معماری اتاق عمل
معماري بيمارستان (2)
اتاق اشیاء استریل: اندازه این اتاق دارای انعطاف پذیری بیشتری است اما بایستی به اندازه کافی فضای قفسه و کابینت وجود داشته باشد و بتوان به طور مستقیم از اتاق عمل به آن دسترسی داشت. به ازای هر اتاق عمل اشیاء استریل به مساحت تقریبی ده متر مربع نیاز است.اتاق تجهیزات: اگر چه دسترسی مستقیم به اتاق عمل ارجح است این کار همیشه ممکن نیست اگر دسترسی مستقیم امکان‌پذیر نباشد اتاق تجهیزات بایستی تا حد امکان نزدیک اتاق عمل باشد تا مدت انتظار کمتر شود. اتاقی به اندازه 20متر مربع باید در نظر گرفته شود.اتاق زیر مجموعه استریل: این اتاق را می‌توان مستقیم یا غیر مستقیم به بخش استریل اتاق عمل مرتبط کرد. این اتاق شامل یک بخش بهداشتی برای اشیاء استریل شده و یک بخش معمولی برای اشتباه غیر استریل است. تجهیزات آن بایستی شامل سینک، سطح انبار، سطح کار و استریل کننده‌های بخار باشد. وصل کردن یک اتاق زیر مجموعه استریل (ساب استریل) به چندین اتاق عمل می‌تواند مشکلات بهداشتی بوجود آورد که این کار نباید صورت گیرد. توجه داشته باشید که ابزار جراحی در واحد استریلیزه مرکزی آماده می‌شوند که خارج از محوطه جراحی قرار دارد.اتاق گچ گیری: به خاطر مسائل بهداشتی، این اتاق نباید در محوطه جراحی باشد بلکه در محوطه بیماران سرپایی بایستی قرار گیرد در واقع اورژانس بیمار بایستی از لابی‌های مختلف عبور کند تا به اتاق عمل برسد. تجهیزات شرایط پس از عمل فناوری اتاق بهداشت و تهویه هوا: سیستم تهویه هوا جزئی حیاتی از فناوری اتاق بهداشت است نمونه معمولی آن از جابجایی کم،لزرش با سرعت ثابت حرکت هوا (m /s 45/0)استفاده می‌کند که تمام میکروبها و ذرات رها شده را به خارج می‌‌راند. یک سیستم دمنده جهت دار هوا نیز برای به حداقل رساندن لرزش هوا و یکنواختی آن هوا را به داخل اتاق عمل می‌‌دمد. بنابراین می‌توان به مقدار زیاد از ترکیب هوای آلوده و هوای تازه (هوای اتاق بهداشت) جلو گیری کرد. برای حفظ بهداشت و تمیزی تجهیزات جراحی به مسافتی به ابعاد تقریبی 00/3×00/3 متر نیاز است. همچنین سیستم تهویه هوا پیش از آماده کردن مقدار هوا مورد نیاز، از طریق تصویه، رقیق و فشرده کردن هوا سطح اجرام زنده هوایی را می‌‌کاهد. برای مثال برای اطمینان از آلودگی زدایی هوا بین اتاقهای عمل به15تا20 بار تعویض هوا در ساعت نیاز است. برای ایجاد منطقه‌ای در اتاق عمل که تا حد امکان فاقد جرم/ذره باشد از ورودی کنترل نشده هوا از طریق اتاقهای مجاور به داخل اتاق عمل بایستی جلوگیری کرد.این کار را می‌شود از طریق هوا بندی اتاق عمل (تمام درزها در طی ساخت بایستی پر شوند) و با تغییر فشار انجام داد (یعنی بالاترین فشار ...
