با استاندارد Lte بیشتر آشنا شوید
نسل‌های شبکه‌ای گوشی تلفن‌همراه
برخلاف ایران روز به روز در حال تغییر است از همین رو شاهد ورود نسل جدید فناوری‌ها
در این حوزه هستیم. این به‌روزرسانی‌های شبکه‌ای که هدف اصلیشان افزایش سرعت دسترسی
به اینترنت از طریق موبایل و ارایه قابلیت‌های نوین است به تازگی به LTE رسیده
است. LTE مخفف
کلمه Long Term Evolution به
معنای سیر تکامل در درازمدت است.
این نسل شبکه‌ای که بعضا از آن با عنوان 3GPP LTE UMTS نیز یاد می‌شود
در حال حاضر تنها توسط اپراتورهای محدودی چون AT&T و T-Mobile ارایه می‌شود. با این حال همواره معنای
واقعی این نسل شبکه‌ای مغفول مانده است. در حقیقت LTEاستاندارد تعریف‌شده‌ای است که توسط انجمن استانداردسازی شبکه‌های
موبایل (UMTS) به عنوان نسل آینده شبکه‌ای موبایل شکل
گرفته است.
LTE که به عنوان جایگزین شبکه 3G برای کاربران CDMA مطرح شده است استانداری است قابل توجه
که فناوری‌های شبکه‌ای را با سرعت فزاینده و زمان تاخیر کم در فواصل طولانی برای
کاربر به ارمغان می‌آورد. به عنوان نمونه می‌توان از کمپانی Verizon در
دالاس نام برد که با استفاده از این استاندارد شبکه‌ای سرعت دانلود را
به 15.75 و سرعت آپلود را به 1.49 مگابیت در ثانیه رسانده است.
در این مقاله قصدداریم تا در خصوص
استقرار LTE و دلایل آسان‌بودن این استقرار صحبت
کنیم. این درحالی است که این استاندارد را به عنوان یک فناوری رادیویی مورد بحث
بررسی قرار می‌دهیم تا بدانیم این نسل شبکه‌ای از چه انواعی تشکیل شده، تاثیرش در
عمر باتری گوشی تا چه اندازه است تا سرانجام به آینده نسل چهارم شبکه‌ای برسیم.
LTE چگونه برای استقرار تنظیم می‌شود
استاندارد LTE قابلیت پشتیبانی و استقرار روی باندهای
فرکانسی متفاوت را دارد. در حال حاضر بلاک باندهای قابل پشتیبانی توسط این
استاندارد شامل 1.4، 3، 5، 10، 15 و 20 مگاهرتزی هستند. بلاک‌های باند فرکانسی در
حقیقت فضاهایی هستند که اپراتور به صورت جداگانه به یک شبکه اختصاص می‌دهد. یک
اپراتور این امکان را دارد که استاندارد LTE را روی پهنای
باند کمتری سوار کرده و آن را به وسیله بستن انتقال مشترکین در شبکه‌های قدیمی‌تر
همانند GSM و CDMA به یک شبکه بزرگ‌تر تبدیل کند.
MetorPC یکی از این شرکت‌ها است که چنین تغییری
را در شبکه خود انجام داده است. اکثریت طیف شبکه‌ای این اپراتور همچنان به صورت
اختصاصی از CDMA استفاده می‌کنند و بر همین اساس دو باند
فرکانسی 1.4 و 3 مگاهرتز به استاندارد LTE اختصاص یافته
است که البته با توجه به مناطق مختلف، متفاوت است. Leap Wireless نیز از همین قاعده پیروی کرده است با
این تفاوت که از دو باند فرکانسی 3 و 5 مگاهرتز به جای 1.4 و 3 استفاده میکند. با
این حال هیچ‌کدام از این دو اپراتور با توجه به مشترکین خود هنوز توانایی قطع
ارتباط از شبکه CDMA را ندارند از همین رو تنها پهنای باند
اندکی به LTE اختصاص پیدا کرده است. این در حالی
است که این اپراتورها به اندازه کافی BACKHAUL (زیربنای هسته
شبکه و ارتباط با اینترنت ) دراختیار دارند تا پهنای باند اختصاصی وسیع‌تری در
اختیار استاندارد LTE قرار دهند تا آن را ارزش‌مندتر جلوه می‌دهند.
