گسل مروارید
گسل زاگرس
مشخصات جغرافیایی گسل زاگرس از شمال بندر عباس تا ناحیه مریوان، در طول 1350 کیلومتر امتداد دارد. در ناحیه مریوان، این گسل وارد خاک عراق می شود و بار دیگر به ناحیه سردشت می رسد و از سردشت، وارد خاک ترکیه می شود. نخستین بار ریچارد سون و لیس از آن به عنوان زون راندگی نام بردند. تاریخچه این مسیر گسلی در اواخر پرکامبرین و در اثر کوهزایی کاتانگایی شکل گرفته و از آن به بعد در شکل گیری حوضه زاگرس و در تغییرات ساختاری و رخساره ای طرفین خود موثر و کنترل کننده بوده است، گسل زاگرس، اثر چشم گیری در لرزه خیزی ایران دارد و درحال حاضر به ویژه بخش شمال غربی آن و یا گسل های منطبق بر این زون شکستگی، فعالیت جوان داشته و لرزه خیزی تاریخی و ثبت شده دارند. ویژگیهای تکتونیکی راستای گسل زاگرس از مرز ترکیه تا خاور حاجی آباد بندرعباس، شمال غربی- جنوب شرقی (N130E) است ولی در این منطقه، پیچش می یابد. از این مکان به سمت جنوب، گسل زاگرش با درازای 250 کیلومتر دارای روند شمال غربی- جنوب شرقی(N170E )است. این بخش از گسل زاگرس به نامهای خط عمان، گسل زندان و یا گسله میناب نیز نامیده شده است. مکانیسم گسل ساز و کار زاگرس، راندگی- فشاری است. شیب گسل در بخش با راستای N130E، به سمت شمال شرقی رانده شدن ایران مرکزی بر روی زاگرس و در بخش N170E به سمت شرق و شمال شرقی رانده شدن مکران بر روی زاگرس است. مطالعات برووریکو (1971)، نشان می دهد که راندگی یک شکستگی تنها نیست، بلکه در حقیقت دو گسل، راندگی اصلی است که گاه با هم موازی بوده و گاه بر هم منطبق شده ولی، گاهی نیز به طورذ قابل ملاحظه ای از یکدیگر دور می شوند. از نظر زمان پیدایش، دو گسل تا حدی با یکدیگر تفاوت دارند. گسل قدیمی تر که در جنوب غربی قرار دارد یک گسل معکوس کم شیب ومشخص کننده حد جنوب غربی ایران مرکزی و زاگرس است.است. این گسل جابجایی افقی حدود 40 کیلومتردارد. گسل جوانتر به سمت شمال شرقی شبی زیاد دارد و یک گسل معکوس با زاویه نزدیک به قائم و با مولفه راستگرد است. مشاهدات زمین شناسی، حرکت راستگرد این گسل را تایید می کند و به احتمال همین حرکات، موجب جابجایی سنگ های تبخیری در زاگرس بوده است. به گونه ای که سنگ های مذکور که به طور عملی باید در حوضه تبخیری پرکامبرین در امتداد قطر- کازرون تشکیل یافته باشد، امروزه در زردکوه بختیاری یعنی 200 تا 300 کیلومتر دورتر قرار دارند. گسل چون، منطبق بر گسل اصلی زاگرس را چالنکوو بزو (1974) به نام گسل اصلی عهد حاضر خوانده اند که منطبق بر گسل قدیمی است، این گسل، یک ساختار تنها نیست بلکه زون باریکی از قطعات گسل منفرد و مجزا و به طور عمومی راستگرد است و طرح همپوشان دارد. از جنوب شرقی به شمال غربی، ...
