تکثیر گیاهان به روش قلمه زدن

قلمه

قلمه به قسمتی از ساقه، ریشه یا برگ گیاه گویند که پس از جدا سازی از نبات مادری، در شرایط مناسب قرار داده می شود تا تولید ریشه و شاخه کرده و گیاهی جدید از آن حاصل شود. مسلم است که گیاهان حاصل از این عمل، صفات مشابه یا گیاه مادری خواهند داشت. ازدیاد به وسیله قلمه مهم ترین و متداول ترین روش تکثیر غیر جنسی گیاهان محسوب می شود زیرا بسیاری از درختان و درختچه های خزان دار و همیشه سبز (زینتی و میوه ها) توسط قلمه ازدیاد می شوند.

تهیه قلمه به چهار شکل است:

قلمه ساقه، قلمه ریشه، قلمه برگ و قلمه جوانه برگ.

الف) قلمه ساقه

متداول ترین نوع قلمه ساقه است که آن را بر اساس میزان رسیدگی و بلوغ چوب در چهار گروه تقسیم بندی می کنند.

1- قلمه چوب سخت: این نوع قلمه از چوبهای سخت و رسیده گونه های خزان دار و به هنگام استراحت یعنی در اواخر پاییز و زمستان، از چوب یکساله تهیه می شود. معمولاً گیاهان چوبی خزان دار بدین طریق ازدیاد می شوند اما برخی گونه های پهن برگ همیشه سبز و درختچه های زینتی خزان دار نیز با این نوع قلمه قابل تکثیر هستند. بعضی از مهمترین گیاهان که از قلمه چوب سخت آنها برای ازدیاد استفاده می شود عبارتند از : انجیر، به، زیتون، توت، انگور، انار، بید، سپیدار، برگ نو، یاس زرد، پیچ امین الدوله و گل سرخ.

به هنگام تهیه قلمه باید توجه داشت که از گیاهان مادری سالم و قوی استفاده کرد و ابزار لازم برای این کار مانند قیچی و چاقو دارای تیغه های تیز و عاری از عوامل بیماری زا باشند. معمولاً در ابتدا شاخه های با رشد متوسط و میان گره عادی انتخاب می شوند تا از قسمت های وسط و پایین آنها برای تهیه قلمه چوب سخت استفاده شود. طول این نوع قلمه می تواند بین 75-15 سانتی متر باشد. بهتر است در پایین قلمه و در نزدیکی زیر یک گره برشی مورب زده شود و برش بالائی یک سانتی متر بالاتر از آخرین گره زده می شود. قطر قلمه چوب سخت در گونه های مختلف متفاوت بوده و غالباً بین 25-6 میلی متر تغییر می کند. به عبارت دیگر در هر گونه گیاهی برای رسیدن به ریشه دهی مطلوب، قلمه ساقه باید با قطر معینی انتخاب شود.

قلمه چوب سخت را می توان به سه شکل تهیه کرد قلمه ساده، پاشنه دار و قنداقه دار. قلمه ساده فقط از چوب یکساله تهیه شده و رایج ترین نوع قلمه ساقه است در قلمه پاشنه دار، در ته قلمه قطعه کوچکی از چوب دو ساله وجود دارد و در قلمه قنداقه دار قسمت کوتاهی (بیشتر از قلمه پاشنه دار) از چوب دو ساله همراه ساقه یک ساله است.

2- قلمه چوب نیمه سخت: چنین قلمه هایی را معمولاً از سوزنی برگان چوبی همیشه سبز تهیه می کنند با وجود این قلمه های تابستانه برگدار که از چوب های نیمه رسیده گیاهان خزان دار گرفته می شوند قلمه چوب نیمه سخت محسوب می شوند. قلمه گونه های پهن برگ همیشه سبز را در تابستان از شاخه های سال جاری و چوبی ها که نیمه رسیده هستند تهیه می کنند. این نوع قلمه از قسمت انتهایی شاخه، برگدار و به طول 15-10 سانتی متر است که برگ های پایین قلمه را باید حذف کرد و چند برگ جوان در انتهای آن باقی گذاشت.

