Hadid's proposed Louvre wing

Another view of Hadid's losing competition entry for an Islamic wing expansion at the Louvre

Hadid's proposed building appeared somewhat like a cardboard milk container that has been squashed so that its bottom is severely bent back upon itself while its top is tentatively trying to right itself. Of course, this is no ordinary milk container but something fitting for a King, or Queen, of Persepolis, or Mesopotamia. From the mesmerizing renderings, it would appear to have a metallic facade punctuated by openings shaped like "arrows," sometimes singly, sometimes in joined pairs, sometimes dark and slightly recessed, sometimes protruding and golden.

While I. M. Pei shocked the world with his glass pyramid entrance to the Louvre, his design was relatively free-standing and open. Hadid's design, on the other hand, is tightly surrounded by a Neo-classical courtyard from which her "emerging" construction appears ready to bound, and devour Paris and then the world with stylish licks.

Aerial digital rendering of Hadid's proposed Louvre wing

Could Hadid have topped Pei?

Pei's pyramid was an enlarged version of his much smaller cluster of pyramids between the old National Gallery of Art in Washington and his sensational East Wing Building. His Louvre pyramid was a shocking modern intrusion. Immensely controversial, it has, however, worked because it is a simple, abstract, modern sculpture that clashes with but does not overwhelm its traditional surroundings.

Hadid's design for a Islamic Department expansion at the Louvre, on the other hand, promised to take over all of the courtyard in gargantuan fashion. It was a wondrous, masterly structure that might well be an unquestioned masterpiece in a different, larger setting. It is quite an amazing and arrogant design that is highly original, much more so than Pei's pyramid.

It is proof that Hadid is a form-maker of immense talent and imagination. The winning design by Martini and Rosso is a bold, flowing, flying carpet of a structure but one that is much lower in height than Hadid's design.

In a catalogue essay, "In the Nature of Design Materials: the Instruments of Zaha Hadid's Vision," Joseph Giovannini discusses this competition design and notes that "In a classic Boolean move that produced a completely hypnotic project, she took two different volumes with different sections and intersected the two get a third shape whose adaptive irregularity allowed breathing room for the facades of one of the Louvre's oldest courtyards, permitting space for light to penetrate into the lower floors. Hadid wrapped the distorted shape, rising in the courtyard like an angular emanation, in a pattern inspired by Islamic geometries. The pattern itself, conforming to the irregular volume like a dress wrapped on a bias around a body, stretched differentially across its surface. The surface distortions resulted from algorithms made along a path from a small square rotated thirty degrees to a larger square. Only two computer operations, the Boolean combining of volumes and a distortion of the pattern in the rotation, created the design, which would have been impracticably difficult to conceive, draw, and dimension by hand. The geometries create a hallucinatory effect that fuses Hadid's underlying desire to 'make it strange' and the computer's generative capabilities

منبع:http://www.thecityreview.com/zaha.html."

