سگ کانگال

  • سگ کانگال

    سگ کانگال

    کانگال KANGAL     منشا سگ نژاد کانگال شهر کانگال در۶۸کیلومتری جنوب استان سیواس درکشور ترکیه می باشد،این سگ جز نژادهای برتر گروه سگهای نگهبان به شمار می رود،کشورترکیه درسالهای اخیرتبلیغات و سرمایه گذاری زیادی دررابطه با این نژاد انجام داده است و چندین مرکز پرورش سگ کانگال درمناطق مختلف کشورترکیه برای حفاظت ازاین نژاد ازخطر انقراض تاسیس نموده و پرورش دهنگان زیادی اقدام به پرورش و اصلاح نژاد این سگ کرده اند به طوری که این نژاد پیشرفت وتوصعه زیادی ازلحاظ جثه ومرغوبیت واصالت خون داشته و سگهایی بزرگتر و مرغوب تری نسبت به نژاد های مشابه این نژاد سگ درکشورهای همسایه مانند"سرابی موصاف ایرانی"و... به وجود امده است توجه به این نژاد سگ درکشور ترکیه به قدری است که حتی دولت ترکیه تمبر با تصویر"سگ کانگال"ضرب کرده است.درسالهای اخیر دولت ترکیه قانونی وضع کرده است که طبق این قانون اجازه خروج سگهای اصیل و برتر ،مرغوب و بزرگ جثه این نژاد به خارج از این کشور داده نمی شود. سگ کانگال درکشور ترکیه با نام بومی(قره باش)به معنی(کله سیاه)خوانده می شود،این نام درمقابل سگ اکباس است که وی را با نام(اقبش)که به معنی(کله سفید)می باشد نامگذاری شده است،البته لازم به ذکراست کانگالها بیشتر به رنگ روشن هستند و نام قره باش بیشتر به پوزه و صورت باماسکی به رنگ سیاه اشاره می کند. سگ کانگال دردنیا بانامهای("سگ اناتولی"و"سگ کانگال سیواس"و"سگ اناتولی شیفرد")شهرت دارد البته درکشور های غربی به بیشتر نژادهایی که از حوزه دریای خزر و کشورهای اطراف ان مانند ترکیه و کشورهای قفقاز و ایران و...می ایند اناتولی گفته می شود که ناشی از بی اطلاعی و اشتباه انها درمورد نژادهای مطرح سگهای کشورهمسایه حوزه دریای خزر،عدم پرورش و اصلاح نژاد و بی توجهی پرورش دهنگان این کشورها،ازجمله کشورایران است که نتوانستند نژادهای سگهای مختلف خود را به دنیا و غرب معرفی کنند،حتی دراکثر موارد نژادهای سگ این کشورها به اشتباه منصوب به کشور دیگری می شود که متعلق به ان کشور نیستند،به مانند روسیه که نژادهای سگ قفقازی و الابای(سگ گله اسیای مرکزی)به ان کشور منصوب شده است در صورتی که نژادهای نام برده شده لااعقل از کشور های دیگری به انجا برده شده و به غرب معرفی شده اند.  همواره سگهای حوزه منطقه جغرافیایی فلات ایران و دریای خزر و کشورهای همسایه با این منطقه جغرافیایی نشعت گرفته از نژادهای سگ ایرانی بوده اند همانند"اکباش" سگ گله ترکیه که منشا گرفته از سگ نژاد"الابای" ایرانی بوده است،سگهای کانگال هم از این قاعده مستثنا نبوده،به جرئت میتوان گفت منشا نژاد سگ کانگال سگهای سرابی موصاف ...



  • سگ قفقازی

    سگ قفقازی

       

