بازیگر نیکی کریمی

نیکی کریمی بازیگر

این عکسش ساختگی هست یا نیستش رو شما دوستان مشخص کنید من کهسر در نیاوردم

نیکی کریمی

نیکی کریمی بازیگر، کارگردان و یک مترجم ایرانی است. او در چند جشنواره جهانی فیلم نیز به عنوان داور حضور داشته‌است. کریمی با کسب چهار جایزه از جشنواره‌های گوناگون بین‌المللی تاکنون، موفق‌ترین بازیگر ایرانی از لحاظ تعداد جوایز جهانی بوده‌ است. زندگی‌نامه او از دوران دبستان بازی در گروه‌های کوچک تئاتری را آغاز کرد. نخستین نقش سینمایی‌اش را در سال ۱۳۶۸ در فیلم «وسوسه» به کارگردانی جمشید حیدری به دست آورد. اما نخستین حضور جدی‌اش را میتوان در فیلم «عروس» به کارگردانی بهروز افخمی در سال ۱۳۶۹ دانست. او و ابوالفضل پورعرب را اولین ستارگان سینمای ایران پس از انقلاب می‌دانند. ‍پس از آن، کریمی در دو فیلم مهم از داریوش مهرجویی به نام‌های «سارا» و «پری» بازی کرد. بازی‌اش در فیلم «سارا» اقتباسی از «خانه عروسک» اثر هنریک ابسن بود، برایش جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره‌های سن سباستین و نانت را به ارمغان آورد. در همان سال برای تحصیل در رشته طراحی لباس به آمریکا رفت و تا زمان بازی در فیلم «پری اثر داریوش مهرجویی به ایران بازنگشت. بازی‌اش در این فیلم که اقتباسی از کتاب «فرنی و زویی» اثر سلینجر بود مورد توجه قرار گرفت و برای بار سوم در جشنواره فیلم فجر نامزد سیمرغ بلورین شد. پس از بازی در چند فیلم از کارگردانانی چون ابراهیم حاتمی‌کیا، بهروز افخمی و داریوش فرهنگ در سال ۱۳۷۷ در فیلم «دو زن»به کارگردانی تهمینه میلانی بازی کرد. او با بازی در این فیلم، به بازیگر ثابت چند فیلم بعدی تهمینه میلانی تبدیل شد و این همکاری تا فیلم «واکنش پنجم» ادامه یافت. کریمی برای پنجمین بار برای فیلم «دو زن» نامزد دریافت سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر شد. و جایزه بهترین بازیگر زن را به خاطر بازی در همین فیلم از جشنواره تائورمینا ایتالیا گرفت. پس از اینکه دستیاری عباس کیارستمی ‌را در فیلم «A.B.C. Africa» به عهده گرفت، در سال ۱۳۸۰ فیلم کوتاه مستندی با مضمون نازایی با عنوان «داشتن یا نداشتن» ساخت که برنده جایزه باران شد. در سال ۱۳۸۱ در دو فیلم ««دیوانه‌ای از قفس پرید» به کارگردانی احمدرضا معتمدی و «واکنش پنجم» به کارگردانی تهمینه میلانی بازی کرد که به خاطر بازی در این دو فیلم جایزه سیمرغ بلورین جشنواره فجر را گرفت. او برای اولین بار در فیلم «باج خور» اثر «فرزاد مؤتمن» در یک نقش خاکستری بازی کرد. در سال ۱۳۸۳ اولین فیلم بلندش به نام «یک شب» را کارگردانی کرد. این فیلم متاسفانه به خاطر شرایط ممیزی در ایران اکران نشد ولی در جشنواره های معتبر خارجی درخشید از جمله در جشنواره فیلم کن مورد توجه قرار گرفت. کریمی فیلم بعدی خود ...
