آموزش كشيدن خانه به كودكان

  • آموزش مسئوليت به كودكان

    حس مسئوليت هنگامي در كودك به وجود مي آيد كه به او مسئوليت داده شود، زماني كه كودك بزرگ مي شود بر تعداد موقعيت هايي كه او قبول مسئوليت خواهد كرد، افزوده خواهد شد. چيزهايي كه او مسئوليتشان را بر عهده مي گيرد، تغيير خواهند كرد، و پاسخ هايش ظريفتر از پيش خواهد شد. به عنوان مثال: غير عادي نيست كه پاسخ يا واكنش كودك دو، سه سال نسبت به مردم، گريه كردن، خود را كنار كشيدن و يا پنهان شدن پشت سر مادر باشد. در حالي كه چنين واكنشي براي فردي پانزده ساله كاملاً نامناسب است ! اگر كودكي در معرض تجربياتي وسيع قرار گيرد و بياموزد كه به تجربيات متعددي دست زند، شمار پاسخ هاي مناسب و موثرش افزايش مي يابد. انسان از اشتباهات خويش بسياري چيزها مي آموزد، اما چنانچه كودكي نتواند ياد بگيرد كه چرا كارش اشتباه بوده است، يا به جاي آن چه كاري مي توانست انجام دهد، هرگز نمي تواند پيشرفت كند؟ شايد همه ما با افرادي روبرو مي شويم كه اشتباهي را بارها تكرار مي كنند، زيرا راه هاي بهتري را نمي شناسند. در ضمن بايد بدانيم كه مسئول بودن به معني پيروي كوركورانه از سايرين نيست. اگر تمام تصميمات مهم كارهايي را كه كودك بايد انجام دهد، سايرين بر عهده گيرند، او صرفا عامل اجراي ارائه بزرگسالان محسوب مي شود. مسئول بودن، بدين معني است كه فرد، شخصا به انتخابهايي دست زند و تصميماتي بگيرد كه نتايج مثبتي را در پي داشته باشند. اگر كودكان براي تصميم گيري هاي مهم، فرصتي در اختيار نداشته باشند، نمي توانند مسئولانه عمل كنند. قابليت كودكان براي تصميمي گيري هاي موثر از زماني به زمان ديگر، از كودكي به كودك ديگر متغيير است، و در برخي از موارد بهتر است كه آنان به لحاظ كمي سن، ناپختگي و نداشتن تجربه، تصميم نگيرند. پس براي آموزش مسئوليت پذيري به كودكان، بايد هر چه زودتر، و تا حد امكان هر چه بيشتر، فرصت هاي تصميم گيري در اختيار آنان قرار گيرد. البته بايد توجه داشته باشيم كه به سبب رابطه اي كه بين تصميم گيري و مسئوليت وجود دارد، شك نيست كه مردّد و بي تصميم بودن، يك راه بي مسئوليت بودن است. زيرا هنگامي كه لازم است انتخابي صورت گيرد و شخص در اين كار ترديد مي كند، ترديد او سايرين را ناگزير مي سازد كه مسئوليت انتخاب كردن را بر عهده گيرند. زماني كه كودكان مردد هستند، اغلب با مهارت، والدين خويش را وادار مي سازند كه براي ايشان تصميم بگيرند. اين امر در كودكان خردسال كه هنوز فاقد اطلاعات و تجربه لازم هستند، نه غير عادي است و نه ناشايست. آنان مي ترسند كه مبادا تصميم نادرستي بگيرند و پيامدهاي آن دامنگيرشان شود. وجود الگوي بي تصميمي مبيّن آن است كه كودك در حال تكامل حسّ مسئوليت ...



