نمونه قرارداد سرمایه پذیری

  • نمونه قرارداد حسابرسی مالیاتی

      قرارداد حسابرسی مالیاتی       اين قرارداد بنا به درخواست شماره ..................مورخ .....................به منظور انجام حسابرسي مالياتي موضوع ماده 272 قانون مالياتهاي مستقيم مصوب 27/11/1380 بين شركت .....................به نشاني ............................و موسسه حسابرسي.......... به نشاني .......... كه از اين پس به ترتيب شركت و موسسه ناميده مي شوند با شرايط زير منعقد مي گردد:         1- موضوع قرارداد   انجام حسابرسي مالياتي سال/دوره مالي منتهي به ..................و ارائه گزارش طبق نمونه اي كه از طرف سازمان امور مالياتي تهيه و ابلاغ گرديده است.       2- تعهدات موسسه   تعهدات موسسه عبارت است از انجام حسابرسي مالياتي بر اساس مفاد قانون مالياتهاي مستقيم مصوب اسفندماه 1366 و اصلاحيه هاي بعدي آن و مقررات مربوط و استانداردهاي حسابرسي و ارائه گزارش طبق نمونه تهيه شده توسط سازمان امور مالياتي كشور مشتمل بر:   1-2- اظهارنظر نسبت به كفايت اسناد و مدارك حسابداري براي امر حسابرسي مالياتي طبق مفاد قانون مالياتهاي مستقيم و مقررات مربوط با رعايت اصول و ضوابط و استانداردهاي حسابداري.   2-2- تعيين درآمد مشمول ماليات بر اساس مفاد قانون مالياتهاي مستقيم و مقررات مربوط.   3-2- اظهارنظر نسبت به مالياتهاي تكليفي كه شركت به موجب قانون مكلف به كسر و پرداخت آن به سازمان امور مالياتي بوده است.   4-2- ساير مواردي كه در نمونه گزارش حسابرسي مالياتي مورد نظر سازمان امور مالياتي كشور، تعيين گرديده است.        3- تعهدات شركت   1-3- ارائه تصوير اظهارنامه مالياتي كه در مهلت قانوني تهيه و به اداره امور مالياتي مربوط تسليم شده است.   2-3- شركت ضمن ارائه كليه اطلاعات، اسناد، مدارك و دفاتر (‌دستي يا رايانه اي) مورد نياز جهت عمليات حسابرسي مالياتي، حسب درخواست موسسه،‌محل ، امكانات و تسهيلات لازم جهت انجام موضوع قرارداد را در اختيار كاركنان موسسه قرارداده و همكاريهاي لازم را به منظور اجراي هر چه بهتر موضوع قرارداد (از جمله معرفي نماينده موسسه به اداره مالياتي مربوط جهت اخذ اطلاعات و مستندات مورد نياز) با موسسه به عمل خواهد آورد.   3-3-  ارائه تاييديه اي توسط مديريت شركت درباره اطلاعاتي كه در ارتباط با حسابرسي مالياتي طبق نمونه اي كه توسط موسسه تهيه شده به حسابرس داده مي شود.   4-3- پرداخت حق الزحمه طبق بند 3-4 و ساير هزينه هاي موضوع بند 2-4 قرارداد به موجب صورتحساب موسسه.       4- حق الزحمه   1-4- حق الزمه حسابرسي بر اساس محاسبات انجام شده در ارتباط با اجراي موضوع قرارداد، مبلغ .......................ريال مي باشد.   2-4- ساير هزينه هاي مترتب بر عمليات حسابرسي مانند كارشناسي و اياب و ذهاب، هزينه مسافرت، خوراك و ...



