ضوابط طراحی پارک شهری

  • ضوابط طراحی پارک شهری

    ضوابط طراحی پارک شهری  "ضوابط به عنوان جایگزین واژه استاندارد شامل معیارهای انتزاعی می شود که بدون در نظر گرفتن ویژگی های فرهنگی و یا نیازهای فردی استفاده کننده گان تعیین می گردد ، امّا نادیده نباید گرفت که اساس ضوابط را اعتقاد عمیق به نیروی منطق،اقتصاد ،تساوی انسانها در ارتباط با نیازهای زندگی اجتماعی در ساختار جوامع شهری و روستایی تشکیل می دهد."به طور کلی ،ضوابط و مقرّرات کاربری فضای سبز و پارکها در " طرح جامع شهر تهران " به شرح زیر است: 2-5-2 موارد استفاده از زمین در محل هایی که به صورت کاربری فضای سبز در نقشه کاربری اراضی مشخص شده اند ،استفاده از اراضی به عنوان پارک ،فضای سبز عمومی به همراه خدمات وابسته مربوطه ،کاربری ورزشی و استقرار عملکردهای خدماتی نظیر فرهنگی ،مذهبی ،تأسیسات و تجهیزات شهری ،پذیرایی و تفریحی مشروط به رعایت موارد زیر مجاز می باشند: بند 1- رعایت حداکثر 10 درصد سطح به عنوان سطح مجاز احداث بند 2- رعایت حداکثر 20 درصد سطح جهت کاربری ورزشی در فضای باز. 2-5-3ضوابط مربوط به تفکیک زمین ماده 6- در اراضی مشخص شده یه عنوان فضای سبز و پارک ،اعم از موجود یا پیشنهادی ، هرگونه تفکیک ممنوع است . ماده 7-حداقل مساحت قطعه زمین پارک و فضای سبز در رده محله ، در محدوده حوزه مرکزی 5000 متر مربع و در محله های سایر حوزه ها یک هکتار می باشد . ماده 8- حداقل مساحت قطعه زمین پارک و فضای سبز در رده ناحیه در محدوده حوزه مرکزی 5 هکتار و در محدوده سایر حوزه ها 10 هکتار می باشد. ماده 9- حداقل مساحت قطعه زمین پارک و فضای سبز در رده منطقه 20 هکتار می باشد . ماده 10– حداقل مساحت قطعه زمین پارک وفضای سبز دررده حوزه ،50 هکتارمی باشد. ماده 11- قطعه زمین بزرگتر از 50 هکتار با کاربر فضای سبز جزو فضاهای سبز رده شهر و فراتر بوده و استفاده از آنها به صورت پارکهای جنگلی مجاز می باشد. ماده 12-به طور کلی شکل قطعه زمین جهت کاربری فضای سبز دارای محدودیتی نمی باشد ،لیکن حداقل در 75 در صد از سطح ،عرض قطعه نباید کمتر از 30 در صد طول آن باشد. ماده 13- دسترسی مجاز برای انواع پارکها بسته به محل قرار گیری در سلسله مراتب خدمات شهری به شرح زیر می باشد: بند 1- در مراکز محلات و نواحی خیابان های در جه 2 و دسترسی . بند 2- در مراکز مناطق و حوزه ها از خیابان های درجه 2 و درجه 3. بند 3- در رده شهر از خیابان های در جه یک ،درجه 2 و درجه 3. 2-5-4ضوابط مربوط به احداث ساختمان ماده 14:فقط احداث عملکرد های فهرست زیر در کاربری پارکها و فضای سبز مجاز می باشد. بند 1- اماکن فرهنگی واجتماعی ،کتابخانه و کتابفروشی ،موزه ، نمایشگاه ،رستوران و چایخانه و مشابه ، گلخانه ، ساختمان اداری و نگهبانی پارک ،مسجد ...



