جهان در سال ۲۱۱۱ چگونه جایی خواهد بود - زندگی مردم در ۱۰۰سال آینده

جهان در سال ۲۱۱۱ چگونه جایی خواهد بود؟


فکر می کنید ساکنان آینده زمین در چه محیطی زندگی خواهند کرد؟ چه دنیایی در انتظار آنها خواهد بود؟ مقطع زمانی همچون ۱۰۰سال آینده می تواند دوران هیجان انگیزی برای ترسیم چنین دنیایی باشد. گرچه نمی توانیم از هم اکنون تصور کاملا روشنی از آن دوران داشته باشیم اما یک چیز کاملا روشن است و آن این که شهرهایی که در ۱۰۰سال آینده پذیرای مردم جهان خواهند بود به واسطه پیشرفت خیره کننده طیف گسترده ای از فناوری های نوین و همچنین فناوری هایی که شاید هنوز هم خواب آنها دیده نشده است بسیار متفاوت از دوران فعلی خواهد بود.

زندگی مردم در ۱۰۰سال آینده , خنک کننده های موادغذایی درسال های اینده چگونه خواهدبود

زندگی مردم در ۱۰۰سال آینده






مفهوم زندگی در سال ۲۱۱۱

کاملا بدیهی است که سال ۲۱۱۱ سطح آب های آزاد جهان فراتر از آن چیزی است که هم اکنون موجب نگرانی دانشمندان شده است، اما آنچه که هنوز برای دانشمندان مشخص نیست این است که آسیب ناشی از افزایش سطح آب اقیانوس های جهان بر مناطق ساحلی تا چه حد خواهد بود. هم اکنون بخش قابل توجهی از جمعیت زمین در مناطق ساحلی، ساکن شده اند و بدون شک سال ۲۱۱۱ نیز همین روند ادامه خواهد داشت. کاملا روشن است که بخش مهمی از زیرساختارهای شهری، اجتماعی و تکنولوژیکی ساکنان آینده زمین نیز در همین مناطق متمرکز خواهند بود.
از این رو افزایش سطح آب اقیانوس های جهان مقوله ای نیست که بتوان به راحتی از کنار آن عبور کرد، اما اوضاع از این نیز می تواند بدتر باشد. طی یک قرن گذشته سطح آب اقیانوس های جهان چندین متر افزایش یافته، اما پیش بینی کارشناسان بر این است که این افزایش سطح در یک قرن آینده بسیار فراتر از تصورات فعلی باشد. این مسأله یک سری نگرانی های تازه برای دانشمندان به همراه داشته است. زمانی که آب اقیانوس های جهان بالا می آید سطح بیشتری از مناطق خشکی را در بر می گیرد و این یعنی میزان بیشتری از پرتوهای خورشیدی به سمت فضای اطراف زمین منعکس می شود. در نتیجه زمین بتدریج سرد می شود و این خود می تواند سرآغاز شکل گیری عصر تازه ای از یخبندان باشد.
در این وضعیت بخش های مختلفی از زندگی انسان ها دستخوش تغییرات شگرف خواهد شد که شاید یکی از ملموس ترین آنها تغییر ساختار حمل و نقل درون شهری است. سال ۲۱۱۱ بخش های بیشتری از شهرهای ساحلی جهان و همچنین شهرهایی که در مناطق پست تری نسبت به سطح آب اقیانوس ها قرار دارند به زیرآب می رود که در نتیجه سیستم حمل و نقل درون شهری بیشتر به سمت استفاده از سیستم های آبی نظیر قایق های کوچک تغییر سمت پیدا می کند. دامنه این تغییرات حتی به ساختار فیزیولوژیکی ساکنان آینده زمین نیز سرایت پیدا می کند. پیش بینی ها بر این است که حتی متوسط طول عمر افراد سال ۲۱۱۱ در مقایسه با سال ۲۰۱۱ به مراتب بیشتر خواهد بود. این افزایش نسبی صرفا نه به خاطر امید بیشتر مردم به آینده بلکه به واسطه پیشرفت های چشمگیر فناوری های مختلف پزشکی است. گذشته از آن در آن مقطع سیستم های متنوع کنترل جمعیت نیز به کار گرفته می شود که این خود در زندگی بهتر و باکیفیت تر مردم تأثیرگذار خواهد بود.
شهرهایی نظیر لندن، زندگی مردم غرق در فناوری ارتباطات و اطلاعات خواهد بود. این وضعیت هیجان انگیز عمدتا به دلیل پیشرفت های قابل توجهی است که در فناوری طراحی و ساخت تراشه ها شکل می گیرد. این تراشه ها از سرعت قابل توجهی برخوردارند که فراتر از تصورات امروز است. سال ۲۱۱۱ نماد فانتزی آواتارها رنگ واقعیت به خود می گیرد و ممکن است در حالی که در خیابان قدم می زنید ناگهان آواتاری در برابر دیدگانتان ظاهر شود که با برخورداری از ساختار گوشت و خون سمبلی از یکی از دوستانتان باشد که هزاران کیلومتر دورتر زندگی می کند. همچنین به هر سمتی که سر می چرخانید دامنه دیدتان با اطلاعات و هشدارهایی همراه خواهد بود که درک کلی تان از محیط را افزایش می دهد.
افزایش سطح درک ساکنان زمین سال ۲۱۱۱ مبتنی بر طیف گسترده ای از فناوری هاست، فناوری هایی که تحت عنوان فناوری های قابل حمل شناخته می شوند. سیستم های محاسباتی که بخشی از پوشش روزمره افراد را تشکیل می دهند و به طرز ماهرانه ای در لباس آنها قرار می گیرند از جمله این موارد به شمار می آیند. لنزهای هوشمند تماسی و همچنین ریزدستگاه هایی که در گوش قرار می گیرند، البته راه های جسورانه تری نیز وجود دارد؛ تعاملات مستقیم با سیستم عصبی و مغزی. این دسته از فناوری ها البته گرانقیمت و جاه طلبانه تر هستند.

