میانگین رطوبت مازندران

  • اخبار مازندران / آب و هوای مازندران

    سلسله مياني البرز همچون سدي رفيع ، در امتداد شرق به غرب ، استانهاي شمالي كشور از جمله مازندران را به قسمت جلگه اي و كوهستاني تقسيم و آن را از قسمت داخلي ايران جدا مي سازد. آب و هواي  مازندران  با توجه به وجود دريا، جنگل و كوهستان به نواحي معتدل مرطوب جلگه اي ، معتدل كوهپايه اي و سرد كوهستاني (در ارتفاعات بالاي ۳۰۰۰ متر) دسته بندي مي شود كه جمعيت غالب استان در اراضي جلگه اي آن ساكن مي باشند. بررسي ميانگين پارامترهاي هواشناسي ايستگاههای سپنوپتيك مناطق جلگه اي غرب تا شرق استان ، در دوره بلند مدت آماري ۲۳ (و قائمشهر ۱۷) ساله منتهي به سال ۱۳۸۱ نشان مي دهد كه، مجموع بارندگي سالانه شهرهاي غرب استان رامسر (۱۱۵۲) و نوشهر (۱۳۰۷) ميلي متر بيشترين مقدار ، مناطق مياني بابلسر (۹۲۸) و قائمشهر (۷۱۵)، و بهشهر با (۵۷۸) ميلي متر در شرق استان كمترين مقدار  را دارند ۰۰۰  ميزان  ساعت  روزهاي  آفتابي در بين  5 شهر  فوق ، بابلسر با ۴۶% اوقات روز معادل (۲۰۵۰) ساعت بيشترين ميزان ، رامسر  (۱۶۱۳) بهمراه بهشهر( ۱۷۹۷) ساعت از كمترين مقدار برخوردارند۰۰۰حداكثر (و حداقل) مطلق درجه حرارت روزانه اين پنج شهر  در طول دوره مذكور ، بين ۳۵ تا ۴۰ (و ۶ ـ تا ۳ـ) درجه  سانتي گراد ، اما ميانگين هاي : حداكثر ، متوسط و حداقل درجه حرارت سالانه پنج شهر فوق نزديك بهم ، به ترتيب ۳/۲۰ ، ۵/۱۶ و ۶/۱۲ درجه سانتي گراد برآورد شده است. ميانگين رطوبت مطلق اين شهرها از حداقل ۷ تا حداكثر ۱۰۰ درصد در نوسان بوده است. اما ميانگين های : ارقام حداكثر ، متوسط و حداقل رطوبت   نسبيسالانه پنج شهر فوق به ترتيب ۹۵ ، ۸۰ و ۶۸ درصد را نشان مي دهد ۰۰۰ حداكثرسرعت وزش باد شهرها از ۲۴ تا ۲۸ متر بر ثانيه در نوسان بوده است و حداكثر بارندگي در يك روز در طول دوره بلند مدت مذكور در رامسر بيشترين مقدار (۳۲۸) ، نوشهر (۳۰۵) ميلي متر و كمترين مقدار مربوط به بابلسر با (۲۰۰) ميلي متر مي باشد.   



  • مناسب سازی محیط شهری

    معلول؛ علتی برای مناسب سازی فضا ومعماریمهدی شعبانیان-مقدمه:برای درك بخشی از شرایط یك معلول در جامعه كنونی كافیست سعی كنیم در مدت یكساعت درحالیكه بروی صندلی چرخ دار نشسته ایم به انجام همان كارهای عادی و همیشگی خود بپردازیم . در این حالت دیگرتردد راحت در فضاها ، بالا وپایین رفتن از پله ها ویا برداشتن وسیله ای از درون قفسه كاری ساده به حساب نمی آید. علیرغم آنكه از آغاز خلقت انسان ، بیماری همیشه همراه او بوده و در مواردی همین بیماری برای او نقص ها و محدودیت هایی را به همراه آورده است ، اما كمتر تلاشی از مواجه منطقی انسان با این محدودیت ها و ارائه راهكار جهت تعدیل آنها به چشم  می آید . باید پذیرفت كه این افراد نه بدلیل معلولیت خود بلكه بدلیل ناتوانی وضعف محیط انسانی و فضای زیستی اطراف خویش از بسیاری از فعالیت های فردی واجتماعی محروم گردیده اند . در بررسی این نارسایی دوركن اساسی یعنی معلول وجامعه را می توان شاهد بود كه هریك سهمی در بوجود آوردن این نارسایی دارند . بی شك تعامل منطقی بین این اركان و ارائه راه حل ها ، ضوابط و روشهای قابل اجرا، نقش بسزایی در تعدیل این موضوع خواهد داشت.متن کامل مقاله [ دریافت فایل ]

