شروند

«شروند(آواها و نواها)»

1-سر راهت نشینم تا چه وقتِ به خون دل بسازم یک درختِ

بیا باد ای درخت اِ بن بگیزه که مه رورم ندیدُم هیچ وقتِ.

2-به زیر دلگِ نارنگی گذشتم تو نار نورسی دادی به دستم

به دستم داده ای مفت و مسلّم مگر مه کافرم یا بت پرستم.

3- صدام کردی به قربون صدایت بچینم گل بیارم در حیاطت

بچینم گل بیارم تو نباشی زِ مرغون هوا گیرم سِراکت.

4- اوّل گیرم سِراک بختت ای وِل به ابریشم بدوزم رختت ای وِل

چرا حیرون و سر گردونی ای وِل به زیر بار نامردمیّ ای وِل.

5- کلاغ سر سیاه بالت عَلَم کن اِ یه راه کآمدی کاکام خبر کن

اِ یه راه کآمدم کاکات ندیدم تفنگ بر کوله و رُو به غریبی.

6- اگه امرنگ بمیرنگ هردوتامون ببرند جفت الحد از برامون

اگه امرنگ ، بمیرنگ موسم گل گل و بلبل بخونن از برامون.

7- دم راهت نشینم تا بیایی به قربونت کنم هر چه بخواهی

به قربونت کنم هم مال و هم جون به شرطِ که خودت تنها بیایی.

8- پسینی منزلم از پیر غیبِ امام سومم امام حسینِ

به قربون سرت ای شهرِ بانو علی اکبر گل باغ حسینِ.

9- سر کوه بلند تا کی نشینم که لاله بربگیره من بچینم

که لاله بی وفا من بی وفاتر به عهد بی وفا من کی نشینم.

10- برادرپشت ،برادرزاده هم پشت که خواهر بی برادر کی کند رشد

برادرها بیاین با هم نشینید که دنیا بی اعتبارِ ای برادر.

11- برادر بشنوه بیماری مه بکن گریه به وقت زاری مه

بکن گریه به بخت زار زارم غریبو کی کنند غم خواری مه.

12- اگه دینی اگه سرور دینی اگه اولاد زین العابدینی

اگه صد من طلا و نقره داری که آخر لایق یک گز زمینی.

13- عجب رسمیه رسم آدمیزاد زِ دور افتادگان کم می کنند یاد

که دور افتادگان را مرده خوانند پیام مرده را کی می بره باد.

14- پسر عمو دُرّ دردانه ی من بکن کفش و بیا در خونه ی من

بکن کفش و بیا بر روی قالی بده دستمال دستت یادگاری

بده دستمال دستت تا بشویم به آب زمزم و صابون لاری.

15- غریبی بر دلم تأثیر داره فلک در گردنم زنجیر داره

فلک از گردنم زنجیر بردار غریبی خاک دامن گیر داره.

16- سر چاهی رسیدم تشنه بودم دو تا چادر سفیدی دیده بودم

به چشم دیدم به دل آهی کشیدم چه حاصل که مراد دل ندیدم.

17- ستاره سر زد و بیدار بودم به کنج رخنه ی دیوار بودم

ستاره سر زد و ماهش به دنبال رئیس قافله کی می کنی بار

رئیس قافله لنگر بینداز که رورم کودکی مانده زِ دنبال.

18- سر آب روان تیمار مکن وِل دل خوابیده را بیدار مکن وِل

دل خوابیده را بشتا(بذار) بخوابه جوانِ مثل مه انگار مکن وِل.

19- جوان بودم که الان پیرم اُنرو به گردن غل به پا زنجیرم اُنرو

به دست گیرم عصای ناتوانی خدا داند چیه تقدیرم اُنرو.

20- بیا پهلوم نشین، پهلوت نشینم بیا پهلوم نشین رویت ببینم

بیا پهلوم نشین نارنج خوشبو که از بوی خوشت آروم بگیرم.

21- ا گه ما بی وفا بودنگ و رفتیم بسی جور و جفا دیدنگ و رفتیم

شما با خانمان خود بمانید که ما بی خانمان بودنگ و رفتیم.

22- سر کوه بلند جای پلنگِ صدای ناله و تیر و تفنگِ

صدا کردی به قربون صدایت بچینم گل بیارم در هوایت.

23- بیا ای ماه که مهتابم نیامد نشینم تا سحر خوابم نیامد

نشینم تا سحر حیرون و گریون گل سرخ وفادارم نیامد.

24- بیا بنشین به توی کوشم ای وِل بگو راز دلت د ر گوشم ای وِل.

بگو راز دلت تا کس نفهمه به یک بوسی بکن خاموشم ای ول

25- بیا مهدی بکن شرم خدا را دگه بشته مگه شعر نصارا

اگه بشته بگی شعر نصارا به چشم کوروبه دست گیری عصارا.

26- پسینی پای لورم ای خدامه کشِ دریای سورم ای خدامه

کشِ دریای سورِ بندرم مه مه که اِ رورم به دورم ای خدامه.

27- مسلمونو ببینی شب چه وقتِ که بلبل مست و شیدای درختِ

که بلبل می ‍پره شاخه به شاخه دو دل از هم جدا کردن چه سختِ.

28- دم صبحِ که مشغول نمازم از این کوچه گذر کرد سرونازم

زبانم «قل هو اله » را غلط گفت خداوندا در این معنی چه سازم.

29- سر کوه بلند آهو برابر بریزم خرص خون از بهر مادر

پدر خوبِ که در سایه اش نشینم رفیقی می کنه بیچاره مادر.

30- خداوندا ، خداوند جهانِ خدای یه زمین و آسمونِ

به حقّ پنگ گیسوی محمّد دم مردن به ایمونم رسونِ.

31-سر دستم مگه ای بنگری دست خودت مستی که ما را می کنی مست

خودت مستی،هوش برسرنداری خبر از دوری دلبر نداری.

32- بیا دُتو که نشتی بر لب جو گلی از آب گرفتی می کنی بو

گلی کز آب گرفتی بو نداره خودم وا گل شوم تا تو کنی بو.

33- چرادستمال سرکج بسته ای وِل چرا از عهد خود برگشته ای وِل

تو که دستمال دستت پیش من بود چرا با دیگران دل بسته ای وِل.

34- کنار پت پتی لرد هنیری برادر در وطن مه در غریبی

برادر بشنوه بیماری مه بکن گریه به وقت زاری مه

بکن گریه به بخت زار و زارم غریبون کی کنند غم خواری مه.

34- خودم این جا که یارم گرمسیره خودم انگشتر و رورم نگینه

خدا باشد نگهدار نگینم که نگین اوّل و آخر همینه.

35-پسینی الوداع کردم و رفتم توکّل بر خدا کردم و رفتم

بمون همسایه وو با خانمونتو که مه بی خانمون بودم و رفتم .

36- پسینی منزلم سوی تو باشه زیارتگاه من روی تو باشه

شبی که حاجیون می رند زیارت زیارت گاه من کوی تو باشه.

37- چرا رفتی چرا یادم نکردی دم مردن خبردارم نکردی .

منبع :حافظه ی مادران رودانی

گردآورنده:آمنه اسلامی