طراحی و معماری بیمارستان
طراحی و معماری بیمارستان فهرست مندرجات1 قسمت بندی و تعین محدوده 2 انواع بیمارستانها 2.1 بیمارستانهای دانشگاهی 3 مفهوم طرح ریزی 4 مسیریابی 5 اتاقهای جراحی اصلی 5.1 اتاق بیهوشی 6 داروخانه 7 آبریزگاه 8 رعایت نکات ایمنی در جراحی 9 استریل‌سازی مرکزی 10 بخش مراقبتهای ویژه 11 بخشهای مراقبت 12 دپارتمانهای مراقبت قسمت بندی و تعین محدودهیک بیمارستان عمومی به بخشهای مراقبت، معاینه و درمان، انبار و محل نگهداری موقت زباله، اداری و فن آوری تقسیم می‌شود. قسمت‌های اقامتی و احتمالا بخشهای آموزشی و پژوهشی و همچنین بخشهای حمایتی برای عملیاتهای خدماتی نیز در یک بیمارستان عمومی وجود دارند انواع بیمارستانهابیمارستانها را می‌شود به گروههای زیر تقسیم کرد: کوچکترین (تا 50 تخت)، کوچک (تا 150 تخت) استاندارد (تا 600 تخت) و بزرگ. حمایت کنندگان مالی بیمارستانها ممکن است دولت، بنیادهای نیکوکاری یا خصوصی یا ترکیبی از اینها باشند. بیمارستانها را می‌توان از جهت نوع فعالیت به بیمارستانهای عمومی، تخصصی و دانشگاهی تقسیم کرد. بیمارستانهای دانشگاهی بیمارستانهای دانشگاهی با بیشترین ظرفیت خدماتی را می‌توان برابر با دانشکده‌های پزشکی و بیمارستانهای عمومی بزرگ دانست. آنها امکانات تشخیص و درمانی گسترده‌ای دارند و به طور اصولی پژوهش و آموزش را به پیش می‌‌برند.سالنهای سخنرانی و اتاقهای تشریح بایستی طوری گنجانده شوند که فعالیت بیمارستان توسط ناظرین مختل نشوند. بخشها باید بزرگ باشند تا هم ملاقات کنندگان و هم ناظران را در خود جای دهند. امکانات و نیازهای ویژه بیمارستانهای پزشکی ایجاب می‌کند اتاقها به صورت ویژه‌ای طراحی شوند مفهوم طرح ریزیموقعیت: محل پروژه باید دارای فضای کافی برای بخشهای اقامتی مستقل و دپارتمانهای مختلف بیمارستان باشد. بایستی در منطقه آرام باشد و در آینده نیز احتمال ساخت و ساز در اطراف آن وجود نداشته باشد مگر اینکه توسط محلهای مجاور تفکیک و مستثنی شده باشد. تجهیزات نبایستی بر اثر مه گرفتگی، باد شدید، گرد و غبار، دود، بو و حشرات آسیب ببیند. زمین نباید آلوده باشد و برای گسترش فضا، زمینهای آزاد اطراف نیز در نظر گرفته شوند . جهت: بهترین جهت برای اتاق درمان و جراحی بین شمال غربی و شمال شرقی است. نمای بخش پرستاری در جهت جنوب به جنوب شرقی مناسب است آفتاب صبحگاهی دلپذیر، گرمای کم، مزاحمت کم نور آفتاب (احتیاج به تاریک کردن اتاق نیست)، هوای ملایم در عصر ها، اتاقهایی که رو به شرق و غرب هستند به نسبت دارای آفتاب گیری بیشتر هستند اگر چه ...
ضوابط طراحی مکان های درمانی
ضوابط طراحی مکان های درمانی بیمارستان اتاق بیهوشیاندازه اتاق بیهوشی باید تقریبا ۸۰/۳×۸۰/۳ متر باشد و درهای آن نیز کشویی و برقی باشد و به اتاق عمل باز شوند(پهنای ۴۰/۱ متر)این درها باید دارای دریچه و شیشه‌ای باشند تا بتوان با اتاق جراحی ارتباط تصویری داشت. اتاق بایستی مجهز به یخچال ،سینک آب ،لوله دستشویی و آبکشی، کابینت جهت نگهداری لوله هلی جراحی ،اتصالات تجهیزات بیهوشی. برق اضطراری باشد. اتاق ترخیص بیهوشی:این اتاق به اتاق بیهوشی شباهت دارد در ورودی به راهروی کاری باید لولایی و بدون چفت با عرض ۲۵/۱ متر باشد. اتاق شستشو:تقسیم اتاق شستشو به بهداشتی ومعمولی ایده ال است اما از نقطه نظر بهداشت یک اتاق تکی کافی است. حداقل پهنای اتاق باید۸۰/۱ متر باشد. برای هر اتاق جراحی بایستی سه دست و صورت شویی (سینک) که آب را به اطراف نمی‌پاشد وجود داشته باشدکه از طریق پدالهای پایی کنترل شوند .