ویتیلیگو انجمن
ویتیلیگو (vitiligo)
ویتیلیگو ،لک وپیس یا برص هر سه، نام های یک نوع بیماری ناشی از التهاب پوست هستند؛ بیماری پوستی است که در آن لک های سفید رنگ به دلیل از دست رفتن رنگدانه پوست بوجود می آیند، در ویتیلیگو ملانوسیتها (سلولهایی که رنگدانه تولید می کنند) در پوست، غشاهای مخاطی و شبکیه تخریب شده اند. در نتیجه لکه های سفید پوست درنواحی مختلف بدن ظاهر می شوند. این ضایعات در هر جایی از بدن ممکن است دیده شوند. معمولاٌ در هر دو طرف بدن بطور قرینه لک های متعدد سفید و شیری رنگ دیده می شود. شایع ترین مناطق درگیری پوستی عبارتند از: صورت، لب ها، دست ها، بازوها، پاها و نواحی تناسلی.همچنین مویی که در نواحی مبتلا به ویتیلیگو رشد می کند معمولاً سفید می شود . علت بیماری ویتیلیگو ناشناخته است ، اما پزشکان و محققان چندین تئوری متفاوت مطرح کرده اند . یک تئوری این است که افراد آنتی بادی هایی تولید می کنند که ملانوسیتهای بدن خودشان را تخریب می کند . تئوری دیگر این است که ملانوسیتها خود به خود تخریب میشوند . درنهایت بعضی افراد گزارش کرده اند که یک رخداد منفرد از قبیل آفتاب سوختگی یا فشار روحی باعث بروز ویتیلیگو شده است ولی مورد اخیر از نظر علمی ثابت نشده است . چه کسانی به ویتیلیگو مبتلا می شوند؟ از هر صد نفر، یک یا دو نفر به این بیماری مبتلا می شوند. (حدود ۱ـ۲ درصد جمعیت دنیا یا ۴۰-۵۰ میلیون نفر ) حدود نیمی از افرادی که به این بیماری دچار می شوند، قبل از بیست سالگی علایم آن را در خود خواهند یافت.(۹۵% افراد قبل از ۴۰ سالگی علائم را نشان داده اند .) حدود یک پنجم از مبتلایان نیز یکی از افراد خانواده شان به این بیماری مبتلا بوده اند. بیماری تمام نژادها و هر دو جنس را یکسان تحت تاثیر قرار می دهد .بنظر می رسد ویتیلیگو در افراد مبتلا به بیماریهای اتوایمیون شایعتر است . (بیماریهای اتوایمیون بیماریهایی هستند که در آنها سیستم ایمنی شخص علیه ارگانها یا بافتهای بدن خودش واکنش نشا ن می دهد) این بیماریهای اتو ایمیون عبارتند از : پرکاری غده تیروئید، نارسایی قشر غده فوق کلیه ، آلوپسی آره آتا و أنمی پرنسیوز . البته در کل بیشتر کسانی که پیسی دارند، از نظر سلامتی عمومی در وضعیت خوبی بسر می برند.ویتیلیگو می تواند بیماری ارثی باشد یعنی در بین افراد فامیل بروز کند اطفالی که والدینشان مبتلا به این بیماری هستند بیشتر احتمال ابتلا به ویتیلیگو دارند . بااین حال یشتر اطفالی که یکی از والدینشان مبتلا به ویتیلیگو باشند به بیماری مبتلا نمیشوند و بیشتر افراد مبتلا به ویتیلیگو سابقه ای از این بیماری را در فامیل ندارند. غالباً در پوست پشت دست ها، صورت و زیر بغل ایجاد می گردد. در ...
