نمایشنامه برای مهد کودک
نمایشنامه
نمایشنامه چیست؟ چگونه نمايشنامه بنويسيم؟ انتخاب موضوع، پرورش موضوع، تقویت طرح نمایشنامه، شخصیت ها و قهرمانان با رشد تئاتر و به موازات آن جشنواره ها و قوانین مربوط به متن نمایشنامه ها خصوصا اورژینال بودن متنها که امروزه یکی از قوانین دست و پا گیر می باشد. اولین دغدغه ی تئاتریهای جوان ،داشتن متن نو و دست اول می باشد. این دوستداران نمایش ،اغلب خود دارای ایده های نو و خوبی می باشند که مترصد نوشتن آن هستند. اما ممکن است از نظر تکنیکی ایده هایشان به ثمر ننشیند. در اینجا سعی شده متودی ساده برای نمایشنامه نویسی عرضه شود تا نویسندگان جوان و تازه پا به عرصه گذاشته ی نمایشنامه نویسی نیز مجالی برای نوشتن داشته باشند. این متد با توجه به ساده ترین روشهای نمایشنامه نویسی ارائه می گردد که امید است مورد استفاده ی نویسندگان نو پای نمایش قرار گیرد. نمایشنامه چیست؟ سوالی که اگر پاسخی برایش یافت شود ،مسئله ی اصلی نمایشنامه نویسی حل خواهد شد .ما باید به چه نوشته ای نمایشنامه بگوییم؟ تفاوتهای اساسی نمایشنامه با سایر انواع ادبی در چه فاکتورهایی خلاصه می گردد؟ نمایشنامه متن نگارش یافته ادبی – نمایشی است که برای اجرای روی صحنه تئاتر یا خواندن نوشته می شود. « نمایشنامه » ژانر یا نوع ادبی خاصی است که با «داستان » تفاوت دارد، عناصر و ابزارهای نمایشنامه نویسی فراتر از داستان به کار گرفته می شوند.آنچه در داستان «بیان » و « توصیف» می شود، در نمایشنامه باید «دیده» و « تصویر» گردد. حتماً این ضرب المثل عامیانه را شنیده اید که می گوید: شنیدن کی بود مانند دیدن ؟ زلیخا گفتن و یوسف شنیدن ! آری نمایشنامه نویس، متنی را برای دیده شدن، اجرا و تصویر نمودن عینی وعملی روی صحنه می نویسد . در حقیقت « نمایشنامه » نقشه و طرح کامل و جامع مهندسی برای ایجاد ساختمان نمایش روی صحنه است که همه ی جزییات و جوانب آن در نظر گرفته می شود. علاوه بر جنبه ذاتی و جوهری، شکل ظاهری نگارش نمایشنامه نیز با نگارش داستان فرق دارد. « نمایشنامه نویسی » به شکل امروزی در ادبیات کشور ما جوان است و سابقه طولانی ندارد و در مقایسه با سایر انواع ادبی مثل، داستان نویسی ، شعر ، مقاله نویسی ، قطعه نویسی و .. گسترش نیافته است! هر چند ما در شکل سنتی دارای نمایشهای با شکوه همچون نمایش تعزیه ایرانی ( شبیه خوانی)، پرده خوانی، نقالی، خیمه شب بازی ، سیاه بازی و سایر انواع نمایشهای آیینی و عامیانه هستیم ، اما متن اینگونه رفتارهای نمایشی اغلب « فی البداهه » ، شفاهی و یا شکلی از نسخه های شعرگونه نمایشی بوده است و با نمایشنامه نویسی امروزی متفاوت است. در ادبیات ملی و مذهبی ما نظیر شاهنامه ...
