فال امام علی

  • استخاره گرفتن از قرآن به نقل از امام علی(ع)

     شيوه استخاره گرفتن با قرآن از امير المومنين علي (ع) نقل شده كه :اگر كسي بخواهد با قرآن كريم استخاره بگيرد بايد ابتدا سوره حمد وتوحيد هركدام سه بار بخواند وبعد چنين بگويد :پروردگارا بدرستيكه من برتو توكل كردم وبوسيله قرآن كريم استخاره مي گيرم پس نشانم بده به آنچه كه نوشته شده در اسرار و نهانيهاي نهفته شده ات  و در اسرار غيبي و مخفي ات اي كسيكه داراي عظمت وبزرگي و كرامت وبخشندگي هستي .سپس نيت كرده بعد قرآن را باز كرده هفت برگ بزند بعد از بالاي برگ هفتم شروع به شمردن سطرها كند به سطر هفتم كه رسيد اولين حرف از اولين كلمه سطر هفتم را نگاه كند .چنانچه (الف) بود در آن كار خير وشادي وامنيت وموفقيت است .چنانچه (ب) بود بدرستيكه منافعغ وسود زيادذي خواهد ديد وامنيت پيدا مي كند از آنچه او از آن مي ترسد .چناچه (ت) بود او در معصيت وگناه مي افتد وبايد پرهيز كند از آن كار.چنانچه (ث) بود خوشبختي دنيا وآخرت نصيب وي مي گردد.چنانچه (ج) بود پس در كاري كه قصد كرده در آن منافع وسود فراواني مي باشد .چنانچه (ح) بود خداوند روزي حلال وپاكي نصيب وي مي گرداند از آنجائيكه او پيش بيني آنرا نكرده .چناچه (خ) بود بدرستي دلالت مي كند براينكه اين عمل غير صالح است ونبايد قصد كند برآن .چناچه (د) بود پس مدا دوي حاصل مي شود وبه سعادت وخوشبختي مي رسد .چناچه (ذ) آمد دشمنان را مقهور وناراحت خواهد كرد.چناچه (ر) آمد پس او برقوم خود نصرت وبرتري مي يابد .چنانچه (ز) بود پس او بر خصومت ودشمني وترس وتنفر مي افتد .چنانچه (س) باشد خداوند خوشبختي وخير رانصيب او مي گرداند .چنانچه (ش) باشدپس بايد برايش از طرف دشمنان ترسيد .چنانچه (ص) بود او در شدت وناراحتي مي افتد وبايد صدقه بدهد وعجله كند .چنانچه (ض) باشد پس او داراي مال وخير مي شود./چنانچه (ط) آمد دردنيا و آخرت موفقيت نصيبش مي گردد.چنانچه (ظ) آمد درآن كار رازي كه پنهان است آشكار مي گردد.چنانچه (ع) آمد پس كمك خواهد كمك خواهد شد بركارش وموفق مي شود .چنانچه (غ) بود در كاري مي افتد كه بايد برايش ترسي از آن كار وبايد صدقه بدهد .چنانچه (ف) بود خداوند بزرگ حاجتش را برآورده مي كند و همچنين وسالش رابعد از دوري وفراق چنانچه (ق) آمد پس او خوشبخت ومورد قبول بندگان خدا مي باشد .چنانچه (ك) باشد درخصومت ودشمني مي افتد پس بايد صدقه بدهد.چنانچه (ل) باشد پس او حاجتش برآورده مي شود ودشمنان رامقهور مي كند .چنانچه (م ) باشد پس حتماً بايد دوري كند از آن كارزيرا كه موجب پشيماني وي خواهد شد .چنالنچه (ن) آمد انجام آن كار خوب است .چنانچه (و) آمد مال وثروت نصيب او مي شود وبه هيچكس محتاج نمي شود.چنانچه (ه)امد دركارش توقف وتاخير ايجاد مي شود ولي عاقبت كارش به خير ...