بایستی دارای دریچه دید باشند و اگر هم برقی هستند بایستی با پدالهای پایی باز شوند. اگر صرفه جویی در الویت دارد می‌توان از درهای لولایی چرخش استفاده کرد. اتاق اشیاء استریل:اندازه این اتاق دارای انعطاف پذیری بیشتری است اما بایستی به اندازه کافی فضای قفسه و کابینت وجود داشته باشد و بتوان به طور مستقیم از اتاق عمل به آن دسترسی داشت. به ازای هر اتاق عمل اشیاء استریل به مساحت تقریبی ده متر مربع نیاز است. اتاق تجهیزات:اگر چه دسترسی مستقیم به اتاق عمل ارجح است این کار همیشه ممکن نیست اگر دسترسی مستقیم امکان‌پذیر نباشد اتاق تجهیزات بایستی تا حد امکان نزدیک اتاق عمل باشد تا مدت انتظار کمتر شود. اتاقی به اندازه ۲۰متر مربع باید در نظر گرفته شود. اتاق زیر مجموعه استریل:این اتاق را می‌توان مستقیم یا غیر مستقیم به بخش استریل اتاق عمل مرتبط کرد. این اتاق شامل یک بخش بهداشتی برای اشیاء استریل شده و یک بخش معمولی برای اشتباه غیر استریل است. تجهیزات آن بایستی شامل سینک، سطح انبار، سطح کار و استریل کننده‌های بخار باشد. وصل کردن یک اتاق زیر مجموعه استریل (ساب استریل) به چندین اتاق عمل می‌تواند مشکلات بهداشتی بوجود آورد که این کار نباید صورت گیرد. توجه داشته باشید که ابزار جراحی در واحد استریلیزه مرکزی آماده می‌شوند که خارج از محوطه جراحی قرار دارد. اتاق گچ گیری:به خاطر مسائل بهداشتی، این اتاق نباید در محوطه جراحی باشد بلکه در محوطه بیماران سرپایی بایستی قرار گیرد در واقع اورژانس بیمار بایستی از لابی‌های مختلف عبور کند تا به اتاق عمل برسد. تجهیزات شرایط پس از عمل فناوری اتاق بهداشت و تهویه هوا: سیستم تهویه هوا جزئی حیاتی از فناوری اتاق ...
معماری داخلی
معماری داخلی «معماری داخلی» حلقه اتصال میان «معماری» و «طراحی داخلی» است. این رشته از طرفی همانند معماری با ساختمان و اجزا و عناصر سازنده آن سر و کار دارد و از طرفی مانند طراحی داخلی بر فضاهای داخلی تاکید می کند. بسته به کاربری تعریف شده و یا خواسته شده بنا یا اثر معماری به فضاهای مختلف از قبیل اتاق کار، اتاق خواب، هال پذیرایی آشپزخانهو مانند اینها در کاربری مسکونی؛یا اتاق مدیر،اتاق انتظار،سالن کنفرانس و... در کاربری اداری؛و به همین ترتیب کاربری های تجاری ،خدماتی،نمایشگاهی و موارد مشابهی که غالباٌ تفکیک ریز فضاهایشان با استفاده از مؤلفه کف و سقف و دیوارها صورت می پذیرد ، در حوزه عمل رشته معماری داخلی است. حتی نوسازی ساختمان های نسبتا قدیمی(البته نه آنهایی که جزء میراث معماری به حساب می آیند) هم بر عهدۀ این رشته قرار می گیرد. اگر بخواهیم به گونه ای دیگر رشته«معماری داخلی»را از دو رشته دیگر تمیز دهیم، می توانیم بگوییم این رشته به طور نسبی بیشتر مرهون«دانش» معماری است تا «هنر»معماری؛و اگر بخواهیم با تعریف مادر- یعنی تعریفی که از هنر معماری ارائه دادیم – ازقبیل کف، سقف و دیوارها - سازماندهی فضا گام اول به شمار می آید و گامهای بعدی آن همانطور که خواهیم دید به ترتیب با «طراحی داخلی » و«دکوراسیون داخلی » برداشته خواهد شد.