در این رقابت دو اپراتور LTE و Verizon تلاش می‌کنند تا با در اختیار داشتن زیرساخت‌های
مناسب شبکه‌ای پهنای باند وسیع‌تری به LTE اختصاص دهند. با این وجود به نظر می‌رسد
با وجود اختلاف 10 مگاهرتزی میان این دو اپراتور، AT&T با وجود پهنای باند پایین‌تر (10
مگاهرتزی) مشتریان LTE بیشتری جذب کرده است.
نرخ اسپکتورام پایین‌تر به این
معناست که کاربران AT&T نمی‌توانند از سرعتی که مشتریان Verizon توسط استاندارد LTE در اختیار دارند، برخوردار باشند.
استاندارد LTE با سرعت کامل به صورت همزمان تنها از
200 کلاینت دیتا پشتیبانی میکند که شامل گوشی‌های هوشمند، تبلت‌ها، مودم‌های USB و موارد مشابه است که به معنای اختصاص 5
مگاهرتز پهنای باند برای هر گوشی سیم‌کارت است. این خود نشان‌دهنده این موضوع است
که که برج‌های مخابراتی خاص توسط اسپکتورام پهنای باندی 20 مگاهرتزی در اختیار
دارند که هرکدام از آنها می‌تواند 800 کلاینت را با بالاترین سرعت ممکن پوشش
دهند. راه‌هایی نیز برای پشتیبانی از انتقال دیتایی با پهنای باند بالای 5 مگاهرتز
برای هر کلاینت نیز وجود دارد اما نیاز به سرعت و حجم فزاینده‌ای دارد. با این حال
نسبت استاندارد برای هریک از این برج‌های شبکه‌ای 200 کلاینت با پهنای باند 5
مگاهرتز است. در مجموع می‌توان این‌طور نتیجه گرفت که نرخ اسپکتورام در استاندارد LTE همه‌چیز نیست.
چرا
استقرار LTE آسان‌تر است
معماری شبکه در استاندارد LTE بسیار ساده‌تر از رقبای شبکه‌ای است چرا که LTE تنها یک شبکه Packet-Switched محسوب می‌شود. در این استاندارد قابلیت
بالقوه تماس‌های صوتی و ارسال پیامک برخلاف شبکه‌های GSM و CDMA وجود ندارد. به هر شکل تکامل معماری
سیستمی استاندارد مورد بحث (LTE
SAE) اساسا نسخه ساده شده معماری شبکه‌ای است که برای گوشی‌های تلفن‌همراه
مورد استفاده قرار می‌گیرد. شبکه LTE از یک aNodeB (تکال‌یافته node B و ایستگاه مرکزی LTE)، یک HSS (سرور مشترک خانگی)، یک SGW (درگاه سروینگ) و یک PGW (درگاه شبکه‌ای دیتا) استفاده میکند.
بدون در نظر گرفتن eNodeB، سایر جزییات همان‌هایی هستند که به
عنوان بخشی از EPC (هسته تکال‌یافته شبکه) به کار گرفته می‌شود.
در برج‌های شبکه‌ای eNodeB با EPC ارتباط برقرار میکند.
MME و HSS تمام وظایفی که مشترک برای اتصال به
شبکه درخواست داده است را انجام می‌دهد که شامل مراحل امنیتی همچون تصدیق هویت
کاربر، قوانین رومینگ برای مشتری و موارد مشابه است. SGW دقیقا مشابه یک روتر غول‌پیکر برای
مشتریان عمل میکند و کاربرد آن در انتقال حجم اطلاعات مشتری به/از شبکه است. PGW نیز وظیفه برقراری اتصال به شبکه‌های
دیتای اکسترنال را برعهده دارد. با این حال اگر اپراتور شبکه‌ای درخواست تحویل
اطلاعات را با شبکه‌ای به‌جز شبکه موبایل همانند CDMA2000، وایمکس، یا شبکه هات‌اسپات وای‌فای
دریافت کند، ePDG (دروازه تکامل‌یافته بسته اطلاعات) و یک
ANDSF (قابلیت انتخاب و کاوش شبکه‌های قابل
دسترسی) برای eNodeB امکان نصب پیدا میکند تا EPC امکان پشتیبانی از این شبکه را به دست
آورد. بسیاری از اپراتورهای حال حاضر که این استاندارد را به کار گرفته‌اند از این
روش استفاده کرده‌اند.
