کامل ترین مقاله در مورد موجودات فضایی

این مقاله به این بحث می پردازد که ما در طول تاریخ هرگز تنها نبوده ایم بلکه نسلهای بسیاری از موجودات هوشمند غیر زمینی وجود داشته و دارند که برخی مشترکات بسیاری با نسل های زمینی دارند و همواره در طول تاریخ اعمال انسانها را زیر نظر داشته اند و در مواردی آن را جهت دهی کرده اند. این موضوع که چرا این حقیقت همواره مورد پنهانکاری، بی اعتنایی ظاهری و تمسخر حکومت ها قرار گرفته است نیز بررسی خواهد شد.

نظر یادتون نره!

بقیه در ادامه ی مطلب

روح( Spirit Form ) : از مفاهیم کلیدی در درک خلق موجودات و ارتباط بین آنها مفهوم روح می باشد. امروزه تلاش بسیاری می شود که روح را در مفاهیم علمی جای دهند و از حالت صرفا فلسفی خارج کنند. هدف آن است که همانطور که در علم بیولوژی و ژنتیک زوایای مختلف جسم مادی را بررسی میکنیم بتوانیم علمی را پای گذاری کنیم که با استفاده از آن زوایای مختلف روح را نیز بررسی کتیم و بتوانیم در صورت نیازتغییراتی در روح انجام دهیم همانطور که در جسم انجام می دهیم.

آفرینش – خلقت – تکامل:

منشا همه ی ارواح، آفرینش(Creation) می باشد که زنده، آگاه و در حال تکامل است. خلقت موجودات از یک ایده (Idea) آغاز می شود، سپس به ماده ی رقیق(Fluffy Matter) ارتقا می یاب، پس از آن تبدیل به روح می شود و سپس ماده توسط روح خلق می شود. این تبدیلات طی دوره های طولانی اتفاق می افتد و این فرایند را تکامل می نامیم. باید توجه داشته باشیم که این تکامل با تکامل داروینی(Darwinian Evolution) بسیار متفاوت است زیرا داروین حرفی از روح نمی زند و بسیاری از موجودات را به دلیل وجود شبا هت هایی منشا پیدایش موجودات دیگر فرض می کند. مثلا انسان را حالت تکامل یافته ی میمون می داند. در صورتی که بر اساس قوانین آفرینش این دو با دو نوع روح متفاوت خلق شده اند و هر کدام دارای تکامل روحی خاص خود هستند. بنابراین ماده دارای روح است و این روح در حال تکامل می باشد. این تکامل روحی باعث تکامل مادی هم خواهد شد. به این صورت که طی میلیون ها سال تکامل روحی، موجود تک سلولی به چند سلولی و چند سلولی به گیاه، جانور دریایی، جانور خشکی و .... تکامل می یابد.

روح انسان دارای مراتب مختلفی است که برای گذراندن هر مرحله باید میلیون ها بار در کالبدهای مختلف تناسخ (Reincarnation)پیدا کند تا اینکه به تدریج به مرحله ی روحانی می رسد که در این مرحله برای ادامه ی تکامل دیگر نیازی به جسم نیست. در مرحله ی جسمانی، روح انسان با هر تناسخ آگاهی بیشتری کسب می کند و با مرگ وارد بعد دیگر که بعد روحانی است می شود و در آنجا نیز بر اساس آگاهی هایی که در زندگی بدست آورده تکامل می یابد تا اینکه پس از چندین سال (معمولا دو برابر عمر جسمانی ) وارد کالبد جدیدی می شود. با هر تناسخ جسم بعدی لطیف تر و رقیق تر می شود. مرحله ای که انسان بلافاصله بعد از مرحله ی جسمانی وارد مرحله ی روحانی می شود، Arahat Athersata نام دارد. تا رسیدن به مرحله ی Petale که بلافاصله قبل از پیوستن به روح آفرینش است، هفت مرحله وجود دارد که دوره ی هر مرحله نیز میلیاردها سال می باشد. هنگامی که روح انسان با آفرینش یکی می شود، دیگر این روح به صورت مجزا وجود نخواهد داشت و برای ارتباط با آن در واقع باید با خود آفرینش ارتباط برقرار کرد.

مراتب تکامل روحی انسان هفت مرحله است:

مرحله اول: دانش اولیه (Primitive Thought) :

در این مرحله تکلم شکل می گیرد و انسان به دنبال بر آوردن نیازهای اولیه خود جهت ادامه ی حیات می باشد.

مرحله دوم: تفکر منطقی (Rational Thought) :

در این مرحله انسان از دانش منطقی استفاده کرده و علم و فرهنگ و جامعه را پایگذاری می کند.

مرحله سوم: استفاده ی هوشمندانه از دانش (Intelligent Use of Knowledge) :

در این مرحله در نتیجه ی انباشته شدن تفکرات منطقی و تولید علم، انسان به فکر استفاده از دانش در زمینه های بالاتر از برآورده کردن نیازهای اولیه ، مانند تفریح و توجه به مسایل غیر زمینی می افتد. در این مرحله است که سفرهای فضایی آغاز می شود.

مرحله چهارم: استفاده از قدرت روحی (Utilization of Spirit Power) :

در این مرحله انسانها به وجود روح در طبیعت پی می برند و شروع به بهره برداری از آن می کنند.

