شعر در مورد تربیت فرزند

  • تأثیر مادر در تربیت دینی فرزند

    تأثیر مادر در تربیت دینی فرزندشورای عالی حوزه علیمه قممرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهرانمدرسه علمیه الزهرا (س) شهرستان قروهتحقیق پایانی سطح دو (کارشناسی)تأثیر مادر در تربیت دینی فرزنداستاد راهنما:صغری ملاولیتهیه و تنظیم :سمیرا رضاییزمستان 1391 این اثر رابه روان پاک دخت نبی اکرم اسلام(صلی الله علیه و آله) ،همسر علی (علیه السلام) ، مادر نمونه و بانوی شهید اسلام حضرت فاطمه( سلام الله علیها) و به دختر گرامیش زینب کبری مبلغ رسالت عاشورا.و نیزبه روان مادرم که در تربیتم بس کوشیده است،تقدیم می شود. با تشکر فراواناز استاد راهنما سرکار خانم ملاولی که در جمع آوری و تهیه این اثر مرا بسیار یاری کردند و همچنین با تشکر از همسرم که بدون کمک وی هیچ کاری ممکن نبود و با حمایت وی هیچ محدودیتی وجود نداشت. چکیدهتربیت دینی کودکان اهمیت خاصی در نظام آموزشی و تربیتی اسلام دارد.تحقیقات نشان می دهد فقدان بسیاری از افرادی که در بزرگسالی نسبت به عبادات و معنویت گرایش کمتری دارند ،ذاتاً بی اعتقاد به دین و تکالیف دینی نیستند.بلکه عواملی چون بی توجهی و عدم تقیّد والدین نسبت به انجام به موقع تکالیف عبادی در فقدان تمایلات معنوی فرزندان نقش بسزایی دارند.اگر چه پدر و مادر هرکدام به نوبه خود تأثیر خاصی در تربیت صحیح فرزند دارند اما در این میان نقش مادر پررنگ تر است چرا که بیش از پدر مرتبط با فرزند می باشد. آنچه که باید بیش از پیش مد نظر قرار گیر اخلاق و رفتار مادر است چرا که کودک در رفتار او را شاهد و نمونه قرار داده و مفاهیم مذهبی و اخلاقی را از او می گیرد.در تربیت دینی و اسلامی پرهیز کاری رأس هر امر،افضل اعمال و مورد محبت خداست مهم این است که مادر در مسیر تقوای الهی باشد و تربیتش را بر اساس پرهیز از گناه و عبادت خداوند متعال قرار دهد. بنابراین اخلاق و تقوای مادر در تربیت دینی فرزند بسیار تأثیر گذارند.البته توجه به مسائلی از قبیل دوران بارداری و شیردهی مادر و همچنین تغذیه حلال و مناسب مادر و فرزندش مهم بوده و باید مادران بدانند که آغاز تربیت فرزند بهتر است از همان دوران کودکی و طفولیت باشد. بنابراین میزان تأثیر مادر در تربیت صحیح دینی و معنوی فرزند و راهکار های تربیت معنوی از قبیل احترام گذاشتن به شخصیت آنان، نحوه آموزش عبادات(نماز، روزه و تلاوت قرآن کریم)تأکید بر همنشینی با نیکان و حضور کودکان در محافل دینی و مذهبی و نحوه تشویق و تنبیه وپند آنان مهم می باشد.با توجه به اینکه ارتباط مناسب بین مادر و فرزند از نظر اسلام و تربیت صحیح دینی فرزند از جمله سؤالات هر مادری است.سؤال اصلی این تحقیق نیز همین موضوع می باشد و سعی شده است در ان ...