گسل زاگرس
مشخصات جغرافیایی گسل زاگرس از شمال بندر عباس تا ناحیه مریوان، در طول 1350 کیلومتر امتداد دارد. در ناحیه مریوان، این گسل وارد خاک عراق می شود و بار دیگر به ناحیه سردشت می رسد و از سردشت، وارد خاک ترکیه می شود. نخستین بار ریچارد سون و لیس از آن به عنوان زون راندگی نام بردند. تاریخچه این مسیر گسلی در اواخر پرکامبرین و در اثر کوهزایی کاتانگایی شکل گرفته و از آن به بعد در شکل گیری حوضه زاگرس و در تغییرات ساختاری و رخساره ای طرفین خود موثر و کنترل کننده بوده است، گسل زاگرس، اثر چشم گیری در لرزه خیزی ایران دارد و درحال حاضر به ویژه بخش شمال غربی آن و یا گسل های منطبق بر این زون شکستگی، فعالیت جوان داشته و لرزه خیزی تاریخی و ثبت شده دارند. ویژگیهای تکتونیکی راستای گسل زاگرس از مرز ترکیه تا خاور حاجی آباد بندرعباس، شمال غربی- جنوب شرقی (N130E) است ولی در این منطقه، پیچش می یابد. از این مکان به سمت جنوب، گسل زاگرش با درازای 250 کیلومتر دارای روند شمال غربی- جنوب شرقی(N170E )است. این بخش از گسل زاگرس به نامهای خط عمان، گسل زندان و یا گسله میناب نیز نامیده شده است. مکانیسم گسل ساز و کار زاگرس، راندگی- فشاری است. شیب گسل در بخش با راستای N130E، به سمت شمال شرقی رانده شدن ایران مرکزی بر روی زاگرس و در بخش N170E به سمت شرق و شمال شرقی رانده شدن مکران بر روی زاگرس است. مطالعات برووریکو (1971)، نشان می دهد که راندگی یک شکستگی تنها نیست، بلکه در حقیقت دو گسل، راندگی اصلی است که گاه با هم موازی بوده و گاه بر هم منطبق شده ولی، گاهی نیز به طورذ قابل ملاحظه ای از یکدیگر دور می شوند. از نظر زمان پیدایش، دو گسل تا حدی با یکدیگر تفاوت دارند. گسل قدیمی تر که در جنوب غربی قرار دارد یک گسل معکوس کم شیب ومشخص کننده حد جنوب غربی ایران مرکزی و زاگرس است.است. این گسل جابجایی افقی حدود 40 کیلومتردارد. گسل جوانتر به سمت شمال شرقی شبی زیاد دارد و یک گسل معکوس با زاویه نزدیک به قائم و با مولفه راستگرد است. مشاهدات زمین شناسی، حرکت راستگرد این گسل را تایید می کند و به احتمال همین حرکات، موجب جابجایی سنگ های تبخیری در زاگرس بوده است. به گونه ای که سنگ های مذکور که به طور عملی باید در حوضه تبخیری پرکامبرین در امتداد قطر- کازرون تشکیل یافته باشد، امروزه در زردکوه بختیاری یعنی 200 تا 300 کیلومتر دورتر قرار دارند. گسل چون، منطبق بر گسل اصلی زاگرس را چالنکوو بزو (1974) به نام گسل اصلی عهد حاضر خوانده اند که منطبق بر گسل قدیمی است، این گسل، یک ساختار تنها نیست بلکه زون باریکی از قطعات گسل منفرد و مجزا و به طور عمومی راستگرد است و طرح همپوشان دارد. از جنوب شرقی به شمال غربی، ...
