لباس محلی شیراز
لباس محلی ایران
لباس محلی ایران پوشش زن و مرد ايراني ازجمله مسايلي است كه از دوران باستان در ايران داراي اهميت بوده و در شرع مقدس اسلام نيز برآن تأكيد بسيار شده است. پوشش ايراني از ابتداي تاريخ باستاني اين كشور تا كنون دست خوش تحولات جدي نشده و مفهوم پوشش از زمان باستان به اين سو در فرهنگ ايراني حفظ شده است. بررسي پوشاك از اين لحاظ اهميت دارد كه مي توان اطلاعاتي دررابطه با سير تحول تاريخي, زيبا شناسي, اعتقادات, طبقات اجتماعي و پيشرفت صنعت به ويژه نساجي و پارچه بافي يك قوم يا تمدن كسب كرد. به طوركلي عوامل موثر بر فرم لباس ها درجوامع مختلف عبارتند از: 1- شرايط جغرافيايي و محيطي و آب و هوا 2- نحوه زندگي و اسكان و اوضاع اجتماعي 3- جنگ ها و اوضاع سياسي و نوع حكومت 4- شرايط و اوضاع اقتصادي و پيشرفت هاي تكنولوژي 5- اعتقادات مذهبي و آداب و رسوم 6- نظام طبقاتي حاكم بر جامعه 7- روابط فرهنگي, اقتصادي و سياسي با سرزمين هاي مجاور.پوشاك ايرانيان در زمان 550 قبل از ميلاد تا دوران جنگ هاي صليبي، ادامه لباس بابلي ها و آشوري ها و بسيارمتنوع و گوناگون بود. آن ها لباسي به نام «كنديس» به تن مي كردند كه از پشم، كتان و ابريشم تهيه مي شد. كنديس موجود در اين دوران لباسي بود با آستين هاي گشاد كه به صورت پيلي هايي منظم در پشت بازو قرار مي گرفت. دامن اين لباس در جلو شكم يا در زير پهلوها چين مي خورد و به شكل پيلي هايي منظم در مي آمد. در زير اين لباس، پيراهن و شلوار زير و جوراب مي پوشيدند. براساس اعتقاد پژوهش گران، اين نخستين باراست كه در تاريخ، لباس زير، آن هم از نوع دوخته شده آن مطرح شده است. البته دراين زمينه ترديدهايي نيز مطرح شده ولي آن چه مسلم است اين كه در 1350 قبل از ميلاد به شهادت آثاري كه از تمدن عيلامي به دست آمده، ايرانيان «لباس كامل» به تن مي كرده اند. لباس كامل متشكل از يك دامن بلند و تن پوشي با آستين هاي بلند بوده كه بر تن پيكره هاي پادشاهان و ملكه هاي عيلامي يافت شده است. مردان بلند پايه اجازه داشتند كنديس بر تن كنند كه آن را نيز پادشاه هديه مي داد. كنديس به رنگ بنفش مايل به آبي بود و تزييناتي به رنگ سفيد و نقره اي داشت در حالي كه كنديس گروه هاي اجتماعي پايين تر، سرخ رنگ بود. اين رنگ قرمز ساردي نام داشت و از شكوفه هاي درخت سانديكس گرفته مي شد. بعدها رداهايي از ابريشم و پشم به رنگ هاي گوناگون عرضه شد. ليكن رنگ هاي قرمز، زرد و آبي تيره از محبوبيت بيش تري برخوردار بودند. بنفش و آبي تيره از رنگ هاي سلطنتي به شمار مي رفت و قهوه اي رنگ ويژه سوگواري بود. درايران قبل از ميلاد، پادشاه؛ شالي از پارچه طلا و همسرش كمربندي از طلا كه به آن كيف پول خود را مي آويخت، ...
