نکات مهم و دانستنی هایی در مورد ورزش

زندگی مدرن و ماشینی امروزی تحرک لازم را از انسان ها گرفته است. اکثر ما بیش از نصف روز را پشت میزهای کار خود می نشینیم و بدون اینکه تحرکی به بدنمان بدهیم، کار می کنیم.

این عمل در دراز مدت باعث وارد آمدن ضررهایی به بدن ما خواهد شد که سلامتی ما را به خطر می اندازد. گرفتاری های دنیای امروزی آنقدر زیاد و پیچیده هستند که معمولاً وقت کافی را جهت انجام حرکات ساده ورزشی در اختیار ما قرار نمی دهند.

در این مقاله ما به شما حرکات ورزشی‌ای را آموزش می دهیم تا شما برروی صندلی خود و در پشت میز کار خود، بدون اختصاص وقت زیاد بتوانید با انجام آنها از به خطر افتادن سلامتی خود جلوگیری کنید. این حرکات از درد پشت و کمر و خستگی پاها جلوگیری می کنند. برای بهتر متوجه شدن این تمرینات به تصاویر دقت کنید:

حرکت اول

- بر روی صندلی خود بشینید.

- پاها را روی زمین به حالت راحت و شل قرار دهید.

- دست راست خود را تا کرده و کف دست را پشت گردن قرار دهید.

- دست چپ خود را به سمت پای چپ بکشید.

- سپس دست چپتان را تا نزدیکی کف پای خود به سمت زمین بکشید.

- سعی کنید تا احساس کشیدگی در بدنتان (از کمر تا گردن) حس شود.

- سپس دست ها را عوض کنید.

- برای هر دست می توانید 10 تا 50 بار حرکت را تکرار کنید.

- توجه کنید که خود را فقط به سمت کناره ها بکشید نه به عقب یا جلو.

حرکت دوم

- به پشت صندلی تان بروید.

- دست هایتان را روی تکیه گاه صندلی قرار دهید.

- همانطور که صندلی را گرفته اید، بر روی زانوهایتان بشینید.

- سعی کنید تا کشیدگی را روی زانوها و کمر خود احساس کنید.

- سپس به حالت اول برگردید و حرکت را تکرار کنید.

- هنگام اجرای حرکات منظم نفس بکشید و بعد از انجام چند حرکت، استراحت کنید.

حرکت سوم

- روی صندلی خود به صورت قائم (90 درجه) بنشینید.

- پاها را به حالت راحت و شل روی زمین قرار دهید.

- دست هایتان را روی زانوها قرار دهید.

- در همین حالت آرام بلند شوید.

- سعی کنید با تکیه بر روی زانوها، بدنتان را به جلو ببرید.

- توجه کنید که دست هایتان برروی زانوها باقی بماند.

- احساس کشش می بایست در پشت، کمر و پاها احساس شود.

- در ضمن دقت کنید که کمر خم نشود.

کوچک کردن شکم
چربی های زائد شکم را چگونه از بین ببریم ؟

شکم انسان از عضلاتی قوی پوشیده شده که نگهدارنده امعاء و احشاء است . ورزش نکردن مرتب و روزانه ، انجام فعالیت های نشسته و مصرف کالری بیش از نیاز ، موجب تجمع چربی در منطقه شکم می شود ؛ دراین صورت عضلات شکم ، سفتی و حالت اولیه خود را از دست داده و شکل ظاهری اندام افتاده شده و چربی ذخیره ای شکم به حالت گره دار احساس می شود .

به علاوه، تجمع چربی درمنطقه شکم، به خصوص در خانم ها خطر ابتلا به دیابت و عوارض عروقی را چند برابر می کند.

برای از بین بردن چربی های اضافی شکم چه کنیم؟
این بافت چربی ، برای بدن یک انبار انرژی است و بدن مازاد نیاز خود را در آن ذخیره کرده ، در مواقع نیاز، از آن برداشت می کند . پس باید کاری کرد که بدن نیازمند انرژی بافت چربی شود .

دریافت کالری کمتر و ورزش کردن، راه رسیدن به این مقصود است. البته اکنون با روش های دیگری مثل جراحی نیز، این چربی ها را بر می دارند. ولی اگر بتوانیم با ورزش، که سلامت عمومی بدن را به دنبال دارد، آن را از بین ببریم، مسلما به جراحی نیازی نخواهد بود.
ادعا می شود که کمربندهای شوک دهنده کهElectronic abdominal exercise belt گفته می شود ، با وارد کردن جریان های الکتریکی به چربی شکم موجب تجزیه آنها و قوی شدن عضلات شکم می گردد. در صورتی که تنها جریان هایی با قدرت ایمپالس های مغز ، موجب انقباض عضلات می شود و اگر چنین جریانی با این کمربند وارد شکم شود، موجب یک انقباض دردناک خواهد شد.