به دلیل برگدار بودن این نوع قلمه بایستی آنها را در شرایطی نگهداری کرد که اتلاف آب از سطح برگهای قلمه به حداقل برسد که رد سطح وسیع و تجارتی از سیستم مه افشانی برای این منظور استفاده می کنند. علاوه بر آن کاربرد مواد تنظیم کننده رشد، یا گرما و محیط کاشت مخلوط پرلایت و پیت با نسبت 1:1 برای ریشه زایی بهتر در این نوع قلمه ها موثر است. به عنوان مثال بسیاری از درختچه ای زینتی مانند کاملیا و برخی گونه های درختان میوه نظیر مرکبات و زیتون با این روش قابل تکثیر هستند.

3- قلمه چوب نرم (چوب سبز): تفاوت آشکار قلمه چوب نرم با قلمه های چوب سخت و نیمه سخت آن است که قلمه چوب نرم دارای انعطاف پذیری بیشتری است به طوری که به آسانی می توان آن را خم کرد زیرا این نوع قلمه را از شاخه های جدید و نرم بهاره و از گونه های خزان دار یا همیشه سبز تهیه می کنند و به این دلیل که فرصت کافی برای رشد نداشته اند مقدار مواد کریوهیدراته در آنها کمتر است.

یاس، ماگنولیا، پیراکانتا، خر زهره و بسیاری دیگر از انواع درختچه های زینتی را می توان با قلمه چوب نرم ازدیاد کرد. با اینکه قلمه چوب نرم درختانی مانند افرا، سیب، هلو، گلابی، زردآلو و گیلاس نیز در زیر سیستم مه افشانی ریشه دار می شوند اما گونه های میوه ای را بدن روش تکثیر نمی کنند.

معمولاً قلمه چوب نرم آسان تر و سریع تر از انواع قلمه و در مدت 5-2 هفته ریشه دار می شوند اما به مراقبت بیشتری نیاز دارند . به دلیل برگدار بودن، شرایط مناسب برای حفظ آب برگها لازم است. دمای مناسب ریشه زایی حدود 25ْ-20 سانتی گراد بوده و به مواد تنظیم کننده رشد پاسخ خوبی می دهند. برای تهیه این قلمه باید به سرزنی شاخه های اصلی، تعداد زیادی شاخه جانبی تولید کرد و سپس از آنها قلمه گرفت.

قلمه چوب نرم به طول 12-7 سانتی متر بوده و حداقل دارای دو گره است و همانند قلمه چوب نیمه سخت فقط چند برگ در انتها دارد و اگر غنچه یا گل بر روی آن وجود دارد بایستی حذف شوند. این نوع قلمه را نمی توان مدت زیادی در هوای آزاد نگهداشت و حتی قابل خیساندن در آب نیستند و بهتر است آنها را در داخل کیسه پلاستیکی مرطوب و در محلی خنک و سایه نگهداری کرد.

4- قلمه علفی: قلمه علفی را از شاخه های گیاهان علفی و غالباً زینتی تهیه می کنند. طول این قلمه در حدود 12-7 سانتی متر بوده و برگدار است که تنها چند برگ انتهایی آن را مشابه قلمه چوب نیمه سخت و چوب نرم، حفظ می کنند. باید محیطی با رطوبت نسبی بالا برای ریشه دار کردن فراهم شود و علاوه بر آن بستر کاشت مرطوب و دارای زهکش خوب باشد.

استفاده از پا گرما و مواد تنظیم کننده رشد اثر خوبی در ریشه زایی آنها دارد اما به دلیل ریشه زایی سریع و درصد موفقیت بیشتر نسبت به سایر قلمه ها، از این موارد کمتر استفاده می شود با وجود این دقت کافی در تعیین بستر کاشت مناسب برای ریشه زایی لازم است. بعلاوه اگر قلمه های علفی از شاخه های انتهایی گرفته شوند یا به عبارتی دارای جوانه انتهایی باشند، درصد موفقیت و سرعت ریشه زایی در آنها (به ویژه در شرایط نامطلوب) بیشتر از قلمه های فاقد جوانه انتهایی خواهد بود این موضوع در خصوص قلمه های چوب نرم نیز صادق است. شمعدانی، بگونیا، داودی، حسن یوسف، میخک و دیفن باخیا برخی از گیاهانی هستند که با قلمه علفی تکثیر می شوند.

