کارت عروسی اشخاص معروف

در اين مطلب سراغ تعدادي از ستارگان متاهل سينما و تلويزيون رفتيم و از آنها پرسيديم چه چيزي روي كارت عروسي‌شان نوشته‌اند. در اين ميان بعضي‌ها هم بودند كه اصلا عروسي نگرفته بودند، بعضي‌ها هم ترجيح داده بودند مهمانانشان را شفاهي دعوت كنند و از كارت استفاده نكرده بودند. ما صحبت‌هاي اين دوستان را كه خالي از لطف هم نبود در بخشي از همين مطلب آورديم. با ما و اين چهره‌هاي خوشبخت همراه باشيد.

بهاره رهنما

کارت عروسی ما پروانه‌های رنگارنگ بود. شعر روی آن را هم خودم گفته بودم: «با بهار پیمان می‌بندیم به نام عشق برای همیشه»

امیر جعفری

من و همسرم ریما رامین فر 8سال نامزد بودیم. بنابراین دلیلی نداشت بعد از این همه وقت عروسی بگیریم. در نتیجه کارت عروسی هم نداشتیم. نه من کت و شلوار دامادی پوشیدم و نه ریما لباس عروسی.

فرناز رهنما

كارت عروسي ما يك كارت ساده به شكل قاب بود كه من سادگي آن را خيلي دوست داشتم. روي آن هم فقط ساده و صميمانه نوشته بوديم: «حضور شما موجب خوشحالي ماست.»

رضا داوودنژاد

کارت عروسی ما خیلی متفاوت و خاص بود. روی کارت ما هیچ چیز نوشته نشده بود جز اسم‌هایمان، رضا داوودنژاد و غزل بدیعی به‌اضافه تاریخ عروسی؛ همین و تمام. کارتمان هم شکل یک پازل بود. روز عروسی تیمی بسیج شدند و با همه مهمان‌ها تماس گرفتند و آدرس محل عروسی را به آنها گفتند.

حمیرا ریاضی

کارت عروسی من بسیار ساده بود و روی آن نوشته بودیم: «کاروانی آمد... بارش لبخند...» شعری از سهراب سپهری است.

نیوشا ضیغمی

ما کارت عروسی نداشتیم، به‌خاطر اینکه مراسم عروسی‌مان بسیار کوچک و خانوادگی بود، بنابراین ترجیح دادیم مهمانان عروسی کوچک‌مان را تلفنی و شفاهی دعوت کنیم و کار به کارت و این چیزها نکشید.

پژمان بازغی

ما کارت عروسی نداشتیم. فکر کردیم ممکن است در چاپخانه آدرس محل عروسی لو برود و به این ترتیب آسایش و امنیت مهمانانمان خدشه دار شود. به همین دلیل بی‌خیال کارت عروسی شدیم.

مريم اميرجلالي

من 29 بهمن سال 49 روز عيدغدير ازدواج كردم. آن زمان عروسي‌ها خيلي ساده بود. مثل الان نبود كه هزارتا چشم و هم چشمي و تجملات باشد. من سفره عقدم را خودم چيدم. سفره عقد خودم كه سهل است حتي سفره عقد دخترم را هم كه سال‌ها بعد بود (سال 73) خودم چيدم. كارت عروسي هم نداشتم. همه مهمان‌ها را حضوری يا تلفني دعوت كرديم. عروسي ساده و كوچكي بود. اصلا كارت عروسي هم مثل الان از واجبات عروسي نبود.

حدیث فولادوند
چون مهمانان عروسی ما بسیار محدود بودند تصمیم گرفتیم کارت عروسی نداشته باشیم. ما مهمانان‌مان را حضوری یا تلفنی دعوت کردیم.

كمند اميرسليماني

عروسي ما كارت نداشت. كلا چندتا از رسومات مرسوم عروسي بود كه من به آنها اعتقاد و علاقه‌اي نداشتم. يكي هم همين كارت عروسي بود. يكي ديگر هم تزئين و گل زدن ماشين عروس بود كه از هر دو پرهيز كردم. من به اينها و چندتا چيز ديگر اعتقادي نداشتم و استفاده هم نكردم. ما مهمانان عروسي‌مان را تلفني يا حضوري دعوت كرديم.

ويشكا آسايش

من عروسي نگرفتم كه كارت عروسي داشته باشم. آن زمان با مراسم عروسي و همه اين تجملات بي‌مورد آن مثل كارت و ... مخالف بودم. البته الان هم هنوز با بريز و بپاش بي‌مورد و تجملات مخالف هستم. من فقط عروسي‌هاي ساده و صميمانه را دوست دارم.

