لباس های محلی
لباس های محلی
سایت دویچه وله (Deutsche Welle ) که بیش از یک سال است در حرکتی خزنده، به ذائقه سازی و گرایش زنان ایرانی به مدغربی می کوشد حالا گزارشی تهیه کرده از لباس سنتی آلمان ها.در آغاز این گزارش تصویری، دویچه وله با اشاره به اهمیت جشنواره های محلی در آلمان، لباسهای محلی را بخشی از هویت اقوام در یک کشور عنوان داشته و می نویسد: هرچند آلمان یک کشور صنعتی است، اما این دلیلی نیست تا مردم و بخصوص جوانان سنت‌ها و لباسهای محلی خود را فراموش کنند. بنابراین گزارش، هر ساله یک منطقه در آلمان میزبان برگزاری جشنواره لباسهای محلی مردمان آلمان بود. این جشنواره برای یکصدمین بار برگزار شد. از سراسر آلمان انجمن‌هایی که در زمینه لباسهای محلی فعالیت می‌کنند در جشنواره حضور می‌یابند. (عکس: کلاه سنتی زنان منطقه سنت گئورگ که تنها زنان سه منطقه در این محل در روزهای جشن و اعیاد از آن استفاده می‌کرده‌اند) (عکس: کلاه لباس عروس منطقه نیدرساکسن. در این منطقه بین ۴۰ تا ۵۰ نوع لباس محلی دست‌دوز و بسیار گران‌بها وجود دارد) کودکان و لباس محلی در آلمان نیز کودکان از پوشیدن لباسهای محلی خود لذت می‌برند و به آن مباهات می‌ورزند. (عکس: کودکان گروه کر اقلیت قومی سوربن در آلمان)جشنواره‌های محلیعلاوه بر جشنواره سالانه که به صورت سراسری برگزار می‌شود، بسیاری از مناطق جشنواره‌های محلی خود را نیز برگزار می‌کنند. (عکس: جشنواره در منطقه روتنبورگ. رژه زنان و مردان منطقه اوبرن‌دورف با لباس محلی)فدراسیون لباسهای محلی فدراسیون لباسهای محلی در آلمان با صد هیئت و انجمن بیش از یک میلیون ۵۰۰ هزار نفر عضو دارد. این فدراسیون سالانه یک لباس را نیز به عنوان لباس محلی سال برمی‌گزیند. (عکس: لباس محلی زنان فورهر، در منطقه کیل شمال آلمان، لباس برگزیده سال ۲۰۱۲ بود) لباس محلی در جشن شکرگزاری زنان منطقه بادنن‌دورف در ایالت نیدرساکسن با لباس محلی در مراسم جشن شکرگزاری.لباسهای محلی در طراحی مد اهمیت لباس های محلی در آلمان تا حدی است که به نوشته دویچه وله؛ دانشجویان طراحی مد و لباس در دانشگاه هانور دو ترم کامل را به بررسی لباسهای محلی مردم در آلمان می‌گذرانند. آنها در کارهای خود از بسیاری از اِلمان‌های لباسهای محلی نیز بهره می‌جویند.رفتار دوگانه سایت آلمانی در مواجهه با مد و لباس ایرانی در آغاز گزارش اشاره ای شد به اینکه سایت آلمانی دویچه وله چند وقتی است با معرفی طراحان ناشناس در ایران و طرح های آنها تغییر در پوشش ایرانی ها بویژه بانوان را دنبال می کند.گرچه دویچه وله در گزارش خود درباره لباس های سنتی آلمانی، لباس را بخشی ...