  • سرمایه گذاری و ریسک

    ایران کشوری است با جمعیت جوان؛ این جمله را حتما بارها شنیده اید. و البته برای درک این معنا کافی است سری به مراکز خرید، دانشگاه ها و یا سایر مراکز آموزشی ، انواع نمایش گاه ها و... بزنید. در واقع اگر در خانه خودتان جوانی نداشته باشد قطعا در میان بستگان و آشنایان کسانی را می شناسید. این جمعیت جوان گذشته از این که یک عامل مثبت برای پیشرفت کشور به حساب می آیند نیاز به توجه خاص و ویژه برای دست یابی به اهداف خود دارند. به عبارتی همگی آن ها به کار مناسب، فرصت های کافی برای اشتغال و ازدواج، زمینه مناسب برای شناخت استعدادها و به کار گیری آنها احتیاج دارند و این خود مؤید نیاز مبرم کشور به سرمایه گذاری در حوزه هایی است که به نحوی به جوان ها مربوط می شود.اگر این سرمایه محیا نشود گذشته از هدر رفتن این حجم عظیم سرمایه های انسانی و اجتماعی می تواند آسیب های اجتماعی و فرهنگی بسیاری به همراه داشته باشد؛ چرا که منشا بسیاری از نابسامانی ها بیکاری و بی هدفی است. از اینجا اهمیت جذب سرمایه مشخص می شود.اما سئوالی که مطرح می شود این است که آیا این جریان ورودی سرمایه با خود ریسکی به همراه دارد؟ و یا از جهت دیگر سرمایه گذاران جدیدی که قصد ورود به بازارهای داخلی را دارند با چه ریسکی روبرو هستند؟ برای پاسخ به 2 سئوال بالا باید ابتدا 2 مفهوم توضیح داده شود: سرمایه گذاری و ریسک    سرمایه گذاری سرمایه گذاری عبارتست از جریان مخارجی که صرف افزایش یا تثبیت حجم سرمایه واقعی می شود. در حقیقت تعریف دقیق تر، که شامل توصیف فوق نیز می شود، عبارت است از جریان مخارج اختصاص یافته به طرح های تولید کالاهایی که قصد مصرف فوری آنها در میان نباشد. معمولا سرمایه گذاری به منظور دستیابی به رفاه بیشتر در شرایط كنونی و آینده صورت می گیرد. در واقع، مقوله سرمایه گذاری با گستره و تنوع وسیعی روبه رو است. سرمایه گذاری در گواهی سپرده، اوراق قرضه، سهام عادی، صندوق مشترك سرمایه گذاری و... می تواند نمونه هایی از سرمایه گذاری به شمار رود. ما از جمعیت جوان به عنوان عامل مهمی یاد کردیم، این گروه و یا و هر بخش دیگری جزئی از سرمایه انسانی آن کشور هستند. سرمایه انسانی سرمایه انسانی عبارتست از سرمایه گذاری روی منابع انسانی جهت افزایش بازدهی آنها. از آنجا که این نوع هزینه ها با هدف بهره برداری در آینده انجام می گیرد لذا آن را "سرمایه گذاری در منابع انسانی" می خوانند. در اینجا نیز همچون دیگر موارد سرمایه گذاری، پرسش اصلی آن است که آیا اینگونه سرمایه گذاری ها از نظر اقتصادی مقرون به صرفه هستند یا خیر. پاسخ این مسئله، هم به آن که منافع به اندازه کافی بر هزینه ها فزونی گیرند، و ...

  • قراردادهای مشارکت در تولید نفت

    بخش دوم: تعریف قرارداد مشارکت در تولید (PSC) قراردادی که بواسطه آن «اختیار اکتشاف و استخراج، از سوی کشور میزبان به شرکت نفتی، در محدوده مشخص و در مدت معین و تقبل هزینه ها و ریسک مربوطه، واگذار می شود». بنابراین در «قرارداد مشارکت در تولید» شرکت نفتی بین‌المللی (IOC) تمام هزینه‌های اکتشاف، توسعه و بهره‌برداری یک میدان نفتی را به همراه تمام ریسک‌های موجود در این فرآیند بر عهده می‌گیرد.در صورت موفقیت استخراج نفت می‌تواند هزینه‌های خود را مطابق قرارداد خود با دولت میزبان دریافت کند و در سود حاصل از فروش نفت نیز سهیم گردد.