  • تربیت فرزندان

        روش تربیت فرزندان در سنین مختلف         چطور می‌توانید کاری کنید که فرزند یک ساله‌تان به دستگاه DVD نزدیک نشود؟ وقتی فرزند دبستانی‌تان از مدرسه به خانه می‌آید کفش‌هایش را پرت می‌کند، چه باید بکنید؟ چطور می‌توانید فرزندتان را ملزم به احترام گذاشتن به قدرت و نفوذتان کنید؟سن فرزندتان هر چه باشد، داشتن ثبات‌قدم در تربیت اهمیت زیادی دارد. اگر والدین به قوانین و عواقبی که خودشان تعیین کرده‌اند پایبند نباشند، بچه‌ها هم اینکار را نخواهند کرد.در زیر به چند ایده برای تربیت و تادیب بچه‌ها در سنین مختلف اشاره می‌کنیم.  نوزادی تا 2 سالگی نوزادان و بچه‌های نوپا به طور غریزی کنجکاو هستند. به همین علت باید اشیاء وسوسه‌انگیزی مثل تجهیزات تلویزیون و ویدئو، باندها، جواهرات و مخصوصاً وسایل بهداشتی و داروها را از دسترس آنها دور نگه دارید.وقتی فرزندتان به سمت یک شیء خطرناک حرکت می‌کند، آرام به او بگویید، "نه" یا بچه را از آن جا بردارید و حواس او را به یک چیز دیگر مشغول کنید.روش فاصله انداختن می‌تواند روش تربیتی بسیار خوبی برای کودکان نوپا باشد. مثلاً برای بچه‌ای که غذا را پخش یا پرت می‌کند، باید توضیح داد که چرا آن کار قابل‌ قبول نیست و برای یک تا دو دقیقه او را به یک جای دورتر—مثلاً صندلی آشپزخانه یا پله‌ها—ببرید تا آرام شود (فاصله انداخن طولانی برای بچه‌های نوپا موثر نیست).خیلی مهم است که یادتان باشد به هیچ عنوان نباید بچه‌ای را در هر سنی که باشد بزنید. مخصوصاً اینکه نوزادان و بچه‌های نوپا قادر نیستند رابطه بین رفتار و تنبیه بدنی را درک کنند. فقط درد آن را احساس خواهند کرد.و فراموش نکنید که بچه‌ها با دیدن بزرگترها، مخصوصاً والدینشان، یاد می‌گیرند. دقت کنید که رفتارهایتان الگوی مناسبی برای فرزندانتان باشد. وقتی خودتان همیشه وسایلتان را مرتب کنید، فرزندتان هم یاد می‌گیرد که بعد از بازی کردن اسباب‌بازی‌های خود را جمع کند.  3 تا 5 سالگی هرچه فرزندتان بزرگتر می‌شود، رابطه بین اعمال و عواقب آن را درک می‌کند و دقت کنید که قوانین خانه را به خوبی برای او بیان کنید.قبل از اینکه فرزندتان را برای رفتاری تنبیه کنید، چیزی که از او انتظار دارید را برایش توضیح دهید. مثلاً، اولین باری که فرزند سه ساله‌تان برای تزئین کردن دیوار اتاق نشیمن از مدادنقاشی‌هایش استفاده کرد، باید برای او توضیح دهید که اجازه این کار را ندارد و اگر دوباره اینکار را تکرار کند چه اتفاقی می‌افتد (مثلاً باید دیوار اتاق را خودش تمیز کند یا دیگر نمی‌تواند تا آخر آن روز از مدادرنگی‌هایش استفاده کند). اگر چند روز بعد این اتفاق تکرار ...

