گزارش آزمایشات مصالح ساختمانی

گزارش آزمایشات مصالح ساختمانی

تعیین وزن حجمی حقیقی و وزن فضایی آجر

کلیات :

از آنجا که آجر عمدتاً منافذ قابل نفوذ می باشد لذا لازم است معنای عبارت وزن حجمی حقیقی دقیقا تعریف شود :

وزن حجمی حقیقی : چنانچه وزن آجر خشک شده را تقسیم بر حجم حقیقی ( حجم کل – حجم خلل و فرج ) همان آجر کنید ، مقدار وزن حقیقی آجر مشخص می شود .

v\:* {behavior:url(#default#VML);} o\:* {behavior:url(#default#VML);} w\:* {behavior:url(#default#VML);} .shape {behavior:url(#default#VML);}

گزارش آزمایشات مصالح ساختمانی تعیین وزن حجمی حقیقی و وزن فضایی آجر کلیات : از آنجا که آجر عمدتاً منافذ قابل نفوذ می باشد لذا لازم است معنای عبارت وزن حجمی حقیقی دقیقا تعریف شود : وزن حجمی حقیقی : چنانچه وزن آجر خشک شده را تقسیم بر حجم حقیقی ( حجم کل – حجم خلل و فرج ) همان آجر کنید ، مقدار وزن حقیقی آجر مشخص می شود . وزن فضایی : چنانچه وزن آجر خشک شده را تقسیم بر حجم ظاهری همان آجر کنید مقدار وزن فضایی آجر مشخص می شود . وسایل مورد نیاز : 1- ترازو با دقت 1 g 2- کولیس 3- آون مصالح مورد نیاز : تعدادی آجر مقدار وزن حجم حقیقی و وزن فضایی آجر را از رابطه زیر بدست می آوریم : وزن آجر خشک ................. وزن حجم حقیقی حجم ظاهری ...................... وزن فضائی حجم خلل و فرج .............. روش آزمایش : دو آجر 1- گری 2- سفال را برداشته و ابعاد هرکدام را دوبار با کولیس گرفته و و میانگین آن را یادداشت می کنیم سپس آجر ها را وزن و یادداشت می نماییم آجر گری : 1- طول ................ 260.1 2- عرض ..............180.98 3- ضخامت ............ 60.20 وزن آجر = 2058 g برای بدست آوردن حجم وزن حجمی حقیقی و وزن فضایی آجر B ـ آزمایش تعیین مقاومت فشاری آجر کلیات: آجر باید کاملاً پخته، یکپارچه، سخت، دارای شکل منظم، یک اندازه و یک شکل و مقاومت فشاری زیاد باشد و در حرارات زیاد به آسانی ذوب نشود زیرا استحکام و مقاومت آجر فقط به نوع مواد اولیه بستگی ندارد بلکه میزان حرارت و نوع پختن نیز در مقاومت و استحکام آن مؤثر است و هرچه میزان حرارت بیشتر باشد به همان درجه آجر سخت تر است ولی نباید درجه حرارت طوری باشد که آجر قبل از پختن ذوب شود و به صورت خمیر درآید، بطور کلی آجر خوب باید دارای مقاومت فشاری مورد خطر باشد که در آزمایشگاه می توان به آن پی برد. وسایل مورد نیاز: 1. آون 2. دستگاه بارگذاری (پرس) 3. سطل پلاستیکی 4. کولیس مصالح مورد نیاز : 1. تعدادی آجر 2. آب تمیز 3. روش آزمایش B: دو عدد آجر معمولی انتخاب کرده و سطح مقطع هر کدام را بدست آورده و آجر را یک بار تحت خمش زیر دستگاه جک هیدرولیک بتن شکن 12 تن برقی قرار داده و نیروی قرائت شده را به تن یادداشت می کنیم. بعد طبق فرمول جواب بدست می دهد پس طبق فرمول داریم. آجر1: برای بدست آوردن مقاومت فشاری آجر آجر1: سطح مقطع = طول * عرض نیروی قرائت شده روی جک= ton 19 (مقاومت فشاری) بار وارده مقاومت فشاری آجر در حالت خشک سطح مقطع مقاومت فشاری آجر در حالت اشباع سطح مقطع p E.F = ( ضریب نرمی آجر ) R سطح مقطع نمونه آجر A : نیروی قرائت شده روی جک P : روش آزمایش C : کلیات : یکی دیگر از آزمایشهایی که بر روی آجر صورت می گیرد آزمایش مقاومت خمشی می باشد که این آزمایش در مورد یک آجر مشخص تابع جنس مواد اولیه، درجه حرارت، میزان آب مصرفی، شکل نمونه طریقه ساختن و نگهداری نمونه، عمر آن و روش آزمایش داردو لذا در آزمایشگاه به وسیله دستگاه بارگذاری (پرس)، جک هیدرولیک می توان مقاومت خمشی را تعیین کرد. وسایل مورد نیاز : 1. دستگاه بارگذاری (پرس) یا جک هیدرولیک 2. آون 3. کولیس 4. سطل پلاستیکی مصالح مورد نیاز : 1. تعدادی آجر 2. آب تمیز 1- طول ................ 