● کسب و کار در سال ۲۱۱۱

ابتدا به سال ۲۰۱۱ می رویم. روزانه میلیون ها نفر در سراسر جهان میلیون ها کیلومتر مسافت طی می کنند تا به محل کار خود برسند. طی یک قرن گذشته و با راه اندازی نخستین خطوط ریلی و گسترش آن در سال ها و دهه های بعد، اقتصاد جهانی رنگ و بوی دیگری به خود گرفته است، اما در عصر حاضر این فناوری های نوین، ارتباطاتی و اطلاعاتی هستند که شکل و شمایل کار کردن را متحول کرده اند.
انتقال سریع داده ها میان افراد مختلف موجب شده تا بستر مناسبی فراهم شود که در آن امور مختلف کاری هستند که به منزل افراد می روند و نه افراد که برای انجام کارهای خود راهی محل کار شوند. امکان جالب توجهی که تحت عنوان ویدئو کنفرانس مطرح می شود در تلفیق با توسعه روز افزون شبکه های اجتماعی موجب شده تا همه روزه میلیون ها نفر در سراسر جهان بی آن که تلاشی برای طی کردن هزاران کیلومتر مسافت انجام دهند ارتباط رودررویی با یکدیگر داشته باشند.
ایده دیگری که درخصوص تحول کسب و کار در دهه های آینده مطرح می شود فراهم آوردن امکانی است که براساس آن مواد غذایی در نزدیک ترین فاصله ممکن نسبت به بازار فروش تهیه و بسته بندی شود تا نه تنها فاصله تولید تا مصرف به حداقل برسد، بلکه هزینه های رایج از جمله حمل و نقل و نگهداری در انبار نیز تا حد زیادی کم شود.
این داستان همچنان ادامه دارد. استفاده از فناوری نانو دهه های آینده و از جمله سال ۲۱۱۱ تا حد چشمگیری افزایش یافته و به فرآیندی همه گیر تبدیل خواهد شد. یکی از مهم ترین کاربردهای این فناوری در آینده استفاده در تجزیه و تفکیک زباله ها و تولید مواد جدید از آن است. به عقیده دانشمندان مواد و کالاهایی که با تکیه بر فناوری نانو ساخته خواهند شد به مراتب راحت تر از سایر محصولات قابل بازیافت خواهند بود، اما خبر خوشحال کننده این است که چشم انداز دانشمندان حتی فراتر از این است.
در دهه های آینده دورریز مواد غذایی طی یک سری فرآیندهای پیچیده اما کاربردی به الماس های صنعتی تبدیل می شوند که کاربردهای فراوانی در صنایع مختلف خواهند داشت. با این حال سرعت پیشرفت این فناوری در عصر حاضر چندان چشمگیر نیست و باید امیدوار بود که در آینده و با توسعه سایر فناوری ها این روند نیز سرعت بیشتری پیدا کند.