ب) قلمه ریشه

معمولاً گیاهانی که توانایی تولید جوانه نابجا بر روی ریشه خود دارند توسط قلمه ریش تکثیر می شوند. بهترین زمان تولید قلمه ریشه اواخر پاییز و یا اوایل بهار است، هنگامی که هنوز ریشه دهی آغاز نشده است. بسته به نوع و ظرافت ریشه می توان آنها را به قطعاتی با طول 15-3 سانتی متر تقسیم کرد، مسلم است که ریشه های کوچک با طول کمتر و ریشه ای بزرگ با طول بیشتری تهیه می شوند سپس ریشه های کوچک و ظریف را باید درون جعبه کاشت و در زیر بستری از ماسه یا خاک اره به صورت افقی قرار داد و آنها را به گلخانه انتقال داد.

درحالی که ریشه های بزرگ را ابتدا در جعبه کاشت و سپس در خزانه و در هر دو حالت در هوای آزاد قرار می دهند . باید توجه داشت که اگر قلمه های ریشه به صورت عمودی در بستر کاشت قرار می گیرند آنها را به صورت سر و ته (وارونه) قرار داد به عبارتی انتهای نزدیک به طوقه به طرف بالا باشد. برخی گیاهان که با قلمه ریشه قابل تکثیر هستند عبارتند از: کیوی فروت، عرعر، گل ابریشم، آرالیا، به ژاپنی، سیب، سپیدار، سماق، سیاه توت و تمشک

ج) قلمه برگ

در این نوع قلمه، پهنک برگ همراه با دمبرگ و یا پهنک برگ و یا پهنک برگ به تنهایی، برای تولید گیاه جدید استفاده می شود. ریشه های نابجا و شاخه های نابجا در پایین برگ تشکیل شده و سپس برگی که به عنوان قلمه برگ بوده است از بین می رود. قلمه برگ در گیاه زینتی سانسوریا فاقد دمبرگ است.

در این حالت ابتدا برگ را به قطعات 10-6 سانتی متری تقسیم کرده و سپس با رعایت سر و ته آن، در بستر ماسه قرار داده می شود به طوری که حداقل نصف طول آن درون ماسه قرارگیرد و در آخر آن را در شرایط گلخانه گرم نگهداری می کنند. تقریباً پس از 40 روز ابتدا ریشه نابجا در ته قلمه برگ تولید شده و سپس از آن، ریزوم که حاصل از رشد جوانه نابجا است ایجاد می شود.

بعلاوه تکثیر گیاهانی که داری برگهای گوشتی و ضخیم هستند به وسیله قلمه برگ انجام می شود منتهی نحوه انجام و آماده سازی قلمه برگ متفاوت است. مثلاً در بنفشه آفریقائی و پیرومیا که قلمه برگ یا دمبرگ می باشد، دمبرگ در ماسه قرار داده می شود. در بگونیا رکس، ابتدا رگبرگهای موجود در پشت برگ را با چاقو زخمی کرده و سپس برگ را بر روی سطح ماسه قرار می دهند طوری که رگبرگها با سطح ماسه مرطوب تماس پیدا کنند. استفاده از گلخانه و رطوبت بالا برای نگهداری این نوع قلمه ها ضروری است. برگ در گیاه زینتی برگنیا (نوعی کالانکوئه) روی سطح ماسه قرار گرفته و از حاشیه آن، جنین های برگی شروع به رشد کرده که منشاء گیاهان جدید هستند.