آرامش در اتاق خواب شکلاتی
نياز انسان به خواب و استراحت براي تخليه خستگي‌ها، تنش‌ها و فشارهاي روزمره يكي از انكارنشدني‌ترين نيازهاست كه رابطه مستقيم با سلامت، تندرستي، نشاط و موفقيت ما در زندگي دارد. بنابراين كيفيت و كميت خواب نقش بسيار زيادي در ميزان رضايت ما از زندگي خواهد داشت. پيشنهاد مي‌كنيم براي داشتن خوابي آرام و عميق به توصيه‌هاي زير عمل كنيد.چرا اتاق خواب بايد شكلاتي باشد؟براي آن‌كه خواب بهتري را در اتاق خواب خود تجربه كنيد، بهتر است از رنگ‌هاي روشن كرم، كرم شكلاتي يا قهوه‌اي روشن براي رنگ آميزي ديوارهاي آن استفاده كنيد. اين رنگ‌ها به شما كمك مي‌كند تا به لحاظ رواني آمادگي بهتري براي خوابيدن پيدا كنيد. براساس ديدگاه كارشناسان رنگ درماني اين رنگ‌ها به راحتي بر اعصاب انسان تاثير آرام بخش گذاشته و به داشتن خوابي آرام و عميق كمك مي‌كند. اتاقي كه بايد پنجره داشته باشد هرگز اتاقي را كه فاقد پنجره است براي اتاق خواب خود انتخاب نكنيد. اين اتاق نامناسب‌ترين انتخاب براي محل خواب شماست. يكي از مهم‌ترين عواملي كه اين اتاق را به بدترين انتخاب تبديل مي‌كند از بين بردن شانس تهويه هوا در اتاق است. به اين ترتيب بدون وجود پنجره رابطه اتاق با هواي آزاد و پر اكسيژن محيط قطع مي‌شود و امكان اكسيژن رساني در طول روز اتاق خواب ناممكن مي‌شود. بنابراين شب هنگام خواب اكسيژن كافي براي افراد وجود ندارد. ضمن آن‌كه نبودن پنجره در اتاق خواب نورپردازي اتاق را نيز مشكل مي‌كند و شخص را از داشتن نور طبيعي آفتاب محروم مي‌كندكه هر دوي اين‌ها هم اكسيژن و هم نور آفتاب از جمله ضروريات يك اتاق خواب مناسب است. شمع‌هاي زرد رنگ مناسب‌ترين نورپردازي براي اتاق خواب آن است كه نور به‌گونه‌اي در اين فضا تابيده شود كه چشم اشخاص را مستقيم نشانه نرود. به اين معني كه اين نور موجب آزار چشم فردي كه نياز به استراحت دارد نشود. بنابراين براي اتاق‌خواب به‌ويژه در زماني كه ساعت خواب نزديك است نمي‌توان از نور لامپ‌هاي معمولي استفاده كرد بلكه بايد از نور‌هايي ضعيف ظريف به اندازه نور يك شمع استفاده كرد. براي اين منظور مي‌توانيد از لامپ‌هايي كه با سوئيچ‌هاي گردان طراحي شده‌اند استفاده كنيد. با چرخاندن اين سوئيچ‌ها مي‌توانيد نور لامپ را در حد يك شمع تنظيم كنيد. ضمن آن‌كه توجه داشته باشيد، از نورهاي گرم مثل لامپ‌هاي زرد استفاده كنيد.