  • مراحل نقاشي كودكان

    باتوجه به مراحل نقاشي كودكان ، آن‌چه كه مربي بايد مورد توجه قرار دهد ، اين است كه نبايد به صورت مستقيم به كودكان آموزش دهد و يا در انجام نقاشي او مداخله كند . زيرا اين كار سبب مي‌شود كه روند طبيعي رشد ترسيمي كودكان آسيب ببيند . ويژگي‌هاي نقاشي كودكان نقاشي‌هاي كودكان در دوره‌ي پيش‌دبستان داراي ويژگي‌هايي است كه مهم‌ترين آن‌ها به شرح زير است : 1 ـ شفاف‌بيني      كودكان چيزهايي را كه مي‌دانند و نمي‌بينند ، در نقاشي‌هاي خود مي‌كشند مانند كشيدن ريشه‌هاي درخت يا افراد داخل خانه 2 ـ جان‌دارپنداري      كودكان اشيا را نيز مانند انسان داراي جان مي‌دانند و آن را در نقاشي‌هاي خود نشان مي‌دهند . مثلاً براي خورشيد چشم و دهان و يا براي درخت پا مي‌كشند . 3 ـ رديف‌سازي      گاهي كودكان در نقاشي‌هاي خود به خصوص اگر نقاشي آزاد باشد ، تصاويري را مي‌كشند كه از نظر ما بزرگسالان با يكديگر ارتباط ندارند . مثلاً درخت ، ميز ، خانه ، آتش ، كبوتر و ... را در يك نقاشي مي‌كشند .   4 ـ اندازه      از آن‌جا كه كودكان هنوز از اندازه شناخت دقيقي ندارند ، در نقاشي‌هاي خود اشيا را بزرگ‌تر و يا كوچك‌تر و بدون رعايت تناسب طبيعي آن‌ها مي‌كشند و گاه نيز مسايل عاطفي سبب مي‌شود كه تناسب طبيعي را رعايت نكنند و آن‌چه را كه بيشتر دوست دارند ، بزرگ‌تر از حد معمول خود بكشند . مثلاً در نقاشي خانواده معمولاً مادر را بزرگ‌تر از ساير افراد خانواده مي‌كشند .   5 ـ وارونگي      كودكان جهت‌ها را نيز به درستي نمي‌شناسند و به همين علت تصاويري را كه در يك صفحه مي‌كشند ، گاه در جهت‌هاي مختلف است .      اين ويژگي‌ها در نقاشي‌هاي كودكان امري طبيعي است و به تدريج كه رشد مي‌كنند و در زمينه‌هاي ديگر آموزش مي‌بينند ، آن‌ها برطرف مي‌شوند . نبايد مربيان به صورت مستقيم آنان را به عنوان اشكالات نقاشي كودكان مطرح كنند . كاربرد رنگ در نقاشي‌هاي كودكان كودكان معمولاً در كاربرد رنگ به صورت طبيعي مهارت دارند و از رنگ‌هاي متنوع استفاده مي‌كنند . كودكان را بايد در كاربرد رنگ آزاد گذاشت ؛ كودكان در كاربرد رنگ از الگوهاي طبيعي پيروي نمي‌كنند و اشيا را با رنگ‌هايي كه خودشان دوست دارند ، مي‌كشند نه با رنگ‌هايي كه در طبيعت وجوددارد . مثلاً ممكن است درختي را آبي كنند در حالي كه مي‌دانند درخت سبز است .   موضوعات و انواع نقاشي كودكان براي نقاشي كودكان مي‌توان موضوعات زير را در نظر گرفت : 1 ـ نقاشي با موضوع آزاد :      هركودك هر موضوعي را كه دوست دارد ، نقاشي مي‌كند . 2 ـ نقاشي با موضوعات مشخص :      مربي موضوع يا موضوعاتي را به كودكان مي‌گويد و آن‌ها آن ...