مائده طهماسبي

ما جزو آن افرادي هستيم كه نه عروسي گرفتيم و نه كارت عروسي داشتيم. آن زمان كه ما ازدواج كرديم جوان‌ها خيلي آرمان‌گرا بودند، ما هم جزو آن نسل آرمان‌گرايي بوديم كه سعي مي‌كرديم همه چيز زندگي‌مان در نهايت سادگي باشد و اصلا چيزهايي مثل عروسي را تجملات مي‌دانستيم كه بايد از آنها پرهيز كرد، اما جالب است نسل بعد از ما هر روز بيشتر از روز قبل درگير همين تجملات شدند.

شبنم قلي‌خاني
من از بچگي مثل خيلي از دختربچه‌ها عاشق مراسم عروسي بودم. البته عروسي خودم خيلي ساده و به دور از تجملات بود. كارت عروسي‌مان را همسرم طراحي كرد و روي آن شعري از فريدون مشيري را نوشتيم:

« تنها نگاه بود و تبسم ميان ما تنها نگاه بود و تبسم. گاهي كه سينه‌هاي‌مان چون كوره مي‌گداخت دست تو بود و دست من - اين دوستان پاك- كه از شوق سر به دامن هم مي‌گذاشتند وزين پل بزرگ - پيوند دست‌ها- دل‌هاي ما هم به خلوت هم راه داشتند.» و البته در پايان نوشتيم:
«خواهشمنديم از آوردن هرگونه دوربين خودداري كنيد.»

شیلا خداداد

ما روی کارت عروسی مان جمله خیلی ساده‌ای نوشته بودیم. کارت با «در پرتو مهر یزدان پاک» شروع می‌شد و در ادامه بود: «در انتظاریم/ با گل وجود خود، محفل آرای سرور ما باشید... شیلا و فرزین». من این متن را از بین چند متنی که دیده بودم انتخاب کردم.

رزيتا غفاري

ما روی کارتمان نوشته بودیم: «دست‌هاي منتظرمان سرانجام با عشقي به پاكي آب و با ايماني به تزايد خاك خوشبختي را مي‌سازد، عزم آن داريم كه در خانه كوچك‌مان نگهش داريم.»

زيبا بروفه

كارت ما يك نقاشي كارتوني بود كه خودمان كشيده بوديم. متاسفانه جمله روي آن را يادم نيست. به‌هرحال نزديك 17 سال از ازدواج ما گذشته است، اما خودمان خيلي كارت‌مان را دوست داشتيم؛ فكر مي‌كنم مهمانان هم خوششان آمد.

شقایق دهقان

ما کارت عروسی داشتیم اما هیچ چیز خاص و ویژه‌ای روی آن ننوشتیم. همان جملات مرسوم و عادی که تشریف بیاورید و ما را خوشحال کنید و... . شاید باورتان نشود اما نه تنها یادم نمی‌آید روی کارتمان چه نوشته بودیم، حتی یادم نمی‌آید عروسی‌مان چه روزی بود! می‌دانم شهریور بود اما یادم نیست چندم شهریور بود. برای اینکه این چیزها از همان اول اصلا برای من و محراب اهمیت نداشت.

سپند اميرسليماني

كارت عروسي ما آن چيزي كه به معناي متعارفش در ذهنتان مي‌آيد، نبود. ما يك كارت ويژه و متفاوت طراحي كرديم. كارت ما يك تخته شاستي مستطيلي شكل بود كه دوتا عكس روي آن چسبانده بوديم. عكس‌هاي دو نفره‌اي از من و همسرم. هر دو عكس هم فانتزي و شيطنت‌آميز بودند. عكس بالايي كه تاريخ قبل از ازدواجمان را داشت همسرم آرام نشسته بود و من شاد و خندان، شيطنت مي‌كردم. عكس پاييني كه تاريخ بعد از ازدواجمان خورده بود من آرام و مظلوم نشسته بودم و همسرم خندان و شاد، شيطنت مي‌كرد. در كنار اين عكس‌ها 5 بيت شعر هم بود كه مضمون آن اين بود كه در مراسم ما شركت كنيد اما براي هر نفر از مهمانان يك بيت شعر ويژه آن مهمان هم گفته بوديم. يعني همه ابيات جز بيت چهارم كه براي هر نفر متفاوت و مناسب با آن آدم بود، مثل هم بودند. من يك شب تا صبح بيدار نشستم و اين شعرها را مخصوص هر نفر نوشتم. براي پيرها مناسب سن و احترام‌شان و براي جوان‌ها هم مناسب حال و هواي جواني شعر گفتيم. بيت آخر هم اين بود كه :
چند ساعت بيا پيش ما بشين/ جون مادرت بي‌خيال دوربين