  • سگ نژاد الابای-سگ گله اسیای مرکزی

    سگ الابای     سگ گله اسیای مرکزی با نام های سگ گله اسیای میانه،سگ ترکمن،سگ الابای ایرانی،سگ افچای کاراسیای مرکزی،سگ گله مازندرانی،سگ تایبادی و سگ کوچی دردنیا شهرت دارد.موطن اصلی سگ الابای به استناد اسارتاریخی و قدمت طولانی چندین هزارساله ای که درمیان اقوام ایرانی دارد،کشورایران است ولی متاسفانه به کشور روسیه درفدراسیون های جهانی نسبت داده شده است،این نژاد مانند دیگرنژادهای فلات ایران و اسیای مرکزی درمناطق جغرافیایی وسیعی ازاسیای مرکزی ،فلات ایران،حوزه اورال،دریای خزر،اسیای صغیر،شمال غرب مرزچین ،و کشورهای، روسیه، قزاقستان،قرقیزستان، ازبکستان، ترکمنستان،تاجیکستان، افغانستان،ترکیه وایران می باشد،سگهای الابای به دلیل حوزه زیستی بسیار وسیعی که درمناطق جغرافیایی و اب وهوایی کشورها و ملل مختلف دارد،دارای انواع گوناگونی ازلحاظ ظاهر،جثه،اندازه و رنگ دارند،این نژاد به طورانبوه و حتی به شکل دسته های بزرگ سگهای ولگرد درنواحی بزرگی از ارازی این مناطق جغرافیایی می زیند،البته متاسفانه به دلیل گستردگی حوزه زیستی و امیزش این نژاد با گونه های دیگرسگ،درنواحی مختلف،هرچند که این نژاد به طورفراوان بین ملل مختلف اقوام وعشایر و حتی کلونی های بزرگ سگ وحشی درطبیعت زیست می کنند،دارای خلوص نمی باشد و تعداد سگهای خالص نژادالابای یا سگ گله اسیای مرکزی بسیارکم می باشد. منشا پیدایش نژاد سگ الابای درحدود4000سال پیش وازسگهای ماستیف تبتی می باشد به عقیده محققین انسان در پیدایش و شکل گیری سگ اسیای میانه دخالت نداشته و این نژاد به طور خودبه خودی وتکامل طبیعی به وجود امده است،این سگ دارای قدرت فوق العاده و خصوصیات ممتاز بوده و استفاده ان بین ملل مختلف به خصوص اقوام وعشایرایرانی بسیارمتداول بوده،الابای سالها به عنوان سگ گله قدرتمند و دیدبان بی نظیر،وبه عنوان سگ شکاری درشکارحیوانات بزرگ جثه مانند،خرس،گراز،پلنگ،اهو و... وهمچنین این نژاد توسط ارتش سرخ شوروی برای حفاظت ازمناطق نظامی استفاده می شد.سگ گله اسیای مرکزی"تایبادی" دردنیا به خصوص شرق اروپا دارای محبوبیط زیادی بوده به طوری که کلوپ های سگ الابای زیادی دراین کشورها تاسیس شده ومسابقات ونمایشگاه های زیادی برای این نژاد ترتیب داده می شود،همچنین کشورترکیه الابای"سگ گله اسیای میانه"رامنشا پیدایش نژادسگ کانگال ترکی می داند.سگ گله اسیای مرکزی به تازگی درامریکا مورد توجه قرارگرفته شده و پرورش داده می شود.این نژاد به عقیده صاحب نظران دارای قدرت بالایی بوده به طوری که "کلوپ سگ الابای"درسال1994درکشورامریکا قدرت الابای را برابربا4سگ "امریکن پت بول تریر"ارزیابی ...

  • مشخصات سگ سرابی- سگ های نژاد سرابی

    مشخصات سگ سرابی- سگ های نژاد سرابی

    مشخصات سگ سرابیسگ سرابی سگی با ظاهری جدی بزرگ جثه قدرتمند عضلانی همراه با سری بزرگ و کمی خرطوم و پوست در زیر گردن و پوزه و ارواره های قدرتمند ودارای دندانهای بزرگ و خیلی محکم میباشد. دندانهای دو فک به صورت منظم بر روی هم قرار میگیرند. و برای اینکه برای جنگ از این سگها استفاده میشود معمولا گوشهای انرا میبرند. هر چه ارتفاع و وزن این حیوان بیشتر باشد ارزنده تر است. دو نوع پوشش خارجی داردو پرمو و نرم و دیگری کم مو و زبر. معمولا به رنگ زرد همراه با پوزه و گوشهای سیاه مشاهده میشود. در بعضی از موارد رنگهای سیاه و طوسی و سفید و سفید همراه با لکه های زرد رنگ می بینیم. نکته قابل توجه که در رنگهای انها دیده میشود این است که حتی در رنگ مشکی یا سفید باید حاله ای از رنگه زرد در سگ وجود داشته باشد. و در بعضی از رنگهای نادر دیگر سگ به رنگ زرد یا طوسی هستند ولی سر و پوزه و گوشهای سگ به رنگه سفید است. دارای پاهای بزرگ قوی و محکم میباشد. در سگهای پرمو پاهای انها دارای موی زیادی است و راه رفتن روی برف و یخ را برای انها اسان میسازد و در سگهای کم مو انها دارای پنجه های بزرگ و محکمی هستند که اینکار را برایشان راحت خواهد کرد. سگ سرابی با گامهای بزرگ و رها و شل مانند گربه سانان می خرامد. بسیار سگهای مقاومی هستند و به گرما گرسنگی سرما و کمبود ورزش مقاومند و به سرعت خود را به شرایط وقف می دهند. دارای حس بویایی قوی بوده و همچنین نسبت به حوادث و اتفاقات، حس ششم خوبی دارند. این سگها برخلاف جثه و هیکل بزرگ، دارای چالاکی و استقامت زیادی هستند و از هیچ خطر و دشمنی نمی هراسند و تا پای مرگ مبارزه میکنند ، آنها دارای پوست بزرگ و بسیار ضخیم نسبت به نژادهای دیگر بوده از اینرو دندان حیوان مهاجم به راحتی به آن فرو نمی رود ، به خاطر این خصوصیات متاسفانه در گذشته و هم اکنون از این سگها برای جنگ و نبرد سگها استفاده زیادی شده و می شود. این سگها قادرند تمام نژادهای سگهای ایرانی و خارجی را به راحتی شکست دهند. در زمانهای گذشته از این سگ به خاطر مبارزه خوبش با خرسها و حیوانات وحشی و نترس بودن برای نگهبانی از گله ها و خانه های خود استفاده میکردند. این سگ با ظاهر وحشتناک و خشمناک دارای خلق و خویی ارام و بدون کینه ای میباشد و بی جهت پارس نمیکند. رفتار این سگها با کودکان مهربانانه ، ملایم و با حوصله است ، دوست و همبازی خوبی برای کودکان می باشند و هرگز با انها بدرفتاری نخواهند کرد حتی اگه مورد آزار قرار بگیرن ، از انها تا پای مرگ حمایت و دفاع میکنند. علاقه بسیاری دارند تا صاحب خود را خوشحال کنند و با هوش سرشار ذاتی که دارند اینکار را به نحو احسن انجام ...