این اپراتورها از طراحی مناسب شبکه‌ای
برای تحویل به CDMA2000 بهره نمی‌برند به این دلیل که eHRPD (نرخ فزاینده و پیشرفته بسته دیتا که
اساسا نسخه تکامل‌یافته‌ای از هسته بسته شبکه‌ای برای EV-DO است) دقیقا از جایی به شبکه متصل می‌شود
که قرار است به جای شبکه UMTS مورد استفاده
قرار بگیرد.
به همین دلیل طبیعتا eHRPD شکننده است چرا که دایما در تلاش برای
تقلید برقراری ارتباط هسته LTE بدون شبکه UMTS و تحویل آن است. به همین دلیل است که
اپراتور ورایزون هر از چند‌گاهی در هم شکسته می‌شود. تحویل LTE و CDMA در حقیقت برای کاربردی که در حال حاضر
دارد طراحی نشده است چرا که روشی که این اپراتور برای اجرا در نظر گرفته است در
این استاندارد به صورت رسمی پشتیبانی نمی‌شود.
استاندارد Lte چگونه عملیاتی می‌شود
در قسمت پیشین به معرفی استاندارد LTE و ساختار آن پرداختیم. حالا قصدداریم
تا در خصوص نحوه عملکرد این استاندارد شبکه‌ای صحبت کنیم.
LTE
چگونه کار میکند
LTE به صورت کلی از دو نوع اینترفیس هوایی
(لینک‌های رادیویی) استفاده میکند. یکی برای برقراری اتصال از برج شبکه‌ای به
دستگاه (downlink ) و دیگری برای برقراری این ارتباط از
دستگاه به برج شبکه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد. با استفاده از روش‌های متفاوت
دانلینک و آپلینک LTE مسیر بهینه ارتباطی را برای یک اتصال بی‌سیم
در نظر می‌گیرد تا شبکه به بهترین شکل ممکن و کم‌ترین مصرف باتری در اختیار دستگاه‌های
مجهز به استاندارد LTE قرار بگیرد.
برای ارتباط برج با دستگاه، LTE از اینترفیس هوایی OFDMA (دسترسی چندگانه تقسیم فرکانس متعامد)
به جای CDMA (دسترسی چندگانه تقسیم کد) و TDMA (زمان دسترسی چندگانه تقسیم) که از سال
1990 کاربردی شده است، بهره می‌برد. حالا این به چه معناست؟
OFDMA برخلاف CDMA و TDMA از MIMO (خروجی و ورودی چندگانه) بهره می‌برد.
در اختیار داشتن این خروجی‌های متعدد به این معناست که دستگاه‌های مختلف می‌توانند
ارتباطات چندگانه با یک شبکه واحد برقرار می‌کنند که به خودی خود موجب افزایش
پایداری یک ارتباط خواهد بود و از سوی دیگر به صورت کاملا چشمگیر زمان تاخیر را
کاهش می‌دهد. این در حالی است که به کارگیری MIMO سبب می‌شود که توان عملیاتی مجموع یک
ارتباط (Connection) نیز روندی فزاینده به خود بگیرد.
در شرایط کنونی برتری‌های استفاده از MIMO در دنیای واقعی، در روترهایی که از
استاندارد N بی‌سیم بهره می‌برند و نیز آداپتورهای
شبکه به راحتی قابل درک است. در حقیقت استفاده از این MIMO به استاندارد 802.11n بی‌سیم اجازه می‌دهد تا برخلاف معمول که
سرعت در حدود 300 تا 400 مگابیت در ثانیه است سرعتی معادل 600 مگابیت در ثانیه
داشته باشد اگرچه که یک ضرر قابل توجه به شمار رود. MIMO کارکرد بهتری در بخش‌های جداگانه دورتر
دارد؛ جایی‌که آنتن‌های حامل فرکانس قرار گرفته‌اند.
در گوشی‌های کوچک‌تر نویز ایجاد‌شده
توسط آنتن‌های داخلی موجب می‌شود که عملکرد LTE با افت روبه‌رو شود. این در حالی است که وایمکس
نیز از زمانی که از OFDMA استفاده میکند
به بهره‌گیری از MIMO نیز روی آورده است. در این میان +HSPA نیز که ازW-CDMA (نسخه بهبود‌یافته CDMA با پهنای باند افزایشی)به عنوان
اینترفیس هوایی یا همان لینک‌های رادیویی بهره می‌برد نیز قادر است از MIMO استفاده کند.