  • احادیث ائمه(ع) در مورد جادو‍‍‍ , فال و طلسم / نمادانلود

    امام علی(علیه‌السلام): چشم‌زخم ‌و طلسم ‌و جادو و فال ‌نیك ‌زدن ‌واقعیت ‌دارد، اما فال ‌بد زدن ‌و سرایت(بدی) واقعیت ‌ندارد.میزان الحكمامام علی(علیه‌السلام): منجم‌مانند كاهن ‌است ‌و كاهن‌مانند جادوگر و جادوگر مانند كافر و كافر در آتش ‌است. میزان الحكمه،زنی خدمت رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) آمد و عرض كرد: ای‌رسول ‌خدا! شوهری ‌دارم ‌كه ‌با من‌تند است ‌و من ‌كاری ‌كرده‌ام(جادو و جنبل) كه‌با من‌مهربان ‌شود؟ رسول ‌خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) فرمودند: وای‌بر تو! دینت‌را تیره ‌كردی!نفرین‌فرشتگان ‌نیك ‌بر تو باد این‌جمله ‌را سه ‌بار فرمودند:«نفرین ‌فرشتگان ‌آسمان ‌بر تو باد! نفرین‌فرشتگان ‌زمین‌بر تو باد.» میزان الحكمه،،امام علی(علیه‌السلام): چشم‌زخم‌، دعا و افسون، جادو و فال ‌خوب ‌زدن ‌حقیقت ‌دارد، اما فال ‌بد و واگیری ‌حقیقت ‌ندارد. میزان الحكمه،،پیامبر خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم): ـ فال ‌بد زدن‌، شرك ‌است. ـ از ما نیست ‌كسیكه ‌فال ‌بد زند یا برایش ‌فال ‌بد زده ‌شود(به ‌فال ‌بد ‌دیگران ‌نسبت ‌به‌خود اعتقاد داشته ‌باشد)، پیشگویی ‌كند یا برایش‌پیشگویی ‌شود، جادو كند یا برایش ‌جادو شود(به ‌پیشگو و جادوگر مراجعه ‌كند) ـ كفارة ‌فال ‌بد توكل ‌است.‌ میزان الحكمه،،، امام صادق(علیه‌السلام): تأثیر فال ‌بد به‌خودت ‌بستگی ‌دارد: اگر آن ‌را آسان ‌بگیری‌آسان ‌می‌شود. اگر سخت‌بگیری ‌سخت‌میشود و اگر آن‌را به ‌چیزی‌نگیری ‌چیزی ‌نخواهد بود. میزان الحكمه،،منبع:نمادانلود

  • درباره ی امام علی

    همه افراد در بیت المال به طور یکسان شریکندعلی(ع) در تقسیم بیت المال به همه افراد به یک چشم نگاه می‏کردند و هیچ وقت به یک نفر ـ هر چند با داشتن سابقه خدمت بیشتر یا خویشاوندی با پیامبر و... ـ بیش از دیگری سهم نمی‏پرداختند.«ابی رافع» در این باره نقل کرده است که در اوایل حکومت علی(ع) طلحه و زبیر به نزد آن حضرت آمدند و گفتند: پیش از این، سهم ما از بیت المال بیشتر بود. علی بن ابیطالب فرمودند: رسول خدا(ص) چقدر به شما سهم می‏دادند؟ آن‏ها ساکت شدند، آن گاه امام(ع) فرمود: مگر شیوه پیامبر اکرم(ص) از دیگران درست‏تر نبوده است؟ گفتند: البته که شیوه پیامبر(ص) بهتر بود، ولی ما در اسلام سابقه بیشتر داریم و زحمت زیادی متحمل شده‏ایم. به علاوه، خویشاوند پیامبر(ص) هستیم. علی(ع) در جواب آنها فرمودند: آیا سابقه و خویشاوندی و تلاش ِ من بیشتر بوده است یا شما؟ گفتند: شما. در ادامه امام(ع) به اجیرشان ـ که در مجلس حاضر بود ـ اشاره کرده، فرمودند: به خدا سوگند بین من اجیرم امتیازی در بهره‏گیری از بیت المال نیست.دقت فوق‏العاده علی(ع) در استفاده از بیت المالحضرت علی(ع) به هیچ روی از بیت المال استفاده شخصی نمی‏کردند. نقل است که شبی ایشان مشغول حسابرسی بیت المال بودند که طلحه و زبیر وارد شدند. آن حضرت بلافاصله چراغی را که در مقابلشان بود خاموش کردند و چراغ دیگری را آوردند. طلحه و زبیر از دیدن این صحنه تعجب کردند و خطاب به علی(ع) گفتند: مگر این دو چراغ با هم فرق دارند که این‏ها را عوض کردید؟ امام(ع) فرمودند: روغن چراغی که آن را خاموش کردم، از بیت المال است؛ در روشنیِ آن نشستن و با شما جز درباره بیت المال سخن گفتن، روا نیست.با ستم نمی‏توان به هدف رسیدوقتی برخی نتوانستند رفتار عادلانه علی(ع) را در سیاست‏های مالی تحمّل کننده به طرف معاویه رفتند. بعضی از یاران آن حضرت از باب دل‏سوزی به ایشان پیشنهاد کردند که به این گونه اشخاص سهم بیشتری بدهند تا به معاویه پناهنده نشوند.علی بن ابی طالب از شنیدن این پیشنهاد بسیار ناراحت شدند و در پاسخ فرمودند: آیا از من می‏خواهید که از طریق ستم، بر دشمن پیروز شوم! به خدا قسم علی هرگز به چنین کار راضی نخواهد شد.رد پیشنهاد مالک اشترروزی علی(ع) از فرار برخی از سربازان خود، به نزد معاویه گلایه می‏کردند. مالک اشتر گفت: معاویه با اهل ثروت و اشراف به گونه‏ای دیگر رفتار می‏کند: به آن‏ها سهم بیشتری می‏دهد و چون اکثر مردم به دنیا بیشتر تمایل دارند، به معاویه می‏پیوندند. سپس افزود: اگر شما نیز به آن‏ها مقداری پول بدهید، با ما می‏مانند و می‏توانیم به آسانی با دشمن بجنگیم. حضرت علی(ع) در جواب فرمودند: نگرانی من بیشتر از آن ...

