وضعیت طبیعی و اقلیمی Natural and ecological situation

۲-۱- خصوصیات آب و هوا  

 

ناحیه جنوبی دریای خزر به دلیل موقعیت خاص که در مجاورت یک دریای بسته دارد ، و جدا افتادگی آن از باقی فلات ایران، از آب و هوای ویژه ای برخوردار است. این ناحیه به علت دیوار عظیم البرز از تاثیرات استپی سرزمین های داخلی رهایی می یابد. و در معرض تحرکات جوی آب و هوای دلپذیر و مرطوب مدیترانه ای و همچنین تاثیرات هسته پرفشار (anticy clone) سرد و خشک سیبری قرار می گیرد. این امر موجب می شود که ناحیه مورد نظر دارای خصیصه های آب و هوایی متمایزی باشد. علاوه بر این عوامل، ارتفاع مکان از سطح دریا و عرض جغرافیایی نیز در آب و هوای منطقه موثر است.

 ویژگیهای اقلیمی این منطقه که مشابه آن نه فقط در قسمت های دیگر ایران بلکه در اغلب کشورهای آسیا هم مشاهده نشده است، عبارتند از:

بارش های جوی که خصوصا در فصل های خنک شدت می یابد.

درجه حرارت نسبتا ملایم در فصل زمستان و گرم در فصل تابستان.

کمی اختلاف درجه حرارت سالانه.

رطوبت مفرطی که در تمام طول سال وجود دارد و هر چه ازغرب به سمت شرق ناحیه نزدیک شویم از میزان آن کم می شود.

 

خصوصیات آب و هوای منطقه:

الف ) درجه حرارت:

 در مجموع به نظر می رسد که نواحی جلگه ای کم ارتفاع شهرستان بابل دارای آب و هوای معتدل باشد. میانگین درجه حرارت در ۱۳۷۶ در این منطقه ۱/۱۷درجه سانتیگراد بوده است. این منطقه دارای زمستانی ملایم است . میانگین درجه حرارت در ماههای فصل زمستان در ۱۳۷۶ حدود ۸/۷ درجه سانتیگراد بوده است . از اواسط اسفند درجه حرارت هوا به تدریج روند فزاینده دارد، اما تا نیمه فروردین آب و هوای خنک در منطقه حاکم است. از نیمه دوم اردیبهشت به تدریج گرما در منطقه حاکم می شود. افزایش درجه حرارت که معمولا تا شهریور ادامه دارد به بالاترین حد خود می رسد. در ۱۳۷۶ میانگین درجه حرارت در مرداد ۱/۲۷ درجه سانتیگراد بوده است، به تدریج با آغاز شهریور معمولا کاهش درجه حرارت نیز بطور منظم آغاز می شود و این روند تا اسفند ادامه دارد.

اگر به آمارهای مربوط به حداقل مطلق و حداکثر مطلق درجه حرارت مربوط به ایستگاههای هواشناسی که فاصله آنها از دریا متفاوت است توجه کنیم، به خصوصیات اصلی این آب و هوا پی می بریم .شدت گرما و سرما در نواحی جلگه ای دور از ساحل نسبت به نواحی ساحلی بیشتر است.

 

ب ) بارندگی:

 نظام بارندگی در این ناحیه وجود دارد، این ناحیه حدفاصل بین ناحیه استوایی و ناحیه معتدل قرار دارد . در سال ۱۳۷۶ میزان بارندگی سالانه ۸۹۹ میلیمتر بوده است. میزان بارندگی بین تمام ماههای سال تقسیم شده است و یک فصل خشک و بی باران قابل تشخیص نیست. ولی با وجود این، میزان بارندگی در فصل پائیز در بالاترین حد خود قرار دارد . تقریبا ۳۵ درصد از بارندگی این ناحیه در ۱۳۷۶ در فصل پائیز بوده است.

بیشترین میزان بارندگی در فصل پائیز و زمستان است در ۱۳۷۶ میزان ۵۸ درصد بارندگی سالانه در این دو فصل بوده است.

تعداد روزهای بارندگی سالانه ثبت شده در ایستگاه قراخیل در سال ۱۳۷۶ حدود ۱۱۳ روز بوده است، این در حالی است که در همان سال در بابلسر فقط ۸۸ روز بارندگی ثبت شده است.