معماری بیمارستان
معماری بیمارستان در حالی که بیمارستانها در گذشته آگاهانه جهت مصارف پزشکی، جراحی طراحی می‌‌شدند امروزه می‌توان شاهد تغییر جهت به سوی انسانگرایی در امکانات بیمارستانی بود. بیمارستانهای امروزی بیشتر به هتل شبیه هستند. وجود فضای اقامتی دارای اهمیت بیشتری نسبت به طرح‌های سرد بهداشتی در بیمارستانهای گذشته است. مدت زمان بستری و اقامت بیمار به طور پیوسته کوتاهتر می‌شود و علاقه به اتاقهای یک تختی یا دو تختی (در خصوص بیمارهای خصوصی) بیشتر شده است. 1 قسمت بندی و تعین محدوده 2 انواع بیمارستانها 2.1 بیمارستانهای دانشگاهی 3 مفهوم طرح ریزی 4 مسیریابی 5 اتاقهای جراحی اصلی 5.1 اتاق بیهوشی 6 داروخانه 7 آبریزگاه 8 رعایت نکات ایمنی در جراحی 9 استریل‌سازی مرکزی 10 بخش مراقبتهای ویژه 11 بخشهای مراقبت 12 دپارتمانهای مراقبت 13 منابع قسمت بندی و تعین محدوده یک بیمارستان عمومی به بخشهای مراقبت، معاینه و درمان، انبار و محل نگهداری موقت زباله، اداری و فن آوری تقسیم می‌شود. قسمت‌های اقامتی و احتمالا بخشهای آموزشی و پژوهشی و همچنین بخشهای حمایتی برای عملیاتهای خدماتی نیز در یک بیمارستان عمومی وجود دارند. انواع بیمارستانها بیمارستانها را می‌شود به گروههای زیر تقسیم کرد: کوچکترین (تا 50 تخت)، کوچک (تا 150 تخت) استاندارد (تا 600 تخت) و بزرگ. حمایت کنندگان مالی بیمارستانها ممکن است دولت، بنیادهای نیکوکاری یا خصوصی یا ترکیبی از اینها باشند. بیمارستانها را می‌توان از جهت نوع فعالیت به بیمارستانهای عمومی، تخصصی و دانشگاهی تقسیم کرد. بیمارستانهای دانشگاهی بیمارستانهای دانشگاهی با بیشترین ظرفیت خدماتی را می‌توان برابر با دانشکده‌های پزشکی و بیمارستانهای عمومی بزرگ دانست. آنها امکانات تشخیص و درمانی گسترده‌ای دارند و به طور اصولی پژوهش و آموزش را به پیش می‌‌برند.سالنهای سخنرانی و اتاقهای تشریح بایستی طوری گنجانده شوند که فعالیت بیمارستان توسط ناظرین مختل نشوند. بخشها باید بزرگ باشند تا هم ملاقات کنندگان و هم ناظران را در خود جای دهند. امکانات و نیازهای ویژه بیمارستانهای پزشکی ایجاب می‌کند اتاقها به صورت ویژه‌ای طراحی شوند. مفهوم طرح ریزی موقعیت: محل پروژه باید دارای فضای کافی برای بخشهای اقامتی مستقل و دپارتمانهای مختلف بیمارستان باشد. بایستی در منطقه آرام باشد و در آینده نیز احتمال ساخت و ساز در اطراف آن وجود نداشته باشد مگر اینکه توسط محلهای مجاور تفکیک و مستثنی شده باشد. تجهیزات نبایستی بر اثر مه گرفتگی، باد شدید، گرد و غبار، دود، بو و حشرات آسیب ببیند. زمین نباید آلوده باشد و برای گسترش فضا، ...
معماری بیمارستان
معماری بیمارستان در حالی که بیمارستانها در گذشته آگاهانه جهت مصارف پزشکی، جراحی طراحی می‌‌شدند امروزه می‌توان شاهد تغییر جهت به سوی انسان گرایی در امکانات بیمارستانی بود. بیمارستانهای امروزی بیشتر به هتل شبیه هستند. وجود فضای اقامتی دارای اهمیت بیشتری نسبت به طرح‌های سرد بهداشتی در بیمارستان های گذشته است. مدت زمان بستری و اقامت بیمار به طور پیوسته کوتاهتر می‌شود و علاقه به اتاقهای یک تختی یا دو تختی (در خصوص بیمارهای خصوصی) بیشتر شده است. قسمت بندی و تعین محدوده یک بیمارستان عمومی به بخش های مراقبت، معاینه و درمان، انبار و محل نگهداری موقت زباله، اداری و فن آوری تقسیم می‌شود. قسمت‌های اقامتی و احتمالا بخشهای آموزشی و پژوهشی و همچنین بخشهای حمایتی برای عملیاتهای خدماتی نیز در یک بیمارستان عمومی وجود دارند. انواع بیمارستان ها بیمارستان ها را می‌شود به گروه های زیر تقسیم کرد: کوچکترین (تا 50 تخت)، کوچک (تا 150 تخت) استاندارد (تا 600 تخت) و بزرگ. حمایت کنندگان مالی بیمارستان ها ممکن است دولت، بنیادهای نیکوکاری یا خصوصی یا ترکیبی از اینها باشند. بیمارستان ها را می‌توان از جهت نوع فعالیت به بیمارستانهای عمومی، تخصصی و دانشگاهی تقسیم کرد. بیمارستان های دانشگاهی بیمارستان های دانشگاهی با بیشترین ظرفیت خدماتی را می‌توان برابر با دانشکده‌های پزشکی و بیمارستانهای عمومی بزرگ دانست. آنها امکانات تشخیص و درمانی گسترده‌ای دارند و به طور اصولی پژوهش و آموزش را به پیش می‌‌برند.