البته استفاده از وسایل ورزشی که موجب انقباض عضلات شکم شود، مفید است؛ اما ورزش کردن به تنهایی کافی نخواهد بود، چرا که کالری اضافی باز هم در شکم یا باسن ذخیره می شود . پس باید از خوردن شیرینی های خامه ای، تنقلات چرب مثل چیپس، غذاهای پُر روغن و نان و برنج زیاد از حد پرهیز کرد.

یک ورزش مفید:
دراز و نشست از راحت ترین و مؤثرترین ورزش ها برای برطرف کردن چربی شکم است. با فشار زیادی که به عضلات شکم وارد می شد، این عضلات قوی شده و شکم به حالت اولیه باز می گردد . مدت ورزش چند روز یا چند هفته نیست، بلکه باید آن را مداوم انجام داد .

تمرینات ورزشی در صورتی که به درستی انجام نگیرند ، به کمر شما آسیب می رسانند.

طریقه درست انجام دراز و نشست:
به پشت روی زمین نسبتاً نرمی بخوابید. پاها را خم کنید تا کف پایتان روی زمین قرار بگیرد ، دستانتان را به روی سینه قرار دهید . ابتدا سر را بلند کرده و سپس شانه ها را به آرامی 30 تا 40 سانتی متر بالا بیاورید و دوباره بخوابید(مانند تصویر بالا). بلند شدن بیش از این مقدار عضلات پای شما را به کار می گیرد. ده مرتبه پشت سر هم ، این کار را انجام دهید . چند ثانیه استراحت کنید و ده مرتبه ی بعدی را انجام دهید. در ابتدا لازم نیست زیاد به خودتان فشار بیاورید ، زمانی که احساس کردید، عضلات شکم شما قوی تر شده اند، جسم سنگینی را در هنگام دراز و نشست در دست،روی سینه بگیرید تا فشار بیشتری به عضلات شکم وارد شود.

با ورزش از چربی دور شکم بکاهید

کاهش سلول های چربی دور شکم که عامل خطری برای ابتلا به بیماری های قلبی و دیابت است ، به اقدام دیگری بیش از کاهش کالری دریافتی نیاز دارد.

به گزارش ساینس دیلی ، محققان دانشگاه ویک فارست می گویند نتایج یک مطالعه پنج ساله نشان می دهد ورزش نیز باید به برنامه کاهش چربی شکمی اضافه شود.

ورزش در کاهش اندازه این سلول ها نقش دارد و شاید روزی به عنوان بخشی از نسخه دارویی برای درمان بیماری های مربوط به چربی این قسمت از بدن، تجویز شود.

همه می دانیم چاقی عامل خطری برای ابتلا به دیابت و بیماری های قلبی است. البته این بدان معنی نیست که همه افراد چاق به این بیماری ها دچار می شوند. افرادی که دارای چربی دور شکم هستند، در مقایسه با افرادی که در قسمت لگن و ران چربی بیشتری دارند، در معرض خطری بالاتری برای ابتلا به این بیماری ها هستند.

چربی دور شکم با سندرم متابولیک (مجموعه ای از علائم که بر احتمال بیماری قلبی و دیابت می افزاید) ارتباط دارد.

این سندرم زمانی پیش می آید که فردی در معرض حداقل سه مورد از موارد زیر قرار گیرد:

- چاقی دور شکم

- تری گلیسیرید بالا

- مقدار کم کلسترول خوب یا HDL

- فشار خون بالا

- افزایش قند خون

برای لاغر شدن شکم، در درجه اول پیاده روی تند به مدت نیم الی یک ساعت در روز و سپس ورزش دراز و نشست را توصیه می کنم.

اخیرا محققان در مطالعه ای یک عامل خطر موثر در سندرم متابولیک را مورد بررسی قرار داده اند که کمتر به آن پرداخته شده است. این عامل، اندازه سلول های چربی است که زیر پوست قرار داشته و چربی زیر پوستی نامیده می شوند.

اندازه این سلول های چربی، ابتلا به دیابت نوع دوم را مستقل از چاق یا لاغر بودن فرد، پیش بینی می کند.

مطالعات گذشته نشان داده اند که ورزش اندازه سلول های چربی را کاهش می دهد. اما هنوز چگونگی تاثیر شدت ورزش طی رژیم غذایی در این مورد مشخص نشده است.