باران های پائیز به دلیل شدت و تداومشان معروفند، در حالی که در بهار باران ها نامنظم و به صورت رگبارهای ناپایدار می بارند.

فصل تابستان با میانگین بارندگی ماهانه ۶/۸۶ میلیمتر در ۱۳۷۶ به عنوان یک فصل خشک محسوب نمی شود.

 

ج) رطوبت:

پایداری و تداوم رطوبت از ویژگیهای اصلی سواحل جنوبی دریای خزر است. میانگین رطوبت ثبت شده در ایستگاه هواشناسی قراخیل در ۱۳۷۶ حدود ۸۰ درصد بوده است.

میزان رطوبت در ماههای فصل زمستان در بالاترین حد خود قرار دارد. این میزان در ۱۳۷۶ حدود ۵/۸۱ درصد بوده است ، در همین سال در اردیبهشت میزان رطوبت به پائینترین سطح خود یعنی ۷۲ درصد رسیده است.

بعضی از سالها بی قاعدگی هایی در وضعیت رطوبت سواحل جنوبی دریای خزر به وجود می آید. علت این ناهنجاریها بادهای نامنظم و گرمی است که از داخل فلات مرکزی به سمت سواحل می وزد، و از خط الراس فراتر رفته و بر فراز نواحی جلگه ای گسترش می یابد.

رطوبت زیاد و شرایط آب و هوایی خاص حاکم بر این ناحیه موجب ایجاد پوشش انبوهی از نباتات و درختان جنگلی در نواحی کوهستانی شده است و نواحی جلگه ای را برای کشت انواع محصولات کشاورزی مساعد کرده است.

ویژگیهای این روستا از لحاظ خصوصیات آب و هوایی عمدتا شبیه به دیگر نقاط استان مازندارن می باشد یک سری خصوصیات بسیار جزئی تر آب و هوایی نیز وجود دارد که مختص این منطقه است. باران های متوالی رطوبت زیاد و پیامد آن کاهش اختلاف دما بین شب و روز، سرمای سوزآور در زمستان و گرمای زیاد با هوای شرجی در تابستان از دیگر خصوصیات این منطقه می باشد. از لحاظ تقسیم بندی آب و هوایی مدیترانه ای با آب و هوای گرم و مرطوب قرار می گیرد. تعداد روزهایی که دمای هوا در طول سال به کمتر از صفر درجه می رسد بطور متوسط کمتر از ۵ روز است که این حاکی از آن است که روزهای برفی در این ناحیه خیلی کم اتفاق می افتد که علت این امر به دلیل مجاورت با دریا می باشد ، چرا که آب دریا تعدیل کننده دما در طول سال می باشد.

تابستان که هوا گرم می شود آب دریا به علت داشتن ظرفیت گرمایی ویژه بالا مقدار زیادی از انرژی خورشید را جذب می کند و با رسیدن فصل سرما این گرما را به تدریج آزاد می کند و تا رسیدن فصل گرم سال بعد تقریبا این عمل ادامه دارد سردترین ساعت روز کمی قبل از طلوع آفتاب و گرمترین ساعت روز حوالی ساعت ۱۴ می باشد.

میزان بارش که عمدتا به صورت باران می باشد بسیار زیاد و در مقایسه با دیگر نواحی کشورمان از آهنگ منظم تری برخوردار است. کمترین میزان بازش در فصل تابستان و بیشترین میزان بارش در فصل پائیز می بارد و علت اینکه بیشترین میزان بارش در فصل پائیز است این است که در این فصل به علت گرم شدن خشکی ها در فصل تابستان یک منطقه کم فشار روی خشکی ها ایجاد می شود و از طرف منطقه پرفشار روی سیبری بوجود می آید و جریانات هوایی از طرف شرق به طرف غرب ضمن عبور از روی دریای خزر رطوبت لازم را کسب کرده و بعد از رسیدن به خشکی استان و از طرفی به خاطر وجود رشته کوههای البرز که همچون سدی از ورود این جریانات هوایی به مناطق جنوبی کشور جلوگیری می کند سبب ریزش های فراوان دراین فصل در این مناطق می شود.

این روستا را می توان از لحاظ دمای سالانه، بارش سالانه جزء مناطق حد واسط مازندران قرار داد، نه هوای خیلی سرد مانند مناطق کوهستانی (سوادکوه) و نه هوای گرمی مانند نکا و بهشهر دارد.