مرحله پنجم: زندگی بر اساس قوانین خلقت (Life in Creational Wisdom) :

در این مرحله انسانها آموخته اند که چگونه در جهان در صلح و هماهنگی با قوانین خلقت زندگی کنند. در این مرحته آنها قادرند که برای سفرهای بین کهکشانی زمان و فضا را انحنا دهند. یعنی به گذشته یا آینده سفر کنند یا آنا به هر نقطه ای دسترسی داشته باشند.

مرحله ششم: عبور به مرحله روحی (Transition to Pure Spirit Form) :

در این مرحله روح آنقدر تکامل یافته است که می تواند بدون کمک جسم (تناسخ) به تکامل خود در مرحله ی روحی ادامه دهد.

مرحله هفتم: پیوستن به آفرینش (Life within Creation) :

پایان سفر انسان پیوستن به روح آفرینش پس از تکمیل تکامل روحی انسان است.

انسانهای امروزی زمین در مرحله ی دوم و سوم قرار دارند و مدت زیادی نیست که توانسته اند از کره ی زمین خارج شوند ولی هنوز راه درازی برای خارج شدن از منظومه ی شمسی پیش رو دارند. انسانهای فرازمینی پیشرفته که سفرهای بین کره ای و کهکشانی انجام می دهند، بر اساس میزان پیشرفت روحی و تکنولوژیکی در مرحله ی سوم یا چهارم یا پنجم جای می گیرند. انسانهایی که در اواخر مرحله ی پنجم و بلافاصله ماقبل مرحله ی روحی (مرحله ی ششم) قرار دارند، خدا نامیده می شوند. بنابراین خدا به معنای آفریننده ی جهان نیست بلکه انسانی است که دارای دانش بسیار زیادی از قوانین آفرینش می باشد و می تواند با استفاده از قدرت های روحی کارهایی را انجام دهد که انسانهای عادی قادر به درک و انجام آن نیستند. نمونه ی این خدایان را در افسانه ها ی سرزمین های مختلف می بینیم که در واقع این افسانه ها خیالی نبوده بلکه داستان موجوداتی واقعی را بیان می کنند که در زمانهای بسیار دور در زمین زندگی کرده اند و آثار بسیار زیادی از خود برجای گذاشته اند و دوباره مردم آن قوم را ترک کرده اند.

فضانوردان باستان (Ancient Astronauts) :

همانطور که گفته شد موضوع ملاقات موجودات فرازمینی از زمین مساله ی تازه ای نیست و شواهد و مدارک بسیاری وجود دارد که ثابت می کند که این موجودات تا جایی که تاریخ به عقب می رود بر روی زمین بوده اند. از این شواهد می توان موارد زیر را نام برد:

1. تمدن مصر باستان (70000 سال پیش از میلاد ): که هنوز آثار این تمدن پابرجاست و اهرام ثلاثه نیز از عجایب عالم به شمار می رود.

تصویر شماره 1: اهرام مصر بر اساس محاسبات بسیار دقیق نجومی بنا شده اند و برای انتقال انرژی به نقاط مختلف زمین و همچنین کرات دیگر مورد استفاده قرار می گرفته اند.

تصویر شماره 2: آنوبیس (Anubis)خدای جهان زیرین.

تصویر شماره 3: نقش برجسته ای بر روی سنگ داخل یکی از اهرام که تصویر هلی کوپتر، شاتل فضایی و سفینه هایی را به وضوح نشان می دهد.

تصویر شماره 4: نقش برجسته ای داخل یکی از اهرام که یک ابزار الکتریکی را نشان می دهد.

2. تمدن سومریان(6000 سال پیش از میلاد): در متون سومری ها صریحا آمده که خدایانشان از کرات دیگر به زمین سفرکرده و برای آنها علم و فرهنگ به ارمغان آورده اند.

تصویر شماره 1: "آنوناکی" خدایان سومری که برای نشان دادن آسمانی بودنشان بصورت بالدار به تصویر کشیده می شدند.

تصویر شماره 2: خدایان سومری سوار بر سفینه شان.

3. تمدن مایا (Maya) و اینکا (Inca) در پرو: اسطوره های مایا و اینکا نیز پیوسته از خدایان صحبت می کنند. بر اساس اعتقاداتشان، این خدایان آنها را ترک گفته اند و روزی بر خواهند گشت.

تصویر شماره 1: اهرام مایا در چچنیتزا.

تصویر شماره 2: تصویر" کوکوکان" خدای مایاها که ظاهرا در سفینه ای در حال پرواز است.

4. شواهد از سایر نقاط جهان:

تصویر شماره 1: انسانهایی در لباس فضایی که نوعی ابزار یا صلاح در دست دارند. این تصویر بر روی دیواره ی غاری در شمال ایتالیا و مربوط به 10000 سال پیش از میلاد مسیح می باشد.

تصویر شماره 2: تصویری بر روی سنگ در صحرای بزرگ آفریقا که موجودی را در لباس فضایی نشان می دهد. در پشت او یک سفینه دیسک مانند کشیده شده است. این تصویر مربوط به 6 هزار سال پیش از میلاد مسیح می باشد.