گسل زاگرس
مشخصات جغرافیایی گسل زاگرس از شمال بندر عباس تا ناحیه مریوان، در طول 1350 کیلومتر امتداد دارد. در ناحیه مریوان، این گسل وارد خاک عراق می شود و بار دیگر به ناحیه سردشت می رسد و از سردشت، وارد خاک ترکیه می شود. نخستین بار ریچارد سون و لیس از آن به عنوان زون راندگی نام بردند. تاریخچه این مسیر گسلی در اواخر پرکامبرین و در اثر کوهزایی کاتانگایی شکل گرفته و از آن به بعد در شکل گیری حوضه زاگرس و در تغییرات ساختاری و رخساره ای طرفین خود موثر و کنترل کننده بوده است، گسل زاگرس، اثر چشم گیری در لرزه خیزی ایران دارد و درحال حاضر به ویژه بخش شمال غربی آن و یا گسل های منطبق بر این زون شکستگی، فعالیت جوان داشته و لرزه خیزی تاریخی و ثبت شده دارند. ویژگیهای تکتونیکی راستای گسل زاگرس از مرز ترکیه تا خاور حاجی آباد بندرعباس، شمال غربی- جنوب شرقی (N130E) است ولی در این منطقه، پیچش می یابد. از این مکان به سمت جنوب، گسل زاگرش با درازای 250 کیلومتر دارای روند شمال غربی- جنوب شرقی(N170E )است. این بخش از گسل زاگرس به نامهای خط عمان، گسل زندان و یا گسله میناب نیز نامیده شده است. مکانیسم گسل ساز و کار زاگرس، راندگی- فشاری است. شیب گسل در بخش با راستای N130E، به سمت شمال شرقی رانده شدن ایران مرکزی بر روی زاگرس و در بخش N170E به سمت شرق و شمال شرقی رانده شدن مکران بر روی زاگرس است. مطالعات برووریکو (1971)، نشان می دهد که راندگی یک شکستگی تنها نیست، بلکه در حقیقت دو گسل، راندگی اصلی است که گاه با هم موازی بوده و گاه بر هم منطبق شده ولی، گاهی نیز به طورذ قابل ملاحظه ای از یکدیگر دور می شوند. از نظر زمان پیدایش، دو گسل تا حدی با یکدیگر تفاوت دارند. گسل قدیمی تر که در جنوب غربی قرار دارد یک گسل معکوس کم شیب ومشخص کننده حد جنوب غربی ایران مرکزی و زاگرس است.است. این گسل جابجایی افقی حدود 40 کیلومتردارد. گسل جوانتر به سمت شمال شرقی شبی زیاد دارد و یک گسل معکوس با زاویه نزدیک به قائم و با مولفه راستگرد است. مشاهدات زمین شناسی، حرکت راستگرد این گسل را تایید می کند و به احتمال همین حرکات، موجب جابجایی سنگ های تبخیری در زاگرس بوده است. به گونه ای که سنگ های مذکور که به طور عملی باید در حوضه تبخیری پرکامبرین در امتداد قطر- کازرون تشکیل یافته باشد، امروزه در زردکوه بختیاری یعنی 200 تا 300 کیلومتر دورتر قرار دارند. گسل چون، منطبق بر گسل اصلی زاگرس را چالنکوو بزو (1974) به نام گسل اصلی عهد حاضر خوانده اند که منطبق بر گسل قدیمی است، این گسل، یک ساختار تنها نیست بلکه زون باریکی از قطعات گسل منفرد و مجزا و به طور عمومی راستگرد است و طرح همپوشان دارد. از جنوب شرقی به شمال ...
گسل‌هاي اصلي لرستان و زلزله‌هاي بزرگ وقوع یافته ی آن