بیوگرافی نیکی کریمی عکس های نیکی کریمی بازیگر

نیکی کریمینیکی کریمیعکس های نیکی کریمیعکس های نیکی کریمینیکی کریمیعکس های نیکی کریمی
پرونده ی یک اکسپو

۲۰ ابان ۱۳۸۷ اولین اکسپوی عکس ایران . حرف و حدیث ها از روزها قبل از شروع اولین اکسپو ی عکس ایران شروع می شود.حضور هنرمندان سینما در اکسپوی عکس با مخالفت و انتقادهایی همراه است . عکسهایی از نیکی کریمی ،فریبرز عرب نیا، عباس کیارستمی ، ناصر تقوایی ،محمود کلاری ،رضا کیانیان در برنامه ی اکسپوی عکس قرار می گیرد و این اغاز ماجرا ست!! حالا که چند ماه از این موضوع می گذرد شاید بهتر می شود به قضیه نگاه کرد .این که مرزبندی در یک رشته ی هنری تا جایی پیش می رود که تاب تحمل حضور دیگر هنرمندان در عرصه های دیگر را ندارد .یکی از مخالفین عکسهای بعضی از هنرمندان سینما را سیاه مشق هایی می داند که نباید در کنار اثار به اصطلاح حرفه ای قرار گیرند .ولی نکته جالب این جاست که این جور برخورد در نهایت به سود هیچ هنرمندی و هیچ هنری تمام نخواهد شد. در حالی که هنر مرزهای اکادمیک و صنفی را برداشته و متعلق به فکر ادمی است و نگاه انحصار گرا راه به جایی نمی برد.متاسفانه برخی از مخالفین تصور می کنند یک بازیگر فقط یک بازیگر است و یک عکاس فقط یک عکاس.در حالی که کسی که عکسی را خلق می کند نیازی نیست لزوما در صنف عکاسان عضویت داشته باشد یا فلان برگه و روال اداری را گذرانده باشد. یک عکس حاصل نگاه حس و ذهن یک انسان نسبت به جهان اطرافش است .و این ربطی به امور صنفی یا حتی کار حرفه ای ان ادم ندارد .شاید یک بازیگر سینما در لحظه نگاهی را ثبت کند که حاصلش از صدها نمایشگاه حرفه ای هم با ارزشتر باشد .همان طور که گاهی یک نابازیگر (بازیگر غیر حرفه ای) به موفقیتی می رسد که شاید صدها بازیگر حرفه ای به ان موفقیت در ان موقعیت خاص ان فیلم دست پیدا نکنند. هر چند نیکی کریمی بیش از ده سال است عکس می گیرد ولی حتی اگر یک روز هم از سابقه ی عکاسی او می گذشت نباید این جور مورد مخالفت بعضی منتقدان حضورش در اکسپو قرار می گرفت. . نیکی کریمی فقط با دوعکس از مجموع حدود هفتصد عکس شرکت داده شده در اکسپو حضور داشت . ولی سوال این جاست که چرا به جایی رسیدیم که تحمل حضور دیگران در کنار هم این قدر پایین امده .متاسفانه این موضوع از دو منظر مورد انتقاد قرار گرفت اول مخالفت بعضی عکاسان حرفه ای که گفته شد و دوم نگاهی که سعی می کند ادمهای جامعه را در قالب های مشخصی تعریف کند و جلوی خلاقیت ها را بگیرد .نگاهی که همیشه کلیشه را ترویج میکند و با هر جور نو اوری مخالف است .توی این نگاه یک بازیگر سینما بازیگر است یا یک کارگردان کارگردان است و پرداختن به دیگر امور فرهنگی و اجتماعی و... نباید از جانب او صورت گیرد .در برابر ترجمه های نیکی کریمی یا کارگردانی فیلم هم همین نگاه منفی و انحصار گر وجود دارد ...
گفتگوی نیکی کریمی درباره ی جشنواره فیلم فجر ،سینما ...