  • ضوابط طراحی پارک شهری

    "ضوابط به عنوان جایگزین واژه استاندارد شامل معیارهای انتزاعی می شود که بدون در نظر گرفتن ویژگی های فرهنگی و یا نیازهای فردی استفاده کننده گان تعیین می گردد ، امّا نادیده نباید گرفت که اساس ضوابط را اعتقاد عمیق به نیروی منطق،اقتصاد ،تساوی انسانها در ارتباط با نیازهای زندگی اجتماعی در ساختار جوامع شهری و روستایی تشکیل می دهد." به طور کلی ،ضوابط و مقرّرات کاربری فضای سبز و پارکها در " طرح جامع شهر تهران " به شرح زیر است:   2-5-2 موارد استفاده از زمین در محل هایی که به صورت کاربری فضای سبز در نقشه کاربری اراضی مشخص شده اند ،استفاده از اراضی به عنوان پارک ،فضای سبز عمومی به همراه خدمات وابسته مربوطه ،کاربری ورزشی و استقرار عملکردهای خدماتی نظیر فرهنگی ،مذهبی ،تأسیسات و تجهیزات شهری ،پذیرایی و تفریحی مشروط به رعایت موارد زیر مجاز می باشند: بند 1- رعایت حداکثر 10 درصد سطح به عنوان سطح مجاز احداث بند 2- رعایت حداکثر 20 درصد سطح جهت کاربری ورزشی در فضای باز. 2-5-3ضوابط مربوط به تفکیک زمین ماده 6- در اراضی مشخص شده یه عنوان فضای سبز و پارک ،اعم از موجود یا پیشنهادی ، هرگونه تفکیک ممنوع است . ماده 7-حداقل مساحت قطعه زمین پارک و فضای سبز در رده محله ، در محدوده حوزه مرکزی 5000 متر مربع و در محله های سایر حوزه ها یک هکتار می باشد . ماده 8- حداقل مساحت قطعه زمین پارک و فضای سبز در رده ناحیه در محدوده حوزه مرکزی 5 هکتار و در محدوده سایر حوزه ها 10 هکتار می باشد. ماده 9- حداقل مساحت قطعه زمین پارک و فضای سبز در رده منطقه 20 هکتار می باشد . ماده 10– حداقل مساحت قطعه زمین پارک وفضای سبز دررده حوزه ،50 هکتارمی باشد. ماده 11- قطعه زمین بزرگتر از 50 هکتار با کاربر فضای سبز جزو فضاهای سبز رده شهر و فراتر بوده و استفاده از آنها به صورت پارکهای جنگلی مجاز می باشد. ماده 12-به طور کلی شکل قطعه زمین جهت کاربری فضای سبز دارای محدودیتی نمی باشد ،لیکن حداقل در 75 در صد از سطح ،عرض قطعه نباید کمتر از 30 در صد طول آن باشد. ماده 13- دسترسی مجاز برای انواع پارکها بسته به محل قرار گیری در سلسله مراتب خدمات شهری به شرح زیر می باشد: بند 1- در مراکز محلات و نواحی خیابان های در جه 2 و دسترسی . بند 2- در مراکز مناطق و حوزه ها از خیابان های درجه 2 و درجه 3. بند 3- در رده شهر از خیابان های در جه یک ،درجه 2 و درجه 3. 2-5-4ضوابط مربوط به احداث ساختمان ماده 14:فقط احداث عملکرد های فهرست زیر در کاربری پارکها و فضای سبز مجاز می باشد. بند 1- اماکن فرهنگی واجتماعی ،کتابخانه و کتابفروشی ،موزه ، نمایشگاه ،رستوران و چایخانه و مشابه ، گلخانه ، ساختمان اداری و نگهبانی پارک ،مسجد ،سرویس ...

  • ضوابط طراحی پارک شهری

    ضوابط طراحی پارک شهریضوابط به عنوان جایگزین واژه استاندارد شامل معیارهای انتزاعی می شود که بدون در نظر گرفتن ویژگی های فرهنگی و یا نیازهای فردی استفاده کننده گان تعیین می گردد ، امّا نادیده نباید گرفت که اساس ضوابط را اعتقاد عمیق به نیروی منطق،اقتصاد ،تساوی انسانها در ارتباط با نیازهای زندگی اجتماعی در ساختار جوامع شهری و روستایی تشکیل می دهد."به طور کلی ،ضوابط و مقرّرات کاربری فضای سبز و پارکها در " طرح جامع شهر تهران " به شرح زیر است: 2-5-2 موارد استفاده از زمین در محل هایی که به صورت کاربری فضای سبز در نقشه کاربری اراضی مشخص شده اند ،استفاده از اراضی به عنوان پارک ،فضای سبز عمومی به همراه خدمات وابسته مربوطه ،کاربری ورزشی و استقرار عملکردهای خدماتی نظیر فرهنگی ،مذهبی ،تأسیسات و تجهیزات شهری ،پذیرایی و تفریحی مشروط به رعایت موارد زیر مجاز می باشند: بند 1- رعایت حداکثر 10 درصد سطح به عنوان سطح مجاز احداث بند 2- رعایت حداکثر 20 درصد سطح جهت کاربری ورزشی در فضای باز. 2-5-3ضوابط مربوط به تفکیک زمین ماده 6- در اراضی مشخص شده یه عنوان فضای سبز و پارک ،اعم از موجود یا پیشنهادی ، هرگونه تفکیک ممنوع است . ماده 7-حداقل مساحت قطعه زمین پارک و فضای سبز در رده محله ، در محدوده حوزه مرکزی 5000 متر مربع و در محله های سایر حوزه ها یک هکتار می باشد . ماده 8- حداقل مساحت قطعه زمین پارک و فضای سبز در رده ناحیه در محدوده حوزه مرکزی 5 هکتار و در محدوده سایر حوزه ها 10 هکتار می باشد. ماده 9- حداقل مساحت قطعه زمین پارک و فضای سبز در رده منطقه 20 هکتار می باشد . ماده 10– حداقل مساحت قطعه زمین پارک وفضای سبز دررده حوزه ،50 هکتارمی باشد. ماده 11- قطعه زمین بزرگتر از 50 هکتار با کاربر فضای سبز جزو فضاهای سبز رده شهر و فراتر بوده و استفاده از آنها به صورت پارکهای جنگلی مجاز می باشد. ماده 12-به طور کلی شکل قطعه زمین جهت کاربری فضای سبز دارای محدودیتی نمی باشد ،لیکن حداقل در 75 در صد از سطح ،عرض قطعه نباید کمتر از 30 در صد طول آن باشد. ماده 13- دسترسی مجاز برای انواع پارکها بسته به محل قرار گیری در سلسله مراتب خدمات شهری به شرح زیر می باشد: بند 1- در مراکز محلات و نواحی خیابان های در جه 2 و دسترسی . بند 2- در مراکز مناطق و حوزه ها از خیابان های درجه 2 و درجه 3. بند 3- در رده شهر از خیابان های در جه یک ،درجه 2 و درجه 3. 2-5-4ضوابط مربوط به احداث ساختمان ماده 14:فقط احداث عملکرد های فهرست زیر در کاربری پارکها و فضای سبز مجاز می باشد. بند 1- اماکن فرهنگی واجتماعی ،کتابخانه و کتابفروشی ،موزه ، نمایشگاه ،رستوران و چایخانه و مشابه ، گلخانه ، ساختمان اداری و نگهبانی پارک ،مسجد ...