  • کودکان را تنبيه نكنيد

    عنوان مقاله: تنبيه نكنيد<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />   منبع:همشهری    چگونه رفتارهاي نادرست كودكان را اصلاح كنيم اگر كودك شما روي ديوار اتاق نشيمنراخط خطي كرده است، فرستادن او به اتاقش جواب نميدهد. بهتر استيك پارچه مرطوب به او بدهيد و بگوييد كه ديوار را تميز كند دفعه بعد كه فرزندتانشما را عصباني مي كند، او را تنبيه نكنيد. از روش خاتمه بخشيدن و فراموش كردن ازموضوع استفاده كنيد كه به شما فرصت تنفس و آرام شدن مي دهد. اين روشي مطمئن و راحتاست و شامل هيچ نوع تنبيهي نمي شود. خاتمه بخشيدن - دست كشيدن يك مادر مي گويد: «وقتي بچه ام سه ساله بود، يك باره متوجه شدم كه اگر به جاي داد زدن سر او، چنددقيقه او را از خود دور كنم، مؤثرتر خواهد بود. در آن دقيقه من فرصت آرام شدن پيداكردم و فكر مي كنم او هم همين طور. سالها بعد وقتي داشتم مجله مي خواندم، به كلمهخاتمه بخشيدن رسيدم و دريافتم كه اين همان روشي بود كه من استفاده مي كرده ام.» اوناآگاهانه دريافته بود كه بهترين روش همين روش خاتمه بخشيدن است. در اصل بسياري از والدين روش خاتمه بخشيدن را چاره اي براي عدم تنبيه مي دانند. اين روش همچنين كودك را در عصبانيت، دشمني و انزجار رها نمي كند. اما معناي دقيق آنچيست؟ و بهترين روش استفاده از آن كدام است؟ متخصصان ، انواع مختلفي از خاتمهبخشيدن به اين گونه موارد را بازگو مي كنند اما وراي همه اين دستاوردهاي متعدد يكچيز مشترك وجود دارد كه آن جلوگيري از رفتار نابهنجار و يك توقف كوتاه براي كودكانو والدين است كه بتوانند آرام شوند. با توجه به سن كودك، مزاج و رفتار او، روشهايبسياري براي مؤثر واقع شدن روش خاتمه بخشيدن وجود دارد. مهم است تكنيكي انتخاب شودكه منعكس كننده روش خود شما باشد و شما با آن احساس راحتي كنيد. به خاطر داشتهباشيد، روش خاتمه بخشيدن فقط يك راه براي تغيير رفتار است و در مورد بعضي از مواردرفتارهاي ناهنجار بهتر از موارد ديگر عمل مي كند. اين روش بيشترين تأثير را در جلوگيري از رفتارهاي غيرقابل قبول دارد. مثل وقتيكه كودك دارد برادر كوچكتر خود را اذيت مي كند يا با فرياد حرفهاي زشتي به شما ميزند. روش خاتمه بخشيدن وقتي شما سعي داريد كودك را تشويق به پذيرفتن رفتاري جديدمثل مرتب كردن رختخواب و يا آماده كردن كيف مدرسه اش مي كنيد، مؤثر نخواهد بود. همچنين اگر كودك با پرستار خود با بي ادبي رفتار كرده باشد نيز اين روش خاتمهبخشيدن و دور كردن او از موضوع، اثر بخش نخواهد بود. بسياري از متخصصان مي گويندپاداش دادن براي رفتارهاي خوب بسيار بهتر از روش خاتمه بخشيدن عمل مي كند زيرا اينروش در توجه كردن به كودكان مثبت تر است، چيزي ...