گفتگوی نیکی کریمی با خبرانلاین که بیشتر به موضوع جشنواره فیلم فجر و سینما پرداخته شده را نقل می کنم : خانم کریمی، بعد از تجربیات متعددی که در سینما داشتید و سال‌ها بازیگری حالا فیلمسازی افقی است که پیش روی خودتان می‌بینید؟ نه، اتفاقا معتقدم هنوز در نقطه صفر هستم... نمی‌دانم این حس من قابل درک هست یا نه؟ خیلی انرژی دارم برای بازی در یک فیلم یا یک نقش خوب ... شاید این حس من به این دلیل است که احساس می‌کنم هنوز خیلی نقش‌های زیادی هستند که دوست دارم بازی کنم ... من همیشه سختگیر بوده‌ام ... حتی منتقدان سخت‌گیر هم هنوز که هنوز است بعد ازچهل فیلمی که بازی کرده‌ام، به بازی من درسه فیلم اعتراض می‌کنند و می‌پرسند چرا در آن‌ها حاضر شدم. به همین دلیل است که معتقدم هنوز پتانسیل‌هایی در من هست که اگر کارگردان درستی باشد می‌تواند آن را کشف کند و خیلی قصه‌ها هست که دوست دارم روزی به دستم برسد و من را برای بازیگری به وجد بیاورد. امیدوارم سینمای ایران باز هم به دورانی برسد که شخصیت‌محور باشد و داستان داشته باشیم و من هم بتوانم در کاری که می‌پسندم بازی کنم. نگاه شما به بازیگران تازه‌وارد سینمای ایران چطور است؟ فکر می‌کنید بازیگران ما در مسیر درستی می‌روند، کسانی را در میان آنان می‌بینید که بتوانیم 20 سال بعد در مورد کارنامه‌ای مشابه کارنامه شما با آنان صحبت کنیم؟ بچه‌های با استعداد در میان بازیگران جوان بسیار زیاد داریم و از دیدن بازی‌های آنان لذت می‌برم، اما دو مشکل با آنان دارم، اول اینکه می‌خواهند یک شبه ره صد ساله را طی کنند و دوم اینکه می‌خواهند همه چیز را بازی کنند. تله فیلم پشت تله فیلم؛ سریال ... در صورتیکه چنین فردی می‌تواند یک کارنامه خیلی خوب داشته باشد. این برای من قابل فهم نیست. البته از منظری هم می‌توانم بگویم شاید این سخت‌گیری‌ها مخصوص نسل ما بود و بچه‌های الان دوست دارند هر کاری را بازی کند. اما نظر من این است که بازی در فیلمی که خوب نیست، هیچ کمکی به بازیگر نمی‌کند. خود شما هم به نوعی یک شبه ره صد ساله را طی کردید. فاصله زیادی بین ورود شما به سینما و درخشیدن در «عروس» نبود. مقصود من رسیدن به یک درخشش یا یک موفقیت نیست، این نیست. این می‌تواند برای همه پیش بیاید. درست است که وقتی فیلم افخمی را بازی کردم به موفقیتی رسیدم، اما اگر بعد از آن اشتباه می‌کردم هیچ وقت نمی‌توانستم اسم خودم و کارنامه‌ام را حفظ کنم. مقصود من حفظ آن جایگاه است و دانستن قدر آن. مطمئناْ تنها با رسیدن به چیزی یا موقعیتی ما آن را نداریم بلکه تنها با ممارست و صبر است که واقعیش می‌کنیم چه عقل و درایتی شما را به سمت اشتباه ...
