استاد شهریار آشناترازآن است که باز بشناسیمش

حیدربابایه سلام

چند نمونه ازشخصیتهاومکانهایی که در منظومه حیدربابایه سلام استاد شهریار نام برده همراه باتصاویروبندهای مرتبط تقدیم میگردد.

بند(۱۵)

داشلی بولاخ داش قومونان دولماسین

باخچالاری سارالماسین   سولماسین

اوردان گئچن آتلی  سوسوز اولماسین

                                      دئنه بولاخ خئرون اولسون آخارسان

                                     افقلره    خمار    خمار      باخارسان

ترجمه بند(۱۵)

 چشمه ی سنگی«داشلی بولاخ»ازماسه هاوقلوه سنگهاپرمبادوباغچه هایش رادست خزان زردوپژمرده مکناد٬تاسوارانی که ازآن سوگذرمی کنندبانوشیدن ازآب گوارای آن تشنگی خویش رافرونشانند.

بگوای چشمه سارزلال وخشگوارخوشابه حالت!که بی تشویش واظطراب جریان می یابی وسرخوش و خمارآلوده افق های بی کرانه ونیلی رنگ آسمان رانظاره می کنی.

 

چشمه «داشلی بولاخ»درورودی روستای حیدربابا -نگارنده شهریور۱۳۸۴

بند(۵۷)

منیم آتام سفره لی  بیرکیشیدی

ائل الیندن توتماق اونون ایشیدی

گوزللرین    آخره      قالمیشیدی

                                اوندان سورادونرگه لر دوندولر

                                محبتین چیراخلاری سوندولر

ترجمه بند(۵۷)

پدرم مرد میهمان نوازی بودوخوان احسانش همواره گسترده وکارش دستگیری ازفرادائل وقبیله بود.او آخرین یادگارنیکومردان نادرزمان بودکه به درودزندگی گفته بودند.تااونیزبه ابدیت پیوست ورق برگشت و اوضاع روزگاردگرگون شدوچراغهای محبت یکباره خاموش شدند.

شادروان حاج میرآقا خشکنابی پدراستادشهریار(اهدایی ازاستادم شادروان استاد سیدرضاخشکنابی فرزند حاج میرآقا)تاریخ عکس۱۳۰۳ه .ش

ازچب به راست:دکترسیدسلمان نورآذرخشکنابی-استاد سیدرضا خشکنابی-نگارنده-زمستان۱۳۸۱

بند(۴۴)

«میرزه تاغی»نان گئجه گئتدیک چایا

من باخیرام  سئلده  بوغولموش  آیا

بیردن ایشیخ دوشدی اوتای باخچایا

                                     ای وای  دئدیک  قورددی  قاییتدیخ  قاشدیخ

                                     هئچ بیلمه دیک نه واخت کوللوکدن آشدیخ

ترجمه بند(۴۴)

باآقامیرزاتقی شبانه سوی رودخانه راه افتادیم٬من به ماه آسمان که درجزرومدامواج سیل غرق می گشت خیره شده بودم.یکباره درباغچه ی آن سوی رودخانه نوری درخشیدن گرفت ومارامتوجه خودنمود گفتیم ای وای!که این روشنایی جزدرخشش چشمان گرگ نیست وباچنان سرعتی پابه فرارگذاشتیم که خودنیزندانستیم کی ازروی تل خاکسترگذشته وبه منزلمان رسیدیم.

مرحوم حاج میرزاتقی باقرزاده (پسرعمه استادشهریار)

بند(۱۴)

خزان یئلی     یارپاخلاری       توکنده

بولوت   داغدان    ینیب  کنده  چوکنده

«شیخ الااسلام»گوزل  سسین چکنده

                                        نیسگیللی سوزاورکلره دیه ردی

                                        آغاشلاردا آللاها   باش  ایه ردی  

ترجمه بند(۱۴)

آنگاه که بادتندپائیزی برگ های خزان زده ی درختان رافرومی ریزدوابرازجانب کوهساران به سوی روستا آهنگ رحیل می نمایدو«شیخ الااسلام»مناجات دلنشین خویش رابامعنویتی خاص سرمی دهد آری در آن هنگام آهنگ سوزناک وحزن آورش تاروپوددل هارابه ارتعاش می افکندودرختان نیز درپیشگاه آفریدگار سرتعظیم فرودمی آورد.