  • مناجات امام علی

      خدايا از تو امان خواهم در آن روزى كه سود ندهد كسى را نه مال و نه فرزندان مگر آن كس كه دلى پاك به نزد خدا آورد و از تو امان خواهم در آن روزى كه بگزد شخص ستمكار هر دو دست خود را و گويد اى كاش گرفته بودم با پيامبر راهى و از تو امان خواهم در روزى كه شناخته شوند جنايتكاران به سيما و رخساره شان و بگيرندشان به پيشانيها و قدمها و از تو امان خواهم در آن روزى كه كيفر نبيند پدرى بجاى فرزندش و نه فرزندى كيفر شود بجاى پدرش براستى وعده خدا حق است و از تو امان خواهم در آن روزى كه سود ندهد ستمكاران را عذرخواهيشان و بر ايشان است لعنت و ايشان را است بدى آن سراى و از تو امان خواهم در روزى كه مالك نيست كسى براى كسى ديگر  چيزى را و كار در آن روز بدست خدا است و از تو امان خواهم در آن روزى كه بگريزد انسان از برادر و مادر و پدر و همسر و فرزندانش براى هركس از ايشان در آن روز كارى است كه (فقط) بدان پردازد و از تو  امان خواهم در آن روزى كه شخص جنايتكار دوست دارد كه فدا دهد از عذاب آن روز پسرانش و همسرش و برادرش و خويشاوندانش كه او را در پناه گيرند و هر كه در زمين هست يكسره كه بلكه او را نجات دهد، هرگز كه جهنم آتشى است سوزان كه پوست از سر بكند مولاى من تويى سرور و منم بنده و آيا رحم كند بر بنده جز سرور او ؟ مولاى من اى مولاى من ، تويى مالك و منم مملوك و آيا رحم كند بر مملوك جز مالك ؟ مولاى من اى مولايم تويى عزتمند و منم خوار و ذليل و آيا رحم كند بر شخص خوار جز عزيز ؟ مولاى من اى مولاى من تويى آفريدگار و منم آفريده و آيا رحم كند بر آفريده جز آفريدگار ؟ مولاى من اى مولاى من تويى بزرگ و منم ناچيز و آيا رحم كند بر ناچيز جز بزرگ؟ مولاى من اى مولاى من تويى نيرومند و منم ناتوان و آيا رحم كند بر ناتوان جز نيرومند ؟ مولاى من اى مولاى من تويى بى نياز و منم نيازمند و آيا رحم كند بر نيازمند جز بى نياز ؟ مولاى من اى مولاى من تويى عطابخش و منم سائل و آيا رحم كند بر سائل جز عطاكننده  ؟ مولاى من اى مولاى من تويى زنده و منم مرده و آيا رحم كند مرده را جز زنده ؟ مولاى من اى مولاى من تويى باقى و منم فانى و آيا رحم كند بر فانى جز خداى باقى ؟ مولاى من اى مولاى من تويى هميشگى و منم زوال پذير و آيا رحم كند بر زوال پذير جز خداى هميشگى ؟ مولاى من اى مولاى من تويى روزى ده و منم روزى خور و آيا رحم كند روزى خور را جز روزى ده ؟ مولاى من اى مولاى من تويى سخاوتمند و منم بخيل و آيا رحم كند بر بخيل جز سخاوتمند ؟ مولاى من اى مولاى من تويى عافيت بخش و منم گرفتار و آيا رحم كند بر شخص گرفتار جز عافيت بخش ؟ مولاى من اى مولاى من تويى بزرگ و منم كوچك و آيا رحم كند بر كوچك جز بزرگ ؟ مولاى من اى مولاى ...