ویتیلیگو
ویتیلیگو، تهدید کننده سلامت روحی روانی هيچ يك از اين روش هاي درمانی این بيماري را درمان نمي كنند ولي مي توانند موجب بهبود ظاهر شخص شوند ویتیلیگو (Vitiligo) یک بیماری شایع پوستی است که مشخصه آن فقدان ملانوسیت ها (رنگدانه های مشکی) است. در این بیماری لکه های سفید بصورت موضعی و یا وسیعتر روی پوست ظاهر می شود. در افراد دارای رنگ پوست تیره تر، ویتیلیگو می تواند مشکل بسیار جدی باشد.
لکه های سفید پوستی
بیماری ویتیلیگو (Vitiligo)ویتیلیگو یک بیماری پوستی است که چندان شایع نیست و فقط نیم تا یک درصد مردم جهان را گرفتار می‌کند. لکه‌های سفید پوستی در سراسر بدن علامت مشخصه این بیماری است که گفته می‌شود هنوز علت واقعی آن مشخص نشده است. این لکه‌های سفید به این دلیل به وجود می‌آیند که ملانوسیتها (سلولهای رنگدانه‌ای پوست) که وظیفه تولید ملانین را بر عهده دارند، ناگهان فعالیت خود را متوقف می‌کنند یا از بین می‌روند. این سلولها همان‌هایی هستند که در برابر نور آفتاب یا اشعه ماورای بنفش سبب برنزه شدن پوست میشوند و می‌توان حدس زد که با تخریب این سلولها، مسیر برنزه شدن برعکس طی می‌شود. هنوز علت اصلی این مساله مشخص نیست اما ژنتیک، عوامل محیطی و از همه مهم تر مشکلات خودایمنی به عنوان علل احتمالی این بیماری معرفی میشوند. در این میان، سهم مشکلات خود ایمنی از همه بیشتر است، چون تحقیقات نشان داده است که حداقل 30 درصد افراد مبتلا به ویتیلیگو، یک "بیماری خودایمنی" یا "اتوایمیون "(autoimmune) هم دارند.به غیر از سه عامل فوق، مشکلات التهابی و کم‌کاری یا پرکاری تیروئید هم ارتباط نزدیکی با این مشکل پوستی دارند و زمینه ارثی هم برای بسیاری از این بیماران مطرح است. ویتیلیگو با پوست چه می‌کند؟ویتیلیگو خود را با از بین رفتن رنگدانه‌ها در جاهای خاصی از بدن نشان می‌دهد. زیربغل، کشاله‌ران، دور لب‌ها و بینی، دور چشم، پشت دستها، زانو و حفره میان ساعد و بازو از نقاط شایعی هستند که درگیر میشوند. لکه‌ها بیشتر به صورت قرینه در دو طرف بدن به وجود می‌آیند. اگر چه در انواع منتشر و یا یک طرفه بیماری ممکن است، هر جایی از بدن و به طور غیرقرینه درگیر شود.درگیر شدن پوست سر موجب می‌شود تا موها در ناحیه مبتلا، رنگ خود را از دست بدهند و سفید شوند. این مساله یکی از شایع‌ترین علت‌های سفید شدن ناگهانی و منطقه‌ای مو به حساب می‌آید.بیماری جوانانبیماران مبتلا به ویتیلیگو بر خلاف بسیاری از بیماریهای خود ایمنی، سن و نژاد خاصی ندارند. زن و مرد هر دو به یک اندازه در معرض ابتلا هستند. اما گفته می‌شود دهه دوم زندگی شایع‌ترین زمان برای به وجود آمدن این لکه‌های سفید است و 50 درصد بیماران اغلب زیر 25 سال سن دارند.بقیه بیماران خودایمنی و کسانی که بیشتر در معرض استرس و ناراحتی‌های روحی و همچنین بیماریهای التهابی هستند بیشتر احتمال دارد دچار ویتیلیگو شوند. برای بیماران مبتلا به ویتیلیگو، وجود این شرایط وضعیت بیماری را بدتر می‌کند و موجب بزرگ تر شدن لکه‌ها و یا به وجود آمدن لکه‌های جدید می‌شود.لامپ‌ها روشن!درمان‌های موجود ...