د) قلمه جوانه برگ

شامل پهنک برگ، دمبرگ، و قسمت کوتاهی از ساقه همراه با جوانه جانبی متصل به آن است. این نوع قلمه زمانی اهمیت دارد که در قلمه های برگ، ریشه تشکیل می شود اما شاخه تشکیل نمی شود. پس در چنین مواقعی بهتر است از قلمه جوانه برگ به جای قلمه برگ استفاده کرد زیرا جوانه جانبی که در پایین دمبرگ قرار دارد شاخه جدید را تولید می کند. تمشک سیاه و سیاه توت توسط قلمه جوانه برگ ازدیاد می شوند.

البته اگر مقدار مواد گیاهی برای تهیه قلمه کافی نباشد می توان از این روش بهره جست. زیرا از هر گره می توان به عنوان یک قلمه استفاده کرد. قلمه جوانه برگ را از شاخه های سالم، برگدار و در حال رشد تهیه می کنند. کاربرد پا گرما و رطوبت زیاد به منظور ازدیاد موفقیت آمیز در این طریقه توصیه می شود. محیط کاشت ماسه برای رسیدن به این مقصود مناسب است. به هنگام کاشت قلمه بایستی توجه داشت که قلمه بطور کامل در زیر ماسه قرار گیرد و باید مراقب بود که به جوانه قلمه برگ آسیبی نرسد.

چگونگی ریشه زایی در قلمه ها

در ازدیاد به وسیله قلمه ساقه و قلمه جوانه برگ، تنها لازم است که ریشه های جدید نابجا تشکیل شود زیرا پتانسیل سیستم شاخه و جوانه، از قبل بر روی قلمه وجود دارد. ریشه های نابجا پس از قلمه گیری ایجاد می شوند که این حالت واکنشی به اثر زخم د رهنگام تهیه قلمه است. در گیاهان علفی، ریشه های نابجا معمولاً از بین دسته های آوندی منشاء می گیرند به عنوان مثال در کراسولا، ریشه های نابجا از بشره (اپیدرم) و در حسن یوسف از دایره محیطیه ناشی می شوند.

در گیاهان دایمی چوبی که در آنها یک لایه و یا بیشتر، آوند چوبی و آبکش ثانویه وجود دارد، ریشه ای نابجا در قلمه های ساقه از سلول های پارانشیمی زنده که غالباً در آوند آبکش ثانویه جوان وجود دارد منشاء می گیرند. اما گاهی از لایه زاینده آوند آبکش و یا عدسک منشاء می گیرند.

پس از اینکه قلمه ساقه از گیاه مادری جدا شده و برای ریشه زایی در محیط مساعد قرار می گیرد، معمولاً در ته قلمه مقداری پینه تشکیل می شود. پینه توده ای نامنظم از سلول های پارانشیمی است و عقیده بر این است که تشکیل پینه، اساس ریشه زایی است.

قطب گرایی قلمه ها

وجود خاصیت قطب گرایی در شاخه ها و ریشه ها به اثبات رسده است. قطب گرایی صفتی موروثی در شاخه ها و ریشه ها است که رد ریشه دار شدن قلمه ها تأثیر می گذارد بدین معنا که در قلمه های ساقه، شاخه ها در انتهای نزدیک به نوک شاخه و ریشه ها در انتهای نزدیک به طوقه گیاه تشکیل می شود، به عبارتی دیگر قلمه های ساقه از هر جهتی که در بستر ریشه زایی قرار گیرند ریشه در پایین و ساقه در بالای آن تشکیل می شود.

در قلمه های ریشه وضعیت مخالف قلمه های ساقه مشاهده می شود یعنی ریشه در انتهای نزدیک به نوک شاخه و شاخه در انتهای نزدیک به طوقه گیاه ایجاد می شود. بطور معمول ساقه دارای قطب گرایی شدیدی است، این حالت در ریشه ها ضعیف و در برگها بسیار ضعیف است در قلمه های برگ ریشه و شاخه در پایین قلمه تولید می شوند که این دلیل بر ضعیف بودن خاصیت قطب گرایی در برگها است.