از عواملی که سبب بارش در این ناحیه می شود یکی سیستم های کم فشار، پر فشار، بادهای مدیترانه ای و سیستم های سیبری می باشد که در یک تقسیم بندی و جزء سیستم های فرا ناحیه ای قرار می گیرند که سبب بارشهای روزانه می شود.

البته قابل ذکر است که در سال های اخیر نظم بارش، دما و دیگر خصوصیات تا حدودی کمتر شده است. وجود روزهای یخبندان در فصل بهار و ریزش برف، سردی هوا بعد از سپری شدن فصل سرد، ریزش باران های سیل  آسا موید این ادعاست.

رشته اصلی رشته کوه البرز مانند سدی در جنوب مازندران کشیده شده و مانع عبور رطوبت دریای مازندران به نواحی مرکزی ایران می گردد. همین توقف اجباری رطوبت در دامنه های شمالی البرز تولید بارندگی فراوان می کند. به همین دلیل زمینهای این قسمت همیشه پوشیده از جنگل و مراتع سبز و خرم است و بطور کلی هوای آن معتدل و مرطوب است و بادهائی که از نواحی غرب می وزد باعث برودت و سردی هوا گشته که در دهه های اخیر از سرمای هوا  و بارش برف و باران کاسته شده است.

جریانهای هوایی که سبب به وجود آمدن بادهای غالب می شود به دو دسته تقسیم می شود:

 ۱- جریان های هوای شمالی و شمال شرقی که از نواحی سیبری به طرف این منطقه می آیند که در برخورد با کوههای البرز موجب بارندگی می شود این جریانها بیشتر در فصل پائیز پیش می آید و سبب بارندگی فراوان می شود و در تابستان به ندرت باد می وزد و سبب خشکی هوا می شود.

۲- بادهای غربی که از طرف اقیانوس اطلس و دریای مدیترانه وزیده که در زمستان باعث ریزش برف و باران و در تابستان بر رطوبت هوا می افزاید و همچنین باعث شرجی شدن هوا می گردد که اواخر خرداد، و پایان شهریور را در بر می گیرد.

 

تغییرات درجه حرارت:

 دمای این روستا از ۳- تا ۳۸ درجه سانتیگراد در نوسان است.

 

میزان متوسط بارندگی:

 ۶۸۰ میلیمتر

 

تعداد روزهای یخبندان:

 در سالهای اخیر یخبندانی در ده مشاهده نشده است اما در دهه های گذشته چند روز از سال در فصل زمستان اتفاق می افتاده است.

 

برف و باران:

 از اوائل دهه ۱۳۷۰ برف در روستا نباریده است و اگر بوده بسیار خفیف و غیر قابل اعتنا بوده اما قبل از این سال هر سال برف های زیبایی می باریده به همین ترتیب باران نیز بارشش نسبت به گذشته کمتر شده است.

 

جهت و شدت وزش باد و طوفان:

 جهت وزش باد مانند سایر نقاط استان بادهای غربی است و شدت ملایمی دارد هر از چند گاهی نیز شاهد باد شدید که خرابی هایی نیز ببار می آورده شاهد بوده ایم طوفان نیز قابل مشاهده نیست.

 

۲-۲- وضعیت اجمالی زمین شناسی

از لحاظ زمین شناسی این منطقه در تقسیم بندی سازمان زمین شناسی جزء منطقه البرز مرکزی می باشد که در جنوب این منطقه کوه فعال دماوند وجود دارد. منطقه البرز مرکزی از طرف شرق به منطقه کپه داغ، از طرف غرب به طالش (در گیلان) از طرف شمال به  دریای خزر و از جنوب به منطقه ایران مرکزی محدود می شود.

رسوبات این منطقه عبارتند از: سنگهای دگرگونی شامل کوارتزیت، فیلیت، میکاشت و مرمر.

سنگهای رسوبی و آهکی شامل ماسه سنگ، لنگومرا، دولومیت، سنگ آهک و سنگهای آذرین شامل گدازه ها و گسل معروف البرز در قسمت جنوبی این ناحیه قرار دارد و گسلهای کوچکتری که در این ناحیه قرار دارند که منشا زمین لرزه های مختلف در این ناحیه می شود.