”داود کیانیان” سه کارگاه آموزشی در زمینه تئاتر کودک برگزار می‌کند
با همکاری سازمان فرهنگی هنری شهرداری و حوزه هنری ”داود کیانیان” سه کارگاه آموزشی در زمینه تئاتر کودک برگزار می‌کند "داود کیانیان" قصد دارد سه کارگاه آموزشی در زمینه تئاتر کودک را به همت سازمان فرهنگی هنری شهرداری، حوزه هنری و یک مجتمع آموزشی برگزار کند.» این پیش‌کسوت تئاتر کودک در گفتگو با سایت ایران تئاتر، گفت: «این کارگاه‌های آموزشی با موضوع "نمایش خلاق" از امروز ـ 27 تیرماه ـ با استفاده از شیوه خاصی که برگرفته از تجربیات شخصی‌ام است به نام "شیوه فکری اجرا" برگزار می‌شود.»وی افزود: «اولین کارگاه آموزشی امروز در یک مجتمع آموزشی در محدوده خیابان پاسداران برپا می‌شود و سپس کارگاه دیگری به همت سازمان فرهنگی هنری شهرداری مردادماه برای مقاطع مختلف سنی از جمله خردسالان و کودکان نوجوانان، در فرهنگسرای بهمن برگزار می‌شود که اگر برنامه‌ها مثل سال گذشته باشد برای مربیان پیش دبستانی، دبستانی، مسوولان و مربیان تئاتر دبیرستان‌ها خواهد بود.»کیانیان بیان کرد: «با توجه به احساس نیاز و ضرورت برای برگزاری کارگاه‌های آموزشی در مقاطع مختلف آموزشی، حوزه هنری نیز برای علاقه‌مندان شهرستانی کلاس تئاتر خلاق را برگزار می‌کند.»وی در ادامه خاطرنشان کرد: «این کلاس و کارگاه‌ها در رابطه با نمایش خلاق است؛ یعنی دوره‌ها با هدف اینکه مربیان پیش دبستانی با بچه‌ها از دوران کودکی نمایش کار کنند برپا می‌شود که شامل دو بخش است که قسمت اول مربوط به مربیانی است که مخاطبان آنها خردسال هستند و قسمت دوم برای مربیانی است که باید آموزش ببینند تا با استفاده از شیوه نمایش خلاق در مهد کودک و کودکستان‌ها با خردسالان نمایش کار کنند.»این نویسنده در تشریح شیوه آموزشی خود گفت: «با توجه به کتاب‌های فراوانی که در این حوزه تا به امروز نوشته‌ام و با تکیه بر آموزشی که سال‌های سال برای مربیان کتابخانه‌های کانون پرورش فکری کودک و نوجوان داشتم، به شیوه خاصی به نام "شیوه فکری اجرا" در تئاتر کودک و نوجوان، دست پیدا کرده‌ام که برگرفته از بازیهای نمایشی بچه‌ها است که البته بچه‌ها هر روزه به صورت فکری خود این بازی‌ها را انجام می‌دهند برای مثال می‌توان به خاله بازی، عروسک‌بازی، ماشین بازی که برای آنها جنبه نمایشی دارد، اشاره کرد.»وی افزود: «با تحلیل، پژوهش و تحقیق در این بازی‌ها به شیوه‌ای که دارای اصول تعریف و ویژگی‌های خاصی است، رسیدم که" شیوه فکری اجرا" نام گرفت. البته تمام این قواعد و ویژگی‌ها در سال 1370 در کتاب تئاتر کودکان و نوجوانان به همت انتشارات تربیت به چاپ رسید و قرار است به زودی در قالب کتابی با عنوان "تئاتر ...
ادبیات نمایشی
ادبیات نمایشی چیست؟ ادبیات نمایشی ادبیاتی است که در قالب نمایش به روی صحنه می آید . موضوع اصلی ادبیات نمایشی پیوند انسان با زندگی و طبیعت و وظیفه آن تجلیل روحیات انسان و نحوه برخورد او با حوادث زندگی است . ادبیات نمایشی در ایران به شکل شبیه خوانی ( تعزیه و عزاداری شهدای کربلا ) ، سیاه بازی ( حاجی فیروز ) ، نقالی ( شاهنامه خوانی )، نمایش رو حوضی و ... است . این نوع ادبیات در یونان و روم قدیم رایج بود. ادبیات نمایشی در غرب به شکل تراژدی ( ناکامی اشخاص برجسته ) و کمدی ( نمایش عیوب اخلاقی و سیاسی و ... به شکل خنده دار ) و درام ( شکل عادی زندگی با همه تضادها و تعارض ها ) تقسیم می شود. نمایش نمایش یا درام به معنای نشان دادن، باز نمودن و مرادف اصطلاحات تماشا، تقلید و بازی است؛ در اصطلاح به هر اثری كه برای اجرا در روی صحنه تئاتر توسط بازیگران نوشته شده باشد، نمایشنامه می‌گویند. مهد نمایش یا درام، یونان باستان بوده است. «دراما» در یونانی به معنای كار یا عملی است كه واقع می‌شود؛ و در اصل هنری است كه روی صحنه می‌آید. ادبیات نمایشی یا دراماتیك بر اساس تقسیم بندی ارسطو یكی از انواع مهم ادبیات بوده و به دو نوع كمدی و تراژدی تقسیم می‌شود: تراژدی، نمایشِ اعمال مهم و جدی است كه در مجموع به ضدِ قهرمانِ اصلی تمام می‌شود و هسته داستانی((plot به فاجعه (Catastrophe) منتهی می‌شود؛ این فاجعه معمولاً مرگ قهرمان تراژدی است؛ مرگی كه اتفاقی نیست بلكه نتیجۀ منطقی و مستقیم حوادث و مسیر داستان است. یونانیان نخستین تراژدی نویسان بودند. چند اثر مهم تراژدی دنیا عبارتند از: رمیو و ژولیت، اُتلٌو، و مكبث از شکسپیر؛ تراژدی «آندروماك» اثر «راسین».نوشتن نمایشنامه در ایران، ابتدا با ترجمه آثار نمایشی غربی ها شروع شد. آثار كسانی مثل مولیر، شكسپیر، دوما و ... به فارسی ترجمه شده، بعضاً به صحنه رفت. در همین زمان، كسانی دست به نوشتن نمایشنامه هم بردند، از جمله آخوند زاده، احمد محمودی، میرزا آقاخان تبریزی و ...؛ این نمایشنامه‌ها از نظر فنی و تكنیك درام نویسی ضعیف و از نظر محتوا پرمایه بود و تمام موضوعات مطرح در دوره مشروطه از جمله آزادی، قانون، وطن و ... در آن مطرح شده بود. یكی از دلایل گسترش نمایشنامه نویسی در ایران آن روزگار، امكان طرح مسایل سیاسی و اجتماعی در نمایشنامه برای مخاطبان عام بود. اولین نمایشنامه آن دوران با سبك درام غربی، «جعفرخان از فرنگ آمده» اثر حسن مقدم است. بعد از این، با وجود اینكه نمایش و تئاتر از پایه‌های بنیادین در ایران برخوردار نبوده اما همواره هنرمندان تلاش كرده‌اند نمایشنامه‌های خوبی نوشته و به صحنه آورند؛ مانند آثار غلامحسین ...
دانلود آهنگ
به نام خدا آهنگی که همزمان با ورود به ترانه های کودکان می شنوید،یه پرنده نام دارد که چندی پیش آن را سرودم و در وبلاگم مشاهده کرده بودید.امسال شعر یه پرنده توسط هنرمند گرامی آقای ناصر رضوانی آهنگسازی و اجرا شده است. ضمن تشکر از این هنرمند که ساکن شهر کرمان هستند، لینک های دانلود این آهنگ را در اختیار شما می گذارم تا اگر مایل بودید دانلود نمایید. . دانلود با کیفیت 128 دانلود با کیفیت 32
نمایشنامه چیست؟
نمایشنامه چیست؟ سوالی که اگر پاسخی برایش یافت شود ،مسئله ی اصلی نمایشنامه نویسی حل خواهد شد .ما باید به چه نوشته ای نمایشنامه بگوییم؟ تفاوتهای اساسی نمایشنامه با سایر انواع ادبی در چه فاکتورهایی خلاصه می گردد؟ نمایشنامه متن نگارش یافته ادبی – نمایشی است که برای اجرای روی صحنه تئاتر یا خواندن نوشته می شود. « نمایشنامه » ژانر یا نوع ادبی خاصی است که با «داستان » تفاوت دارد، عناصر و ابزارهای نمایشنامه نویسی فراتر از داستان به کار گرفته می شوند.آنچه در داستان «بیان » و « توصیف» می شود، در نمایشنامه باید «دیده» و « تصویر» گردد. حتماً این ضرب المثل عامیانه را شنیده اید که می گوید: شنیدن کی بود مانند دیدن ؟ زلیخا گفتن و یوسف شنیدن ! آری نمایشنامه نویس، متنی را برای دیده شدن، اجرا و تصویر نمودن عینی وعملی روی صحنه می نویسد . در حقیقت « نمایشنامه » نقشه و طرح کامل و جامع مهندسی برای ایجاد ساختمان نمایش روی صحنه است که همه ی جزییات و جوانب آن در نظر گرفته می شود. علاوه بر جنبه ذاتی و جوهری، شکل ظاهری نگارش نمایشنامه نیز با نگارش داستان فرق دارد. « نمایشنامه نویسی » به شکل امروزی در ادبیات کشور ما جوان است و سابقه طولانی ندارد و در مقایسه با سایر انواع ادبی مثل، داستان نویسی ، شعر ، مقاله نویسی ، قطعه نویسی و .. گسترش نیافته است! هر چند ما در شکل سنتی دارای نمایشهای با شکوه همچون نمایش تعزیه ایرانی ( شبیه خوانی)، پرده خوانی، نقالی، خیمه شب بازی ، سیاه بازی و سایر انواع نمایشهای آیینی و عامیانه هستیم ، اما متن اینگونه رفتارهای نمایشی اغلب « فی البداهه » ، شفاهی و یا