تنبیه بدنی

تنبیه یک روش آموزشی برای کودکان است اما به تنهایی نمی تواند نتایج دلخواه را فراهم کند. زیرا به طور کلی روشی منفی است. این روش به کودک می آموزد که چه کاری را نباید انجام دهد اما نمی آموزد که چگونه باید رفتار کند.

وقتی تنبیه را بدون تقویت رفتار شایسته به کار می بریم، کودک نمی داند رفتار ناپسندش را با چه رفتاری جایگزین کند. تنبیه فقط هنگامی موثر قلمداد می شود که بروز رفتار مناسب

را کاهش دهد.

به علاوه تنبیه وقتی موثر است که موقتی باشد چون وقتی از یک تنبیه به دفعات زیاد استفاده شود، تاثیرش را از دست می دهد.

برای تشویق کودک به انجام آنچه می خواهید، باید تفهیمش کنید، به او آموزش دهید و در صورت اصلاح رفتار مزبور، پاداشی برایش در نظر بگیرید.

کودک باید بداند چه رفتاری شما را ناراحت می کند و در صورت پافشاری در انجام آن، واکنش شما چه خواهد بود. تصمیم خود و پی آمدهای نادیده گرفتن آن عمل را به او بگویید.

همچنین کودک را به تنبیهی که آن را انجام نمی دهید تهدید نکنید.همیشه به حرفی که می زنید عمل کنید.

برای اصلاح رفتار به کودک فرصت دهید.هرگز هنگام عصبانیت از تنبیه استفاده نکنید.

هرگز برای تنبیه از ترکه، کمربند، خط کش یا امثال آن استفاده نکنید.سعی کنید به جای تنبیه بدنی از روش های دیگر نظیر محروم کردن موقتی و یا گرفتن برخی امتیازات استفاده کنید.

از کتاب  چگونه با کودکم رفتار کنم.
                         نویسنده دکتر استفن گاربر
                    مترجمان شاهین خزعلی-هومن حسینی نیک-احمد شریف تبریزی

http://waltstudent.blogfa.com/     منبع

تنبیه بدنی

مطالب مشابه :

تنبیه های بدنی مدرسه

جانشین‌های تنبیه بدنی در تربیت