  • اقلیم واب وهوای استان مازندران

     و هواي استان مازندراناستان مازندران را بر اساس خصوصيات دما و بارش و توپوگرافي منطقه مي توان به دو نوع آب و هواي معتدل خزري و آب و هواي كوهستاني تقسيم كرد . آب و هواي كوهستاني خود بر دو نوع معتدل كوهستاني و سرد كوهستاني مي باشد . 1- آب و هواي معتدل خزري : اين نوع اقليم جلگه هاي غربي و مركزي استان تا كوهپايه هاي شمالي البرز را شامل مي شود . در اين نواحي به دليل كمي فاصله كوهستان و دريا رطوبت تجمع مي يابد كه بعنوان پيامد آن مي توان بارش هاي قابل ملاحظه و دماي معتدل را ذكر كرد .ميانگين بارندگي ساليانه در نوار ساحلي استان برابر با 977 ميليمتر است. توزيع مكاني آن از غرب به شرق با كاهش همراه است در حاليكه توزيع زماني آن وضعيتي كمابيش منظم دارد ( حداكثر بارندگي در پائيز و حداقل آن در بهار اتفاق مي افتد ) .در بررسي پارامتر درجه حرارت نيز مشاهده مي شود كه به دليل رطوبت نسبي بالا و زياد بودن تعداد روزهاي پوشيده از ابر ، دماي هوا معتدل و دامنه دمايي محدود مي باشد كه اين وضعيت منجر به تابستانهاي گرم و مرطوب و زمستانهاي معتدل با يخبندانهاي اتفاقي مي گردد . 2- الف) آب و هواي معتدل كوهستاني :با افزايش تدريجي ارتفاع از اراضي جلگه اي به سوي دامنه هاي شمالي ارتفاعات البرز و فاصله از دريا ، تغييرات خاصي در آب و هواي استان پديدار مي گردد. در نوار ارتفاعي 1500 تا 3000 متر ، شرايط آب و هوايي كوهستاني حاكم است كه از ويژگيهاي آن مي توان كاهش ميزان بارندگي ساليانه وهمچنين كاهش متوسط درجه حرارت ماهانه را ذكر كرد . علاوه بر آن زمستانهاي سرد همراه با يخبندانهاي طولاني و تابستانهاي كوتاه نيز از ديگر مشخصات اين اقليم است . 2- ب) آب و هواي سرد كوهستاني :در نوار ارتفاعي بالاتر از 3000 متر كه شامل قلل كوهستانهاي دامنه شمالي البرز مي شود ، دماي هوا به شدت كاهش يافته و يخبندانهاي طولاني ايجاد مي شود . در اين مناطق ريزش ها غالبا به صورت برف است كه در دوره طولاني سرد سال روي هم انباشته شده و تا اواسط دوره كوتاه گرم سال نيز دوام دارند . در همين مناطق و در قله كوههاي دماوند ، علم كوه و تخته سليمان شرايط ايجاد يخچالهاي كوهستاني و انباشت دائمي برف فراهم شده است .   توده هواهاي موثر بر آب و هواي مازندرانموقعيت جغرافيايي ويژه استان مازندران بعنوان يكي از استانهاي ساحلي درياي خزرسبب شده است كه در طول سال از اثرات آب و هوايي همسايگاني چون سرزمين پهناور سيبري ، درياي مديترانه و درياي خزر و فلات مركزي ايران بهره مند شود . در طول فصول مختلف سال توده هاي هواي متعددي وارد استان ميشوند كه عمده ترين آنها به قرار زير ميباشد : الف) دوره سرد سال :- توده هواي قطبي قاره اي ...