http://ngdir.org/States/PStateComment.asp?PStateCode=19&PID=47 -1 گسل اصلی جوان زاگرس (MRF): گسل اصلی جوان زاگرس به عنوان یک گسل امتداد لغز راست¬گرد جنبا و لرزه‌زا با روندی شمال باختری- جنوب خاوری در ادامه شمال باختری گسل معکوس اصلی زاگرس شناسایی شده است. اگر لغزش در سطح این گسل از پلیوسن (5 میلیون سال پیش) شروع شده باشد، نرخ میانگین لغزش سالانه این گسل 40 میلی‌متر خواهد بود. قابل توجه است که بخشهایی از گسل اصلی جوان که سبب جابجایی راستگرد گسل معکوس اصلی زاگرس شده اند (بخشهای دورود،نهاوند،صحنه و دینور از MRF) فعالیتهای لرزه‌زایی بیشتری نسبت به سایر بخشهای این گسل (بخشهای سرتخت، مروارید، مریوان و پیرانشهر) نشان می‌دهند. سازوکار ژرفی زمین‌لرزه‌ها و توان لرزه‌زایی گسل اصلی جوان زاگرس از سایر زلزله‌های کمربند چین‌خورده- رانده زاگرس متفاوت است. این زمین‌لرزه‌ها واجد بزرگای بیشتری نسبت به سایر زمین‌لرزه‌های این کمربند بوده و سازوکار ژرفی گسلش امتدادلغز با مؤلفه معکوس را نشان می‌دهند. این گسل در تمامی درازای خود از دینور در شمال باختری، با رویداد زمین‌لرزه فارسینج (22/9/1336 هـ.ش با 7/6:Ms) تا دریاچه گهر در جنوب خاور با وقوع زمین لرزه درب‌آستانه (سیلاخور) (3/11/1330 با بزرگای 4/7:Ms) و زمین‌لرزه‌های تاریخی منطقه گسیخته شده است. 2-گسل معکوس اصلی زاگرس (MZRF ): این گسل به عنوان یک مرز ساختاری با تغییرات اساسی در تاریخچه رسوبگذاری، جغرافیای گذشته و لرزه‌خیزی مطرح شده است. گسل معکوس اصلی زاگرس با امتدادی شمال باختری- جنوب خاوری از باختر ایران تا شمال ناحیه بندرعباس گسترش دارد. بنابر نظر بربریان(1995) هیچ گونه گواهی بر گسیختگی تاریخی یا قرارگیری پهنه‌های مه‌لرزه‌ایی زمین‌لرزه‌هایی با بزرگای زیاد در طول این گسل وجود ندارد. 3- گسل لرزه‌خیز دورود: گسل دورود به عنوان بخشی از گسل اصلی امروزی زاگرس مسبب رویداد زمین‌لرزه ویرانگر سیلاخور 3/11/1287 هـ.ش با بزرگای 4/7:Ms بوده است. پرتگاه گسلی ایجاد شده در اثر رویداد زمین‌لرزه 3/11/1287 هـ.ش سیلاخور با جابجایی قائم سطح زمین به میزان 1 متر همراه بوده است. این گسل از نزدیکی ارجنک با روند W45N به درازای تقریبی 100 کیلومتر تا نزدیکی بروجرد قابل تعقیب است. رودخانه‌های متعددی با اثر گسل دورود منطبق می‌باشند که از این جمله به رودهای «گهروماربورا» می‌توان اشاره نمود. دریاچه گهر به احتمال زیاد در اثر بسته شدن دره گهر توسط یک سنگ ریزش عظیم (قبل از سال 1268 هـ.ش) ضمن وقوع زلزله‌ایی مخرب و ویرانگر تشکیل شده است. این گسل در نزدیکی دریاچه گهر، مرز بین توالی سنگهای پالئوزوئیک و مزوزوئیک در شمال خاور را ...
کامیاران
کامیارانشهرستان کامیاران (به کردی : Kamyaran)، از شهرستانهای استان کردستان در غرب ایران است. شهرستان کامیاران در ۶۵ کیلومتری جنوب سنندج واقع شده استجمعیت این شهرستان بر طبق سرشماری سال ۱۳۸۵، برابر با ۱۰۵٫۸۹۵ نفر بوده استویژگیهای عمومی، فرهنگی، مردم شناختی مردم این شهرستان نیز مانند سایر نواحی استان کردستان است و مردم آن به زبان کردی تکلم می‌کنند. این شهرستان در فصول بهار و پاییز آب و هوای دلپذیری دارد. کامیاران جنوبی‌ترین شهرستان استان کردستان است به گونه ای که بر روی گسل مروارید قرار گرفته و حصاری از کوهستان های شاهو و بیستون اطراف آن می باشند. رشته کوه های زاگرس از کوهستان بیستون در جنوب دشت کامیاران آغاز می شود و با استان کرمانشاه مرز مشترک دارد. نقاط دیدنی و جذاب شهرستان کامیاران عبارت‌اند از روستای تاریخی پالنگان، دریاچه سد گاوشان، تفریگاه جنگلی کوبگار، چشمه آب معدنی بایسپرنه، داریمام، کتیبه باستانی تنگی ور، تپه تیانه، تپه توبره ریز، نقش برجسته و سنگ نبشته اورامان، چشمه آب معدنی گواز، رودخانه تنگی ور، مقبره شیخ عباس کومائین، مقبره حضرت عکاشه.