شهید قاسم قاسم پور خوشرودي

بسمه رب الشهدا و الصديقين

زندگينامه شهيد قاسم قاسم پور كه در گلستان جنوب كشور همچون گلهاي پرپر شده شهد شهادت را نوشيد.

شهيد قاسم قاسم پور خوشرودي در سال 1348 در روستاي پايين خوشرودپي از توابع بخش بندپي غربي شهرستان بابل ديده به جهان گشود.سالهاي ابتدايي و راهنمايي را در همان روستا گذراند.

ازآنجائيكه خانواده شهيد به شغل كشاورزي (برنجكاري) مشغول بوده اند شهيد نيز در تمامي مراحل كشاورزي از كاشت،‌داشت،برداشت كمك كار پدر بود. و نه تنها به خانواده خود بلكه در كار كشاورزي به بستگان و دوستان خود نيز كمك مينمود و به گونه اي بود كه با حضور او و با وجود صداي صوت دلنشيني كه داشت همراهان او احساس خستگي نميكردند.

شهيد علاقه زيادي به دوستان وآشنايان داشت و محبوبيت او جاذبه بي نظيري پيدا كرد كه زبانزد فاميلان و دوستان وآشنايان گرديد.

جهت تامين مخارج زندگي و كمك به خانواده براي فراگيري شغل فني آلمينيوم كاري به بابل عزيمت نموده و نزد داماد خود شهيد محمد نوروزپور سه سال بصورت روزها كار ميكرد و شبها براي ادامه تحصيل به مدرسه شبانه ميرفت.

{شهيد محمد نوروزپور در سال 65 در عمليات كربلاي 5 منطقه عملياتي شلمچه بشهادت رسيد}

تا اينكه جهت ادامه شغلش راهي تهران شد.و در يكي از محلات تهران (منطقه شادآباد) به ادامه فعاليت كاري خود در صنعت آلمينيوم كاري پرداخت.

در تمامي مراسمات عزاداري سيد الشهدا حضور پررنگي را ايفا مينمود.در دستجات سينه زني وهم بصورت مداح در بين برادران اعم از هيات عزاداري خوشرودپي ، بابل ، محله شادآباد تهران و حتي در بين برادران رزمنده در جبهه فعاليت چشم گيري ايفا مينمود.

در تير ماه سال 1366 جهت گذراندن خدمت مقدس سربازي براي ثبت نام در كميته انقلاب اسلامي راهي بابل يكي از مراكز ثبت نام رفت وسه ماه آموزشي را در پادگان آموزشي شهيد مصطفي خميني تهران (پرندك) مشغول آموزش بود و بعد از پايان آموزش به جبهه جنوب كشور و در لشكر 28 روح الله كميته انقلاب اسلامي تقسيم شد.

و درمنطقه عملياتي شلمچه در صفوف ديگر زاهدان شب و شيران روز بود.و با وجود داشتن ايمان وشجاعت و صداقت بعنوان فرمانده دسته يكي از گردانهاي محرم شد.

شهيد براي اولين مرخصي خويش مقدمات ازدواج را بنا نهاد و در مرخصي بعدي كه در نيمه دوم اسفند 66 بود مراسم عقدكنان را به اتمام رسانيد. و بعد از مدت كوتاهي راهي جبهه شلمچه شد و به ياري برادران رزمنده خود شتافت..

تااينكه

.در 13 خرداد سال 1367 شب هنگام جهت شناسايي عمليات بيت المقدس 7 در منطقه عملياتي شلمچه بر اثر اصابت گلوله مستقيم {قناسه} از ناحيه سر مجروح شده و به بيمارستان اهواز انتقال يافت . ولي بر اثر جراحت شديدي كه داشت به درجه رفيع شهادت نائل شد وهمانند حنظله ها و وهب ها بسوي معشوقش سالار شهيدان پيوست.