  • ضوابط طراحی پارک شهری

      2-5-2 موارد استفاده از زمین در محل هایی که به صورت کاربری فضای سبز در نقشه کاربری اراضی مشخص شده اند ،استفاده از اراضی به عنوان پارک ،فضای سبز عمومی به همراه خدمات وابسته مربوطه ،کاربری ورزشی و استقرار عملکردهای خدماتی نظیر فرهنگی ،مذهبی ،تأسیسات و تجهیزات شهری ،پذیرایی و تفریحی مشروط به رعایت موارد زیر مجاز می باشند: بند 1- رعایت حداکثر 10 درصد سطح به عنوان سطح مجاز احداث بند 2- رعایت حداکثر 20 درصد سطح جهت کاربری ورزشی در فضای باز. 2-5-3ضوابط مربوط به تفکیک زمین ماده 6- در اراضی مشخص شده یه عنوان فضای سبز و پارک ،اعم از موجود یا پیشنهادی ، هرگونه تفکیک ممنوع است . ماده 7-حداقل مساحت قطعه زمین پارک و فضای سبز در رده محله ، در محدوده حوزه مرکزی 5000 متر مربع و در محله های سایر حوزه ها یک هکتار می باشد . ماده 8- حداقل مساحت قطعه زمین پارک و فضای سبز در رده ناحیه در محدوده حوزه مرکزی 5 هکتار و در محدوده سایر حوزه ها 10 هکتار می باشد. ماده 9- حداقل مساحت قطعه زمین پارک و فضای سبز در رده منطقه 20 هکتار می باشد . ماده 10– حداقل مساحت قطعه زمین پارک وفضای سبز دررده حوزه ،50 هکتارمی باشد. ماده 11- قطعه زمین بزرگتر از 50 هکتار با کاربر فضای سبز جزو فضاهای سبز رده شهر و فراتر بوده و استفاده از آنها به صورت پارکهای جنگلی مجاز می باشد. ماده 12-به طور کلی شکل قطعه زمین جهت کاربری فضای سبز دارای محدودیتی نمی باشد ،لیکن حداقل در 75 در صد از سطح ،عرض قطعه نباید کمتر از 30 در صد طول آن باشد. ماده 13- دسترسی مجاز برای انواع پارکها بسته به محل قرار گیری در سلسله مراتب خدمات شهری به شرح زیر می باشد: بند 1- در مراکز محلات و نواحی خیابان های در جه 2 و دسترسی . بند 2- در مراکز مناطق و حوزه ها از خیابان های درجه 2 و درجه 3. بند 3- در رده شهر از خیابان های در جه یک ،درجه 2 و درجه 3. 2-5-4ضوابط مربوط به احداث ساختمان ماده 14:فقط احداث عملکرد های فهرست زیر در کاربری پارکها و فضای سبز مجاز می باشد. بند 1- اماکن فرهنگی واجتماعی ،کتابخانه و کتابفروشی ،موزه ، نمایشگاه ،رستوران و چایخانه و مشابه ، گلخانه ، ساختمان اداری و نگهبانی پارک ،مسجد ،سرویس های بهداشتی و ساختمان تاسیسات و تجهیزات فنی ،فضاهای تفریحی کودکان ،فضاهای ورزشی و تاتر و سینمای کودکان و اتلیه های هنری . ماده 15- حداکثر ضریب اشغال 10 در صد سطح زمین با تراکم ساختمانی 10 در صد می باشد. ماده 16- دسترسی ساختمان هایی که داخل پارکها و فضای سبز ساخته می شوند ، به صورت مستقیم و بلافاصله به معابر پیرامون مجاز نمی باشد مگر به عنوان دسترسی فرعی به خیابان های درجه 3 و دسترسی. ماده 17- علاوه بر اینکه پارکینگ ...