  • جملاتی درباره با تربیت فرزند

    فنلن : اگر از من سئول شود که برای والدین چه صفتی بیش از هر صفت دیگر ضرورت دارد پاسخ من بطور قطع صبر است . صبر در برابر خلق و طبیعت مخصوص کودک ، صبر در برابر طرز فکر و رشد او محمد صالح ابوسعیدی : *   این را باید بدانیم که سرنوشت بچه بدست خود ما و مسئول انحراف و بد اخلاقی او نیز خود ما هستیم.   *   ارزش فرد بستگی به پرورش ماهرانه قوا و استعدادهای طبیعی او در خردی دارد .   *   خوب یا بد بچه هر چه هست مخلوق رفتار ماست . هر موقع که می خواهیم به بچه خود پر خاش کنیم و او را سرزنش دهیم باید اول بخود پرخاش کنیم که چون یک حیوان با بچه رفتار کرده و او را بیچاره ساخته ایم.   *   میزان بدبختی و مصیبتی که در اثر بی خبری از احتیاجات اساسی بچه ناشی می شود خارج از حد تصور است . بسیاری از اشتباهاتیکه ما در زندگی می کنیم فقط بخود ما صدمه می زند اما اشتباهاتیکه والدین در مورد تربیت اولاد مرتکب می شوند نه تنها بخود آنها و اولا آنها بلکه به جامعه نیز ضررهایی جبران ناپذیر وارد می آورد.   *   والدینی که سعی می کنند از هرچه خود محروم بوده اند اولاد را با نصیب سازند از این حقیقت غافل هستند که آنچه که مطلوب آنها در کودکی بوده مناسب حال بچه نیست . متوجه نمی شوند که بچه به نسلی غیر از نسل آنها تعلق دارد و حال و مقتضیات آن تغییر می کند . آنچه یک زمان مطلوب است ، زمان دیگر از نظر می افتد . والدینی که متوجه این تغییرات و تحولات نیستندو بخواهند هوی و هوسهای خود را بر بچه تحمیل کنند رشد طبیعی او را متوقف می سازند... *   بهتر از هر نوع تنبیه این است که رویه ای پیش گیریم تا بچه فرصت شرارت را نداشته باشد ، علت اصلی شرارت بچه ها اغلب نداشتن مشغولیت و سرگرمی است که از هر عذابی برای بچه سخت تر می باشد.   *   بچه های که همبازی و جای کافی برای بازی دارند و می توانند دور از بزرگترها چند ساعت بازی کنند چون بمنزل بر می گردند ، آرام و مطیع می نشینند و اگر به آنها گفته شود شلوغ نکنید اطاعت می نمایند و اگر کمی شرارت کنند می توان با اندک مهارت آنها را به اطاعت وادار نمود.ولی بچه ای که جایی برای گردش ندارد و در یکی دو اطاق محبوس است حتی اطاق مخصوص بخودش ندارد و اگر صدایش بیرون آید همه به او اعتراض می کنند چنین بچه ای نمی تواند که بد اخلاق نشود خواه ناخواه سرپیچی و گریه و شیطنت می کند که طبیعت او اقتضا می کند .   *   بچه ای که ناگهانی تغییر رویه داده و عصبانی و تندخو شده ، ممکن است علتش یکی از موارد زیر باشد: - برادر یا خواهر جدیدی پیدا نموده -بیشتر از معمول مورد ملامت و تحقیر قرار گرفته - زیاد کتک خورده و یا کسی دیگر در جلوی او تنبیه شده - نیت او غلط تعبیر شده - به نقص بدن و حقارت خود ...

