درباره ی ورتیسل
عکس های آزمایشگاه زیست شناسی جانوری (سری دوم)
آسکاریس ماده آسکاریس نر سیکلوپس دافنی اوگلنا زالو طبی هیدر کرم خاکی زالو پارامسی حلزون عنکبوت ستاره دریایی استانتور سیکون ورتیسل در صورتی که برای دانلود فایل ها به مشکلی برخورد کردید یا به نظرتان دانلود این فایل ها واضح نیستند. برای اطلاع از چگونگی دانلود اینجا را کلیک کنید.
همه چیز در مورد تک سلولی ها
دید کلی تکیاختگان گروهی از موجودات زنده یوکاریوت هستند که پیکرشان تنها از یک یاخته تشکیل شده است و فعالیتهای زیستی مختلف این موجودات توسط بخشهای اختصاص یافته‌ای از پروتوپلاسم به نام اندامهای یاخته‌ای انجام می‌شود این بخشها مشابه اندامهای موجودات پر‌یاخته‌ای عمل می‌کنند. از این رو یک تک‌یاخته‌ای ، برخلاف یاخته‌های پریاختگان که وابسته به یاخته‌های دیگرند، موجود کامل و مستقلی است که تمام فعالیتهای زیستی یک پر‌یاخته‌ای را نظیر حرکت ، شکار طعمه ، گوارش ، تکثیر و غیره انجام می‌دهد. مشخصات تک یاخته‌ها اندازه بطور کلی ، تکیاختگان بسیار ریز و میکروسکوپی هستند اکثرا بطور منفرد و گاهی بصورت کلنی دیده می‌شوند. اندامهای حرکتی از مهمترین خصوصیات تکیاختگان داشتن اندامکهای حرکتی ، مانند پاهای کاذب ، تاژکها و مژکها است و تقسیم آنها به چهار رده اصلی تاژکداران ، مژکداران ، ((ریشه‌پایان)) و اسپورداران بیشتر بر اساس همین زواید حرکتی آنهاست پاهای کاذب ، زواید سیتوپلاسمی موقتی هستند که در برخی از تکیاختگان فاقد پوشش سخت شکل می‌گیرند و حرکتی به نام آمیبی را در آنها باعث می‌شوند این نوع حرکت در گروهی از ریشه‌پایان ، مانند آمیب‌ها و بعضی از یاخته‌های جانوری نظیر گویچه‌های سفید خون ، یاخته‌های جنسی ، یاخته‌های کشت بافت و در برخی از قارچها دیده می‌شود.تاژکها و مژکها ، که زواید دایمی حرکتی تک‌‌یاختگان‌اند، ساختاری کاملا مشابه دارند و از تعدادی میکروتوبول با نظمی خاص تشکیل یافته‌اند. تفاوت تاژکها و مژکها در طول و تعداد آنهاست. اگر طولشان کم تعدادشان زیاد باشد مژک و چنانچه دراز و به تعداد محدود باشند تاژک خوانده می‌شوند. حرکت تاژکها به صورت موجی و از راس به طرف قاعده تاژک و یا برعکس است در حالیکه حرکت مژکها به صورت پارویی است. انجام حرکات آمیبی و تاژکی و مژکی ، بستگی به حضور ATP و یون کلسیم با غلظت مناسب در مورد حرکت آمیبی در محیط دارد. واکوئلهای دفعی و گوارشی بسیاری از تکیاختگان دارای حفره‌ا‌ی جهت دفع آب و بعضی مواد زاید هستند به نام واکوئل دفعی یا انقباضی که به تناوب منقبض شده و محتویات آبگون خود را به بیرون می‌ریزد. در مژکداران خروج محتویات این واکوئل از سوراخ خاص موجود در پلیکل صورت می‌گیرد. واکوئلهای انقباضی معمولا تکیاختگان آب شیرین که سیتوپلاسم آنها نسبت به محیط آبی اطراف هیپرتونیک است دیده می‌شوند و در بعضی از گونه‌های دریایی نیز دیده شده‌اند. در تک‌یاختگانی که تغذیه جانوری دارند حفرات یا واکوئلهایی دیده می‌شوند به نام واکوئلهای گوارشی یا غذایی که ذرات غذایی در آنها ...