  • اصول وضوابط طراحی پارک های شهری

    - فضاهای سبز فعال ( پارکها و گردشگاه ها) اصولاً طبیعت پارکهای عمومی بگونه ایست که تمام طبقات مردم می توانند از آن استفاده کنند، بعبارت دیگر این پارکها به منظور گردشگاه و محل استراحت عموم می باشد، علاوه بر نکات فوق یکی از خصوصیات مهم و معینه پارکهای عمومی تاثیری است که در آب و هوای شهرها می گذارد و خود کمک زیادی به حفظ بهداشت محیط و سلامتی افراد می نماید. در پارکهای عمومی سعی بر آن است که تمام وسائل سرگرمی و رفاهی تقریباً برای همه گونه سلیقه ها وجود داشته باشد. 1-1- تاسیسات رفاهی، تجهیزات خدماتی و اداری، وسایل بازی، زمینهای بازی و سایر امکانات مورد نیاز در احداث پارکها بطور کلی انواع تاسیسات رفاهی ، تجهیزات خدماتی ، وسایل بازی ، زمینهای بازی و سایر امکاناتی که بنحوی موجب کیفی استفاده ازپارکهای شهری را فراهم می آورند می توان بشرح زیر طبقه بندی نمود: - مبلمان شامل : - نیمکت - زباله دان - تابلوهای راهنما، اطلاعات - ثبت تقویم و تاریخ، ساعت ، تابلوی تبلیغات، تابلوهای توقف و غیره - پایه های مخصوص روشنایی - دروازه های ورودی و خروجی - حصار - مکان پیک نیک - فضاهای خصوصی و خلوت - سایبان - گلدان و گلجای - صندوق پست - ابنیه شامل: - کتابخانه - نمایشگاه - گالری و فرهنگسرا - آمفی تئاتر - آبنما - انواع کیوسکهای فروش مجلات و غیره - شبکه حصار و موانع - تاسیسات رفاهی شامل : - توالت و دستشویی - کافه تریا و رستوران - آبخوری - تاسیسات خدماتی شامل - موتورخانه ( تاسیسات آب و برق) - انبار نگهداری وسایل - گلخانه، نهالستان و محل تهیه کود و کمپوست - مکان استراحت مستخدمین پارک - وسایل و زمینهای بازی: این نوع وسایل تنوع زیادی داشت و متناسب با طبقات سنی ( خردسالان، کودکان و نوجوانان) تغییر می کند و با توجه به فرهنگ و سنن هر جامعه این نوع وسایل متفاوتند. زمینهای بازی نیز متناسب با نوع عملکرد فضاعای سبز و ابعاد آنها می توان شامل یک یا مجموعه ای از زمین بازی فوتبال ، والیبال ، بستکبال، تنیس، بدمینتون، تنیس روی میز باشد. - نشانه های تجسمی شامل: - مجسمه های اساطیر، مشاهیر، بزرگان و شخصیتهای مورد علاقه جوامع - کتیبه ها - نقش های برجسته- یادبود احداث پارک - سردرهای ویژه - ورودیهای سبز طراحی شده یا استفاده از هرس در آفرینش اشکال ویژه با این مقدمه در ادامه به بررسی ضوابط اجرایی فضاهای سبز و سخت در پارکهای شهری و گردشگاه ها پرداخته شده است. تشکیلات اداری در پارکهای عمومی : در پارکها برای مسائل اداری و رسیدگی به امور کارمندان، دفاتر و اتاقهائی تعبیه میشود که بر حسب وسعت پارک تشکیلات اداری آن متغیر می باشد. این ساختمان باید در محلی قرارگیرد که در دسترس کلیه ...