مرحوم حجة الاسلام والمسلمین حاج شیخ ملامحمد شیخ الاسلام روحانی جلیل القدرروستای حیدربابا(شوهرعمه استادشهریار)

بند(۷۱)

بیر ا وچیدیم    بوچرپینان     یئلینن

باغلاشایدیم داغدان آشان سئلینن

آغلاشایدیم   اوزاخ  دوشن   ائلینن

                                  بیرگوریدیم  آیریلیغی  کیم  سالدی

                                 اولکه میزده کیم قیریلدی کیم قالدی

ترجمه بند(۷۱)

کاشکی یکباربا این بادناآرام به پروازدرمی آمدم وباسیل سرازیر شده ازکوه مسابقه می گذاشتم و همگام باقبیله ی جداافتاده ام اشک می ریختم تادرمی یافتم که چه کسی میان ماجدایی افکند؟زندگان زادگاه من کیانند؟وچه کسانی به پیشوازمرگ شتافته وازگردونه ی زندگی خارج شده اند؟

نگارنده درباغچه ی مرحوم حاج محمدآقا پوراختریه (روستای حیدربابا)-تابستان ۱۳۸۵

بند(۷۲)

من سنون تک داغاسالدیم  نفسی

سنده  قیتر گویلره  سال  بوسسی

بایقوشوندا  دار  اولماسین  قفسی

                                 بوردابیرشئردارداقالیب٬باغیریر

                                 مروّت سیز انسانلاری چاغیریر

ترجمه ی بند(۷۲)

من نیز چون توفریادم رادرکوهساران منعکس نمودم وتواین صدایم راازکوه برگیروبه آسمان های لاجوردی پژواک ده.

الهی قفس جغدنیزتنگترمباد!دراینجاشیری درتنگنای حیات می غرّدوفریادمی کشدوانسان های بی مروّت رابه مددمیطلبد.

 

نمایی ازکوه حیدربابا وقلمه لی چای -پاییز۱۳۸۶

سهندیه :

شاه داغیم،چال پاپاغیم،ایل دایاغیم،شانلی سهندیم

باشی طوفانلی سهندیم.

باشداحیدربابا تک قارلا-قیرولاقاریشیب سان،

سون ایپک تیللی بولودلارلاافقده ساریشیب سان،

ساواشارکن باریشیب سان.

گویدن الهام آلالی سرری سماواته دئیه رسن،

هله آغ کورکی بورون،یازدایاشیل دون داگئیه رسن،

قورادان حالوایئیه رسن.

سهندمن

ای سهند!ای شاه کوه استوارمن،ای کلاه خاکستری بزرگوار،وای پشتوانه ی ائل وتبارمن!

ای سهند صاحب شان وشوکت من!وای سربلندطوفانی وباعظمت من!

درآن بالا،همچون حیدربابا،باکولاک وبرف ومه درهم آمیخته ای واندکی پایین ترودرافق ها

چنگ درزلف ابریشمین ابرهافروبرده باآنهادرآویخته ای

همه لحظه های زندگی تودرصلح وجنگ می گذرد.

ازعرش الهام گرفته رازها رابا آسمانها درمیان می گذاری،

امروزپوستینیسفیدبرتن پیچیده ای هنوز،دربهارپیراهنی سبزنیز می پوشی وآن گاه تابستان

فرامی رسدوازغوره حلوامی خوری!

استادشهریار-بولودقاراچورلو(سهند)

.این غزل باترجمه استاد تقدیم علاقه مندان می شود.

                     بهجت آباد خاطره سی(خاطره بهجت آباد)

اولدوز سایاراق   گوزله میشم   هر گئجه  یاری               گج گلمه ده دیریار٬یئنه اولموش گئجه یاری

درحالی که ستاره می شمردم خیلی شبها انتظاریارراکشیده ام٬امشب هم درحال دیرآمدن است درحالیکه نصف شب است.

گوزلرآسیلی٬یوخ  نه  قارالتی ٬نه  ده  بیر  سس             باتمیش قولاغیم٬گورنه دوشورمکده دی داری

نگاه ها آویزان انتظار٬نه یک شبه است نه یک صدای پایی است.گوش کرشده ی من آنقدرحساس شده کوچکترین صدارامی چیند.

بیرقوش«آییغام!» سویلیه رک ٬گاهدان  اییلده ر             گاهدان اونودا یئل دئیه لای-لای  هوش آپاری

مرغی می خواهدبگویدمن بیدارم گاهی ناله ای می کندامافورابه لالایی باد٬اوهم ازهوش می رود.

یاتمیش هامی ٬بیرآللاه   اویاقدیر ٬داها   بیرمن               مندن آشاغی  کیمسه  یوخ٬اوندان دا  یوخاری

خوابندهمه٬تنهاخدابیداراست ومن٬ازمن پایین ترکسی نیست٬ازخداهم بالاترکسی نیست

قورخوم بودی  یارگلمه یه ٬بیردن یاریلا صبح               باغریم یاریلار٬ صبحوم  آچیلما٬سنی  تاری!

