سرو چمان من چرا میل چمن نمی کند - فال حافظ آکاایران سرو چمان

سرو چمان من چرا میل چمن نمی​کند

همدم گل نمی​شود یاد سمن نمی​کند

دی گله​ای ز طره​اش کردم و از سر فسوس

گفت که این سیاه کج گوش به من نمی​کند

تا دل هرزه گرد من رفت به چین زلف او

زان سفر دراز خود عزم وطن نمی​کند

پیش کمان ابرویش لابه همی​کنم ولی

گوش کشیده است از آن گوش به من نمی​کند

با همه عطف دامنت آیدم از صبا عجب

کز گذر تو خاک را مشک ختن نمی​کند

چون ز نسیم می​شود زلف بنفشه پرشکن

وه که دلم چه یاد از آن عهدشکن نمی​کند

دل به امید روی او همدم جان نمی​شود

جان به هوای کوی او خدمت تن نمی​کند

ساقی سیم ساق من گر همه درد می​دهد

کیست که تن چو جام می جمله دهن نمی​کند

دستخوش جفا مکن آب رخم که فیض ابر

بی مدد سرشک من در عدن نمی​کند

کشته غمزه تو شد حافظ ناشنیده پند

تیغ سزاست هر که را درد سخن نمی​کند