  • ضوابط طراحی پارک

    بند 1- رعایت حداکثر 10 درصد سطح به عنوان سطح مجاز احداث بند 2- رعایت حداکثر 20 درصد سطح جهت کاربری ورزشی در فضای باز. 2-5-3ضوابط مربوط به تفکیک زمین ماده 6- در اراضی مشخص شده یه عنوان فضای سبز و پارک ،اعم از موجود یا پیشنهادی ، هرگونه تفکیک ممنوع است . ماده 7-حداقل مساحت قطعه زمین پارک و فضای سبز در رده محله ، در محدوده حوزه مرکزی 5000 متر مربع و در محله های سایر حوزه ها یک هکتار می باشد . ماده 8- حداقل مساحت قطعه زمین پارک و فضای سبز در رده ناحیه در محدوده حوزه مرکزی 5 هکتار و در محدوده سایر حوزه ها 10 هکتار می باشد. ماده 9- حداقل مساحت قطعه زمین پارک و فضای سبز در رده منطقه 20 هکتار می باشد . ماده 10– حداقل مساحت قطعه زمین پارک وفضای سبز دررده حوزه ،50 هکتارمی باشد. ماده 11- قطعه زمین بزرگتر از 50 هکتار با کاربر فضای سبز جزو فضاهای سبز رده شهر و فراتر بوده و استفاده از آنها به صورت پارکهای جنگلی مجاز می باشد. ماده 12-به طور کلی شکل قطعه زمین جهت کاربری فضای سبز دارای محدودیتی نمی باشد ،لیکن حداقل در 75 در صد از سطح ،عرض قطعه نباید کمتر از 30 در صد طول آن باشد. ماده 13- دسترسی مجاز برای انواع پارکها بسته به محل قرار گیری در سلسله مراتب خدمات شهری به شرح زیر می باشد: بند 1- در مراکز محلات و نواحی خیابان های در جه 2 و دسترسی . بند 2- در مراکز مناطق و حوزه ها از خیابان های درجه 2 و درجه 3. بند 3- در رده شهر از خیابان های در جه یک ،درجه 2 و درجه 3. 2-5-4ضوابط مربوط به احداث ساختمان ماده 14:فقط احداث عملکرد های فهرست زیر در کاربری پارکها و فضای سبز مجاز می باشد. بند 1- اماکن فرهنگی واجتماعی ،کتابخانه و کتابفروشی ،موزه ، نمایشگاه ،رستوران و چایخانه و مشابه ، گلخانه ، ساختمان اداری و نگهبانی پارک ،مسجد ،سرویس های بهداشتی و ساختمان تاسیسات و تجهیزات فنی ،فضاهای تفریحی کودکان ،فضاهای ورزشی و تاتر و سینمای کودکان و اتلیه های هنری . ماده 15- حداکثر ضریب اشغال 10 در صد سطح زمین با تراکم ساختمانی 10 در صد می باشد. ماده 16- دسترسی ساختمان هایی که داخل پارکها و فضای سبز ساخته می شوند ، به صورت مستقیم و بلافاصله به معابر پیرامون مجاز نمی باشد مگر به عنوان دسترسی فرعی به خیابان های درجه 3 و دسترسی. ماده 17- علاوه بر اینکه پارکینگ های پیرامون پارکها به استفاده کننده گان از پارکها اختصاص دارد تامین حداقل فضای پارکینگ اضافی در اراضی پارک به ازای هر 1000 متر مربع سطح پارک یک پارکینگ لازم می باشد. ماده 18 – احداث دیوار و حصار به در اراضی پارک ها و فضای سبز عمومی ممنوع است. منبع کتاب سبز شهرداری

  • اصول وضوابط طراحی پارک های شهری

    اصولاً پارکها مجموعه ای از فضاهای سخت و فضاهای سبز می باشند که هر یک بعنوان مکمل دیگری عمل می کند. بطورکلی فضاهای سخت شامل مبلمان ، عناصر معماری، کف سازیها و غیره بوده و تابعی از ویژگیهای و اصول معماری پارک می باشد که بایستی دقیقاً در مراحل طراحی پارک به آنها توجه شده و براساس نوع عملکرد آنها مقادیر مناسب آن برآورد گردد. Parks, green space designاصولاً پارکها مجموعه ای از فضاهای سخت و فضاهای سبز می باشند که هر یک بعنوان مکمل دیگری عمل می کند. بطورکلی فضاهای سخت شامل مبلمان ، عناصر معماری، کف سازیها و غیره بوده و تابعی از ویژگیهای و اصول معماری پارک می باشد که بایستی دقیقاً در مراحل طراحی پارک به آنها توجه شده و براساس نوع عملکرد آنها مقادیر مناسب آن برآورد گردد. لازم به ذکر است که کلیه ی فضاهای سخت طراحی شده، بایستی از لحاظ فرم عملکرد متناسب با کارکرد و گروه سنی استفاده کنندگان از پارکها بوده و هر کدام از اصول مخصوص به خود تبعیت کند. بعنوان مثال طراحی انواع مبلمان و حتی معماری یک پارک ویژه ی کودکان با یک پارک شهری که مورد استفاده ی طیفهای سنی زیادی قرارداد متفاوت می باشد.با این مقدمه در این قسمت از گزارش به بررسی ضوابط و معیارهای اجرای فضاهای سبز و سخت پارکها و فضاهای سبز غیر قابل ( معابر و دسترسیها، جرائم و رفیوژها) پرداخته شده است. 1- فضاهای سبز فعال ( پارکها و گردشگاه ها) اصولاً طبیعت پارکهای عمومی بگونه ایست که تمام طبقات مردم می توانند از آن استفاده کنند، بعبارت دیگر این پارکها به منظور گردشگاه و محل استراحت عموم می باشد، علاوه بر نکات فوق یکی از خصوصیات مهم و معینه پارکهای عمومی تاثیری است که در آب و هوای شهرها می گذارد و خود کمک زیادی به حفظ بهداشت محیط و سلامتی افراد می نماید. در پارکهای عمومی سعی بر آن است که تمام وسائل سرگرمی و رفاهی تقریباً برای همه گونه سلیقه ها وجود داشته باشد. 1-1- تاسیسات رفاهی، تجهیزات خدماتی و اداری، وسایل بازی، زمینهای بازی و سایر امکانات مورد نیاز در احداث پارکها بطور کلی انواع تاسیسات رفاهی ، تجهیزات خدماتی ، وسایل بازی ، زمینهای بازی و سایر امکاناتی که بنحوی موجب کیفی استفاده ازپارکهای شهری را فراهم می آورند می توان بشرح زیر طبقه بندی نمود: - مبلمان شامل : - نیمکت - زباله دان - تابلوهای راهنما، اطلاعات - ثبت تقویم و تاریخ، ساعت ، تابلوی تبلیغات، تابلوهای توقف و غیره - پایه های مخصوص روشنایی - دروازه های ورودی و خروجی - حصار - مکان پیک نیک - فضاهای خصوصی و خلوت - سایبان - گلدان و گلجای - صندوق پست - ابنیه شامل: - کتابخانه - نمایشگاه - گالری و فرهنگسرا - آمفی تئاتر - آبنما - انواع کیوسکهای ...