  • بررسی مدیریت سود و انعطاف‌پذیری حسابداری

    مدیریت سود را می‌‏توان از دو منظر انعقاد قرارداد و گزارشگری مالی، مورد بحث قرار داد. از نظر گزارشگری مالی، مدیران ممکن است، به وسیله مدیریت سود، بر ارزش بازار سهام شرکت خود تاثیر بگذارند. از منظر انعقاد قرارداد، مدیریت سود، راهی کم هزینه برای حمایت شرکت در مقابل نتایج غیر قابل پیش‌بینی مقررات در زمینه قراردادهاست. در هر دو منظر مدیریت سود باعث ایجاد انگیزه می‌شود. در این مقاله هدف اصلی پاسخ به دو سوال است. در خصوص سوال اول می‌خواهیم بررسی کنیم که تا چه حد مدیریت امکان دارد در سال‏های نزدیک به پایان زنجیره سود تحت فشار بیشتر برای استفاده از مدیریت سود باشد. به عبارتی مدیریت در سال‏های پایانی زنجیره سود شرکت، چقدر سود را مدیریت می‏کند؟ پاسخ این سوال نشان می‌دهد که آیا سود سال‏های پایانی زنجیره سود بیشتر مدیریت شده است یا خیر که به طور حتم دانستن چنین موضوعی برای سهامداران و سرمایه گذاران بسیار مفید خواهد بود. در خصوص سوال دوم رابطه بین انعطاف‌پذیری حسابداری و مدیریت سود بررسی می‏شود. به عبارتی هدف ما پاسخ به این سوال است که آیا امکان دارد پایان زنجیره سود شرکت‌ها یا به عبارتی وقفه در گزارش سود شرکت‌ها ناشی از عدم انعطاف‌پذیری حسابداری باشد. در شرکت‌هایی که به طور مستمر در حال گزارش کردن سود هستند این مطلب که چه ميزان از این سود واقعی است و چه مقدار آن مدیریت شده است مورد علاقه سرمایه‌گذاران و حسابرسان است. مدیریت سود واقعی به عنوان تلاش‏هایی که توسط مدیریت به منظور پاسخ به شرایط اقتصادی انجام می‏‏پذیرد، تفسیر می‌‏شود. مدیریت سود ساختگی، نوعی دست کاری حسابداری و استفاده از اصول و قوانین حسابداری است که توسط مدیریت برای کنترل سود طبق نظر دلخواهشان انجام می‏شود و به طور مصنوعی، تغییر پذیری جریان سود را مدیریت می‌کند. شواهد نشان می‌دهند که مدیران انگیزه‌هایی براي رسیدن به سطح مشخصی از سود (سود هدف) یا فراتر رفتن از آن را دارند. ولی اینکه در انجام این کار تا چه اندازه می‌توانند به مدیریت سود اتکا کنند، مساله‌ای است که هنوز با ابهام همراه است. مدیران حرفه‌ای و تدوین کنندگان استانداردهای حسابداری و مقررات افشای شرکتی، ادعا می‌کنند که رسیدن به سود هدف از این طریق، مشکل است. مطابق با این دیدگاه، رسیدن و یا فراتر رفتن از سود هدف می‌تواند، دلیلی برای به‌کارگیری مدیریت سود در شرکت‌ها باشد. در این رابطه جنسن (2005) نشان داد که مدیرانی که به آستانه‌های سود دست می‌یابند؛ احتمالا درگیر مدیریت سود شده اند. او اعتقاد دارد که دستکاری سود یک روش گسترده برای رسیدن به ارقام پیش‌بینی شده ...