جانور شناسی
هیدر:گونه‌های این جنس، جانورانی شکارچی ساکن آب هستند دارای کیسه گوارش یک طرفه، سر و مغز ندارند و در سراسر بدنش شبکه ای از تار های عصبی کشیده شده است. این جانوران بازوهای زهری خود را که نماتوسیست نام دارد به سمت شکار خود پرتاب می‌کند و پس از برخورد بازو با شکار و فلج شدن آن، با همان بازوها غذا را به داخل کیسه گوارشی می‌برد و هضم می کند. و مواد زائد و هضم نشده را از راه دهان خارج می‌کند. اگر شرایط مساعد باشد هیدرا با روش غیر جنسی و در غیر اینصورت به روش جنسی تولید مثل می کند.آمیب:آمیب‌ها گروهی از آغازیان هستند که به کمک پاهای کاذب خود قادر به حرکت می‌باشند. این نوع از آغازیان معمولاً در خاک‌های مرطوب و در آب زندگی می‌کنند. آمیب ها یک زیر رده از پروتوزوا می‌باشند. از این واژه برای اشاره به گروه آمیبوزوا یا برای اشاره کلی به تمامی تک سلولی‌هایی که با پای کاذب حرکت می‌کنند استفاده می‌شود. کلمه آمیب از ریشه یونانی به معنای تغییر گرفته شده‌است. حرکت آمیب بوسیله پای کاذب با تبدیل شدن آندوپلاسم به اکتوپلاسم یا تبدیل شدن اکتوپلاسم به اندوپلاسم انجام می گیرد.نوعی از آمیب‌ها به نام انتاموبیا هیستولیتیکا باعث بروز اسهال خونی می شود.تاژکداران:ابتدایی‌ترین اعضای این گروه تاژکداران جانوری هستند که معمولا زندگی آزاد داشته و هولوتروف هستند و به جلبکهای تاژکدار بی‌رنگ شباهتی بسیار دارند. تاژک این قبیل پروتوزوئرها جریانی در آب پدید می‌آورد که غذا را به سوی سلول می‌راند. تاژکداران جانورانی ابتدایی و آزاد و بدون تردید خاستگاه بسیاری از صورتهای دارای زندگی همزیستی امروزی هستند.انواع تاژکداران:اوگلنا: نمونه ای از یک تکیاخته گیاه مانند است و از جمله تاژکدارانیست که در مباحث جانورشناسی مقدماتی زیاد مورد مطالعه قرار می گیرد. زیستگاه این تک سلولی نهرها و برکه های آب شیرینیست که گیاه فراوان دارد. این تک سلولی دارای بدنی دوکی شکل می باشد. طول بدن در آنها معمولا 60 میکرون است اما اقسام کوچکتر و بزرگتر هم در بین آن وجود دارد به طور مثال طول بدن اوگلنا اکسی یوریس به 500 میکرون هم می رسد. درست در زیر پوسته خارجی اوگلناها نوارهای پروتئینی و ریزلوله هایی قرار گرفته اند . بخشی مخزن مانند یک تاژک واقع در جلوی بدن خرج می شود. تاژک دیگری که کوتاهتر است نیز در درون همان مخزن قرار دارد. در قاعده هر تاژک یک کنیتوزوم وجود دارد، یک واکوئل ضرباندار هم به مخزن مربوط است. کله سیاه استیگما ظاهرا در برابر نور واکنش می دهد. تعدادی کلروپلاست در درون سیتوپلاسم وجود دارد و رنگ سبز جاندار را سبب می شود. اجسام پارامیسون به شکل های مختلف ...