  • انواع ضوابط طراحي

    ضوابط طراحی پارک شهری "ضوابط به عنوان جایگزین واژه استاندارد شامل معیارهای انتزاعی می شود که بدون در نظر گرفتن ویژگی های فرهنگی و یا نیازهای فردی استفاده کننده گان تعیین می گردد ، امّا نادیده نباید گرفت که اساس ضوابط را اعتقاد عمیق به نیروی منطق،اقتصاد ،تساوی انسانها در ارتباط با نیازهای زندگی اجتماعی در ساختار جوامع شهری و روستایی تشکیل می دهد."به طور کلی ،ضوابط و مقرّرات کاربری فضای سبز و پارکها در " طرح جامع شهر تهران " به شرح زیر است:  موارد استفاده از زمین در محل هایی که به صورت کاربری فضای سبز در نقشه کاربری اراضی مشخص شده اند ،استفاده از اراضی به عنوان پارک ،فضای سبز عمومی به همراه خدمات وابسته مربوطه ،کاربری ورزشی و استقرار عملکردهای خدماتی نظیر فرهنگی ،مذهبی ،تأسیسات و تجهیزات شهری ،پذیرایی و تفریحی مشروط به رعایت موارد زیر مجاز می باشند: بند 1- رعایت حداکثر 10 درصد سطح به عنوان سطح مجاز احداث بند 2- رعایت حداکثر 20 درصد سطح جهت کاربری ورزشی در فضای باز. ضوابط مربوط به تفکیک زمین ماده 6- در اراضی مشخص شده یه عنوان فضای سبز و پارک ،اعم از موجود یا پیشنهادی ، هرگونه تفکیک ممنوع است ماده 7-حداقل مساحت قطعه زمین پارک و فضای سبز در رده محله ، در محدوده حوزه مرکزی 5000 متر مربع و در محله های سایر حوزه ها یک هکتار می باشد . ماده 8- حداقل مساحت قطعه زمین پارک و فضای سبز در رده ناحیه در محدوده حوزه مرکزی 5 هکتار و در محدوده سایر حوزه ها 10 هکتار می باشد. ماده 9- حداقل مساحت قطعه زمین پارک و فضای سبز در رده منطقه 20 هکتار می باشد . ماده 10– حداقل مساحت قطعه زمین پارک وفضای سبز دررده حوزه ،50 هکتارمی باشد. ماده 11- قطعه زمین بزرگتر از 50 هکتار با کاربر فضای سبز جزو فضاهای سبز رده شهر و فراتر بوده و استفاده از آنها به صورت پارکهای جنگلی مجاز می باشد. ماده 12-به طور کلی شکل قطعه زمین جهت کاربری فضای سبز دارای محدودیتی نمی باشد ،لیکن حداقل در 75 در صد از سطح ،عرض قطعه نباید کمتر از 30 در صد طول آن باشد. ماده 13- دسترسی مجاز برای انواع پارکها بسته به محل قرار گیری در سلسله مراتب خدمات شهری به شرح زیر می باشد: بند 1- در مراکز محلات و نواحی خیابان های در جه 2 و دسترسی  بند 2- در مراکز مناطق و حوزه ها از خیابان های درجه 2 و درجه 3. بند 3- در رده شهر از خیابان های در جه یک ،درجه 2 و درجه 3. ضوابط مربوط به احداث ساختمان ماده 14:فقط احداث عملکرد های فهرست زیر در کاربری پارکها و فضای سبز مجاز می باشد. بند 1- اماکن فرهنگی واجتماعی ،کتابخانه و کتابفروشی ،موزه ، نمایشگاه ،رستوران و چایخانه و مشابه ، گلخانه ، ساختمان اداری و نگهبانی پارک ،مسجد ،سرویس ...