23سال از ساخت هرم شيشه‌اي معروف موزه لوور مي‌گذرد. با اينكه اين هرم اين روزها به نماد موزه لوور تبديل شده؛ اما چنانچه طرح جنجالي زاها حديد معمار عراقي‌الاصل در حياط مجاور هرم، مورد تصويب قرار مي‌گرفت، نگاه‌هاي بازديد‌كنندگان از اين هرم به سازه زاها حديد دوخته مي‌شد. مسوولان كشور فرانسه به جاي حديد، طرح رودي ريكوتي معمار الجزايري‌الاصل را انتخاب كردند تا از ابهت هرم شيشه‌اي كاسته نشود.
هرم بزرگ در حياط ناپلئون
موزه لوور كنوني با مساحت 40 هكتار در دل پاريس در كناره راست رود سن قرار دارد. فضاي نمايشگاهي لوور، نزديك به 60‌هزار متر‌مربع اتاق است كه به حفظ 11 هزار سال تمدن اختصاص يافته است. موزه لوور كنوني، واحدي فرهنگي نيز است كه به برگزاري سخنراني براي همگان، چاپ و فروش كتاب (زير هرم جديد) و مانند آنها توجه دارد. طرح لوور بزرگ، معرف بيش از 15 سال كار (1999-1981) است. از آنجايي كه اين طرح درگير گسترش و مدرنيزه‌كردن موزه لوور، موزه هنرهاي تزييني و نمايش براي بهره‌برداري و گشودن كل مجموعه به‌سوي شهر بوده، انگيزه اصلي آن هم موزه، هم معماري و هم شهر بوده‌است. طرح بحث‌انگيز معمار چيني- آمريكايي، «ييوه مينگ پي» معروف به ‌اي.‌ام.پي مبني بر هرم بزرگي در مركز حياط ناپلئون، در سال 1983 در كاخ اليزه به‌نمايش گذاشته‌شد. با تاييد نهايي طرح در سال 1985، طرح به اندازه واقعي شبيه‌سازي و اجرا شد. كار شامل مرمت بناها، تبديل وزارت دارايي سابق به نمايشگاه، ايجاد يك توقفگاه زيرزميني براي 80 اتوبوس و 600 خودرو، يك مركز خريد (كاروسل لوور)، آزمايشگاه تحقيقاتي موزه فرانسه، آمفي‌تئاتر (مدرسه لوور)، مكاني براي مجتمع هنرهاي تزييني، تاسيسات فني و اتاق‌هاي نمايش مد مي‌شد.
جزييات اجراي طرح بازسازي موزه لوور به وضعيت كنوني آن، شامل تغيير در «هرم» لوور به منظور افزايش سهولت دسترسي مناسبت ‌به بخش‌هاي موزه نسبت به آرايش تودرتو و پيچيده فضاهاي آن، همچنين تغييرات اساسي در كف، بام و سقف از نظر سطح ضخامت (ضخامت سيستم سقف تا كف، تا جايي كه امكان‌داشت كم شد)، همچنين دكل‌بندي و شيشه‌كاري‌ها بود. از نكات قابل توجه در رابطه با هرم لوور تخلف رييس‌جمهور فرانسه در انتخاب معمار كار، قبل از شركت در مسابقه بود. در واقع انجام مسابقه طراحي يك امر تشريفاتي بود و مي‌گويند رييس‌جمهور فرانسه از سال ۸۱ ميلادي ‌اي.‌ام.پي را به‌عنوان معمار انتخاب كرده بود. اين موضوع پس از پايان رياست‌جمهوري او فاش شد. از ديگر حاشيه‌هايي كه پيرامون اين بنا بود، مطالبي بود كه در كتاب رمز داوينچي توسط دن براون مطرح شد. مطالبي كه البته اين روز‌ها ديگر براي ما ناآشنا نيست و در گوشه و كنار مي‌بينيم هر كسي به شيوه‌اي، بنايي را به مطالبي ربط مي‌دهد كه واقعا ربطي با اصل بنا ندارد. البته اين امر شايد بيشتر به علت ظاهر هرمي اين بنا بوده، ولي براي مثال، در فيلم ادعا مي‌شود كه در ساخت اين هرم، ۶۶۶پنجره وجود دارد كه توسط موزه لوور تكذيب شد. يا در جاي ديگر داستان عنوان مي‌شود كه «Mary Magdalene» در زير سنگي كه در هرم زيرين قرار گرفته مدفون است، چيزي كه البته براي داستان رمز داوينچي مورد جالبي بود، ولي اين سنگ هر چند وقت يك‌بار براي نظافت قسمت پاييني كف هرم برداشته مي‌شود و چيزي زير آن وجود ندارد.
خود معمار در رابطه با اين طرح چنين گفته است: به لحاظ فرم، هرم بهترين فرم براي سازگاري با معماري موزه لوور است. همچنين اين فرم ايستاترين فرم هم هست كه در صورت شفافيت اطمينان خاصي را هم القا مي‌كند. ساخت هرم از شيشه و فلز دلالت‌كننده براي شكافي است بين معماري سنتي و گذشته آن.
طرح زاها حديد