  • مسئوليت در كودكان

       آموزش مسئوليت به كودكان  

  • آموزش راستگويي به كودكان

    آموزش راستگويي به كودكان

    آموزش راستگويي به كودكان دروغ نگو، دروغگو دشمن خداست!   l وقتي كودك رفتاري را انجام مي‌دهد كه از نظر شما صحيح نيست بايد همان رفتار را با خودش انجام بدهيد تا رفتار خودش را در مقابل خودش ببيند.   راستگويي و صادق بودن يكي از ارزش‌هايي است كه بر زندگي ما انسان‌ها تأثير بسزايي دارد و اگر تمام انسان‌ها با صداقت زندگي كنند مي‌توانند با هم ارتباط خيلي بهتري داشته باشند و اين ارتباط را به كودكان خود نيز منتقل كنند. اگر در همه مراحل زندگي به ديگران راست بگوييم و صداقت داشته باشيم، الگوي مناسبي براي كودكان خود محسوب مي‌شويم. كودكان احتياج دارند درباره آنچه در اطرافشان اتفاق مي‌افتد اطلاعاتي پيدا كنند. آن‌ها دوست دارند برايشان توضيح داده شود و همه چيز را به‌طور صحيح بشنوند و ما، با راستگويي به كودكان اين كار را به آنها آموزش مي‌دهيم و موجب مي‌شويم با اعتماد به نفس كامل بزرگ شوند. يكي از شيوه‌هاي آموزش راستگويي به كودك اين است كه برايش چند نوع ابزار نقاشي تهيه كرده و به او اجازه بدهيد خودش انتخاب كند كه از كدام وسيله مي‌خواهد استفاده كند. بعد، از او بخواهيد چهره خودش را در دو زمان نقاشي كند. يكي زماني كه راست مي‌گويد و يكي زماني كه دروغ مي‌گويد. با اين كار مي‌توانيد بفهميد كه او مي‌داند چهره انسان‌ها زماني كه راست مي‌گويند با زماني كه دروغ مي‌گويند فرق مي‌كند يا نه؟ بعد از كشيدن نقاشي‌ها آنها را كنار هم بگذاريد و از كودك توضيح بخواهيد تا بگويد كدام تصوير راستگو و كدام دروغ‌گو است؟ و در ضمن خصوصيات هر كدام را برايتان توضيح بدهد. نقاشي‌ها را روي ديوار اتاقش نصب كنيد تا هميشه آنها را به ياد داشته باشد. براي كودك داستان‌هايي تعريف كنيد كه موضوع آنها راستگويي يا دروغگويي باشد. از جمله داستان چوپان دروغگو. داستان را تا نيمه تعريف كنيد و از كودك بخواهيد آن‌طور كه دوست دارد آن را به پايان برساند. كودك شما پايان داستان را به خوبي و راستي به پايان مي‌رساند. بعد از او چند سؤال بكنيد. - دروغ گفتن را دوست دارد يا نه؟ - آدم‌هاي دروغگو چرا دروغ مي‌گويند؟ - چه بلايي سر دروغگوها مي‌آيد؟ - آيا دروغگوها را دوست دارد؟ با كودك تئاتر بازي كنيد. عروسك‌هاي او را در يك جا جمع كرده و با او يك نمايش طراحي كنيد، براي شخصيت‌ها اسم بگذاريد و خصوصيات آنها را تعيين كنيد. يكي را دروغگو و ديگري را راستگو قرار دهيد با اين بازي به كودك ياد بدهيد كه نمي‌شود به هر كسي اعتماد كرد. مي‌تواند صداقت را ياد بگيرد و حقيقت را بيان كند. كودكان با نقش گرفتن، بهتر مي‌توانند حرف‌هايشان را بزنند. اگر چند فرزند خردسال داريد و آن‌ها در ضمن ...

  • نقش مربی در آموزش نقاشی

    نقش مربي ☻در سن 6 سالگي موقعيت روحي كودك تغيير  مي كند و احتياج به كمك مربي دارد. در اين سن بايد اعمال و رفتار كودك را زير نظر داشته باشيم و ميزان رشد و پيشرفت هنري او را بررسي كنيم. ☻نقش مربي اين نيست كه كودك را به نقاشي كردن از روي مدل و الگو وادار نمايد بلكه بايد او را تشويق به نقاشي كند. براي شروع مربيگري با بچه ها در زمينه هنر٬ بايد اول با آنها دوست شويم بعد با آزادي آنها را به نقاشي تشويق نماييم. ☻هنر مي تواند وسيله اي براي آموزش اصول اخلاقي و تربيتي و نيز اصول علمي و آموزشي باشد و مربي مانند باغبان  تنها عامل رشد كودكان است نه آنطور كه خودش مي خواهد آنها را شكل دهد. ☻نبايد به كودك نشان داد كه چگونه بايد نقاشي كند بلكه با دادن آزادي عمل بايد به او مجال داد تا از تخيل خودش استفاده كند٬ آموزش نبايد به گونه اي باشد كه تخيل و اعتماد به نفس را از كودك بگيرد.   ☻در مورد مدل هاي نقاشي( تصاوير تو خالي كه كودك داخل آنها را رنگ آميزي مي كند) بايد گفت: اينگونه مدلها بيشتر براي كودكان عقب مانده كه قادر به طراحي نيستند مناسب است. اين نوع مدلها نه تنها براي كودكان معمولي مفيد و مناسب نيست بلكه  بسيار مضر و بيهوده است ٬ زيرا او اين نقاشيها را الگوي خود قرار مي دهد و حتي هنگامي كه قرار است آزادانه نقاشي كند فكر مي كند كه بايد چيزي مانند آن الگوها را بكشد و به اين ترتيب  آزادي فكر٬ حس٬ خلاقيت و اعتماد بنفس او دچار مشكل مي شود. ″امرسن″ پس از تحقيقات به اين نتيجه رسيده است كه تقليد و الگودهي نوعي خودكشي خلاقيت است. ☻مربي بايد از طريق سوال كردن كودك را راهنمايي كند. سوال او نبايد جنبه امرو نهي داشته باشد بلكه بايد جنبه تجزيه تحليل داشته باشد در اينصورت سودمند و مفيد خواهد بود. ☻كشيدن يك نقاشي توسط چند كودك اغلب نتيجه خوبي در بر دارد٬ زيرا فعاليت گروهي سبب تحريك تخيل بيشتر و توليد افكار جديد مي شود. ☻اگر هدف مربي آموزش تناسبات  به دانش آموزان است٬ بايد در سنين اوليه نوجواني(11 سال به بعد) و طي مراحل ويژه صورت گيرد.  برگرفته از وبلاگ تنها نقطه پایدار