نیکی کریمی ،هایکو،سونامی و زلزله ژاپن

دنیا پر از رنج است ،با این حال درختان گیلاس شکوفه می دهند.ایسا /نور ماه بر درختان کاج تر جمه ی نیکی کریمی زلزله ی عجیب ژاپن و سونامی این روزها مردمان سرزمین افتاب تابان را درگیر با پدیده ای کرده که انتظارش را نداشتند ،ژاپن امروز با رویکردی صنعتی و مدرن سالهاست الگوی موفق کشوری اسیایی هست که تکنولوژی در ان سرمشق همه ی امور است ولی زلزله ی اخیر شاید هشداری بود به دنیای پر شتاب امروز که چندان به تکنولوژی دل نبندیم و یادمان باشد ناپایداری صنایع و مصنوعات بشری تا چه اندازه زیاد است ،وقتی تصاویر مربوط به شناور شدن قایق ها و ماشین ها توی امواج خروشان در سونامی را میدیدم به نظرم بیشتر شبیه اسباب بازی های امد که با جریان اب می رفتند . شاید این هشداری بود تا دنیا نگاهی نو به طبیعت کند ،طبیعتی که از ان هر روز دور و دورتر شدیم . این موضوع مرا یاد هایکوهای زیبا و دوست داشتنی ژاپنی هم انداخت ،از جمله ان ها کتاب نور ماه بر درختان کاج /جاناتان کلمنتس/ترجمه ی نیکی کریمی که پاییز ۱۳۸۵ توسط نشر چشمه منتشر شد ،نیکی کریمی در مقدمه ی زیبایی که اول کتاب نوشته درباره ی هایکو توضیحاتی داده که عینا نقل می کنم : ((فکر می کنم هشت سال پیش بود که با خواندن کتابهای هایکو ترجمه ی احمد شاملو ،ع .پاشایی و اواز جهیدن غوک ترجمه ی زویا پیرزاد برای اولین بار با هایکو اشنا شدم. شعر هایکو برای من بسیار ساده و زیباست .سرشار از هزار نکته ظریف و انسانی . رسیدن به چنین سادگی و خلوصی قطعا برای سراینده هایکو بعد از رسیدن و گذشتن از خیلی چیزها اتفاق افتاده. شعر هایکو شعر بیان هیچ است .همان طور که هنرمندان ژاپنی که از ذن متاثر هستند،در بیان احساسشان کلمات اندکی به کار می برند و نقاش ژاپنی کمترین حرکات قلم مو را.چون احساس وقتی کامل بیان می شود جایی برای بیان ناشناخته ها باقی نمی ماند .باشو مهمترین هایکو سرای ژاپنی ،خود یک خانه به دوش بوده.شیداترین عاشق طبیعت که سراسر عمرش به سفر از این سو به ان سوی ژاپن گذشته.می گوید :نمی دانم کی بود،اما میل نیرومندی به زندگی اوارگی در خود احساس کردم و خود را به دست سرنوشت سپردم .چون ابری تنها که پنداری سبکبارانه می رود. باشو تجسم تنهایی جاودانه بود.تصویر رهرویی که در جامه سفر به کوه فوجی می نگرد .تصویر تنهایی رازگونه انسان ،سرشار از ادراک تمام و کمال لحظه.باشو از مشتاقان ذن است . خود را فورابو می خواند .یعنی مردی که زندگیش به تکه پارچه ای نازک می ماند در باد . از دیر باز باد سر شار از ناشناخته ها بوده است.کسی نمی داند که از کجا می اید و به کجا می رود به نظر باشو ان چه راز تنهایی جاودانه است روح فووگا است فووگا یعنی حظ و لذت ...