  • نقش شعر در تربیت کودک

    نكته مهمي كه در دو روايتي كه گذشت، بدان اشاره شده، اين است كه شعر آموزنده، علاوه بر اين كه از نظر هنري بايد در سطح عالي و قابل قبولي باشد، براي آن كه نسل نو بتواند حداكثر بهره تربيتي را از آن داشته باشند، لازم است: اولا گوينده شعر از تعهد ديني برخوردار باشد، چنان كه در تبيين توصيه به آموختن شعر ابوطالب و عبدي به فرزندان، بر تعهد ديني آنان، تأكيد شده است.ثانيا شعر، متضمن آگاهي‌هاي مورد نياز كودك در زمينه‌هاي اعتقادي، اخلاقي و عملي باشد، چنان كه امام علي (عليه السلام) بدان جهت بر آموختن شعر ابوطالب تأكيد مي‌فرمايد كه افزون بر تعهد ديني شاعر، متضمن دانشي فراوان است.ثالثا با عنايت به نقش سرنوشت‌ساز آشنايي و انس با اهل بيت (عليه السلام) براي كودك، اشعاري كه براي كودكان سروده مي‌شود شايسته است متضمن معرفت و محبت آنان باشد. تأكيد امام صادق (عليه السلام) بر آموختن اشعار عبدي به فرزندان، بدين جهت است كه شعر او سرشار از معارف مربوط به خاندان رسالت است كه براي نمونه به چند بيت از قصيده طولاني و زيباي وي اشاره مي‌كنيم.آيا با پرسيدن نشان خانه ويران [يار]درد و بيماري عشقت درمان مي‌شود؟يا داغي آن را ريختن اشكي كه دوري [از او] برايت پيش آوردهدر روز فراق، خنك مي‌كند؟اي سواري كه گام‌هاي مركبش نيرومند استو جامه كهنه دشت را به تندي و يورتمه در مي‌نوردد!سلام مرا به آن قبري كه در نجف است، برسانكه بهترين انسان در ميان عرب و عجم است.شعار خود را خشوع در برابر خدا قرار دهو بهترين وصي و همزاد (همتاي) بهترين پيامبر را آواز ده و بگو:آنان را در روز غدير خم، از اين وضعيت، باز داشته بوداحمد هدايت‌گر، هنگامي كه از جهازهاي شتران بالا رفتو گفت به مردمي كه نزديكش بودند و كساني كهپيشش رحل اقامت، افكنده بودند و به شنوندگان و منتظران سخنانشگفت: اي علي! برخيز كه من، فرمان يافته‌ام تابه مردم، پيامي برسانم و پيام‌رساني، شايسته من است.تنها تويي همسر پاره تن پيامبر، زهراكه او را نگهباني مي‌كند و پدر فرزندان نجيب اويي.فرزنداني كه در راه خدا تلاش مي‌كنند، بازوي يكديگربراي خدايند و باورمند به او، و براي او كار مي‌كنند.هدايتگر به رشد و كمال‌اند كه اگر شب تاريك گم‌راهي، سايه بيندازدآنان، از هر شهابي بهتر راهنمايي مي‌كنند.درود خداي عرش‌نشين، در هر زمانيبر پسران غم‌گسار فاطمه باد!آن دو فرزندي كه يكي به زهر كشنده، مسموم شدو ديگري با گونه خاك‌آلود، به خاك رفت.پس از او، عبادت پيشه زاهد سجاده‌نشين بودسپس شكافنده علم كه به پايان طلب (تحقيق)، نزديك گرديد.جعفر و پسرش موسي، در پي اورضاي نيكوكار و جواد عبادت پيشه پايدار.دو امام عسكري و ...

  • تربیت هم زمان فرزند و والدین در روش تربیتی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم

        بسم الله الرحمن الرحیم   شاید مهمترین و جامع ترین روایتی که درباره ی تربیت فرزند به دست ما رسیده ؛ همان روایت مشهور پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم باشد که فرزندان را به سه گروه سنی تقسیم کرده اند و روش برخورد با آنها را در هر یک از این مقاطع بیان فرموده اند .   این حدیث مورد توجه خیلی از روانشناس ها قرار گرفته و علما تحلیل ها و تفاسیر زیادی از آن ارائه داده اند . هرچند موضوع این روایت تربیت فرزند است اما من همیشه مجذوب تأثیر آن بر تربیت خود والدین بوده ام و الآن هم قصد دارم به یاری خدا و تا آنجا که عقلم قد می دهد این حدیث شریف را از منظر نقشی که در تربیت پدر و مادر دارد بازخوانی کنم .   پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم در این حدیث شریف می فرمایند : فرزندان در هفت سال اول امیر ( و پادشاه ) تو هستند ؛ در هفت سال دوم بنده ی توأند و در هفت سال سوم ، وزیر ( و مشاور ) تو ... هفت سال اول طبیعی است وقتی کسی امیر تو باشد تو هم باید بنده ی فرمانبردار او باشی . همیشه با تکریم و احترام و تمجید و حتی تملق گویی با او برخورد کنی . همه جا حافظ منافع او باشی . عیب های او را نادیده بگیری و خوبی های ناچیزش را بزرگ بشماری و ... با این اوصاف ، دیگر نیازی به گفتن نیست که حق نداری بر سرش فریاد بزنی چه برسد به این که بخواهی روی او دست بلند کنی ... .   حالا تصور کنید که این حضرت پادشاه ، کمتر از هفت سال سن دارد . یعنی حتی ممکن است یکی دو سال بیشتر نداشته باشد . شما باید فرمانبردار کسی باشید که زیر بار هیچ منطقی نمی رود و فقط حرف ، حرف خودش است . نه خوب و بد را متوجه می شود و نه درست را از نادرست تشخیص می دهد . معمو لاً خواسته های او یا خطرناک هستند یا زیان بارند یا برایش مضرند یا گران قیمتند و یا دست نیافتنی . مثلا یادم هست که تا مدت ها وقتی شب می شد ، احمد فریاد می زد و می گفت : یالله بگو روز باشه ، شب نباشه ... و هیچ طوری هم کوتاه نمی آمد .   خیلی وقت ها فکر می کنم ، برای آدم خودخواه و نفس پرستی مثل من که همیشه بنده ی چشم و گوش بسته ی هوا وهوس های خودم بوده ام و هر بار که تصمیم گرفته ام با نفسم مبارزه کنم ، در عرض دو یا سه سوت ، ضربه فنی شده ام و با صورت نقش زمین شده ام ؛ هیچ راه علاجی بهتر از این به نظر نمی رسد که خدا به یک موجود زورگو و زبان نفهم مأموریت بدهد که او با نفس من مبارزه کند . و واقعاً هم که بچه ها چه قدرت فوق العاده ای دارند در مبارزه با نفس بزرگتر ها . انگار خدا می خواهد به ما بگوید ؛ ببین ! یک بچه ی نیم وجبی حریف نفس تو می شود اما تو خودت حریف نفس خودت نیستی ... از طرفی آدم وقتی که یک مدت ، فرمانبردار یک پادشاه زورگوی زبان نفهم باشد که همیشه خواسته هایش دردسر ...