● انرژی

سال ۲۱۱۱ نیز همچون امروز و دهه های گذشته به نیروگاه های تولید برق نیازمندیم اما یک تفاوت عمده در این میان دیده می شود و آن شکل و شمایل و محل قرار گرفتن آنهاست. نیروگاه های تولید برق در صد سال آینده به جای این که روی زمین سفت و سخت ساخته شوند در هوا جای خواهند داشت. سال ۲۱۱۱ شهر، همان شهر است و انسان ها همان انسان ها، اما مواردی همچون نحوه تأمین انرژی مورد نیاز شهرها دستخوش تغییرات زیادی خواهد شد. در آن دوران عملا دیگر خبری از منابع نفتی نخواهد بود و بشر چاره ای ندارد جز این که به استراتژی های جدید در زمینه تأمین انرژی مورد نیاز خود فکر کند. خانه هایی که در شهرهای صد سال آینده ساخته می شوند هر یک خود نیروگاه کوچکی هستند که بخشی از انرژی مورد نیاز شهر، هر چند بسیار ناچیز را تأمین می کند. در این خانه ها حتی تک تک بلوک های ساختمانی نیز به عنوان بخشی از یک نیروگاه در نظر گرفته می شود.
نکته: شهرهایی که در ۱۰۰سال آینده پذیرای مردم جهان خواهند بود به واسطه پیشرفت خیره کننده طیف گسترده ای از فناوری های نوین و همچنین فناوری هایی که شاید هنوز هم خواب آنها دیده نشده است بسیار متفاوت از دوران فعلی خواهد بود
بر فراز خانه ها انبوهی از سلول های خورشیدی نصب می شود. همچنین توربین های بادی که برخی از آنها ارتفاع قابل توجهی نیز دارند به حرکت درآمده و انرژی الکتریکی قابل توجهی تولید می کنند، اما این تازه آغاز ماجراست. حتی در خانه هایی که دارای حیاط پشتی هستند از تمام فضای موجود برای کشت و تولید محصولات کشاورزی استفاده می شود که در ادامه به عنوان مواد لازم برای تولید سوخت های زیستی به کار گرفته می شوند. تک تک این خانه ها به شبکه کوچک محلی متصل می شوند و نکته جالب این که ساکنان این خانه ها می توانند انرژی مورد نیاز برای راه اندازی سیستم های مختلف الکتریکی، سرمایشی و گرمایشی منازل خود را از همین شبکه ها دریافت کنند. گذشته از این امکان جالب توجه، ساکنان خانه ها می توانند انرژی مازاد بر مصرف خود را در سلول های سوختی هیدروژنی ذخیره کنند و حتی آن را به شبکه برق بفروشند! این شبکه های محلی در ادامه به شبکه های بزرگ تر، ملی و در نهایت شبکه های بین المللی متصل می شوند و به این ترتیب مردم سراسر جهان نقش همگرایانه ای در ذخیره سازی و مصرف بهینه انرژی خواهند داشت.

● تأمین غذا برای ساکنان زمین در سال ۲۱۱۱

در آن سال و در مقایسه با سال ۲۰۱۱ زمین جمعیت به مراتب کمتری خواهد داشت. علت هم کاملا روشن است. پس از یک دوره انفجار جمعیتی در اواسط قرن پیش روی، نرخ زاد و ولد با توجه به گسترش برنامه هایی نظیر کنترل جمعیت روند نزولی پیدا می کند. نکته مهم این است که کاش زاد و ولد به دلیل افزایش آگاهی مردم و نه به خاطر شیوع بیماری های مرگبار یا راه اندازی جنگ ها صورت خواهد گرفت. در نتیجه برای جمعیتی که در مقایسه با چند دهه قبل کاهش چشمگیری پیدا کرده است، مواد غذایی به میزان قابل توجهی وجود دارد.
بدون شک دهه های آتی چالش هایی نظیر گرمایش زمین و تغییرات جوی تأثیرات قابل توجهی بر منابع غذایی زمین خواهند گذاشت با این حال نگرانی چندانی از بابت کافی بودن این منابع وجود ندارد. سال ۲۱۱۱ ردپای کشت محصولات مختلف کشاورزی نظیر گوجه فرنگی و ذرت در نقاطی دیده می شود که هم اکنون بشر حتی خیال آن را نیز نمی کند مثل مناطق سردسیر قطب شمال و جنوب، نواحی که خورشید شش ماه در سال نمی تابد. این گیاهان با استفاده از پیشرفت های حاصل از مهندسی ژنتیک به گونه ای چشمگیر در برابر سرما و نبود نور کافی مقاوم می شوند.
در عین حال اقیانوس های جهان نیز به عنوان منبع ارزشمندی از مواد غذایی در نظر گرفته می شود. کلید اصلی موفقیت در تأمین غذای مردم جهان در سال ۲۱۱۱ روی آوردن به تکنیک اصلاحات ژنتیکی است. البته برخی گیاهان که سال ۲۱۱۱ به عنوان منبع غذایی در نظر گرفته می شوند ممکن است به جای رنگ سبز، تیره رنگ باشند و این صرفا با خاطر اصلاحات ژنتیکی است که در آنها ایجاد می شود و همچنین محیط های تاریکی است که در آنها پرورش پیدا می کنند. حتی سال ۲۱۱۱ نیز نگرانی هایی درخصوص سلامت مواد غذایی تولید شده بر مبنای مهندسی ژنتیک مطرح می شود و این اطلاع رسانی دقیق و انجام تحقیقات گسترده است که می تواند عامل گرایش مردم به استفاده از این مواد باشد.

