حلبی!!!

یک حلبی را سوراخ سوراخ کرده و چوب جعبه های میوه را توی حلبی می سوزاند تا گرم شود. صورتش را نتراشیده و شلوار کهنه اش زانو انداخته. روی یک جعبه ی میوه کنار حلبی نشسته و دستهایش را دو طرف آتش گرفته و روی آسفالت میدان یادبود خیره شده به طوری که چشمهایش از حالت عادی گشادتر شده اند. شبها از ساعت ده به بعد که خیابانها خلوت می شوند می آید اینجا و دست فروشی می کند. لباس می فروشد. لباسها را روی لبه های اتاق وانت پیکان مدل پایینش پهن کرده. امشب کسی سراغی از لباسهای از مد رفته ی دست فروش بازنشسته نمی گیرد. با خودش می گوید:" هوا امشب یه خورده سرده که زنها نمی تونن شوهراشونو قانع کنن که وایسن و بیان لباس بخرن." اما با این حال برای هر ماشینی که یک نیش ترمز می زند چشم می مالد که شاید مشتری باشد. دخترهایش از این لباسها برای شب عید نمی پوشند. اصراری هم ندارند که پدرشان برای آنها لباس بخرد اما خجالت زن و بچه چیزی نیست که ارتباطی به گفتن یا نگفتن کسی داشته باشد. با خودش می گوید:" دخل امشبم پنجاه تومن بشه میرم خونه" درحالی که هنوز بیست تومان هم لباس نفروخته. چوبهایش دارند تمام می شوند. میرود توی ماشین و سیگاری دود می کند. پر از فکر و ناامیدی. کنار حلبی سیاه و سوخته بر می گردد. نگاهی به ساعتش می کند. ساعت از دوازده رد شده. جعبه ای که روی آن نشسته بود را هم می شکند و دانه دانه چوبها را توی حلبی می اندازد. همه جا سوت و کور شده. کم کم صدای کش کش رفتگرشهرداری هم به گوشش می رسد و مرد، با همان نگاه خیره و چشمان گشاد به مجسمه ی یادبود دو سرباز وسط میدان خیره شده در حالی که باد ملایمی به پرچم نخ نخ شده ای که در دست سربازهاست می وزد و او پولی کمتر از بیست تومان توی جیبش دارد...

حلبی!!!

مطالب مشابه :

زندگی در قوطی حلبی به واقعیت تبدیل شد + عکس

شهر حلبی ( قسمت دوم )

حلبی!!!

جملات ناب در قالب عبرت

لیست قیمت

انحراف حقیقت به چه قیمت !!!!!!!!