  • حدیث امام علی

    حدیث امام علی

    حضرت علی عليه السلام فرمودند :نماز را در وقت تعيين شده آن به جاى آور، به خاطر فراغت از نماز شتاب مکن! و به بهانه کار و گرفتاری، به تاخير ميانداز! بدان که همه اعمال تو بسته به نماز توست.

  • امام علی (ع)

    امام علی (ع)

                     زندگی نامه امام علی (ع)   حضرت علی ( ع ) نخستين فرزند خانواده هاشمی است که پدر و مادر او هر دو فرزند هاشم اند . پدرش ابوطالب فرزند عبدالمطلب فرزند هاشم بن عبدمناف است و مادر او فاطمه دختر اسد فرزند هاشم بن عبدمناف مي باشد . خاندان هاشمی از لحاظ فضائل اخلاقی و صفات عاليه انسانی در قبيله قريش و اين طايفه در طوايف عرب ، زبانزد خاص و عام بوده است . فتوت ، مروت ، شجاعت و بسياری از فضايل ديگر اختصاص به بني هاشم داشته است . يک از اين فضيلتها در مرتبه عالی در وجود مبارک حضرت علی ( ع ) موجود بوده است . فاطمه دختر اسد به هنگام درد زايمان راه مسجدالحرام را در پيش گرفت و خود را به ديوار کعبه نزديک ساخت و چنين گفت : " خداوندا ! به تو و پيامبران و کتابهايی که از طرف تو نازل شده اند و نيز به سخن جدم ابراهيم سازنده اين خانه ايمان راسخ دارم . پرودگارا ! به پاس احترام کسی که اين خانه را ساخت ، و به حق " کودکی که در رحم من است ، تولد اين کودک را بر من آسان فرما ! لحظه ای نگذشت که ديوار جنوب شرقی کعبه در برابر ديدگان عباس بن عبدالمطلب و يزيد بن تعف شکافته شد . فاطمه وارد کعبه شد ، و ديوار به هم پيوست . فاطمه تا سه روز در شريفترين مکان گيتی مهمان خدا بود . و نوزاد خويش سه روز پس از سيزدهم رجب سي ام عام الفيل فاطمه را به دنيا آورد . دختر اسد از همان شکاف ديوار که دوباره گشوده شده بود بيرون آمد و گفت :" پيامی از غيب شنيدم که نامش را " علی " بگذار . " دوران کودکي حضرت علی ( ع ) تا سه سالگی نزد پدر و مادرش بسر برد و از آنجا که خداوند مي خواست ايشان به کمالات بيشتری نائل آيد ، پيامبر اکرم ( ص ) وی را از بدو تولد تحت تربيت غير مستقيم خود قرار داد . تا آنکه ، خشکسالی عجيبی در مکه واقع شد . ابوطالب عموی پيامبر ، با چند فرزند با هزينه سنگين زندگی روبرو شد . رسول اکرم ( ص ) با مشورت عموی خود عباس توافق کردند که هر يک از آنان فرزندی از ابوطالب را به نزد خود ببرند تا گشايشی در کار ابوطالب باشد . عباس ، جعفر را و پيامبر ( ص ) ، علی ( ع ) را به خانه خود بردند . به اين طريق حضرت علی ( ع ) به طور کامل در کنار پيامبر قرار گرفت . علی ( ع ) آنچنان با پيامبر ( ص ) همراه بود ، حتی هرگاه پيامبر از شهر خارج مي شد و به کوه و بيابان مي رفت او را نيز همراه خود مي برد . بعثت پيامبر ( ص ) و حضرت علی ( ع ) شکی نيست که سبقت در کارهای خير نوعی امتياز و فضيلت است . و خداوند در آيات بسياری بندگانش را به انجام آنها ، و سبقت گرفتن بر يکديگر دعوت فرموده است . از فضايل حضرت علی ( ع ) است که او نخستين فرد ايمان آورنده به پيامبر ( ص ) باشند . ابن ابي الحديد در اين باره مي گويد : بدان که در ميان اکابر و بزرگان و ...