  • وضعیت طبیعی و اقلیمی Natural and ecological situation

    وضعیت طبیعی و اقلیمی    Natural and ecological situation

    ۲-۱- خصوصیات آب و هوا     ناحیه جنوبی دریای خزر به دلیل موقعیت خاص که در مجاورت یک دریای بسته دارد ، و جدا افتادگی آن از باقی فلات ایران، از آب و هوای ویژه ای برخوردار است. این ناحیه به علت دیوار عظیم البرز از تاثیرات استپی سرزمین های داخلی رهایی می یابد. و در معرض تحرکات جوی آب و هوای دلپذیر و مرطوب مدیترانه ای و همچنین تاثیرات هسته پرفشار (anticy clone) سرد و خشک سیبری قرار می گیرد. این امر موجب می شود که ناحیه مورد نظر دارای خصیصه های آب و هوایی متمایزی باشد. علاوه بر این عوامل، ارتفاع مکان از سطح دریا و عرض جغرافیایی نیز در آب و هوای منطقه موثر است.  ویژگیهای اقلیمی این منطقه که مشابه آن نه فقط در قسمت های دیگر ایران بلکه در اغلب کشورهای آسیا هم مشاهده نشده است، عبارتند از: بارش های جوی که خصوصا در فصل های خنک شدت می یابد. درجه حرارت نسبتا ملایم در فصل زمستان و گرم در فصل تابستان. کمی اختلاف درجه حرارت سالانه. رطوبت مفرطی که در تمام طول سال وجود دارد و هر چه ازغرب به سمت شرق ناحیه نزدیک شویم از میزان آن کم می شود.   خصوصیات آب و هوای منطقه: الف ) درجه حرارت:  در مجموع به نظر می رسد که نواحی جلگه ای کم ارتفاع شهرستان بابل دارای آب و هوای معتدل باشد. میانگین درجه حرارت در ۱۳۷۶ در این منطقه ۱/۱۷درجه سانتیگراد بوده است. این منطقه دارای زمستانی ملایم است . میانگین درجه حرارت در ماههای فصل زمستان در ۱۳۷۶ حدود ۸/۷ درجه سانتیگراد بوده است . از اواسط اسفند درجه حرارت هوا به تدریج روند فزاینده دارد، اما تا نیمه فروردین آب و هوای خنک در منطقه حاکم است. از نیمه دوم اردیبهشت به تدریج گرما در منطقه حاکم می شود. افزایش درجه حرارت که معمولا تا شهریور ادامه دارد به بالاترین حد خود می رسد. در ۱۳۷۶ میانگین درجه حرارت در مرداد ۱/۲۷ درجه سانتیگراد بوده است، به تدریج با آغاز شهریور معمولا کاهش درجه حرارت نیز بطور منظم آغاز می شود و این روند تا اسفند ادامه دارد. اگر به آمارهای مربوط به حداقل مطلق و حداکثر مطلق درجه حرارت مربوط به ایستگاههای هواشناسی که فاصله آنها از دریا متفاوت است توجه کنیم، به خصوصیات اصلی این آب و هوا پی می بریم .شدت گرما و سرما در نواحی جلگه ای دور از ساحل نسبت به نواحی ساحلی بیشتر است.   ب ) بارندگی:  نظام بارندگی در این ناحیه وجود دارد، این ناحیه حدفاصل بین ناحیه استوایی و ناحیه معتدل قرار دارد . در سال ۱۳۷۶ میزان بارندگی سالانه ۸۹۹ میلیمتر بوده است. میزان بارندگی بین تمام ماههای سال تقسیم شده است و یک فصل خشک و بی باران قابل تشخیص نیست. ولی با وجود این، میزان بارندگی در فصل پائیز در بالاترین حد خود قرار دارد ...

