تاریخ میاندواب

میاندوآب در جنوب دریاچه ارومیه و جنوب شرقی استان آذربایجان غربی واقع شده. مرکز این شهرستان شهر میاندوآب است. وجه تسمیه و معادل فارسی آن میاندوآب، حاصل موقعیت این شهر بین دو رود زرینه‌رود و سیمینه‌رود هست.[۶] نام ترکی این شهر قوشاچای (دو رود)استاز لحاظ گروههای جمعیتی میاندواب و اطراف آن بسیار متنوع است. زبان در میاندوآب ترکی آذری است.

تقسیمات کشوری تقسیمات کشوری این شهرستان، بنابرآنچه در نتایج آمارگیری سرشماری سال ۱۳۸۵ کل کشور آمده است، بر حسب بخش، شهر، دهستان و روستا به شرح زیر است: [۱] بخش‌ها · بخش مرکزی · بخش مرحمت آباد · بخش باروق شهرها · شهر میاندوآب · شهر چهاربرج · شهر باروق دهستان‌ها دهستان‌های بخش مرکزی · دهستان زرینه رود جنوبی · دهستان زرینه رود شمالی · دهستان زرینه رود · دهستان مرحمت آباد · دهستان مکریان شمالی · دهستان مرحمت آباد جنوبی دهستان‌های بخش مرحمت آباد · دهستان مرحمت آباد شمالی · دهستان مرحمت آباد میانی دهستان‌های بخش باروق · دهستان باروق · دهستان آجرلوی غربی · دهستان آجرلوی شرقی
کشاورزی موقعیت بسیار مطلوب جغرافیائی باعث رشد بسیار خوب کشاورزی و در نتیجهترقی صنعتی منطقه میاندوآب شده است. کارخانه تولید قند و شکر میاندوآب دراوایل قرن بیستم با همکاری مهندسان آلمانی بنا گردید. بنای سد انحرافینوروزلودر سالهای ۱۳۵۰ هجریشمسی این ناحیه را مستعد آبادانی و صنعتی نمودن ناحیه نمود. تاریخشهرستان میاندوآب کشف چندین اثر باستانی در اطراف میاندوآب، نشانگر اسکان بسیار قدیمیمنطقه در دورانهای ثبت نشده تاریخ هست. در اوایل سلطنتآقامحمد خان قاجاربه دنبال کوچ اجباری جمعیتیاز منطقه کرمان به اهالی شهر اضافه شدند و در مدت دو نسل در جمعیت ترکمیاندوآب استحاله گشتند. اسامی برخی محله‌ها و شهرت‌ها مانند رابریلر،سیرجانیلر و کرمانی نشانگر این حرکت جمعیتی بوده. دو دلیل اصلی این حرکتجمعیتی مهاجرت اجباری یا تبعید در اثر شورش ذکر شده. سرکوبی یاغی‌های منطقهکرمان و اسکان جمعیت بیشتر در این منطقه به منظور مقابله با حملاتکردهابه بناب و مراغه بوده است. این شهر درواقع مرز منطقه ترک نشین و کردنشین است. تهاجمات متعدد بعضی از قبایل محلیکرددر این منطقه تا اواخر مشروطیت ادامهداشت. در این برهه گزارشهای بسیاری از حملات به کردان توسط لشکرشجاع‌السلطنهنیز ثبت شده است.