ظروف سفالی همدان
سفالگری
ظرفهای سفالی، شاید یکی از قدیمی‌ترین ساخته‌های آدمی است.انسانهای اولیه از آن زمان که به فکر ذخیرهٔ آب و غذا افتادند و به خاصیت چسبندگی و شکل گیری گل رس پی بردند ظرفهای سفالی را به شکلهای گوناگون ساختند. با گذشت زمان و گسترش زندگی، سفالگری هم تکامل یافت. انسانهای آفریننده با دستهایشان بر ظرفهای گلی نقش و نگارهایی کشیدند و آنها را با رنگهای گوناگون آراستند. هم اینک در اکثر نقاط ایران از جمله در : مند گناباد، لالجین همدان، میبد یزد،شهرضای اصفهان، زنوز آذربایجان، کلپورگان سیستان و بلوچستان، جویبار مازندران وسیاهکل گیلان ظروف سفالین تهیه می‌شود. تولید وسایل و محصولات سفال و سرامیک در هر یک از نقاط نامبرده با اختلافی اندک در نوع مواد اولیه، رنگ و طرح تهیه می‌شود و به همین دلیل محصولات هر ناحیه به خوبی قابل تشخیص از فرآورده‌های سایر نقاط است. ساختن ظروف سفال متعلق به زمانی است که انسان در دشت زندگی می‌کرد و روستای اولیه شکل گرفته‌است و یکجا نشینی بوده‌است. این ظروف معمولاً برای نگهداری مواد غذایی ساخته شده‌است. ظروف سفالی خاصیت فاسد نشدنی دارد اما از سویی به دست آوردن این ظروف امکان تعبیر و تفسیر بخشهای مهمی از زندگی انسانهای اولیه را فراهم آورده‌است. مراحل ساخت و تحول ظروف سفالی عبارتند از: · دست ساز · چرخ ساز که به صورت کند وتند · ساختن ظروف سفالی به شکل مجسمه یا حجم‌های ترکیبی، یعنی علاوه بر حفظ کاربری ظروف سفالی آنها را به شکل مجسمه‌هایی از حیوانات یا حجم‌های ترکیبی، که نشانه‌گر نوع نگرش آنها به جهان هستی است می‌ساختند. مطالعه در مورد زمان آغاز و پیدایش خط بدون بررسی نقوش حک شده روی ظروف سفالی امکان پذیر نبوده‌است. به ویژه ظروف مربوط به هزاره‌های ۵ و ۶ پیش از میلاد در این میان نقش غیر قابل انکاری دارد. · واقع گرایی انسان اولیه در هنر از آغاز نقاشیهای غار تا به تصویر کشیدن گیاهان، حیوانات و انسان، بر روی ظروف سفالی تا آغاز خط و کتابت یک پروسهٔ طولانی است. تا زمانی که سفالگری دست ساز بوده‌است. دید واقع گرایانه به نقوش حکمفرما است. یعنی خط تصویر نگار علی رغم آغاز شدن از بین النهرین که از مصر با هیروگلیف به اوج رسیده‌است. روند تحول نقوش روی سفال که نهایتا به اختراع خط اندیشه‌نگار یا اندیشه‌نگاشت می‌انجامد. روندی چند هزار ساله‌است که تا پیش از هزاره پیش از میلاد، یعنی زمان سفالهای دست ساز بوده‌است. از اوایل هزارهٔ دوم قبل از میلاد نقوش روی سفالها علاوه بر این که مشاهدات را نشان دهد. با اشارات هم همراه بوده‌اند. ...
