نظر شما در ایران برای دانشجویان زمین شناسی ارزش قائل می شوند؟

ارزش؟ چی هست؟ فکر کنم شوخی میکنید. نه تنها برای دانشجویان زمین شناسی بلکه برای خود زمین شناسی هم ارزش مناسب رو  قائل نیستند. هرچند در زندگی شخصی ارزش رو خود افراد برای خودشون ایجاد میکنن اما در مورد ارزش قائل شدن برای یک گروه خاص، علاوه بر عملکرد افراد اون گروه، سیاست های کلی دولت تاثیر گذاری بسزایی داره.

رمز موفقیت در این رشته چیست؟ در دوره کارشناسی چه کارهایی باید انجام بدهیم ؟

شاه کلید موفقیت در هر زمینه ای و مخصوصاً در رشته ما، علاقه، جدیت، تلاش و پشتکار  زیاد هست و اینکه خودتون بخواهید یاد بگیرید برای کار آینده نه برای نمره.

آیا شما موفقیتی در این رشته کسب کرده اید ؟

تا تعریفمون از موفقیت چی باشه؟ برخی موفقیت رو در ادامه تحصیل و بالا بردن درجات علمی میدونن. برخی ابتکار، اختراع، اکتشاف و نوآوری ها رو در رشته تحصیلیشون موفقیت میدونن هرچند در سطوح بالای تحصیلات هم نباشند و عده ای به دست آوردن یک شغل دلخواه و متناسب با رشته تحصیلی رو موفقیت میدونن. به هر حال تعاریف مختلفی برای افراد گوناگون وجود داره.
خود من بر این اعتقاد هستم که انسان در هر سطح از تحصیلات که هست، از لیسانس گرفته تا استاد تمام، باید از موقعیت و کارش راضی باشه و لذت ببره. هر زمان شما از وضعیت زندگی و کاریتون راضی بودید و از اون لذت بردید، به موفقیت دست پیدا کردید و انسان موفقی هستید. سوای اینکه دیگران در مورد موقعیت شما چه نظری دارند.
متاسفانه من هنوز احساس رضایت کامل نمیکنم. ناراضی نیستم و خدا رو شکر میکنم،  از زندگی شخصی و کارم راضی هستم هرچند ایده آل من این چیزی نبود که الان هست ولی به آینده هم امیدوارم و میدونم برای اینکه به خواسته ها و آرزوهام برسم باید تلاش های مضاعفی انجام بدم و صبور باشم.
78964917716937129901.jpg
دانشجویان زمین شناسی ابتدا با علاقه فراوان به این رشته می آیند، رفته رفته علاقه آنها کم می شود تا در آخر تغییر رشته دهند یا از تحصیل دست بکشند دلیلش به نظر شما چیست؟

این موضوع مختص رشته زمین شناسی نیست و در همه رشته ها وجود داره اما شاید فراوانیش در این رشته یه کمی بیشتر باشه. دلیل اصلی این موضوع عدم شناخت درست افراد در درجه اول از خودشون و توانایی ها و علایقشون هست و در مرتبه دوم عدم شناختشون از رشته های تحصیلی هست. و این برمیگرده به سوء مدیریت در بخش آموزش و پرورش کشور و هدایت تحصیلی دانش آموزان. در کشور ما انتخاب رشته، چه در دوران دبیرستان و چه در کنکور واقعاً کورکورانه است و فرد هیچ شناخت درستی از رشته ها ندارد. برخی از روی ظاهر و اسم دهن پرکن یک رشته را انتخاب میکنند، برخی ها از راهنمایی دوستان و اطرافیان که خود آنها هم اطلاعات درستی ندارند استفاده می کنند و عده ای هم به علت رتبه هایی که دارند و اینکه میخواهند حتماً وارد دانشگاه شوند برخی رشته ها را انتخاب میکنند.
در مورد رشته ما، به قول استاد ارجمندم جناب آقای پروفسور فرید مر، که میفرمودند : من عاشق زمین شناسی بودم و هستم، به نظر من فرد باید اول از همه عاشق زمین و زمین شناسی باشه تا بتونه در این رشته بمونه و با تمام دشواری های فیزیکی و درس های دشواری که داره به نتیجه ای مطلوب برسه.

