ادبیات2

1) آدم

2) دانش

3)استاد

4) كلاه

1) گلدان

2) موسيقي‌دان

3) نمكدان

4) قلمدان

1) نوروز

2) پنج‌شنبه

3) قرآن‌خواني

4) شاهنامه

1) همايش

2) بزرگداشت

3) انديشمندان

4) جامعه

1) يكي از آن لعين‌ها لباس قضب بر تن كرده مي‌آيد.

2) پشت آسياب كشت سيفي اربابي است.

3) خودش سواره است و آن اسير قريب بي‌كس پياده مي‌آيد.

4) از براي يك دانه‌ي محقّر چندين مذلت مي‌كشي.

1) بيكار و سلندر ـ ترجيح و برتري ـ خاستگاه اجتماعي ـ خواب‌گذار دانا

2) مرهم دل مجروح ـ هزيمت و شكست ـ مضغ و جويدن ـ اسباب و اثاث

3) براعت استهلال ـ بيت معمور ادب ـ امارت و فرمانروايي ـ عمارت و ساختمان

4) الغاي بردگي ـ خوان نعمت بي‌دريغ ـ حازم و دورانديش ـ ماه آزار

1) مكر ـ حمله ـ سعي و كوشش ـ تعويذ

2) خدعه ـ هيبت ـ سخن چيني ـ بازوبند

3) حيله‌گر ـ شكوه ـ غيبت كردن ـ شكيبايي

4) تلاش ـ ظاهر ـ سخن‌چيني ـ دعا

1) همانندها ـ صورت ـ خواري ـ شيشه

2) نيكمردان ـ سفره ـ لغزش ـ بهشت

3) مراد حق ـ صبور ـ خطا ـ باغ  

4) غافلان ـ سفره ـ پستي ـ زيبا

1) عيش و مستي

2) تنگ دستي

3) درويشي و خرسندي

4) كوشش و تلاش

1) هيچ كدام علت جنگ و نتيجه‌ي آن را نمي‌دانستند.

2) به علّت گواهي نادرست جنگ در گرفت.

3) آرزوي شهادت آنان را به ميدان جنگ كشاند.

4) چون كامياب و پيروز نشدند به جنگ ادامه دادند.

1) از آنجايي كه تو تغيير دهنده‌ي پيشامدهاي ناگوار هستي، به حق دعاي بيچارگان پيشامدهاي بد را از ما دور كن.

2) چون تو مي‌تواني كه خواسته‌هاي بيچارگان را تغيير بدهي، پس بلاها را از وجود ما دور كن.

3) چون كه دعاي مسكينان مي‌تواند سرنوشت را تغيير بدهد پس نيز قضا و قدر را از ما دور كن.

4) وقتي دعاي مسكينان مي‌تواند سرنوشت را تغيير بدهد، پس تو هم سعي كن، مصيبت‌ها را از ما دور بكني.

1) زن‌هاي خوشه‌چين به قطار كنار مزرعه نشسته‌اند و سرشان به طرف مزرعه است.

2) زن‌هاي خوشه‌چين دو تا جوال با خود مي‌آورند و آن را پر مي‌كنند.

3) زري و يوسف مي‌آيند به سراغ خوشه‌چين‌ها، جوال‌هاي آن‌ها پر است.

4) شلخته درو كنيد تا چيزي گير خوشه‌چين‌ها بيايد.

