مهد کودک خوب در اكباتان
زبان تاتی اولین زبان ایرانیان.
مادی پارسی باستان معنی aspa asa سگ zana dana نژاد xšāça xšāθra شاه vispa visa همه zūrah dūrah فریب، بدی vazṛka vadṛka بزرگ pati-zbay pati-zay اعلام کردن hufrasta hufrašta خوب مواخذه شده vinasta vinšta تباهی، آسیبپروفسور ذهتابی (دیونه ی رویایی) نظریه ترک بودن قوم ماد یکی ازنظریات آقای ذهتابی این است که آذریها از قوم ماد هستد وکردها بی دلیل خود را از ماد می دانند. ولی آقای ذهتابی با صراحت هر چه تمام در کتابش اشاره کرد که مادها ترک هستند و از قوم آریایی نیستند در واقع یعنی هویت ایرانی ندارند.در رابطه هویت مادها ومادی بودن کردهاچنان اسناد محکمی وجد دارد که جای هیچ گونه شک و تردید را باقی نمیگذارد. شماري از مورخان باستان، به صراحت، مادها را «آريايي» خوانده‌اند؛ مانند: 1.هردوت [VII/62؛ فراي، ص 4 و 411]،استرابون [XV/2.8؛ پيرنيا، ص 160] و موسا خورني [I/29؛ فراي، همان‌جا]. 2.نام شاهان و سرداران ماد كه در متون آشوري و يوناني و پارسي‌باستان ذكر گرديده‌اند (مانند: فْرَوَرتي، اوُوَخْشَترَ،اَرشْتْي‌وَييگَ، شيديرپَرنَ، تَخمَ‌سپادَ و…) [كمرون، ص 110، 117، 132؛ بويس، ص 6-32يبه‌ي DB,II/33]، همگي به آشكارا «آريايي» هستند و نه آسيانيك يا سامي يا از همه محال‌تر: تركي! 3. واژگان بازمانده از گويش مادي [مانند: Farnah (= فر)؛ Paradayda (= پرديس)؛ Vazraka (= بزرگ)؛ Vispa (= همه)؛ Spaka (= سگ)؛ Mitra (= مهر)؛ Xshayathia (= شاه)] [دياكونوف، ص 6-65؛ لغت‌نامه‌ي دهخدا، مقدمه، ص10؛ فقيه، ص172] در زبان پارسي باستان، و نيز تصريح «استرابون» به «آريايي» بودن زبان مادها و پيوند و همساني آن با زبان‌هاي پارس و بلخ و سغد [XV/2.8؛ پيرنيا، ص160] و نيز كلام داريوش بزرگ ـ كه زبان مادها و پارس ها را در يك گروه قرار مي‌دهد [كتيبه‌ي DPg؛ بريان، ص408 و 406]، نشانه‌ي روشن «آريايي» بودن زبان مادهاست و نه ـ فرضاً ـ تركي بودن آن! 4. بناهاي مذهبي (معابد) يافته شده در سكونت‌گاه‌هاي مادها (مناطق کردنشین خاورمیانه)[سرفراز و فيروزمندي، ص64، 58،55] و نيز نام‌هاي خاص مادي كه با اسامي ديني آريايي تركيب شده‌اند (مانند: Mazdakku, Bagparna, Auraparnu, Artasiraru, Bagdatti, Bagmashda) [كمرون، همان‌جا؛ بويس، همان‌جا] به آشكارا تعلق مذهبي قوم ماد را به انديشه‌ها و آيين‌هاي ديني هندوايراني (آريايي) و زرتشتي دین اصیل کردها، نشان مي‌دهد و نه تعلق به «شَمَنيسم» وگرگ‌پرستي تركي را! و ... حال، با اين اوصاف چه گونه مي‌توان قوم ماد را كه عنوان، زبان و فرهنگ، دين و در يك كلام، تمام هويت‌اش «آريايي»ست، بي هيچ دليل و سندي، ساده‌لوحانه «ترك» دانست؟! یکی از معدود مورخینی که مادهارا ترک دانسته از كتاب Oppert باستان شناس فرانسوي نام برد كه مادها را به حدس و گمان التايي و ترك دانسته است.بايد خاطر ...