اما LTE برای برقرای ارتباط دستگاه به برج شبکه‌ای
از طرح DFTS-OFDMA (گسترش تبدیل Fourier گسسته در کنار دسترسی چندگانه تقسیم
فرکانس متعامد)استفاده میکند تا سیگنال SC-FDMA (تنهافرکانس
حامل دسترسی چندگانه تقسیم) تولید کند. برخلاف روند معمول OFDMA، SC-FDMA برای ارتباط دستگاه به برج کارکرد بهتری
از خود نشان می‌دهد به این دلیل که نرخ قدرت بالاتری برای رساندن سیگنال از اوج به
متوسط از خود نشان می‌دهد. دستگاه‌های مجهز به فناوری استاندارد‌شده LTE، برای اینکه عمر باتری بهتری داشته
باشند، به صورت عمومی سیگنال قدرتمندی برای بازگشت به برج شبکه‌ای ندارند پس به
همین دلیل بسیاری از قابلیت‌های معمول OFDMA به دلیل سیگنال
ضعیف از دست می‌رود. با وجود معنای نام این قابلیت، SC-FDMA همچنان از MIMO استفاده میکند. LTE از تنظیمات یک در دو SC-FDMA بهره می‌برد به این معنا که برای هر
آنتن در دستگاه انتقال‌دهنده، دو آنتن در ایستگاه مرکزی برای دریافت قرار داده شده
است.
بزرگ‌ترین تفاوت میان سیگنال OFDMA که برای دانلینک مورد استفاده قرار می‌گیرد
و سیگنال SC-FDMA که در آپلینک کاربرد دارد این است که
از قابلیت‌های انتقالی Fourier مجزا برای
تبدیل دیتا به یک فرم قابل استفاده برای انتقال بهره می‌برند. قابلیت مجزای
انتقال Fourier اغلب برای تبدیل محتوای دیجیتال با فرم
موج آنالوگ برای دکود‌کردن صدا و تصویر به کار گرفته می‌شود البته می‌توان از آن
به عنوان خروجی مناسب فرکانس‌های رادیویی نیز استفاده کرد.
خود فناوری LTE در دو شکل مختلف قابل دستیابی است:
متغیر تقسیم فرکانس دوگانه (FDD) و متغیر تقسیم
زمانی دوگانه (TDD).
بیشترین متغیرهای مشابه به متغیرهای FDD تعلق دارد. متغیر FDD از فرکانس‌های جداگانه در فرم یک جفت
باند فرکانسی برای دانلینک و آپلینک استفاده میکند. این بدین معناست که برای همه
باندهای پشتیبانی‌شده توسط یک گوشی، از دو رده فرکانسی استفاده می‌شود که به شکل
عمومی باندهای جفت فرکانسی شناخته می‌شوند. اما TDD از یک رده سیگنال تک فرکانسی در باند
فرکانسی استفاده میکند اما خود این باند برای انتقال و دریافت سیگنال در یک رده
فرکانسی تک، تقسیم می‌شود.
در ایالات متحده، Clearwire تنها اپراتور شبکه‌ای محسوب می‌شود که
استاندارد LTE را برخلاف سایر اپراتورها که از متغیر FDD بهره می‌برند براساس متغیر TDD پیاده‌سازی کرده است.
این درحالی است که متغیر TDD در آسیا بسیار اهمیت پیدا کرده است تا
جایی‌که اپراتور China Mobile به عنوان بزرگ‌ترین اپراتور شبکه‌ای
دنیا از نظر تعداد مشتریان از فرکانس TDD برای شبکه 3G خود بهره می‌برد.
البته این اپراتور قصد دارد با به‌روزرسانی به استاندارد LTE همچنان از همین متغیر استفاده کنند.
خوشبختانه دستگاه‌های مجهز به استاندار LTE قادر هستند تا
از هر دو متغیر در یک چیپ‌ست رادیویی بدون مشکل بهره ببرند.
استاندارد LTE چه مقدار باتری مصرف میکند - قسمت سوم
در قسمت دوم مقاله مربوط به استاندارد LTE به چگونگی عملیاتی‌شدن این استاندارد
شبکه‌های اپراتوری پرداختیم. در ادامه این مقاله قصد داریم تا در خصوص مصرف باتری
دستگاه زمانی که از این استاندارد شبکه‌ای استفاده میکند، صحبت کنیم. پس با ما
همراه باشید.