از وجوه تمایز این ناحیه با خیلی از نقاط ایران از لحاظ زمین شناسی وجود یک لایه ضخیم خاک می باشد. آنچه که مطالعات زمین شناسی را در این ناحیه با مشقت همراه ساخته، که این لایه ضخیم خاک به علت خصوصیات آب و هوایی، رطوبت ها و بارش زیاد، پوشش گیاهی این منطقه می باشد که زمینه را برای کشاورزی مهیا کرده است. وجود فسیل موجودات دریایی در دولومیت سنگ آهک و ماسه سنگ این منطقه، نشان می دهد که این منطقه زمانی زیر آب قرار داشته و رسوبات امروزی حاصل نهفته شدن رسوبات در این دریا در گذشته ای دور است. که بعد ها در اثر پسروی دریا و حرکات چین خوردگی از آب خارج شده است و بصورت امروزی شکل گرفته است.

در سال ۱۹۸۵ مهندسین مشاور سرالکساندر کیپ در مورد زمین شناسی و نوع خاک استان مازندران تحقیقاتی را انجام داده اند:

پس از تشکیل کوههای البرز که مربوط به دوران سوم زمین شناسی است بر اثر سیلاب ها و سایر عوامل فرسایشی یک قشر ضخیم در عمق دریا به وجود آمده و کم کم این قشر با رسوبات مختلف پرشده و جلگه از زیر آب بیرون  آمده است که در بعضی نقاط ضخامت آن به چهل متر می رسد و به تدریج در اثر سیلابهای شدید باز هم متحول شده است.

در مورد ویژگیهای زمین شناسی مهندس مرتضی ملکشاهی آنرا به سه گسل تقسیم کرده است.

یک گسل شمال که از سمت غرب به سمت شرق امتداد دارد و درمنگل، ۲۶ کیلومتری جاده هراز و دو گسل عمود بر گسل یاد شده که قدمت کمتری دارند که زلزله هایی که بر روی گسل اخیر رخ می دهد شدت آن از گسل اولی کمتر است. شایان ذکر است زلزله خفیف شهریور ۱۳۷۷ که شهرستان بابل و اطراف آنرا لرزانده بود مربوط به دو گسل اخیر است. در حالیکه زلزله شدید ۱۳۳۶ سنگچال از گسل شمال بوده است.

خاکشناسی

زلزله:

 این روستا ۲۰ کیلومتر با گسلی که در بندپی قرار دارد فاصله دارد.

 

جنس خاک:

 خاک این روستا نیز مانند دیگر مناطق جلگه ای از نوع خاک رس که مستعد کشاورزی می باشد هست.

 

درجه مرغوبیت اراضی:

 اراضی روستا مرغوبیت مناسبی برای کشت انواع محصول اعم از زراعی و باغی دارد بطوری که کل اراضی ده شامل این این دو محصول است.

 

۲-۳- ویژگیهای طبیعی

پوشش گیاهی:

 این روستا به علت قرار داشتن در منطقه معتدل خزری و به سبب رودخانه ای که از کنار آن می گذرد مستعد انواع پوشش گیاهی است که در سالهای اخیر پوشش گیاهی زیادی با نگاه تجاری قطع شده است.

 Click for Full Size View

عکس شماره  ۳- طبیعت روستا

 

انواع درختان روستا شامل: بلوط، افرا، سرو، بید، صنوبر، چنار، توت، گردو، پرتقال، لیمو، نارنگی، نارنج، آلوچه، هلو، شلیل و... می باشد.

پوشش گیاهی دیگر هم برنج، باقلا، کنجد، شبدر، سبزیجات و صیفی جات و حبوبات، پلم، سرخس و... است.

در فصل بهار چهره روستا به جوانه زدن درختان و گیاهان به شدت دگرگون و سبز می شود و منظره بسیار زیبایی خلق می کند و در زمستان نیز با ریزش برگهای درختان گیاهان لخت و بی برگ می شوند.

 Click for Full Size View

  عکس شماره ۴– طبیعت روستا

 

Click for Full Size View

عکس شماره ۵ – طبیعت روستا

 

انواع جانوران اهلی و وحشی:

جانوران اهلی روستا شامل: گاو، گوسفند، بز، مرغ، اردک، خروس، غاز، بوقلمون و... می باشد که قسمتی از درآمد خانوار را تامین می کند .