● حمل و نقل در سال ۲۱۱۱

گرچه توسعه فناوری های ارتباطاتی و اطلاعاتی در دهه های آینده موجب خواهد شد تا بسیاری از مردم نیازی به حضور فیزیکی در نقاط مختلف و بخصوص محل کار خود نداشته باشند، اما این موجب نمی شود که ساکنان آینده زمین رانندگی را به طور کامل فراموش کنند. در گذشته ایده ای موسوم به توریسم مجازی به مردم جهان معرفی شده است که البته با استقبال چندانی روبه رو نشده است. در حقیقت مردم جهان برای لذت بردن از نقاط دیدنی شهرها و نواحی کوهستانی و جنگلی دوست دارند که در این نقاط حضور فیزیکی داشته باشند. خودروهایی که سال ۲۱۱۱ در شهرهای مختلف جهان، بخصوص نواحی توسعه یافته تردد می کنند هوشمند بوده و در عین حال دوستدار محیط زیست نیز محسوب می شوند. اگر سری به شهرهایی نظیر لندن بزنید که به آب های آزاد جهان راه دارند شاهد خودروهای فوق مدرنی خواهید بود که بی شباهت به اتوبوس های کوچک نبوده و افراد می توانند از آنها به عنوان خودروهای گردشگری استفاده کنند.
همچنین سیستم های حرکتی که شباهت زیادی به دانه های لوبیا دارند افراد را از درب خانه هایشان سوار کرده و به سیستم حرکتی شامل مسیر ریل مانندی می رساند که در آن لوبیاهای دیگری نیز در تردد هستند. طول هر یک از این زنجیره ها تا ۱۰ لوبیا نیز می رسد. این لوبیاها در حقیقت کابین های شیشه ای هستند که به موتورهای سوخت هیدروژنی نصب شده در کف مجهز هستند. این سیستم های حرکتی عملا هیچ آلایندگی کربنی بر جای نمی گذارند. نکته جالب توجه در این سیستم، نحوه محاسبه هزینه استفاده از آن است که افراد را به استفاده هرچه بیشتر از آن به عنوان نوعی سیستم حمل و نقل عمومی ترغیب می کند. هرچه لوبیاها یا همان کابین های بیشتری به این زنجیره متصل شوند، هزینه حمل و نقل بین افراد بیشتری تقسیم شده و در نتیجه پول کمتری نیز می پردازند. در این سیستم هوشمند ۳فاکتور انعطاف در برابر علایق شخصی افراد، کاستن از هزینه های جاری حمل و نقل و حفاظت از محیط زیست در نظر گرفته شده است.
در شهرهای آینده عملا جایی برای خودروهای مجهز به موتورهای احتراقی نخواهد بود. به بیان دیگر این نوع خودروها دیگر تولید نخواهند شد چون نفتی دیگر وجود ندارد که بتوان از آن مشتقاتی نظیر بنزین تولید کرد. به عقیده دانشمندان سیستم های متنوع حمل و نقل در دهه های آینده یکی از مظاهر بارز شهرنشینی به سبک و سیاقی است که سال ۲۰۱۱ بیشتر به یک تصور فانتزی شباهت دارد تا واقعیت عینی.




مترجم: مهدی پیرگزی    
روزنامه جام جم


خنک کننده های موادغذایی درسال های اینده چگونه خواهدبود ,