بیشتر کاربران همواره دغدغه مصرف
باتری را در دستگاه‌های دیجیتالی خود دارند. اتفاقی که در کنار کاربرد یک محصولی
که برای اتصال به شبکه به‌کار گرفته شده برای آن اهمیت ویژه‌ای پیدا میکند. به
خودی خود دستگاه‌هایی که از استاندارد LTE پشتیبانی می‌کنند
به دلیل شباهت در بهینهسازی عملیات دانلینک و آپلینک تقریبا به همان میزانی که
دستگاه‌های فعال با استاندارد شبکه‌ای HSPA+ بهره می‌برند،
باتری مصرف می‌شود. اما دلیل این که دستگاه‌های کنونی که از LTE پشتیبانی می‌کنند مصرف باتری بالایی
دارند این است که اپراتورها این دستگاها را وادار می‌کنند تا در حالت دوگانه+ LTE-HSPA قرار گرفته و
از همین رو مصرف باتری آنها چند برابر شود.
اما این اتفاق در شبکه بی‌سیم Verizon به این معناست که تمامی دستگاه‌های مجهز
به استاندارد LTE به صورت همزمان به دو استاندارد LTE و CDMA2000 متصل می‌شوند و همیشه در همین حالت اتصال دوگانه
باقی می‌مانند. این خود به این معناست که برای در هر دقیقه زمانی که شما تنها به CDMA2000 یا LTE متصل می‌شوید، مصرف باتری دو برابر
خواهد شد. این در حالی است که زمانی که شما از گوشی تماسی از طریق استانداردLTE برقرار می‌کنید، فرکانس رادیویی CDMA2000 باتری بیشتری مصرف میکند به این دلیل
که شما در حال مکالمه هستید. ارسال و دریافت پیام کوتاه (SMS) نیز به این دلیل که نیاز به ارسال و
دریافت پالسی از شبکه CDMA2000 دارد ذاتا
باتری مصرف میکند.
مسلما تعویض جایگاه‌های رادیو به صورت
متداوم نیز در مقایسه با زمانی که یک دستگاه با یک ایستگاه رادیویی ارتباط دارد و
بعضا به ایستگاه دیگر سوییچ شده و برمی‌گردد، در کاهش عمر باتری تاثیر شگرفی دارد
با این حال پیام کوتاه در این حالت مصرف باتری به مراتب بیشتری خواهد داشت.
پس این‌جا عملیات تحویل فرکانس وجود
دارد. این تحویل زمانی اتفاق می‌افتد که دستگاه از یک شبکه به شبکه دیگر و از یک
برج مخابراتی به برج دیگر قصد اتصال دارد. تحویل از مولفه‌های مهم محسوب می‌شود به
خصوص زمانی که یک شبکه بی‌سیم سلولی فعال در اطراف دستگاه وجود داشته باشد.
بدون عملیات تحویل یک کاربر مجبور است
زمانی که از محوطه تحت پوشش یک برج مخابراتی دور می‌شود به صورت دستی یک برج
مخابراتی دیگر برای اتصال یافته و به آن متصل شود. (وای‌فای یک نمونه از فناوری
شبکه بی‌سیم است که ذاتا از عملیات تحویل پشتیبانی نمی‌کند).زمانی که کاربر از
محدوده تحت پوشش وای‌فای دور می‌شود، وای‌فای ارتباط کاربر را به صورت خودکار قطع
میکند.
برای شبکه‌های سلولی (شبکه‌های
برقراری ارتباط صدا و تصویر) این موضوع یک بحران به شمار می‌رود چرا که محدوده
پوشش‌دهی یک برج مخابراتی به دلیل شرایط ویژه همچون شرایط آب و هوایی چندان قابل
پیش‌بینی نیست.
استاندارد LTE از عملیات تحویل همچون تمامی شبکه‌های
بی‌سیم سلولی پشتیبانی میکند با این تفاوت که آن را تقویت کرده و سرعت عملیات
تحویل را افزایش می‌دهد به خصوص زمانی که یک شبکه یا سلول قابل پشتیبانی را در
اطراف خود پیدا میکند.