260.1 2- عرض .............. 180.98 3- ضخامت ............ 60.20 روش آزمایش : در این قسمت از آزمایش می توان برای انجام آزمایش جهار عدد نمونه آجر جهت تعیین مقاومت خمشی تهیه کرده، دو عدد برابر حالت اشباع و دو عدد برای حالت خشک مانند آزمایش مقاومت فشاری به کار برده و با قرار دادن آجرها زیر دستگاه بارگذاری و شکستن آن ها از رابطه زیر مقاومت خمشی آجر را در صورتی که نیروی وارد بر نمونه (w) و طول دهانه (L) و عرض آجر (b) و ارتفاع آجر (d) باشد می توان محاسبه نمود. آجر2 فرمول مقاومت خمشی نیروی قرائت شده روی جک : Ton 0.5 نیروی وارد بر نمونه خشک W فاصله بین فکها L عرض آجر b ضخامت آجر d آزمایش تعیین درجه نرمی گچ ساختمانی : کلیات: گچی که خوب پخته باشد نرم است. کارخانه های گچ محصول کارخانه خود را نسبت به رنمی و شرایط استاندارد آزمایش می کنند. با این وجود بایستی مهندسین ساختمان یا کسیکه در اجرای ساختمان شرکت دارند گچ را در آزمایشگاه یا محل کار کنتری نمایند، زیرا ممکن است با خصوصیات استاندارد تطبیق ننماید. چون دانه بندی گچ در مقاومت آن موثر است معمولاً هر قدر دانه های گچ ریزتر باشد مقاومت آن بیشتر است زیرا سطح مخصوص آن بیشتر می گردد. مصالح لازم: گچ ساختمانی وسایل لازم: الک شماره 30 ( 6/0 میلیمتر ) الک شماره 50 ( 3/0 میلیمتر ) الک شماره 70 ( 6/0 میلیمتر ) تراوز با دقت یکدهم گرم دستگاه مخصوص تکان دهنده آون برس موئی روش آزمایش: مقدار 200 گرم گچ ساختمانی را به مدت 24 ساعت در آون با حرارت 100 تا 110 درجه سانتیگراد قرار دهید تا خشک شود چنانچه دانه های گچ ساختمانی را که قبلاً در آون با حرارت فوق الذکر خشک شده و در آزمایشگاه موجود باشد می توانید استفاده کنید. پس از تهیه نمونه سری الکی را به ترتیب از بزرگ به کوچک مرتب نموده و زیر، الک مخصوص (تاوه) را زیر الک تحتانی قرار داده حدود 100 گرم دانه های گچ مورد آزمایش را بر روی بزرگترین الک ریخته و درب مخصوص را بر روی الک فوقانی قرار دهید. بوسیله دست خوب تکان دهید نوع حرکت باید بطرف جلو – عقب – بالا- پائین – چپ – راست و دورانی باشد. در صورت بودن دستگاه تکان دهنده میتوان به مدت 5 دقیقه الک ها را زیر دستگاه قرار داد. سپس الک ها را برداشته و با یک برس موئی گردهای انباشته در الک ها را جا به جا کنید تا در حد امکان از الکها عبور نمایید، پس از این عمل مواد مانده روی هر الک را وزن کنید و اگر تفاوت مجموع وزن ها بیش از یک گرم باشد باید آزمایش را مجدداً انجام داد، آنگاه وزن گچ های مانده روی هر الک را در ستونهای مربوطه به هر الک بنویسید. با داشتن مقدار مانده روی الکها می توانید درصد عبور کرده از هر الک را پس از محاسبات بدست آورید و در جدول یادداشت نمایید و سپس منحنی مخصوص دانه بندی گچ ساختمانی را بر اساس قطر دانه ها و درصد رد شده از الک روی کاغذ نیم لگاریتمی رسم کنید. و درجه نرمی و درصد ناخالصی گچ را بطریق زیر تعیین کنید: درصد عبور کرده نسبی از الک = درجه نرمی گچ درصد نرمی – 100 = درصد ناخالصی درصد عبور کرده % درصد مانده % مقدار عبور کرده الکها % مقدار مانده روی الکها % شماره الک ها 70% 61% 20% 30% 19% 31% 70 گرم 61 گرم 20 گرم 30 گرم 19 گرم 31 گرم الک شماره (6/0) میلیمتر (30) الک شماره (3/0) میلیمتر (50) الک شماره (2/0) میلیمتر (80) 0% 20% 0 گرم 20 گرم زیر الک تذکر: نظر به اینکه بر اساس استاندارد