سالن های سخنرانی و اتاق های تشریح بایستی طوری گنجانده شوند که فعالیت بیمارستان توسط ناظرین مختل نشوند. بخش ها باید بزرگ باشند تا هم ملاقات کنندگان و هم ناظران را در خود جای دهند. امکانات و نیازهای ویژه بیمارستان های پزشکی ایجاب می‌کند اتاق ها به صورت ویژه‌ای طراحی شوند. مفهوم طرح ریزی موقعیت: محل پروژه باید دارای فضای کافی برای بخش های اقامتی مستقل و دپارتمان های مختلف بیمارستان باشد. بایستی در منطقه آرام باشد و در آینده نیز احتمال ساخت و ساز در اطراف آن وجود نداشته باشد مگر اینکه توسط محل های مجاور تفکیک و مستثنی شده باشد. تجهیزات نبایستی بر اثر مه گرفتگی، باد شدید، گرد و غبار، دود، بو و حشرات آسیب ببیند. زمین نباید آلوده باشد و برای گسترش فضا، زمین های آزاد اطراف نیز در نظر گرفته شوند. جهت بهترین جهت برای اتاق درمان و جراحی بین شمال غربی و شمال شرقی است. نمای بخش پرستاری در جهت جنوب به جنوب شرقی مناسب است آفتاب صبحگاهی دلپذیر، گرمای کم، مزاحمت کم نور آفتاب (احتیاج به تاریک کردن اتاق نیست)، هوای ...
دکوراسیون اتاق کودک
به نام خدا بدون شک برای داشتن فرزندی سالم موارد متعددی باید مد نظر قرار گیرد. از موارد بسیار مهم،رنگ آمیزی و دکوراسیون اتاق کودک می باشد. اتاق کودک محلی ست که عمده فعالیت های کودک در آنجا بوده و باید متناسب با نیاز های او طراحی شود. با یک برنامه ریزی صحیح،دست یافتن به یک هدف طولانی مدت امکان پذیر است. رنگ و دکوراسیون باید با مقطع سنی که کودک شما در آن قرار دارد متناسب باشد. اما بدون شک تغییر دکوراسیون اتاق کودک با رشد آن از نظر اقتصادی امکان پذیر نیست. برای یک طراحی مناسب ابتدا باید نیاز ها و علایق کودکمان را بشناسیم و حتی با نظر خواهی از کودک علاوه بر مهم جلوه دادن نظرات او،محیطی دلنشین و آرامش بخش برایش ایجاد کنیم. اتاق کودک محلی ست که علاوه بر خواب و استراحت،ساعت های طولانی را برای بازی در آنجا سپری می کند و این در زمانی که شخصیت کودک در حال شکل گیری ست امری بسیار مهم است. فرآیند رشد انسان ها در کودکی،تأثیر بسزایی در شکل گیری شخصیت آنان دارد. برای طراحی،نظر خواهی از فرزند امری ممکن بوده و این در حالی ست که در مورد نوزادان امکان پذیر نمی باشد. نوزاد: در طول سال اول زندگی رنگ های ملایم برای اتاق کودک -بهترین انتخاب- است. نوزادان به نور و سایه نسبت به تفاوت رنگ ها(کنتراست فام) توجه بیشتری نشان می دهند. رنگ آمیزی اتاق نوزاد می تواند با رنگ های سفید و کرم و یا رنگ های زرد،صوتی،آبی یا سبز روشن انجام شود. با رشد کودک -انتخاب مناسب- به رنگ هایی شاد و درخشان تغییر می یابد. در حین انتخاب این گونه رنگ ها،باید توجه شود که اتاق کودک بیش از اندازه شلوغ نباشد،زیرا باعث سلب آرامش و بی قراری کودک می شود. ایمنی: در تزئینات اتاق کودک باید در درجه اول رعایت ایمنی را مد نظر قرار داد. از این رو باید توجه شود در ساخت رنگ های انتخابی،از سرب استفاده نشده باشد وهمین طور لوازم درون اتاق،برای کودک ایجاد خطر ننماید. برای مثال استفاده از لوازمی چون میز های مربعی که دارای کنجی تیز هستند مناسب نیست،خوشبختانه در حال حاضر برای حل این مشکل ابزار ایمنی در بازار موجود می باشد که تا حدی گره گشا بوده اند. برای طراحی رنگ دکوراسیون اتاق کودک به دو گونه می توان عمل کرد. یکی استفاده از رنگ های متنوع و شاد و دیگری استفاده از یک پس زمینه ملایم و کم رنگ و اضافه کردن اسباب بازی های رنگارنگ و متنوع بر روی آن است. حتی در مواردی می توان از نوارهای تزئینی با شخصیت های کارتونی موجود و مورد علاقه کودکان محیطی شاد و پویا فراهم کرد. در زمان طراحی باید به خصوصیات کودکمان توجه کنیم. اگر ...