  • سگ نژاد سرابی(sarabi) – ماستیف ایرانی

    سرابی به خاطر خصوصیات و صفات منحصر به فرد و ممتازش به عنوان گونه ای شاخص بومی کشور ایران مطرح است. به طور کلی سگ سرابی در ۴ تیپ و گونه مختلف یافت می شود که عبارتند از: ۱٫سگ سرابی موبلند:این گونه منحصر به فرد از نژاد سرابی حاصل آمیزش سگ های “قفقازی شاهسون” که به نام “سگ شاهسون” هم معروف است با آمیزش سگهای “سرابی” به وجود امده است. این گونه به تعداد زیاد بین عشایر شاهسون و روستاهای کوهستان سبلان یافت می شود. ۲٫سگ سرابی موکوتاه(موصاف):این گونه از نژاد سرابی ، از لحاظ شباهت ظاهری بسیار زیادی که به نژاد “سگ کانکال” که منصوب به کشور ترکیه است دارد ، منحصر به فرد می باشد و دارای غب غب و پوزه‌ و سر بزرگ ، دست‌های کشیده و قطوراست و در روستاهای اطراف کوه “بزقوش” یافت می شود. ۳٫سگ سرابی قرمز:این گونه از نژاد سرابی در دو نوع موبلند و موکوتاه یافت می شود و به رنگهای قرمز و بلوطی موجود است که اطراف مناطق شربیان و “دودوزان” یافت می شود. ۴٫سرابی سیاه:این گونه از نژاد سرابی نیز بسیار منحصر به فرد و کمیاب است که از آمیزش “سگ سیاه خوی” یا “قره خوی” با “سگهای سرابی” به وجود آمده است.   سگ نژاد سرابی ایرانی به عنوان نژاد منشاء و اجداد نژادهای کشورهای همسایه ایران به خصوص نژادهای “سگ قفقازی” و “سگ کانگال” می باشد. این نژاد سگی بسیار قوی ، نیرومند و مقاوم در برابر بیماریها ، سرسخت و مقاوم در برابرتعقیرات ناگهانی هوا ، مقاوم در برابر سرما و گرمای شدید ، مقاوم در زندگی مناطق مختلف اقلیمی ، مقاوم در برابر گرسنگی و شرایط زندگی سخت می باشد. در این مقاله به معرفی سگ نژاد سرابی ، که در دو نوع موبلند و موکوتاه به طورکلی تقسیم بندی می شوند می پردازیم.  خصوصیات نژادی:سرابی سگی بزرگ جثه ، قوی هیکل ، عظلانی ، با ظاهری جدی ، موقر و ترسناک ، با سری بزرگ و کمی خرطوم مانند است. پوست در نواحی زیر گردن شل و آویزان است. آرواره قیچی مانند ، دندانها بزرگ و محکم ، فک و دندانها به طور موازی بر روی هم قراردارند. معمولاً گوش سگهای این نژاد که برای جنگ با سگها و به عنوان “سگ جنگجو” به کار گرفته می شود جراحی شده و به صورت چوپوقی کوتاه می شود ، تا ازجراحت گوش در نزاع باسگها جلوگیری شود. هر چقدر جثه سرابی بزرگ تر و سنگین وزن تر باشد از اصالت و مرغوبیت بیشتری برخورداراست. سرابی در دو نوع موصاف(زبر) و نوع پر مو و نرم وجود دارد. در سگهای سرابی که دارای پوشش بدن پرمو هستند پاهای حیوان واجد موی بلند بوده ، این امر موجب می شود تا در طبیعت سرد و یخبندان کوهستان ها به راحتی بتواند بر روی برف و یخ راه برود و در نوع موصاف پنجه ها بزرگ و پهن است که کمک ...