افریقا

یک سال از برگزاری جام جهانی فوتبال در افریقا می گذرد ،سال گذشته همه ی نگاهها درسراسر دنیا به افریقا خیره شده بود و توپ گردی که سرنوشت فوتبالی تیم های مختلف را رقم می زد ،برگزاری بازی ها در افریقا نوید این تفکر بود که به این قاره ی کهن توجه ی بیشتری شود ،اما متاسفانه طولی نکشید که امروز شیرینی جام جهانی در افریقا جایش را به قحطی کم سابقه و خشکسالی در بخش هایی از این قاره ی کهن داده است. متاسفانه مشکلات مختلف در بخش هایی از افریقا با قحطی دست به دست هم داده تا فاجعه ای انسانی به ارامی و شاید بی سر و صدا رخ دهد ،خبر ها از مشکلات تغذیه ای شدید بیش از میلیون ها نفر حکایت دارد ،چشمان کودکان معصومی که از فرط گرسنگی ،بازی های کودکانه را به فراموشی سپردند،بچه هایی که شاید هر کدامشان ماندلایی بزرگ در وجودشان داشته باشند و حالا برای تامین نیاز های اولیه ی انسانی خودشان با بحران مواجه هستند. حالا خبری از ان چشمهای شاد مستند زیبای abc africa اثر عباس کیارستمی نیست ،مستند جذابی درباره ی افریقا که نیکی کریمی هم در تولید ان با کیارستمی همکاری داشت ،هر چند شادی در جوهره ی فرهنگی مردمان افریقا نهادینه شده ولی شاید این بحران بزرگ مصیبتی است که شادمانی مردمان این سرزمین را به اسارت گرفته ،هر چند امیدوارم به یاری خدا و کمکهای بشر دوستانه ی همه ی دنیا باز برق امید و شادی را در چشمان معصوم و نگاه این کودکان ببینیم . کاش دنیای امروز با حساسیت بیشتری به این مشکلات که قرن هاست دامنگیر افریقا هست ،توجه بیشتری نشان می داد ،کاش زرق و برق این دنیای مدرن برق چشمان این بچه های معصوم را هم می دید . ((نیست رنگی که بگوید با من اندکی صبر سحر نزدیک است هر دم این بانگ بر ارم از دل وای این شب چقدر تاریک است خنده ای کو که به دل انگیزم؟ قطره ای کو که به دریا ریزم؟ صخره ای کو که به ان اویزم؟ مثل این است که شب نمناک است دیگران را هم غم هست به دل غم من،لیک غمی غمناک است./هشت کتاب .سهراب سپهری)) در انتظار اکران فیلم سوت پایان اثر نیکی کریمی هم هستم ،اگر تغییری در برنامه ی اعلام شده رخ ندهد از دوازدهم مردادماه شاهد اکران سوت پایان خواهیم بود. +صفحه ی کمک به قحطی زدگان افریقا در یونیسف.(unicef)
بیوگرافی و عکس نیکی کریمی
نیکی کریمی (متولد ۱۹ آبان ۱۳۵۰ در تهران) بازیگر، کارگردان و یک مترجم ایرانی است. او در چند جشنواره جهانی فیلم نیز به عنوان داور حضور داشته‌است. کریمی با کسب چهار جایزه از جشنواره‌های گوناگون بین‌المللی تاکنون، موفق‌ترین بازیگر ایرانی از لحاظ تعداد جوایز جهانی بوده‌است. او از دوران دبستان بازی در گروه‌های کوچک تئاتری را آغاز کرد. نخستین نقش سینمایی‌اش را در سال ۱۳۶۸ در فیلم «وسوسه» به کارگردانی جمشید حیدری به دست آورد. اما نخستین حضور جدی‌اش را می‌توان در فیلم «عروس» به کارگردانی بهروز افخمی در سال ۱۳۶۹ دانست. او و ابوالفضل پورعرب را اولین ستارگان سینمای ایران پس از انقلاب می‌دانند. ‍پس از آن، کریمی در دو فیلم مهم از داریوش مهرجویی به نام‌های «سارا» و «پری» بازی کرد. در سال ۱۳۷۱ بازی‌ در فیلم «سارا» (اقتباسی از «خانه عروسک» اثر هنریک ایبسن) توانست برایش جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره‌های