  • اصول وضوابط طراحی پارک های شهری1

    اصول وضوابط طراحی پارک های شهری اصولاً پارکها مجموعه ای از فضاهای سخت و فضاهای سبز می باشند که هر یک بعنوان مکمل دیگری عمل می کند. بطورکلی فضاهای سخت شامل مبلمان ، عناصر معماری، کف سازیها و غیره بوده و تابعی از ویژگیهای و اصول معماری پارک می باشد که بایستی دقیقاً در مراحل طراحی پارک به آنها توجه شده و براساس نوع عملکرد آنها مقادیر مناسب آن برآورد گردد. parks, green space designاصولاً پارکها مجموعه ای از فضاهای سخت و فضاهای سبز می باشند که هر یک بعنوان مکمل دیگری عمل می کند. بطورکلی فضاهای سخت شامل مبلمان ، عناصر معماری، کف سازیها و غیره بوده و تابعی از ویژگیهای و اصول معماری پارک می باشد که بایستی دقیقاً در مراحل طراحی پارک به آنها توجه شده و براساس نوع عملکرد آنها مقادیر مناسب آن برآورد گردد. لازم به ذکر است که کلیه ی فضاهای سخت طراحی شده، بایستی از لحاظ فرم عملکرد متناسب با کارکرد و گروه سنی استفاده کنندگان از پارکها بوده و هر کدام از اصول مخصوص به خود تبعیت کند. بعنوان مثال طراحی انواع مبلمان و حتی معماری یک پارک ویژه ی کودکان با یک پارک شهری که مورد استفاده ی طیفهای سنی زیادی قرارداد متفاوت می باشد.با این مقدمه در این قسمت از گزارش به بررسی ضوابط و معیارهای اجرای فضاهای سبز و سخت پارکها و فضاهای سبز غیر قابل ( معابر و دسترسیها، جرائم و رفیوژها) پرداخته شده است. 1- فضاهای سبز فعال ( پارکها و گردشگاه ها) اصولاً طبیعت پارکهای عمومی بگونه ایست که تمام طبقات مردم می توانند از آن استفاده کنند، بعبارت دیگر این پارکها به منظور گردشگاه و محل استراحت عموم می باشد، علاوه بر نکات فوق یکی از خصوصیات مهم و معینه پارکهای عمومی تاثیری است که در آب و هوای شهرها می گذارد و خود کمک زیادی به حفظ بهداشت محیط و سلامتی افراد می نماید. در پارکهای عمومی سعی بر آن است که تمام وسائل سرگرمی و رفاهی تقریباً برای همه گونه سلیقه ها وجود داشته باشد. 1-1- تاسیسات رفاهی، تجهیزات خدماتی و اداری، وسایل بازی، زمینهای بازی و سایر امکانات مورد نیاز در احداث پارکها بطور کلی انواع تاسیسات رفاهی ، تجهیزات خدماتی ، وسایل بازی ، زمینهای بازی و سایر امکاناتی که بنحوی موجب کیفی استفاده ازپارکهای شهری را فراهم می آورند می توان بشرح زیر طبقه بندی نمود: - مبلمان شامل : - نیمکت - زباله دان - تابلوهای راهنما، اطلاعات - ثبت تقویم و تاریخ، ساعت ، تابلوی تبلیغات، تابلوهای توقف و غیره - پایه های مخصوص روشنایی - دروازه های ورودی و خروجی - حصار - مکان پیک نیک - فضاهای خصوصی و خلوت - سایبان - گلدان و گلجای - صندوق پست - ابنیه شامل: - کتابخانه - نمایشگاه - گالری ...

  • پردیس سینمایی پارک ملت ( عکس و پلان )

    پردیس سینمایی پارک ملت ( عکس و پلان ) آنچه پردیس سینمایی پارک ملت را در ردیف آثار شاخص و قابل اعتنای معماری معاصر ایران قرار می‌دهد، در درجه نخست مربوط به دیدگاه ارزشمند و متعالی معمار آن درباره ماهیت معماری و موفقیت نسبتاً قابل توجه او در جامه عمل پوشاندن به این دیدگاه در قالب یک اثر ساخته‌شده است. دانشمیر، ماهیت معماری را طرح مسأله فضا و خلق چشم‌اندازهای نوینی از آن می‌داند. به اعتقاد او، معماری عبارت است از طرح ساختاری یکپارچه و جامع که در عین هدایت و سازمان‌دهی کلیه مسائل و نیازهای پروژه، از قبیل برنامه، سازه، سیرکولاسیون و فرم، شکل‌دهنده و خالق فضای متناسب با زمان حال نیز باشد. در واقع، دانشمیر خلق فضای زمان حال را جنبه درونی و اصلی معماری و مقدم بر جنبه بیرونی آن، یعنی پاسخ‌گویی به نیازهای مختلف، به شمار می‌آورد. بر این اساس، او این پرسش را مطرح می‌کند که چه ویژگی منحصربه‌فردی است که امکان پیدایش اثری را در گذشته ناممکن می‌کند و تا زمان حال به تأخیر می‌اندازد؟     دانشمیر بر این باور است که معمار باید فرایند سیستماتیک جامع و مانعی را برای کار بر روی ایده اولیه که از ادراک او از فضای زمان حال سرچشمه گرفته است، و انطباق آن با شرایط بیرونی به وجود آورد. رضا دانشمیر بر اساس دیدگاه خویش نسبت به معماری، در پردیس سینمایی پارک ملت، تلاش کرده است ایده‌ای جدید از فضا را هماهنگ با برنامه و سازه پروژه مطرح کند. او برای رسیدن به این هدف، سازمان‌دهی فضایی پروژه را با استفاده ازاتصال شیب دو سالن نمایش در امتداد یکدیگر و ایجاد یک ایوان سرپوشیده بزرگ در زیر آنها که به عنوان محل گفتگو و تبادل‌نظر و نیز اجرای مراسم و رویدادهای متنوع فرهنگی و اجتماعی عمل می‌کند، انجام داده است. اتخاذ این راهبرد خلاقانه و نوآورانه در سازمان‌دهی فضایی پروژه، منجر به شکل‌گیری ساختمانی شده است که ضمن برقراری ارتباط ساختاری با محیط اطراف و ایجاد فضاهای متنوع، تصویر ذهنی ما را از ساختمان سینما به چالش می‌کشد و بدین‌ترتیب چشم‌انداز نوینی از فضا را را در برابر دیدگان ما قرار می‌دهد.     تصویر ذهنی ما از ساختمان سینما، با توجه به الزامات کارکردی آن، اغلب حجمی است صلب، یکنواخت و بدون شفافیت و هرگونه منفذ و روزن، اما دانشمیر در پردیس سینمایی پارک ملت، با استفاده از یک ایده خلاقانه برای سازمان‌دهی فضا و نیز هره‌گیری مناسب از تکنولوژی و امکانات نوین، این تصویر ذهنی غالب را با تصویر جدیدی از ساختمان سینما به عنوان یک حجم کاملاً شفاف و پویا جایگزین کرده و حتی به گفته کارفرمای پروژه، باعث شده شهروندان ...

