دوبیتی های زیبا

نردبان این جهان ما و منیست

عاقبت این نردبان افتادنیست

لاجرم هر کس که بالاتر نشست

استخوانش سخت تر خواهد شکست

.................................................

حجاب چهره جان مى‏شود غبار تنم                              خوشا دمى كه از اين چهره پرده برفكنم

چنين قفس نه سزاى چو من خوش الحانى است            روم به روضه رضوان كه مرغ آن چمنم

....................................................

آن را كه دل از عشق پر آتش باشد                   هر قصه كه گويد همه دلكش باشد

تو قصه عاشقان همى كم شنوى                       بشنو، بشنو كه قصه‏شان خوش باشد

....................................................

گر من گنه جمله جهان كردستم                 لطف تو اميد است كه گيرد دستم

گفتى كه به وقت عجز دستم‏گيرى             عاجزتر از اين مبين كه اكنون هستم

..................................................

تا رسد دستت به خود، شو كارگر                     چون فتى از كار، خواهى زد به سر

...............................................

آدمى‏پير چو شد حرص جوان‏مى‏گردد                خواب در وقت سحرگاه گران مى‏گردد

................................................

روزى كه زير خاك تن ما نهان شود                 وانهاكه كرده‏ايم يكايك عيان شود

يا رب به فضل خويش ببخشاى بنده را              آن دم كه عازم سفر آن جهان شود

.................................

 ای یک دله، صد دله، دل یک دله کن

مهر دگران را ز دل خود یله کن

یک بار به اخلاص بیا بر در ما

گر کام تو بر نیامد آنگه گله کن..

........................

ای قامت سرو تو نهال دل من

صد کاش شود دلت مثال دل من

کس نیست که یا خندد ویا گریه کند

در وقت نبودنت به حال دل من

....................................................................

این صدا در کوه دلها بانگ کیست

گه پرست از بانگ این که گه تهیست

هر کجا هست او حکیمست اوستاد

بانگ او زین کوه دل خالی مباد

مولوی

.........................................

تا که از جانب معشوق نباشد کششی،

 کوشش عاشق بیچاره به جایی نرسد.

.................................................

جزءها را رویها سوی کل است           بلبلان را عشق با روی گل است

آنچه از دریا به دریا می رود              از همانجا کامد، آنجا می رود

.....................................................

جمعی ز کتاب سخنت می جویند

جمعی ز گل و نسترنت می جویند

آسوده جماعتی که رو از دو جهان

بر تافته از خویشتنت می جویند

....................................................

چیست نشانی آنک ، هست جهانی دگر

نو شدن حال ها ، رفتن این کهنـــــــــــه هاست

 روز نو و شام نو ، باغ نو و دام نو

هر نفس اندیشه نو ، نو خوشی و نو غناست

 نو ز کجا می رسد ، کهنه کجا می رود

گرنه ورای نظر ، عالم بـــــــــــی انتـــهاست

مولوی

.........................................

همه چیز را تا نجویی نیابی

جز این دوست را تا نیابی نجویی

یقین دان که تو او نباشی ولیکن

چو تو در میانه نباشی تو اویی

...............................

ذات  نایافته  از  هستی  بخش         كی تواند كه شود هستی بخش

خشك ابری كه شود ز آب تهی         ناید از وی صفت  آب دهی

.............................................

دستگیری نتوان داشت توقع ز غریق

 كأهل دنیا همه درمانده‌تر از یكدگرند

............................................

ز بس که پرده عصیان گرفته چشمم را

 تو در کنار منی من  تو را  نمیبینم...

..............................................

رفــــتـــم كــــــه خــــار از پـــا كـــنـم مــحـــمـــل ز چـــــشــمـــم دور شـــد

يـــك لــحـــظـــه غــــافـــل گـــشـــتــم و صــــــــــد ســـال راهــــم دور شد

....................................................

زنجیر دوست

 رشته ای بر گردنم افکنده دوست

می کشد هر جا که خاطرخواه اوست

رشته بر گردن نه از بی مهری است

رشته ی عشق است و بر گردن نکوست

....................................................

قفس

ما را به میزبانی صیاد الفتیست

ور نه به نیم ناله قفس میتوان شکست

روز و شب با دیدن صیاد مستم در قفس

بسکه مستم نیست معلومم که هستم در قفس

 .............................................

نگاهم کن

چون من بسوز تاکه بدانی چه میکشم

احساس سوختن به تماشا نمیشود

.................................................

فقدان انسان

دی شیخ با چراغ گشت دور شهر

کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست

گفتند:یاف مینشود جسته ایم ما

گفت:آنکه یافت مینشود آنم آرزوست

...............................................

توکل

تکیه بر تقوا و دانسش در تریقت کافریست

راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش

..................................................

عشق داند...

عاقلان  نقطه  پرگار  وجودند  ولی                عشق داند که در این دایره سرگردانند

 حافظ

....................................................

عشق پیدا شد و .....

در ازل    پرتو   حسنت ز تجلی دم زد           عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد

عقل میخواست کزان شعله چراغ افروزد          دست  غیب  آمد  و  بر سینه نامحرم زد

..................................................

رحمانیت عام ...

عشق یکسان ناز درویش و توانگر میکشد    این ترازو سنگ و گوهر را برابر میکشد

..................................................

ترک نیاز

 عمر  زاهد  همه طی شد به تمنای بهشت     او  ندانست که در ترک  تمناست بهشت

صائب تبریزیپ

...........................................

از در خویش خدایا به بهشتم مفرست                     که سرکوی تو از کون و مکان ما را بس

باغ بهشت و سایه طوبی و قصر حور                      با خاک کوی دوست برابر نمی‌کنم

حافظ

.........................................