شکلی از نسخه های شعرگونه نمایشی بوده است و با نمایشنامه نویسی امروزی متفاوت است. در ادبیات ملی و مذهبی ما نظیر شاهنامه فردوسی، مثنوی معنوی مولوی، بوستان و گلستان ، سعدی ، منطق الطیر عطار نیشابوری، قصص الانبیا و قصه های قرآن کریم و ... قابلیت های نمایشی با شکوه وجود دارد که در قالب « نمایشنامه » ، نگاشته شوند، نوع جدید ادبی یعنی « نمایشنامه ایرانی » بوجود می آید که از جهت ارزشهای محتوایی و موضوعی سرآمد ادبیات جهانی است. امروزه همگام با توسعه هنر و ادبیات کودکان و نوجوانان در ایران شاهد شکل گیری فعالیتهای خلاق و جدیدی چون « تئاتر مدرسه »، « تئاتر عروسکی » ،« نمایش برای کودکان درصحنه» ،«مهد کودک ها»، « نمایش در تلویزیون» و ... هستیم . اینها همه قبل از هر چیز به ادبیات نمایشی ( نمایشنامه ) و متون نمایشی محتاج هستند، که دستور کار و نقشه عملی و اجرایی ساختمان نمایشی آنها را مشخص کند. به همین دلیل « نمایشنامه نویسی » به عنوان « هنر و فن» در حوزه ی فعالیتهای فرهنگی ...
روایت در ادبیات کودکان و مساله اقتباس
یک مقاله: روایت در ادبیات کودکان و مساله اقتباس شکوفه ماسوریُ مدرس دانشگاه ُ در مقاله ای که می خوانید به بررسی این پرسش می پردازد که با مساله روایت در اقتباس چگونه باید روبرو شد. یکی بود یکی نبود....... یه دختری بود ....... یه شاهزاده‌ای بود ....... یه کچلی بود........ امیری بود....... گربه‌ای بود .......... پیرزنی بود .......... دهکده‌ای بود ......... عنصر روایت جزء جدایی ناپذیر داستان است به عبارت دیگر داستان اصطلاح عادی است برای روایت یا شرح و روایت داستان. ارزش روایت در داستان به حدّی است که آن دو را تقریباً معادل دانسته‌اند: "داستان روایت درست توالی حوادث است که داستان‌نویس ترتیب واقعی آن را در پیرنگ تغییر می‌دهد". (عناصر داستان . میرصادقی ص 34) روایت محض در داستان موضوع نویسنده را نسبت به زاویه دید او روشن می‌کند یعنی همان زاویه‌ای که قصد از منظر آن گفته می‌شود (نوشته می‌شود)، در این مقاله این زوایای دید که به قدر کافی دربارۀ تقسیم‌بندی آنها می‌دانیم در دو نوع اوّل شخص و سوم شخص برای ما مهم است. نوع سوم شخص یا دانای کل همان است که از منظر دانای همه چیزدان داستان روایت می‌شود ولی در نوع اول شخص معمولاً گویندۀ روایت خود درگیر ماجراست و یا قبلاً درگیر ماجرای داستان بوده است و اکنون آن را تعریف می‌کند. در زاویه دید اول شخص تجربیات و احساسات هیجان انگیز از آب در می‌آید تا داستانی که از زاویه دید سوم شخص نقل شود که راوی هیچ نقشی در آن نداشته باشد. در ادبیات داستانی کودکان (وبعضاً ادبیات شعری آنان) روایت از گونۀ محض و مطلق آن در جریان است این گونه روایت‌گری در داستان‌های کودکان چه آنهایی که سینه به سینه نقل شده است و چه آنهایی که در عصر معاصر نگاشته شده گاه آنچنان مطلق می‌شود که جایی برای توصیف و عملی و شخصیت پردازی باقی نمی‌گذارد. توصیف عملی توصیفی است که در آن گفتگو وجود دارد و امروز برخلاف گذشته که وصف ساده و جزء به جزء حالات و قیافۀ اشخاص باب بود نویسنده می‌کوشد اشخاص داستان را به گفتگو و عمل وا دارد و کاری کند که خود با گفتار و رفتار شخصیت و خصلتهای او را درمعرض قضاوت بگذارد. با آگاهی از مطالب گفته شده می‌بینیم ادبیات داستانی کودکان چه اندازه می‌تواند مادۀ خامی برای تئاتر و سینما باشد. البته بررسی نگارنده در این مقاله با توجه به حوزۀ تحصیلی و فعالیت او تئاتر خواهد بود نه سینما. صحنۀ تئاتر برخلاف داستان با تنها چیزی که سازگاری ندارد روایت است تئاتر از پایه بر عمل استوار است. در صحنۀ نمایش چه در تئاتر بزرگسالان و چه تئاتر کودکان حوادث روایت نمی‌شوند بلکه از طریق گفتگو و عمل به نمایش گذاشته می‌شوند. نگارنده ...