عوامل موثر بر ریشه زایی قلمه ها

عوامل موثر بر ریشه زایی قلمه ها از دو جنبه قابل بررسی هستند اول عوامل فیزیولوژیکی و دوم عوامل محیطی. هر کدام از این عوامل اهمیت بسزائی در ریشه زایی قلمه ها دارند بطوری که ممکن است تغییرات در یک عامل اثر مطلوب یا مخربی در ریشه زایی یک گونه گیاهی داشته باشد از این رو به هنگام تهیه، کاشت و نگهداری قلمه ها بایستی به کلیه عوامل موثر در ریشه زایی توجه کافی داشت.

1- عوامل فیزیولوژیکی موثر در ریشه زائی قلمه ها: وجود غلظت معینی مواد هورمونی و به ویژه اکسین ها در گیاه مادری کمک مهمی در ریشه زایی قلمه ها می کند.

جوانه ها و برگهای موجود بر روی قلمه ها، در ریشه زایی آنها موثرند. د ربرخی گیاهان وجود حداقل یک جوانه بر روی قلمه ها، در ریشه زایی آنها موثرند. در برخی گیاهان وجود حداقل یک جوانه بر روی قلمه برای ریشه زائی لازم است و حتی اگر قلمه های بدون جوانه با مواد اکسینی تیمار شوند ریشه دهی در آنها انجام نمی گیرد.

مشخص است که قلمه های دارای جوانه فعال ریشه زائی خوبی دارند و از طرفی وجود برگ نیز اثر تحریک کنندگی در ریشه دهی قلمه های ساقه دارد. برگها سبب تولید کربوهیدرات شده که به تشکیل ریشه کمک می کند بنابراین جوانه ها و برگها جایگاه اصلی تولید اکسین محسوب می شوند. از نظر قابلیت ریشه زائی قلمه ها، بین گونه ها و ارقام مختلف گیاهان تفاوتهای بسیاری مشاهده شده است.

وجود نسبت متعادلی از کربوهیدرات و ازت در گیاه مادری به ریشه دهی کمک می کند. معمولاً قلمه هایی که دارای مقدار ازت کافی و مقدار متنابهی کربوهیدرات می باشند از ریشه زائی خوبی برخوردارند. ازت کافی در گیاه به صورت رشد مناسب شاخه بروز می کند و شاخه ای که کربوهیدرات فراوان دارد قابل خم شدن نیست. برای رسیدن به این مقصود باید از شاخه های جانبی استفاده کرد. علاوه بر آن قسمت های پایین شاخه (در شاخه های یکساله و مسن تر) که ازت کمتر و کربوهیدرات بیشتری دارد برای ریشه زائی خوب مورد استفاده قرار می گیرند.

سن گیاه مادری در گیاهان سخت ریشه زا عامل مهمی در تشکیل ریشه بشمار می رود. قلمه های ساقه با ریشه ای که در زمان نونهالی (مثلاً از نهال های جوان) گرفته می شود نسبت به قلمه تهیه شده از گیاهان بالغ، غالباً ریشه دهی آسان تر و بیشتری دارند، شاید به این دلیل که در گیاهان مسن تولید مواد بازدارنده ریشه زائی بیشتر است.

سن شاخه هایی که برای تهیه قلمه از شاخه های سال جاری، یکساله، دو ساله و یا بیشتر برای این منظور می توان استفاده کرد. با وجود این برای تمامی گونه ها نمی توان یک نوع چوب را توصیه کرد.

در گونه های سخت ریشه زا انتخاب قلمه از شاخه های رویشی و یا گلدار، در ریشه دهی موثر بوده و بهتر است قلمه ها را در زمان رشد رویشی و قبل از گلدهی از نبات مادری جدا کرد.