(آب شفا بخش بایسپرنه. کامیاران) همچنین مجتمع پرورش ماهیان سردآبی (قزل آلا) واقع در ۴۵ کیلومتری کامیاران - مریوان(روستای پالنگان) در بستر رودخانه سیروان با ظرفیت ۵۶۴ تندر سال بزرگ‌ترین مجتمع سردآبی خاور میانه به شمار می‌آید شهرستان کامیاران به روایت تصویر
گزارش زمين لرزه 16 /12/85 دورود
گزارش زمين لرزه 16 /12/85 دورود 1- معرفی رویداد در ساعت 02: 02 (به وقت محلی) زمین لرزه ای به بزرگای 7/4=ML در مقیاس محلی در 12 کیلومتری شمال باختری شهر دورود به وقوع پیوست (شکل 1). موقعیت مکانی این زمین لرزه در مختصات جغرافیایی 56/33 درجه عرض شمالی و 98/48 درجه طول خاوری می باشد. این رویداد لرزه ای در ایستگاههای شبکه ملی لرزه نگاری باند پهن پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله به خوبی ثبت شده است (شکل 2). بر اثر این زمین لرزه 39 نفر از شهروندان دورودی مجروح شده اند. شکل(1): مرکز سطحی زمین لرزه 16/12/85 دورود شکل (2): لرزه نگاشتهای ثبت شده از زمین لرزه دورود (شبکه ملی باند پهن پژوهشگاه) 2- لرزه زمینساخت منطقه استان لرستان به علت قرار داشتن بر روی استان لرزه زمینساخت زاگرس از نواحی لرزه خیز ایران می باشد. وقوع زمین‌لرزه‌های مخرب در سیمره، سایروان، دره سیلاخور، بروجرد و ... در ادوار مختلف تاریخی بهترین گواه لرزه خیزی این منطقه می باشد. پژوهشگران متعددی صفحه ایران را به بخشهای مختلف زمینساختی تقسیم نموده اند و در اکثر این تقسیم بندیها استان لرستان در پهنه زاگرس قرار می گیرد. لرستان در واقع بخشی از رشته کوههای چین خورده- رانده شده زاگرس می‌باشد. براساس مطالعات بربریان (1995) زاگرس را می توان براساس داده‌های مورفوتکتونیکی، لرزه ای، ساختاری و رخساره‌های رسوبی به پنج واحد تقسیم کرد که هر بخش با گسله‌های ژرفی پی سنگ و به طور عام پنهان از یکدیگر جدا می‌شوند. وقوع زمین‌لرزه‌های زاگرس ناشی از کوتاه شدگی پی سنگ زاگرس در اثر تغییر عملکرد گسلهای عادی پی سنگ (با شیبی به سمت شمال خاور) به صورت گسلهای معکوس با شیب زیاد، درنظر گرفته می شود. در اکثر زمین‌لرزه‌های این ناحیه وجود یک گسلش رانده با مولفه امتدادلغز یا گسل امتداد لغز با مولفه شیب لغز معکوس قابل توجه می‌باشند.درخصوص علت وقوع زمین‌لرزه‌های متعدد در پهنه زاگرس می توان اشاره کرد که به علت قرارگرفتن پهنه ایران بین صفحه‌های عربی و اوراسیا از یکسو و حرکت صفحه عربی به سوی اوراسیا (با سرعت حدود 5/3 سانتیمتر در سال) از سوی دیگر، پهنه ایران به صورت مداوم دارای فرم دگرشکلی منحصر به فردی می باشد. مرز فلات ایران با صفحه عربی گسل اصلی تراستی زاگرس است. بخشی از دگرشکلهای ناشی از حرکت صفحه عربی و نیروهای فشارشی حاصل از این حرکت در پهنه زاگرس به صورت رخدادهای زمین‌لرزه نمایان می باشد و هر از چندگاهی زمین‌لرزه‌های مخربی در این پهنه رخ می‌دهند. 3- گسلهای فعال اصلی منطقه به طور کلی روندهای ساختاری فعال و گسلهای لرزه زا در زاگرس امتداد شمال باختری-جنوب خاوری دارند و اصلی ترین این ...