بسیاری از دانشجویان زمین شناسی کار در انجمن علمی رو وقت تلف کردن می دانند نظر شما در این مورد چیست ؟

کسانی که فعالیت در انجمن رو وقت تلف کردن میدنن دو دسته هستن یا نمیتونن فعالیت کنن و به قولی فعال باشن و یا نمی خوان.
کسی که نمی تونه، تکلیفش مشخصه، به جای اینکه تلاش و فعالیت کنه از روی نا توانی این حرف ها رومیزنه. اما کسانی که نمی خوان باز دو دسته هستن. یا با فلسفه وجودی انجمن و کارکردها و تاثیرات مثبت بسیاری که در زندگیشون میذاره آشنا نیستن و یا همه اینها رو میدونن اما به خاطر ملاحظات مختلف به طرف انجمن نمیان.
به نظر من همانطوری که هر مهندسی باید حتماً عضو نظام مهندسی مربوط به خودش باشه هر دانشجویی هم باید در انجمن علمی گروهش عضو باشه و فعالیت هم داشته باشه.
البته قبول دارم که محیط انجمن، افرادی که توش هستن و فعالیت هایی که داره، اینها همه تاثیر گذاره اما ما نباید اصل یه چیز درست رو به خاطر عملکردهای گاهاً اشتباه و یا افراد کنار بگذاریم. و در جامعه هم به همین صورت هست.  برخی میگفتن فعالیت توی انجمن باعث میشه ما به درس هامون نرسیم و از کار اصلیمون دور بمونیم. اما من با این موضوع مخالفم. خود من و دوستان دیگمون که در انجمن فعالیت میکردیم دانشجویان تنبلی نبودمیم.
مثال واضحش آقای حسام یزدان پناه که در دوره قبل از ما دبیر انجمن بودند و الان دکتری تکتونیک میخونن. بنده هم دانشجوی تنبلی نبودم اما از درس های پایه مخصوصاً : ( فیزیک و ریاضی خوشم نمیومد ) دروس عمومی رو هم که فقط میگذروندم. اما عاشق کار فیلد و آزمایشگاه بودم.
در 6 درس ماکسیمم گروه شدم ( بلورشناسی هندسی – بلورشناسی نوری – زمین شناسی زیست محیطی- آتشفشان شناسی – ژئومورفولوژی و مبانی کامپیوتر ) و در 7-8 درس هم جزء 5 و حتی 3 نفر اول بودم ( کانی شناسی - زمین شناسی ساختمانی – ژئوشیمی – آذرین - دگرگونی – اقتصادی – فتوژئولوژی – مکانیک خاک )
البته خیلی چیزها رو دقیق یادم نیست فقط یک مورد اینکه دروسی که مربوط میشد به ( فسیل – چینه و رسوب ) به هیچ عنوان جزء علاقه مندی های من نبود و قاعدتاً کمترین نمره تخصصی من که فکر میکنم حدود 14-15 بود در رسوب شناسی بود و بقیه این دروس رو هم با نمرات 15-16 پاس کردم.

خاطرات خوش یا تلخ از تحصیل در ذهن دارید برامون بگید؟ (مخصوصا از فیلد های دوران کارشناسی)