  • قرآن درباره تربیت فرزند چه می گوید ؟

    قرآن درباره تربیت فرزند چه می گوید ؟

    بسم الله الرحمن الرحیمتربیت فرزند در قرآن قسمت اولچکیده شخصیت و رفتار هر فردی ریشه در تربیت او دارد. کودکان بسان زمین حاصلخیز و آماده کشتی هستند که هر آنچه در این زمین پاک کاشته شود - چه بذر خوب و چه بذر بد - همان در او رشد می کند. در این مقاله بر آنیم آنچه از آیات کریمه قرآن که در موضوع تربیت فرزند ذکر شده است را بیان نماییم. و اما نگاهی کوتاه به عناوینی که در این مقاله مطرح شده است: 1- نياز فطرى و طبيعى فرزندان به بازی و سرگرمی های سالم 2- گذشت و چشم پوشی از خطاهای فرزندان در صورت ندامت 3- هدایت اعتقادی فرزندان 4- توصیه فرزندان به رعایت احترام والدین 5- تربیت دینی فرزندان ( سفارش به نماز،امر به معروف و نهی از منکر و صبر) 6- تعلیم آداب اجتماعی به فرزندان (سفارش به خوشرفتاری با مردم، نهی از غرور و تکبر و اعتدال در امور) 7- تعلیم آداب ورود به جايگاه خصوصى پدر و مادرپیشگفتار تنها مکتبی که از حین تولد انسان (بلکه قبل از تولد) تا زمان وفات او برنامه زندگی ارائه کرده است، اسلام است. هیچ مکتبی در دنیا غیر از مکتب انبیا (که همه از یک منبع وحیانی سرچشمه گرفته اند) چنین خاصیتی ندارد. در مکاتب و رژیمهای غیر الهی به مسائل شخصی فرد توجهی نمی شود؛ اینکه در خانه او چه می گذرد، چه همسری بر می گزیند، غذای او حلال است یا حرام، عیش و نوش او، فساد او و... ابداً به این مسائل کاری ندارند ولی باید وقتی وارد اجتماع شد، نظم عمومی و مقرراتی را رعایت نماید. این مکاتب هیچ انگیزه ای برای تربیت انسانی مهذب و آسمانی ندارند. تربیت یک انسان کامل تنها در مکتبهای الهی یافت می شود. اسلام است که برای انسان از بدو تولد تا زمانی که چهره در نقاب خاک می کشد، برنامه تربیتی ارائه کرده است. اینکه چه غذایی بخورد، با چه همسری ازدواج کند، درآمدش چگونه و از چه راهی باشد، دوستانش چگونه باشند و ... . تمام این برنامه ها و دستورات برای آنست که مکاتب الهی می خواهند به هر اندازه که مقدور است انسان کامل بسازند، استعدادهای الهی و آسمانی او را شکوفا نموده، از فرش به عرش برند و به ترنم این نوا بیدار کنند که: مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک برای این منظور، اسلام عزیز برنامه ها و دستورات زیادی جهت تربیت فرزندان و شکوفایی استعداد های وجودی آنان ارائه کرده است که در قرآن و سنت بیان شده است. در این مقاله بخشی از تعالیم قرآنی ناظر به موضوع تربیت فرزند ارائه شده است که تقدیم خوانندگان عزیز می شود. برای اینکه مباحث طولانی و خسته کننده نباشد، این نوشتار در 5 قسمت ارائه می شود. تذکر: 1- بنده تمام آیات کریمه قرآن را ملاحظه نمودم و آیاتی که ...