گزارش کار جانور شناسی(قسمت اول)
هیدر: گونه‌های این جنس، جانورانی شکارچی ساکن آب هستند دارای کیسه گوارش یک طرفه، سر و مغز ندارند و در سراسر بدنش شبکه ای از تار های عصبی کشیده شده است. این جانوران بازوهای زهری خود را که نماتوسیست نام دارد به سمت شکار خود پرتاب می‌کند و پس از برخورد بازو با شکار و فلج شدن آن، با همان بازوها غذا را به داخل کیسه گوارشی می‌برد و هضم می کند. و مواد زائد و هضم نشده را از راه دهان خارج می‌کند. اگر شرایط مساعد باشد هیدرا با روش غیر جنسی و در غیر اینصورت به روش جنسی تولید مثل می کند. آمیب: میب‌ها گروهی از آغازیان هستند که به کمک پاهای کاذب خود قادر به حرکت می‌باشند. این نوع از آغازیان معمولاً در خاک‌های مرطوب و در آب زندگی می‌کنند. آمیب ها یک زیر رده از پروتوزوا می‌باشند. از این واژه برای اشاره به گروه آمیبوزوا یا برای اشاره کلی به تمامی تک سلولی‌هایی که با پای کاذب حرکت می‌کنند استفاده می‌شود. کلمه آمیب از ریشه یونانی به معنای تغییر گرفته شده‌است. حرکت آمیب بوسیله پای کاذب با تبدیل شدن آندوپلاسم به اکتوپلاسم یا تبدیل شدن اکتوپلاسم به اندوپلاسم انجام می گیرد. نوعی از آمیب‌ها به نام انتاموبیا هیستولیتیکا باعث بروز اسهال خونی می شود. تاژکداران: ابتدایی‌ترین اعضای این گروه تاژکداران جانوری هستند که معمولا زندگی آزاد داشته و هولوتروف هستند و به جلبکهای تاژکدار بی‌رنگ شباهتی بسیار دارند. تاژک این قبیل پروتوزوئرها جریانی در آب پدید می‌آورد که غذا را به سوی سلول می‌راند. تاژکداران جانورانی ابتدایی و آزاد و بدون تردید خاستگاه بسیاری از صورتهای دارای زندگی همزیستی امروزی هستند. انواع تاژکداران: اوگلنا: نمونه ای از یک تکیاخته گیاه مانند است و از جمله تاژکدارانیست که در مباحث جانورشناسی مقدماتی زیاد مورد مطالعه قرار می گیرد. زیستگاه این تک سلولی نهرها و برکه های آب شیرینیست که گیاه فراوان دارد. این تک سلولی دارای بدنی دوکی شکل می باشد. طول بدن در آنها معمولا 60 میکرون است اما اقسام کوچکتر و بزرگتر هم در بین آن وجود دارد به طور مثال طول بدن اوگلنا اکسی یوریس به 500 میکرون هم می رسد. درست در زیر پوسته خارجی اوگلناها نوارهای پروتئینی و ریزلوله هایی قرار گرفته اند . بخشی مخزن مانند یک تاژک واقع در جلوی بدن خرج می شود. تاژک دیگری که کوتاهتر است نیز در درون همان مخزن قرار دارد. در قاعده هر تاژک یک کنیتوزوم وجود دارد، یک واکوئل ضرباندار هم به مخزن مربوط است. کله سیاه استیگما ظاهرا در برابر نور واکنش می دهد. تعدادی کلروپلاست در درون سیتوپلاسم وجود دارد و رنگ سبز جاندار را سبب می شود. اجسام پارامیسون به شکل های مختلف ...
مژکداران
:: ::مطالعه ی برخی از مژک داران تک یاختگان (پروتو زوآ)آمیب ameboa تاژکداران flagelata مژکداران ciliata هاگداران sporozaشاخه مژکداران بیش از 8000 گونه را شامل می شود و بزرگترین شاخه ی تک یاختگان می باشند همه ی این جانوران دارای مژه هستند .مژکداران بر خلاف سایر تک یاختگان دو نوع هسته دارند :1. هسته ی رویشی 2. هسته ی زایشی یک هسته ی ماکرو نوکلئوس که نسبتا بزرگ است (رویشی)یک هسته ی میکرو نوکلئوس که بیشتر در سنتز DNAنقش دارد.(زایشی)مژه داران در آب های شور و شیرین به سر می برند برخی زندگی آزاد و برخی انگل اند .تولید مثلشان از طریق جنسی و غیر جنسی است.معمولی ترین روش تکثیر آن ها تقسیم دو تایی به صورت تقسیم عرضی است.ورتیسل(vorticella): زنگوله ای شکل و دارای پایه ای دراز و نازک است و یک تار ماهیچه ای در آن قرار دارد (میونم) در صورت احساس خطر تار منقبض شده و پایه به شکل ما پیچ در می اید . ورتیسل بر خلاف سایر نمونه هایی که ذکر خواهد شد در درون محیط کشت متحرک نیست بلکه به کمک پایه ی دراز و نازک خود همیشه به تکیه گاهی متصل باقی می ماند .هسته ی بزرگ این مژه دار به شکل نواری و باریک و دراز قابل رویت می باشد.