معرفي كتاب
1. نمایش کودک: اجرای نمایش خلاق و بازی های نمایشی با کودکان و نوجوانان در مراکز آموزشیداوود کیانیان، قاسم کریمی (ويراستار)، نشر: منادی تربیت (17 اسفند، 1384) 2. بازیهای آموزشی: برای مربیان و اولیای کودکان قبل از دبستان،منوچهر ترکمان، مصطفی مقدم،نشر: مدرسه (14 اسفند، 1386) 3. بچه ها هم می توانند قصه بسازند، تجربه ای در آموزش قصه سازی و قصه نویسی به کودکاناسماعیل همتی،نشر: مدرسه (1381) 4. آموزش از راه بازی: برای مربیان و اولیای کودکان قبل از دبستان ،جانیس لوید، جین مارزولو، لیلی انگجی (مترجم)،نشر: مدرسه (22 اسفند، 1386) 5. کاربردهای نمایشدر تعلیم و تربیت و اجتماع ،جان رید هادسن، یدالله آقاعباسی (مترجم) ،نشر: نمایش (1382) 6. کارکرد آموزشی نمایش عروسکی و نمایش خلاق،مهررستم کانتراکتور، شیوا مسعودی (مترجم) ،نشر: دبیرخانه نهمین جشنواره بین المللی تئاتر عروسکی دانشجویی (26 فروردین، 1385 7. بازی درمانی ،اکسلین ،ویرجینیا،ترجمه مهندس احمد حجاریان ،انتشارات کیهان ،تهران ، 1356 8. بازی درمانی : دینامیسم مشاوره با کودکان،لندرت ،گاری.ل،ترجمه خدیجه آرین،نشر موسسه اطلاعات ،تهران 1369 9. تکنیک هاینمایشخلاق،پدیدآورنده:منوچهر اکبرلو، ناشر:حوا - آذر، 1387 10.بازی های ابتکاری برای کودکان ،اوت،ارنست زنکر و لت هانس،ترجمه رامین رفیع رسم،انتشارات رشد،تهران 1383 11.تاتر کودک از دیدگاه هنر و روانشناسی ، رضا بدلی، انتشارات رشد،تهران، 1366 12.نمایشنامه نویسل به زبان ساده ، عبد الحی شماسی ، دفتر امور کمک آموزشی و کتابخانه ها،سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی ( وزارت آموزش و پرورش )تهران 1367 13.پرورش استعداد های همگانی ابداع و خلاقیت ،اسبورن ،الکس اس،ترجمه اضغر رستگار ،نشر پیام 1356تهران . 14.نمایشو آموزش،پدیدآورنده:گوردون فایرکلو، رابین نوئل پمبرتون.بیلینگ، ج.دی کلگ، داوددانشور (مترجم)،ناشر سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت) - 18 فروردین، 1387 15.قصه گویی ونمایشخلاق،پدیدآورنده:دیویی چیمبرز، ثریا قزل ایاغ (مترجم)، شهناز خانلو (ویراستار،ناشر:مرکز نشردانشگاهی - 21 آبان، 1385 16.بازی ،هارلوت ،الیزابت ،ترجمه وحید رواندوست ،نشر یوش ،تهران 1362 17.تاتر کودکان و نوجوانان ،داوود کیانیان ،نشر تربیت ، 1370 18. کودک، نوجوان و هنرنمایش،پدیدآورنده:رسول شیوخی، صدیقه دادپور (ویراستار،ناشر:فرهنگ مردم - 10 دی، 19.نمایشکودک: اجراینمایشخلاق و بازی های نمایشیبا کودکان و نوجوانان در مراکز آموزشی،پدیدآورنده:داوود کیانیان، قاسم کریمی (ویراستار)ناشر:منادی تربیت - 17 اسفند، 1384 20.سیستم ...