ویتیلیگو
مترادفات واژه (ویتیلیگو) در زبان فارسی : برص بَهَـقْ پیسی پیسگی لکه‌های سفید پوست لک و پیس لک و سفیدی پوست آسیب شناسی و اتیولژی: ویتیلیگو (برص، لک و پیس) عارضه‌ای است پوستی که در جریان آن در بخشی یا بخشهای گسترده‌ای از پوست بدن سلولهای سازنده ملانین غیر فعال، و یا کاملا تخریب می گردند. لذا پیگمان (رنگدانه) ملانین در آن ناحیه یا نواحی از بین می رود. اصطلاحاً در پزشکی این حالت را «دپیگمانتاسیون» نامند. علت این عارضه هنوز به درستی معلوم نیست، لیکن تحقیقات سالیان اخیر نشان می دهد که وضعیت روحی و فاکتورهای روانی در پیدایش ویتیلیگو (برص، لک و پیس) دخالت دارد. هم ازینرو، ویتیلیگو را یک عارضه سایکوسوماتیک می دانند. یعنی جسم و روان، هر دو، در پیدایش و گسترش و فروکش و بازگشت این عارضه دخیل و تأثیرگذارند. نیز در سالیان اخیر، برخی از پژوهشگران علوم پزشکی، در زمینه دخالت عوامل ایمونولژیک در ایجاد ویتیلیگو (برص، لک و پیس) به مطالعه و تحقیق پرداخته‌اند و نظریه‌‌هایی در این باب اظهار نم وده‌اند. بر اساس این نظریه‌ها، عارضه ویتیلیگو (برص، لک و پیس) ممکن است با برخی از بیماریهای پوستی از دسته سایکوسوماتیک، همراه گردد. این بیماریها عبارتند از: پسوریازیس، اگزما، آنمی پرنیسیوز، هیپرتیروئیدیسم، دیابت، و .. مشخصات ویتیلیگو: ویتیلیگو (برص، لک و پیس) در هر سنی ممکن است ظاهر شود. در هر دو جنس زن و مرد دیده می شود. آغاز بروز ویتیلیگو ممکن است از دوران شیرخوارگی باشد، اما تا اوایل دهه دوم عمر فرصت ظهور و بروز دارد. ویتیلیگو شروع ناگهانی دارد. ضایعات آن به صورت لکه‌های سفید در نواحی دستها، پاها، صورت و تنه ممکن است به وجود آید. این لکه‌های سفید فوق العاده به آفتاب حساسیت نشان می دهند. شکل و اندازه لکه‌ها متغیر است. سیر عارضه ویتیلیگو از ماهها تا سالها ممکن است ادامه داشته باشد. پیشرفت و پسرفت لکه‌های سفید تابع قانون خاصی نیست و در هر حال ممکن است بهبودی خودبه‌خودی وجود داشته باشد. درمان ویتیلیگو: 1. روان درمانی و بهبود بخشیدن به وضعیت روحی مبتلا به ویتیلیگو. 2. استفاده از عوامل پیگمانته کننده نظیر 8ـ متوکسی پسورالن (متوکسالن و دیگر نامهای تجارتی) از راه خوراکی و سپس قرار گرفتن در معرض اشعه اولتراویوله و سایر روشهای درمانی مانند آن. 3. استعمال عوامل محرک پیگمانتاسیون نظیر استروئیدهای قوی. 4. روشهای طب سنتی (مکمل): مبتنی بر تشخیص و موافقت پزشک معالج شما و تکمیل اقدامات درمانی از طریق بهره‌گیری از خواص گیاهان دارویی و شفابخش و روشهای سنتی و علمی گیاه درمانی.