زمان قلمه گیری در طول سال، اثر بارزی در ریشه دهی دارد. با اینکه قلمه گرفتن در تمام فصول سال ممکن است اما در گونه های مختلف زمان قلمه گیری تاثیر متفاوتی در ریشه دار شدن آنها دارد. به عنوان مثال قلمه های برگ نو در تمام سال ریشه دار می شوند و در زیتون، قلمه برگدار تهیه شده در اواخر بهار و تابستان در زیر سیستم مه افشانی بهترین نتیجه را می دهد و یا در آزالیا اگر قلمه ساقه از شاخه آبدار و در اوایل بهار تهیه شود به آسانی ریشه می دهد، اما اگر در اواخر بهار گرفته شود درصد ریشه زائی کاهش می یابد.

بطور کلی از موارد فوق می توان چنین نتیجه گرفت که قلمه های چوب سخت گونه های خزان دار در پاییز و بهار قابل تهیه هستند اما در گیاهان سهل ریشه زا زمان تهیه قلمه تفاوت چندانی در ریشه زائی آنها ندارد. همچنین قلمه های چوب نرم از گونه های خزان دار، وقتی در بهار گرفته می شوند نتایج خوبی دارند. قلمه های گیاهان همیشه سبز سوزنی برگ، وقتی در اواخر پاییز تا آخر زمستان گرفته می شوند بهترین ریشه زائی را دارند.

2- عوامل محیطی موثر در ریشه زائی قلمه ها: وجود آب کافی در بستر کاشت و رطوبت بالا در هوای اطراف قلمه ها، برای ریشه زائی اکثر گونه ها لازم است. برگهای موجود بر روی قلمه ها برای ریشه زائی لازم هستند، اما برگها سبب اتلاف آب از قلمه می شوند بنابراین برای ریشه زائی خوب در قلمه های برگدار، باید مقدار بخار آب در اتمفسر اطراف برگها در حدی حفظ شود که تبخیر از برگهای قلمه به حداقل برسد. برای این منظور می توان از شاسی یا گلخانه استفاده کرد و به عبارتی بهتر است قلمه ها را در محیطی بسته برای ریشه زائی نگهداری کرد.

قرار دادن قلمه ها در زیر سایبان و تحت سیستم مه افشانی نیز کمک موثری در ریشه زائی بسیاری از قلمه ها می کند. باید توجه داشت که در تمامی انواع قلمه، به ویژه قلمه های سخت ریشه زا، دیر ریشه زا و قلمه های سبز برگدار، نیاز به آبیاری مداوم و بیش از حد در بستر کاشت قلمه ها نیست، بلکه مهم آن است که همیشه رطوبت کافی همراه با تهویه مناسب در بستر کاشت و اتمسفر اطراف قلمه ها موجود باشد. چنین شرایطی در محیط کاشت، بایستی همواره قبل و پس از تولید پینه در ته قلمه وجود داشته باشد تا از پوسیدن و یا خشک شدن پینه جلوگیری شود زیرا همانطوری که قبلاً گفته شد پینه زائی شرط اولیه و اساسی برای ریشه زائی است.

برای ریشه زائی غالب قلمه های گیاهان دمای مناسب روزانه 27ْ-21 و دمای شبانه 15ْ سانتی گراد است. با وجود این برخی گونه ها در دمای کمتر از این مقدار ریشه دهی خوبی دارند. دمای زیاد هوا می تواند علاوه بر افزایش تبخیر و تعرق در قلمه های برگدار، سبب رشد جوانه ها قبل از ریشه دهی قلمه شود که حاصل آن از بین رفتن قلمه ها است. پس باید مراقبت های لازم را به شکلی انجام داد که ریشه زائی در قلمه ها قبل از نمود جوانه ها انجام شود. گاهی اوقات نگهداری قلمه ها در هوای با دمای خنک تر و استفاده ازپاگرما برای گرم کردن بستر کاشت (ته قلمه ها) بسیار مفید خواهد بود.

