شاید این آخرین زمستان غیبت باشد!

<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

وقتی زمستان میرود، احساس میکنم که دعای گنجشکها به خدا رسیده است. دعای کبوترها، پرستوها و حتی درختان. آنها در زمستان خیلی سختی میکشند. وقتی میبینم پرندهای آواز زمستانی میخواند، احساس میکنم ناراحتیاش را به خدا اعلام میکند؛ ناراحتیاش را از طولانی شدن زمستان و سرما.

وقتی زمستان طبیعت میرود، احساس میکنم ما هم باید برای رفتن زمستانِ دلمان دعا کنیم. زمستانی که خیلی طولانی شده است؛ زمستانی که دهها قرن طول کشیده است.

هرچه زمستان به پایان خودش نزدیکتر میشود، داغ دل، تازهتر میشود؛ اگر امسال هم بهار آمد و بهار دلها نیامد چهکار باید کرد؟ شاید دعا بهترین راه برای دلداری دادن به خودمان باشد. دعا برای رفتن رنجها و غصهها، برای پایان یافتن زمستان غیبت. بیایید دعا کنیم، مثل کبوترها، گنجشکها و درختان:

«خدایا! پیامبر ما دیگر در بین ما نیست و امام زمان (عج) ما در غیبت است. تعداد خوبان کم است و دشمنان زیادند. ما خیلی از آشوبها و گمراهیها میترسیم.

ما از تو میخواهیم که این زمستان طولانی غیبت را هرچه زودتر ببری. دلمان لک زده برای دیدار بهار ماندنی! خدایا او را برسان.»

شاید این آخرین زمستان غیبت باشد!

مطالب مشابه :

تکنـولوژی ها و گجـت‌ های برتـر در نمایشگاه CES 2014

دست ژرمن‌ها از آستین گاردین بیرون آمد!

چگونه با GPS موقعیت یابی کنیم ؟

شاید این آخرین زمستان غیبت باشد!

شگفتی های دنیای فناوری در نمایشگاه لاس وگاس