دوچرخه ها و دوچرخه کوهستان

دوچرخه جاده (road):

همون دوچرخه های کورسی خودمون که بدنه و لاستیکی نازک دارند همراه با فرمانی خمیده به داخل . برای شهر و مسابفات سرعت ازشون استفاده میشه هرچند واسه کشور عزیزمون به دلیل کیفیت خیابانها به هیچ وجه توصیه نمی کنم واسه استفاده شهری بخرید.این دوچرخه انواع مختلفی داره که کاری به اون نداریم.
دوچرخه کراس کانتری :

به این نوع XC هم میگن. همون دوچرخه کوهستان خودمونه. این دوچرخه ها لاستیک و تنه ضخیم تری دارند و فرمانی صاف دارند . این مدل اصطلاحا Up Hill هم میگن به معنی سربالایی رو. یعنی این دوچرخه برای رفتن سربالایی ها در جاده های خاکی و ناهموار مناسبه. معمولا در جلو دوچرخه کمک فنر دارند که اصطلاحا به اون دوشاخ جلو میگن و حتی میتونن نداشته باشن. کمکهای جلو در برخی مدلها میشه قفل کرد تا در موقع سربالایی رفتن انرژی شما موقع رکاب زدن تلف نشه و موقع سرپاینی هم آزاد کرد تا نرمتر فرود بیاید. این دوچرخه ها معمولا کمک فنر عقب ندارند. به مدلی که کمک فنر عقب نداره ، دم خشک (Hard tail) میگن .
دوچرخه دان هیل (Down Hill):

به اونها به اختصارDH هم میگن و همونطور که از اسمش پیداست دوچرخه های سرپایین رو هستن. شاید بگید چه مسخره ، هر دوچرخه ای سرپاینی میره !.اما منظور از سرپاینی ، پایین اومدن از جاده های خاکی نیست بلکه منظر پایین اومدن از شیبهای تند و یالها و تپه هاست. این دوچرخه ها کمک فنرهای بسیار قوی در جلو دارند که معمولا از چرخها تا دسته فرمان دوچرخه اندازش هست و تحمل و قدرت بسیار زیادی دارند تا ضربه ها و حتی پرشهای شما رو جذب کنند. همچنین در عقب هم دارای کمک فنرهای بسیار قوی هستند. تنه و چرخهای اونها بیشترین ضخامت رو بین انواع دوچرخه داره و از نظر وزن سنگین ترین دسته هستند. تصور کنید میخواهید از اردوگاه کلک چال با دوچرخه به سمت پایین بیایید. اگر با دوچرخه کراس کانتری رفته باشید باید از مسیر پاکوب فرود بیاید و اگر دوچرخه شما دان هیل باشه میتونید مستقم بندازید تو شیب دامنه و در عرض چند دقیقه به پارک جمشیدیه برسید. البته تجهیزات ایمنی دوچرخه سواری دان هیل بسیار مفصل و اجباریه و رشته پر خطریه که نیاز به مهارت و آموزش کافی داره ، جسارت که جای خود. در ضمن رکاب زدن و به خصوص سربالا رفتن با این دوچرخه ها به خاطر وزن سنگین و طراحی دوچرخه بسیار مصیبته ! و معمولا دوچرخه رو با وانت یا تله کابین (تو خارج البته) بالای مسیر میبرن و از اونجا با چرخ فرود میان . یه چیزی تو مایه های اسکی. چه خوب میشه تو فصل تابستون پیستهای اسکی ما که اصولا یکی از مراکز انجام این ورزش در دنیا هستن با راه اندازی تله کابین ، پیست اسکی رو تبدیل به پیست دان هیل کنه تا این ورزش رونق بیشتری بگیره و ورزش در پیستهای اسکی تعطیل نشه.
فری راید (Free ride):

این دوچرخه رو چیزی بین کراس کانتری و دان هیل در نظر بگیرید. این مدل حد وسطی رو به شما میده که هم بتونید باهاش به خوبی رکاب بزنید و سربالای ها رو هم برید (نه به خوبی کراس کانتری) و هم از شیبها و یالها فرود برید ( نه به سرعت و هیجان دان هیل). هم جلو و هم عقب دارای کمک فنر هستش و معمولا هر دو کمک رو میتونید قفل کنید موقع سربالایی رفتن.از لحاظ ظاهری شبیه دانهیل هستش.
تریال (Trail):

این دوچرخه ها شکل بدنه شیب دار و به خصوصی دارند و برای انجام حرکات نمایشی و عبور از اجسام و موانع استفاده می شه که تو ایران تقریبا اثری ازش نیست.
بی ام ایکس (BMX):

با این دوچرخه ها که شبیه دوچرخه های بچه هاست حرکات نمایشی و پرش انجام میدن.همون دوچرخه سواری که تو پیستهای شبیه اسکیت انجام میشه و حی میپرن هوا ! . فرمان و ترمز این دوچرخه ها رو جوری طراحی کردن که ۳۶۰ درجه امکان چرخش داره.
دوچرخه توریستی (Hybrid):

این دوچرخه مابین دوچرخه های کورسی و کوهستانه و برای مسافرتهای جهانگردی و بین شهری مناسبه. شکلی شبیه دوچرخه های کراس کانتری دارن با ظاهری شهری تر (گلگیر ، باربند و…) و لاستیکهای نازک تری هم دارند.واسه استفاده داخل شهر و آسفالت مثل تهران بهترین انتخابه.
نکته : دوچرخه های کراس کانتری ، دانهیل و فری راید جزو دسته خارج جاده یا off road یا MTB قرار میگیرند.

دوچرخه ها و دوچرخه کوهستان

مطالب مشابه :

انواع دوجرخه

گزینه های غیر موتوری (دوچرخه سواری)

دوچرخه ها و دوچرخه کوهستان

آینده از آن شهرهای دوچرخه محور

فری راید Free Ride

خداحافظ كمردرد

دوچرخه سواری، ورزشی مفید

شهری با دوچرخه های نامرئی+تصاویر

تجربه و آموزش