نور عامل مهم دیگری است که از سه جنبه شدت، مدت و کیفیت می تواند بر ریشه زائی قلمه ها در طی نگهداری آنها در بستر کاشت و یا بر روی گیاهان مادری که از آنها قلمه گرفته می شود تاثیر بگذارد. قلمه های برخی گیاهان، در زیر شدن نور نسبتاً کم ریشه دهی بهتری دارند. معمولاً قلمه های گرفته شده از گیاهان مادری که در شدت نور نسبتاً کم رشد کرده اند، از گیاهان مادری که در شدت نور زیاد پرورش یافته ایند ریشه زائی بیشتری دارند.

از لحاظ اثر مدت روشنائی یا طول روی می توان چنین بیان کرد که اثر طول روز در قلمه های حاصل از گیاهان پرورش یافته در شرایط روز کوتاه و روز بلند اثرات متفاوتی را در ریشه زائی نشان می دهند. از نظر کیفی، نورهای نارنجی و قرمز برای ریشه دار کردن قلمه ها مطلوب تر می باشند. به هر حال قلمه های سبز و علفی که برگدار هستند از نور برای انجام فرآیند فتوسنتز و تولید کربوهیدرات استفاده می کنند و از این رو نور با شدت کم برای آنها مناسب است، اما در قلمه های چوبی و سخت نور اثر خوبی نداشته و ممکن است از ریشه دهی آنها جلوگیری کند.

استفاده از بستر کاشت مناسب در ریشه دار کردن قلمه ها دارای اهمیت بسیاری است. یک محیط کاشت مطلوب برای ریشه دار کردن قلمه ها بایستی خلل و فرج کافی داشته باشد تا زهکشی و تهویه آن در حد مطلوبی انجام شود. برای انجام تقسیم سلولی در محل زخم (ته قلمه) تهویه لازم است تا اکسیژن کافی برای تولید پینه تامین شود. علاوه بر آن محیط کاشت باید قدرت نگهداری آب کافی را دارا بوده و عاری از عوامل بیماری زا باشد. پ.هاش مناسب برای ریشه زائی قلمه ها حدود 7 است.

معمولاً پیت یکی از بهترین محیط های کاشت برای این منظور است زیرا میزان تهویه و حفظ رطوبت آن ا زماسه بیشتر است اما به دلیل در دسترس نبودن، در ایران از ماسه شسته و تمیز با بافت متوسط که ارزان تر و قابل دسترس تر از پیت است استفاده می شود. درنهایت باید توجه داشت که قلمه برخی گیاهان زینتی در آب نیز به آسانی ریشه دار می شوند که پس از ریشه دهی بهتر است آنها را به خاک سبک منتقل کرد. نباتاتی مانند حسن یوسف، دیفن باخیا و برخی فیلودندرون ها از آن جمله اند.

تیمار قلمه ها

از مواد مختلفی برای کمک به ریشه دهی و محافظت قلمه ها در برابر عوامل بیماری زا استفاده می شود که آن را تیمار قلمه ها می نامند. قلمه ها د رحین ریشه دهی و بلافاصله پس از آن، در معرض حمله میکروارگانیسم های مختلفی قرار می گیرند که برای محافظت آنها معمولاً ته قلمه ها را با قارچ کش هایی مانند کاپتان (5%) و بنومیل (25%) و یا مخلوطی از آنها همراه با پور تالک، آغشته کرده و سپس اقدام به کاشت می کنند. همچنین از برخی مواد تنظیم کننده رشد برای ریشه زائی بهتر در قلمه ها استفاده می شود.

تکثیر گیاهان به روش قلمه زدن

مطالب مشابه :

خواص نبات از زبان شیخ الرئیس ابو علی سینا : Abu Ali Sina

آزمایش ساخت بلور نبات

طرح توجیهی توليد نبات و آب نبات

لینک سایت های معتبر تولید نبات زعفرانی ، نبات گیاهی ، نبات طعمدار ، نبات چوبی ،نبات شاخه ،نبات سفید

یک عکس زمستانی با نبات زعفرانی پایتخت - NABAT Paytakht Candy - زعفران نباتی پایتخت - بهترین نبات

از بلور نبات برق توليد كنيم؟‌‍‍

تکثیر گیاهان به روش قلمه زدن