  • ويژگيهاي اقليمي استان گيلان

    1-2-2. ويژگي‌هاي رطوبتي استان :      استان گیلان مرطوب‌ترین استان کشور و همچنین مرطوب‌ترین منطقه از سواحل جنوبی دریای خزر می‌باشد. ارتفاعات البرز مانند یک سد کوهستانی از انتقال رطوبت دریای خزر به سمت فلات داخلی ایران جلوگیری می‌کنند و موجب افزایش رطوبت و بارندگی در این ناحیه می‌شوند. توزيع رطوبت هوا در بخش ساحلي استان كه به شدت تحت تاثير رژيم اقليمي درياي خزر قرار دارند، با مناطق دور از ساحل و كوهستاني استان متفاوت است. با گذار از نوار ساحلي استان به سمت ارتفاعات، به‌تدريج از رطوبت هوا كاسته شده و ويژگي اقاليم‌ ييلاقي پديدار مي‌شود كه در تلفيق با دماي مساعد اين مناطق، شرايط بسيار  مطلوبي از نقطه نظر احساس آسايش فراهم مي‌آ‌ورد. در مناطقي از استان كه تحت تاثير مستقيم رژيم رطوبتي درياي خزر قرار دارند، روند رطوبت نسبي طي ماه‌هاي سال از آهنگ منظمي پيروي مي‌نمايد. بطورکلی میانگین رطوبت نسبی در استان گیلان حدود 80 %  می‌باشد که این مقدار می‌تواند به حداکثر  96 %  در مهرماه ( اکتبر ) و  حداقل 55%  در تیرماه ( ژوئیه ) برسد.  رطوبت نسبی در استان گیلان در پاییز و زمستان به حداکثر می‌رسد و در تابستان و بهارکمتر می‌شود ، هرچند در تابستان به دلیل گرمای زیاد ، شرجی بودن هوا بیشتر احساس می‌شود. رطوبت بسیار بالای استان علاوه بر اینکه در فصل گرم بر دمای محسوس و شرایط آسایش دمایی تاثیر نامطلوبی میگذارد، موجب استهلاک سریع‌تر ساختمان‌ها و بسیاری از سیستم‌ها می‌شود. سایر استانهای ساحلی کشور ( مازندران و گلستان) وضعیت رطوبتی و بارشی متعادل‌تری را نسبت به استان گیلان دارا می‌باشند. نمودار 1-3 ميانگين رطوبت نسبي استان گيلان را به طور تقريبي نشان مي‌دهد.   نمودار 1-3.  ميانگين رطوبت نسبي ماهانه در استان گيلان     1-2-3. بارندگي در استان :  توده‌هواها و سامانه‌‌هاي باران‌زاي غربي به ميزان قابل‌توجهي در مناطق شمالي كشور نيز فعال بوده و مقدار زيادي از بارش‌هاي استان گيلان را پديد مي‌آورند اما منشاء مهم بارندگي‌هاي استان گيلان به سيستم جغرافيايي- اقليمي همجواري دريا وكوهستان مرتبط است كه از مكانيسم خاصي بهره مي‌برد. در واقع توده‌هواهايي كه سطح درياي خزر را مي‌پيمايند، در حين عبور از آن از بخار آب دريا تغذيه شده و پس از برخورد با ارتفاعات البرز و صعود اوروگرافيك هوا بر دامنه هاي پرشيب آن، بارندگي‌هاي ...

  • ویژگی های اقلیمی استان

           استقرار استان گيلان بين ارتفاعات البرز و درياي خزر و تاثير متقابل اين دو پديده جغرافيايي بر يكديگر و بازتاب آن بر شرايط اقليمي استان ،‌ موجب پيدايش يكي از شاخص‌ترين شرايط آب‌و‌هوايي ايران در منطقه گيلان گرديده است كه ويژگي بارز آن بارندگي زياد ، دماي معتدل ،‌ پوشش گياهي انبوه و استاني برخوردار است. در اين استان سلسله جبال البرز يكي از شگرف‌ترين مرزهاي گسستگي اقليم در جهان را به وجود آورده است. ويژگي‌هاي دمايي استان :     ميزان درجه گرمي يا سردي يك جسم را دما يا درجه حرارت گويند . درجه حرارت مستقيما“ متناسب با انرژي جنبشي متوسط مولكول‌ها يا اتم‌هاي جسم است .        به سبب موقعيت استان گيلان در بين ارتفاعات البرز و منبع رطوبتي درياي خزر و برخورداري از رژيم اقليمي معتدل خزري حالت متعادلی دارد و نوسان دما بین شب و روز و بین زمستان و تابستان زیاد نیست. به همين جهت تعداد روزهاي يخبندان در شهرهاي استان گيلان نسبت به بسياري از استان‌هاي كشور در حد نازلي قرار دارد. البته در سالهای اخیر خصوصا پس از سال 1373 به دلیل افزایش گازهای گلخانه‌ای این اختلاف دمای شب و روز کمتر نیز شده است. دمای این استان بین حدود 3 درجه سانتیگراد در دی ماه ( ژانویه ) تا حدود 30 درجه سانتیگراد در تیر ماه ( ژوئیه ) متغیر است. میانگین دمای سالانه استان در حدود 8/15 درجه سانتیگراد است. بطور کلی سواحل    جنوب غربی دریای خزر ( گیلان ) سردتر از سواحل جنوب شرقی آن ( مازندران و گلستان ) است. میانگین تقريبي دمای فصلی استان به قرار زير است (به درجه سانتيگراد):بهار  :    18.5         تابستان  :    24          پاییز  :    13.5          زمستان  :     7.5نمودار 1-1 ميانگين دماي ماهانه استان گيلان را بطور تقريبي به نمايش مي‌گذارد و نمودار 1-2 نقشه همدماي استان را به تصوير مي‌كشد.نمودار 1-1. ميانگين دماي ماهانه در استان گيلاننمودار 1-2. نقشه همدماي استان گيلان ( 2000- 1976 ) (كمانگر،1382) ويژگي‌هاي رطوبتي استان :     استان گیلان مرطوب‌ترین استان کشور و همچنین مرطوب‌ترین منطقه از سواحل جنوبی دریای خزر می‌باشد. ارتفاعات البرز مانند یک سد کوهستانی از انتقال رطوبت دریای خزر به سمت فلات داخلی ایران جلوگیری می‌کنند و موجب افزایش رطوبت و بارندگی در این ناحیه می‌شوند. توزيع رطوبت هوا در بخش ساحلي استان كه به شدت تحت تاثير رژيم اقليمي درياي خزر قرار دارند، با مناطق دور از ساحل و كوهستاني استان متفاوت است. با گذار از نوار ساحلي استان به سمت ارتفاعات، به‌تدريج از رطوبت هوا كاسته شده و ويژگي اقاليم‌ ييلاقي پديدار مي‌شود كه در تلفيق با دماي مساعد اين مناطق، ...