برجس (ویتیلیگو) ـ vitiligo
عوامل افزایش‌دهنده خطر : ۱. سابقه خانوادگی برجس ۲. بیماری تیروئید یا غده فوق كلیوی ۳. دیابت شیرین ۴. بیماری آدیسون ۵. كم‌خونی وخیم ۶. پركاری و كم‌كاری تیروئید ۷. میاستنی گراو ۸. صدمات فیزیكی نامعمول (آفتاب سوختگی شدید، جراحی) پیشگیری: در حال حاضر قابل پیشگیری نیست. عواقب مورد انتظار: درمان طولانی و غالباً غیر رضایت‌بخش است. رنگدانه دار شدن مجدد به صورت كامل و پایدار به ندرت امكان‌پذیر است. درمان شامل استفاده از یك داروی خوراكی به نام پسورالن است. در صورت قطع، بیشتر رنگدانه‌های دوباره ایجاد شده معمولاً از بین می‌روند. پیش‌بینی مقدار بهبودی با درمان امكان‌پذیر نیست. افراد جوانتر (زیر 30 سال) و افرادی كه زود تحت درمان قرار می‌گیرند، معمولاً بهتر پاسخ می‌دهند. یك سال برای ارزیابی نتایج زمان بدهید. عوارض احتمالی: اختلال ممكن است هرگز كاملاً از بین نرود و باعث بدشكلی پایدار گردد. درمان: ۱. ضایعات را با مواد آرایشی ضدآب و ماست بپوشانید. ۲. برای بیمارانی كه از سایر درمان‌ها فایده‌ای حاصل نمی‌كنند، ممكن است پیوند پوست پیشنهاد گردد. ۳. برای محافظت مناطق بدون رنگدانه از آسیب آفتاب از ضدآفتاب دارای قدرت محافظت شماره 15 یا بالاتر استفاده كنید. ۴. آزمون‌های تشخیصی می‌توانند شامل بررسی میكروسكوپی پوست با خراش دادن آن در كنار معاینه فیزیكی نواحی مبتلای پوست باشند. ۵. این اختلال خوش‌خیم است و معمولاً تنها یك مشكل زیبایی به شمار می‌رود. برخی بیماران مبتلا به بیماری محدود می‌توانند از یك فرآورده آرایشی استفاده كنند. داروها: ممكن است برای شما پسورالن در كنار مواجهه با اشعه فرابنفش (UVA) كه تولید رنگدانه توسط سلولهای رنگدانه‌ای سالم مجاور سلولهای آسیب دیده را تحریك می‌كند، تجویز شود. تركیب پسورالن و UVA ، PUVA نام دارد. ممكن است نتایج، ناامیدكننده باشند و عوارض جانبی شایع هستند. ممكن است برای برجس گسترده، هیدروكینون به صورت مونوبنزیل‌اتر تجویز گردد. فعالیت: محدودیت وجود ندارد. در این شرایط به پزشك خود مراجعه نمائید: ۱. اگر خود یا عضوی از خانواده‌تان علایم برجس را داشته باشید. ۲. اگر شما دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شده‌اید. داروهای مورد استفاده در درمان ممكن است عوارض ...
درمان برص (ویتیلیگو) در طب سنتی
سخنران: استاد حسین خیراندیش (رئیس موسسه تحقیقات حجامت ایران) همایش 3+50 حجامت دانلود صوت: ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ درمان برص [ 4 مگابايت؛ 26 دقيقه ]: (کلیک کنید) ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ استاد حسین خیراندیش: اخوینی در کتاب هدایة المتعلمین در باره زمیـنه پیدایش ویتیلـیگو مطلبی را بیان کرده که به نظـر من نشـان دهندۀ فیزیوپاتولوژی بروز این بیمــاری بود و همــین برای من جرقــه ای شـد که به دنبــال راه درمــان این بیماری بگـردم و به نتیجه برسـم. از 63 نفـری که در این طـرح تحـت درمــان قــرار گرفتند 61 نفر درمان شدند و دلیل عدم درمان یکی از آن دو نفر درمان نشده هم شناسایی شد. اعضای مـورد درمــان، دارای پوششی از حـداقــل 7 لکه (حـدود 7 سانتیـمتر مــربع) تا پوشش 90 درصــدی ســراســـر بـدن بـودند که همـگی با همـین روش درمــان شـدند. این روش درمــانی، سـاده تــرین، بی هزینه ترین و بی عارضه ترین روش برای یک بیماری صعب العلاج است. اسامی مختلف بیماری: ویتیلیگو - برص - بَهَق - پیسی - کک و مک.