  • استاندارد های مبتنی بر اصول و قواعد در مورد حسابداری اجاره

    استاندارد های مبتنی بر اصول و قواعد در مورد حسابداری اجاره

    حسابداری را می‌توان مجموعه‌ای از قواعد و مفاهیم دانست. استهلاک داراییها، قیمتگذاری موجودی‌های کالا یا براورد مطالبات مشکوک‌الوصول، نمونه‌ای از قواعد حسابداری و مواردی چون تحقق، تطابق، تداوم فعالیت و مبنای تعهدی از جمله مفاهیم حسابداری است. هنگامی که دارایی را حقوقی نسبت به منافع اقتصادی آینده یا سایر راه‌های دستیابی مشروع به آن منافع در نتیجه معاملات یا سایر رویداد‌های گذشته که به کنترل واحد تجاری در آمده است، تعریف می‌کنیم، منافع اقتصادی آینده، کنترل، رویدادهای گذشته مفاهیمی واقعی هستند؛ اما استهلاک همین دارایی‌ها به روش خط مستقیم یا هر روش دیگری مبتنی بر یک قاعده برای مثال عمر مفید 10 سال خواهد بود. قاعده‌ای که ممکن است واقعیت را به درستی نشان ندهد. پس به ناچار، استانداردهای حسابداری متاثر از قواعد و مفاهیم هستند.در رویکرد مبتنی بر قواعد، استاندارهای حسابداری بر اساس قواعدی از پیش تعیین‌شده بنا نهاده شده‌اند.قواعد شامل معیارهای خاص، حد آستانه‌های مشخص، محدودیت در دامنه، موارد استثنا، اولویت‌های جایگزین، راهنمای به‌کارگیری مشروح و غیره است. درحالی‌که در استانداردهای مبتنی بر اصول روی مفاهیم اساسی و واقعیت‌ها تکیه می‌شود. در تدوین استاندارد بر پایه قواعد، ممکن است تنها به شکل توجه شود و محتوا از دست برود در حالی که در تدوین استاندارد بر پایه اصول به محتوا و واقعیتها توجه می‌شود. در نتیجه، این رویکرد باعث می‌شود تا اطلاعاتی مربوط‌تر نسبت به رویکرد مبتنی بر قواعد در راستای هدفهای گزارشگری مالی تهیه و ارائه شود. در استاندارد‌های مبتنی بر اصول باید بسیاری از رهنمود‌های به‌کار گیری و تفسیر‌های غیر ضروری حذف شوند و استثنا‌ها باید کاهش یابد. البته، این استثناها ناشی از دامنه شمول و دوره گذار به‌کارگیری استانداردهاست. از سوی دیگر، امکان حذف تمامی استثناها در استاندارد‌ها وجود ندارد، اما هدف آن است که استثناهایی که منجر به کسب نتایج دلخواه در حسابداری می‌شوند حذف گردند؛ زیرا این موضوع موجب می‌شود تا واقعیت‌های اقتصادی معاملات و رویدادهای مربوط نادیده گرفته شود. رویکرد حسابداری مبتنی بر اصول نیاز به وجود راهنما و تفسیر استانداردها را منتفی نمی‌سازد، اما در عین حال، هدف از این روش باید ارائه راهنمای به‌کارگیری و تفسیر در مورد موضوع‌های مهم باشد و بقیه به قضاوت حرفه‌ای حسابداری واگذار شود. در رویکرد حسابداری مبتنی بر اصول باید دست‌اندرکاران از قضاوت حرفه‌ای مناسب استفاده کنند و جستجو برای یافتن راههای قطعی و قواعد خاص در هر موقعیتی را کنار ...

