مثنوی

بشنو از دل چون حــکایت ها کند

در فراق جان شــکایت ها کند

از جنان گر رانده شد این بینوا

بر زمین آواره شد در نیــنوا

هر کسی کو دور شد از یار خویش

شد پشیمان در جهان از کار خویش

هر کسی از ظّن خود شــــد یار او

این نبــــاشد جز مــــگر پنـــــدار او

سّر او در این جهان پوشیده نیست

هر کسی را گر که چشمش بسته نیست

آتش عشــق است کــــــاندر جان فتاد

شعله هـــایش بر دل انسان فـــتاد

او رفیق هـــر کــه از دنیـــا برید

ای وجـــودت از عـــدم آمد پدید

همچو او جانان و مشتاقی نبود

بایدش هر دم جمالش را سجود

او نفس ها را شمارش داده است

با دمی هر دم حیاتی زاده است

صالح این نی را و این می را مگو

آن مــــی ناب و کمــــالش را بجو

گر بـــراه حق تو میـــرانی سخن

ناله را ســر کن تو دیـــگر دم مزن
.............
اثری دیگر از شاعر توانمند کشورمان جناب استاد فرهنگ باریکانی{صالح}

ارزوی توفیق برای این شاعر عزیز

مثنوی

مطالب مشابه :

جزوه آزمایشگاه زیست جانوری.....

آگهی استخدام کارشناس ژنتیک یا آزمایشگاه

مثنوی

ظاهرپرست

قالب وبلاگ حامیان