جانوارن وحشی نیز شغال، روباه، گربه، جوجه تیغی، سگ و... را در بر می گیرد.

خزندگان: مار، مار کور(پیته لوس)، مارمولک، لاک پشت، غورباقه، خرچنگ و...

از پرندگان نیز : گنجشک، بلبل، کلاغ، زاغ، کبوتر، پرستو، سینه سرخ، شانه به سر، غاز، قو، عقاب، قوش و... می باشند.

 

۲-۴- امکانات بالقوه آب در مصارف، آشامیدنی، بهداشتی و کشاورزی

آب سفره های زیرزمینی روستا به علت بارش مناسب باران غنی است و سطح آب در آن بالاست به صورتی که با حفر مقداری از زمین به آب می رسیم.

در اکثر واحدهای مسکونی چاههای آبی برای مصارف آشامیدنی وجود دارد که به علت حفر چاه عمیق در سال ۷۹ و تامین آب مورد نیاز خانوارها از آن طریق، از چاههای هر واحد یا استفاده نمی شود یا مورد استفاده غیر آشامیدنی قرار می گیرد.

دو آب بندان نیز به صورت اشتراکی به روستای زعفرانکلا وجود دارد که از آن استفاده ای به عمل نمی آید.

آبهای چشمه ها:

چند چشمه در نقاط مختلف روستا وجود دارد که از یکی از آنها در سالهای گذشته برای مصارف آب آشامیدنی و شست و شوی لباس و ظروف، استفاده ی زیادی به عمل می آمده است اما اکنون به علت استفاده از آب لوله کشی چاه عمیقی که در سالهای گذشته احداث شده است استفاده ای از این چشمه نمی شود.

این چشمه که هم اکنون آب مناسبی دارد در کنار رودخانه متالون و در کنار پل متالون قرار دارد که داخل محدوده باغ شخصی قرار گرفته است.

 Click for Full Size View

  عکس شماره ۶– چشمه کنار پل و رودخانه متالون

 

قنوات:

 این روستا بخاطر شرایط خاص اقلیمی فاقد قنات است.

 

چاههای عمیق و نیمه عمیق:

 ۳ چاه عمیق با بیش از ۱۰۰ متر وجود دارد که یکی از آنها برای مصارف کشاورزی و دوتای دیگر به عنوان آب آشامیدنی است البته یکی از آن چاهها به علل کم آبی و بی استفاده شدن از بین رفته است. ۷۵ حلقه چاه نیمه عمیق کشاورزی در روستا موجود است که اکثر آنها در سالهای اخیر با گسترش برق رسانی کشاورزی برق دار شده اند و بقیه نیز هنوز از سوخت گازوئیل استفاده می کنند. علاوه بر چاههای نیمه عمیق کشاورزی در اکثر خانه ها مسکونی نیز چنین چاههایی را شاهد هستیم که قبل از آبرسانی به ده از آنها برای مصارف آشامیدنی و شست و شو استفاده می شد که تقریبا اغلب چاههای خانگی که مصرف خانگی و آشامیدنی داشت به علت ایجاد چاه عمیق و تامین آب مورد نیاز خانوارها بلااستفاده مانده است. اما بخاطر قطع سه روزه آب در تیر ماه ۸۵ دوباره تعدادی از اهالی به فکر راه اندازی مجدد این چاههای خانگی برای استفاده در چنین روزهایی شده اند.

 Click for Full Size View

  عکس شماره ۷– چاه عمیق توربینی کشاورزی

 

۲-۵- ناهمواریها و رودخانه ها

پستی و بلندی:

 روستای کاسمانکلا سطح کاملا هموار و مسطحی با شیب ملایم دارد که البته این سطح هموار در بستر و حاشیه رودخانه متالون که از کنار روستا می گذرد ناهمواری هم پیدا می کند سطح رودخانه بیش از ۱۵ متر از سطح روستا پائین تر است.

 

کوه:

 کوه از روستا حدود ۱۵ کیلومتر فاصله دارد البته نزدیکتراز آن تپه های زیبایی در منطقه رَجه در بندپی شرقی با فاصله ۸ کیلومتر وجود دارد .

 

رودخانه:

 در حاشیه روستا رودخانه مِتالون (metalon) قرار دارد که در نقطه ای کاملا به روستا می چسبد.