  • انواع قرارداد پیمانکاری

    انواع قرارداد پیمانکاری

    هدف ازانعقاد هرگونه قرارداد ، تنظیم روابط قانونی بین طرفین قرارداد برای برقراری وایجاد حقوق ، مسئولیت ها ، انجام وظایف ، پیشبرد پروژه ورویه هایی برای حل اختلافات است . قراردادهای خرید وساخت و... از جمله قراردادها در تعاملات صنعتی است . قرارداد پیمانكاری یكی از قراردادهای رایج در صنعت نفت است كه عبارت از ، قراردادی است كه به موجب آن طرف قرارداد(پیمانكار) مسئولیت اجرای مفاد ذكرشده در قرارداد را به نمایندگی از صاحب كار(كارفرما) به عهده می گیرد . دراین مختصركه در پیش رو دارید به معرفی اجمالی وبیان مزایا ومعایب چند قرارداد پیمانكاری پرداخته شده كه امید است درحد آشنایی مفیدفایده باشد . دراین نوشتار هشت قرارداد پیمانكاری مورد بررسی ومعرفی قرارگرفته شده است . انواع قراردادهای پیمانكاری : 1-    قراردادهای پرداخت كلی Lump Sum 2-  قراردادهای دائمی Continual Contracts الف – قراردادهای سریال Serial Contracts ب – قراردادهای با قابلیت تغییر Continuily Contracts ج – قراردادهای با دوره زمانی محدود Term Contracts 3- قراردادهای سنجشی Measurement Contracts الف – قرارداد فاكتور ثابت Fixed Fee Contracts ب – قرارداد قیمت هدف Target Cost Contracts 4-  قراردادهای بازپرداخت هزینه Cost Remimbursement Contracts 5-  قراردادهای مدیریتی (Mc) Management Contracts 6-  قراردادهای مدیریت پروژه Project Management Contracts 7- قراردادهای طراحی وساخت Design And Build Contracts 8- قراردادهای ساخت وتوسعه   معرفی انواع قراردادها : یكم – قراردادهای پرداخت كلی (Lump Sum)        دراین نوع قرارداد ، پیمانكاركل كار تعریف شده را با هزینه مشخص انجام می دهد . محاسبه مبلغ پیمان : مبلغ موردتوافق با توجه به اطلاعات حاصل از طراحی ها ، مشخصات پروژه ، كیفیت موردانتظاركارفرما وبازرسی های لازم ازمحل اجرای كارمحاسبه می شود . قیمت تخمینی اولیه : برای رسیدن به قیمت تخمینی اولیه، پیمانكار باید به محاسبات عادی هزینه ، ریسك درگیرپروژه ساخت، وضعیت بازار توجه ونیز میزان بار كاری جاری خود را اضافه كند. پرداخت های كارفرما به پیمانكار: این پرداخت ها براساس برآورد اولیه هزینه وبدون توجه به هزینه واقعی اجرای پروژه كه البته اگر درطول پروژه تغییراتی با موافقت طرفین اعمال نشود ، صورت می گیرد .     انواع قیمت اینگونه قراردادها: -         قیمت ثابت Fix -         قیمت شناور Floating   كاربرد اینگونه قراردادها : 1-   جایی كه اطلاعات كافی برای محاسبه دقیق قیمت وجود داشته باشد . 2-   وقتی تغییرات كمی در طول انجام پروژه موردانتظارباشد وكنترل مالی مناسب برقرار باشد. 3-   وقتی كارفرما مایل باشد حجم مالی در گردش كل را قبل از عقدقراردادبداند. 4-   زمانی كه ریسك اجرای پروژه پایین باشد . 5-   ...

  • استانداردهای مبتنی بر اصول و قواعد در مورد حسابداری اجاره

    استانداردهای مبتنی بر اصول و قواعد در مورد حسابداری اجاره

    حسابداری را می‌توان مجموعه‌ای از قواعد و مفاهیم دانست. استهلاک داراییها، قیمتگذاری موجودی‌های کالا یا براورد مطالبات مشکوک‌الوصول، نمونه‌ای از قواعد حسابداری و مواردی چون تحقق، تطابق، تداوم فعالیت و مبنای تعهدی از جمله مفاهیم حسابداری است. هنگامی که دارایی را حقوقی نسبت به منافع اقتصادی آینده یا سایر راه‌های دستیابی مشروع به آن منافع در نتیجه معاملات یا سایر رویداد‌های گذشته که به کنترل واحد تجاری در آمده است، تعریف می‌کنیم، منافع اقتصادی آینده، کنترل، رویدادهای گذشته مفاهیمی واقعی هستند؛ اما استهلاک همین دارایی‌ها به روش خط مستقیم یا هر روش دیگری مبتنی بر یک قاعده برای مثال عمر مفید 10 سال خواهد بود. قاعده‌ای که ممکن است واقعیت را به درستی نشان ندهد. پس به ناچار، استانداردهای حسابداری متاثر از قواعد و مفاهیم هستند. در رویکرد مبتنی بر قواعد، استاندارهای حسابداری بر اساس قواعدی از پیش تعیین‌شده بنا نهاده شده‌اند. قواعد شامل معیارهای خاص، حد آستانه‌های مشخص، محدودیت در دامنه، موارد استثنا، اولویت‌های جایگزین، راهنمای به‌کارگیری مشروح و غیره است. درحالی‌که در استانداردهای مبتنی بر اصول روی مفاهیم اساسی و واقعیت‌ها تکیه می‌شود. در تدوین استاندارد بر پایه قواعد، ممکن است تنها به شکل توجه شود و محتوا از دست برود در حالی که در تدوین استاندارد بر پایه اصول به محتوا و واقعیتها توجه می‌شود. در نتیجه، این رویکرد باعث می‌شود تا اطلاعاتی مربوط‌تر نسبت به رویکرد مبتنی بر قواعد در راستای هدفهای گزارشگری مالی تهیه و ارائه شود. در استاندارد‌های مبتنی بر اصول باید بسیاری از رهنمود‌های به‌کار گیری و تفسیر‌های غیر ضروری حذف شوند و استثنا‌ها باید کاهش یابد. البته، این استثناها ناشی از دامنه شمول و دوره گذار به‌کارگیری استانداردهاست. از سوی دیگر، امکان حذف تمامی استثناها در استاندارد‌ها وجود ندارد، اما هدف آن است که استثناهایی که منجر به کسب نتایج دلخواه در حسابداری می‌شوند حذف گردند؛ زیرا این موضوع موجب می‌شود تا واقعیت‌های اقتصادی معاملات و رویدادهای مربوط نادیده گرفته شود. رویکرد حسابداری مبتنی بر اصول نیاز به وجود راهنما و تفسیر استانداردها را منتفی نمی‌سازد، اما در عین حال، هدف از این روش باید ارائه راهنمای به‌کارگیری و تفسیر در مورد موضوع‌های مهم باشد و بقیه به قضاوت حرفه‌ای حسابداری واگذار شود. در رویکرد حسابداری مبتنی بر اصول باید دست‌اندرکاران از قضاوت حرفه‌ای مناسب استفاده کنند و جستجو برای یافتن راههای قطعی و قواعد خاص در ...