اما اپراتور ورایزون عملیات تحویل LTE به EV-DO و بالعکس را با اتصال به کانکشنی که به
نسخه پیشرفته هسته شبکه دیتای EV-DO موسوم به eHRPD برقرار شده، انجام می‌دهد. همان‌طور که
پیشتر توضیح دادیم این یک روش ایده‌آل به معنای کلمه نیست. این نوع برقراری ارتباط
همواره با مشکلات خاصی مواجه می‌شود به‌خصوص زمانی که سیگنال‌های دریافتی برای LTE ضعیف باشد. متاسفانه کاربران هیچ کاری
نمی‌توانند در این خصوص انجام دهند چرا که ورایزون فریبشان داده تا به آنها
بقبولاند که این سیگنا‌ل‌ها ضعیف نیستند. برای این کار این اپراتور شبکه‌ای برای
تمام دستگاه‌ها البته به جز Galaxy
Nexus از قدرت سیگنال EV-DO برای نمایش
سیگنال LTE استفاده میکند. سیگنال ضعیف و برقراری
اتصال‌های شکننده میان EV-DO و LTE عملیات تحویل را برخلاف آنچه انتظار می‌رود
با مصرف بیشتر باتری روبه‌رو میکند.
اپراتور AT&T درکنار استاندارد LTE به جای بهره‌گیری از CDMA2000 از HSPA+ استفاده میکند که در آن عملیات انتقال
با ظرافت و نرمی بیشتری صورت می‌گیرد. اگرچه که در این نوع شبکه نیز عملیات تحویل
صورت می‌گیرد اما در مقایسه با گوشی‌های LTE ورایزون کمی
بهتر عمل میکند چرا که LTE از عملیات
تحویل با سرعت بالاتری میان UMTS و LTE برخوردار است.
اکسیری به نام LTE
بزرگ‌ترین هدف اپراتورهای شبکه‌ای
استقرار LTE است تا تمام امکانات خود را با آن
جایگزین کنند. این بدین معناست که عملیات تحویل تماس‌های صوتی، ارسال و دریافت
پیامک و پیغام‌های شبکه‌ای توسط این استاندارد ارایه شوند. اما هیچ‌یک از این
اپراتورها قابلیت‌های LTE را با تماس
صوتی و پیام کوتاه جایگزین نکرده‌اند و تنها هدفشان از طراحی و استقرار LTE استفاده از شبکه دیتا است. بااین اوصاف
آنها چگونه این مشکل را حل می‌کنند؟ روش مرتفع‌کردن این مشکل استقرار VoIP است تا همه این نیازها را برطرف کند.
دو استاندارد اصلی به این منظور به
کار گرفته شده‌اند؛VoLGA (انتقال صدا از طریق LTE با استفاده از دسترسی عمومی) و VoLTE-IMS (انتقال صدا از طریق LTE مبتنی بر IMS).
VoLGA براساس GAN (شبکه دسترسی عمومی) کار میکند که با
نام UMA (دسترسی همراه بدون مجوز) نیز شناخته می‌شود.
در حال حاضر Deutsche Telecom تنها اپراتوری
است که قصد دارد از این متد استفاده کند.
سایر اپراتورهای فعال VoLTE-IMS را پشتیبانی می‌کنند که به آنها این
امکان را می‌دهد که شبکه‌های قدیمی خود را دور انداخته و طرح شبکه خود را ساده‌سازی
کنند. امااستقرار IMS به خصوص برای شبکه GSM در مقایسه با VoLGA بسیار پرهزینه و سخت‌تر است با این حال IMS انعطاف بیشتری دارد. IMS برای برقراری تماس‌های ویدیویی آنی با
تمام قابلیت‌های آن امکان استفاده پیدا میکند.
VoLGA از انواع قابل تعمیم SIP (پروتوکل آغازین مرحله) بهره می‌برد تا
امکان استفاده از تماس‌های صوتی و پیام کوتاه را برقرار کند. برای تماس‌های صوتی VoLGA از کدک AMR (نرخ چندگانه انطباقی) و نسخه باندپهن
آن استفاده میکند با این شرط که شبکه و خود دستگاه از این قابلیت پشتیبانی کنند.
کدک AMR سابقه طولانی در استفاده در شبکه‌های GSM و UMTS در برقراری تماس‌های صوتی دارد. نسخه
باندپهن Encoder مکالمه از کیفیت بسیار بالاتری برخوردار
است که تماس‌های صوتی بدون نویزی را هم فراهم می‌آورد.