الماس چگونه تشكيل می‌شود؟
چگونگی تشكيل الماس (Diamond) : دید کلی باور شایعی که به ویژه در گذشته در مورد تشکیل معادن المـــاس كره‌ی زمين وجود داشت ، این بود که زغال‌سنگ در معرض فشار و دمای بالا قرار گرفته و در اثر دگرگونی تبدیل به الماس شده است. البته این باور غلطی است و زغال‌سنگ به ندرت در تشکیل الماس‌های زمین نقش داشته است. اغلب الماس‌هایی که تعیین سن شده‌اند ، از اولین گیاهان روییده در سطح زمین نیز قدیمی‌ترند و این خود به تنهایی می‌تواند مدرک معتبری برای بطلان این باور غلط باشد. - الماس چگونه تشكيل می‌شود؟ « الماس‌ها از کربن تشکیل می‌شوند ، کربن کاملا سازمان‌یافته. » بر اساس تحقیق جدیدی که در نشریه Nature منتشر شده است ، دانشمندان حدس می‌زنند که الماس‌ها درون کره زمین ، از یک تا سه میلیارد سال قبل تولید شده‌اند؛ آنها فکر می‌کنند که دستورالعمل ساخته شدن الماس طبيعی اینگونه است : ۱) دیاکسید کربن را در عمق ۱۸۰ کیلومتری زمین دفن کنید. ۲) آن را تا بیش از ۱۲۰۰ درجه‌ی سانتيگراد حرارت دهید. ۳) به آن فشاری بیش از ۵۰۰۰۰ کیلوگرم بر سانتیمتر مربع وارد كنيد. ۴) به سرعت آن را به سطح زمین بیاورید ، تا سريعا سرد شود. اگر این فرآیند کمی مشکل به نظر می‌رسد ، از تولیدکنندگان الماس مصنوعی تشکر کنید. امروزه دو راه برای ساختن الماس در آزمایشگاه وجود دارد : * روش اول : اين روش را « فشار بالا ، حرارت بالا » (HPHT) می‌نامند ، كه بیشترین شباهت را با نحوه تشکیل الماس درون کره زمین دارد و در آن گرافیت (یعنی همان کربنی که برای ساختن مغز مداد به کار می‌رود) تحت فشار و گرمای شدید قرار می‌گیرد. سندان‌های کوچک در ماشین HPHT در حالی که الکتریسیته‌ی شدید از گرافیت عبور می‌کند ، بر روی آن فشار می‌‌آورد و تنها پس از چند روز یک الماس با کیفیت جواهر به وجود می‌آيد. البته این الماس‌ها به اندازه‌ی المــاس‌های طبیعی خالص نیستند ، زیرا یک محلول فلزی با گرافیت مخلوط می‌شوند. * روش دوم : رسوب بخار شیمیایی نامیده می‌شود. اين روش بر مبنای فشار شدید عمل می‌کند و الماس‌هایی بی‌‌نقص‌تر از طبیعت می‌تواند تولید کند. یک قطعه الماس درون یک محفظه‌ی کاهش فشار قرار داده شده ، سپس گاز طبیعی با یک تابش مایکروو‌یو به درون این محفظه فرستاده می‌شود. هنگامی كه حرارت گاز ، تقریبا ۲۰۰۰ درجه سانتيگراد شود ، اتمهای کربن ، روی الماس درون محفظه باريده و به آن می‌چسبند و غلاف کاملی دور الماس رشد می‌کند. این الماس‌های مصنوعی بیش از هر چیز به درد تولیدکنندگان کامپیوتر می‌خورند. در درجه حرارت‌هایی که در آن تراشه‌های سیلیکونی ذوب می‌شوند ...