دكتر سلامت-پوست مو و زيبا
بیماری ویتلیگوبیماری ویتیلیگو (برص ـ لک و پیس ) یک اختلال تولید رنگدانه است که در آن ملانوسیتها (سلولهایی که رنگدانه تولید می‌کنند) در پوست، غشاهای مخاطی (پوشش داخلی دهان، بینی) و شبکیه (لایه داخلی کره چشم) تخریب شده‌اند. در نتیجه لکه‌های سفید شیری رنگ در نواحی مختلف بدن ظاهر میشوند. علاوه بر لکه‌های سفید روی پوست، ممکن است افراد مبتلا به ویتیلیگو سفید شدن زودرس موهای سر، ابروها و ریش را نيز تجربه كنند. افراد با پوست تیره ممکن است متوجه فقدان رنگ در ناحیه‌ای در داخل دهان نيز شوند. دربیماری ویتیلیگو، تنها رنگ پوست تغییر می‌کند و بافت آن طبیعی است.اولین نشانه بیماری، ظهور لکه‌های سفید بر روی پوست فرد است که این لکه‌ها بیشتر از همه در مناطق در معرض نور از قبیل دستها، پاها، بازوها، صورت و لب‌ها شایع هستند. نقاط شایع دیگر لکه‌های سفید عبارتند از نواحی چین دار بدن؛ زیر بغل، کشاله ران و مجاری ورودی بدن؛ اطراف دهان، چشم، پره‌های بینی، ناف و نواحی تناسلی. در مورد این که چرا برخی از مناطق بدن بیشتر درگیر این بیماری میشوند، تئوری‌های زیادی وجود دارند از جمله وجود پایانه‌های عصبی زیاد، بافت استخوانی، غدد عرقی و غیره. می‌دهند. اما پذیرفته‌ترین نظریه در خصوص بیماری ویتیلیگو، خودایمنی علیه سلولهای ملانوسیت (رنگدانه ساز) است که در اثر حمله سلولهای ایمنی و از بین بردن ملانوسیتها ایجاد می‌شود. در بدن این افراد آنتی‌بادی‌هایی تولید می‌شود که ملانوسیتهای بدن خودشان را تخریب می‌کنند (در حالت طبیعی، سیستم ایمنی بدن علیه سلولهای خودی وارد واکنش نمی‌شود). نظریه دیگر در خصوص عامل بیماری ویتیلیگو، خودتخریبی ملانوسیتها است. بالاخره در گروهی از بیماران سابقه وجود سوختگی‌های سطحی، عوامل روحی-روانی و اضطراب را از عوامل ایجاد بیماری ذکر می‌کنند که البته ارتباط آنها به صورت علمی ثابت نشده است. ویتیلیگو می‌تواند ارثی نیز باشد. کودکانی که یکی از والدین آنها به این بیماری مبتلا هستند، بیش از دیگران در معرض ابتلا قرار دارند. در واقع 30 درصد بیماران، سابقه خانوادگی بیماری ویتیلیگو دارند. با این حال، تنها 5 الی 7 درصد کودکانی که والدین آنها ویتیلیگو دارند به آن مبتلا خواهند شد و در اغلب موارد نمی‌توان سابقه فامیلی را در افراد پیدا کرد.بنظر می‌رسد که بیماری ویتیلیگو در افرادی که به سایر بیماریهای خودایمن مبتلا هستند، شایعتر باشد ( بیماریهای خودایمنی بیماریهایی هستند که در آنها سیستم ایمنی شخص علیه بافت‌ها یا سلولهای بدن خود شخص واکنش نشان می‌دهد). ولی مکانیسم این ارتباط هنوز ...