  • تصاویر سگ قفقازی

    تصاویر سگ قفقازی

    تصاویر سگ قفقازی                                                 عکس سگ قفقازی

  • سگ نژاد آلابای(سگ گله آسیای مرکزی)

    سگ نژاد آلابای(سگ گله آسیای مرکزی)

    3 سگ نژاد آلابای(سگ گله آسیای مرکزی) Asai Sheepdog Central-ALabay Dog   سگ گله آسیای مرکزی با نام های سگ گله آسیای میانه ، سگ ترکمن ، سگ آلابای ایرانی ، سگ آفچای کار آسیای مرکزی ، سگ گله مازندرانی ، سگ تایبادی و سگ کوچی در دنیا شهرت دارد. موطن اصلی سگ نژاد آلابای به استناد اسار تاریخی و قدمت طولانی چندین هزار ساله ای که در میان اقوام ایرانی دارد ، کشورایران می باشد. کلمه آلابای به زبان ترکی به معنی رنگ روشن و سفید می باشد که اشاره به رنگ سفید این نژاد سگ دارد.   متاسفانه در فدراسیونهای جهانی به دلیل بی اطلاعی و عدم شناخت کافی کشورهای غربی از این نژاد ، سگ آلابای(سگ گله مازندرانی) به نام کشور روسیه به ثبت جهانی رسیده است. این نژاد مانند دیگر نژادهای بومی فلات ایران در مناطق جغرافیایی وسیعی از آسیای مرکزی ، فلات ایران ، حوزه اورال ، دریای خزر(مازندران) ، آسیای صغیر ، شمال غرب مرز چین و کشورهای ، روسیه ، قزاقستان ، قرقیزستان ، ازبکستان ، ترکمنستان ، تاجیکستان ، افغانستان ، ترکیه و ایران می باشد.   سگهای آلابای به دلیل حوزه زیستی بسیار وسیعی که در مناطق جغرافیایی و آب و هوایی کشورها و ملل مختلف دارد ، دارای انواع گوناگونی از لحاظ ظاهر ، جثه ، اندازه و رنگ دارند ، این نژاد به طورانبوه و حتی به شکل دسته های بزرگ سگهای ولگرد در نواحی بزرگی از ارازی این مناطق جغرافیایی پراکنده است، به خاطر همین از این نژاد با نام سگ بیابانی نیز یاد می شود.   دسته سگهای آلابای ولگرد   متاسفانه به دلیل گستردگی حوزه جغرافیایی زیستی و آمیزش این نژاد با گونه های دیگر سگ ، در نواحی مختلف ، هر چند که این نژاد به طور فرآوان بین ملل مختلف اقوام و عشایر و حتی کلونی های بزرگ سگهای وحشی و ولگرد در طبیعت زیست می کنند ، اما کمتر سگ آلابای وجود دارد که دارای خلوص و اصالت نژادی باشد به این دلیل تعداد سگهای خالص نژاد آلابای (سگ گله اسیای مرکزی) بسیار کم می باشد و بیشتر شاهد انواع مختلف این نژاد و تیپهای تحلیل یافته آن می باشیم.   منشاء پیدایش نژاد سگ آلابای در حدود 4000 سال پیش و از سگهای ماستیف تبتی می باشد. به عقیده محققین انسان در پیدایش و شکل گیری سگ گله آسیای میانه(آلابای) دخالت چندانی نداشته و این نژاد به طور خود به خودی و تکامل طبیعی به وجود آمده است.   سگ آلابای دارای قدرت فوق العاده و خصوصیات ممتاز بوده و استفاده از آن بین ملل مختلف به خصوص اقوام وعشایر ایرانی بسیار متداول بوده است. آلابای سالها به عنوان سگ گله قدرتمند و دیدبان بی نظیر و به عنوان سگ شکاری در شکار حیوانات بزرگ جثه مانند ، خرس ، گراز ، پلنگ ، آهو و غیره از آن بهره می بردند ، همچنین این نژاد توسط ...