  • استاندارها در طراحی پارک و فضای سبز

    ( اطلاعات این صفحه فرعی است برای دستیابی به دیگر اطلاعات روی صفحه نخست کلیک کنید ) اصول و استانداردها در طراحی فضای سبز یکی از مهم ترین مسائلی که یک طراح فضای سبز با آن درگیر است آشنایی با ضوابط و قوانین و استانداردها در طراحی فضای است.عدم توجه به این ضرورت می توان بهترین طرح ها را ناکارآمد کند و بهترین ایده ها را رد نماید بنابراین همان قدر که در طراحی ماهر و مسلط می شوید باید بتوانید این اصول را در جای جای طرحتان بگنجانید.استاندارد های تقسیماتی  فضای سبز در شهرها پپپ طراحی فضای سبز شهری برای دارا بودن از حداقل زندگی پذیری باید دست کم: - سیزده هزار متر مربع پارک برای هر هزار نفر ساکن داشته باشد. - 90 درصد ساکنان در شعاع 350 متری خود یا 10 دقیقه پیاده روی یک پارک داشته باشند ( برای تعین مناطقی که نیازمند فضای سبز در اولویت بیشتر هستند نخست اطراف هر پارک را با شعاع 350 متر از هر خیابان به رنگ سبز درآورید ، سپس از شعاع 350 تا شعاع 700 متر را به رنگ زرد درآورید و این کار را برای 350 متر بعدی با رنگ قرمز تکرار کنید. تا وقتی که همه نقاط نقشه شهری رنگ شوند. سپس از روی رنگها متوجه می شوید که اگر بودجه ای برای ساخت پارک محله ای دارید کجای نقشه بهترین جای خرج کردن آن است. این چنین نقشه هایی به واقع برای مهندسان ما ضروری هستند و به عنوان نوعی نقشه راه برای اولویت بندی پروژه ها عمل می کنند تا وقتی که کم کم در آینده هیچ ناحیه قرمز و بعد از آن زرد نداشته باشیم و همه نواحی شهرمان سبز باشد. - حد اقل 20 درصد فضاهای شهر به عنوان فضای عمومی در اختیار شهرداریها باشد.-فضای سبز خیابانها دارای مسیرهای پیاده روی خوب تعریف شده و امن و مرتبط به همه ساختمانها باشدکفپوش:- کفپوش اطراف آبنماها باید مقاوم در مقابل سر خوردن باشد.- وسایل بازی باید با کفپوش های نرم و رنگهای روشن کفپوشیده شوند.- باید نوع مواد کفپوش و طرح آنها مناطق مختلف با کاربری مختلف را از هم متمایز کند.- باید حجم استفاده از سنگهای طبیعی متناسب با اهمیت و کاربرد محل باشد. مثلا در ورودی ها و میادین ( پلازاها) از سنگ طبیعی استفاده بیشتری کنید.- در صورت استفاده از سنگریزه بعنوان معبر آن را به خوبی زیر سازی ( بیش از 85 درصد تراکم) و متراکم کنید و زیر آن از یک لایه پارچه خاک ( جئو تکست تایل ) استفاده کنید.- از ابعاد بزرگتر کفپوش ( مثلا 50 در 50 سانتی متر ) در مکانهای تجمع و میادینو از اندازه های کوچکتر ( مثلا 20 در 20 سانتی متر ) در مکانهای نشستن کوچکتر بهره ببرید.مشخصات مطلوب یا استاندارد کفپوشهاطبق استانداردهای BS.6617 19116 و بخش سوم BS.6717 19119 به شرح زیر است:جذب آب کمتر یا مساوی با ۷ ٪مقاومت فشاری  بیشتر ...