اما طرح زاها حديد كه قرار بود سال 2009 به اتمام برسد، در واقع يادماني براي ورودي دپارتمان هنرهاي اسلامي موزه لوور است. اين سازه به كل با طرح هرم لوور در تضاد است و نوعي معماري ساختارشكنانه را در خود دارد. اين طرح در مقايسه با ساختمان‌هاي اطراف بسيار راديكال است. هر چند پوسته سازه حاوي نقوشي هندسي يادآور هنر اسلامي است، اما سازه به شدت آوانگارد و ساختارشكنانه است. در سال 2005 يك شاهزاده عرب حاضر به اختصاص 20‌ميليون دلار براي احداث اين پروژه شد؛ پروژه‌اي كه هزينه ساخت آن، 67‌ميليون دلار اعلام شده است. قرار بود طرح حديد همزمان با افتتاح تا سال 2012 به اجرا در‌آيد، اما رويكرد محافظه‌كارانه مدير لوور و مشاورانش، طرح معمار بغدادي را از گردونه رقابت خارج كرد و در عوض طرحي از رودي ريكوتي مورد تاييد قرار گرفت. قرار است اين طرح سال 2012 همزمان با نمايش شاهكارهاي هنري اسلامي از قرن هفتم تا نوزدهم افتتاح شود. دپارتمان هنرهاي اسلامي موزه لوور دربرگيرنده دو هزار شي بوده و در زميني به مساحت سه‌هزار متر مربع به‌عنوان بزرگ‌ترين نمايشگاه هنرهاي اسلامي در اروپا ارايه مي‌شود.
ساركوزي درباره اين دپارتمان گفته: اين بخش جديد بر وسعت الهام‌گيري و خلاقيت هنر اسلامي و زيبايي اسلام تاكيد دارد. اين مجموعه بهترين فرصت براي تماشاگران فرانسوي و غيرفرانسوي لوور است تا پيشرفت، علم، مدرنيته و تهذيب را در اسلام مشاهده كنند. اين مجموعه هنرهاي اسلامي همچنين به حضور جمعيت قابل توجه مسلمانان در فرانسه مي‌پردازد. رودي ريكوتي معمار اين پروژه هم گفته است: براي فرانسه مهم است كه به ايجاد فضايي دست بزند كه مستقيما به حضور مسلمانان در كشور ارتباط داشته باشد. او البته اشاره‌اي به طرح زاها حديد نداشته است.
لوور قديم
قدمت موزه لوور در پاريس به سده‌هاي ميانه تا سده نوزدهم ميلادي بر مي‌گردد. كاربري اوليه اين بنا به صورت يك مجموعه قلعه، قصر، موزه و وزارتخانه بوده و در حال حاضر به‌عنوان يك موزه با عملكرد بين‌المللي فعاليت مي‌كند. بازسازي اين بنا و تغيير كاربري آن به وضعيت كنوني طي سال‌هاي 2000-1981 با هزينه‌اي معادل 9/6ميليارد فرانك فرانسه توسط شركت‌اي.‌ام. پي و شركا صورت گرفته است. مجموعه لوور، از سال 1190 ميلادي، هنگامي كه فيليپ اگوست استحكاماتي در كناره رود سن برپا كرد، پيوسته در كناره راست رود سن گسترش يافت. لوور نقطه آغاز محور شرقي - غربي‌اي است كه از طاق كارسل، ابليسك ميدان كنكرد و طاق پيروزي در شانزه‌ليزه، مي‌گذرد و به بناي جديد «لَ دفنس» مي‌رسد.
پس از تغيير و تحولات پياپي در كاركرد و كاربرد لوور، اين بنا به اقامتگاه كاخ سلطنتي بدل شد. در سال 1747 انديشه تبديل كاخ به موزه، جايي كه بتوان مجموعه شاهي را به‌نمايش گذاشت، پديدار شد و پس از آن اموال موزه و نقش آن با حضور آثاري از اقصا نقاط جهان فزوني يافت. در سال 1806، به‌دستور ناپلئون، كار گسترش موزه ادامه و بال شمالي در امتداد خيابان جديد ريولي گسترش و در اين دوره تاريخي از بازسازي، مجموعه‌هايي از نقاط گوناگون جذب موزه شد. جمهوري و امپراتوري دوم نيز در مورد لوور، خط‌مشي گذشته را دنبال كرد. موزه كه رفته‌رفته براي مردم قابل‌دسترس‌تر مي‌شد، مجموعه‌هاي خود را همچنان گسترش داد. به دستور ناپلئون سوم، توسعه محوطه ادامه يافت و بر آن اساس، بخشي كه دو قصر را از هم جدا مي‌كرد فرو ريخته و بلك‌هاي متقارني در پيرامون صحن جديد ناپلئون برپا شد، نماها با تزيينات آراسته و بال شمالي تكميل شد. لوور جديد، در 1869 «طرح بزرگ» را به‌انجام رساند. البته، نتيجه اين تلاش‌ها بيش از دو سال نپاييد، زيرا در سال 1871 كاخ تويلري در آتش سوخت.
در سال 1882 پس از 12 سال، كاركرد مجموعه لوور بسان يك قصر براي هميشه فراموش شد. از آن پس چهره لوور تغييراتي پذيرفت، اما گسترش آن كماكان ادامه پيدا كرد تا آنكه در دهه 70 ميلادي، اين موزه ديگر گنجايش آثار خود را نداشت، از اين رو راه‌حلي بنيادين ضرورت يافت. در سال 1986 براي آغاز عمليات نوسازي موزه، مجموعه آثار جديدتر از 1848 به موزه ارسي، در كناره ديگر رود سن منتقل شد.
اما «لوور بزرگ»، بخشي از پروژه عظيم است كه از سوي رييس‌جمهور وقت فرانسه، فرانسوا ميتران تعريف شد و شامل كتابخانه ملي فرانسه، اپراي باستيل و طاق بزرگ ل‌دفنس نيز مي‌شد. اين طرح در واقع مشتمل بر تحقق طرح پيشين تبديل كل مجموعه به موزه و نوسازي ارايه آثار تاريخي است.

http://sharghnewspaper.ir/News/90/04/12/14743.html

Hadid's proposed Louvre wing

مطالب مشابه :

مهندس منظر خير حبيب اللهي عضو شوراي شهر تهران:بازاريابي شبكه اي بايد قانونمند شود

نرم افزار اختصاصی طراحي ، فروش و محاسبات توليد درو پنجره های upvc

درباره گلد بيز

Hadid's proposed Louvre wing