آشنایی با خرید ظرف
آشنایی با خرید ظرف اقتصاد > نحوه خرید - فاطمه قنواتی:چند وقتی است به سراغ بازار ظرف که می‌روی، پشت ویترین مغازه‌ها ظروفی با رنگهای شاد و زنده، تو را به سمت خود می‌کشد. این ظروف رنگین چیزی نیستند جز سفال‌هایی که هوش از سر آدم می‌برند. سفال در ایران، قدمت زیادی دارد و قبل از به میان آمدن ملامین و چینی و پلاستیک، در خانه‌ها فقط ظروف سفالی پیدا می‌شد. اما الان بعد از آن همه چینی و کریستال و آرکوپال دوباره سفالها به عنوان ظروفی مدرن مورد توجه هنرمندان و سلیقه‌های خاص قرار گرفته‌اند و برخی برای پذیرایی از میهمان یا در میهمانی‌های عصرانه برای سرو غذاهایی مانند آش و دیزی از آن استفاده می‌کنند. سفال چیزی است که هیچ‌گاه از مد نمی‌افتد و مدل‌های جدید آن با هر دکوراسیونی، چه مدرن و چه سنتی جور در می‌آید. سرامیک همیان سفال است؟به گل شکل گرفته و پخته شده که تزئین ندارد، سفال می‌گویند. از سفال کمتر به عنوان وسایل کاربردی مانند لیوان و بشقاب و... استفاده می‌شود بلکه بیشتر به شکل گلدان، کوزه (چون سفال آب را خنک نگه می‌دارد) یا ظروف پخت غذا (مثل دیزی) استفاده می‌شود. در ضمن سفال یکی از بهترین ظروف برای نگهداری غلات و برنج است چون خنک است و به خاطر منافذی که در بدنه‌اش دارد، هوا به راحتی می‌تواند درون آن جریان داشته باشد و مانع از عرق کردن ظرف شود. حتما مادربزرگ‌هایمان را به یاد داریم که از کوزه‌های سفالی برای نگهداری روغن و خرما و آرد استفاده می‌کردند. سرامیک هم در اصل همان سفال است اما روی آن را با لعاب خاصی می‌پوشانند تا هم محکم‌تر شود و هم بتوان سفال را نقش و نگاردار کرد و این به زیبایی سفال کمک می‌کند؛ در نتیجه می‌توان به سفال، از جهت رنگ و نقش، تنوع بیشتری داد. اگر به دنبال چیزی منحصر به فرد می‌گردید، از ظروف سفالی لعاب‌دار یا همان سرامیک‌های دست‌ساز استفاده کنید زیرا دارای اصالت بیشتری هستند و نقش‌های منحصر به فردی دارند که با دست و ذوق هنرمندان سفالگر کشیده شده است. دستی‌ها و ماشینی‌هاچند وقتی است که به دلیل استقبال از ظروف سفالی، دیگر سفالها فقط به صورت دستی تولید نمی‌شوند بلکه در چند شهر این محصول را به وسیله ماشین‌های صنعتی درست می‌کنند که به شیوه قالب‌ریزی است. به همین دلیل این محصولات از استحکام بیشتری برخوردارند، سطح صاف و صیقلی‌تری دارند و غالبا می‌توانید از یک رنگ و نقش، سرویس‌های غذاخوری و چای‌خوری آن را تهیه کنید و به خاطر قیمت کمتری که دارند به راحتی می‌توانید به عنوان ظروف دم دستی از آنها استفاده کنید. در ضمن این ظروف ...
سفالگری
با گذشت زمان و گسترش زندگی، سفالگری هم تکامل یافت. انسانهای آفریننده با دستهایشان بر ظرفهای گلی نقش و نگارهایی کشیدند و آنها را با رنگهای گوناگون آراستند. هم اینک در اکثر نقاط ایران از جمله در : مند گناباد، لالجین همدان، میبد یزد، شهرضای اصفهان، زنوز آذربایجان، کلپورگان سیستان و بلوچستان، جویبار مازندران و سیاهکل گیلان ظروف سفالین تهیه می‌شود[نیازمند منبع].تولید وسایل و محصولات سفال و سرامیک در هر یک از نقاط نامبرده با اختلافی اندک در نوع مواد اولیه، رنگ و طرح تهیه می‌شود و به همین دلیل محصولات هر ناحیه به خوبی قابل تشخیص از فرآورده‌های سایر نقاط است.