  • آتی سهام؛ قرارداد پوشش ریسک

    منیره نظامیوند‌چگینی: قرارداد آتی سهام، قراردادی است تعهدی که بر اساس آن فروشنده (طرف موقعیت فروش) تعهد می‌کند در سررسید تعیین‌شده، تعداد معینی از سهم پایه را به قیمتی که در زمان معامله قرارداد تعیین می‌شود، به فروش رساند و در مقابل خریدار (طرف موقعیت خرید)، تعهد می‌کند آن سهام را در تاریخ سررسید خریداری کند. سود (زیان) طرفین قرارداد، به قیمت سهم در تاریخ سررسید بستگی دارد.مهم‌ترین تفاوت خریـد قرارداد آتـی سهام در مقایسه با خرید خود سهام این است که در خرید سهام، خریدار باید همه مبلغ را به فروشنده پرداخت کند، اما در قرارداد آتـی، خریدار و فروشنده صرفـا با سپرده‌گذاشتن درصدی از مبلغ معامله به‌عنوان وجه تضمین نزد بورس، نسبت به خرید و فروش همان میزان سهم در آینده، با قیمت مشخص، متعهد می‌شوند، بنابراین، سرمایه‌گذاران حتی درصورت نداشتن مبلغ بسیـار زیاد برای سرمایه‌گذاری نیز می‌توانند ریسک بسیار زیادی را متحمل شوند و این ویژگی، باعث افزایش پیچیدگی قراردادهای آتی، در مقایسه با سهام می‌شود، بر همین اساس، سرمایه‌گذاری در قراردادهای آتی صرفا به افراد متخصص و کارآزموده در حوزه بورس توصیه می‌شود. به گزارش «دنیای اقتصاد»، از مزایای این قراردادها می‌توان به این موارد اشاره کرد که امکان پوشش ریسک وجود دارد؛ به دلیل ویژگی اهرمی (۵ برابر)، با سرمایه کمتر می‌توان سود بیشتری کسب کرد؛ به دلیل نقش کارگزار و اتاق پایاپای، ریسک اعتباری ندارد؛ سود و زیان قراردادهای آتی به‌صورت روزانه به حساب سرمایه‌گذار واریز می‌شود، کسب سود در این بازار بر‌خلاف بازار سهام، منوط به بستن موقعیت و خروج از بازار نیست؛ در بازار افزایشی و کاهشی امکان کسب سود فراهم است؛ برای اتخاذ موقعیت فروش، نیاز به در اختیار داشتن سهام پایه نیست و البته هزینه معاملات قرارداد آتی سهام اندک است. در این رابطه با تنی چند از کارشناسان امر گفت‌وگویی داشته‌ایم و در ابتدا از دکتر ابوالفضل شهرآبادی، معاون تامین مالی شرکت تامین سرمایه لوتوس پارسیان، خواسته شد در مورد قراردادهای آتی و قواعد حاکم بر این قراردادها و مزایای توسعه این ابزار در بورس اوراق بهادار توضیحات کلی به ما ارائه دهد. وی در پاسخ گفت: قرارداد آتی (Futures Contract) قراردادی است که بر‌اساس آن فروشنده متعهد می‌شود مقدار معینی از کالای مشخص را با کیفیت مشخص، قیمت معلوم، در زمان و مکان مشخص بفروشد و در مقابل طرف دیگر قرارداد متعهد می‌شود آن کالا را از فروشنده خریداری کند و برای جلوگیری از امتناع طرفین از انجام تعهدات، طرفین به‌صورت شرط ضمن عقد متعهد می‌شوند مبلغی را به‌عنوان ...