لباس مردم ایل قشقایی
بدون شک لباس اصلی قشقائیها یکی از زیباترین و پوشیده ترین و آزادترین لباسی است که میتوان در هر زمان و در هر محیطی از آن استفاده نمود.لباس زنان ضمن مستوری کامل برای تحرک و کار کردن و مناسبت برای فصول مختللف سال و محافظت از سرما با رعایت ارزش اقتصادی آن برای خانواده تهیه میشود. قرن هاست با تغییر تمدن و پیشرفت زندگی شهری و پیدا شدن انواع لباسها با مدهای مختلف زنان ایل همچنان به لباس اصیل خود عشق ورزیده و جز در حالات استثنائی و شهر نشینی حاضر نیستند این پوشش خود را از دست بدهند.حتی لباس مردان هم متناسب با کار و فعالیت زیاد و تحرک و زیبایی خاص خود بوده است. تغییراتی که در طی سالها در نوع لباس زنان و مردان پیدا شده بسیار مختصر و در جهت تکامل و زیباتر شدن بوده و جنبه تظاهر و خودستایی و فخرفروشی نداشته است.تنها تعدادی از مردان به خاطر موقعیت زندگی و معاشرت و مراوده با شهر به جای "شال و آرخالق" از کاپشن – شلوار استفاده مینمایند و گروه اسکان یافته ایل کاملا از زندگی و تمدن شهری متابعت مینمایند معرفی اجمالی لباس قشقایی ایل قشقایی ،دارای تمدن و فرهنگ و لباس مخصوص میباشد . متاسفانه استفاده از لباسهای محلی در حال حاضر تنها محدود به مراسم عروسی و مناسبتهای خاص شده است. در سال 1997 میلادی در جشنواره لباسهای محلی در تهران لباس قشقایی زیباترین لباس شناخته شد . این زیبایی بیشتر مربوط به ظاهر لباس و طرز پوشش آن میباشد . لباس مردانه ابتدایی ترین لباسها تا چند سده پیش بدون چاك جلو بوده و از سر به تن می شد تا اینكه لباسی به نام آرخالیق Arxalıq كه دارای چاك جلو بوده و از پشت كتف ( Arxaآرخا) به تن می شد توسط قشقایی ها طراحی شد و هنوز مورد استفاده قرار می گیرد. طول این لباس تا پایین تر از زانو می باشد كه علاوه بر راحتی پوشیدن آن ، زیبایی خاص خود را دارد . بعلاوه هنگام كار و فعالیت می توان قسمت پایین آنرا جمع كرد . شال كمر Şal این شال در میان قوم های مختلف رایج بوده كه مزایایی چون نگهداشتن آرخالوق ، جمع كردن شكم و جلوگیری از کمر درد را بر عهده دارد . كلاه دو گوشه شكل این كلاه شبیه تاج است و دارای چند مورد استفاده می باشد. 1- در زمستان گوشه های كلاه را پایین كشیده كه از سرماخوردگی جلوگیری شود. 2- عمود گذاشتن و خم كردن گوش جلو از صورت در برابر نور آفتاب محافظت می شود. 3- این کلاه که پس از وقایع سال 1320 با الهام از کلاههای قدیمی تورکان در دوره ایستمی خان، بازسازی شده ، دلالت بر میل تسلط بر شرق و غرب داشته است. انجمن جوانان ایل بزرگ قشقایی www.hamedan.ir نقش ونگار Iran20.ir
حماد و لباس محلی شیراز
این لباسی رو می بینید توی این عکس حماد پوشیده...سوغاتی از شیراز....که عمو سجاد ..و مامانش برای حماد آورده بودن... توی تعطیلات عید.......