  • اقلیم شمال ایران

    اقلیم شمال ایران

    تعریف هوا واقلیم :تعریف هوا یاوضعیت جوی شرایط موقت وضعیتی كه برای مدتی كوتاه دریك مكان معین غالب میگرددكه میانگین این وضعیت جوی دردراز مدت رایك اقلیم مینماید ،طبق تعریف فرهنگ بین المللی هواشناسی تعریف اقلیم عبارت است از تغیر مجموعه شرایط جوی كه بوسیله كیفیت وتكامل وضع هوامنطقه معینی مشخص میگردد . به هرحال اقلیم یك منطقه مرتب دستخوش حوادث غیر متعرقبه ازقبیل سیل، زلزله،انفجاریا یك جنگ فرسایشی می باشد. تعریف عناصر اقلیمی: هریك از شرایط جوی كه بتهم حالت فیزیكی وضع جوی ویا اقلیم منطقه معین رابرای لحظه بخصوصی یادوره ای اززمان معین مشخص می كند .اقلیم شمال ایران در حقیقت یک اقلیم مدیترانه ای است که دارای آب و هوای معتدل و مرطوب است. میزان بارش سالانه بطور متوسط ‌١٠٠٠ میلی متر است که بیشترین آن در قسمت های غربی و کمترین آن د ر نواحی شرقی است. درجه حرارت متوسط سالانه بین ‌١٥ تا ‌١٨ درجه سانتی گراد است.شمال ایرانبه طور كلی جلگه مازندران در شمال ایران دارای آب و هوای معتدل و مرطوب است ، كه معروف به آب و هوای معتدل خزری است . عوامل مؤثر در آب و هوای این استان عبارتند از : وجود كوه های البرز ، جهت قرار گرفتن آنها ، ارتفع مكان ، نزدیكی به دریا ، پوشش گیاهی ، بادهای محلی ، عرض جغرافیایی و پیش آمدن توده هوای شمالی و غربی ، كه در بین عوامل فوق نقش كوه ها و دریای خزر و بادها بیش از سایر عوامل است . به طور كلی دو جریان هوا در این منطقه تأثیر می گذارد : جریان اول ، هوائی كه از شمال و شمال شرقی از سیبری به طرف مازندران می آید و این توده در زمستان باعث سردی هوا و ریزش برف و باران شده و در تابستان بندرت مزیده و سبب خنكی هوا می گردد . جریان دوم ، بادهای غربی كه از طرف اقیانوس اطلس و دریای مدیترانه وزیده ، كه در زمستان باعث ریزش باران شده و در تابستان بر رطوبت هوا می افزاید و همچنین باعث شرجی شدن آن می گردد . البته بادهای محلی معروفی نیز از جمله باد سورتوك (sortock) ( از سیبری در زمستان ) باد خوش آباد دره نور ، (اوزروا) گیل وا ، باد سام به این استان می وزند . با توجه به عوامل مختلفی كه در آب و هوای این استان اثر دارند ، سه نوع آی و هوا در این منطقه وجود دارد كه عبارتند از : معتدل جلگه ای ، كوهستانی (معتدل سرد)آب و هوای معتدل جلگه ایجلگه های مركزی و غربی مازندران دارای این نوع آب و هوا هستند . در این مناطق به علت نزدیكی به دریا و رطوبت زیاد ، ریزش باران فراوان حدود 1200 تا 1300 میلیمتر می باشد . وجود رطوبت ، اثر آلودگی مداوم هوا و محصور بودن بین كوه و دریا ، دمای هوا را معتدل نموده كه اختلاف حداكثر و حداقل دما بسیار كم می باشد . آب و هوای كوهستانی این ...