قابلیت‌های نسل چهارم شبکه‌ای 4G
تاکنون با LTE، قابلیت‌های آن و نحوه استقرارسازیش
آشنا شده‌اید. اما در ادامه به جنبه‌های دیگری از این استاندارد خواهیم پرداخت و
با قابلیت‌های SON (شبکه خودسازمانده) درون آن آشنا خواهید
شد که امکان انعطاف را به فضای اختصاص‌یافته به قسمت‌های مختلف شبکه سلولی که برای
دوباره توزیع ارتباطات به یک تنظیم بهینه در هر زمان مورد استفاده قرار می‌گیرد،
می‌دهد.
استاندارد LTE یک پرش قابل توجه در فناوری بی‌سیم
سلولی محسوب می‌شود که در حال حاضر موفق‌ترین روند برای ارتقای سطح شبکه‌ها است.
اپراتورهای شبکه‌ای در سرتاسر دنیا در شرایط کنونی تلاش می‌کنند تا استاندارد LTE را در شبکه‌های خود پیاده‌سازی
کنند. 3GPP برای این منظور 40 باند فرکانسی بهینهسازی
شده را برای LTE در نظر گرفته است. 25 باند فرکانسی از
این میان برای LTE FDD و بقیه برای LTE TDD مورد استفاده قرار می‌گیرند با این حال
رومینگ در LTE کمی پیچیدگی‌های خاص خود را دارد.
پس از این به نسل چهارم شبکه‌ای یعنی
4G و ابزارهای مورد نیاز آن می‌پردازیم.
برخلاف باور عام، LTE در شرایط کنونی همان 4G نیست. اتحادیه
ارتباطات بین‌المللی (ITU)در حال حاضر در
حال مشخص‌کردن این موضوع است که نسل چهارم شبکه‌ای در اصل چه چیزی باید و می‌تواند
باشد. ITU به تازگی مجموعه‌ای از نیازهایی که می‌توان
نسل چهارم شبکه‌ای را با آن عنوان تعریف کرد را با نام IMT-Advanced اعلام کرده است. بر همین اساس LTE در این رده قرار نمی‌گیرد با این که
ممکن است LTE-Advanced بتواند این ویژگی‌ها را داشته باشد. WiMAX و HSPA+ نیز به همین شکل است. بسیاری از فلسفه‌های
تکنولوژیکی بر این اساس استوار شده‌اند که قابلیت‌های IMT-Advance مشخص میکند که 4G چه ویژگی‌هایی می‌تواند داشته باشد البته
تا زمانی که تعریف دقیق از سوی بیزینس‌من‌ها ارایه نشده باشد. براساس دلایلی که در
این مقاله به آنها اشاره کردیم ممکن است که نیاز به تجدید نظر در برخی
استانداردهای رایج وجود داشته باشد.
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin-top:0in;
mso-para-margin-right:0in;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Arial;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
مطالب مشابه :
اصول مخابرات ماهواره ای
ایده ی مخابرات از طریق یک نقطه از زمین باقی مانده و می تواند اطلاع از تنظیمات و
امربه معروف ونهی ازمنکربه تأسی از سیدالشهدا(12)مصادیق درآمدهای حرام وحق الناس درسطح کشور
آیا اقتصاد جاری در شرکت مخابرات ایران بعد از باقی مانده حجم زمانی ازفروش اینترنت .
راهنمای خرید بسته از سامانه پیامکی ۸۰۸۰ یا سامانه جامع خدمات *۱۱۱#
بسته ی خود، حجم باقیمانده و مهلت به اینترنت از طریق مخابرات آذربایجان
استخدام شرکت مخابرات سال 91-جدید
با اطلاع از این که باقی مانده، آیا شرکت مخابرات ایران حجم بالای
درباره برج میلاد تهران
مقاله کامپیوتر اینترنت موبایل عشق حمایت از آسیب دیده بی گناه . وبلاگ اطلاع رسانی به
با استاندارد Lte بیشتر آشنا شوید
جهت اطلاع از دسترسی به اینترنت از طریق در انتقال حجم اطلاعات مشتری به/از
روش اصولی نصب ویندوز XP در کمتر از 20 دقیقه ! (به همراه توضیح کامل تمام مراحل نصب)
برای اطلاع از کلیه حجم درایو ، نام در این صفحه زمان باقی مانده از نصب 39 دقیقه
برچسب :
اطلاع از باقی مانده حجم اینترنت مخابرات