فرهنگ گیلکی(لباس محلی)
لباس های محلی گیلان
اختتمایه نمایشگاه لباس های محلی در انزلی پایان یافت
وی هدف از برگزاری این نمایشگاه دوخت لباس های محلی خطه سبز شمال و آشنایی نسل های جدید با آیین و سنت ها و پوشاک قدیم در راستای ارتقا دادن سطح اشتغالزایی برای بانوان این شهر و همچنین نشان دادن هنر و ذوق هنری خیاطان این منطقه اشاره کرد، که با یادگیری این هنر و طرح ایده های جدید بتوانند قدمی برای اشتغالزایی برداشته و در صدد فرصت های کارآفرینی باشند، این نمایشگاه از سوی میراث فرهنگی برگزار شد،و همچنین حمایت هایی از سوی ریاست اداره فنی حرفه ای قرار گرفت، اما متاسفانه به دلایل متعدد از قبیل اختصاص مکان نامناسب در سالن هلال احمر و عدم توجه مسئولین به بخش هنر در این شهر با استقبال چندان بالایی برخوردار نبود،و حتی مورد بازدید بعضی مسئولین ، جز چندی از اعضای شورای شهر قرار نگرفت. اما در هر صورت برپایی نمایشگاه تا حدودی علاقه بازدیدکنندگان را برانگیخت،همچنین در این نمایشگاه هنرهای دستی زیبای دیگری از هنرمندان خوش ذوق این شهر برای اولین بار با معرق کاری روی استخوان حیوانات و ساخت انواع وسایل تزئینی و زیبا و دیگر کارهای هنری مانند سرمه دوزی و تزئینات دیگر مورد دید همگان قرار گرفت که در نوع خود بی نظیر بود.برای تمامی عزیزان هنرمند این شهر آرزوی توفیق روزافزون و سربلندی داریم و امید است روزی صنایع هنرهای دستی در شهرستان انزلی در بخش فرهنگ و هنر مورد حمایت نهادهای ذی ربط واقع گردد ، ان شاالله
لباسهای محلی گیلان؛ جاذبه ای رو به فراموشی
هم اکنون باید برای دیدن شلیته های پرچین و بلند لباس زن گیلان باید کیلومترهـا دشـت را پیمود تا شاید زنی را ببینی که با طره های خاکستری مو لباسی محلی به تن کرده و خاطره ای از گذشته باشد که به گفته محققان این طرح لباس قدمتـی بیـش از چهار هزار سال دارد.روسری و سربند (لچک) پیراهن یا جمه، جلیقه کت، الجاقبا، دامن، شلیته، شلوار و چادر کمر از بخشهای اصلی لباس محلی زنان گیلان است."الجاقبا" پوشش دوخته شده ای از مـخمـل یـا پارچه چادر شـب اسـت کـه پـوشـش زنـان در کوهستانهای شرقی و قاسم آباد بوده است."شلیته" یا کوتاه تومان (تـنبـان) دامنـی کوتاه و پرچین است که به آن "گرد تومان" نیز می گویند، دامن، دراز تومان (تنبان) واژه ایسـت که برای دامن بلند چین دار در مرکز و شرق گیلان استفاده می شود درغرب گیلان تالشیها آن را "شلار" می گویند.لباس محلی گیلان جزء چهار لباس منتخب دنیا در المپیک جهانی شناخته شدچادر کمر، پوششی است که بانوان گیـلانـی آن رابه کمر می بندند بانوان ساکن جلگـه به آن "کمردبد" می گویند همچنین در گویش محلی به چادرشب "چارشـو" گفته می شود و رنگ اصلی زمینه آن مـعمـولا قرمز است.بانوان چادر را هنگام کـار کشـاورزی مثـل چیدن برگ سبز چـای نشـاء و جیـن وچیـدن مرکبات در هوای سرد و هنگامی که مجبورنـد ساعتها به شکل خمیده کار کنند به دور کمـر می بـننـد زیـرا بـستـن آن هـم از کمـردرد جلوگیری می کند و هم موجب گرم نگـه داشتـن آنان می شود همچنین از آن برای بستن کودک به پشت هنگام کار کردن استفاده می شود.یک پژوهشگر گیلانی درباره اهمیت و کاربرد لباسهای محلی گیلان می گوید: روسری و سربند (لچک)، پیراهن یا جمه، جلیقه کت، الجاقبا، دامن، شلیته، شلوار و چادر کمر از جمله بخشهای اصلی لباس محلی زنان گیلان است.فرشته انسان دوست افزود: هر تکه از لباس زن گیلانی کاربردی داشته که با تغییر شرایط نیاز به آن از بین رفته و کم کم حذف شده است.وی عنوان کرد: در گیلان مردم به دلیل وجود طبیعتی زیبا و مملو از رنگ کمتر از رنگ مشکی استفاده می‌کردند مگر زنان مسن که آنان نیز تنها لچک خود را که زیر روسری بسته می شد از این رنگ تیره انتخاب می‌کردند.انسان دوست ادامه داد: مردم گیلان در گذشته برای عزا نیز لباسهای کهنه و مندرس خود را به تن می‌کردند و از پوشیدن لباس سیاه امتناع می‌کردند.رنگهای شاد لباس محلی زنان گیلانی به خزان بی‌هنگام نشسته و به کنج پستوها خزیده استاین پژوهشگر گیلانی یادآورشد: امروزه با گذشت زمان لباسهای محلی دیگر از رونق افتاده اند و رنگهای شاد آن که امید به زندگی را در دلها زنده می‌کرد به خزان بی‌هنگام نشسته و به کنج پستوها، صندوقها و بقچه‌ها ...