  • آموزش و كودكان

    مطبوعات کودکان لادن کریمی امروز، روزنامه‌نگاری و نوشتن در مطبوعات تخصصی شده است که هر کس حوزه خاص خود را در آن دارد؛ روزنامه‌نگاری ورزشی، روزنامه‌نگاری علمی، روزنامه‌نگاری زنان، روزنامه‌نگاری تحقیقی و همانند آن. روزنامه‌نگاری کودک و مطبوعات کودکان هم شاخه ای از روزنامه‌نگاری است که البته در ایران به آن بها داده نشده‌است. مطبوعات کودک به سه دسته مخاطبان ۳-۵ ، ۵-۷ و ۷-۱۰ ساله تقسیم می‌شود که هر کدام با توجه به شرایط مخاطبینش مطالب متنوعی دارد. اصلی‌ترین ویژگی مطبوعات کودک جدا از سرگرمی کودکان، آموزش آنان است.مطبوعات کودک در ایران همانند سایر مسائل قدمت خوبی دارد بطوری که ۸۱ سال از انتشار اولین نشریه کودکان در ایران بنام "سه فندوق" می‌گذرد. با گذر سال‌ها و حوادث گوناگونی که در جامعه ایران رخ داده هر روز بر تعداد این نشریات افزوده شده است و امروزه در دکه‌های روزنامه فروشی شاهد تعداد زیادی نشریات رنگارنگ برای کودکان هستیم که البته طبقه‌بندی سنی آن بصورت کودکان، نوجوانان و جوانان است. آموزش در مطبوعات کودک ایران که سنین ۳ تا ۱۰ سال را در برمی‌گیرد (البته در یک نشریه و نه تفکیک شده بر اساس سنین مختلف کودکی) به بایدها و نبایدهایی خلاصه می‌شود که نمونه‌های آن را می‌توان در برنامه‌های کودک تلویزیون ایران هم دید؛ باید شب زود بخوابید، باید حتما مسواک بزنید، باید به بزرگترها احترام بگذارید، نباید از چراغ قرمز رد بشوید یا نباید دست به وسایل دیگران بزنید. با ورق زدن چند نشریه کودک در ایران متوجه می‌شوید که جدا از داستان و شعر و سرگرمی تنها چیزی که به آن بها داده می‌شود دین و مسایل مذهبی است که با داستان‌های مختلف و تصویرگری‌های زیبا کودکان را به خود جلب می‌کند. بازتاب این بی توجهی به مسایل جامعه و آشناسازی کودک برای ورود به اجتماع را می‌توان در رفتارهایی همچون بیتابی ها و بی‌قراریها در روز اول مدرسه در ایران دید.هاییبرت* معتقد است " استفاده موثر از کلمات و رسانه‌ها امروزه به مهمی استفاده از گلوله تفنگ و بمب است" ولی مطبوعات کودک در ایران همچنان داستان حسنی می‌نویسند و قصه شنگول و منگول.مهمترین آموزش دوران کودکی مهران شقاقی روانشناس امریکایی Walter Mischel در اواخر دهه ۱۹۶۰ میلادی آزمایشی را طراحی و اجرا کرد تا راهکارهایی را که کودکان برای غلبه بر وسوسه پیش‌رویشان به کار می‌بندند مطالعه‌کند. آزمایش ساده و بدین ترتیب بود که آزمایشگر و یک کودک چهارساله در اتاقی می‌نشستند و به کودک گفته می‌شد که شیرینی روی میز مال او است. او می‌تواند وقتی آزمایشگر از اتاق خارج شد آن‌ را بخورد –به شرطی که ...