  • احادیث و روایاتی در مورد تربیت فرزندان

    احادیث و روایاتی در مورد تربیت فرزندان

    کسی از یاران پیامبر(ص) سؤال کرد: چگونه خانواده خود را از آتش دوزخ حفظ کنم؟ حضرت(ص) فرمود: آن ها را امر به معروف و نهی از منکر می کنی، اگر از تو پذیرفتند آنها را از آتش دوزخ حفظ کرده ای، و اگر نپذیرفتند وظیفه خود را انجام دا ده ای.همچنین امام سجاد(ع) در رساله حقوق خود در باره والدین و تربیت دینی فرزندان فرموده است: «و اما حق فرزندت آن است که بدانی او از توست و خیر و شر او در همین دنیا به تو نسبت داده می شود و تو نسبت به تربیت شایسته او و راهنمایی اش به سمت و سوی خدا و کمک به خداپرستی اش، مسئولی و در این مورد، پاداش یاکیفر داده خواهی شد. پس در کار تربیت فرزند، چنان رفتار کن که اگر در این دنیا آثار خوب داشت، مایه آراستگی و زینت تو باشد و با رسیدگی شایسته ای که نسبت به او داشته ای، نزد پروردگارت عذر و حجت داشته باشی»امام باقر در حدیثی مفصل به تشریح وظایف اولیا در تربیت ایمانی فرزندان از سن سه سالگی می پردازد:در سه سالگی کلمه توحید «لا اله الا الله » را به کودک بیاموزید و در چهارسالگی با نبوت پیامبر اسلام آشنایش سازید و در پنج سالگی رویش را به قبله کنید و سجده بر زمین را یادش دهید . در شش سالگی رکوع و سجود را به شیوه صحیح به او بیاموزید و در هفت سالگی وضو و نماز را به طور کامل آموزش دهید . بر اساس این حدیث شریف، کودک را باید در سه سالگی با خداوند، در چهارسالگی با نبوت و در پنج و شش سالگی با پرستش به شیوه های مختلف آشنا ساخت، تا آن که در هفت سالگی بتوان مجموعه نماز را به عنوان نمادی از کل دین و به تعبیر روایات ستون دین به او القا نمود .رسول خدا (ص) : « مراقب کودکان خود باشید و آنها را خوب تربیت کنید چون آنها هدیه ای هستند از جانب خداوند برای شما » (رسالت الحقوق 1 ص 582)امام علی (ع) خطاب به امام حسن (ع) : « قلب فرزند نورس مانند زمین خالی است ، خالی از بذر و گیاه ، هر تخمی که در آن بیفشانی همان می روید. » (نهج البلاغه ، نامه حضرت به امام حسن (ع))پيامبر خداصلى الله عليه وآله : فرزند صالح، گُلى خوشبو از گل‏هاى‏خوشبوى بهشت است .پيامبر خدا صلى الله عليه وآله : فرزندان خود را بر سه خصلت تربيت كنيد : دوست داشتن پيامبرتان ، دوست داشتن اهل بيت او و قرآن خواندن .امام على عليه السلام : به كودكان خود نماز ياد دهيد و چون به سنّ بلوغ رسيدند ، براى (ترك) نماز ، بر آنان سخت بگيريد .پيامبر اكرم (ص) مي فرمايد: خانواده باختگي جزء بزرگترين خسارتهاست.