1)درختان ـ ميوه

2) آسمان ـ باران

3) هواپيما ـ بمب و موشك

4) ابرها ـ رگبار

1) آرامش و آسودگي خاطر

2) تشويش و اضطراب شاعر

3) اوضاع مساعد

4) نامساعد بودن اوضاع

1) كهتري را كه مهتري يابد

هم بدان چشم كهتري منگر

2) دانش و آزادگي و دين و مروّت

اين همه را بنده‌ي درم نتوان كرد

3) به صوت خوش چو حيوان است مايل

ز حيوان كم نشايد بودن اي دل

4) كم گوي و گزيده گوي چون دُر

تا ز اندك تو جهان شود پر

1) بر بساطي كه بساطي نيست

2) ساقي بده بشارت رندان پارسا را

3) خارم ولي به سايه‌ي گل آرميده‌ام

4) صداي سكوت در سرسرا پيچيده بود

1) تشبيه

2) استعاره

3) تناسب

4) تضاد

1) عشق چون آيد برد هوش دل فرزانه را

دزد دانا مي‌كشد اول چراغ خانه را

2) رنگين سخنان در سخن خويش نهان‌اند

از نكهت خود نيست به هر حال جدا گل

3) بيستون بر سر راه است مباد از شيرين

خبري گفته و غمگين دل فرهاد كنيد

4) حسن بيان مجوي ز ما دل شكستگان

از كاسه‌ي شكسته نخيزد صدا درست

1) در سخن مخفي شدم مانند بو در برگ گل

هر كه خواهد ديدنم گو در سخن بيند مرا

2) طومار ندامت است طبع من

حرفي است هر آتشي ز طومارم

3) برو طواف دلي كن كه كعبه‌ي مخفي است

كه اين خليل بنا كرد و او خدا خود ساخت

4) دري كه به باغ بينش ما گشوده‌اي

هزار بار خيبري تر است

1) اي صاحب كرامت شكرانه‌ي سلامت

روزي تفقّدي كن درويش بي‌نوا را

2) آسايش دو گيتي تفسير اين دو حرف است

با دوستان مروّت با دشمنان مدارا

3) سركش مشو كه چون شمع از غيرتت بسوزد

دلبر كه در كف او موم است سنگ خارا

4) دل مي‌رود ز دستم صاحبدلان خدا را

دردا كه راز پنهان خواهد شد آشكارا

1) آمد موج الست كشتي قالب ببست

باز چو كشتي شكست نوبت وصل ولقاست

2) چنين گفت پيغمبر راست گوي

ز گهواره تاگور دانش بجوي

3) آسمان بار امانت نتوانست كشيد

قرعه‌ي فال به نام من ديوانه زدند

4) ارجمند گرداننده‌ي بندگان از خواري، در پاي افكننده‌ي گردن كشان از سروري

1) اغراق

2) جناس

3) تشبيه

4) مراعات نظير

1) شركه آن ديد دشنه باز گشاد

پيش آن خاك تشنه رفت چو باد

2) در چراغ دو چشم او زد تيغ

نامدش كشتن چراغ دريغ

3) چشم تشنه چو كرده بود تباه

آب نا داده كرد همت راه

4) قطره‌ي دانش كه بخشيدي ز پيش

متصل گردان به درياهاي خويش

1) همه شب در اين اميدم كه نسيم صبحگاهي

به پيام آشنايي بنوازد آشنا را

2) ز نواي مرغ يا حق بشنو كه در دل شب

غم دل به دوست گفتن چه خوش است شهريارا

3) چه زنم چو ناي هردم ز نواي شوق اودم

كه لسان غيب خوش‌تر بنوازد اين نوا را

4) به اميد آن كه شايد برسد به خاك پايت

چه پيام‌ها سپردم همه سوز دل صبا را

1) زادالمسافرين

2) زادالعارفين

3) مناجات نامه

4) رساله‌ي دل و جان

1) خوشه‌هاي خشم، جان اشتاين بك

2) آدم‌ها و خرچنگ‌ها نوشته خوزوئه دو كاسترو

3) سال پنجم الجزاير نوشته فرانتس فانون

4) راههاي سرنوشت نوشته ويليام سيدني

1) پروين اعتصامي

2) دكتر مهدي حميدي

3) عارف قزويني

4) محمد تقي بهار

1) اثل مانين: نويسندة انگليسي

2) غسان كنفاني: نويسنده معاصر معرب 

3) فرانتس فانون، نويسنده‌ي معاصر الجزاير

4) محمود درويش، شاعر فلسطيني

1) حافظ

2) مولوي

3) عطار

4) سنايي

1) افراد زرنگ

2) دنيا

3) درويشان

4) مردم لاابالي

1) ايهام

2) مراعات نظير

3) اسلوب معادله

4) تلميح

1) غزل

2) قطعه

3) قصيده

 4) مثنوي

1) شكوائيه

2) حبسيّه

3) چهار پاره

4) ترسائيه

1) متمم

2) مسنداليه

3) مفعول

4) مضاف‌اليه