باید 85% گرد گچ معمولی از الک شماره 50 و نیز حداقل 95% گچ مخصوص رومانی ( گچ کشته) باید از الک شماره 20 عبور نماید. اگر این نتیجه از آزمایش حاصل نشد می توان دریافت که از نوع نامرغوب می باشد. باید توجه داشت که در آزمایشگاه الک ها را به مدت ( 3-2 ) دقیقه و در کارهای اجرایی 15 دقیقه زیر دستگاه قرار می دهند. آزمایش تعیین وزن حجمی گچ ساختمانی: کلیات: در مواردی که دانه های گچ عملاً به صورت حجمی پیمانه می شوند دانستن وزن دانه های گچ که پیمانه واحد را پر می کنند ضروری خواهد بود. این کمیت به عنوان وزن حجمی شناخته می شود و از آن جهت تبدیل مقادیر وزنی به مقادیر حجمی استفاده می نمایند. . وزن حجمی به میزان تراکم دانه های گچ بستگی دارد و نتیجه می شود که برای مصالح با وزن حجمی معین، وزن حجمی به نحوه توزیع اندازه ذرات دانه ها بستگی خواهد داشت. مصالح لازم : گچ ساختمانی وسایل لازم: ترازو با دقت یکدهم گرم ظرف یک لیتری و 3 استوانه 200 یا 500 سانتی متر مکعبی کمچه تیغه روش آزمایش: ابتدا ظرف یک لیتری را توزین کرده و بعد گچ مورد آزمایش را از فاصله 10 سانتیمتر به داخل ظرف به گنجایش یک لیتری بریزید تا پر شود و سپس با یک تیغه قائم اضافه روی ظرف بردارید و بعد محتویات ظرف را وزن کنید و از ظرف خالی کم نمائید تا وزن خالص گچ را بدست آورید. با داشتن وزن گچ و حجم ظرف یک لیتری می تاون وزن حجمی گچ را بر حسب کیلوگرم بر سانتیمتر مکعب حساب کرد. چنانکه ظرف یک لیتری در آزمایشگاه یا محل کار موجود نباشد می توان آزمایش را با استوانه 200 یا 500 سانتیمتر مکعبی انجام داد یعنی مقدار کمی گچ ساختمانی را وزن کنید و توسط قیف به فاصله 10 سانتی مترز به داخل استوان ریخته پس از ریختن سطح گچ را که روی هر عددی از استوانه است یادداشت کرده آن را حجم گچ گویند و با داشتن وزن و حجم گچ را بر حس سانتیمتر مکعب به دست آورید، این آزمایش بایستی در سه نوبت تکرار و از نتایج بدست آمده در جدولی بنویسید. لازم به تذکر است، وزن حجمی گچ ها در مشخصات تعیین کننده نمی باشد زیرا که مقدار آن بستگی به دانه بندی دارد با وجود این، آنرا در آزمایشگاه تعیین می کنند. آزمایش تعیین غلظت نرمال گچ ساختمانی: کلیات: تعیین زمان گرفتن گچ و همچنین برای آزمایش سلامت، خمیر خالص گچ با آب حاصله از غلظت نرمال گچ باید به کار برده شود. بنابراین لازم است که برای هر گچ معین میزان آب خمیر که غلظت نرمال را بدست می دهد مشخص شود، پس مقدار آبی که گچ به خود جذب می کند تا به غلظت نرمال برسد با استوانه ای به قطر 4 سانتیمتر و ارتفاع 10 سانتیمتر اندازه گیری می شود که در این آزمایش نسبت آب و گچ از 65% تا 80% متغیر است. در این صورت آب خمیر زمانی نرمال به حساب می آید که قطر گستردگی گچ حدود 12 سانتیمتر شود. میزان آب افزوده شده به گچ مناسب است چنانچه قطر گستردگی کمتر یا بیشتر از این مقدار باشد باید آب نمونه گچ زیاد یا کم شود مثلاً 5 درصد نسبت به وزن گچ تغییر کند. مصالح لازم گچ آب تمیز وسایل لازم: ترازو دقیق لوله استوانه ای با قطر 4 سانتیمتر و ارتفاع 10 سانتیمتر صفحه مخلوط صفحه شیشه ای دستکش لاستیکی الک شماره 30 ( 6/0 میلیمتر ) استوانه ای شیشه ای 100 سانتیمتر مکعبی کاردک روش آزمایش: برای آزمایش مفدار 300 گرم گچ ساختمانی را که از الک شماره 30 ( 6/0 میلیمتر ) عبور کرده است را وزن کرده روی صفحه مخلوط ریخته نخست با 80% نسبت به وزن گچ آب که بهتر است درجه حرارت آن 4/23 درجه سانتیگراد باشد با استفاده از دستکش لاستیکی در مدت یک دقیقه مخلوط کرده و سپس گچ را داخل لوله استوانه به قطر 4 سانتیمتر