معرفی اجمالی لباس قشقائی
ایل قشقایی ،دارای تمدن و فرهنگ و لباس مخصوص میباشد . متاسفانه استفاده از لباسهای محلی در حال حاضر تنها محدود به مراسم عروسی و مناسبتهای خاص شده است. در سال 1997 میلادی در جشنواره لباسهای محلی در تهران لباس قشقایی زیباترین لباس شناخته شد . این زیبایی بیشتر مربوط به ظاهر لباس و طرز پوشش آن میباشد . لباس مردانه ابتدایی ترین لباسها تا چند سده پیش بدون چاك جلو بوده و از سر به تن می شد تا اینكه لباسی به نام" آرخالیق" كه دارای چاك جلو بوده و از پشت كتف ( Arxaآرخا) به تن می شد توسط قشقایی ها طراحی شد و هنوز مورد استفاده قرار می گیرد. طول این لباس تا پایین تر از زانو می باشد كه علاوه بر راحتی پوشیدن آن ، زیبایی خاص خود را دارد . بعلاوه هنگام كار و فعالیت می توان قسمت پایین آنرا جمع كرد .شال كمر Şalاین شال در میان قوم های مختلف رایج بوده كه مزایایی چون نگهداشتن آرخالوق ، جمع كردن شكم و جلوگیری از کمر درد را بر عهده دارد .كلاه دو گوشهشكل این كلاه شبیه تاج است و دارای چند مورد استفاده می باشد.1- در زمستان گوشه های كلاه را پایین كشیده كه از سرماخوردگی جلوگیری شود.2- عمود گذاشتن و خم كردن گوش جلو از صورت در برابر نور آفتاب محافظت می شود.3- این کلاه که پس از وقایع سال 1320 با الهام از کلاههای قدیمی تورکان در دوره ایستمی خان، بازسازی شده ، دلالت بر میل تسلط بر شرق و غرب داشته است.لباس زنانه قشقایی با توجه به اینكه زنها در كارهای ایل نقش فعالی دارند لباس آنها نیز در ترویج فرهنگ قشقایی سهیم میباشد. زیبایی لباس زنانه در دو بعد مذكور ، زیبایی ظاهری وپوشش خاص آن بوده كه امروزه در بیشتر محلات غیر قشقایی نیز مورد استفاده قرار می گیرد . پیراهن زنانه کئوینگاین پیراهن زنانه از شانه تا قوزك پا بلندی دارد و از انتهای بالاتنه به دوقسمت جلو و عقب تقسیم می شود. بلندی آن باعث سنگینی است لذا باعث می شود سینه از جلو كاملا پوشیده نشان داده شود و چاك دار بودن آن راحتی راه رفتن را ایجاد می كند و به زیبایی آن می افزاید .تورکی تومبان (تنبان تورکی) از پارچه های سبك به صورت چین چین دوخته می شود . چین خوردگی آن به این خاطر است كه در صورت وزش باد و جمع شدن یك طرف آن چین های بعدی جای آن را گرفته و پوشش از بین نمی رود و برای زیبا تر شدن آن از پارچه های بیشتری می كنند و یا یك یا دو تا تنبان تورکی روی هم می پوشند .تنبان تورکی در میان عشایر لر زبان به «تمبون قری» معروف است.چارقد "یاقلوق"پارچه نازكی كه طرح خاصی دارد و قسمت سر ، به جز صورت را می پوشاند .دستمال" آلی باقی"روی چارقد به پیشانی بسته می شود و در حالت كلی از سرما خوردگی جلو گیری می كند اما فلسفه مهم تر این است ...
لباس محلی اقوام ایرانی (درس 13 اجتماعی)
لباس محلی محتویات ۱ لباس محلی اقوام ایرانی ۱.۱ آذری ۱.۲ اصفهان ۱.۲.۱ تن پوش زنان اصفهان ۱.۲.۲ تن پوش مردان اصفهان ۱.۳ بختیاری ۱.۳.۱ تن پوش مردان بختیاری ۱.۳.۲ تن پوش زنان بختیاری ۱.۴ بلوچ ۱.۴.۱ پوشاک مردان بلوچستان ۱.۴.۲ پوشاک بانوان بلوچستان ۱.۵ بوانلو ۱.۶ ترکمان ۱.۷ چنشت ۱.۸ خراسان ۱.۹ خوزستان ۱.۱۰ رگبه ۱.۱۱ سمنان ۱.۱۱.۱ تن پوش مردان سمنان ۱.۱۱.۲ تن پوش زنان سمنان ۱.۱۲ سیستان ۱.۱۲.۱ تن پوش مردان سیستانی ۱.۱۲.۲ تن پوش زنان سیستانی ۱.۱۳ شیراز ۱.۱۴ قشقایی ۱.۱۵ کاشان ۱.۱۶ لباس مردان در ابیانه ۱.۱۷ لباس زنان در ابیانه ۱.۱۸ کردی ۱.۱۸.۱ تن پوش مردان کرد ۱.۱۸.۲ تن پوش زنان کرد ۱.۱۹ گالش ۱.