ويتيليگو (Vitiligo)
ويتيليگو (Vitiligoویتیلیگو یک مشکلپوستیمستمر وبلند مدتاستکهتولیدتکههایرنگدانه هاي سفيد دربخشهایخاصی ازپوستاست.كه بر طبق فرهنگ لغت پزشكي (Medilexicon ) اينگونه تعريف ميشود:"ظهورغيرطبيعيتکه های سفید رنگبدون رنگدانه در اندازه هاي مختلف، كه اغلب به صورت متقارن توزيع شده و معمولا با مناطق داراي رنگدانه داراي مرزبندي است.بطور معمول مو در مناطق آسيب ديده سفيد رنگ ميشود.مناطق بدون رنگدانه بطور كامل ملانوسيت هاي پوستيشان را طي يك فرآيند خودايمني از دست داده اند."علل ابتلا به ويتيليگو و فراواني افراد مبتلا به اين بيماري:در كمال تعجب علت دقيق بروز اين بيماري بطور دقيق كشف نشده است،امابیشتر تحقیقاتتا کنونبهشرحزیراست:* اختلالخودایمنی-سیستم ایمنی بدنبیماربیش از حد فعالمیشود، وملانوسیتهاراازبینمیبرد. * عدم تعادلژنتیکاسترس اکسیداتیو * یکاتفاق استرس زا * آسیببهپوستدراثرآفتاب سوختگیبحرانیو یا برش * قرار گرفتن در معرضمواد شیمیایی خاص * علتعصبی * علل ویروسیبا اين حال برطبق تحقيقات انجام شده، بروز اين بيماري در اثر اختلال در سيستم ايمني بدن محتمل تر گزارش شده است.ويتيليگو قابل انتقال نيست و امكان سرايت از فردي به فرد ديگر وجود ندارد.حدود 1 تا 2 درصد جمعيت تحت تاثير پيدايش ويتيليگو در پوستشان قرار ميگيرند و اين به معني آن است كه خيلي رايج نيست. درصد شيوع اين بيماري هيچ ارتباطي با سن ، جنسيت ، تفاوت هاي نژادي و رنگ پوست ندارد و همه را يكسان دربرميگيرد. اما برطبق مطالعات جديد نتيجه گرفته اند كه درصد زیادی ازمواردتشخیص داده شده با شروع سن 20 سالگي است.علائم و نشانه های ویتیلیگو بطور قابل توجهي از شخصي به شخص ديگر متفاوت است.بعضي از افراد ممكن است تنها تعداد انگشت شماري از لكه هاي سفيد- كه توسعه زيادي هم ندارند- را پيدا كنند. درحالی که دیگراندچارلکه هایبزرگسفید ميشوند کهباهمپیوستنمؤثربرمناطقبزرگترازپوستظاهر ميگردد.انواع ویتیلیگوبه منظور توضيح ساده تر اين بيماري، دانشمندان ويتيليگو را اساسا به دو نوع تفكيك كرده اند: سگمنتال و غيرسگمنتال.ويتيليگو غيرسگمنتال (VitiligoNon-segmental)این رایج ترین نوعویتیلیگواستو90٪ از افرادمبتلا به این بیماری غيرسگمنتال ميباشند.در ويتيليگو غيرسگمنتال اغلب لكه بطور مساوي در دو طرف بدن مشاهده ميشود.اين لكه هاي متقارن غيرمعمول بيشتر بر روي قسمتهايي از پوست كه روزانه در معرض نور خورشيد قرار دارند ظاهر ميشوند،مانند صورت و گردن و دستها. اما غير از اين در مناطق ديگر هم مشاهده ميشوند: * پشتدست * بازوها * چشمها * زانو * آرنج * پا * دهانويتيليگو غيرسگمنتال ...