و ارتفاع 10 سانتیمتر که بر روی صفحه شیشه ای قرار داد ریخته و آنگاه استوانه را به آرامی بردارید و قطر گستردگی ملات گچ را یادداشت کنید. اگر قطر گستردگی حدوداًٌ 12 سانتیمتر شود میزان آب افزوده شده به گچ مناسب است و در این صورت آب خمیر گچ نرمال به حساب می آید یعنی آزمایش به جواب رسیده است. اما چنانچه قطر گستردگی کمتر یا بیشتر از این مقدار باشد باید آب نمونه گچ کم یا زیاد شود مثلاً 5 درصد نسبت به وزن گچ تغییر کند یعنی اگر قطر گستردگی کمتر از 12 سانتیمتر باشد آب را افزایش و اگر زیادتر از 12 سانتیمتر باشد مقدار آب را کاهش داده و در ضمن برای هر دفعه آزمایش باید 300 گرم گچ را در نظر گرفت مراحل مختلف را تا آنجا تکرار کنید که نتیجه فوق بدست آید. اگر مقدار آبی که با مخلوط کردن آن گچ قطر گستردگی 12 سانتیمتر حاصل شده است را (W) و وزن گچ را (P) بنامیم میزان غلظت نرمال گچ ساختمانی را می توان از رابطه زیر بدست آورد: غلظت نرمال گچ = وزن آب × 100 = × 100 وزن گچ همان طور که گفته شد در بالا، 300 گرم گچ را با 65-80 درصد آب مخلوط کردیم و در داخل لوله ریختیم و لوله را بعد از 1 دقیقه را بر می داشتیم و مقدار را اندازه گیری کریدم که برابر با 12023 بود که مقدار نرمال آن 2 سانتیمتر است. آزمایش تعیین زمان گیرش گچ ساختمانی: کلیات: زمان گرفتن گچ ساختمانی را با استفاده از دستگاه ویکت از سوزن با مقطع دایره شکل به قطر 1 میلیمتر و با داشتن مقدار آب غلظت نرمال گچ اندازه گیری می شود. مصالح لازم : گچ ساختمانی آب تمیز روغن وسایل لازم: دستگاه ویکت که تشکیل شده است از : شیشه زیر قالب ( مخروط) مخروط ناقص فلزی یا لاستیکی، روکش سوزن، صفحه مدرج، میله متحرک بوزن 300 گرم، سوزن، عقربه صفحه مخروط کاردک تراوز دقیق کرنومتر دستکش لاستیکی الک شماره 30 ( 6/0 میلیمتر ) قلم مو روش آزمایش: برای آزمایش ابتدا دستگاه ویکت را با مشخصاتی که گفته شد باید تنظیم و آماده کرد: یعنی قالب مخروط ناقص را روی صفحه شیشه ای قرار داده سپس سوزن دستگاه با قطر میلی متر که به پیچ متصل می باشد باز تا روی لبه مخروط مماس و بعد عقربه را روی عدد صفر درجه مدرج دستگاه تنظیم آنگاه سوزن را رها تا به کف صفحه شیشه ای برسد. در ان حالت هم عقربه روی هر عددی قرار گرفت باید ثبت گردد. این مراحل را انجام دهید برای آنکه بعد بتوان به آسانی مقدار نفوذ سوزن به داخل خمیر گچ را محاسبه کرد پس از تنظیم دستگاه مقدار 300 گرم گرد گچ کاملاً خشک شده را که صد در صد از الک شماره 30 ( 6/0 میلیمتر ) عبور کرده را با ترازو وزن نموده روی صفحه مخلوط ریخته مقدار آب بدست آمده از غلظت نرمال را به آن افزوده و با استفاده از دستکش لاستیکی آن را ورز دهید تا به حالت خمیر گچ درآید. خمیر ویژه گچ تهیه شده را از طرف دهانه بزرگتر به داخل قالبی حلقوی نیمه مخروطی که به روغن اندود کرده اید با کاردک طوری جاسازی و پر شود که خلل و فرجی حاصل نگردد و در ضمن فشار زیادی اعمال نشده باشد. هر دو طرف قالب ( مخروط) را صاف کرده بعد مجموعه قالب نیمه مخروطی با دهانه کوچکتر را زیر سوزن دستگاه ویکت در محل خود قرار دهید سوزن دستگاه ویکت را با قطر 1 میلیمتر با کمک دست بر سطح افقی نمونه داخل قالب مماس کنید. آن گاه عقربه تماس را روی عدد صفر صفحه مدرج قرار دهید. سپس پیچ تنظیم عقربه را پس از 3 الی 4 دقیقه باز نموده تا سوزن رها و به آرامی در خمیر فرو رود در این حالت درجه دستگاه را بخوانید و در هر فاصله زمانی 30 ثانیه ای این عمل را یک بار انجام دهید و درجه را از روی صفحه مدرج دستگاه خوانده و ثبت کنید و نتیجه را