توصیه های کارشناس تغذیه :

برای لاغر شدن شکم، در درجه اول پیاده روی تند به مدت نیم الی یک ساعت در روز را توصیه می کنم؛ مثلاً کفش راحت بپوشید و مسیری را که با تاکسی یا اتوبوس می رفتید با سرعت نسبتاً زیاد پیاده بروید که در روز 45 دقیقه بشود.

ثانیاً در منزل نرمش کنید. موثرترین ورزش بعد از پیاده روی، دراز و نشست است. ورزش دراز و نشست را با روزی 30 تا شروع کنید و به مرور هر هفته 10 تا بیشتر بزنید که طریقه درست انجام آن در مطلب " چگونه چربی های زائد شکم را از بین ببریم ؟" وجود دارد.

یک ماه هر روز این اعمال را انجام دهید و نتیجه را ببینید. حتماً اول با متر دور شکم خود را اندازه بگیرید تا تغییر اندازه ی آن را متوجه شوید.

علت دردهای عضلانی پس از ورزش

سلول های عضلانی پس از انجام ورزش و فعالیت های شدید، به علت عدم داشتن فرصت کافی برای استفاده از اکسیژن، در نتیجه مصرف انرژی و سوخت و ساز،" اسید لاکتیک" تولید می کنند. تجمع این ماده در عضلات، باعث ایجاد درد می شود، که ممکن است تا 48 ساعت ادامه یابد و به تدریج با جذب "اسید لاکتیک"، درد عضلات نیز کاهش یابد.

حال در پاسخ به این سوال که چگونه می توان تولید این ماده را کاهش داد، می توان گفت با تمرین های خاصی مانندعادات تغذیه ای مناسب و روش های خاص ورزشی می توان از تولید این ماده تا حدی جلوگیری نمود.

حائز اهمیت است بدانیم چگونه و چرا "اسید لاکتیک" درعضلات و ماهیچه ها تجمع می یابد؟ به هنگام انجام تمرینات ورزشی، گلوکز یا قند خون، مورد استفاده و سوخت و ساز سلول های عضلات قرار گرفته و به یک ماده شیمیایی به نام "پیرووات" تبدیل می شود . زمانی که ورزش به آرامی انجام گیرد، اکسیژن کافی به راحتی در دسترس سلول قرار گرفته و " پیرووات" را به دی اکسید کربن و آب تبدیل می کند، که دی اکسید کربن نیز از طریق شش ها از بدن خارج می شود.

اما در صورتی که ورزش با شدت و سرعت بیشتری انجام گیرد، برای تبدیل تمام" پیرووات" به دی اکسید کربن و آب، اکسیژن کافی در دسترس قرار نمی گیرد و در نتیجه بخشی از پیرووات ها به اسید لاکتیک تبدیل می شود، و سبب احساس درد در عضلات شده و مانع از فعالیت های عادی آن ها می شود.

نقش تغذیه و مایعات

توجه داشته باشید باید به هنگام فعالیت های ورزشی، از قبل آب کافی مصرف کرده باشید. همچنین به هنگام ورزش و پس از آن از مواد غذایی استفاده کنید که به راحتی قابل هضم و جذب باشند. علاوه بر این ، تغذیه پس از ورزش باید شامل ترکیبات "کربوهیدرات" و "پروتئین" باشد.

نحوه ورزش

انجام تمرینات ورزشی با فاصله های کم، سبب کاهش تولید" اسید لاکتیک " خواهد شد. باید برنامه زمانی ورزش را به دو یا سه روز درهفته برسانید. ورزش های گاه گاهی شامل ورزش های سخت، توام با ورزش های ملایم و متوسط است. بدین ترتیب بدن شما خواهد آموخت که چگونه" اسید لاکتیک" ایجاد شده از ورزش های شدید را خنثی کند. در نتیجه به هنگام مسابقه های ورزشی، می توانید بدون احساس اثرات منفی" اسیدلاکتیک" در ماهیچه های خود، به مدت طولانی تر ورزش های سخت تری انجام دهید.

به طور کلی تغذیه خوب، استفاده از مایعات به مقدار کافی و انجام ورزش های مناسب ورزشی به شما این امکان را خواهد داد، تا بتوانید بدون اثرات منفی" اسید لاکتیک " بر ماهیچه ها و محدود شدن فعالیت عادی آنها ورزش های سخت و شدید خود را انجام دهید.