منشا این رودخانه در داخل نقشه توپوگرافی منطقه ، کوهستان بندپی شرقی است اما در نقشه دقیقتر و معتبرتر دیگر منشا آنرا منطقه کوهستانی نِشِل (neshel) آمل نشان می دهد.  

این رودخانه با در نظر گرفتن منشا بندپی شرقی با طی مسافت ۲۰ کیلومتر و عبور از ۱۰ روستا به کاسمانکلا می رسد که با محاسبه منشا نشل این مسافت بیشتر می شود و پس از طی ۵ کیلومتر در سادات محله به رودخانه کلاررود می پیوندد. از محل بند بتونی که محدوده رودخانه به روستا وارد می شود تا انتهای آن در شمال روستا که از مرز ده عبور می کند ۲ کیلومتر می شود.

متالون در زمستان پرآب می شود و در مواقع پرباران حالت طغیانی پیدا می کند (این امر در گذشته بیشتر مشاهده شده اما در سالهای اخیر بندرت اتفاق می افتد) اما به علت تفاوت ۱۵ متری سطح روستا از بستر رودخانه خطری برای مردم بوجود نمی آورد اما به زمینهایی که در بستر رودخانه قرار دارد و در سالیان اخیر اکثر این زمینها تبدیل به باغ مرکبات شده اند هراز چند گاه صدمات کمی وارد می آورد.

 

 Click for Full Size View

  عکس شماره ۸– رودخانه متالون و طبیعت حاشیه آن

 

 Click for Full Size View

   عکس شماره ۹– اراضی شالیزای کنار رودخانه

 

بندی که ذکر آن رفت در فاصله حدود یک کیلومتر از روستا قرار دارد که در اواخر دهه ۷۰ احداث شده است از محل این بند کانال آبی وجود دارد که از رودخانه منحرف می شود و به مصرف اراضی شالیزاری روستاهای بنگرکلا، دونه سر و شیرسوار در شمال روستا می رسد قسمت بزرگی از این کانال که بیش از ۲ کیلومتر طول دارد همزمان با احداث بند بتونی بصورت بتونی درآمد.

 

 Click for Full Size View

    عکس شماره ۱۰- بند متالون (بند سر) ، انشعاب آب کانال از آن

 

 Click for Full Size View

 عکس شماره ۱۱– نمایی از کانال آب و ورود فاضلاب به داخل آن

 

ماجرای استفاده این روستاها از آب رودخانه در داخل کاسمانکلا به حدود یک سده پیش برمی گردد در زمانی که فرزند مشیرالدوله قاجار به نام علی اکبرخان به بابل آمد و در روستای دونه سر زمینی برای خود مهیا کرد که اکنون با نام باغ مستوفی نگهداری می شود. این زمین مدتی بین اشخاص حقیقی و حقوقی دست به دست می گشت. وزارت علوم و تحقیقات و فناوری آخرین ارگانی است که مالک این زمین شده است. علی اکبرخان چندی در آنجا ساکن شد و با اهالی این روستا نشست و برخاست داشت و به علت زندگی در کنار آنها حق آب را برای این روستا اخذ کرد و از آن زمان تا به حال این سه روستا از روستای کاسمانکلا آب مورد نیاز خود را به اراضی خود می برند.  

کشاورزان کاسمان کلا نیز تا حدودی از این آب برای زمین های زراعی شان استفاده می کنند. که مقدار استفاده نسبت به اراضی سطح کشت روستا پائین است.

در سالهای میانی دهه ۵۰ خاک شناسانی به روستا آمده و چند روزی در کنار رودخانه متالون چادر زده و به بررسی خاک منطقه پرداختند و دو نقطه از این ناحیه بتون کاری شده است که هنوز آثار آن بجا مانده است. این امر به منظور کانال کشی تمام رودخانه های مازندران به سمت گرگان و دشت بوده است اما با حادثه انقلاب اسلامی ۵۷ این طرح فراموش شد.