مجسمهٔ سفالی دو شير (اثر محمود صفری‌روشن - لالجين)پیشینه سفالگریساختن ظروف سفال متعلق به زمانی است که انسان در دشت زندگی می‌کرد و روستای اولیه شکل گرفته‌است و یکجا نشینی بوده‌است. این ظروف معمولاً برای نگهداری مواد غذایی ساخته شده‌است. ظروف سفالی خاصیت فاسد نشدنی دارد اما از سویی به دست آوردن این ظروف امکان تعبیر و تفسیر بخشهای مهمی از زندگی انسانهای اولیه را فراهم آورده‌است. مراحل ساخت و تحول ظروفهای سفالی عبارتند از:دست سازچرخ ساز که به صورت کند وتندساختن ظروف سفالی به شکل مجسمه یا حجم‌های ترکیبی، یعنی علاوه بر حفظ کاربری ظروف سفالی آنها را به شکل مجسمه‌هایی از حیوانات یا حجم‌های ترکیبی، که نشانه‌گر نوع نگرش آنها به جهان هستی است می‌ساختند. مطالعه در مورد زمان آغاز و پیدایش خط بدون بررسی نقوش حک شده روی ظروف سفالی امکان پذیر نبوده‌است. به ویژه ظروف مربوط به هزاره‌های ۵ و ۶ پیش از میلاد در این میان نقش غیر قابل انکاری دارد.تندیس ونوس؛ نخستین اشیاء سفالی شناخته شده متعلق به سالهای ۲۹٬۰۰۰ تا ۲۵٬۰۰۰ ق.م هستند.واقع گرایی انسان اولیه در هنر از آغاز نقاشیهای غار تا به تصویر کشیدن گیاهان، حیوانات و انسان، بر روی ظروف سفالی تا آغاز خط و کتابت یک پروسهٔ طولانی است. تا زمانی که سفالگری دست ساز بوده‌است. دید واقع گرایانه به نقوش حکمفرما است. یعنی خط تصویر نگار علی رغم آغاز شدن از بین النهرین که از مصر با هیروگلیف به اوج رسیده‌است. روند تحول نقوش روی سفال که نهایتا به اختراع خط اندیشه‌نگار یا اندیشه‌نگاشت می‌انجامد. روندی چند هزار ساله‌است که تا پیش از هزاره پیش از میلاد، یعنی زمان سفالهای دست ساز بوده‌است. از اوایل هزارهٔ دوم قبل از میلاد نقوش روی سفالها علاوه بر این که مشاهدات را نشان دهد. با اشارات هم همراه بوده‌اند. از هزاره دوم پیش از میلاد خط اندیشه نگار شکل گرفته‌است. خطی که رمز آلود است، خلاصه‌تر است و سریعتر نوشته می‌شود.پیشینهٔ ...
تاریخچه صنعت دستی سفالگری
اين طور به نظر ميرسد كه آسياي غربي و اروپاي شرقي پيش از ساير نقاط عالم شروع به ساختن ظروف سفالين كردند. ظروف پيش از تاريخ، مكشوف در خاك ايران نشان مي دهد كه كوزه گران ايراني مهارت فوق العاده در نقاشي روي سفال داشته اند. بهترين نمونه‌هاي اين قبيل ظروف سفالين از شوش و ري و كاشان و دامغان و تل بگوم، نزديك تخت جمشيد به دست آمده. در آسياي صغير نيز نمونه‌هاي خوبي از ظروف متعلق به 6500 سال قبل، شبيه به ظروف كاشان و ري در نقاطي مانند تل عبيد و جمدت نصر پيدا شده. نظاير همين ظروف در عهد نخستين فراعنه در كشور مصر نيز ساخته مي‌شد. در حدود 1500 سال پيش از ميلاد در اطراف جزاير قبرس، صنعت سفال سازي ترقي فوق‌العاده كرد و ظروف كه از آن نواحي به دست آمده داراي نقوش بسيار زيبا مي‌باشند.يونانيها عقيده داشتند كه تمدن قبرس از مصر ريشه گرفته بود. در حقيقت ظروف سفالين قبرس به بعضي ظروف و نقوش مكشوف از تپه حصار دامغان شباهت زياد دارند. در نتيجه مجاورت با جزيره قبرس، كوزه گران يوناني صنعت كوزه گري خود را تكميل كردند و امروز نمونه هاي بسيار زيبايي از كوزه هاي يوناني در موزه هاي بزرگ دنيا مانند موزه «ارميتاژ» موجود است. ظروف سفالين يونان در قرن پنجم و ششم پيش از ميلاد زمينه سياه و قرمز داشتند و نقوش آن به رنگ سفيد يا قهوه اي بودند. از حيث نقوش، ظروف سفالين يونان كامل‌ترين ظروف دنياي قديم مي‌باشند زيرا غالباً حتي يك داستان و يا يك واقعه تاريخي را نشان مي‌دادند.