  • نقش پدر در تربیت فرزند

    نقش پدر در تربیت فرزند

    نقش پدر در تربیت فرزند   انسان موجودی متعهد و مسئول است واین مسئولیت او به خاطر بكار گیری عقل است و برای انسان ضروری است كه مسئولیت های خود را بشناسد و آنها را به مرحله اجرا و عمل برساند.  

  • نقش مادر در تربیت فرزند

    خانواده نهاد مقدسی است که ،دین و مکتب انسان ساز اسلام در میان سایر ادیان توجه ویژه ای به این کانون تربیت و مهد مودت و رحمت دارد و شقاوت جامعه بشری را وابسته به صلاح و فساد این نهاد می داند.تامین نیازهای عاطفی،معنوی و مادی از جمله مواردی است که دین مبین اسلام در تشکیل خانواده آنها را حایز اهمیت قلمداده کرده ازاین رو دستیابی به این اهداف والا و حفظ و حراست مستمر از آن، نیازمند توجه جدی به خانواده و پیاده ‌کردنقوانین مربوط بهآن است. در نهاد خانواده ،هر یک از افراد مسوولیت ها و وظایفی دارند که، با رعایت هر یک از این وظایف محیط خانواده محیطی پربار و سالم و روبه ترقیخواهد بود و افراد خانواده باید نسبت به حقوق و وظایف یکدیگر و زدودن نگرش‌های غلط جامعه آگاهی کامل داشته باشند. این در حالی است که اعضای خانواده به ویژه والدین نسبت به حفظ حرمت و صیانت خانواده از آفات و آسیب‌ها و توانا کردن اعضا در ابعاد شناختی و رفتاری برای هدایت آنها در مسیر الهی و رسیدن به حیات طیبه مسوول هستند. تربیت و عواطف اجتماعی به عنوان مهمترین ویژگی‌های نظام انسانی از خانواده نشات می‌گیرد و توجه به نقش محوری زن به عنوان محور عاطفه و تربیت و نقش محوری مرد در امر تربیت و تامین معیشت و اداره زندگی، امری ضروری است.در محیط خانه و اجتماع برجسته ترین نقش ، نقش تربیتی مادر است ،اهمیت این نقش از آن جا روشن می شود که ،کودک نخستین بار در آغوش مادر قرار می گیرد و آداب و رسوم اجتماعی را از او می آموزد. اینجاست که نقش تربیتی مادر بعنوان اصلی ترین کانون تربیت خود را نشان داده و باید به دقت مورد تجزیه و تحلیل گردد .آنچه که در شرایط امروز جهان در حال اتفاق افتادن است ، گویای این مسئله می باشد که ، تربیت فرزند نسبت به دوران پیش از این ، پیچیده و متفاوت شده است . دنیا به سرعت قابل تغییر است ،در گذشته دانش محدود بود امَا امروز دانش گسترش یافته است و در چنین شرایطی دیگر نمی شود ،بطور سنتی فرزندان خویش را تربیت نمود . شما اگر به تفریح و بازی کودکان دقت نموده و آنرا با نوع تفریح و بازی کودکان در گذشته مقایسه نمایید ، می توانید این تفاوتدر تربیت را بین گذشته و حال بخوبی حس نمایید .کلمه«امَ » که در قرآن و روایات به طور فراوان ذکر شده، به معنای ریشه و سرچشمه است، چرا که کودک حداقل شش ماه و حداکثر نه ماه در رحم زن است و با تمام قوا ،جسم و روح خود را از مایه های وجود زن می گیرد و به طور دائم از کارگاه جسم و اعصاب و جان زن تغذیه می کند، از وجود او نسبت به کودک تعبیر به« امَ » شده است. درحقیقت مادر اصل، ریشه و سرچشمه وجود کودک است و کودک انعکاسی از واقعیات جسمی و روحی مادر ...