تأثیر ورزش در التهاب مفاصل ( آرتریت)

اگر شما دچار آرتریت ( التهاب مفاصل) باشید، موقع راه رفتن ، مفاصل استخوان هایتان آسیب می بینند. وقتی كه از خواب بیدار می شوید، عضلات و تاندون های آنها خیلی سفت می شوند، طوریكه به سختی می توانید از رختخواب بیرون بیایید و به زحمت بلند می شوید. اما مقداری كه حركت كنید، دردتان كمتر می شود و می توانید سریع تر راه بروید.

آیا بعد از راه رفتن و كمتر شدن درد ماهیچه ها و مفاصل، بدنتان عكس العملی نشان می دهد؟

یك پزشك آمریكایی درمجله روماتولوژی، مقاله ای منتشركرد مبنی براین كه استراحت كردن، وضعیت آرتریت را بدترمی كند ولی انجام ورزش های استقامتی ، باعث كاهش درد آرتریت می شود. بیشتر افرادی كه دچار آرتریت هستند، فكر می كنند باید عضلات و مفاصل استخوان ها استراحت كنند و حركتی نداشته باشند ، ولی استراحت بدترین چیزی است كه یك فرد آرتریتی می تواند انجام دهد.

داشتن آرتریت به این معناست كه غضروف های موجود در مفاصل ، تخریب می شوند و موجب درد مفاصل گردند .

استراحت ، عضلات را ضعیف كرده و باعث می شود موقع راه رفتن، مفاصل بیشتر از هر زمانی، تكان بخورند. می توان گفت ماشینتان هم به همین روش كار می كند . وقتی كه ماشین روی یك جاده پر دست انداز حركت می كند، فنرهای ماشین ، تكان ناشی ازهربرآمدگی را جذب كرده و آن را از بین می برند. وقتی شما راه می روید یا می دوید، غضروف مفاصل هم مانند فنر ماشین، تكان ها را از بین برده و جذب می كنند.

استراحت بی مورد، غضروف را ضعیف كرده و احتمال شكستن آن را زیاد می كند. همچنین با تضعیف ماهیچه ها، دیگر قادر به كنترل مفاصل نبوده و با هر حركت بدن، مفاصل تكان خورده و تخریب غضروف ها بیشتر خواهد شد.

افراد دچار آرتریت ، باید ورزش كنند اما نباید بدوند یا تند پیاده روی كنند. وقتی می دوید یا سریع راه می روید ، پاهایتان به شدت به زمین خورده و به طور ناگهانی از حركت باز می مانند و این تكان شدید از ساق پا به سمت مفاصل زانو و ران رفته و می تواند غضروف را بشكند. بنابراین افراد آرتریتی نباید بدوند ، سریع راه بروند یا بپرند یا تنیس و بسكتبال بازی كنند، زیرا ضربات ناشی از این حركت ها ، به مفاصل آسیب رسانده و آنها را می شكند. در عوض ، این افراد می توانند دوچرخه سواری كنند( به طریقه دوچرخه متحرك روی یك یك محور صاف متحرك) زیرا با دوچرخه سواری روی محور متحرك و هموار، پاها به طورناگهانی نمی ایستند و در نتیجه ، غضروف مفاصل تكان نخورده ونمی شكنند.

افراد مبتلا به آرتروز باید وزنه هم بلند كنند چون این كار عضلات را تقویت و مفاصل را تثبیت می كند و غضروف را تقویت می كند ومانع شكستگی آن می شود . در شرایط ایده آل ، مبتلایان به ورم مفاصل باید به دستگاههای وزنه دسترسی داشته باشند و آموزش داده شوند تا به شكل صحیح دو یا سه بار در هفته وزنه ها را در دسته های ده تایی بالا ببرند . این عده همچنین باید چندین بار در هفته دوچرخه بزنند .

انجام منظم و مداوم دوچرخه سواری ، در مكان هموار ، بلند كردن وزنه های ماشینی تحت نظارت مربی تخریب مفاصل و درد ناشی از آرتریت ( التهاب مفاصل) را كاهش می دهد. شنا پارو زدن یا هر ورزش دیگری كه حركت روان و هموار داشته باشد، می تواند جایگزین دوچرخه سواری شود.

نکات مهم و دانستنی هایی در مورد ورزش

توصیه های کارشناس تغذیه :

نقش تغذیه و مایعات

نحوه ورزش

تأثیر ورزش در التهاب مفاصل ( آرتریت)

مطالب مشابه :

هفته 36 بارداری

آزمایش های دوران بارداری

نکات مهم و دانستنی هایی در مورد ورزش