در جدول با ذکر زمان یادداشت کنید. این عمل را تا هنگامی که سوزن در گچ فرو نرود انجام دهید و در ضمن جای قالب را باید هر بار تغییر داد تا سوزن دوبار در یک نقطه فرو نرود و برای این کار باید فاصله نقطه از محل قبل در حدود 10 میلیمتر باشد. نشست وقتی کامل خواهد شد که سوزن در خمیر نفوذ نکند باید گفت فاصله بین زمانی را که نمونه تازه شروع به اختلاط با آب می کند و زمانی که مشاهده می شود نشست کامل است را بر حسب دقیقه ( 60 ثانیه) زمان نشست نمونه می نامند اعداد تهیه شده را در روری کاغذ میلیمتری پیاده کرده و منحنی گذرنده از این نقاط را رسم نمایید و از روی آن زمان را که مقدار نفوذ 25 میلیمتر بوده است را بدست آورید این منحنی را منحنی گرفتن گچ می نامند. در اینجا باید متذکر شد چون گچ با افزودن موادی به آن زود گیر و یا دیر گیر می شود می توانید با افزودن مواد زیر به گچ آزمایش تکرار کنید: درصد سریش: درصد آهک شکفته درصد نمک طعام 2/0 الی 3/0 20 الی 30 2 الی 3 مقدار نفوذ ( میلیمتر ) زمان شماره ردیف 40 40 28 28 23 20 30 ثانیه 60 ثانیه 1 دقیقه و 36 ثانیه 2 دقیقه 2 دقیقه و 30 ثانیه 3 دقیقه 1 2 3 4 5 6 باید توجه داشت که : 1- گیرش اولیه 8-4 دقیقه 2- گیرش نهایی 15-1 دقیقه اتفاق می افتد و آب غلظت 65 درصد بوده یعنی M litr 180 آزمایش تعیین مقاومت فشاری گچ کلیات: مقاومت فشاری گچ ساختماینی بستگی به نمناکی ملات گچ و کمی هم گرمایی که ملات گچ در آن گرفته ، سفت و سخت شده و مانده است. تا به ملات گچ زود زیاد می شود و پس از سخت شدن باز هم به کندی افزایش می یابد. چندین نوع آزمایش مقاومت وجود دارد از جمله آزمایش مقاومت فشاری که می توان آن را روی قالبهای مکعبی به ابعاد 5 × 5 × 5 سانتیمتر انجام داد که به دو روش آن که برای آزمایش مقاومت وجود دارد اشاره می شود یکی کاربرد گچ و دیگری بتن گچ. مصالح لازم : گچ ساختمانی ماسه سیلیسی استاندارد آب تمیز روغن وسایل لازم : ترازو با دقت یک گرم الک شماره ( 3/0 میلیمتر ) 50 کاردک صفحه مخلوط قلم مو جهت چرب کردن قالب قالب مکعبی به ابعاد 5 × 5 × 5 سانتیمتر دستگاه بارگذاری روش آزمایش: چون در این این قسمت زا آزمایش تعیین مقاومت فشاری روی گچ صورت می گیرد، این روش در زیر تعریف می شود: 1000 گرم گچ ساختمانی که از الک شماره ( 3/0 میلیمتر ) 50 عبور کرده است را روی صفحه مخلوط ریخته با 500 گرم آب آمیخته مخلوط را پس از به هم زدن و یکنواخت کردن آن داخل قالبها را کاملاً به وسیله روغن آغشته نمائید و نمونه ها را در آن بریزید و به وسیله به هم زدن مخلوط در داخل قالب از وجود حباب های هوا جلوگیری به عمل آورید و سطح نمونه ها را با کاردک صاف کنید پس از اینکه نمونه ها خود را گرفتند در همین جلسه آنها را از قالب خارج نموده در گوشه ای از آزمایشگاه با ذکر شماره گروه آزمایش قرار دهید. نمونه ها آزمایش تعیین مقاومت فشاری را پس از 48 ساعت به وسیله دستگاه بارگذاری تحت آزمایش قرار دهید و به وسیله آن میزان مقاومت بیشینه ( ماکزیمم) را از روی رابطه مربوطه بدست آورید: ( کیلوگرم بر سانتیمتر مربع) = ( کیلوگرم) بیشینه با روارده بر نمونه قبل از شکستن ( سانتیمتر مربع) سطح مقطع نمونه پس از تعیین مقاومت فشاری گچ می توان مقاومت فشاری بتن گچ را بدست آورد که در این قسمت از آزمایش مقاومت فشاری روی بتن گچ صورت می گیرد ، این روش در زیر تعریف می شود: برای ساختن نمونه های از بتن گچ باید 700 گرم گچ ساختمانی که از الک شماره ( 3/0 میلیمتر ) 50 عبور کرده و 700 گرم ماسه سیلیسی استاندارد و 400 آب استفاده کنید تا بتن گچ بدست آید پس از