۲۰ گیلان ۱.۲۱ لُر ۱.۲۱.۱ پوشاک سنتی مردان عشایر لرستان ۱.۲۱.۲ پوشاک سنتی بانوان عشایر لرستان ۱.۲۲ مازندران ۱.۲۲.۱ تن پوش زنان مازندرانی ۱.۲۲.۲ تن پوش مردان مازندرانی ۱.۲۳ مریوان ۱.۲۴ هرمزگان ۱.۲۴.۱ تن پوش زنان هرمزگان ۲ منابع ۳ پیوند به بیرون لباس محلی اقوام ایرانی آذری نوشتار اصلی: لباس آذربایجانی لباس محلی مردان آذربایجانی دختر آذربایجانی با لباس آذربایجانی اصفهان لباس اصیل مردم اصفهان در حدود ۳۰۰ سال قبل را لباس نخی سفید یا شیری بوده است که به صورت دستباف تهیه می‌شده است. تن پوش زنان اصفهان لباس اصیل زنان اصفهان شامل یک دامن مخمل قرمز کوتاه رنگ با چین‌های زیاد که توسط دکمه بسته می‌شده و یک پیراهن گلدوزی شیری رنگ بوده است. زنان جوان یک شلوار نخی سفید رنگ و زنان مسن شلوار مشکی می‌پوشیدند و برای حجاب ، چارقد گلدوزی شده شیری رنگی استفاده می‌کردند که با سنجاق دور سر بسته می‌بستند.[۱] تن پوش مردان اصفهان لباس مردان نیز از یک شلوار مشکی گشاد، پیراهن سفید یقه ساده دکمه دوبل با آستین‌های گشاد، یک جلیقه کوتاه مشکی و یک کلاه نمدی تشکیل می‌شده است. لباس مردان در زمستان یک قبای بلند ساده بر روی لباس اصلی بوده که با شال ابریشمی دور کمر بسته می‌شده است.[۲] بختیاری نوشتار‌های اصلی: مردم بختیاری و عشایر بختیاری یک مرد بختیاری(سردار اسعد بختیاری) لباس مردان بختیاری شامل کلاه نمدی، چوقا، شال و شلوار گشاد سیاه رنگ معروف به (دبیت) و کفشی به نام گیوه است و لباس زنان بختیاری شامل لَچَک، زیرلچک، مینا، بندسوزن، دستمال، پیراهن، شلوار قِری و کفش است.[۳] تن پوش مردان بختیاری سرپوش مردان بختیاری کلاهی نمدی است که به آن کلاه خسروی هم گفته میشود وبه رنگ‌های مشکی و قهوه‌ای روشن و تیره و سفید است. مردان بختیاری پیراهنی بنام چوقا به تن می‌کنند که دست بافت زنان عشایر است که از پشم بز به دو رنگ سیاه ...
لباس محلی زنان کهگیلویه و بویراحمد،جلوه گری رنگ ها بر دامنه زاگرس
پوشش وحجاب کامل و تنوع رنگ ها و پارچه ها، جلوه خاصی به لباس محلی زنان در این استان بخشیده است و رنگ های آن بر طبیعت زیبا و دامنه زاگرس، شمیم نشاط و شادی پخش می کند. از جمله نکات قابل توجه این است که پایبندی به استفاده از لباس محلی حتی در میان زنان شهرنشین این استان علاوه بر زنان روستایی و عشایری دیده می شود و با قدم زدن در خیابان های شهرهای این استان مانند یاسوج ،سی سخت ، گچساران و ... این موضوع به خوبی مشاهده می شود. لباس محلی وسنتی زنان استان کهگیلویه و بویراحمد از سه بخش اصلی سرپوش، بالاتنه وپایین تنه تشکیل شده است که مجموع این سه بخش، پوشش کاملی را برای زنان به همراه داردبر اساس تحقیقات صورت گرفته در کتاب نگارگری مکتب شیراز، قدمت این نوع لباس ها بیشتر از دوران تیموریان در قرن هشتم هجری قمری است. این نوع لباس سنتی در چهار استان کهگیلویه و بویراحمد، فارس، چهار محال و بختیاری و خوزستان مشاهده شده است و هم اینک نیز مورد استفاده قرار می گیرد.امروزه استفاده از لباس محلی و سنتی بیشتر در زنان بالای ۳۰سال استان کهگیلویه و بویراحمد دیده می شود اما در جشن ها و مجالس عروسی تمام زنان و دختران به عنوان یک سنت از لباس های محلی شاد و متنوع استفاده می کنند. یکی ازدلایل ماندگاری این نوع پوشاک ولباس رادرکهگیلویه و بویراحمد، عجین بودن آن با باورها و اعتقادات زنان این استان مي باشد با توجه به بافت سنتی، روستایی و عشایری این استان و چهار فصل بودن آن ، استفاده از این نوع لباس برای زنان کاملا مقرون به صرفه است. استفاده از لباس سنتی در فصل گرما و سرما و همچنین برای زنان عشایر به هنگام کوچ بسیار مناسب می باشد. درباره قیمت این لباس ها بنا به جنس و مقدار پارچه به کار رفته، هزینه تمام شده برای تهیه یک دست لباس محلی و سنتی از ۲۵هزار تومان تا ۱۵۰هزار تومان متغیر است.