  • آموزش راستگويي به كودكان

    آموزش راستگويي به كودكان

    كودكان احتياج دارند درباره آنچه در اطرافشان اتفاق مي‌افتد اطلاعاتي پيدا كنند. آن‌ها دوست دارند برايشان توضيح داده شود و همه چيز را به‌طور صحيح بشنوند و ما، با راستگويي به كودكان اين كار را به آنها آموزش مي‌دهيم و موجب مي‌شويم با اعتماد به نفس كامل بزرگ شوند. يكي از شيوه‌هاي آموزش راستگويي به كودك اين است كه برايش چند نوع ابزار نقاشي تهيه كرده و به او اجازه بدهيد خودش انتخاب كند كه از كدام وسيله مي‌خواهد استفاده كند. بعد، از او بخواهيد چهره خودش را در دو زمان نقاشي كند. يكي زماني كه راست مي‌گويد و يكي زماني كه دروغ مي‌گويد. با اين كار مي‌توانيد بفهميد كه او مي‌داند چهره انسان‌ها زماني كه راست مي‌گويند با زماني كه دروغ مي‌گويند فرق مي‌كند يا نه؟ بعد از كشيدن نقاشي‌ها آنها را كنار هم بگذاريد و از كودك توضيح بخواهيد تا بگويد كدام تصوير راستگو و كدام دروغ‌گو است؟ و در ضمن خصوصيات هر كدام را برايتان توضيح بدهد. نقاشي‌ها را روي ديوار اتاقش نصب كنيد تا هميشه آنها را به ياد داشته باشد.براي كودك داستان‌هايي تعريف كنيد كه موضوع آنها راستگويي يا دروغگويي باشد. از جمله داستان چوپان دروغگو. داستان را تا نيمه تعريف كنيد و از كودك بخواهيد آن‌طور كه دوست دارد آن را به پايان برساند. كودك شما پايان داستان را به خوبي و راستي به پايان مي‌رساند.بعد از او چند سؤال بكنيد.- دروغ گفتن را دوست دارد يا نه؟- آدم‌هاي دروغگو چرا دروغ مي‌گويند؟- چه بلايي سر دروغگوها مي‌آيد؟- آيا دروغگوها را دوست دارد؟با كودك تئاتر بازي كنيد. عروسك‌هاي او را در يك جا جمع كرده و با او يك نمايش طراحي كنيد، براي شخصيت‌ها اسم بگذاريد و خصوصيات آنها را تعيين كنيد. يكي را دروغگو و ديگري را راستگو قرار دهيد با اين بازي به كودك ياد بدهيد كه نمي‌شود به هر كسي اعتماد كرد. مي‌تواند صداقت را ياد بگيرد و حقيقت را بيان كند. كودكان با نقش گرفتن، بهتر مي‌توانند حرف‌هايشان را بزنند.اگر چند فرزند خردسال داريد و آن‌ها در ضمن بازي با دوستانشان، اختلاف پيدا كردند، مي‌توانيد از همين امر براي آموزش راستگويي به كودكان استفاده كنيد. به‌طور مثال مي‌توانيد از هر دو، يا چند كودك بخواهيد با صداقت اصل ماجرا را تعريف كنند. با دقت حرف‌هاي كودكان را بشنويد و در پايان بدون اينكه كسي را محكوم، يا تأييد كنيد، فقط بپرسيد:- آيا حقيقت را گفتي؟- آيا به راستي، اتفاق‌ها همين بود كه گفتي؟- آيا سعي مي‌كني با صداقت ماجرا را تعريف كني؟با اين پرسش‌ها شما مقصر را پيدا نمي‌كنيد، بلكه حقيقت را تشخيص داده و به كودك خود ياد مي‌دهيد كه حقيقت را چگونه بيان كند.از كودك چند ...