تهیه نمونه قالب های مکعبی را کاملاً چرب نمائید و نمونه را داخل قالب ها بریزید و بقیه مراحل را که مانند حالت قبل می باشد آزمایش را ادامه دهید و مقاومت فشاری بتن گچ را از رابطه مذکور بدست آورید. آزمایش تعیین مقاومت خمشی گچ: کلیات: همانطور که به خوبی شناخته شده است مقاومت خمشی کمتر است از مقاومت فشاری، آزمایش خمشی در بعضی از کشورها نیز به میزان کمی مورد استفاده قرار می گرد . آزمایش تعیین مقاومت خمشی که در حالت خمش سنجیده می شود را می توان در آزمایشگاه روی قالب های مکعب مستطیلی به ابعاد 4 × 4 × 16 سانتیمتر انجام داد و مقاومت آنرا به دست آورد. مصالح لازم: گچ ساختمانی ماسه سیلیس استاندارد آب تمیز روغن وسایل لازم: ترازو با دقت یک گرم الک شماره ( 3/0 میلیمتر ) 50 کاردک صفحه ی مخلوط قلم مو جهت چرب کردن قالب قالب مکعب مستطیلی دستگاه بارگذاری روش آزمایش: چون در این قسمت از آزمایش تعیین مقاومت خمشی روی گچ صورت می گیرد این روش در زیر تعریف می شود: 1000 گرم گچ ساختمانی را که از الک شماره ( 3/0 میلیمتر ) 50 عبور کرده است را روی صفحه مخلوط ریخته با 500 گرم آب آمیخته مخلوط را پس از به هم زدن و یکنواخت کردن آن داخل قالب ها را کاملاً به وسیله روغن آغشته نمائید و نمونه را در آنها بریزید و به وسیله به هم زدن مخلوط در داخل قالب از وجود حباب های هوا جلوگیری به عمل آورید و سطح نمونه ها را با کاردک صاف کنید. پس از اینکه نمونه ها خود را گرفتند در همین جلسه آنها را از قالب خارج نموده در گوشه ای از آزمایشگاه با ذکر شماره گروه آزمایش قرار داده و پس از 48 ساعت بوسیله دستگاه بارگذاری تحت آزمایش قرار دهید و مقاومت بیشینه ( ماکزیمم) را از روی رابطه مربوط بدست آورید: مقاومت خمشی = L = دهانه تیر مکعب مستطیل ( سانتیمتر) P = حداقل بار لازم برای شکستن تیر ( کیلوگرم) b = عرض تیر ( سانتیمتر) H= ارتفاع تیر ( سانتیمتر) پس از تعیین مقاومت خمشی می توان مقاومت خمشی بتن گچ را به دست آورد. که در این قسمت از آزمایش مقاومت خمشی روی تیر گچ صورت می گیرد و به صورت زیر تعریف می شود: برای ساختن نمونه هایی از بتن گچ باید 700 گرم گچ ساختمان که الک شماره ( 3/0 میلیمتر ) 50 عبور کرده است و 700 گرم ماسه سیلیسی استاندارد و 400 گرم آب استفاده کنید تا بتن گچ به دست آید. پس از تهیه آن قالب های مکعب مستطیلی را کاملاً چرب نمائید و نمونه ها را داخل قالب ها بریزید و بقیه مراحل که مانند حالت قبل می باشد را ادامه دهید و مقاومت خمشی بتن گچ را از رابطه مذکور بدست آورید. آزمایش تعیین مقاومت کششی گچ و بتن گچ : کلیات : یکی دیگر از مقاومت ها که بر روی گچ صورت می گیرد مقاومت کششی می باشد آزمایش کششی مستقیم قبلاً معمول بوده ولیکن اعمال نقش کششی خالص مشکل است و لذا نتایج چنین آزمایشی پراکندگی نسبتاً وسیعی را در بر دارد و مقاومت کشش اغلب کمتر از مقاومت فشاری مورد توجه قرار دارد، به این دلیل آزمایش های کشش به تدریج جای خود را به آزمایش های فشاری دادند. البته هنوز در بعضی از کشورها آزمایش کششی جهت تعیین مورد استفاده قرار می گیرد به طور کلی مقاومت گچ و بتن گچ در حالت فشاری بسیاری مقاوم تر از حالت کشش می باشد. مصالح لازم: گچ ساختمانی ماسه سیلیسی استاندارد آب تمیز روغن وسایل لازم : ترازو با دقت یک گرم الک شماره ( 3/0 میلیمتر ) 50 کاردک صفحه ی مخلوط قلم مو جهت چرب کردن قالب قالب بریکت دستگاه بارگذاری روش آزمایش: چون در این قسمت از آزمایش تعیین مقاومت کششی روی گچ صورت می گیرد، این روش در زیر تعریف می شود: 1000 گرم گچ ساختمانی را که از الک شماره ( 3/0 میلیمتر ) 50 عبور کرده است را روی صفحه مخلوط ریخته با 500 گرم آب آمیخته مخلوط را پس از به هم زدن و یکنواخت کردن آن داخل قالب ها را کاملاً به وسیله روغن آغشته نمائید و نمونه ها را در آنها بریزید و به وسیله به هم زدن مخلوط در داخل قالب از وجود حباب های هوا جلوگیری به عمل آورید و سطح نمونه ها را با کاردک صاف کنید. پس از اینکه نمونه ها خود را گرفتند در همین جلسه آنها را از قالب خارج نموده در گوشه ای از آزمایشگاه با ذکر شماره گروه آزمایش قرار داده و پس از 48 ساعت بوسیله دستگاه بارگذاری نیروی کشش از طریق فک هایی که دو طرف پهن نمونه را در بر می گیرند تحت آزمایش قرار دهید و مقاومت بیشینه ( ماکزیمم) را از روی رابطه مربوطه بدست آورید: مقاومت کششی ( کیلوگرم بر سانتیمتر مربع ) = پس از تعیین مقاومت کششی می توان مقاومت کشش را به دست آورد. که در این قسمت از آزمایش مقاومت کششی روی بتن گچ صورت می گیرد. این روش به صورت زیر تعریف می شود: برای ساختن نمونه هایی از بتن گچ باید 700 گرم گچ ساختمانی را که از الک شماره ( 3/0 میلیمتر ) 50 عبور کرده است و 700 گرم ماسه سیلیسی استاندارد و 400 گرم آب استفاده کنید تا بتن گچ به دست آید. پس از تهیه نمونه قالب های بریکت را کاملاً چرب نمائید و نمونه ها را داخل قالب ها بریزید و بقیه مراحل را که مانند حالت قبل می باشد را ادامه دهید و مقاومت کششی بتن گچ را از رابطه مذکور بدست آورید. برای مقاومت نهائی باید نمونه ها را پس از 28 روز زیر دستگاه بارگذاری قرار داده و نیروی وارد تا گسیختگی نمونه ها را تعین کنید . چنانچه مقاومت های 7 و 14 و 28 روز را داشته باشد می توانید منحنی مقدار مقاومت بر حسب سن نمونه ها را مطابق نمودار زیر رسم نمائید. لازم به توضیح است ماسه سیلیسی باید به نحوی درجه بندی شده باشد که از الک شماره ( 85/0 میلیمتر ) 20 بگذرد. روی الک شماره ( 6/0 میلیمتر ) 30 باقی ماند وقتی این ماسه استاندارد خواهد بود که بعد از 5 دقیقه الک کردن مدوام 100 گرم نمونه آن بیش از 15 گرم آن روی الک 20 نماند و بیشتر از 5 گرم آن از الک شماره 30 نگذرد این ماسه را باید در ظرف دربسته نگاه داشت. آزمایش تعیین وزن مخصوص انبوهی متراکم و غیر متراکم: کلیات: در مواردی که دانه های سنگی عملاً به صورت حجمی پیمانه می شوند، دانستن وزن دانه های سنگی که پیمانه واحد حجم را پر می کنند ضروری خواهد بود. این کمیت ( به عنوان وزن مخصوص انبوهی ) شناخته می شوند ، و از آن جهت تبدیل مقادیر وزنی به مقدار حجمی استفاده می نمایند. وزن مخصوصی انبوهی به میزان تراکم دانه های سنگی و نحوه توزیع اندازه ذرات و شکل دانه ها بستگی خواهد داشت. حداکثر وزن مخصوص انبوهی دانه های یک اندازه، موقعی به دست می آید که دانه ها کروی شکل باشد. به طوری کلی جهت انجام آزمایش لازم است درجه تراکم مشخص شود یعنی دو درجه تراکم یکی وزن مخصوص انبوهی غیر متراکم و دیگری وزن مخصوص انبوهی متراکم که این دو آزمایش به وسیله استوانه فلزی با قطر و ارتفاع توصیه شده تعیین می شود. وزن خالص دانه های سنگی در استوانه هم حجم آن معرف وزن مخصوص برای هر یک از د جا ت ترا کم خوا هد بود. نسبت وزن مخصوص انبوهی غیر متراکم به وزن مخصوص متراکم معمولاً در محدوده بین 87 تا 96 درصد قرار می گیرد، به طور کلی آزمایش وزن مخصوص انبوهی به عنوان اسا تعیین نسبت های مواد متشکله و مخلوط های شن مورد استفاده قرار می گیرد. مصالح لازم: دانه های سنگی خشک ( شن و ماسه) وسایل لازم : استوانه فلزی ته دار با ارتفاع 30 سانتیمتر و به قطر 10 سانتیمتر ترازو با دقت یک گرم کفگیر