ویتیلیگو و جدید ترین روش های درمانی آن
درمان بیماری لک و پیس (ويتيليگو) این بیماری حدود 5 تا 100 ميليون نفر از جمعيت جهان و حدود 600 هزار نفر در كشورمان را درگير كرده است. البته انتخاب اين بيماري به عنوان اولين قدم در تحقيقات پيوند سلول به پوست نه به جهت فراواني‌اش بلكه به دليل پاسخ‌دهي خوب آن نسبت به سلول درماني و اين‌كه مي‌تواند پايه علمي و تخصصي خوبي براي توسعه اين نوع درمان براي سوختگي‌هاي وسيع و اسيدپاشي‌ها در آينده قرار بگيرد، صورت گرفته است. ويتيليگو چه نوع بيماري است و با چه عواملي ظاهر ميشود؟ اين بيماري كه با عنوان لك و پيس هم شناخته ميشود، به صورت لكه‌هايي كمرنگ‌تر يا بدون رنگ نسبت به پوست طبيعي ظاهر ميشود. اين بيماري كه بر اثر از دست رفتن موضعي و پيشرونده سلول‌هاي مولد رنگدانه و عملكرد ناقص ملانوسيت‌ها (سلول‌هاي رنگدانه پوست) در توليد ملانين بروز مي‌كند 5/0 تا 2 درصد افراد جامعه و حدود 600 هزار نفر را در كشور درگير كرده است. اولين نشانه‌هاي بيماري ظهور لكه‌هاي سفيد روي پوست است كه مي‌تواند در نواحي مختلف بدن چون دور چشمها، دور دهان، آرنج‌ها، زانو، قوزك پا و انگشتان دست و پا و همين‌طور ناحيه پشت بدن ظاهر شود. فراموش نكنيد اين لكه‌ها بدون خارش و آزار هستند و معمولا قطري بين 2 تا 3 ميلي‌‌متر تا چند سانتي‌متر را در برمي‌گيرند. اين بيماري سنين شيوع متفاوتي دارد، در سنين كودكي زير 10 سال يا در دهه دوم و سوم زندگي بروز پيدا مي‌كند. آيا عامل اين بيماري به طور مشخص شناخته‌شده است؟ خير. محققان در اين خصوص نظريه‌هاي متفاوتي ارائه كرده‌اند، اما اصلي‌ترين نظريه در اين زمينه، خود ايمني عليه سلول‌هاي ملانوسيت است كه بر اثر حمله سلول‌هاي ايمني و از بين رفتن ملانوسيت‌هاهمان سلول هاي رنگدانه ساز ايجاد ميشود. در بدن اين بيماران آنتي‌بادي‌هايي توليد ميشود كه ملانوسيت‌هاي بدن خودشان را تخريب مي‌كنند. البته آفتاب‌سوختگي‌هاي شديد مي‌تواند به توسعه بيماري كمك كند. نظريه ديگري هم در اين خصوص، خودتخريبي ملانوسيت‌هاست. البته ويتيليگو مي‌تواند جنبه ارثي هم داشته باشد. كودكاني كه يكي از والدين آنها به اين بيماري مبتلا هستند، بيش از ديگران در معرض ابتلا قرار دارند. در واقع 30 درصد بيماران، سابقه خانوادگي اين بيماري را دارند. آيا لك و پيس درمان قطعي دارد؟ متاسفانه موارد لاعلاج اين بيماري زياد است. از ميان كل بيماران 70 تا 75 درصد با درمان‌هاي دارويي، نور درماني و ليزر درماني پاسخ مي‌دهند و 25 تا 30 درصدشان نيز با روش‌هاي متداول درمان ميشوند. البته هدف اصلي در درمان‌هاي رايج ويتيليگو، بهبود وضعيت ...