پارا مسیوم : معمولا در محیط کشت مژه داران تعداد زیادی پارامسیوم یلفت می شود و می توامن آن را از نظر شکل بزرگی جثه و حرکت تشخیص داد پارامسی جانوری است تک یاخته که بدنی نسبتا دراز دارد و به طور یکنواخت از مژه پوشیده شده است . این جانور که با چشم غیر مسلح هم قابل رویت است طولی برابر 70 تا 350 میکرون دارد .جنس پاراسیوم دارای 9 گونه است گونه های مختلف پارامسیوم فراوانترین تک یاخته ها هستند وبه علت تغذیه از باکتری های موجود در سطح گیاهان در آب هایی که دارای خرده های گیاهی هستند به تعداد زیاد یافت می شود . معمولا در قسمت هایی از یک پارامسی که کم وبیش قابل رویت است اکتوپلاسم مژه ها شیار دهانی واکوئل های گوارشی هسته ی بزرگ و واکوئل ضربان دار است .حرکت این تک یاخته از طریق مژه ها است تعداد مژه ها در پارامسی بسیار زیاد است و به صورت ردیف های موربی قرار دارند.پارامسیوم کوداتوم: مژکداری است که تمام سطح آن پوشیده از مژه است و دارای یک شکاف دهانی است و یک هسته ی بزرگ و یک هسته ی کوچک و دو واکوئل ضربان دار است و یک حفرهی مرکزی دارد وظایف واکوئل انقباضی دفع مواد زائد و تنظیم فشار اسمزی پارامسی است.تولید مثل به صورت جنسی و غیر جنسی است.آمیب معمولی: در آب های شیرین و صاف وجود دارد از لحاظ ساختاری از ساده ترین تک سلولی هاست آمیب به صورت زنده به شکل توده ای و شفاف و بی رنگ به طول 0.6 میلی متر می باشد و دارای خصوصیت نیمه تراوایی نسبت به آب اکسیژن و دی اکسید کربن است.
تک سلولی ها
دید کلی تکیاختگان گروهی از موجودات زنده یوکاریوت هستند که پیکرشان تنها از یک یاخته تشکیل شده است و فعالیتهای زیستی مختلف این موجودات توسط بخشهای اختصاص یافته‌ای از پروتوپلاسم به نام اندامهای یاخته‌ای انجام می‌شود این بخشها مشابه اندامهای موجودات پر‌یاخته‌ای عمل می‌کنند. از این رو یک تک‌یاخته‌ای ، برخلاف یاخته‌های پریاختگان که وابسته به یاخته‌های دیگرند، موجود کامل و مستقلی است که تمام فعالیتهای زیستی یک پر‌یاخته‌ای را نظیر حرکت ، شکار طعمه ، گوارش ، تکثیر و غیره انجام می‌دهد. مشخصات تک یاخته‌ها اندازه بطور کلی ، تکیاختگان بسیار ریز و میکروسکوپی هستند اکثرا بطور منفرد و گاهی بصورت کلنی دیده می‌شوند. اندامهای حرکتی از مهمترین خصوصیات تکیاختگان داشتن اندامکهای حرکتی ، مانند پاهای کاذب ، تاژکها و مژکها است و تقسیم آنها به چهار رده اصلی تاژکداران ، مژکداران ، ((ریشه‌پایان)) و اسپورداران بیشتر بر اساس همین زواید حرکتی آنهاست پاهای کاذب ، زواید سیتوپلاسمی موقتی هستند که در برخی از تکیاختگان فاقد پوشش سخت شکل می‌گیرند و حرکتی به نام آمیبی را در آنها باعث می‌شوند این نوع حرکت در گروهی از ریشه‌پایان ، مانند آمیب‌ها و بعضی از یاخته‌های جانوری نظیر گویچه‌های سفید خون ، یاخته‌های جنسی ، یاخته‌های کشت بافت و در برخی از قارچها دیده می‌شود.تاژکها و مژکها ، که زواید دایمی حرکتی تک‌‌یاختگان‌اند، ساختاری کاملا مشابه دارند و از تعدادی میکروتوبول با نظمی خاص تشکیل یافته‌اند. تفاوت تاژکها و مژکها در طول و تعداد آنهاست. اگر طولشان کم تعدادشان زیاد باشد مژک و چنانچه دراز و به تعداد محدود باشند تاژک خوانده می‌شوند. حرکت تاژکها به صورت موجی و از راس به طرف قاعده تاژک و یا برعکس است در حالیکه حرکت مژکها به صورت پارویی است. انجام حرکات آمیبی و تاژکی و مژکی ، بستگی به حضور ATP و یون کلسیم با غلظت مناسب در مورد حرکت آمیبی در محیط دارد. واکوئلهای دفعی و گوارشی بسیاری از تکیاختگان دارای حفره‌ا‌ی جهت دفع آب و بعضی مواد زاید هستند به نام واکوئل دفعی یا انقباضی که به تناوب منقبض شده و محتویات آبگون خود را به بیرون می‌ریزد. در مژکداران خروج محتویات این واکوئل از سوراخ خاص موجود در پلیکل صورت می‌گیرد. واکوئلهای انقباضی معمولا تکیاختگان آب شیرین که سیتوپلاسم آنها نسبت به محیط آبی اطراف هیپرتونیک است دیده می‌شوند و در بعضی از گونه‌های دریایی نیز دیده شده‌اند. در تک‌یاختگانی که تغذیه جانوری دارند حفرات یا واکوئلهایی دیده می‌شوند به نام واکوئلهای گوارشی یا غذایی که ذرات ...