در سالهای متلاطم جنگ جهانی اول میاندوآب نیز مانند بسیاری مردم منطقهطعم تلخ قحطی‌ها و بی ثباتی ایران را کشید. دولت ایران در هرج و مرج خانخانی‌های محلی و آشفتگی سیاسی بود. در این دوره دول انگلیس وآمریکابه وساطت مبلغان مسیحی خواستار برقرارییک جمهوری مسیحی به رهبریارامنهوآسوری هابا مرکزیت ارومیه بودند در اواخر جنگ دوم جهانی ارتش شوروی کنترل این منطقه را به دنبال تبعیدرضاشاهبه دست گرفت. نام شهر و تاریخ بنا میاندوآب از سه کلمه(میان.دو.آب) تشکیل شده است. وچه تسمیه این شهر به خاطر قرار گرفتن در میاندو رودخانه زرینه رود و سیمیئه رود است. شهر میاندوآب در زمان نادرشاهقصبه بزرگی بوده است. در جریان لشگر کشی نادر قلی سپهسالار وقت ارتش ایران به آذربایجان در سال 1142 هجری قمری از قلعه میاندوآب نام برده میشود. درتاریخ افشار مکررا" از میاندوآب سخن به میان آمده است. در شرفنامه امیر شرفبدلیسی که بنام تاریخ کردستان معروف است،در صفحه 182 از این ناحیه بهنام " دوآب" نام برده میشود. میرزا مهدیخان استرآبادی مورخ و منشی نادرشاهدر کتاب معروف خود (دره نادری) درباره آمدن نادر به میاندوآب بحث مفصلیدارد،در اسناد دوره قاجاریه این منطقه مرحمت آباد نامیده میشود. چنانچهفتحلیشاه دومین پادشاه این سلسله که از سال 1212 تا 1250 هجری قمری درایران حکومت میکرد میاندوآب را به موجب فرمانی مفصل به احمد خان مقدم مراغهای،بیگلربیگی آذربایجان واگذارمیکند و از آن زمان قسمتی از حومه شهرمیآندوآب مرحمت آباد نامیده میشود. آثارباستانی آثاری از حکومت مادها و اورارتور در روستای داش تپه موجود است
پیشینه
این شهر به خاطر جای گرفتن میان دو رود زرینه‌رود و سیمینه‌رودمیان‌دوآب نامیده شده‌است. این محل در زمان نادرشاه افشار روستای بزرگیبوده‌است و در جریان لشگرکشی نادرقلی، سپهسالار وقت ارتش ایران بهآذربایجان در سال ۱۱۴۲ هجری قمری از قلعه میاندوآب نام برده شده‌است.در زمان آغامحمدخان قاجار، وی که شهر کرمان را به‌کل نابود ساخته وتمامی مردم آن راکورکرده‌بود، یک هزارتن از جوانان تنومند شهر را به سرکردگیمرتضی‌قلی‌خانکرمانیبه تهران فرستاد و پس از آن به منظور مقابله با حملات کُردهابه میاندوآب و سرابو برخی نقاط دیگر آذربایجان تبعید کرد. این کرمانیان پس از چند نسل درجمعیت این شهرها حل شدند ولی در میاندوآب تا مدتی پیش محله‌هایی به ناممحله کرمانی‌ها، سیرجانی‌ها، زرند، راه‌بُر ولک‌هاوجود داشت.طایفه‌ای نیز تا یک نسل پیش در میاندوآب هنوز به فارسی بالهجه کرمانیصحبت می‌کردند و از تاریخ نیاکانشان آگاهبودند. مسجد طاق میاندوآب :