  • بررسی آماری جمعيت شهرستان ساری واثرات آن بر توسعه فضائی شهرستان

       شاد باش ای شهر ساری کز فروغ علم و دانش                    بینمت چشم و چراغ کشور مازندرانی   "ملک الشعرا بهار"  جغرافیای ساری شهر ساری واقع در کوهپایه‌های رشته کوه البرز دارای دو بخش کوهستانی و دشت می‌باشد در طول جغرافیایی۵۳ درجه و ۵ دقیقه و عرض ۳۶ درجه و ۴ دقیقه از شمال شرقی به فاصله حدود ۲۵ کیلومتر به نکا و به فاصله ۴۵ کیلومتر به بهشهر و ۱۳۰ کیلومتر به گرگان و ۶۹۰ کیلومتر به مشهد و از شمال به فاصله ۳۵ کیلومتر به دریای مازندران و از شمال غربی به فرح آباد و جویبار و لاریم و از جنوب غربی به فاصله 16 کیلومتر به قائمشهر و از غرب به بابل به فاصله تقریبی ۳۰ و آمل به فاصله تقریبی ۶۰ کیلومتر و از جنوب به فاصله ۳۰ کیلومتر به سد شهید رجایی (سلیمان تنگه) و دهکده آرامش و بوسیله آزادراه در حال ساخت کیاسر به فاصله تقریبی ۸۰ کیلومتر به دیباج و از آنجا به شهرستان‌های دامغان و مهدیشهر و سمنان (تقریباً ۱۲۰ کیلومتر) محدود است.ساری بر اساس سرشماری سال 1385 دارای 5بخش ،4شهر(ساری،کیاسر،سورک وفریم)،15 دهستان،468آبادی می باشد مساحت ساری 3674 کیلومتر مربع است. اختلاف ساعت ساری با تهران 6 دقیقه و 5 ثانیه است. در سال 1390 با تشکیل شهرستان میاندرود شهر سورک وبخشی از محدوده شهرستان ساری، منتزع گردید                                                 آب و هوا: هوای قسمت جلگه ای ساری مر طوب  و معتدل و هوای قسمت کوهستانی آن سردسیری است. حاکثر هوای مطلق گرما سالانه 4/38 درجه وحداقل مطلق سالانه سرما 8/1- ومیانگین سالانه حداقل دما6/13 وحداکثردما 1/23 درجه سانتی گراد بوده .مجموع بارش سالانه684میلی متر با میانگین حداکثر بارندگی روزانه 45 میلی متر می باشد.میانگین رطوبت نسبی 74%،تعداد روزهای بارانی 122وروزهای یخبندان 7روز،مجموع ساعات آفتابی 2077ساعت ،سرعت باد 15متر بر ثانیه میباشد.   نگاهي کوتاه به شهرستان ساري ساري، مركز استان مازندران است كه مهم ترين منطقه‌ي استان به شمار آمده و يكي از جذاب‌ترين و زيباترين مناطق شمالي كشور ايران محسوب مي‌شود. بناي اوليه اين منطقه را به طوس نوذر نسبت مي‌دهند كه در قرن اول هجري به دست فرخان بن دابويه از ملوك گاوباره تجديد بنا شده است. شهرستان ساري از طبيعتي گيرا، جذاب و بسيار ارزشمند برخوردار بوده و همواره مورد نظر حكام محلي قرار داشته است. به همين لحاظ عمارت‌ها و كاخ‌هاي قديمي در كنارطبيعت جذاب اين منطقه مهم ترين بناهاي ديدني اين منطقه را تشكيل مي‌دهند. اساس اقتصاد اين منطقه را كشاورزي، دامداري و صنايع دستي تشكيل مي‌دهند. ازمهم ترين صنايع دستي ساري مي توان حصيربافي، قالي‌بافي، گليم‌بافي، ابريشم‌بافي، ...