در قرن چهارم پيش از ميلاد در ناحيه (تاناگرا) نزديك آتن، هنرمندان سفال ساز دست به ساختن مجسمه‌هاي كوچك سفالين زدند كه بسياري از آنها امروز به منزله شاهكارهاي بزرگي در موزه لوور و در موزه لندن معرفي گرديده اند. ظهور اسلام باعث شد كه تمام تمدنهاي كهن با يكديگر رابطه نزديك پيدا كردند و هنرمندان از سبكهاي مختلف، تقليد و اقتباس نمودند. صنعت سفال سازي يكي از صنايعي بود كه در دوران اسلامي ترقي فوق العاده يافت. از افغانستان تا ايران و آسياي صغير و مصر و افريقاي شمالي و اسپانيا، يك سبك تقريباً متحدالشكل، كوزه و كاسه هاي سفالين به وجود آمد كه در نظر اول همه شبيه به يكديگر مي نمايند ولي با دقت مختصري ميتوان دريافت كه هر كدام داراي خصوصياتي هستند كه آن را از يكديگر مشخص و متمايز مي نمايد. منشأ و مبدأ تمام ظروف اسلامي در ايران ساساني قرار دارد جز اينكه نقش و شكل آن در كشورهاي مختلف متمايز مي گردد.یکي از مراكز بزرگ كوزه گري در اوايل دوران اسلامي شهر نيشاپور بوده است. در شهر نيشاپور ظروف سفالين مانند بشقاب لب تخت و كاسه آش خوري پايه دار يا بدون پايه و ماست خوري و ديزي و آب خوري و سبد مي ...
تماس با ما
شهرک اتوبان ارتش شهرک شهید محلاتی پائین تر از پارکینگ اتکا فروشگاه بزرگ محلاتی غرفه رایان پارس گستر تلفن : 22473037 -22473230 - 22476481 - 22473391 دفتر مرکزی : آیت الله کاشانی پلاک 360 تلفن : 90- 44954389 44010728 44090828 قابل توجه : با پوزش از همه عزیزان با توجه حق انتخاب ایجاد شده توسط این مجموعه که حق مسلم شما عزیزان می باشد وبه دلیل عدم موجود بودن کلیه اقلام در فروشگاه و نیز نوسانات قیمت متاسفانه از دادن قیمت به صورت تلفنی معذوریم ضمنا جهت اطلاع عزیران از قیمتها اعلام میداریم که کلیه اقلام مطابق با قیمتهای روز خواهد بودکه درزمان خرید قیمت نهایی اعلام و درصورت توافق و بررسی توسط مشتری تامین و اقساط خواهد گردید
صنایع دستی لالجـین - سفال گری
لالجـین پایتـخت سـفال ایران لالجین پایتخت سفال ایران آنقدر غرق در هنر سفالینه است كه گویی مردمانش هویت خود را در سفال می‌بینند. لالجین با وسعت 508 كیلومترمربع در شرق شهرستان بهار واقع و از غرب به شهرستان همدان و از شمال به كبودرآهنگ محدود می‌شود. لالجین پایتخت سفال ایران آنقدر غرق در هنر سفالینه است كه گویی مردمانش هویت خود را در سفال می‌بینند. لالجین با وسعت 508 كیلومترمربع در شرق شهرستان بهار واقع و از غرب به شهرستان همدان و از شمال به كبودرآهنگ محدود می‌شود. لالجین كه به شهر سفال معروف است با جمعیتی بالغ بر 15 هزار نفر در 25 كیلومتری مركز استان همدان واقع شده است و بیش از 960 واحد خرد و كوچك و متوسط تولید، تكمیل و فروش سفال و سرامیك را با اشتغالی بالغ بر 6 هزار نفر در خود جای داده است. به گونه‌ای كه بیش از 75 درصد مردم این شهر با صنعت سفال و سرامیك اعم از تولید، تكمیل، فروش، صادرات و حمل و نقل مرتبطند. سفال و سرامیك لالجین با بیش از 750 سال سابقه تولید سفالینه و صادرات به بیش از 44 كشور دنیا، یكی از مهمترین نقاط تولید سفال در كشور به شمار می‌رود و هنرمندان این منطقه سالیانه بیش از 46 هزار تن سفال در قالب 37 میلیون قطعه انواع ظروف و اشیای زینتی سفال در ابعاد و اندازه‌های مختلف تولید می‌كنند.