این بنا در كوچه طاق ، منشعب از خیابان 17 شهریور واقع است و به نظر میرسد كه بین سالهای 1210 ـ 1200 هجری قمری توسط « احمد خان بیگلر بیگی » حاكم مراغه ساخته شده است . بنای مسجد بصورت شبستانی ستوندار با پوشش طاق و گنبد است . پوشش این مسجد ، متشكل از 9 گنبد كوچك است كه بر طاق ها و چهارستون میانی و جزرهای دیواری قرار گرفته اند . كه ستونهای میانی ، مكعب شكل هستند . طاق ها از آجر با ملات گچ و شالوده از سنگ و دیوارها از خشت ساخته شده اند و در دوره های بعد ، الحاقات زیادی به مسجد صورت گرفته است . داش تپه :

داش تپه به اعتبار آثار قلعه مانندی كه روزگاری بر فراز آن بوده و دهانه آن با وسایل و مصالح لازم و با نهایت مهارت مسدود شده است در كنار روستای داش تپه در حوالی میاندوآب قرار دارد . در سمت شرقی تپه ، محل یك درب ورودی به درون تپه دیده می شود كه از ساروج و آهك ساخته شده است ، اهالی محل ، اقدامات زیادی برای ورود به تپه ( درون قلعه ) انجام داده اند كه تاكنون بی نتیجه مانده است . محققین و باستانشناسان بسیاری از این تپه دیدن كرده اند و مقداری از بقایای ظروف سفالین خرد شده در اطراف تپه یافته اند . بین اهالی شهر مشهور است كه قبر زرتشت پیامبر پاك آیین ایرانی درون این تپه قرار دارد . این تپه هنوز جز آثار باستانی به ثبت نرسیده است . پل میرزا رسول :

این پل تاریخی در 5 كیلومتری میاندوآب بر روی رودخانه زرینه رود بنا شده است . این اثر كه قدمت آن به دوره قاجاریه می رسد در حال حاضر ، در كنار جاده میاندوآب به ارومیه واقع شده است . طول این پل 52 متر و تعداد دهانه های آن 7 دهانه می باشد . مصالح بكار رفته در این بنا در قسمت پایه ها و سیل شكن ها ، سنگ و در بقیه قسمتها آجر می باشد . این بنا به شماره 2068 در فهرست آثار ملی ثبت شده است . پل كوسه لر :

پل كوسه لر در 10 كیلومتری شمال شرقی میاندوآب در مسیر جاده میاندوآب به شهر چهار برج در روستای كوسه لر بر روی كانالی به نام « آجی گوبی » كه از زرینه رود منشعب است ، ساخته شده است . با توجه به نوع ساخت آن قدمت این پل به اواخر دوره قاجاریه برای ارتباط میان دو طرف كانال آب می رسد . پل كوسه لر دارای 2 پایه است كه با لاشه سنگ و ملات آهك بر روی پی های نه چندان محكم استوار گشته اند پایه ها 6/1 متر عرض و 5/4 متر طول و در جهت مخالف جریان آب دارای آب شكن های مثلثی می باشند كه هم اكنون بقایای آنها باقی مانده است . طول آب شكن ها حدود 1 متر و ارتفاع پایه ها و آب شكن ها از كف پل تا قسمت پایه طاقها 5/1 متر می باشد . ساختمان پل دارای سه دهانه یا چشمه است كه طول آنها 2 متر و ارتفاع آنها از كف پل 2/3 متر می باشد و با آجر و ملات آهك ساخته شده است . در حال حاضر این پل متروكه می باشد و پیشنهاد می شود پس از مرمت با همان كاربری سابق خود جهت عبور عابر پیاده استفاده شود . از دیگر آثار تاریخی و باستانی میاندوآب می توان به نقاط زیر اشاره كرد : مجاری صخره ای معروف به چهل پله ، امازاده تاجن علی ، قلعه هلاكو ، آرامگاه ملا شهاب الدین ، قلعه حسین آباد ، قلعه خرابه ، قزل قلعه ( قزون 7 و 8 هـ . ق ) دلیك داش ( دوره تاریخی ) . در أین شهرستان، علاوه بر موارد فوق تپه‌های تاریخی ذیل نیز قابل اشاره می‌باشد. تپه قره گوزلو، تپه شین‌آباد، بقایای تپه یارجان علیا، جواد تپه سی، تپه كهنه كند، قوروقچی تپه سی، تپه چال خماز، تپه ایت اؤلن (سگ مرده)، سیچان تپه سی، تپه انجیر داغی، تپه چلیك، تپه اوزون قلای، تپه گورآباد (تپه بازار)، تپه قرمز خلیفه، تپه شورجه باروق، یاغلان تپه، تپه سد نوروزلو، تپه گرده شین، رش، تپه همین باریك، تپه گرد، تپه عباس بلاغی، تپه شیطان تختی، تپه كشاویر، تپه چراغ بابا، تپه ملك‌آباد، پاره تپه، تپه فسندوز، تپه دولت آباد ، تپه قلعه هلاكو، تپه مادی، تپه قبچاق، تپه اوزون قشلاق، اوچ تپه شهرك، باو تپه یا (اسلام تپه)، تپه میرزا علی عسگر، حاج تپه سی، تپه قبرستان ـ فیروزآباد، میرزا نظام تپه سی، ایلان تپه سی، نصیبان تپه سی، تپه كول یری ورزن، دوشان تپه، تپه صارمی، تپه‌های یقین علی تپه، دم دم تپه، تپه اوچ تپه گرد، تپه بازار شیطان آباد، داش تپه، تپه چوغان لو، گردملاحسن، تپه سوگلی تپه، تپه قره تپه، زمین‌های گاومیش گولی، ارمنی تپه، شورتپه، تپه‌های نصیر كندی، تپه و گورستان قاریاغدی، تپه شوریجه، تپه ملا شهاب‌الدین شماره 1، تپه چهار برج قدیمی، تپه‌های آی دیشه، گوگ تپه جاذبه های گردشگری شهرستان رودخانه زرینه رود