و تیغه خط کش مدرج یا اندازه گیر میله فلزی سر گرد به قطر 16 میلیمتر جهت کوبیدن روش آزمایش: پر کردن استوانه به وسیله روش متراکم کردن و به صورت زیر صورت می گیرد: ابتدا یک سوم استوانه را از دانه های سنگی مورد آزمایش با کف گیر پر کرده و 25 ضربه به وسیله میله فلزی به قطر 16 میلیمتر به فواصل مساوی به طوریکه روی سطح به طور یکنواخت پخش شده و تا نزدیکی ته ظرف میله فرو رود، بزنید. سپس استوانه را تا دو سوم حجمش پر کنید و 25 ضربه دیگر نیز با این قسمت مطابق با بالا طوری بزنید که میله به لایه اولیه نفوذ نکند. پس از آن استوانه را پر کرده و 25 ضربه دیگر به وسیله این میله بر روی این قسمت سوم زده می شود، سپس سطح بالایی دانه های سنگی متراکم شده را با تیغه صاف کنید . در این مرحله از آزمایش برای به دست آوردن وزن مخصوصی انبوهی با استفاده از روش متراکم وزن استوانه و دانه های سنگی را حساب کنید و بعد حجم استوانه را با استفاده از روش هندسی به دست آورید به این معنی که ابعاد استوانه را با دقت اندازه گیری کنید، با استفاده از رابطه مربوطه به سادگی حجم بدست می آید یا اینکه حجم استوانه را مطابق با روش استاندارد با استفاده از پر کردن استوانه از آب با درجه حرارت آزمایشگاه با توجه به جدول وزن مخصوص آب در درجه حرارت های مختلف به دست آورید. که در این روش می توان حجم استوانه را با استفاده از رابطه وزن مخصوص به دست آورد. البته متوسط دو حجم به دست آمده را به عنوان حجم استوانه انتخاب نمایید، حال با داشتن وزن انبوهی متراکم و حجم استوانه وزن مخصوص انبوهی متراکم برابر است با : ( گرم بر سانتیمتر مکعب) وزن مخصوص انبوهی متراکم = ( گرم) وزن انبوهی متراکم ( سانتیمتر مکعب ) حجم استوانه این ازمایش می بایست در سه نوبت و از نتایج به دست آمده معدل گیری نمود. الف : روش غیر متراکم : چون در این قسمت پر کردن استوانه به وسیله روش غیر متراکم کردن صورت می گیرد این روش به صورت ذیل تعریف شده است : روش آزمایش: برای تعیین وزن مخصوص انبوهی غیر متراکم استوانه را روی سطح همواری قرار داده با کفگیر دانه های سنگی خشک مورد آزمایش را به آرامی از فاصله کوتاهی از لبه استوانه به داخل آن می ریزند تا لبریز شود و یک مخروط کوچک در سطح آن به وجود آید، در طی این عمل باید دقت نمود که استوانه تکان نخورد و باعث تراکم دانه های سنگی داخل آن نشود سپس تیغه را بر لبه سطح فوقانی استوانه قرار داده و با سرعت حرکت می دهند تا سنگ های اضافی روی استوانه بیرون بریزد، در این مرحله از آزمایش برای بدست آوردن وزن مخصوص انبوهی با استفاده از روش غیر متراکم وزن استوانه و دانه های سنگی داخل آن را بدست آورده با داشتن وزن خالی استوانه وزن انبوهی غیر متراکم دانه های سنگی را محاسبه نموده و با حجم استوانه که قبلاً تعیین شده می توان وزن مخصوص انبوهی غیر متراکم را از رابطه زیر بدست آورد: ( گرم بر سانتیمتر مکعب) وزن مخصوص انبوهی غیر متراکم = ( گرم) وزن انبوهی غیر متراکم ( سانتیمتر مکعب ) حجم استوانه این آزمایش هم می بایست در سه نوبت تکرار واز نتایج به دست آمده معدل گیری نمود.

گزارش آزمایشات مصالح ساختمانی

مطالب مشابه :

دانلود جداول تبدیل واحدها ، وزن مخصوص ، تبدیل دما ، فشار و...

جدول وزن مخصوص فلزات بر حسب کیلوگرم بر متر مکعب

وزن واحد حجم مصالح

گزارش آزمایشات مصالح ساختمانی

شناخت مواد و مصالح ساختمانی

جداول بتن و فولاد

گزارش آزمایشات مصالح ساختمانی

استاندارد تعیین وزن مخصوص نسبی و درصد جذب آب مصالح درشت دانهAASHTO T84-74 *

کاهش عمر ساختمان در پی عدم کیفیت مصالح