سفال و سرامیك‌های زیبای لالجین به گونه‌ای توسط هنرمندان و صنعتگران لالجینی تولید و تزئین می‌شود كه گردشگران داخلی و خارجی، لالجین را به عنوان یكی از سه قطب گردشگری استان همدان انتخاب می‌كنند. لالجین لالِجین یکی از شهرهای شهرستان بهار در استان همدان بوده، به عنوان مرکز تولید سفال خاورمیانه شناخته شده‌است. هشتاددرصد از جمعیت شهر لالجین به پیشهٔ سفالگری، سرامیک‌کاری و شغلهای وابسته همچون نقاشی سفالینه‌ها، بسته‌بندی، خرید و فروش محصولات سفالین ... اشتغال دارند. وضعیت تولید صنایع دستی در این شهر لالجین از مراکز عمده ساخت سفال و سرامیک ایران و جهان به شمار می‌رود و محصولات هنرمندان آن علاوه بر شهرهای دور و نزدیک ایران به بسیاری از کشورهای دیگر صادر می‌شود. سفالینه‌های ساخت لالجین بسیار متنوع است و انواع ظروف تزئینی و مصرفی را شامل می‌گردد (کارگاه‌هایی که در زمینه ساخت سفال و سرامیک فعالند، طبق آمار اتحادیه صنف سفال و سرامیک (آبان ۱۳۸۵) بالغ بر ۶۸۳ واحد است).در سالهای اخیر به علت تفاوت نسبی در عرضه و تقاضا و دشواری ساخت مصنوعات سفالین و نیز کاهش یا عدم کاربرد برخی از سفالینه‌ها تمایل به ساخت ظروف تزئینی بیشتر شده‌است و خطر نابودی، بعضی از شاخه‌های سفالگری را تهدید می‌کند. تعدادی از هنرمندان لالجینی ...
نحوه درست کردن ظروف سفالی
لالجین لالِجین یکی از شهرهای شهرستان بهار در استان همدان بوده، به عنوان مرکز تولید سفال خاورمیانه شناخته شده‌است. هشتاددرصد از جمعیت شهر لالجین به پیشهٔ سفالگری، سرامیک‌کاری و شغلهای وابسته همچون نقاشی سفالینه‌ها، بسته‌بندی، خرید و فروش محصولات سفالین ... اشتغال دارند. چگونگی تهیهٔ گل سفالگری شاگردان كارگاه سفال - لالجين خاک مورد نیاز ساخت سفالینه‌ها را از زمینهای اطراف روستای دستجرد تهیه کرده، با کامیون به کارگاه‌های سفالگری یا محلهای مخصوص ساخت گل منتقل می‌کنند.[۱] این خاک را که به صورت کلوخهای بزرگ و کوچک است، با وسایل مخصوص برقی یا به صورت ابتدایی با تخماق چوبی می‌کوبند و پس از آنکه ریز شد، داخل تغارهای بزرگ آهنین یا بشکهٔ معمولی با آب مخلوط می‌کنند و با بیلی آن را به هم می‌زنند تا به صورت دو غاب گل یا «لُوا» در آید. و پس از آن دوغاب گل را از الک - که در گوشهٔ حوضی به عمق تقریبی 30 سانتیمتر قرار می‌گیرد -می‌گذرانند تا خاشاک و سنگ‌ریزه‌ها را از آن جدا کنند. وقتی حوض پر شد، چند روز آن را به همان حال رها می‌کنند تا اندکی سفت شود. سپس با چوبی بلند خطوطی متقاطع (شطرنجی) به عمق چند سانتیمتر بر روی گل ایجاد می‌کنند. چندی بعد گل داخل حوض از محل ترسیم خطوط، ترک می‌خورد و به شکل خشتهایی ضخیم درمی‌آید. این خشتها را به داخل کارگاه حمل کرده، در اطاقی به نام «تُرپاقْدان» (خاکدان) انبار می‌کنند. قسمتی از خاک کوبیده را نیز جهت پاشیدن به زیر گل (به هنگام ورز دادن با پا یا دست) غربال کرده، در خاکدان کارگاه انبار می‌کنند. ورز دادن گل یک یا دو نفر گل را (با سیم یا داس) در تکه‌هایی نسبتاً بزرگ (لپه)از تودهٔ گلِ انبارشده، جدا می‌کنند و نخست با پا آن را ورز می‌دهند. هر بار آن را نخست پهن کرده با کنارهٔ کف پا لگد می‌کنند و سپس آن را جمع کرده دوباره به همین ترتیب ورز می‌دهند. این کار تا زمانی که گل کاملاً آماده شود، تکرار می‌گردد و ممکن است