  • نقش «بازي» در زندگي كودكان

    امروزه به يمن كتاب‌هاي روانشناسي، انواع بازي براي كودكان از بدو تولد وجود دارد كه با توجه به سن كودكان، اين نوع بازي‌ها طبقه‌بندي مي‌گردد.حتي اين بازي‌ها براي كودكان3ماهه متفاوت از 4ماهه است. با توجه به اين مساله درمي‌يابيم كه بازي چه نقش مهمي را در زندگي كودكان ايفا مي‌كند، به‌گونه‌اي كه مي‌توان بازي را شكل‌دهنده شخصيت كودك دانست.اگر تحليل دقيقي روي بازي كودك در خردسالي داشته باشيم، مي‌توانيم تا حد زيادي شخصيت او را در بزرگسالي بيابيم؛ خشونت، كمرويي، عصبي بودن، ترس و وحشت و عدم اعتمادبه‌نفس در بزرگسالان جزو مواردي هستند كه در بازي‌هاي كودكانه اين افراد قابل كشف مي‌باشند و اگر در همان دوران به كمك كودكان برويم، در بزرگسالي با مشكلات كمتري روبه‌رو خواهندشد.از بازي‌كردن كودك خود جلوگيري نكنيد زيرا در بازي، كودك توانايي ارتباط جمعي با دنياي اطراف خود را پيدا كرده و قادر به حل مشكلات كوچك و بزرگ خود خواهد بود.با توجه به زندگي ماشيني امروز و خانه‌هايي كه روزبه‌روز كوچك‌تر مي‌شوند، نيازمند يافتن بازي‌هاي مناسب در آپارتمان‌ها هستيم، هرچند هيچ‌كدام از اين نوع بازي‌ها جايگزين بازي در فضاي باز نمي‌شود.روانشناسان معتقدند كه اثرات بازي‌ در فضاي باز به مراتب بيشتر از بازي‌ در فضاي بسته است. متاسفانه امروزه دنياي بازي‌هاي كامپيوتري چنان دنياي كودكان را اشغال كرده كه از هرگونه بازي فكري و بدني بازمانده‌اند و نه‌تنها سودي به حال كودكان ندارد كه مانع ارتباط جمعي كودك نيز مي‌شود. يكي از اثرات بد بازي‌هاي كامپيوتري، چاقي مفرط كودكان است كه به علت نشستن مداوم مقابل تلويزيون يا كامپيوتر به‌وجود مي‌آيد. بعضي از اين بازي‌هاي كامپيوتري كه جنبه فكري و سرعت عمل دارند، در زمان‌هاي محدود براي بچه‌ها خوب هستند ولي استفاده بيش از حد از اين بازي‌ها نه‌تنها كمكي به آنها نمي‌كند بلكه تا حدي باعث عصبي و كم‌حوصله‌شدن كودكان نيز مي‌گردد، به همين دليل استفاده از اين بازي‌ها بايد كنترل شده و در زمان‌هاي خاصي باشد.بازي‌كردن كودكان به رشد اجتماعي و عاطفي آنها كمك مي‌كند،كودك با دنياي واقعي، زيبايي و زشتي‌هاي آن آشنا مي‌شود و كم‌كم مي‌آموزد كه با همياري و مشاركت، كارهايش را پيش ببرد. كودك با بازي‌كردن، مي‌آموزد كه مسووليت‌پذير باشد و راه‌هايي براي بروز و بيان اعتقادات و احساسات خود مي‌يابد.دكتر رابرت وايت مي‌گويد: «بازي كردن براي همه افراد كاري شادي‌آفرين است ولي براي كودكان، علاوه بر شادي‌بخش بودن، عملي جدي محسوب مي‌شود».بنابراين بازي‌كردن كودكان را به‌هيچ عنوان نمي‌توان ...