لباس محلی دیگر،این لباس با نام دلق یا دلج مانند نیم تنه کردها است با این تفاوت که دارای آستین هلالی مانند تا نوک انگشتان دست می باشد.يكي از روش های پیشگیری از ترویج مد و پوشاک غیر اسلامی و نامناسب، ترویج استفاده از پوشاک محلی و سنتی است و لازم است که متولیان حوزه های فرهنگی و حتی صنایع دستی کشور با ارج نهادن به این موضوع تلاش بیشتری در راستای معرفی این نوع پوشاک و مزیت های آن نمایند
لباس محلی
لباس محلی
روزي در هراس بوديم كه مبادا لباس‌هاي بومي لرستان فراموش شود و ديگر بر تن هيچ زن لري «سرداري» و بر تن هيچ مرد لري «شال و ستره» نبينيم، گويا امروز همان روزي است كه از آن در هراس بوديم و لباس‌هاي محلي اين مرز و بوم را به دستان تاريخ سپرديم. به گزارش مهر، همه افسانه‌ها و پيشينه مردمان ديار لرستان با آداب و رسوم و پوششي پيوند خورده است كه اگر در ايران اسلامي بي نظير نباشد، مي‌شود گفت كم‌نظير و تكرارنشدني است.پوشاك مردم لرستان در نهايت زيبايي و سادگي نمادي از پوشش اصيل اسلامي است كه امروز جز در برخي مناطق روستايي و عشايري شايد ديگر نتوان نشاني از آن يافت.پوشاك زنان لر بنا به موقعيت اجتماعي، اقتصادي و از طرفي شرايط سني از ويژگي‌هاي مشخصي برخوردار است به طوري كه پوشاك زنان جوان لر با پارچه‌هاي الوان در رنگ‌ها و طرح‌هاي شاد با سربندهاي زيبا و رنگي است و زنان مسن‌تر پارچه‌هايي به رنگ تيره با طرح‌هاي ساده و سربندي سياه و سفيد را ترجيح مي‌دهند.روسري‌هاي زنان لر كه در زبان محلي به آن «گل وني» مي‌گويند علاوه بر پوشيده بودن، زيبايي خاصي به زنان لر مي‌دهد.«تره» و «گل وني» سرپوش ابريشمي مخصوصي است كه زنان لر به سر مي‌بندند و به لري آن را «ساوه» مي‌گويند. «تره» را در حالت عادي و در روزهاي معمولي مي‌بندند ولي زنان لرستاني براي شركت در مراسم جشن و سور، نوعي از آن را به نام «گل وني» كه رنگين است روي تره مي‌بندند.در طرح اين روسري‌ها كه به طور معمول از جنس ابريشم هستند نقش‌ها و رنگ‌هاي مختلف به كار رفته كه با گره خاصي به دور سر پيچيده شده و گوشه‌هاي آن هم به صورت آويزان بر پشت سر قرار مي‌گيرد.پيراهن زنان لر داراي برشي ساده، بلند و گشاد با طرح‌هاي گلدار و رنگ‌هاي متنوع است. لباس زنان لر داراي قسمت‌هاي مختلفي چون «كلنجه»، «سرداري» يا «كمرچين» و «جليقه» است.«كلنجه» كت مخملي است كه بر روي پيراهن زنان لر پوشيده مي‌شود و يقه و لبه‌هاي دم آستين و دور شكاف آن يراقدوزي و نواردوزي شده است.«سرداري» كه پوششي است بلند تا به پشت پا، جلوي آن بدون دكمه است با آستيني تا آرنج كه اغلب از مخمل با رنگ‌هاي مشكي، سبز و قرمز تهيه مي‌شود. دوره‌هاي آستين و دامن آن به پهناي دو تا سه انگشت يراقدوزي و نواردوزي شده است.«كت» كه نيم‌تنه را مي‌پوشاند، نواردوزي ندارد و با دكمه در جلو بسته مي‌شود. «جليقه» كه هميشه باز است و دكمه ندارد و در قسمت جلوي آن يراقدوزي و سكه‌دوزي شده است.شلوار يا به زبان محلي لرستان «شاوال» عبارت است از زير جامه‌اي ليفه‌دار يا كمري‌دار به مدل شلوارهاي كردي از پارچه‌هاي الوان رنگي كه زير پيراهن مي‌پوشند.شلوار ...