این رودخانه كه از داخل شهر میاندوآب می‌گذرد از رودخانه‌های پرآب می‌باشد، كه اطراف این رودخانه از جمله تفرجگاهی اهالی در روزهای تعطیل می‌باشد رودخانه سیمینه رود

رودخانه سیمینه رود از دیگر رودخانه‌های این شهرستان می‌باشد. كه اطراف آن دارای مناظر سرسبز بوده و پل تاریخی میرزا رسول بر روی آن واقع می باشد لیلان چای

این رودخانه از كوههای سهند آذربایجان شرقی سرچشمه می‌گیرد و به این شهرستان سرازیر می‌شود غارجبكلو

موقعيت : درمحل روستاي جبيكلوي به فاصله 25 كيلومتري شهرستان مياندوآب واقع شده است كه يكي از جاذبه هاي طبيعي وگردشگري به شمار مي رود. آبشار اوزان

اين آبشار درروستاي اوزان به فاصله 70 كيلومتري از شهرمياندوآب واقع شده است . مراکز آموزشی عالی شهرستان :

حوزه معاونت سما واحد مياندوآب با يك آموزشكده و تعداد سه رشته كامپيوتر ، حسابداري و معماري در ساختمان دانشگاه آزاد اسلامي واحد مياندوآب با حداقل امكانات آزمايشگاهي ، اداري و آموزشي در تاريخ 27/4/1384 در مقطع کاردانی پیوسته در راستای تربیت تکنسین ماهر و فنی تاسيس و اقدام به پذیرش دانشجو نمود. در سال تحصيلي 88-87 رشته هاي صنايع شيميايي ، الكترونيك و الكتروتکنيك و در سال تحصيلي90-89 رشته هاي مكانيك خودرو ، نقشه برداري ، تربيت بدني و ساختمان و الکتروتکنیک- تاسیسات الکتریکی براي آموزشكده تصويب و در اين رشته ها پذيرش دانشجو شد به شكر خدا آموزشكده سما اين واحد تا به امروز تعداد 401 نفر فارغ التحصيل تحويل جامعه داده كه اكثراً در مقاطع تحصيلي بالاتر مشغول به تحصيل مي باشند و تعداد 500 نفر دانشجوی شاغل به تحصیل دارد. در سال تحصيلي 86-85 هنرستان فني وحرفه اي سما راه اندازي گرديد. مرکز آموزشی و فرهنگی سماواحد میاندوآب در يك نگاه

تعداد مدرسه	تعداد يك مدرسه با هفتاد نفر دانش آموز
تعداد آموزشكده	تعداد يك آموزشكده با پانصد نفر دانشجو
وضعيت عمراني (زمين ملكي)	تعداد يك ساختمان در چهار طبقه با مساحت 4000 متر مربع - يك قطعه زمين با كاربري آموزشي و مساحت 4000 متر مربع
كارمندان رسمي تمام وقت	سه نفر
كارمندان قراردادي تمام وقت	8 نفر
نيروهاي حق التدريس	يكصدو سي و هفت نفر با مدارک کارشناسی ارشد و دکتری
نرخ رشد دانشجویان

تاریخ میاندواب

مطالب مشابه :

شهرستان میاندو آب

ويژگيهاي جغرافيايي، تاريخي، سياسي و اداري شهرستان مياندوآب:

منطقه جغرافیایی

تاریخ میاندواب