تا هفت یا هشت بار انجام گیرد. آنگاه لپه را به تکه‌های کوچک‌تر می‌برند و آن را با دست ورز می‌دهند و تقریباً به شکل کله‌قندهای کوچک درمی‌آورند. به این کله‌قندها اصطلاحاً چونه(گؤننه) می‌گویند. این گل برای ساخت سفال آمادهٔ است. افزارهای سفالگری ۱- سنگ گل‌فشاری تخته‌سنگ همواری است به طول یک متر و عرض نیم متر که آن را به ترکی «پالچوق‌باسَن» می‌نامند. این تخته‌سنگ در دست راست يا چپ سفالگر تعبیه شده و برای ورز دادن گل با دست به کار می‌رود. به هنگام ورز دادن گل، هر چند گاه یک بار با کارتراش گل‌های چسبيده بر آن را می‌تراشند. ۲- کارتراش کارتراش یا کَلتراش افزاری است برای ...
همدان
قبل نوشت اندر خود شیفتگی : داشتم سفر نامه رو می نوشتم که یهو چشمم به اینجا افتاد .جان من اگر شما بودین نمی گفتین لطفا" اول اینو بخونین؟؟؟شرمنده نمی دونم چرا انجمن از ما یه دونه عکس ندار ه بذاره! و همانا سفرنامه همدان می نویسیم ما!!!تعجب نکنید .ما در طی یک عملیات ضربتی تعطیلات خود را درهمدان گذراندیم.چهارشنبه صبح رفتیم و شنبه صبح برگشتیم و باید بگم بسی بسیار بهمون خوش گذشت. بیراه نیست اگر به همدانی ها بگن " ددری"(با فتحه روی هر د).هزار الله اکبر این مردم هر شب یکی دو عدد سبد پر از مواد خوراکی زیر بغلشون به همراه زیر انداز و ...هر گوشه ای که جا بده پهن میشن و پیکنیک !!! دیدنی های همدان: 1- کتیبه های گنجنامه و آبشار گنجنامه : کتیبه های داریوش وخشایار شاه . متاسفم که اینو میگم ولی من به چشم خویشتن دیدم که مردم از کوه خودشون رو میکشن بالا تا برن اون بالا روی کتیبه انگار که نشستن روی کاسه توالت!!! چهار زانو بشینن وعکس بگیرن. آبشار قشنگیه. 2- تاریک دره : بام الوند.مسیری برای کوهنوردی که خوب مسافرجماعت مثل ما که نمی تونست کوه بالا بره با ماشین میره اون بالا و صبحونه میزنه بر بدن بعلاوه خوشمزه ترین" آش جو " دنیا که تند بودنش بخاطر اضافه کردن سبزیجات کوهیه. 3- غار علیصدر بزرگترین غار آبی دنیا با قدمت بیش از 5 میلیون سال که بسیاربسیار زیباست . فقط نکته اش اینجاست که شما وقتی شبیه این غار رو در لبنان میبینین با خودتون فکر میکنین واقعا" نمی شد به جای این نورافکن پروژکتورهای مسخره که در بدترین جاهای غار علیصدر نصب شده یه نورپرداز بیارین و اون داخل رو نورپردازی بکنین که زیبایی هاش چند برابر بشه شما گاهی مجبور میشین دستتون رو بگیرین جلوی چشمتون تا نور اذیتتون نکنه و بتونین غار رو ببینین!!!و از اون بدتر متعجب میشین که چرا هرکس یه دوربین با فلاش دستش داخل غار میشه و هیچ کس بیرون غار این ها رو از ملت نمی گیره!!! تازه وقتی می فهمین داخل غار بغل استلاکمیت ها می تونین 2000 تومن بدین و با پروژکتور ازتون عکس بگیرن .یادتون میاد که اینجا ایران است ...ای مرز پرگهر. 4- لاله جین : مرکز ظروف سفالی دست ساز و ماشن ساز.ما اینجا کلی خرید کردیم .از تنگ لعاب آبی با ظرف های آبگوشت خوری لعابی بگیر تا بشقاب های خوشگل با طرح گبه و دیس و ... تنوع اجناس عالیه باضافه اینکه قیمت ها هم مناسبه پیشنهاد میکنم به ایرونی های عزیز حتما" در منزلتون از این کاسه بشقاب های ایرونی استفاده کنین هم خوشگلن هم سالم.چقدر آرکوپال آخه! 5- آرامگاه بوعلی سینا: بوعلی سینا برای من یعنی امین تارخ ! نمی دونم برای شما هم همین طوره؟؟؟ 6- آرامگاه باباطاهر : ...