زنان ایرانی در لباس محلی زیبا
جام جم سرا: لباس اقوام ایرانی به تنهایی می‌تواند جاذبه‌ای برای گردشگری باشد. لباس‌هایی که هر کدام حکایت خود را دارند و برخی‌شان هم آرام‌آرام فراموش می‌شوند و جایشان را به زمختی جین می‌دهند. این روزها که حرف از گردشگری خلاق در میان است خوب است یکی از مهم‌ترین اهرم‌های رسیدن به آن هم احیا شود. در این گونه، گردشگران در قامت شهروند به کشورها می‌روند و قصدشان زندگی با مردمان آن منطقه برای آشنایی با فرهنگ و رسومشان است. این گونه در حالی بسیار مورد توجه قرار گرفته است که ایران از جاذبه‌های اینچنینی روز به روز دورتر میشود. اگر شما در بازار‌های قزوین و کاشان و شیراز قدم بزنید اثری از لباسهای رنگین این منطقه در پوشش مردم نمی‌بینید و این هشداری برای آینده گردشگری ایران است. ترکمن؛ لباسی به رنگ یاقوت ترکمن‌های مانه و سملقان هم جزئی از خراسان شمالی‌اند، اما آنها شاید از معدود قوم‌های ایرانی هستند که هنوز با همان شکل و شمایل سابق لباس می‌پوشند. پوشش بانوان و مردان ترکمن خراسان شمالی با استفاده از ابریشم و پشم‌گوسفندان تهیه میشود و بیشتر شامل چاوک، کولته، چلپی و یلک است. چاوک، لباسی شبیه مانتوهای امروزی است که پارچه آن از ابریشم قرمز رنگ و آستر زیر پارچه نیز در حاشیه‌ها و سرآستین‌ها سوزن‌دوزی دارد.چلپی، زیباترین لباس سوزن‌دوزی ترکمن و از جنس ابریشم است که با داشتن تنوع و ظرافت خاصی در مراسم ازدواج به عروس می‌پوشانند. یلک هم تنها لباسی است که با زیورآلات و سکه تزئین میشود و بر سر می‌اندازند و جنس آن نیز از ابریشم است. «دون» نام لباس محلی مردان ترکمن است که جنس آن ابریشم قرمز تیره و با راه راه مشکی بوده و نوع سوزن‌دوزی آن، قیطان‌دوزی است که با عرض دو سانت و به رنگ مشکی و قرمز در کناره‌ها و سرآستین لباس دوخته میشود. خراسان‌شمالی؛ در‌جستجوی‌البسه‌قدیم لباسهای محلی مردم خراسان شمالی با داشتن تنوع چشمگیر رنگ و طرح، علاوه بر این که پوشش اسلامی و کاملی برای زنان و مردان است، چون بیشتر برگرفته از زیبایی‌های طبیعت و رنگ‌های شاد فصل بهار هستند، سبب آرامش روحی و روانی استفاده‌کنندگان هم میشود. البسه زنان و دختران کرمانج این استان غالبا شامل پنج قسمت یاشار یا اغلب (چارقد)، کراس (بلوز)، شیلوار (دامن)، جلیقه و شلیته است. مردان کرمانج لباسشان شامل عرق‌چین که لاو، لچگ و... است که همانند پوشاک بانوان دارای رنگ‌های شاد و برگرفته از طبیعت است. هرچند بسختی میتوان در شهرهای این استان چنین پوششی را دید، اما هستند خانوارهایی که هنوز لباس برایشان اهمیت سابق را دارد، بنابراین ...