ترسم این است یارنیایدیکدفعه صبح شکافته شود.آخرجگرم شکافته می شودای صبح ترابخدانیا.

دان اولدوزی ایسته رچیخا٬گوزیالواری چیخما               اوچیخماسادا ٬اولدوزومون  یوخدی  چیخاری

ستاره صبح می خواهدابرویش را نشان بدهدچشمهای من التماس می کندکه یروعقب .امافرضااوهم که در نیاید ستاره بخت من آن رسایی راندارد.

گلمز   ٬تانیرام   بختیمی  ٬ایندی  آغارار صبح                قاش بیله  آغاردیقجا٬ داها  باش   دا   آغاری

نمی آید٬من بخت خودم رامی شناسم همین الان است که سفیده بزند٬صبح اگربخواهدازاین جورسفیده هابزند٬سرماراهم سفیدی فرا می گیرد.

عشقین کی     قراریندا     وفا    اولمیاجاقمیش                بیلمم کی   طبیعت  نیه   قویموش  بوقراری؟

عشقی که درقرارش وفایی نیست٬نمی دانم طبیعت این قراررابرچه کسی گذاشته است.

سانکی   خوروزون    سون بانی٬   خنجردی      سوخولدی                  سینه مده اورک وارسا٬کسیب قیردی داماری

صدای آخرخروس مثل خنجربه سینه ام فرورفت ومی خواست اگردلی پیداکردرگ وریشه اش رابکند.

ریشخندیله  قیرجاندی سحر٬سویله دی:دورما               جان قورخوسی وارعشقین٬اوتوزدون بوقماری

باریشخند زهرخندی زدکه دیگراینجا وانایست٬عشق توخوف جان دارد٬وتوقمارت را باخته ای.

اولدوم قره گون ٬آیریلالی اول  ساری  تئلدن                   بونجاقره گونلردی ایدن رنگیمی ساری

روزگارم دیگرسیاه شد٬ازآن یارطلایی موجداشدم واین سیه روزگاری هاست که رنگم رازردکرده است. 

گوزیاشلاری هریئردن آخارسا٬بنی توشلار                دریایه٬باخار٬بللی دی٬چایلارین آخاری

اشکهای چشمهاازهرطرف که جاری بشودروبه من می آورد٬معلوم است رودخانه ها جریان شان روبه دریاست.

ازبس منی یاپراخ کیمی هجرانلاسارالدیب                   باخسان اوزونه سانکی قیزیل گولدی قیزاری

ازبس که مرامثل برگ خزان زردکرده وقتی به صورتش نگاه می کنم٬مثل گل سرخ صورتش قرمزمی شود.

محراب شفقده ئوزومی سجده ده گوردوم                    قان ایچره غمیم یوخ٬اوزوم اولسون سنه ساری

مثل مولایم خودم رادرمحراب آغشته به خون دیدم ودیدم هیچ غمی ندارم چون روی دلم باتوست.(یعنی عشق مجازی به عشق عرفانی تبدیل شد)

عشقی واریدی«شهریار»ین گوللی-چیچکلی                افسوس کی٬قضاوردی٬خزان اولدی بهاری

شهریارعشقی داشت پرازگل وغنچه٬اماافسوس٬قضاوقدرروزگار٬بهارش رابه خزان تبدیل کرد.

                                                    *************

                                                    *************

 


مطالب مشابه :


استاد محمد حسین شهریار(بهجت آباد خاطره سی)

بهجت آباد خاطره سی . اولدوز سایاراق گوزله میشم هر گئجه یاری. گج گلمه ده دیر یار یئنه اولموش




ترکی شعرلری

بهجت آباد خاطره سی . اولدوز ساياراق گوزله ميشم هر گئجه ياری. گج گلمه ده دير يار يئنه اولموش




شعری زیبا از استاد شهریار (بهجت آباد خاطره سی)

شعری زیبا از استاد شهریار (بهجت آباد خاطره سی) اولدوز سایاراق گوزله میشم هر گئجه




استاد شهریار آشناترازآن است که باز بشناسیمش

بهجت آباد خاطره سی (خاطره بهجت آباد) بودیلین نشری و توسعه سی نین قاباغین آلان،اسلام




غزل و غزال

بهجت آباد خاطره سی(شهریار) یالان دونیا(استاد شهریار) حیدر بابایه سلام شهریار . تورکون




برچسب :