درباره صنایع دستی
به موازات تكامل فكري بشر تدريجاً ساخت و استفاده از ابزار كه از يكسو موجب كاهش زحمت بدني و از سوي ديگر باعث ازدياد راندمان كار مي شد رواج يافت و طي ادوار مختلف تكامل و پيشرفت فوق العاده يي حاصل كرد. بطور مثال در رشته دستبافي، ابتدا نوعي ماشين بافندگي متحرك ساخته شد كه هنوز هم در مناطق روستائي از آن استفاده مي شود. عرض اين دستگاه از 50 سانتي متر تجاوز نمي كرد ولي به تدريج دستگاههاي بافندگي ديگري بصورت ثابت و با استفاده از ياتاقان و ماكو با عرض حداكثر تا 230 سانتي متر ساخته شد و امروز اغلب دستگاههاي متداول در بافندگي دستي از اين نوع است. از نقطه نظر تحولات فني و تغيير ابزار كار و روش توليد، ظهور و گسترش انقلاب صنعتي اروپا بزرگترين رويداد تاريخي محسوب مي شود، زيرا صنايع و حرفه هاي دستي كه طي قرنها منشاء توليد كالاهاي مختلف بود به يكباره دچار آن چنان تحول و دگرگوني عظيمي گرديد كه بسياري از اين صنايع در ممالك كانون انقلاب صنعتي رو به نابودي گذاشت و در اين ميان صنايع دستي ساير كشورها نيز از اثرات انقلاب مذكور در امان نماند چرا كه “توليد انبوه“ كالاهاي ماشيني به ميزاني بيش از احتياجات داخلي از يكسو و پيشرفت وسائل حمل و نقل و كاهش مداوم هزينه ي حمل از سوي ديگر، كشورهاي اروپاي غربي را متوجه ي بازارهاي ساير ممالك كرد و در نتيجه بسياري از كشورهاي آسيائي كه خود توليد كننده و حتي صادر كننده ي برخي محصولات دستي مصرفي نظير انواع پارچه، ظروف سفال و بدل چيني و اشياء شيشه يي و فلزي بودند پس از مدتي بر اثر رقابت مصنوعات ماشيني وارداتي، نه تنها بازارهاي خارجي را از دست دادند، بلكه بصورت وارد كننده ي مشابه ماشيني محصولات توليدي خود نيز شدند، كما اينكه در سالهاي قبل از انقلاب اسلامي در كشور خودمان نيز شرايطي ايجاد شده بود كه حتي صنايع دستي قابل ساخت در كشور از خارج وارد مي شد. بطور كلي دگرگوني عادات و نوع مصرف كه تا حد زيادي ناشي از تغيير نحوه ي زندگي بر اثر توسعه ي شهرنشيني است موجب بروز تحولات تدريجي و عميقي در صنايع دستي شده است بنحوي كه اگر تغيير شكل فرآورده هاي دست ساز كه معلول دگرديسي مصرف مي باشد با تغييرات حاصله در امر ساخت و توليد كه در ارتباط با تكامل ابزار است مورد بررسي قرار گيرد، ملاحظه مي شود كه عليرغم برخي تصورات درباره ي كهنگي صنايع دستي، اين رشته از فعاليت اقتصادي بشر، طي ادوار گذشته از تاثير پديده هاي اجتماعي، اقتصادي و فني بر كنار نمانده و شايد همين قابليت انعطاف صنايع دستي مهمترين عامل حفظ و بقاء آن بوده است. در همين زمينه “لئوبرونستين“ ضمن تقسيم هنرها و صنايع به دو دسته ي “مردم پسند“ و “نهر مردم“ ...