تک یاخته ها و انواع آن
تک یاخته‌ها و انواع آن دید کلی تکیاختگان گروهی از موجودات زنده یوکاریوت هستند که پیکرشان تنها از یک یاخته تشکیل شده است و فعالیتهای زیستی مختلف این موجودات توسط بخشهای اختصاص یافته‌ای از پروتوپلاسم به نام اندامهای یاخته‌ای انجام می‌شود این بخشها مشابه اندامهای موجودات پر‌یاخته‌ای عمل می‌کنند. از این رو یک تک‌یاخته‌ای ، برخلاف یاخته‌های پریاختگان که وابسته به یاخته‌های دیگرند، موجود کامل و مستقلی است که تمام فعالیتهای زیستی یک پر‌یاخته‌ای را نظیر حرکت ، شکار طعمه ، گوارش ، تکثیر و غیره انجام می‌دهد. مشخصات تک یاخته‌ها اندازه بطور کلی ، تکیاختگان بسیار ریز و میکروسکوپی هستند اکثرا بطور منفرد و گاهی بصورت کلنی دیده می‌شوند. اندامهای حرکتی از مهمترین خصوصیات تکیاختگان داشتن اندامکهای حرکتی ، مانند پاهای کاذب ، تاژکها و مژکها است و تقسیم آنها به چهار رده اصلی تاژکداران ، مژکداران ، ))ریشه‌پایان(( و اسپورداران بیشتر بر اساس همین زواید حرکتی آنهاست پاهای کاذب ، زواید سیتوپلاسمی موقتی هستند که در برخی از تکیاختگان فاقد پوشش سخت شکل می‌گیرند و حرکتی به نام آمیبی را در آنها باعث می‌شوند این نوع حرکت در گروهی از ریشه‌پایان ، مانند آمیب‌ها و بعضی از یاخته‌های جانوری نظیر گویچه‌های سفید خون ، یاخته‌های جنسی ، یاخته‌های کشت بافت و در برخی از قارچها دیده می‌شود. تاژکها و مژکها ، که زواید دایمی حرکتی تک‌‌یاختگان‌اند، ساختاری کاملا مشابه دارند و از تعدادی میکروتوبول با نظمی خاص تشکیل یافته‌اند. تفاوت تاژکها و مژکها در طول و تعداد آنهاست. اگر طولشان کم تعدادشان زیاد باشد مژک و چنانچه دراز و به تعداد محدود باشند تاژک خوانده می‌شوند. حرکت تاژکها به صورت موجی و از راس به طرف قاعده تاژک و یا برعکس است در حالیکه حرکت مژکها به صورت پارویی است. انجام حرکات آمیبی و تاژکی و مژکی ، بستگی به حضور ATP و یون کلسیم با غلظت مناسب در مورد حرکت آمیبی در محیط دارد. واکوئلهای دفعی و گوارشی بسیاری از تکیاختگان دارای حفره‌ا‌ی جهت دفع آب و بعضی مواد زاید هستند به نام واکوئل دفعی یا انقباضی که به تناوب منقبض شده و محتویات آبگون خود را به بیرون می‌ریزد. در مژکداران خروج محتویات این واکوئل از سوراخ خاص موجود در پلیکل صورت می‌گیرد. واکوئلهای انقباضی معمولا تکیاختگان آب شیرین که سیتوپلاسم آنها نسبت به محیط آبی اطراف هیپرتونیک است دیده می‌شوند و در بعضی از گونه‌های دریایی نیز دیده شده‌اند. در تک‌یاختگانی که تغذیه جانوری دارند حفرات یا واکوئلهایی دیده می‌شوند به نام واکوئلهای گوارشی ...