غربت لباس‌های سنتی در آذربایجان

در سال‌های گذشته بسیاری از گویش ها و آداب و رسوم جوامع بشری دچار تغییر و تحول شده و برخی از آنها حتی تا حد فراموشی پیش رفته اند. یكی از این فاكتورها كه نقش به‌سزایی در شناساندن فرهنگ یك جامعه ایفا می‌كند مقوله لباس یا همان لباس محلی است.

شیوه لباس پوشیدن مردم در آذربایجان شرقی، بخشی از فولكلور این منطقه را تشكیل می‌داد اما متاسفانه با تغییر مد لباس پوشیدن این شیوه قدیمی بسیار تغییر كرده است. امروزه استفاده از لباس‌های محلی و سنتی در بسیاری از نقاط ایران از جمله استان آذربایجان شرقی به فراموشی سپرده شده و مردم عمدتا از لباس‌های رایج شهرهای بزرگ استفاده می‌كنند.

به‌رغم اینها هنوز كه هنوز است در برخی از مناطق روستایی و عشایری استان از جمله ایل شاهسون و ارسباران، استفاده از لباس‌های محلی همچنان مرسوم است و به جرات می‌توان گفت این لباس‌ها به نوبه خود یكی از مهم ترین جاذبه‌های فرهنگی این منطقه محسوب می‌شوند.

اخیرا هنرمندی از خطه آذربایجان شرقی به اتفاق خانواده خود در كارگاه كوچك تولید، دوخت و عرضه لباس‌های سنتی آذربایجان اقدام به تولید لباس‌های زیبای منطقه با رعایت اصول و فنون علمی و تاریخی كرد.

حسن عاشقی كه به قول خودش احیاكننده این هنر بعد از 150 سال در استان است در خصوص وضعیت لباس‌های محلی در استان می‌گوید: در سال 1375 كه به اتفاق همسرم اقدام به تهیه و دوخت لباس‌های سنتی در استان كردیم، وضعیت این هنر خیلی خراب بود، طوری كه ما در آن سال نتوانستیم از بازارهای تبریز یك دست لباس محلی برای دختر كوچكمان پیدا كنیم و به جرات می‌توان گفت این امر جرقه‌ای شد تا به فكر احیای این هنر اصیل و زیبا در استان بیفتیم.

وی می‌افزاید: از همان ابتدای فعالیت با مراجعه به كتابخانه‌ها، موزه‌ها، تماشای فیلم‌ها و عكس‌های قدیمی و پرس‌وجو از شهرها و روستاهای اطراف استان و نیز مشورت با كارشناسان سازمان میراث فرهنگی استان، سعی كردیم طرح‌هایی ارائه دهیم كه دارای شناسنامه و هویت باشند.

این هنرمند آذری می‌گوید: در منطقه قدیم آذربایجان حدود 50 طرح در مورد لباس ملی به ثبت رسیده است كه عمده تفاوت آنها در آب و هوا، رنگ، طرح و جنس لباس متناسب با سن افراد است. به طور مثال در مناطق سردسیر افراد مسن از رنگ‌های تیره‌تر و پارچه‌های ضخیم‌تر استفاده می‌كردند.

عاشقی ادامه می‌دهد: با رواج لباس‌های خارجی، هنر اصیل دوخت و دوز لباس‌های محلی در كشور و به تبع آن در استان ما، به مرور كمرنگ شد طوری كه از اواخر دوره قاجار و به دلیل عدم حمایت از دوزنده لباس سنتی، این هنر در جامعه تا حد بسیار زیادی از بین رفت.

جامعه‌شناسان علل منسوخ شدن لباس‌های محلی را در عدم آگاهی از هویت فرهنگی و قومی، خود كم‌بینی و سبك شمردن پوشاك سنتی براثر عدم آگاهی و مدگرایی بخصوص در بین نسل جوان ذكر می‌كنند. به نظر آنها پیچیده بودن لباس‌های سنتی در طرح، رنگ، نقش و نگار، دوخت زمانبر و نیز چندین متر پارچه و تقلید كوركورانه و افراطی از برخی اسلوب‌های ناروای غربی از جمله عوامل فراموش شدن این هنر بسیار زیبا و اصیل در جامعه امروزی است.

در همین حال، یكی از شهروندان تبریزی در خصوص علت استقبال كم مردم در استفاده از لباس‌های محلی اظهار كرد: متاسفانه به‌رغم تمایل زیادی كه به پوشیدن این‌گونه لباس‌ها درخود و خانواده‌ام سراغ دارم به دلیل توزیع پایین لباس‌های محلی در بازار و گران بودن قیمت تمام شده آنها و همچنین عدم استقبال جامعه از این نوع لباس‌ها، قادر نیستیم از این نوع پوشش در ملأ عام استفاده كنیم.

غربت لباس‌های سنتی در آذربایجان

مطالب مشابه :

در تهران چه کالایی را از کجا بخریم؟

مراکز خرید در تهران

مناطق طلايي تهران براي تغيير در دکوراسیون منزل

نیازمندیهای سقز فروردین ماه 1387

کاسه زهر - طنز

لیست آدرس و تلفن كليه اتحاديه هاي ( صنف ) تهران و شهرستانها

پیشینه صنعت مسگری در نهاوند

بازار ها و مراکز خرید البسه در استانبول

غربت لباس‌های سنتی در آذربایجان

آدرس مراجع مرتبط با دادگستری در تهران