خوب من خاطراتم همش از دوره کارشناسیه ( چون ارشد نخوندم )
نمیدونم اول خاطرات خوش رو بگم یا خاطرات تلخ.
فیلدهایی که من رفتم :
- زمین شناسی محیط زیست : تفتان 1 روزه
- فیلد آذرین، تفتان 1 روزه
- فیلد آذرین : 1 : تفتان  2 : لار   هر کدام 1 روزه
- فیلد دگرگونی، نهبندان  3 روزه
- فیلد همراه اساتید، نهبندان 3 روزه
- فیلد زمین شناسی ساختمانی چابهار (نرفتم)
- فیلد اقتصادی بافق – مس میدوک  6 یا 7 روزه
- فیلد ایران بیرجند – طبس – مشهد – سد دوستی  حدود 2 هفته
- فیلد صحرایی اصفهان 7 روزه
برخی از این فیلدها جزء دروس خودم بوده و برخی رو به همراه اساتید برای بالا بردن تجربه و اطلاعاتم رفتم و چند فیلد محیط زیست رو هم به دعوت جناب مهندس مهران جهت سرپرستی گروه همراهشان بودم.
دوران تحصیل همش خاطره است درست مثل دوران سربازی. هم خوشی هاش و هم ناخوشی هاش. صد البته انسان ذاتاً تمایل داره که خاطرات خوشش رو در خاطرش نگه داره و بدی ها و ناملایمات رو فراموش کنه اما متاسفانه بعضی از خاطرات بد هیچ وقت فراموش نمیشن.
بهترین و آموزنده ترین فیلدی که در طول دوران تحصیل و حتی بعد از آن رفتم، فیلد 3 روزه دگرگونی نهبندان با دکتر باقری بود که بنده مسئولش بودم. هرچند مسائلی در مورد غذا پیش اومد و باعث بحث هایی با بچه ها شد که من ترجیح دادم فیلد یکی دو هفته بعدش رو که ساختمانی چابهار بود شرکت نکنم، اما باز هم فیلد خاطره انگیزی بود. بعد از اون فیلد یک هفته ای اقتصادی با دکتر بومری واقعا آموزنده و خوب بود. فیلد های زیست محیطی با مهندس مهران هم خوش میگذشت.
بدترین خاطرات من در زمان فیلد ایران بود. نه به خاطر سختی کارها یا استاد، در اون فیلد هم بنده مسئول امور مالی و خیلی کارهای دیگه بودم. عدم تشکر و قدرشناسی، خستگی رو بر تن من باقی میگذاشت اما به خاطرش اونقدری ناراحت نشدم و عذاب نکشیدم که شب آخر و ماجراهای اون. آقایون گروه که توی اون فیلد بودن خوب یادشون هست که شب آخر توی مشهد توی اون جلسه دادگاهی که تشکیل دادن چه تهمت هایی به بنده زدند و چه رفتار زشت و ناشایستی داشتند که یکی از راننده های اتوبوسمان به خاطر این رفتار همکلاسی ها از من عذرخواهی کرد.
هرچند ظهر روز بعدش، همه متوجه اشتباهشون شدن و فهمیدن که حتی مبلغی رو هم به من بدهکار هستند اما حتی یک نفر یک جمله (اشتباه شده بود ببخشید) رو هم نگفت.
امیدوارم اون آقایون و گاهاً برخی خانم های هم دوره ای ما این اخلاق های بچه گانه را کنار گذاشته باشند که در غیر این صورت وای بر احوالات جامعه ما که این گونه افراد به پست و مقامی هم برسند و بخواهند ایران را اداره کنند. یا فرزندانی تربیت کنند. جامعه آنقدر هم خوشرفتار نیست و گاهی به گونه ای سخت جواب این گونه اعمال و رفتار را میدهد.
در کل از ترم 7 کم کم بسیاری از ارتباط ها در حال قطع شدن بود و نهایتاً در حال حاضر تنها با 4-3 نفر از هم دوره ای هایم در ارتباط هستم و هر از گاهی سراغی از هم میگیریم. ای کاش اینگونه نبود. اما الان خوشحالم که با خیلی ها در ارتباط نیستم.
 