استان مركزي
استان مركزي در گذر زمان:براي دستيابي و تدوين جغرافياي تاريخي استان، علاوه بر تحقيقات و بررسيهاي زنده ياد استاد دهگان و پژوهش هاي ده سال اخير، بايد از تاريخ و جغرافياي دوران حكومت مادها قبل از هخامنشيان در ايران، آگاهي داشت زيرا چنانچه خواهيم ديد، استان مركزي امروز قسمت بزرگي از ماد سفلي يا ماد بزرگ بوده است . دست يابي به حقايق و واقعيتهاي تاريخي آن زمان، بدلايل زيركاري است بس مشكل. از خط و نوشته دوران ماد، در داخل ايران چيز زيادي باقي نمانده، مگر نوشته هاي الواح آشوري و بابلي كه بايد به بيطرفي آن نوشته ها شك كرد. تنها سند مهم ، زبان تاتي است كه از شاخه هاي زبان مادي بوده و اكنون در بخشهايي از استان مركزي با آن زبان سخن مي گويند.اما متاسفانه الفباي اين زبان از بين رفته است، شايد بتوان الفبا و خط اين زبان را در بين تات زباناني كه از داخل ايران براي جلوگيري از حمله سكاها در زمان ساسانيان به باكو و ديگر نواحي اران يا (بنا درست آذربايجان شوروي كوچانده شدند پيدا كرد. در حال حاضر از كليه واژگان زبان تاتي بخش وفس فيش برداري شده و چند سال كه مشغول مقايسه آن واژگان با زمانهاي اوستائي و پهلوي هستيم اميد است اين مهم بسامان برسد.تمام سنگ نوشته ها و الواح مكشوفه در داخل ايران مربوط بدوران هخامنشي اشكاني و ساساني است، چون هخامنشيان و ساسانيان از قوم پارس بودند و بويژه هخامنشيان كه حكومت مادها را ساقط كردند توجهي به آثار و تمدن قوم ماد نداشتن و حتي پايتخت را از همدان هنگ متنه HANJMTANA و به زبان يوناني اكباتان، به شوش و تيسفون در چهل كيلومتري بغداد منتقل كردند.يورشهاي مداوم 46 ساله آشوريان به سرزمين ماد (834 تا 878 پيش از ميلاد سبب ويراني شهرها و شهركها گرديد، وجود تعداد كثيري تپه هاي باستاني باحتمال قوي بازمانده از آن دوران است.مناطقي كه مورد هجوم آشوريان قرار گرفته عبارت بوده است از:نواحي اشغال شده آغازيلگشت از بخش علياي رودهاي زاب كوچك و دياله مرز شمال از كوههاي گيزيل بوندا (تانلانكوه) و ناحيه ي زنگان (زنجان و مرز شرقي تا مغرب كسپين (قزوين) و مشرق همدان (فراهان در شمال شهر اراك) و مرز جنوبي اشغالي آشوريان از كوه الوند شروع شده تا كرمانشاه و در جهت شرقي غربي تابستان شاخه هاي رود دياله ممتد بوده است.هجوم بيست و پنج ساله سكاها به ماد سفلي (استان مركزي) و ويراني شهرها و شهركها .ويرانگريهاي اسكندر مقدوني در قسمتي از غرب ايران و ناحيه ي ماد و نابودي كليه نوشته هاي تاريخي و فرهنگي و اجتماعي، بنابر برخي نوشته ها 000000 كتاب ديني ايرانيان بر روي ششهزار جلد پوست گاو با آب طلا نوشته شده بود كه اسكندر مقدوني آنرا به يغما برد و در آن ...