سن سباستین و نانت را به ارمغان بیاورد. در همان سال برای تحصیل در رشته طراحی لباس به آمریکا رفت و تا زمان بازی در فیلم «پری» اثر داریوش مهرجویی به ایران بازنگشت. بازی‌اش در این فیلم که اقتباسی از کتاب «فرنی و زویی» اثر سلینجر بود مورد توجه قرار گرفت و برای بار سوم در جشنواره فیلم فجر نامزد سیمرغ بلورین شد. محمد رضا فروتن و نیکی کریمی مطلب مرتبط: گالري عکس هاي نيکي کريمي در هتل استقلال(جذاب و زيبا) جديدترين بیوگرافی و عکس نيکي کريمي
نیکی کریمی
نیکی کریمی متولد ۱۹ آبان ۱۳۵۰ در تهران است. نیکی کریمی از دوران دبستان بازی در گروه‌های کوچک تئاتری را آغاز کرد. نخستین نقش سینمایی‌اش را در سال ۱۳۶۸ در فیلم «وسوسه» به کارگردانی جمشید حیدری به دست آورد. اما نخستین حضور جدی‌اش را می‌توان در فیلم «عروس» به کارگردانی بهروز افخمی در سال ۱۳۶۹ دانست. نیکی کریمی و ابوالفضل پورعرب را اولین ستارگان سینمای ایران پس از انقلاب می‌دانند. ‍پس از آن ، کریمی در دو فیلم مهم از داریوش مهرجویی به نام‌های «سارا» و «پری» بازی کرد. در سال ۱۳۷۱ بازی در فیلم «سارا» (اقتباسی از «خانه عروسک» اثر هنریک ایبسن) توانست برایش جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره‌های سن سباستین و نانت را به ارمغان بیاورد. در همان سال برای تحصیل در رشته طراحی لباس به آمریکا رفت و تا زمان بازی در فیلم «پری» اثر داریوش مهرجویی به ایران بازنگشت. بازی‌اش در این فیلم که اقتباسی از کتاب «فرنی و زویی» اثر سلینجر بود مورد توجه قرار گرفت و برای بار سوم در جشنواره فیلم فجر نامزد سیمرغ بلورین شد. پس از بازی در چند فیلم از کارگردانانی چون ابراهیم حاتمی‌کیا، بهروز افخمی و داریوش فرهنگ در سال ۱۳۷۷ در فیلم «دو زن»به کارگردانی تهمینه میلانی بازی کرد.نیکی کریمی با بازی در این فیلم، به بازیگر ثابت چند فیلم بعدی تهمینه میلانی تبدیل شد و این همکاری تا فیلم «واکنش پنجم» ادامه یافت. کریمی برای پنجمین بار برای فیلم «دو زن» نامزد دریافت سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر شد و جایزه بهترین بازیگر زن را به خاطر بازی در همین فیلم از جشنواره تائورمینا ایتالیا گرفت. پس از اینکه دستیاری عباس کیارستمی را در فیلم «A.B.C. Africa» به عهده گرفت، در سال ۱۳۸۰ فیلم کوتاه مستندی با مضمون نازایی با عنوان «داشتن یا نداشتن» ساخت که برنده جایزه باران شد. در سال ۱۳۸۱ در دو فیلم ««دیوانه‌ای از قفس پرید» به کارگردانی احمدرضا معتمدی و «واکنش پنجم» به کارگردانی تهمینه میلانی بازی کرد که به خاطر بازی در این دو فیلم جایزه سیمرغ بلورین جشنواره فجر را گرفت. نیکی کریمی برای اولین بار در فیلم «باج خور» اثر «فرزاد مؤتمن» در یک نقش خاکستری بازی کرد. در سال ۱۳۸۳ اولین فیلم بلندش به نام یک شب را کارگردانی کرد. این فیلم به خاطر شرایط ممیزی در ایران اکران نشد ولی در جشنواره‌های معتبر خارجی درخشید از جمله در جشنواره فیلم کن مورد توجه قرار گرفت. نیکی کریمی فیلم بعدی خود به نام چند روز بعد را در شرایطی ساخت که هنوز تکلیف اکران یک شب در هاله‌ای از ابهام قرار داشت او در فیلم دوم خود بازی هم کرد و فیلمی قابل قبول و تحسین شده کارگردانی کرد ولی باز این فیلم هم به خاطر ...