  • اقلیم واب وهوای استان قزوین

    استان قزوین در حوزه مرکزی ایران بین ۴۸ درجه و ۴۵ دقیقه تا ۵۰ درجه و ۵۱ دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ و ۳۵ درجه و ۲۴ دقیقه تا ۳۶ درجه و ۴۸ دقیقه عرض شمالی نسبت به خط استوا قرار دارد. این استان از شمال به استانهای مازندران و گیلان و از غرب به استانهای زنجان و همدان ، از جنوب به استان مرکزی و از شرق به استان تهران محدود میباشد. استان قزوین به دلیل داشتن ارتفاعات متعدد همچون رشته کوه البرز درشمال استان و گسترش آن در جهات شمالشرقی و شمالغربی و کوههای پراکنده در نقاط دیگر استان ، شرایط مناسب زیست اقلیمی را داراست . مرتفع ترین کوهها، سیالان با ارتفاع ۴۱۷۵ متر از سطح دریا و کی جگین با ۳۵۰۰ متر از سطح دریا و سفید کوه با ۲۳۰۰ متر از سطح دریا محدوده مرکزی و شرقی استان را تشکیل می دهد. که شیب آن از شمالغرب در جهت جنوبشرق امتداد یافته و ارتفاع پایین ترین نقطه آن ۱۱۳۰ متر از سطح دریاست و به دلیل همین شیب سطح آبهای زیر زمینی در جنوبشرقی استان بالا می باشد. حداقل ارتفاع استان در شمالغرب در بخش طارم سفلی در کناره های دریاچه سفید رود با ارتفاع ۳۰۰ متر از سطح دریاست. استان قزوین به لحاظ شرایط طبیعی به دو ناحیهٔ کوهستانى و دشتى تقسیم مى‌شود. منطقهٔ کوهستانى آن در شمال استان قرار دارد و دهستان‌‌هاى الموت، رودبار و قسمتى از کوهپایهٔ اقبال و پشگلدره را در بر مى‌گیرد. در همین ناحیه، بخشى از رشته‌کوه البرز از بخش شمال غربى و از استان گیلان به طرف جنوب غربى در داخل استان قزوین کشیده شده است. سیالان و الموت دو قله از قله‌هاى معروف کوهستان‌هاى بخش غربى البرزدر این منطقه قرار دارند . دره‌ هاى البرز در دامنه‌هاى خشکِ جنوبى، به‌ویژه در ناحیهٔ‌ قزوین، باریک و کم‌عرض هستند و با دیواره ‌هاى پرشیب کشیده شده‌اند. آبادترین و پرجمعیت‌‌ترین دره ‌هاى آن، درهٔ شاهرود و دره ‌هاى دو شاخهٔ معروف آن، رود طالقان و رود الموت‌اند که آب دامنه ‌هاى البرز جنوبى را به سفیدرود مى‌رسانند. دره و رودخانهٔ‌ شاهرود کوه‌هاى میان درهٔ چالوس و سفیدرود را از شرق به غرب شکافته و آن را به دو قسمت شمالى و جنوبى تقسیم کرده‌اند. در جنوب شاهرود، کوه‌هاى زیاران، سبزپوش، خزران و ... قرار دارند که از زمان‌هاى پیشین مسیرهاى پیادهٔ‌ شمالى - جنوبى قزوین بوده‌‌اند که بعضى از آن‌ها در امتداد دره‌ها تا ساحل دریاى مازندران (خزر) امتداد یافته‌اند و گردنه‌هاى معروف سلمبار و الوچشمه را پدید آورده‌‌اند. این راه ‌ها ناحیهٔ دشت قزوین را به غرب مازندران و شرق گیلان متصل ‌کرده‌اند. در ناحیهٔ غربى دشت قزوین یک رشته ارتفاعات موازى به نام «چرگر» قرار دارد ...