خصوصيات مرغ و خروس ابريشمي

پراکندگی:
پراکندگی نژاد ابریشمی در کشورهای چین، ژاپن، جاوا، سیلان، جزایر فیلیپین و احتمالاً هندوستان می باشد.

تاریخچه:
عقاید گوناگونی درمورد این نژاد موجود است مثلا این که چهار هزارسال پیش مغول ها سیلکی ها را در دامنه های هیمالیا یافتند و با خود به شمال چین بردند و یا اینکه منشاء پیدایش این نژاد کشور چین، ژاپن و هند است.

ماركوپولو درگزارشهای سف راول خود این مرغ و خروسها را سیلکی نامید و که چگونه این ماکیان مثل جوجه های سیاه بوده و بی شباهت به گربه نیز نبودند و بهترین تخم مرغ ها را می گذاشتند.

مرغ و خروس ابریشمی(سیلکی) در طی سالهای 1600 میلادی تا 1700 میلادی وارد اروپا شد.

Silkies سفيد

خصوصیات ظاهری:

نژاد ابریشمی دارای جثه نسبتاً کوچک تا متوسط است با سری به شکل میوه توت فرنگی، گوشت به رنگ کبود و در نوع اصیل آن در هر پا واجد پنج انگشت می باشد و ساق پا توسط پرهای انبوه پوشیده شده است. خروسهای ابریشمی دارای وزن 1.35 کیلوگرم و مرغهای ابریشمی دارای وزن در حدود 900 گرم می باشند. از خصوصیات منحصر به فرد نژاد ابریشمی پرهای با فرمی خاص مویی مانند و به سان الیاف ابریشمی است.

مرغ و خروس سیلکی(ابریشمی) در چند سویه و جهش رنگی به نام های، 1.سیلکی سفید(WHITE SILKIES) 2.سیلکی سیاه(BLACK SILKIES) 3.سیلکی براق(BUFF SILKIES) 4.سیلکی آبی(BLUE SILKIES) 5.سیلکی نقره ای(SILVER SILKIES) موجود می باشد.

مرغ و خروس ابریشمی در بازار در دو تیپ ابریشمی فرانسوی(با تاج و گوشواره به رنگ کبود) و ابریشمی آمریکایی(با تاج و گوشواره به رنگ سرخ) موجود است که البته نوع مرغ و خروس ابریشمی فرانسوی از اغبال و محبوبیت و اصالت بیشتری برخوردار است.

محل نگهداری:

مرغ و خروس نژاد ابریشمی ماکیان آرام و بی آزاری بوده و به علت فرم خاص پرها توانایی پر زدن زیادی ندارند از این رو نگهداری از آنها آسان است. جهت نگهداری از یک جفت مرغ و خروس ابریشمی به فضایی معادل حداعقل 6متر مربع نیاز است همچنین برای حفظ پرنده از رطوبت و مراقبت از پرها به خصوص پرهای ناحیه پا، بستر محل نگهداری باید پوشیده از کاه و کلش و یا علوف خشک باشد.