بستر رودخانه متالون که با نام روآر(رودبار) خوانده می شود تا اواخر دهه ۶۰ طبیعت بسیار زیبا و بکر با درختان بزرگ داشت که در این سال اهالی روستاهای دارای حق آب به بهانه بهسازی کانال آب با بولدوزر به جان درختان بلند قامت افتاده و تخریب گسترده ای صورت دادند. علاوه بر آن در سالهای اخیر نیز آن تعداد درختانی که از آن حادثه جان سالم به در بردند با نگاه تجاری قطع شده و جای آن درختان آلوچه و پس از آن درختان پرتغال کاشتند. بصورتی که در حال حاضر کل حاشیه رودخانه دارای مالک هستند و اکثریت مطلق آن به باغات مرکبات تبدیل گشت. و این امر سهمی در درآمد خانوار داشته است.

آبزیان رودخانه انواع ماهی ها، غورباقه، مار، خرچنگ و لاک پشت را شامل می شوند. مهمترین ماهی هم ماهی سفید است آبزیان بخصوص ماهیان در سالهای قبل با توجه به پرآب بودن متالون زیاد بود و ماهیان درشتی وجود داشت که از طریق تور ماهیگیری و قلاب یا با دست صید می شد و به مصرف می رسید. گاهی برای صید آن از سم استفاده می شد یک نمونه سم از برگ درختی بدست می آمد که با جوشاندن به رودخانه می ریختند و حالت گیجی و مرگ به ماهی ها دست می داد. از برق هم مواقعی برای صید ماهی استفاده می شد در سالهای اخیر هم به علت ریختن سم و استفاده از برق برای صید ماهی و همچنین کم شدن آب رودخانه ماهیان کم و کوچکی در رودخانه یافت می شوند و گاهی برخی از اهالی بیشتر بخاطر تفریح با قلاب به ماهیگیری می پردازند.

آبتنی در رودخانه از جمله کارهایی بوده است که در سالهای دهه ۶۰ و اوائل دهه ۷۰ به شدت رونق داشت و تعداد زیادی از بچه ها، نوجوانان و جوانان و حتی برخی بزرگسالان تنی به آب می زدند. در این سالها اکثر وقت بیکاری و اوقات فراغت این افراد در روآر(رودبار) که حاشیه رودخانه است، می گذشت که با آبتنی، ماهیگیری، گردو بازی و... روزگار می گذراندند.

 

آب بندان:

دو آب بندان در روستا وجود دارد که مالکیت آن بصورت مشترک با روستای زعفرانکلا است. مساحت این دو آب بندان که به بالا آب بندان و پائین آب بندان خوانده می شود هر کدام حدود ۴ هکتار می باشد. پائین آب بندان در غرب و بالا آب بندان در جنوب غربی روستا واقع است. در گذشته از این آب بندان ها برای ذخیره آب در فصل کشاورزی استفاده می شد و همچنین به عنوان محل پرورش ماهی به پرورش دهندگان واگذار شد اما در سالهای اخیر هیچ استفاده ای از آن نمی شود و تنها در پائین آب بندان روی زمین فوتبالی که سالهای گذشته آماده شده در روزهای مساعد استفاده می شود.


مطالب مشابه :


آب و هوای مناسب زعفران:

كتابخانه عمومي شهرستان بهشهر آب و هوای در نقاط مختلف خراسان بسته به وضعیت آب و




گزارش جنگل نوردی اروست - بهشهر ( استان مازندران )

بهشهر ( استان مازندران ) گروه کوهنوردی دانشگاه آزاد اسلامی اراک در یک وضعیت آب و هوای




وضع هوای کشور در چند روز آینده "ورود سامانه بارشي جديدبه کشور

وضع هوای کشور در چند روز آینده خبرنگاران در خصوص وضعيت آب و هواي آباد بهشهر.




مقاله توسعه درونی شهرها و شاخص های اندازه گیری آن

آب و هوای بهشهر. البته این شاخص ، ارزیابی اولیه از وضعیت اقتصادی و الگوهای فرهنگی ساکنان




وضعیت طبیعی و اقلیمی Natural and ecological situation

آن از باقی فلات ایران، از آب و هوای ویژه ای مانند نکا و بهشهر وضعیت اجمالی




شهرستان نكا

ایران وضعیت آب و هوا راهنمای مرز شهرستان بهشهر و از شمال دارد و آب و هوای آن




مقاله عوامل تخریب بتن و راه کارهای ترمیم بتن

آب و هوای بهشهر. سر گذارده و در نتیجه وضعیت به هایی با آب و هوای بسیار بد




برچسب :