عقل بند رهروان است، ای پسر

بند بشکن ره عیان است، ای پسر

عقل بند و دل فریب و جان حجاب

راه ازین هر سه نهان است، ای پسر

مرد کو از خود نرفت او مرد نیست

عشق بی‏درد آفسان‏ست، ای پسر

مولوی

...............................................

قطره دانش که بخشيدي ز پيش

متصل گردان به درياهاي خويش

قطره علمست اندر جان من

وارهانش از هوا وز خاک تن

مولوی

................................................

قطره‌ای کز جویباری میرود

از پی انجام کاری میرود

اعتصامی

.................................................

هر که عاشق دیدی اش، معشوق دان            کاو به نسبت هست هم این و هم آن

تشنگان  گر  آب   جویند  در  جهان             آب  هم  جوید  به  عالم  تشنگان

مولوی

..........................................

اسرار ازل را نه تو دانی و نه من

وین حلّ معمّا نه تو خوانی و نه من

هست از پس پرده گفتگوی من و تو

چون پرده بر اُفتد نه تو مانیّ و نه من

(خیّام)

............................................

گر از دل تو گل گذرد گل باشی

 ور بلبل بی قرار بلبل باشی

تو جزئی و حق کل است اگر روزی چند

 اندیشه کل پیشه کنی کل باشی!

جامی

............................................

والله که شهر بی‌تو مرا حبس می‌شود

 آوارگی و کوه و بیابانم آرزوست

دی شیخ با چراغ همی‌گشت گرد شهر

 کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست

 گفتند یافت می‌نشود جسته‌ایم ما

 گفت آنک یافت می‌نشود آنم آرزوست

گوشم شنید قصه ایمان و مست شد

 کو قسم چشم صورت ایمانم آرزوست

مولوی

...........................................

  مبدا هر جنبشی عشق است و شوق

می دواند عشق عاشق را به فوق

ملاصدرا

......................................

ما خلقت الجن و الانس این بخوان

 جز عبادت نیست مقصود از جهان

مولوی

 

  .....................................................................

آن‌ها که خوانده‌ام همه از یاد من برفت

الا حدیث دوست که تکرار می‌کنم

سعدی

................... ....................................

جوانی شمع ره کردم که جویم زندگانی را

نجستم زندگانی را و گم کردم جوانی را

شهریار

.....................................................

ای مقیمان درت را عالمی در هر دمی

رهروان راه عشقت هر دمی در عالمی

با کمال قدرتت بر عرصهٔ ملک قدم

هر تف آتش خلیلی هر کف خاک آدمی

از قدم دم چون توانم زد که در راه تو هست

ز اول صبح ازل تا آخر محشر دمی

خواجو

...........................................................

گر مردرهی راه نهــــــان بایـــد رفت         صـد بادیه را به یک زمان باید رفت

گر می خواهی که راهت انجــــام دهد        منزل همــه در درون جـان باید رفت

گر مردرهی میان خـون بــایــــد رفت        از پــای فتــاده ســرنـگون بایـد رفت

تو پـای به راه درنــه و هیـــچ مـپرس        خـود راه بگویدت که چـون باید رفت

عطار

......................................................

سعدی »

شرف نفس به جودست و کرامت به سجود

 هر که این هر دو ندارد عدمش به که وجود

 از ثری تا به ثریا به عبودیت او

 همه در ذکر و مناجات و قیامند و قعود

............................ ....................

اي خدا

قطره دانش که بخشيدي ز پيش

متصل گردان به درياهاي خويش

قطره علمست اندر جان من

وارهانش از هوا وز خاک تن

................................

فروغی بسطامی 

فریاد که جز اشک شب و آه سحرگاه

 اندر سفر عشق مرا هم سفری نیست

 .......................................

پس چه باشد عشق؟ دریای عدم                     درشکسته عقل را آنجا قدم

کاشکی هستی ، زبانی داشتی                        تا زهستان، پرده ها برداشتی

هر چه گوئی، از دم هستی از آن                   پردۀ دیگر بر او بستی بدان

........................................................

حافظ »

کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش

 کی روی ره ز که پرسی چه کنی چون باشی

............................................................

بگذار تا به طعنه بگويند مردمان

در گوش هم حكايت عشق مدام! ما

«هرگز نميرد آنكه دلش زنده شد بعشق

ثبت است در جريده عالم دوام ما»

...............................................................

ره وجود به جز سنگلاخ عبرت نیست

فتادگان خجل و رفتگان پشیمانند


مطالب مشابه :


متن ادبی و فلسفی زیبا (اس ام اس فا)

متن ادبی و فلسفی زیبا (اس ام اس فا) هر روز با اس ام اس های جدید و جذاب منتظرتان هستیم.




تصاویر زیبا همراه با متن های زیبا

تصاویر زیبا همراه با متن های زیبا دانلود آهنگ جدید ، فوق العاده زیبا و شاد علیرضا




جملات و متن های زیبا ادبی از افلاطون

جملات فلسفی و جملات و متن های زیبا ادبی از




متن زیبا در مورد زندگی

متن زیبا در زیبا-داستان های زیبا-جملات ادبی-اس ام اس فلسفی-جملات زیبا و ماندگار




دوبیتی های زیبا

(فلسفی و ادبی) - دوبیتی های صفحه اصلی // دوبیتی های زیبا. rss تمامی حقوق متن ها، تصاویر




متن ادبی تبریک عید نوروز 1390 | متن زیبا برای کارت پستال

اس ام اس فلسفی نو متن های ادبی برای تبریک سال نو متن های ادبی و رسمی برای متن زیبا و




برچسب :