تعریف برخی اصطلاحات در برنامه ریزی شهری

توسعه شهری:

عبارتست از گسترش هماهنگ و تعادل سطح اختصاص داده شده به ساختمان های مسکونی در یک شهر با سطوح مورد نیاز سایر کاربریها و همچنین تجهیزات این سطوح به تاسیسات و تجهیزات و امکانات مورد نیاز و در سطحی استاندارد و قابل قبول. بعبارت دیگر در توسعه شهری باید به برابری و تعادل بین کیفیت و کمیت آن چه احداث می شود از یک سو و از سوی دیگر به تعداد و اندازه جمعیت شهر نشینی که در این مناطق جای می گیرد اهمیت داد.(مشهدی زاده دهاقانی سال 1374،ص 423)

رشد شهری:<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

گسترش خودرو ویی شهرک ها و مناطق مسکونی و افزایش بی اصول و نابرابر سطوح مختلف شهری است.این مساله را می توان از یک سو انبوهی جمعیت و از سوی دیگر ساختمان سازی صرف بدون توجه به احتیاجات مورد نیاز در حال و آینده و به عبارتی افزایش کار بردی مسکونی و تخصیص حداقل سرانه ها و فضاها به سایر کاربریها دانست و به آن پیشی گرفتن رشد بر توسعه یا تقدیم مقیاس بر عملکرد و برتری کمیت بر کیفیت نام داد.(مشهدی زاده دهاقانی سال 1374،ص 424)

شهرنشینی:

فرآیندی است که در آن تغییراتی در سازمان اجتماعی سکونتگاه های انسانی به دلیل افزایش تمرکز و تراکم جمعیت بوجود می آید.در واقع شهر نشینی فرآیند ی است که در آن تغییرات اجتماعی و تجدد طلبی و تمرکز جمعیت صورت می گیرد.(شکویی،سال 1373،ص،76) جریان شهر نشینی فزونی تعداد نقاط شهری اندازه شهرها و گسترش فضایی یا کالبدی شهرها و به طور کلی افزایش و انباشتگی جمعیت شهرها چه به طور مطلق وچه از نظر نسبت جمعیت شهر نشین به غیر شهر نشین است.(مومنی،سال 1377،ص،12)

شهر گرایی:

شهر گرایی در مفهوم وسیع آن به همه ویژگی های سیاسی،اقتصادی،اجتماعی شیوه زندگی شهری اطلاق می شود و بر خلاف شهر نشینی یک فرآیند رشد شهری نیست بلکه مرحله نهایی و نتیجه شهر نشینی محسوب می شود شهر گرایی با تغییراتی در ارزشها،رسوم اخلاقی،آداب و رسوم و رفتار های جمعیتی همراه است.(شکویی،سال،1373،ص،77) شهر گرایی،گسترش،تشدید و تعمیق شیوه های زندگی اقتصادی و رفتاری شهری- مذهبیت شهری- را دربر می گیرد(مصطفی،1377،ص 12)

کالبد شهر:

همه شهرهای واقع در ناحیه ای جغرافیایی که در میان خود مناطق روستایی پیرامون،پیوندهای چند جانبه دارند و با مجتمع های بیرون از این ناحیه در ارتباط هستند.(سیف الدینی،سال 1378،ص 477)

مورفولوژی و ریخت شناسی شهری:

به طور سنتی مورفولوژی شهری مطالعه نظام یافته(سیستماتیک) از فرم شکل طرح حوزه های شهری است که در بعضی موارد به این تعریف رشد و کارکرد شهر نیز افزوده می شود اساس مهم مورفولوژی شهری را کیفیت کاربردی زمین تشکیل می دهد. در واقع مورفولوژی شهری مطالعه یافته (بسیستماتیک)از تکوین رشد فرم طرح ساخت کار برد و توسعه با توجه به ساختهای اجتماعی و اقتصادی است (شکویی سال 1374، ص 266)

ریخت شناسی(مورفولوژی)شهری و اکاری بافت ساخته شده شهرها و شهرکهاست (شکل،کار گرد مانند آن) و مطالعه راههای تکامل این بافت در طول زمان(سیف الدینی،سال 1378،ص 475)

بافت شهری:

انواع ساختمان ها و پیوند های آن در درون بخش متراکمی از گروه شهر یا شهرک،عناصر ساخته شده و ساخته نشده در نوعی آرایش کم و بیش فشرده که به دلیل شباهت آن باتنیدگی، بافت نامگذاری می شود.(سیف الدینی،سال 1375،ص 474)

موقع شهر:

موقع شهر با مجموعه ای از داده های اقتصادی و انسانی موجود در فضای ناحیه ای که شهر در آن تکوین یافته مشخص می شود به عبارت دیگر موقع شهر بیانگر وضعی است که شهر نسبت به طرق ارتباطی،راهها و معابر طبیعی و حتی نسبت به مواد اولیه منابع انرژی و نیروی انسانی موجود در ناحیه می تواند داشته باشد.(فرید،1375 ص،50) ژان باستیه در ارزیابی موقع شهر جغرافیایی شهر علاوه بر ثقلت داده های طبیعی و اقتصادی،ساختار انسانی و جمعیتی و حتی سر حدات سیاسی و مرز های زبانی و مذهبی ناحیه را از نظر دور نمی داند. مقیاس موقع جغرافیایی را با مقیاس یک یک میلیونیم - یک یکصدهزار و یک پانصدهزارم مشخص می کنند.

مقر شهر:

در واقع همان نشستگاه شهر است مکانی که به مقتضای توپوگرافی محل به اشغال انسان ها در آمده و نطفه شهر هما نجا تکوین یافته است ریشه دوانیده و بالاخره توسعه پذیرفته است در انتخاب مقر شهر خواسته انسان و عمل انسان نقش دارد.(فرید سال 1375،ص 251)مقیاس مکان جغرافیایی شهر را با مقیاس یک بیست هزار و یک پنج هزارم مشخص می کنند.

تعریف برخی اصطلاحات در برنامه ریزی شهری

مطالب مشابه :

تعریف شهرسازی

تعریف شهر

تعریف برخی اصطلاحات در برنامه ریزی شهری

لزوم بازنگری در معیارها و مفاهیم بافت فرسوده

•تعریف برخی اصطلاحات در برنامه ریزی شهری