  • سرمايه‌های سرگردان و معادله حسابداری

    سرمايه‌های سرگردان و معادله حسابداری

          سهام صرف‌نظر از شکل آن، نشان‌دهنده منافع مالک در شرکت است و از آن‌جاکه طلب و ادعای سهامداران در مورد دارایی‌های شرکت در مرحله آخر تمام طلب‌ها قرار دارد، منافع سهام به عنوان "منفعت باقیمانده" شناخته می‌شود.متداول‌ترین نوع سهام ، سهام عادی است که مبین میزان مشارکت و تعهدات و منافع دارنده آن در یک شرکت سهامی است. گونه دیگر سهام ، سهام ممتاز است که از نظر دریافت سود سهام و دریافت هرگونه وجهی در زمان انحلال شرکت یا توزیع دارایی‌ها نسبت به سهام عادی برتری دارد. برای نمونه هنگام توزیع سود سهام ، ابتدا سهام ممتاز سود خود را دریافت می‌کنند . سهام عادی سهام عادی نوعی ابزار سرمایه‌گذاری است که نشانگر مالکیت دارنده آن در یک شرکت سهامی است و به دو دسته سهام با نام و سهام بی‌نام تقسیم می‌شود. سهام بانام و بی‌نام از نظر مزایا، تفاوتی ندارند تنها تفاوت آن‌ها درج نام دارنده روی برگه سهام و دفتر شرکت در مورد سهام بانام است.سهام عادی ابتدا از طریق پذیره‌نویسی عمومی وارد بازار می‌شود. به عبارت دیگر، سهام قبل از فروش عمومی باید در کمیسیون بورس و اوراق بهادار ثبت شود و اجازه انتشار بگیرد. این نهاد کفایت و دقت اطلاعات ارائه شده شرکت را قبل از عرضه اوراق بهادار، تأیید می‌کند.سهام عادی دارای ویژگی‌های زیر است:1 - سهام عادی از منابع دایمی تأمین مالی است و سررسید ندارد. همچنین ناشر سهام عادی الزامی در بازخرید این اوراق ندارد.2 - دارندگان سهام عادی مالک شرکت به حساب می‌آیند. اما از آنجا که دارندگان سهام دیگر مانند سهام ممتاز در دریافت سود و اصل سرمایه شرکت، بردارندگان سهام عادی حق‌تقدم دارند، می‌توان گفت که دارندگان سهام عادی مالک نهایی شرکت هستند. مفهوم این نوع مالکیت این است که صاحبان سهام عادی پذیرای بیشترین ریسک سرمایه‌گذاری در شرکت هستند. اگر سود سهم کاهش یابد یا شرکت با زیان مواجه شود، قیمت بازاری و ارزش ذاتی سهام عادی کاهش خواهد یافت. همچنین در صورت انحلال شرکت یا فروش کل دارایی‌های آن، پس از تسویه همه بدهی‌ها و بازپرداخت حقوق صاحبان سهام ممتاز، حقوق به صاحبان سهام عادی پرداخت می‌شود.3 - مسؤولیت دارندگان سهام عادی به مقدار سرمایه آن‌ها در شرکت محدود می‌شود. بنابراین اگر تمام دارایی‌های یک شرکت به دلیل ورشکستگی فروخته شود و پول حاصل به اندازه‌ای نباشد که پاسخگوی همه بستانکاران شرکت باشد، آن‌ها نمی‌توانند صاحبان سهام عادی را تحت پیگرد قانونی قرار دهند.4 - با توجه به توزیع گسترده سهام شرکت‌های سهامی در دست سهامداران، هیچ سهامداری نمی‌تواند کنترل فردی خود را بر شرکت اعمال کند. امور و فعالیت‌های ...