فریتین سرم

میزان فریتین سرم مشخصه مستقیمی از میزان آهن ذخیره ای در بدن است.در بین تمام تست های ارزیابی آهن،تعیین غلظت فریتین سرم بهترین تست در تشخیص فقر آهن است.به طور کلی سطح فریتین سرم کمتر از ۱۲ میکروگرم در لیتر معرف تهی شدن ذخایر آهن است،در صورتیکه میزان بیشتر از ۱۰۰۰ میکروگرم در لیتر معرف گرانباری آهن است.کاهش سطح فریتین سرم ممکن است اولین نشانه از گسترش آنمی فقر آهن باشد.سطح فریتین سرم قبل از تخلیه ذخایر آهن در حرکت (ترانسفرین) غیر نرمال می شود،در صورتی که غیر طبعی شدن TIBC و آهن سرم ممکن است فقط زمانی که ذخایر آهن خالی شدند قابل تعیین باشد.
در تفسیر سطح فریتین سرم باید دقت شود فریتین جزء واکنش دهنده های فاز حاد است و به طور غیر اختصاصی ممکن است در بدخیمی ها،عفونت،بیماری های کبدی و در پاسخ التهابی حتی زمانی که ذخایر آهن بدن کاهش یافته باشند افزایش یافته به نظر آید بنابراین همراهی این حالات با آنمی فقر آهن اگر دیگر تست ها برای تعیین وضعیت آهن بررسی نشوند می تواند آن را بپوشاند.فرتین سرم تست مهمی در افتراق آنمی فقر آهن از دیگر آنمی های میکروسیتیک هایپوکرومیک است.سطوح آن در آنمی بیماری مزمن نرمال یا افزایش یافته است به جز در صورت همراهی آنمی فقر آهن با این وضعیت که ممکن است طبیعی باشد در آنمی سیدوبلاستیک و تالاسمی نیز افزایش می یابد.
میزان فریتین سرم متناسب با سن تغییر می کند.با افزایش سن سطح فریتین سرم افزایش می یابد.سطح فریتین سرم تحت تغییرات روزانه قرار نمی گیرد در صورتیکه میزان فریتین سرم کمتر از 12 میکروگرم در لیتر نباشد هر یک میکروگرم در لیتر از فریتین سرم معادل 10-8 میلی گرم آهن ذخیره ای است.بیشترین میزان فریتین سرم در یک ماهگی(600-200 میکروگرم در لیتر) است و کمترین مقدار ان در 6 ماهگی تا 15 سالگی است.(142-7 میکروگرم در لیتر)ولی بعد از آن سطح فریتین سرم به تدریج افزایش می یابد.

فریتین سرم

مطالب مشابه :

بررسی کم خونی

فریتین

فریتین خون چیست؟

تفسير مقادير بالاي فريتين سرم

راهنماي تفسير نتايج آزمايش خون

چرا انسان زنگ نمی‌زند؟

قند و چربی های خون

فقر آهن

آزمایش آهن

فریتین سرم