لباس های محلی
لباس آذربایجانی یا لباس ملی آذربایجانی‌ها (به ترکی آذربایجانی: Azərbaycan milli geyimləri) لباس سنتی آذربایجانی که از فرایندهای طولانی فرهنگ، دین و... مردمان آذربایجانی پدید آمده‌است. و از نشانه‌های خاص اهالی آذربایجانی می‌باشد.[۱] لباس آذربایجانی نشان‌دهندهٔ ویژگی‌های هنری، تاریخی، قومی و خلاقیت‌هایی است که در داخل لباس منعکس می‌شود. لباس اصیل آذربایجانی نشان‌دهندهٔ وضعیت تاهل و سن می‌باشد که رقص آذربایجانی با لباس آذربایجانی به اجرا درمی‌آید. از قرن بیستم به بعد، لباس آذربایجانی در شهرها کاربرد خود را از دست داده و حالت مدرنیته به خود گرفته است؛ ولی عموما در مناطق عشایری و روستایی و مناطقی که اهالی آذربایجانی سکونت دارند، به مانند سابق کارکرد خود را حفظ کرده‌استلباس آذربایجانی یاآذریاز فرآیندهای طولانی فرهنگ و دین مردمان آذربایجان پدید آمده‌است.لباس آذربایجانی نشان دهندهٔ ویژگی‌های هنری، تاریخی، قومی و خلاقیت‌هایی است که در داخل لباس منعکس می‌شود.بیشترین پارچه به کار رفته در لباس های مردان آذری از تافته ،ساتن و مخمل است و برای لباس های زنان آذری از حریر، ساتن و تافته استفاده می شود.زنان آذری بیشتر از یک طرح لباس در جامعه خود استفاده می کنند به اسم "شلیته و شلوار" که تشکیل شده از شلوار، پیراهن بلند، دامنی پر چین و روسری بلند با کشی که به روی روسری است و پارچه این مدل لباس همیشه از حریر و تافته است.مردم آذری زبان از رنگ های شاد استقبال می کنند ورنگ قرمز را دوست دارند و معتقد هستند در رنگ قرمز زندگی جریان دارد ،و همیشه در کارهای خود به گل سرخ اشاره می کنند زیرا گل سرخ را یک سنبل برای خود می دانند.این لباس در مناطق عشایری و روستایی مناطقی که اهالی آذربایجانی سکونت دارند، به مانند سابق کارکرد خود را حفظ کرده‌است
چرا لباس های بومی محلی به فراموشی سپرده می شوند ؟
روانسر خبر: امروزه ورود مدلهای لباس جدید و بی‌هویت خارجی و عمدتا غربی موجب شده تا لباسهای بومی و محلی که معرف فرهنگ غنی و بومی مناطق مختلف بوده از رونق افتاده و کم کم رنگ فراموشی به خود بگیرد. به نقل از سایت خبری اورامانات : پوشش و لباس اصیل کردی بخشی از فرهنگ و شناسنامه کردها است که رنگهای شاد و نقش و نگارهای متنوع به کار رفته در آن علاوه بر جنبه‌های زیباشناختی که دارد، آرامش روحی و روانی را برای فرد به ارمغان می آورد اما متاسفانه امروزه با گسترش تبلیغات رسانه های بیگانه و مد گرایی این ذخیره فرهنگی و بومی جای خود را به فرهنگ بیگانه سپرده است. لباسهای سنتی زنان کُرد جز لباسهای اصیل و ایرانی است که طرح و نگار نقش بسته بر آن چشمها را به میهمانی طبیعت می برد و هر نقش نمادی است که پیشینه ای دیرینه دارد. لباس کردی چه نوع زنانه و چه مردانه آن یکی از لباس هایی است که در طول تاریخ و تا حدودی در عصر کنونی توجه فرهنگ ها و قومیت های مختلف سراسر جهان را به خود معطوف داشته و هر ساله در نمایشگاه های جهانی مد و لباس تحسین همگان را به سوی خود جلب می کند .اما امروزه ورود مدلهای لباس جدید و بی‌هویت خارجی و عمدتا غربی موجب شده تا لباسهای بومی و محلی که معرف فرهنگ غنی و بومی مناطق مختلف بوده از رونق افتاده و کم کم رنگ فراموشی به خود بگیرد.در حدود یک یا دو دهه گذشته کردستان با لباس های محلی و پوشش های مخصوص خود زبانزد خاص و عام بود و افراد زیادی را به دیدن هنرمندی این لباس وا می داشت اما امروزه این فرهنگ زیبا و اصیل کم کم از بین رفته و جای خود را به لباس های وارداتی داده است.لباس کردی در بخش آقایان و خانم ها باتوجه به ویژگی های خاصی از جمله طرح، رنگ و تنوعی که دارد در سالهای نه چندان دور و حتی در میان سایر ملل از استقبال چشمگیری برخوردار بود ولی افسوس هر روز که می گذرد از محبوبیت آن در میان تمامی اقشار به ویژه جوانان کاسته می شود که شاید یکی از دلایل اصلی آن هم گرانی این نوع لباس ها باشد. گرانی و مدگرایی مهمترین اصل فراموشی لباس های کردی یکی از فروشندگان لباسهای کردی با اشاره به دلایل اصلی فراموش کردن این ظرفیت اصلی در استان کردستان بیان کرد: لباس کُردی یکی از زیباترین نوع پوشش ایرانی است اما گرانی و مدگرایی به عنوان فاکتورهای اصلی است که باعث فراموشی این لباس شده است. وی افزود: حفظ آداب و رسوم، فرهنگ بومی محلی و پوشش محلی هر منطقه مورد تاکید و توجه مردم و مسئولان است اما این رویکرد در حال حاضر در استان کردستان وجود ندارد و لباس های سنتی با قیمت های بالایی که دارند در ورطه فراموشی قرار گرفته است. این فروشنده کُردزبان ...