30319779052273805072.jpg

ما دانشجویان زمین شناسی نسل های بعد از شما هستیم چه توصیه هایی برای ما دارید ؟

توصیه ... ؟!
آقا ما کوچک تر از این حرفا ایم. ولی به عنوان یه برادر بزرگتر که شاید چندتا نقشه زمین شناسی  بیشتر از شما پاره کرده باشم باید عرض کنم بهترین چیزی که به ذهنم میرسه اینه که اول از همه از دوران دانشجویی خودتون کمال استفاده رو ببرید و البته از این دوران که هیچ مسئولیتی بر دوش شما نیست ( به جز درس خواندن ) لذت ببرید که بعدها حسرت اون رو خواهید خورد.
دوم اینکه درس ها رو برای نمره نخونید، به نیت یادگیری و استفاده برای کار آینده بخونید. البته قبول دارم که بعضی دروس هیچ فایده ای ندارند بنابر این اون دسته درس ها رو فقط برای نمره بخونید. از الان به فکر کار آینده باشید ( مخصوصاً پسرها ) در بازار کار از شما نمره فلان درس رو نمی پرسند بلکه نگاه میکنند به این که آیا چیزی بلد هستید یا نه. البته از معدل هم غافل نشید. هرچند خیلی مهم نیست ولی باید در حد نرمال 14-15 باشه که زیر این معدل ها در بسیاری از استخدام ها قابل قبول نیست.

سخن آخر ؟

البته با توجه به پرحرفی بنده نمیدونم کسی حوصله خوندن تمام مطالب رو داشته یا نه. اگر کسی حوصله داشته و وقت گذاشته برای مطالعه این گفتگو در اینجا باید ازش تشکر کنم و به عنوان یک نکته پایانی عرض کنم که، زمان بسیار سریع تر از اون چیزی که ما فکر میکنیم در گذره. عمر انسان کوتاه هست و هیچ کدوممون از لحظه ای بعد خبر نداریم. از زندگیتون لذت ببرید. تمام تلاشتون رو برای رسیدن به اهدافتون و داشتن یک زندگی خوب به کار ببرید اما به خودتون سخت نگیرید و زندگی رو تلخ نکنید. زمانی خواهد رسید در سال هایی نه چندان دور که متوجه خواهید شد، ما زندگی میکنیم که به آرامش برسیم. خوشی ها، لذت ها و آرامش زندگیتون رو فدای هیچ چیز نکنید، بلکه درس خواندن، کارکردن و پول درآوردن را برای رسیدن به آرامش بخواهید.
از دانشگاه، نحوه بودن در جامعه و تعامل با دیگران رو یاد بگیرید. البته تعاملی خوب و انسانی و از قرآن شیوره انسان بودن و خوب زندگی کردن را. اینگونه نباشد که میزان تحصیلات و سوادمان بالا رود اما مصداق آیه شریفه (مَثَلُ الَّذِينَ حُمِّلُوا التَّوْرَاةَ ثُمَّ لَمْ يَحْمِلُوهَا كَمَثَلِ الْحِمَارِ يَحْمِلُ أَسْفَارًا بِئْسَ ) باشیم.
برای همه شما آرزوی آینده ای روشن را دارم که رسیدن به آن در دستان خود شماست.


و من الله التوفیق
فرزاد دهقانی
شیراز
1392/12/8
با تشکر فراوان از آقای دهقانی عزیز امیدوارم هرکجا هستید موفق  باشید 


مطالب مشابه :


افتتاح سایت دبیرستان نمونه دولتی توحید...

افتتاح سایت دبیرستان نمونه بچه های انسانی دبیرستان توحید شیراز نمونه دولتی توحید




ادرس مدارس

وب سایت دبیرستان دبیرستان نمونه دولتی توحید شیراز دبیرستان نمونه دولتی هدایت




سوالات آزمون ورودی دبیرستانهای نمونه دولتی

سوالات آزمون ورودی دبیرستانهای نمونه دولتی سایت آموزش وپرورش توحید 2) نبوت




ليست هنرستان هاي فنــي و حرفــــه اي و کاردانش(پسرانه و دخترانه منطقه 5 تهران)

،مهر آفرین(توحید) علامه جعفري (نمونه دبیرستان توحید منطقه 5




اسامی قبول شدگان اصلی و ذخیره دبيرستان هاي نمونه دولتي استان آذربایجانشرقی

اسامی قبول شدگان اصلی و ذخیره دبيرستان هاي نمونه به دبیرستان سایت آقای




زمین شناسی از کلاس تا واقعیت

داغ توی سایت دیدم، باید بگم و دبیرستان رو در مدارس نمونه دولتی توحید و فرهنگیان




برچسب :