معماری بیمارستان(1)
در حالی که بیمارستانها در گذشته آگاهانه جهت مصارف پزشکی، جراحی طراحی می‌‌شدند امروزه می‌توان شاهد تغییر جهت به سوی انسانگرایی در امکانات بیمارستانی بود. بیمارستانهای امروزی بیشتر به هتل شبیه هستند. وجود فضای اقامتی دارای اهمیت بیشتری نسبت به طرح‌های سرد بهداشتی در بیمارستانهای گذشته است. مدت زمان بستری و اقامت بیمار به طور پیوسته کوتاهتر می‌شود و علاقه به اتاقهای یک تختی یا دو تختی (در خصوص بیمارهای خصوصی) بیشتر شده است.فهرست مندرجات 1 قسمت بندی و تعین محدوده 2 انواع بیمارستانها 2.1 بیمارستانهای دانشگاهی 3 مفهوم طرح ریزی 4 مسیریابی 5 اتاقهای جراحی اصلی 5.1 اتاق بیهوشی 6 داروخانه 7 آبریزگاه 8 رعایت نکات ایمنی در جراحی 9 استریل‌سازی مرکزی 10 بخش مراقبتهای ویژه 11 بخشهای مراقبت 12 دپارتمانهای مراقبتقسمت بندی و تعین محدوده یک بیمارستان عمومی به بخشهای مراقبت، معاینه و درمان، انبار و محل نگهداری موقت زباله، اداری و فن آوری تقسیم می‌شود. قسمت‌های اقامتی و احتمالا بخشهای آموزشی و پژوهشی و همچنین بخشهای حمایتی برای عملیاتهای خدماتی نیز در یک بیمارستان عمومی وجود دارند.انواع بیمارستانها بیمارستانها را می‌شود به گروههای زیر تقسیم کرد: کوچکترین (تا 50 تخت)، کوچک (تا 150 تخت) استاندارد (تا 600 تخت) و بزرگ. حمایت کنندگان مالی بیمارستانها ممکن است دولت، بنیادهای نیکوکاری یا خصوصی یا ترکیبی از اینها باشند. بیمارستانها را می‌توان از جهت نوع فعالیت به بیمارستانهای عمومی، تخصصی و دانشگاهی تقسیم کرد.بیمارستانهای دانشگاهی بیمارستانهای دانشگاهی با بیشترین ظرفیت خدماتی را می‌توان برابر با دانشکده‌های پزشکی و بیمارستانهای عمومی بزرگ دانست. آنها امکانات تشخیص و درمانی گسترده‌ای دارند و به طور اصولی پژوهش و آموزش را به پیش می‌‌برند.سالنهای سخنرانی و اتاقهای تشریح بایستی طوری گنجانده شوند که فعالیت بیمارستان توسط ناظرین مختل نشوند. بخشها باید بزرگ باشند تا هم ملاقات کنندگان و هم ناظران را در خود جای دهند. امکانات و نیازهای ویژه بیمارستانهای پزشکی ایجاب می‌کند اتاقها به صورت ویژه‌ای طراحی شوند.مفهوم طرح ریزی موقعیت: محل پروژه باید دارای فضای کافی برای بخشهای اقامتی مستقل و دپارتمانهای مختلف بیمارستان باشد. بایستی در منطقه آرام باشد و در آینده نیز احتمال ساخت و ساز در اطراف آن وجود نداشته باشد مگر اینکه توسط محلهای مجاور تفکیک و مستثنی شده باشد. تجهیزات نبایستی بر اثر مه گرفتگی، باد شدید، گرد و غبار، دود، بو و حشرات آسیب ببیند. زمین نباید آلوده باشد و برای گسترش فضا، زمینهای آزاد اطراف نیز ...